Lögberg - 28.07.1904, Blaðsíða 1

iXL&iiÚ&i. lúicij&ti:' íÚi&ÍLÍiii'*
| Íi rúða rgj a f i r.
Við höfura fallegt úrval af silfurborð-
búnaði; hentugar brúðarjtjaflr. Ágætir
Þ: brj-thnifar og borðlamiiar
Anderson & Thomas,
ia 638 Main Str. Hardware. Telephons 339.
i r- ........................1
| bn n mei ra.
uf reiðhjóium nýkon-ið. Þau etu fyrii- g
taks góð. Ef þér ætiið að kauya h;ó!, þá ij
1 komið og skoðið þau sem við höfum.
Anderson & Thomas,
gj 53S Main Str, Hardvvare. Telsphone 339, |
fe Metki: svartur Vsle-lás
♦ 'SöHiiX&xifíMV-í. :-.-.T.*.v.va',
17. AR.
Winnipeg, Man.. Fimtudaginn, 28. Júlí 1904.
NR. 30.
Fréttir.
I Fimtán ára- gamall drengur,
■ bóndasonur nálægt Gretna, Pétur
| Heibert aS nafni, druknaði í Pem-
! bina-ánni á laugardaginn var.
Úr ölluni áttum.
Á leiðinni frá Toronto til Fort
Frances hvarf póstsending, meS
hátt á annað þúsund dollara, á
miSvikudaginn var. Hver valdur
er aS hvarfinu er enn ekki upp-
víst orðið.
hafði hann veriS að baða
°g
og hætt sér of langt frá landi, en
kunni ekki að synda,
Strætisvagnar í Nevv York rák-
ust á, og yfir tuttugu manns urðu
fyrir allmiklum meiðslum, í vik-
nnni sem leið.
Rússar eru nú alvarlega byrj-
aðir á ,,að hreinsa til“ á Finn-
landi. Núna í þessum mánuði
hafa horfið þrír finskir prófessor-
ar við háskólann í Helsingfors.
Seinast vita menn það til þeirra,
að verið var að flytja þá áleiðis
til Pétursborgar og voru þeir þá
í járnum. Hvað svo hefir verið
gert við þá vita menn ekki. Hús
margra annarra prófessora hafa
verið rannsökuð. Einn af pró-
fessorunum, sem horfið hafa, heit-
ir Wrede, barón að nafnbót, og
einn af nafnkendustu mönnum
Finnlendinga. Hvort þessi of-
beldisverk standa í nokkuru sam-
baadi viö víg BoLiikoffs vita menn
ekki. Mögulegt et að stjórnin sé
að eins með þessu framferði að
sýna Finnum, að enginn þeirra á
meðal sé óhultur fyrir hinum langa
refsingararmi hennar.
Tíbetbúar vilja nú gjarnan
semja frið við Breta, en herfor-
ingi þeirra, Younghusband, gefur
ekki kost á að sinna þeim málum,
fyr en hann sé kominn áleiðis til
Lhassa, höfuðborgarinnar í land-
inu. Segist hann þá muni vilj-
ugur taka sáttaumleitunum af
hendi landsmanna.
Ráðherra utanríkismálanna við
páfahirðina í Rómaborg, Merry
Del Val kardínáli, hefir beðið um
lausn frá embætti sínu, sökum ó-
samlyndis viö hina kardínálana
við hirðina. Gefa þeir honum
að sök aö hann, með áhrifum sfn-
um á páfann standiívegi fyrir því
að viðunanlegar sættir komist á
milli páfastólsins og stjórnarinn-
ar á Frakklandi. En páfinn hefir
svo miklð álit á hæfileikum kardí-
nálans, að hann hefir neitað að
taka lausnarbeiðni hans til greina.
Frá því sýuingin í St. Louis
var opnuð, hinn 30. Apríl síöast-
liðinn, og þangað til hinn 16. þ.
m., hafa fjórar miljónir og sjö
hundruð þúsundir manna sótt
hana. Aldrei hefir tala gestanna
neinn daginn á þessu tímabili náð
eitt hundrað þúsundum, nema
daginn sem hún var opnuð, og
svo aftur 4. Júlí. Þann dag voru
þó sýningargestirnir í St. Louis
rúmum helmingi færri en á Chi-
cago-sýningunni 4. Júlí 1893.
