Lögberg - 09.05.1901, Side 5

LOUJiEKU, irjLMXUUAUlNN 9. AMAl 1901.
5
Allmargir menn heföu nú atvinnu á
þilskipunum, og hafi stöku menn
gott upp úr þeirri atvinnu þegar vel
aflist — þeir sem vinni á skipunum
upp á hálfen drátt—en fjöldinn eti
upp alt or þeir vinni fyrir og fari
jafnvel í skuldir. I>eir sem vinni á
þilskipunum séu vanal. bundnir
skipa-eigendunum, sem margir eru
kaupmenn, og fái lægsta verð fyrir
fisk sinn; þeir fái vanal. tvo þriðj*
unga af verðinu í uppsprengdum
vörum, en þriöjung í peningum —
og það er, að sumir menn á Islandi
geri þeim mjög erfitt fyrir að selja
eignir sínar, borgi illa fyrir það,
sem þeir kaupi af vesturförum, og
retjist síðan stuudum um að bor^
—geri vesturförum oft störskaða
með öllu þessu. þetta ættu menn
okki að gcra á íslandi, þvl liver
veit hvcnær þcir sjálfir ncyðast til
að fara hingað vcstur, og þætti þeim
sjálfsagt ilt að láta gera sér hið
iama. það er þess utan skemti-
legra fyrir þá, ef þcir neyðast til að
ef þeir skuldi ekki alt, sem þeir, fara hingað, að hafa ekki kynt sig
eigi að fá fyrir atia sinn. Sem dæmi | að því að nota sér neyð vosturfara
um meðferðina á fiskimönnum á
sumum þilskipum gat einn inntiytj-
andinn þess, að einn dansk-íslenzk-
ur kaupm. f Reykjavík hefði í fyrra
einungis borgað 58 kr. fyrir skip-
pundið af 6altfiski—mest 1 vörum —
Reyndar vitum vér ckki til að
nokkur Vestur-íslenningur hafi lát-
ið nokkurn mann frá íslandi gjalda
þess, þegar hann kom hingað, að
liann haföi breytt ósanngjarnlega
við lmnn á Fróni, cnda eru Vestur-
á sauia tíma sem enska verzlunin, cr j Islendingar of göfuglyndir til þess.
i.sgcir Sigurðsson stcudur fyrir.hcfði En þftö cr, cine og vér höfum sagt,
borgað 63 kr. fyrir skipp. af sams- j skcmtilegra fyrir menn að hafa
konar fiski 1 pcn. þilskipiu gangi^roina samvizku hvað sncrtir við-
vanal. til veiða frá miðjum marz til wkifti við vesturfara, eins og livað
miðs september, og séu flcstir tiski-
menn atvinnulausir hinn thna árs-
•nertir viðskifti við aðra mcnn.
Aö cndingu skulum vér gcta
ins og cti upp þati, sem þcir hati art-^l’css, að einn af inntiytjcndunum
að yfir vcrtíðina—um 6 mánuði af skýrði os» frá, að Jmð gcngju alls-
árinu. Skipstjórar og stýrimenu | konar sögur í Reykjavík um Krist-
á þilskipunuin eru ytir höfuð þcir' geir Jónssc.n, bónda úr Borgartirði,
oinu—fyrir utan eigendurna—, semjscm kom hingað vcstur í fyrra v«t-
lifi allgóðu Hfi af þcssari atvinnu. ur og dvaldi hér nokkra mánuði, en
]>egar afli brcgðist cða sé rýr, þá só, hvarf aftur til íslands I fyrrasumar.
sultur og scya bjá þilskipa-hásct-
unum.
Eins og vér mintumst á í blaði
voru, þegar vér gátum um komu
uefnds innflytjenda-hóps hingað, J)á
Af því liann kom hcim aftur með
nokkra doliara, átti hann að hafa
svikið fé út hér eða fengið peninga
hjá einhverri stjórn hér vestra—
líklega til ftð vera „leyni-agent“.
Útaf þessu skulum vér »cgja, að
Kristgcir vann fyrir sér á hciðar-
lcgan hátt á meðan hann dvaldi
var fólkið mjög reitt við ritstj.
