Lögberg - 22.08.1907, Blaðsíða 4

Lögberg - 22.08.1907, Blaðsíða 4
I LOGBERG FIMTUDAGINN 22. ÁGÚST 1907 «fl •r seflt) út bvem flmtude* af Tbe LÖKberg Prlntin* & Publlshlng Co., (lögsriit), aö Cor. William Ave og Nena St., Winnipeg, Man. — Kostar »2.00 um brlC (ð. lalandi 6 kr.) — Borgist fyrlrfram. Elnstök nr. S cts. Publlshed every Thursday by The Lögberg Prlntlng and Publlshlng Co. (Incorporated), at Cor.William Ave. & Nena St., Winnlpeg, Man. — Sub- •crlptlon prlce »2.00 per year, pay- able in advance. Single copies 6 cts. b. BJÖKN8SON, Editor. M. PACLSON, Bus. Manager. Augiýslngar. — Sm&auglýslngar i eltt skifti 20 cent fyrir 1 þml.. A stœrri auglýslngum um lengr* tima, afsláttur eftir samningi. Bústaðaskifti kaupenda verður aS tilkynna skriliega og geta um fyr- verandi bústaC íafnframt. Utan&skrift Ui afgreiCslust. blaSs- lns er: The LÖGBERG PRTG. & PUBL. Co. P. O. Box. 180, Wlnnipeg, Man. Telephone 221. Utan&skrift til ritstjórana er: Editor Lögberg, P. O. Box 130. Winnlpeg, Man. .<Cea' JðCS Samkvæmt landslögum er uppsögn kaupanda & blaöl ógild nema hann sé skuldlaus þegar hann segir upp.— Eí kaupandl, sem er 1 skuld viC blaCiö, flytur vistferlum ð.n þess aC tilkynna heimilisskiftin, þð. er þaC fyrir dómstólunum á.litln sýnlleg ■önnun fyrir prettvlslegum tilgangi. Bæjalíf og sveitalíf. “Hvort er betra aö setjast að í bæ eða úti á landi?” spyrja inn- flytjendurnir íslenzku margoft þegar þeir koma fyrst hingaö til og ætlan margra roskinna og reyndra íslendinga mun vera sú, aö fjölskyldumenn flestir muni betur komnir úti á landi en í bæj- unum, sérstaklega Þeir er eitthvað eru hneigSir fyrir búskap og koma hingaS meö þær eignir aö þeir geta reist dálítiö bú. Og mikiö efamál er Þaö og hvort eiginlega er ekki réttara af blásnauöum fjöl- skyldumönnum aö fara út á land og setjast Þar aö, einkum ef þeir geta veriö þar í skjóli ráðhollra landa sinna, heldur en aö fara að leigja sér hús í bæjum og hafa ekkert annað við að styðjast en vinnu húsbóndans eins oftast nær. Vitanlega er þaö satt, aö mörgum íslendingum líöur vel, sem sezt hafa aö hér i Winnipeg með lítil efni, en helzt eru það Þó þeir menn, er svo eru efnum búnir, aö þeir geta rekiö einhverja atvinnu- grein sjálfir, eöa hafa aflað sér meiri þekkingar til aö taka aö sér vel launaðar stööur ýmiskonar, en islenzk alþýöa yfir höfuö, og til hennar eru þessar línur ritaðar, ef einhverjum gæti orðiö þær til dá- lítils gagns eöa leiðbeiningar. Sigtryggur kafteinn Jónasson mintist á þaö í ræöu sem hann hélt hér í bænum fyrir skemstu, (k Is- lendingadaginn 2. Ág.J, aö Islend ingar heföu eigi fært sér eins vel í nyt Þau hlunnindi, sem þeim stæöu hér til boða, sérstaklega heimilisréttarlöndin,eins og skyldi. Þetta er aö voru áliti öldungis rétt álitið. Heimilisréttarlöndin kosta bæjar, ókunnir landi og staðhátt um, bæjalífi og sveitalifi. Svörin J menn neitt að heita má,— veröa ýmisleg. Einn ræður þeim löndin sjálf, og takist mönnum að fá eignarrétt á þeim, eftir aö hafa búið á þeim tilskildan tima og unniö þaö á Þeim sem ákveðiö er, :n þaö er reyndar hreint ekki til aö setjast að í bæ, þar sé auö- græddast fé, annar aftur að fara út í nýlendur og setjast þar aö, Því að ólifandi sé í bæjunum. Þar sé alt svo afardýrt, húsaleiga,1 annag( en hver ábúandi þarf að eldiviöur og ýmislegt annað. Þójgera á landi sínu, til þess aö geta aö einhleypum mönnum kunni aö búis á því og haft þess nokkur not græöast þar fljótlega fé, Þá fari!