Lögberg - 09.05.1901, Blaðsíða 6

6
LÖGÍ5ERG, FIMTUDAGINN ð. MAÍ 1901.
Glasjfow-8ýningin.
lJ»ð líður nú orðið vavla svo ueitt
Ar, að það sé ekki að minsta kosti ein
mikil sýning hivldin í hinnm mentaða
hluta h'umsins. Ái ið sem leið var hin
niikla Parísar-sýning, og nú í ár eru
tv*r miklar sýningar. Önnur þeirra er
Pan-American sýningin í Buffalo borg,
í ííew York-ríki, sem opnuð var 1. þ.m.,
ems og skýrt hefur verið frá í Ijiígbergi.
Hún er aðallega fyrir Bandaríkin og hin
önnur ríki cða þjóðfélðg i Ameríku. Þar
á meðsl tekurCanada mikinn og góðan
þátt i Pau-American sýningunni, enda
er hún rétt við iandainæri Canada.
Hin aýningin er haldin í helztu borg-
inni á Skotlandi, Glasgow, og var hún
einnig opnuð 1. þ m., með mikilli við-
höfn. —Aðalbyggingar — eða bygginga-
klasar— Glassgow-sýningarinnar verða
fjórar, nefniiega byggingin fyrir fagrar
listir, skálarnir fyrir allskonar vélar,
býgRÍngarnai fyrir iðnaðar-déildina,
og hin mikla hðll fyrir allskonar
skemtanir. Sýningar-húsin öll þekja
meira eu 20 ekrur af landi.
Byggingarnar fyrir iðnaðar-deildina
eru bygdar í spönskum Renaissance-stíl.
Aðalhúsið er 700 fet á lengd, 860 fet á
breidd, og upp úr þvi rís tui nhvelfing,
sein er 80 fet að þvermáli, og ber mikið
á hvelfiugu þessari. Aðalgangurinn í
gegnum byggingu þessa, langseftir, er
02 fet á breidd, og eru 150 fet frá jörðu
upp í þak hans, sem er hvelft. Fjórir
hvitir turnar risa þar að auki upp af
þ.vggiiigunui, 03 cru þeir 1S0 fot á hæð
frá jðrðu. I kringum hina miklu turn-
hveliingu, 100 fet frá jörðu, ern rúmgóð-
ar svalir, og er af þeim gott útsýni yfir
allan sýningar-garðinn. Við öll horn
byggingarinnar eru tjaldmj'ndaðar
byggi ngar. um 85 fet á hvern veg, og
eru upp úr þeim sívalir turnar (minar-
ets). Bygging þessi er því mjög falleg
og sinekkleg tilsýndar í hcild sinni.
PyKK>ngin fyrir vélarnar er 500 fot
á lengd og 320 fet á breidd, og liggur
einn aéajgangur, 100 feta breiður, i gegn
um liana miðja, en auk þess liggja 4
gangar, 53 feta breiðir, í gegnum hana.
Hæð aðalgangsins er 41 fet, en hliðar-
gangaruir eru 29 fet á hæð. í aðal-
ganginum eru 15 feta breiðar gvalir, og
má frá þcim sjá alla sýningarmunina í
byggingunni, Járnbraut liggur inn j
bygginguiiH, til að flytja hina þungu
muni t hana og burt, úr henni, en sér-
stakir stígir eru inn í bj-gginguna og um
hana fyrir msnn að ganga eftir. Bygg-
ing þessi, ásamt, gufukatla-liúsinu, nær
yfir meir en 5 ekrur.
Sýningar-bj-ggingarnar hafa kostað
i alt— auk hinnar afar-skrautlcgu hygg-
ingar fj'rir fagrar listir — fulla $650,000.
Ln byggingin fyrir fagrar listir, sem
lista-dýrgripir borgarinnar verða sam-
ansafnaðir í, hefur kostað IJ miljón
dollara.
Sýningarmuntim er skift niður í 8
deildir, og taka öll helztu riki heimsins
þátt i sýningunni, auk hinna brezku ný-
londns, sem allar taka mikinn og góðan
þátt í henni, ekki sizt Canada. Ein af
lielztu deilduuum verður sú fj'rir alls-
konar válar, rafmagns, hreifiafls og
verksparnsðar-vélar, og verður þetta ein
helzta grein sýningarinnar. Hinar ýmsu
vélar eru hreifðar með rafmagni, og er
öllu hagað þannig, að hið sérstaka á
B*ti hverrar vélar kemur sem bezt í Ijós.