Boris stórfursti á Rússlandi og
frændi keisarans var fyrir nokkuru
síðan sendur til ófriðarstöðvanna
í Austur-Asíu, og átti hann þar
að taka til starfa, undir yfirstjórn
Kuropatkins aðalherforingjans.
Stórfurstinn hlýddi skipuninni
tafarlaust og lagði á staö, en til
þess að stytta sér stundir þar
austur frá, tók hann með sér
,,sökkhlaðinn byrðing af fjörug-
um snótum“ og nægar birgðir af
vínföngum. Þótti Kuropatkin
koma hans og framferði hafa svo
siðspillandi áhrif, að hann veitti
honuin ávítur. En stórfurstinn
brást þannig við að hann veitti
Kuropatkin áverka rneð sverði
sínu. Sendi Kuropatkin nú keis-
aranum skýrslu um framferði
frænda hans og var þá stórfurst-
inn óðara kallaður heim.
Kuropatkin sendi kvenfólkið á
eftir honum heimleiðis, þó ekki
fengi það eins skrautlega vagna
til heimferðarinnar og það hafði
komið á austur þangað.
Verkfall stálgerðarmannanna í
Sydney, N. S. er nú til lykta leitt
að lokum, og hefir það kostað
eina miljón dollara.
Ákafur hiti var vikuna sem leið
í sveitunum kring um London,
■Ont. Töluvert af gripum drapst
þar af sólstungu um það leyti.
Lestarstjóri á póstflutningalest,
sem í voru tólf vagnar hlaðnir af
póstflutningi, misti vald yfir lest-
inni er hún var á ferð í halla
skamt frá Owen Sound á suunu-
daginn var. Fór lestin út af spor-
inu og brotnaði í spón en menn
komust af.
John Perdicaris, grfski Banda-
ríkjamaðurinn, sem ræningjafor-
inginn Raisuli hafði í haldi í Mor-
okko, er nú f París. Hann hefir
látið þá skoðun í ljósi að Frakkar
muni þurfa á talsverðum herafla
að halda ef þeir vilji gera sér
nokkura von um að haldayfirráð-
unum yfir Morokko. Ástandið
þar segir hann vera mjög ískyggi-
legt og ekki muni veita af að
senda þangað að minsta kosti tíu
þúsundir hermanna, ti þess að
koma þar á friði og spekt. Ef
Frakkar hiki við að beita her-
valdinu, gegn fiinum herskáa og
rángjarna landslýö, muni innan
skams alt veröa þar í uppnámi,
og óstjórnog agale)rsi ná yfirhönd-
inni, svo Bandaríkin verði neydd
til að skerast í leikinn. Perdi-
caris ræður til að gefa Raisuli,
sem hánn kallar færasta mann
landsins, fullkomin j^firráð í Tan-
gier og þar umhverfis. Segir
hann það eina ráðið til þess að
óspektunum linni. En þeim til-
lögum mælir konsúll Bandaríkj-
anna í Tangier fastlega á móti,
Enn.eru Tyrkir byrjaðir á að
myrða Armeníumenn. í sex
þorpum hafa þeir nú myrt hvern
einasta karlmann og kvalið og
limlest konur og börn. í einu víð-
lendu héraði þar í Armeníu háfa
Tyrkir nú um nokkurn tíma drep-
ið frá sextíu til áttatfu Armeníu-
menn á hverju lcveldi. Ibúar í
þorpú einu, sem flúið höfðu í örugt
vígi, þar sem böðlarnir ekki kom-
ust að þeim, voru gintir af Tyrkj-
um, með loforðum um að þeir
skyldu látnir óáreittir, til þess að
hverfa heim aftur. En ekki voru
þeir fyr komnir þangað en Tyrkir
réðust á þá og drápu hvert manns-
barn. Meðfram alfaravegunum í
Armeníu er fult af dauðra manna
búkum, meira og minna limlest-
um. Engar tilraunir hafa stór-
þjóðirnar enn gert til þe« að
koma f veg fyrir þessar hryllilegu
aðfapir.