_ þá er iandeigandi búinn aö Þaö skjótt í súginn o. s. frv. j komast yfir álitlegan höfuöstól, Hvorirtveggju kunna að hafa sem honum er mikils virði, hvort nokkuð til síns máls, en auðvitað * sem hann býr á landi sínu fram- i skiftir þaö mestu um hvers konar vegis eða selur það, einkanlega ef fólk er aö ræöa og hvernig ástæö- landtakandi er heppinn í vali sínu, ur þess eru. 1 og þaö ætti og aö brýna fyrir I • . Þaö er víst óhætt aö fullyrða aö mönnum. Þo aö jarðvegurinn se einhleypur karlmaöur eöa kyen- ber frjór og feitur víða, þá eru maður, er sezt að hér í Winnipeg iöndin ákaflega misjöfn aö gseð- t. a. m.—en sá bær hefir flestum um> °S slíkt ætti aldrei 'að eiSa ser öörum bæjum fremur hér í Can- ‘ staS> að n<>kkur maöur veldi sér ada oröiö dvalarstaður íslendinga'land nema hafa skoðað Það sÍalf' —eigi hægra meö að vinna sér inn nr eða tenSið t11 Þess áreiöanlega fé um lengstan tíma árs, en nokk-'menn fyrir sína hönd- °S hví ursstaöar til sveita. Auðvitað er'mi8ur hafa sumir landar vorir Þá gengiö aö því sem vísu, aö ekki siZk fram hlá Þess* skeri’ hann eöa hún taki hverju því'er það ohepPilegt mÍ°& °S getur vinnuboöi, sem hægt er að fá, oft oríSiC til Þess aö draSa klark hvort sem vinnan er létt eöa erfið],úr monnum meS íandtöku, ef land- fín eöa ófín, eftir því sem sumir,takandi hefir kosið sér land í kalla austur á íslandi, því að hér blindni> eöa eða eftir landabrefum er ekki kastaö rýrö á neinn mann einum’ °S orðið svo aS skila Því fyrir þaö, hvaöa starf hann kann ah;ur- aö hafa meö höndum, ef það erj Ei&i skal Þvi neitað, aö þaö er heiðarlegt og hann rækir þaö sam-, býsna erfitt fyrir félítinn frum- vizkusamlega. Hvernig það fólk býling, að setjast hér að á ný- eyðir fé því er þaö hefir aflað er, numdu landi, en svo verður þaö undir hverjum komiö sjálfum og hvar sem er á hnettinum, og aö þess sökin er eyðir því illa.—Hér voru áliti þó hvergi aögengilegra, •er auðveldast að afla þess, vegna ’ en hér. Sérstaklega Þegar um Is- þess aö vinnan er meö öllum jafn- j iendinga er að ræöa, ef þeir geta aði auðfengnari, um lengri tíma j verið nálægt vötnum, þar sem árs, heldur en til sveita, og betur^eir geta stuðst viö fiskiveiðar borgaö fyrir hana. Þaö vita, me» griparækt fyrstu árin. En bændurnir, sem hverfa frá búum geti menn á annaö borð komiö sér sínum á vo^in og vinna hér á ^ UPP dalitlum bústofni, þá er eng- sumrin daglaunavinnu. — Það er inn efi á því, að líf landbóndans •eigi svo aö skilja, að Það sé heppi-1 héf veröur margfalt farsælla, en leg aöferö, en þeir menn sjá eigi|lif daglaunamannsins í Winnipeg, annan veg til að færa fljótf**giö .cr *yrir einhverjum heíir að sjá, fé í búiö, og hætt er nú viö aö f Þar sem íafna®arlegast er eigi á mörgum kunni samt aö missýnast anna,'í að hyggja til forsjár fjöl- einmitt