I skipavéla- og skipasmíða-deildinni er
safn af eftirlikingum (models) aí alls-
konar skipum, og sýna eftirlíkingar þcss-
ar brevtinguna frá hinum gamaldags
trcskipum i stáldreka nútíðarinnar, úr
segl-ikipum í gufnskip. hliðarhjólum í
s-rúfur, einfaldri gufuvéli þriþensluvél.
IX öðrum stað eiu sýndir allskonar
j sjálfhreifivatrnar, með hinum nýustu
! umbútum á þeim, og einnig hinar ný-
j ustu og aflrae8lu járnbrautavélar. í
öðrum hlutum þessarar deildar eru
allskonar akuryrkjuvélar og vélar sem
notaðar eru við námastarf, verkfæri til
vtsindarannsókna, ýmislegt viðvíkjandi
fornfræði, o. s.fry., og sérstök grein
fyrir kvennfólks-iðnað.
Yms vísindamanoa- verkfræðioga-
og iðnaðar-íþrótta félög halda fundi í
sambandi við sýningu þessa í Glasgow,
og fyrirlestrar um greind efni og verzl-
uaarmálefni verða haldnir.
Stórkostlegar hafnarbætur.
Það er verið að undirbúa að gera
bæinn Dover, á sunnan- og austauverðu
Englandi, að rsglulegum viðkomustað
fyrir hinar miklu gnfuskipa-linur, sem
hafa hraðskreiða farþega-dreka í förum
milli New York og hafna á Þýzkalandi
og Hollandi. Þetfa mál var á prjónun-
um fyrir nokkrum árum s(ðan, en
engin framkvæmd varð i þvi þá sökum
hins feikilega kostnaðar, sem það hefur
i för með sér að byggja þar nægilega
rúmgóða liöfn og bryggjur fyrir stór
gufuskip. Dover er, eins og raörgum
er kunnugt, við sundið milli Englands
og Frakklands—-beint á móti Calais— og
er þar eiginlega engiu náttúrleg höfn,
heldur liggur bærinn víð þvinær opið
sundið, og þess vegna verður að búa
höfnina til með skjúlgörðum og bryggj-
um. En á síðustu árum hefur herflota-
mála-deild Breta verið að byggja afar-
mikla höfn i Dover á kostnað ríkissjóðs-
ins,til notkunar fyrir herskip, og er upp-
hæð samningsins um þetta verk fullar
20 niilj. dollRra. Og nú hefur flotastjóm-
in tilkynt bæjarráðinu, að hún þuvfi
sjálf að nota bryggju sína, sem að und-
auförnu hefur verið notuð fyrir skip er
ganga yfir sundið til að lenda við. Af
Þessti leiddi, að það var allmikil bætta
á, að Dover misti mikið af siglingum og
verzlun, sem bærinn hofur haft að und-
anförnu, ef ekkert væri að gert, I>ess
vegna hefur bæjarráðið ákveðið að byrja
strax á auknum liafnariiótum, bryggju-
byggingum, vörugeymsluhúsum o.s.frv.
Það hefur gert ráðstafanir til, að koma
upp afarmikilli bryggju fyrir hin stóru
og hraðskreiðu skip, er ganga j'fir At-
lantzhaf, að geta lagst við, og á henni
að verða lokið innan fjögra og hálfs árs.
Þossi nýja bryggja á að liggja jafnliliða
lierflota-bryggjunni, og verður hún 1,600
fet á lengd, en 3" 0 fet á breidd. Það
verða átta járnbrauta-spor á bryggjunni,
og 10 til 12 járnbrautalestir eiga að
geta komist fyrir á henni í eiru; við
bryggjuna verða fjórir lendinga-pallar
fj’rir gufuskip. Það verður þak yfir
allri bryggjunni, svo hún verður í raun
inni afarmikil járnbvautarstöð, og kost-
ar þessi hluti verksins yfir 1 miljón doll-
ara. Það er nýlokið við eina bryggjn
fyrir smærri skip, og hefur hún kostað
$2,750,000. Aðalbryggjan fyrir verzlun-
arskip og aðrar hafnarbætur.sem Dover-
bær er nú að gera og sem eru svo full
komnar að stærstu skip heimsins, t. d.