McLeod, undirforingi frá Fort
Chippewyan, Athabasca, kom
með Indíána nokkurn til Edmon-
ton, N. W. T. á laugardaginn
var, sem ákærður er fyrir að hafa
borið út tvö börn sín, dreng
fjögra ára gamlan og stúlku á
öðru ári. Leit var gerð að börn-
unum þegar menn urðu áskynja
um hvarf þeirra. Fundust að
eins fataræflar þeirra og ljós
merki sáust um að þau höfðu orð-
ið úlfunum að bráð. Indíáninn
var dæmdur til tveggja ára hegn-
ingarvinnu, og tók dómarinn það
fram, að ef hér hefði verið um
hvítan mann að ræða mundi
þyngri dómur hafa verið upp-
kveðinn, en hið andlega ástand
fangans yrði hér að takast til
greina. Börnin hafði Indíáninn
skiiið eftir alein úti á víðavangi,
án nokkurar aðhlynningar, og
augsýnilega í þeim tilgangi að
losna við að hafa nokkur þyngsli
af þeim.
Fréttabréf.
Pine Valley, 16. Júlí 1904.
Kæra Lögberg!
Eg hefi verið að bíða við, hvort
eg sæi ekki neitt í Lögbergi úr
bygð þessari, en það hefir ekki
verið sjáanlegt, svo eg sezt nú
niður í annað sinn að .hripa héðan
fáar línur. Það s'eni af er þessu
sumri hefir verið eitthvert þaö úr-
kotnumesta sumar, sem menn
muna eftir; hver stórrigningin á
fætur annarri með litiu millibili;
þá sjaldan hafa komið góðir og
þurrir dagar, þá hefir marg borg-
ast fyrir þá, svo hér hefir verið
mjög slæmt umíerðar.
Útlit á öllu sáðverki er þvf
rýrt, jarðepli víða druknað, gras-
spretta fremur góð, einkanlega
þar sem hálent er; á lægra landi
er gras rýrara og stafar ]?að af of
mikilli bleytu. Gripir eru hér
fremur rýrir. Flugurnar hafa
átt góöan þátt í því aö halda þeim
frá að fitna. Kýr hafa mjólkað
fremur illa, sem ekki er furða,
þar sem bæði rigningar og fiugur
hafa verið til að ónáða þær.
Smjör er í góðu verði.fimtán cent
pundið; egg átján cer.t tylftin.
Nú nýskeð var hér á ferðinni
S. Jónasson land-inspector, að
taka skýrslur yfir eignir manna,
sem búnar eru að vera hér nógu
lengi og uppfylla skyldur á lönd-
um sínum til að geta eignast þau.
Mr. Jónasson hélt til hjá Mr.
P. Pálma^ni á meðán hann dvaldi
hér og þurftu því allir, sem hann
vildu finna, að koma þangað. Mr.
Jónasson tók vel á móti öllum
og sýndi það, að hann hafði ein-
lægan vilja á því, aö sem flestir
gætu orðið eigendur að jörðum
sinum. Betri mann gátum við
ekki kosið okkur. Því miður gat
hann ekki í þetta sinn heimsótt
okkur alla, en bjóst við að koma
seinna og þá að sjálfsögðu að fara
um og yfirlíta, og væri vonandi
að hann þá hitti á betri tíð og
þurrari vegi. Við erum Mr. Jón-
assop þakklátir fyrir komuna.
Eg las í Lögbergi síðast, þar
sem taldar eru upp prestþjónustu-
lausar bygðir, að Pine Valley
bygðin er talin með. Það gladdi
mig að heyra, að prestar kirkju-
félagsins hugsa þó til okkar, því
vart mun nokkur íslenzk bygð
meir þurfandi fyrir kristilega að-
stoð en þessi, og vildi eg óska
þiss af heilum hug, aö kirkjufé-
lagið gæti miðlað okkur að ein-
hverjuleyti af vinnukrafti þess.
Lítið hefir verið um samkomur
hjá okkur í sumar, þó má geta
þess, að 4. Júlí hélt Mr. Th. M.
Halldórsson samkomu, en hvað
þar var á prógrami get eg ekki
um sagt, — dansað að kveldinu,
og ailir, sem þangað fóru, lýstu á-
nægju sinni þegar heim kom.
Um pólitík ætla eg ekki að vera
fjölorður í þetta sinn, en eitt er
víst, að farið er að brydda á því,
að n enn muni ekki allir verða á
sai.m bandinu þegar til atkvæða-
greiðslu kemur næst.