þar, því að þá eru býlin j sky!dunnar en eins manns vinnu, þeirra til sveita oftast nær for-! komi veikindi fyrir eða einhver stööulítil. |forfo11 Þa Þrengist fljótar í búi Um fjölskyldufólk er hingaö hjá fj lskyldu dagla mamaims- flyzt er aftur öðru máli að gegna, ins í bsrginni, en bóndanum úti á landi, þó smátt búi, og veröi fyr- ir samskonar áfalli. Auk þess er bóndastaðan með réttu talin einhver frjálslegasta staöa, sem til er og ekki sízt hér í okkar blessaða frelsislandi, Ame- ríku. Bændurnir hér eru óöalseig- endur, því hér er lítiö um leiglend- inga og eru því eins og kóngar í ríkjum sínum, þegar búskapurinn er farinn aö ganga vel. Það er yfir höfuð ætlun vor, aö framtiðarvænlegra sé fyrir sem' flesta alþýðumenn af þjóðflokki vorum, aö setjast aö út á landi og reisa þar bú, þegar þeir sjá sér það fært, því að sú hef r jafnaöir- legast oröið reyndin að efni land- bændanna fara vaxandi meö ári hverju, þó aö hægt fari hjá ýms- um, þegar daglaunamannsheimilin i bæjunum haldast rétt viö víðast hvar og ekkert meira . Hafið Það hugfast Vestur-ís- lendingar, aö nota löndin sem ó- grynni er eftir af hér vestur um fylkin, Þau eru arðvænlegar eignir, sem hver traustur og dug- andi drengur getur löghelgaö sér með svo litlum kostnaði aö hvergi nema hér í álfu er á slíku völ. Að endingu viljum vér minnast á eitt í sambandi við þetta mál, því aö vér höfum hvergi séð minst á það áður í riti hér vestra, og telj- um vér þaö þó mjög nauðsynlegt fyrir alla innflytjendur. Vér höfum hvergi séö því hreyft, aö innflytj- endunum sé bent á aö setjast aö úti á landi fyrstu vikurnar sem Þeir dvelja hér vestra og eru að venjast loftslaginu. Það væri að yoru áliti mjög þarfleg regla, fyr- ir alla íslendinga, sem geta komiö Því viö, og flytjast hingað heitustu sumarmánuöina. Það er varla svo hraustbygö þjóð til, að henni verði ekki töluvert um loftslagsbreyt- mg-u, Þó minni sé en munurinn á sumarhitanum hér vestra og á ís- landi. Og sannreynt er það, aö Ioftið í bæjum og borgum hvar sem er, er miklu óheilnæmara en til sveita. Af því er innflytjend- unum miklu sýkingarhættara meö- 3n Þeir eru að venjast loftslaginu, ef Þeir setjast aö í bæjum, og því viljum vér eindregið ráöa öllum Iondum vorum, sem koma vestur, að dvelja nokkrar vikur úti á landi eftir aö þeir koma hingaö, áöur en þeir byrja að fást viö stritvinnu I hér í bæ í sumarhitanum. Minsta . kosti hafa allir heilsuveilir menn g°tt af þvi. \ ér höfum reynt þetta sjálfur, og þoldum vel strit- vinnuna hér eftir Þriggja vikna hvíld út á landi, rétt eftir aö vér komum hingað, og ýms fleiri dæmi cr hægt aö benda á þessu til sönn- unar, svo aö þetta hyggjum vér innflytjendum yfir höfuö heilræði. * Verkföll. Eitt þeirra, símara - verkfalliö, stendur nú yfir, og Þegar þetta er ritaö, er enn engin breyting oröin á því síðan síðast var minst á það hér i blaðinu, og tjóniö, sem af því liefir leitt og kann að leiða er ó- metanlegt. Sem betur fer, eru verkföll nú orðin miklu fátíöari en þau voru fyrir nokkrum tugum ára síðan, þvi að á Þeim tímum mátti svo segja, að ekki mætti orðínu halla, svo að verkmenn hættu