„Oceanic“, geta komið þar inn og legið
við bryggju, kosta $6,250,000.
The United States
Cream Seperator
Með nýjustu umbótum; ódýrust; sterk
ust; áreiðanlegust; hægust að hreinsa;
nær öllum rjóma og er eins létt eins og
nokkrar aðrar. Hvar annarstaðar getið
þið fengið skylvindu, sem aðskilur 17J
gallónur á klukkutímanum, fyrir $50V
Hvergi. Hún endist helmingi lengur en
flestar aðrar, sem talilar eru jafn góðar.
Hjóltennurnar inniluktur svo þær geta
ekki meitt börnin. Það er einungis tvent
í skáliuni, sem þarf að þvo. Þið gerið
rangt gagnvart sjálfum ykkur ef þið
kaupið skilvindu áður en þið fáið
allar upplýsÍDgar (Catalogue) um
“Tlio United States“
hjá ttðal umboðsmanninujn i Mauitoba
og Norðvesturlandinu:
Wm. Scott.
206 Pacifíc /^ve., Winnipeg.
BEZTU---—'
FOTOGRAFS
í Winnipeg eru búnar til hjá
WELFORD
COR.’MAIN 3TB'
&ÍPACIFIC AVE’
Winnipejr.
íslendingum til hægðarauka
hefur hann ráðið til sín Mr.
Benidikt Ólafsson, mynda-
smið, Verð mjög sanngjarnt.
ABIHBJSRH S. BARDAL
Selur líkkistur og ,annast um útfarii
Allur útbúnaður sá biw.ti.
Enn fremur selnr hann]‘,ai skona
minnisvarða cg legsteina.
Heimili: S horninu á
Ross ave. og Nena str.
SEYMOUR HOUSE
Marl^et Square, Winnipeg,
Eitt af beztu veitingahúsum bæjarins
Máltiðir seldar á 25 cents hver. $1.00 é
dag fyrir f»ði og gott herbergi. Billiard-
stofa og sórlega vönduð vínföug og vindl-
ar. Ókeypis kejrrsla að og írá j irnbrauta-
stöövunum.
JOHH BAIRD Eigandi.
,,EIMREIDIN“,
fjölbreyttasta og skemtilegasta
timaritíð á islenzku. Ritgjörðir, mynd-
ir, sögur, kvæði. Verð 40 ct8. hvert
hefti. Fæst hjá H. S. Bard&l, S.
Bergmann, o. fi.
Telephonc
306.
Odyr Eldividur.
TAMRAC..............$4.25
JACK PINE........... 4 00
Sparið yður peninga og kaupið eldi-
við yöar aö
A.W. Reimer,
Telefón 1069. 836 Elgin Ave
OLE SIMONSON,
mælirmeð slnu iiýia
Seafidiuavian iiotel
718 Maix Stejskt.
Fæði $1.00 & dag.
Anvone sen»1fng n sketch and descrlptlon may
qnlckly ascertnln our oplnton free whether aq
Invention is probnbly patentable. Communlea-
ttoua strtctly eonfldentuU. Handbookon Patente
aent free Mdest ageney for securing patents.
Pateuts oaken tnrouah Munn & Co. receire
tpfn'ial notlce, wtthowr ciinrge, Inthe
SckHtlfk Htnerican.
A handaoraely lllnstrated-iireekly. Largest cir-
culation of any ncientifle iournal. Terma. $3 a
year: four months, fL 8old byall newadealem.
MUNN £Go.38,B'»“l"*’New York
Bruicb uttico. 02b V St» Wuhlágton, D. O.
REGLUR VID LANDTÖKU
Af öllum sectionum með jafnri tölu, sem tilheyra sambandsstjórn-
inni í Manitoba og Norðvesturlftndinu, uema 8 og 26, geta fjölskyldu-
feður og karlmenn 18 ára gamlir eða eldri, tekið sjor 160 ekrur fyrir
heimilisrjettarland, það er að eegja, sje landið ekki áður tekið,eða sott
til siðu af stjðrninni til viðartekju eða einhvers atmara.