„þjóðólfs" fyrir durgskap lmns gagn-
vart vesturförum og skömmum lmns
um fólk á lslandi. Fólkið 3egir, að! hér, og þctta cr cin af þcssum skrök-
„þjóðólfur" æsi menn á íslandi til [ sögum, scm cinhvcrjir á íslandi cru
burtflutnings mcö J’vf, að kenna leti s'fclt aÖ búa til um Amcríku og
og ómensku um að því líði ekki j ftlla mcnn sem hingað koma. Sam-
betur en þvl líður, og það segir að
almenningur á íslandi viti ofur vel,
að „þjóðólfur" sé fullur af lýgi og
hlutdrægni i sögum sinum um á-
stand íslendinga í Ameríku, sögum,
sem eigi aö vera til að fæla menn
frá að rcyna að bjarga sér með því
að hytja hingað, en sem æsi menn
bara til vesturflutninga. Almenn-
ingur á ísl. viti ofur vel, að ritstjóra
„þjóðólfs" gangi engin föðurlands-
eða þjóðarást til að vera að búa til
þcssar grýlur, hcldur cintóm eigin-
kvæmt þcssum lögum eiga allir að
verða fantar, þjófar, svikarar og
lygarar þcgar þcir koma hingað, og
kvennfólkið cnu vcrra. Vér getum
bczt trúað, að ritstjóri „þjóðólfs1,
smíðaði sumt af þcssum slúður-sög-
um, því þær eru í samræmi við aud-
ann i blaði hans.
Uuabætur í Solkirk.
í blaðinu „Manitoba Free rress",
girui. Ilann hatí aldrci gert neitt sem út kom 24. f. m., birti»t grein-
til og geri ekkert til að bæta kjör arstúfur með sömu fyrirsögn og hór
almennings á íslandi, leggi aldrei að ofan. Greinin er eiginlega
neitt í sölumar fyiir velferðarmál skýrsla »em Baptista prestur nokk-
almennings, en raki eldi að sinni ur, Neil Hermati að nafni, gaf ein-
eigin köku á kostnað þjóðarinnar í um fréttaritara blaðsins un trúar-
öllu sem hann geti.
Eitt er það cnn, sem hinir uý-
bragðalega vakningu, sem unniö
hati verið að í Selkirk nú í seinni
komnu í»l. mntiytjendur kvarta um, tíð. I samtali þessu skýrir prestur-
inn frá, að vakningar-starfið í Sel-
kirk hafi n&ð lengra en sumir menn
haldi, og segir t því sambandi, að
hann álíti, „að sumir íslendingar,
sem búa í bænum (Selkirk), ættu að
vera látnir finna til þess og vita það,
að t þessu landi ætti hver maður ein-
ungis að hafa eina konu í einu, og
að sú kona ætti að vera eiginkona
hans, og að frí-ástir (free love) og
tleirkvæni ætti ekki að þolast, cn
vera upprætt." Síðan skýrir Mr.
Herman frá, að fyrsta málið, af
nokkrum þesskonar málum, útaf
hjónabandslegu sambandi meðai ís-
iendinga, sem ekki væri í samræmi
við lög Canada, hefði verið hafið
gegn cinum Isl. þar. Hann liefði
sem sé verið krerður um það, fyrir
lögregludómara Selkirk-bæjar, að
sjá ekki fyrir konu sinui, og að
dóm. hefði skotið máimu til Kings
Bench-róttarins hér i Winnipeg til
freksri rannsóknar. Mr. Ilerman
sagfi, að dómsmáladeild fylkisins
iiefði höíðað málið eftir kæru frá
„prestafélaginu ‘.
Útaf þrssari „Frec Prcss '-grcin
ritaði Mr.S.S.Oliver í Selkirk grein,
er birtist i „Free Press", og staðhæf-
ir, að dylgjur Hermans prests um,
að fleirkvæni ætti sór stað meðal
nokkurra íslendinga í Sclkirk, væri
ástæðulausar og heimtaði, að hann
gerði afsökun gagnvart íslending-
um í Selkirk. Mr. Herman skrif-
ar þá bréf, scm einnig birtist í „Free
Pre»s‘‘, og játaði, að það sem kall-
aðist fleirkvæui í lagalegum skiln-
ingi mundi ekki eiga sór stað meðal
I»l. í Selkirk, cn hann lieldur því
fram, að það sem sé fleirkvæni sam-
kvæmt kristnum trúarbrögðum og
■iðalögmálinu eigi sér stað. Hann
ncitar því, að hann hafi liaft þann
tilgang, ftð leggja íslendinga í ein-
elti í þe»su efni og gefur í skyn, að
enskumælandi mcnn muni ekki vera
síður brejTskir en íslendingar livað
snerti hrot gegn siðferðis-lögtrálinu.