vinnu. Stjórnir landanna hafa reynt með ýmsu móti að vernda ríkin fyrir tjóni þvi, er af verkföllum stafa, ög nú er sú hagvænlega breyting á orðin að stórkostlegum og lang- vinnum verkföllum er farið að fækka mjög mikið, og má benda á mörg dæmi þess nú orðið, þar sem misklið milli verkamanna og vinnu veitenda, er jörnuð meö úrskuröi gerðarmanna. Það er líka lang- réttasta aðferðin. En samt sem áður sýna jafn- stórkostleg verkföll og þetta, sem nú stendur yfir, aö hvorki vinnu- veitendum né verkamönnum er fyllilega orðið ljóst hve voöalega tjónmikil verkföllin eru fyrir land og lýð, og eigi er þess að vænta, að gerðardóms úrskurður geti al- ment komist að Þegar misklíö kem ur upp á milli þessara tveggja stétta manna, fyr en bæði auö- menn og verkamenn hafa sann- færst um það, að verkföllin eru tjón og skaöi fyrir hvorutveggja málsaðila. Þá, en fyr ekki veröa þeir ásáttir um aö hlíta jafnan úr- skuröi gerðardóms, þegar þeir geta ekki komið sér saman sjálfir um þaö sem á milli ber, og hvenær sem sú skoðun verður ofan á, og fær alment fylgi, þá verður eitt hið stórkostlegasta böl numið burt úr iðnaðarheiminum, sem til er. Aö vekja upp frá dauðum Þrumur. Það er ekki úr vegi að minnast dálítiö á þrumuveðrin um þenna tíma árs, þegar þau gera hvern skaðann á fætur öörum, og veröa mönnum og skepnum aö bana, ef illa vill tiL Fólk, sem alið er upþ í þrumu- löndunum, veit af eigin reynslu, og annara, ýms ráð til aö forðast tjónið, sem þær geta valdiö. Börn- um er innrætt Það á unga aldri, aö það sé hættulegra að vera úti en inni þegar þrumuveður eru, og sömuleiðis að ísjárvert sé að vera þá staddur undir háum trjám o. s. frv. En í sambandi við þessar og aðrar bendingar, viövíkjandi þrumuveðrum, er eigi ófróölegt að kynna sér það, sem sérfræðingar viö veðurathugunar stofnunina í Washington hafa nýlega staöhæft um skaðsemi þeirra og útdráttur var birtur úr í dagblööunum hér í bæ fyrir skemstu. Veðurfræðingar þeir hafa at- hugað nákvæmlega þrumuveörin víösvegar um Bandaríkin, og hafa meðal annars komist að þeirri niö- urstööu að menn, sem staddir séu úti séu í fjórfalt meiri hættu fyrir því aö bíða tjón af eldingum, en Þeir sem inni í húsum eru. Naut- gripir segja þeir aö verði helm- ingi oftar fyrir eldingum en sauð- fé, en sauðfé aftur frekar en hest- ar, hestar oftar en svín, og svín oftar en múlasnar. Vegna Þess aö þeir gripir eru ætiö í meiri hættu í Þrumuveðrum, sem gjarnt er aö halda sig í hópum, verður Það skiljanlegt hve nautgripir veröa oft fyrir slysum í slikum veðrum. Meiri hætta er talin fyr- ir menn, sem eru í hóp, en einn mann út af fyrir sig, og enn frem- ur benda veðurfræöingarnir á það, aö miklu færri mundu deyja í slík- um v:ðrum en orðiö hefir, ef önd- unartilraunir væru geröar á þeim, sem lostnir eru af eldingum, efns og titt er að reyna þegar verið er lífga druknaðan mann. Veðurfræöingarnir sanna ljós- lega, að sú skoöun alþýðu sé rétt, að hættulegt sé að standa undir trjám í Þrumuveðri, því aö þeir íullyrða, aö helmingur þeirra manna, er veröa fyrir eldingum, sé staddur undir trjám eöa húsum, en eigi vilja þeir fallast á það, aö mikil