Heilsufar yfirleitt gott, þó ætla
eg að geta þess, að Mr. B. Thor-
valdson var að setja upp girðingu
á landi sínu og hjó sig í fótinn og
var lánsmaður, að hann ekki tók
tærnar af. Hann hefir nú verið
frá verkum í 7 vikur og er langt
frá þvf að vera jafngóður enn.
Menn mega ekki síður ^ara gæti-
lega með axir en önnur hættuleg
verkfæri.
Eg man nú ekki eftir, að eg
hafi meira að skrifa þetta sinn, og
læt því staðar numið.
Pine Valley búi.
Otto, Man., 23. JÚIÍJ904.
Herra ritstjóri Lögbergs!
Viltu gera svo vel og ljá þess-
um fáu línum rúm í þínu heiðraða
blaði ?
Þann 14. Júlí hélt herra Páll
Reykdal samsæti sveitungum sín-
um og vinum, eftir að hann kom
heim úr skemtiferð frá Swan
River, að afstaöinni gíftingu sinni
f Winnipeg, og voru þar saman-
konmir um 40 manns í húsi herra
C. Breckmanns aö Lundar. Voru
þar veitingar af öllu tagi, mjög
snyrtilega fram bornar, undir for-
stöðu húsfrú C. Breckmanns.
þar voruj ungu hjónunum fluttar
heillaóskir af ýmsuni og sungin
íslenzk kvæöi, og svo var dansaö
það sem eftir var nætur unz sól
rann úr ægi, og fóru þá allir heim
glaðir og ánægðir. Yfir höfuö
þótti öllum samkoman hin skemti-
legasta sem haldin hefir verið hér.
Hér ber fátt til tíðinda. Góð
líðan fólks yfirleitt. Menn eru
farnir að verða langeygðir eftir
Oak Point brautinni, því ekkert
er hún farin að stawfa enn þá.
Grasspretta f löku meðallagi, en
þó munu flestir byrja heyskap í
næstu viku.
H. P.
Dundonaki lávarður
hefir verið kallaður heim til Eng-
lands og á þar að gera grein fyrir
athæfi sínu-hér í Canada við yfir-
boðara hans. Síðan hann var
rekmn hefir hann verið á ferðinni
og vakið æsingar gegn stjórninni
og þjóöflokkaríg, sem alt hlýtur
að skemma fremur en bæta sam-
komulagið milli Englands og Can-
ada. Mr. Winston Churchill
lýsti nýlega yfir því í brezka parla-
mentinu, að enginn gæti neitaö
því, að andstæðingar Canada-
stjórnar hefðu notað Dundonald
sem pólitískt verkfæri fyrir flokk
sinn; og Sir Henry Campbell-
Bannermann, leiðtogi andstæð-
inga fiokksins í brezka parlament-
inu, sagði, að athæfi Dundonalds
væri ,,grave piece of bad taste. “
D.;Mrs. S. Goodman, Mrs. Stef-
ánsson og Mrs. Breiðfjörð—allar
frá Alberta-nýlendunni; Kristján
Jónsson frá Baldur og Tómas
sonur hans; Friðrik Friðriksson
og Bjarni Loftsson frá Lögberg,
Assa., (hinn síðarnefndi á leið til
íslands í skemtiferð); B. D. West-
mann og kona hans frá Church-
bridge, Assa.
Skemtif-erðir á
symnguna.
IðnaðarsVningin.
Dominion-sýningin í Winnipeg
var sett á þriðjudaginn, en ekki á
mánudaginn, eins og til var ætl-
ast. Athöfn sú hófst með venju-
legri átveizlu og ræðuhöldum.sem
helztu þjóðskörungum, fylkisþing-
mönnum og vinum sýningarfélags-
ins er boðið til. J. T. Gordon,
M.P.P. og fors. félagsins, skipaði
heiðurssætið í veizlunni og kall-
aði fram ræðumennina. Til hægri
handar honum sátu: Sir Daniel
H. McMillan fylkisstjóri, Dubuc
yfirdómari, R. P. Roblin stjórn-
arformaður, Wm. Mackenzie for-
seti C.N.R. félagsins og Rev. dr.