INNRITUN.
Menn moiga skrifa sig fyrir landinu & p>eirri landskrifstofu, sem
næst liggur landinu, sem tekið er. Með leyfi innftnrlkis-ráðberrans,
eða innflutningft-umboðamannsins 1 Wiunipeg, geta menn gefið öðr-
um umboð til þeas að skrifa sig fyrir landi. Innritunargjaldið er $1C,
og hafi landið ftður verið tekið parf að horga $5 eða $J/' fram fyrir
sjorstakan kostnað, sem pví er sarnfara.
HEIMILISRÉTTARSKYLDUR.
Samkvæmt nú gildandi lögum verða menn að uppfylla beimilis
rjettarskyldur slnar með 3 ftra ftbúð og yrking landsins, og mft land
nominn okki vera lengur frft landinu en 0 mftnuði & ftri hvorju, fin sjer-
staks leyfis frft inaanrlkis-rftðherranum, ella fyrirgerir hann rjetti sln-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBRÉF
ætti &ð vera gerð strax eptir að 3 ftrin eru liðin, annaðhvort hjft næsta
umboðsmanni eða hjft þeim sem sendur er til pess að skoða hvað unn
ið befur verið & landinu. Sex mfinuðum áöur verður maður f><5 að
hafa kunngert Dominion Lands umboðsmanninum I Ottawa það, að
hann ætli sjer að biðja um eignarrjettinn. Biðji maður umboösmaun
pann, sem kemur til að skoða landið, um cignarrjett, til pess &ð taka
af sjer ómak, pft verður hann um leið að afhenda sllkum umboðam. $f>.
LEIÐBEININGAR.
N/komnir innfiytjendur fft, & innflytjenda skrifstofunni I Winni-
peg y & öllum Dominion Lands skrifstofum inr.an Mauitoba og Norð-
vestui.andsin, leiðbeining&r um það hvar lönd eruðtekin, ogallir, sem
ft pessum skrifstofum vinna, veitamnflytjondum, kostnaðar laust, leið-
beiningar og hj&lp til þess að n& I lönd sem þoim eru geðfeld; enn
fremur allar upplýsingar viðvlkjandi timbur, kola og námalögum Ail-
ar slíkar reglugjörðir gota þeir fengið þar gefino, einnig geta menn
fengið reglugjörðina um stjörnarlönd innan j&rnbrautarbeltisins I
British Columbia, með þvl að snúa sjer brjeflega til ritara innanrlkis-
deildarinnar I Ottawa, innflytjenda-umboðsmannsiiis I Winnipeg eða
til einhverra af Dominion Lands umboðsmönnum 1 Manitoba eða Norð
vesturlandinu.
JAMES A. SMART,
Deputy Minister of the Interior.
N. B.—Auk lauds þess, scm menn gota lengið gefins, og fttt er við
reglugjörðinni hjer að ofan, þ& eru þúsnndir ekra af bezta landi,sem
liægt er að f&til leigu eða kaups hjft jftrnbrautarfjelögum og /msum
öðrum félögum og einataklingum.
184.
„Eg be!d að eg hafi ekki spilt einni einustu mlo.
útu ft leiðinni hingað“, ssgði Mitcbel. „Eg sft strax
hve þ/ðingarmikið væri af komast hingað tafarlaust".
„Ea eg sft það ekki!“ sagði Mr. Barnes I Stynj-
andi rðm.
„Ó, jú, þér s&uð það“, sagði Mitchel, „en þór
fðruð ranga leið til að komast biugað. í staðiun
fyrir að nota vit yðar, notuðuð þér gömlu njðsnar.
aðferðina. Eg ii/st við að það hali verið vanans afl,
scm koin yður til þess“.
„Eg hef gert klaufastryk, Mr. Mitchel”, sagði
B»rnes. „Eg kannast við það, og eg er nógu s&r
útaf því ftn þ-ss aö þér striðið mór ft þvl. En kær-
um okkur ekki! Hamiogjunni sé lof, að þér sftuð
fyrirfram, að næsti leikurinn yrði loikinn hór, svo þér
koinuð rakleiðis ft vígvöllinn og biðuð eftir hvað
gerðiat. Er ekki svo?-‘
„J&, eg reiknaði hlutina út þannig“, sagði Mit-
cho). „Kn þér hefðuð verið kominn hingað I tlina,
ef yður hefði ckki skjfttlast og þór veitt skökkum
manni cftirför'*.