hætta sé á, þó að menn beri á sér ýmsa smáhluti úr járni eöa stáli, svo sem hnífa eöa annað þesskonar, en sú hefir þó veriö trú manna um langan aldur. ----------------o------ í Lit. Digest 3. Þ. m. er ágrip af grein eftir E. C. Hall, tekin úr The Technical World Magazine. Greinin ræöir um aðferð þá, sem prófessor Poe hefir fundið til að vekja til lífs aftur dýr, sem eigi varð séö betur en aö væru sem dauð, og hefðu að minsta kosti ekki lifað ef Þeirri aöferð hefði ekki verið beitt. Endurlífganin tekst með því að neyða súrefni (oxygenj ofan í lungun. Talið er aö prófessor Poe hafi af tilviljun komist að því að þetta var hægt. Ágrip greinarinnar er þetta: Árið 1876 tókst prófessor Poe að endurlífga dauða rottu með því að dæla súrefni ofan í lungu henn- ar. Með Þetta fyrir augum hélt hann áfram rannsóknum og til- raunum í þá átt. Hann hefir nú búið til öndunarfæri haglega gert og hefir það reynst afbragös vel hingaö til. Verkfæri þetta er gert eins likt náttúrlegum önduharfærum og hægt er og það vinnur verk sitt nær á sama hátt lungu mannsins. Prófessor Poe komst að því viö tilraunir sínar, að til þess aö lífga menn, sem druknað höfðu eða kafnað eða dáið af að anda aö sér kloroformi, þá Þurfti fyrst aö eyða banvænum lofttegutidum úr lungunum og koma súrefninu nið- ur í þau í staðinn. Þetta hvoru- tveggja má gera meö verkfæri prófessor Poe. Verkfæri þetta er eiginlega ekki annað en tveir sívalningar og er gangur bæði inn og út úr þeim. Bullur eru í þeim báðuin og ganga jafnhliða. Sitt frá hvorum sívalningnum iganga svo pípur, sem festa má viö nasir eöa munn sjúklingsins. Inngangur annars sívalningsins er tengdur við hylki, sem gnægð súrefnis er í. En úr hinum sívalningnum fer gasiö.sem dregið er úr lungunum út í loftið. Bullunum er ýtt upp og niður meö handafli, en gætt að fara ekki harðara en andardráttur heilbrigös manns. Þá dregst gasið úr lung- unum upp í annan sívalninginn en á næsta augnabliki er súrefni þrýst ofan í þau úr hinum sivaln- ingnum. Verkfæri þetta hefir veriö margreynt í viðurvist lækna og visindamanna. Þeir hafa sér til mikillar undrunar séö dýr endur- lífguð, sem aö því er þeir gátu bezt fundið, voru steindauö. Ein bezta tilraunin er ef til vill sú, sem gerð var á kanínu einni. Læknir nokkur gaf henni fyrst tvö korn (2-1000 úr pundij af morphíni og síöan fjögur lóö af ether. Síðati var alt reynt, sem vísindin þekkja til að vita hvort ekki findist líf með kaninunni, en það kom fyrir ekki, hún var sögö steindauð. Siö- an voru pípurnar settar á nefið á henni og tekið að dæla ofan í hana súrefni. Aö þrem mínútum liönum fór kanínan að anda sjálf og eftir sex mínútur var hún farin aö hlaupa um gólfiö. Hún haföi enga velgju og sást á Því að eth- erinn haföi alveg náöst úr líkam- anum. önnur tilraun var gerö á hundi. Hann var kæföur í acety- line gaslofti og látinn vera í því fjörutíu mínútur. Acetylene gas- iö er talið hættulegast allra gas- tegunda. Hundurinn var samt lífgaður við eftir stutta stund og bar ekkert á aö hann væri veikur á eftir. Uppgötvitn þessi er mannkyn- inu harla mikils verð. Hér fá læknarnir tækifæri til þess aö