„Hkr.“, er út kom 2. þ. m., flyt-
ur langa ritstjórnar-grein út af þosiu
efni og vill uppræta það hneyksli
meðal Vcstur-íslcndinga, sem hér er
um að ræða. þaö er nokkuð ein-
kennilegt hvernig „Hkr." tekur þar
í strcnginn, því blaðið hefur ekki
einasta liyimt yfir þessháttar éöur
lieldur óbeinlínis stutt það sem blað-
iö nú ncfnir hneyksli og fordæmir.
þegar vér lásum greinina datt o»s í
hug enska orðtakið; „Wheu the
devil wai sick, the devil a saint
would be“ (þegar djöfuiliun var
»júkur, vildi djöfullinn verða dýr-
lingur=heilagur).
í þetta sinn skýrum vér ein-
ungis frá upptökum og gangi Jæssa
mftls, svo laugt scm það er komiö,
Rat Portage Lumber Co„
Teleph. 1B92.
LIMITED.
x 8 - Shiplap, ódyrt $18.50
1 x 4 — No. 1........ $15.00
Jno. M. Chisholm,
Mauerer.
(fyrv. Manager lyrirDlck, Bftmiiog kCo.)
Gladstone &.
Higgin Str.«
en gerum s'ðar frekari athugasemd-
ir útsf þvi. Vér ætluðum að roinn-
ast á þetta mál í siðasta blaði, en
höfðum þá ekki pláss fyrir neitt
því viðvikjandi.
SJONLEYSI
varnad og lfBknað með
hinni ÁOíBTO ACTISA,
rafarmapns vasa-batt-
ery, sem læknar ský A
BPW augunum, Pterygiums,
& c. gorir augnalokinn falleg og mják,
læknar sjónleysi. Óhvekjandi vottorð um
lækningar gefiu. .Enginu holdskurður
né meðalagutl. Átján ára ánægjuleg
reynsla.
Skrifið eftir 80 bls. orðabók yfir sjúk
dóma. FRÍTr. Utanáskrift:
KARL K. ALBERT,
337 Maln Str.
SHKl
Blouses
Bayleys’ Fair
%%%%%%
Takið eftir þessum stað
í Lögbcrgi fraravegis. þar
verður sagt frá okkar mikla
lauirardags afslætti. í
föstudags Fkee Pkess og
Tkikune getið þér séð um
okkar surnar nærfatuað,
Tl^mmocks’ og ‘Tinwarc'.
Hafið þér reynt okkar
Baking Powder ? á 15c.
punds baukurinn.
Okkar Laundry sápu
scljum við á 25 cent sjö
stykkiu.
Baylev’s Fair.>
$5.50 Silki Blouses
* $2.25
$8.00 Silki Blouses
* 3.50
Btærðir. 32, 34, 36 Á 38.
J. F. Fumerton
<So CO.
GLENBORO, NIAN.
Næsta laugardag og mánu-
dag verða $2.50 Dongola Bals
karlmanns skór seldir á $1.55,
Stærðir nr. 7, 8 og 9.
187
liftgft blluná hlutum?'4 sagði Barnes. „Eg heí »uft-
vitað verið auli, að eyða dýrmætum tíma f, að elta
ponua djöful um borgin&. Eu funduð þér ekki neitt,
»era gæti verið leiðarvísi I þessu málefni?-‘
„Eg fann engan skapaðan hlut í herbergi Mr».
Mortons, en eg leyfði mér að taka petta af arinhill.
unni i horbergi Mr. Mora“, sagði Mitchel.
Um leið og Mitchel sagði petta, afhenti hann
Barnes ljósmynd, sem hinn síðaruefndi athugaöi nft-
kvæmlega. Pað var mynd af ungri stúlku, og neö-'
an við hana voru prentuð pessi orð: „l)al-liljau“.
„Ilvað er varið 1 þctta?“ sagði Barnes. „Þetta
er mynd af sm&vazinni leikkonu, Bom syngur ft Bkemti.
stöðunum 1 Bowery“.
„Þér ftlitiö pft aö pað hafi enga pýðingu, að og
fann myndina I licibergi Mr. Mora?,‘ sagði Mitchel.
„All» enga pýðingu“, sagði Birues. „Myndin
er falleg, og pað er hægt að kaupa hana hvar sem er
fyrir 25 cents. Eg þori að veðja, að allir ,gosar‘ út
um horgina hafa þessa mjnd ft arÍQhillum siuum“.