„Hvað meinið þér?“ sagði Barncs.
„Mora lét þjón sinn klæðs sig I föt af séi‘% sagði
Mitchel. „Þér skilduð að llkindum bragðið og filykt-
nðuð, að Mora væri einungis að nota mauninn fyr-
ir *gn“.
„Jft“, sagCi Barnes. „Eg ftleit, að hann mundi
ekki trúa þjóni slnum fyrir þyðingarmiklu erindi“.
„Ab, en bann þurfti ekki að gera hano aO trún-
189
sem þeir b&ðir Vöfu að reyna að ráða. Ilann gat
ekki strax komist að neinni verulegri niðurstöðu, en
það sem fylgir voru atriðin, sem hann ftleit þ/ÖÍDg-
armost:
í fyrsta lagi, hinn ungi Mora hafði gefið Iög-
reglunni bendingu um, að morðinginn mundi hafa
verið I plald-fötum hans utan yfir hinum blóðslett-
ðtta klæðn&ði sj&lfr bIu þegar hann fðr burt úr bús.
inn. í öðru lagi, Jim prédikari haföi baldið þvl fram,
að þetta gæti ebki fttt sór st&ð vegna þess, að ef trúa
mætti framburði varðmannsins þar sem hann sagði
að hann hefði séð manninn I /?(aúf-fötunum koma út
úr húsinu, þft væri jafnmikil ftstæða til að trúa því,
að hann hefði rétt að mæla þegar hann st&öhæfði, að
hann hefði séð, að maðurinn hefði verið 1 þeim þegar
hann fór inn I húsið. í þriðja lagi, Mora liafði hald-
ið fram eimnitt sömu röksemdum, og slðan staðhæft
að morðinginn hofði teki^ fötin—stolið þeim úr hús-
inu I Essex stræti, í fjórða lagi, ef Mr. Barnes
skjfttlaðÍBt ekki, {>& var Jira prédikari liér að gægjast
út um glugga einmitt & saraa húsinu.
Hvaða hugsunarfræðislega ftlyktun fttti haun að
leiða af þessu. Hvers vegna hafði Mora fyrst haldið
fram einni konningu og slðan komið nieð aðra? Hafði
bann I goðshræringu sinni gleymt þvi I fyrstu, að
aU.ur framburður varðmaDnsins hlaut að vcra tekinn
trúanlcgur eða ails ekkcrt af honum? Og hafði hanu
búið til hina slðari kenningu til þess hún ætti við
kriu^umstéoðurnur?
188
„Húu er mjög fallegt barn“, sagði Mitchel um
leið og bann tók aftur við ljósmycdinni og horfði ft
hana. Á meðan hann var &ð horfa & myndins, varð
honum h&lf hverft við að heyra Mr. Barnes segja með
lágri röddu:
„Lltið upp! LítiÖ strax upp I gluggann ft cfsta
loftinu & húsinu!“ Mr. Mitchol geiði eins og bonum
var sagt, en hann sft bara & eftir manni, sem var að
fara burt frft glugganum. Maðuiiun hvarf burt ftður
en Mitchel gat séð hver það var.
„Vit'ð þér hvor það var?“ spurði Mr. Mitchel.
„Nú, j&“, sagði Barncs. „Mér þætti gaman að
vita hvað bann er að gera 1 þessu húsi. t>að virðist
undarlegt, &ð hann skuli vera þar“.
„Hver er það?“ spurði Mr. Mitchel aftur. „Þér
hafið ekki sagt mér það enu“.
„Jæja, ef mér skj&tlast ekki þvl meir, þ& segði
eg að það væri hinn geggjaði kunningi yðar, bann
Jim prédikari“, svaraði Barnes.
IX. KAl’ÍTULJ.
ÁLIT SÚRFBÓnS MAfíKS.
Orð Mr. Barnesar gerðu Mr. Mitcbel forviða, og
þau orsökuðu lijft honum hugsanir, scm kveiktu ena
tneiri fthuga bjft honum fyrir hinui margbrotnu gfttu*