framleiða andardrátt. Héðan af ætti að mega koma í veg fyrir að The DOMINION BANK SELKIRK OTIBtílÐ. Alls konar bankastörf af hendi leyst. Sparisjóðsdeildin. Tekið við innlögum, frá J1.00 að upphaeð og þar yfir. Haestu vextir borgaðir fjórum sinnum á ári. Viðskiftum baenda og ann- arra sveitamanna sérstakur gaumurlgefinn. Bréfleg innlegg og úttektir afgreiddar. Ósk- að eftir bréfaviðskiftum. Nótur innkallaðar fyrir baendur fyrir sanngjörn umboðslaun. ^Við skifti við kaupmenn, sveitarfélög, kólahéruð og einstaklinga með hagfeldum kjörum, d. GRISDALE, hankastjórl. nýfædd börn kafni af því að önd- unarfæn þeirra séu óstyrk. Eftir þetta ætti það að vera hættulaust, þó gefið sé of mikið af svefnlyfi. Verkfæri þetta getur lialdiö við önduninni eins lengi og þarf. Staurfullur maður getur orðið af- fullur á stuttri stund meö þvi aö nota verkfærið til að örfa andar- dráttinn. Þeir sem veröa úti, deyja af því að tekur fyrir andar- dráttinn og verður því unt að lífga }>á við með þessari aðferð. Með því að öndunarvél þessi er svona einföld og óbrotin, þá verð- ur hún auðvitað ódýr, og þess verður ekki langt að bíða að hún verði komin á allar björgunar- stöðvar og sjúkrahús. Ur bænum. og grendinni. Eins og kunnugt er, hafa reið- hjólaþjófar verið helzt til feng- samir hér í bænum í sumar og margir því mist reiöhjól sín og hvergi til þeirra spurt síðan. Núna nýlega hafa unglingar tveir á Jar- vis stræti, aö sagt er, orðið upp- vísir aö því að hafa stoliö tólf reiðhjólum, er fundust á heimium þeirra. Mörg eru hjólin talin skemd, þvi að piltar þessir hafa hlutað þau sundur og skeytt þau svo ýmislega saman aftur til aö villa fyrir um aö þau þektust aft- ur. Nokkrir, sem hjól hafa mist, hafa þekt sin í þessu samsafni. Piltar þessir, þjófarnir, eru fimtán og sextán ára gamlir og hafa ját- aö brot sín. Miss Ásta Þóra Johnson, yfir- setukona hér í bæ, brá sér til Sel- kirk snemma í þessum mánuöi, til að heimsækja Mrs. S. Thomson, konu Mr. Sveins Thomson söðla- smiös þar í bæ, og dvaldi vikutíma hjá þeim hjónum í bezta yfirlæti, eins og viö mátti búast. Miss John- son hefir nú ásett sér að flytja til Selkirk um næstu mánaðamót, og býst við aö veröa til heimilis hjá hinum v^ þektu hjónum, Sigur- birni og Kristjönu Jónsson, þar í bænum. Vér höfum verið beönir aö selja eitt mjög vandað nýtízkuhús á góöum staö í borginni 5 hundruö dollurum lægra en hús af sömu gerö seljast. Finniö okkur aö máli ef þér viljiö eignast gott og ódýrt heimili. Vér höfum sex herbergja hús til sölu frá $1700 til $2100 meö $100 til $250 niðurborgun og af- gangurinn borgist mánaöarlega, jafnt og húsið rentast fyrir. Vér höfum mjög vandað hús á góðum staö sem eigandinn vill skifta fyrir bújörö nálægt Dog Creek P. O. og fáeina gripi. Sá sem hefir svoleiðis að bjóöa gerði vel aö skrifa okkur fáeinar linur. Landar góðir finnið okkur aö máli, ef Þið viljiö selja eignir ykk- ar eða viljið víxla þeim. Tlie illanitoba Realty Ce. Office Phone 7032 | Room 505 Hefireavy Blk liouse Phone 324 — 258i PortageAve B. Pétursson, Manager, K. B. Skagfjord, agent.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.