Sparling skólastjóri. Til vinstri
handar forsetanum sátu; Clifford
Sifton innanríkisráðgjafi, Sidney
Fisher akuryrkjumála-ráðgjafi, Sir
William Van Horn, T. Sharpe
borgarstjóri og C. C. Chipman
formaður Húdsonsflóafélagsins.—
Ræður fluttu: J. T. Gordon, Clif-
ford Sifton (aðal-ræðuna), Sidney
Fisher, R. P. Roblin, Sir Wm
Van Horn og Wm. Mackenzie.—
Að loknum ræðunum var gengið
út og sýningin opnuð á þann hátt,
að forsetinn afhenti fylkisstjóran-
um lykil, en hann aftur innanrík-
isráðgjafanum, Clifford Sifton.
Með lykli þessum opnaði Mr.
Sifton lás á flaggstöng og fiaug
þá brezki fáninn upp í stangar-
toppinn. Á undan og eftir sere-
mónfu þessari voru lúðrar þeyttir
og skotið af fimtán fallbyssum,
og jafnframt afhjúpaðist mynda-
stytta af buffalóuxa upp á turni
byggingarinnar.
Á sýningu þessari er margt
merkilegt að sjá, en )>ar er líka
margt sýnt, fyrir aukaborgun.sem
fremur er til augnabliksskemtunar
en verulegrar "uppbyggingar og
ættu menn að sneiða hjá sem
flestu af því tagi, en verja heldur
tímanum til þess að skoöa sýn-
ingarmuni og skepnurnar.
C. P. R. félagið hefir gefið út
skrá yfir sérstakar aukaferðir til
þess aö flytja sýningargesti. í
viðbót við hinar vanalegu ferðir
er bætt tuttugu og einni aukaferð
frá ýmsum stöðum í landinu. Á
þriðjudaginn, hinn 26. var auka-
ferð frá Manitou, Brandon og
Minnedosa. Á miðvikudaginn,
hinn 27. frá Souris, Emerson og
West-Selkirk. Hinn 29., föstu-
dag, frá Brandon, Emerson og
1 eulon. Hinn 30., laugardag,
frá Rat Portage. Hinn i.Ágúst,
mánudag, frá Emerson og Teu-
lon. Þriðjudag, 2. Ágúst, frá
Manitou, Brandon og Minnedosa.
Hinn 3. Ágúst frá West-Selkirk,
4. Ágúst frá Souris og Rat Por-
jtage og 5. Ágúst frá Emerson,
Teulon og Brandon. Þeir, sem
nota sér þessar ferðir, geta staðið
við her í Winnipeg að minsta
kosti í þrettán klukkutíma, og
fargjaldið er mjög mikið niður-
sett.
Tilnefning til ríkisem-
bœtta í N. 1).
Islenzkir syningargestir
eru með færra móti enn sem kom-
ið er, hvernig sem þvf víkur viö.
Vér höfum ekki Orðið varir vi<5
aðra en þessa: Mrs. P. Pálmason
frá Pine Valley; Mrs. Thorunn
Stuart frá Pheasant Forks, Assa.;
Jónas K. Jónasson frá Narrows;
Einar Hnappdal frá Hallson, N.
Á flokksþingi North Dakota re-
públíka, sem haldið var í Grand
Forks miðvikudaginn þann 20. þ.
m., var samþykt svolátandi state
ticket.
Presidental Electors — B. S.
Russell, Stutsman; Roger Allin,
Walsh ;Samuel Richardson, Ward;
F. A. Schreiber, Mercer.
Governor—E.Y. Sarl^s, Traill.
Lieutenant governor— David
Bartlett, Cooperstown.
Congress—Thos. T. Marshall,
( Oakes, A. J. Gronna, Lakota.
j Justice Supreme Court—N. C.
j Young, Cass; Edward Engerud,
Cass.
Secretary of State—E. F. Por-
ter, Melville.
Auditor— H. L. Holmes, Bath-
gate.
Treasurer—A. Peterson, Sar-
: gent.
i School Superintendent—W. L.
Stockwell, Walsh.
Attornev General—C.N. Frich,
Lakota.
InsuranceCommissioner—E. C.
Cooper.i Grand Forks.
Commissioner of Agriculture—
W. C- Gilbreath, Morton.
Railrpad Commissioner—C. S-
Diesem, LaMoure, chairman;
John Christanson, McHenry;
Eric Stafne, Richland.