„Dór ftlitið pó ekki, að þctta sé mynd af pcssari
Mrs, Morton?-1 sagði Mitchel.
„Nei, auðvitað ekki!“ sagði Barncs. „Sjftið pér
ckki hve ungleg possi stúlka er? I>að or ekki tóm
uppgorð, að hún kemur fram ft leiksviöið som Imrna-
leg loikkona. Það hittist svo &, að eg veit, að ,Dal-
liljan1 er varla meir en sext&n ftra gömul, og hún er
moira barn i lfttbragði sínu cn jsfnvcl aldur honnar
bsudir til“.
1‘JO
Með því Jim prédikari augsýnilega haföi að-
gaug að húsinu, var pft óllklegt að hann hefði aýnt
Mora að honum hefði skj&tlast i fyrstu? Var pessi
útlærði ,krókarefur‘ að leiðbeina hinum uuga Mora 1
vanda peim, sem hinn fyrsti glæpur hans hafði i för
raeð sér? Eöa, ef kunningskapur var ft milli þeirra,
eins og hlaut að vera samkvæmt þessari skoðun,
voru peir pft i vitorði hver með öðrum? Ilafði Mora
framið glæpinn sj&lfur, eða hafði hann fengið Jim
prédikara tll að fremja hið blóðuga verk?
Eða, með pvi að Jim prédikari bafði bent ft, að
reglulegur ,krókarefur‘ befði getað baft nægilega
hvöt til að fremja morðið, bafði bann pft sjftlfur stað-
ið fjrir peaau fyrirtæki, til pess að nft i etfðaskrftna,
með pvi augnamiði, að kúga fé út úr Mora ft cftir?
Hafði Jim prédikari stolið /.JaúXfötunum, til þess að
geta farið i þeiru iun i íbúðarhúa Mora-feðganna og
pannig vilt sjónir fyrir varðmanninum viðvikjandi
pvi hver hann væri, og liafði liann sfðan knnlega
komið fölunum aftur ft saraa stað og hann tók pau?
Mr. Mitchel var rétt búinn að bera pessar spurn-
íngar upp i huga ainum, pegar Jim prcdikari kom
sjftlfur út úr húsinu og nftlgaðist p& félaga. Þeita
syndi, að hann var ckki smeikur við að Iftta p&ð verða
kunnugt, að hann hefði verið I búsinu, Mr. Mitcbel
d&ðist að djarflcik bans og honum rar forvitni ft að
heyra hvað hann mundi segja.
„Jæja, herrar mínir“, sagði Jim prédikari og
þigkaði kulli til Baraesar, scni tók kreðju h&ns 4
183
„Jæja, Mr. Barnes", »agði Mora, „eg vona að eg
b*6 ekki gert jður nein ópægindi með pvi, að rer*
eins lengi að borða h&degisverð minn ein» og eg varf
Það rar ilt, að eg gat ckki boðið yður inn, en uokkr-
ir vinir œinir voru með mér, menn, aem eru Jftlit‘§
vandir að p\f hvcrja þeir umgangaat, og takmarka.
lfnan er leynilögreglumenn. Þér skiljið hvað c/f
meina“.
Að svo mæltu hló Mora storkandi hlfttur, anerí
*ér við og gekk burt, en Mr. Barnes »tóð eftir cr«%
lsus af undrun.
„Uvcrnig f ftranum vissi hann, að eg var
veita bonum eftirför“, sagði Barnes upphfttt, pvl hana
gleymdi að hann var einsamall.
„Hann vissi það ekki“, aagði rödd i nftnd, og
geröi pað Mr. Barnes enn meira forviöa, þvi hm.n
pekti að það var rödd Mr. Mitchela.
„Mr. Mitchel!“ lirópaði Barnes. „í nafni al »
sem er nndravert, hvernig komuð pér hingað? ‘
„Eg kom með yfirjarðar jftrnbrautinni eioa langt
g«t“» »raraði MHchel. „Kg var hræddur um
að eg yrði of soinn, sjftið pér til“.
„Of seinn til hvers?-‘ sagði Mr, LUrnes.
„Of seinn til að sjft pað sem eg thef »éð“, »*g^i
Mitchel.
„Og hv»ð hafið pér »éð?“ gagði Btrnes.
„Alt aem »keð hefur!“ »»gðí Mitchel. „Eg h« f
verið hér altaf siðan eg skildi við yöur i morgun“.
„Meinið pér, að þér kæmuð htngað beina leiQ
írft húsi yðar 1 œorgun?“ »»gði Barncs.