Lögberg - 28.11.1907, Blaðsíða 4

LOGBERG FIMTUDAGINN 28. NÓVEMBER 1907
•r geDB út hvem flmtuds i a-t Tbe
Losberc Primlu* St FubilsiUng Co.,
(ItigKÍlt), aS Cc>r. WlUiam Ave og
Nena St., Wlnni^eg, Man. — líostar
(2.00 um &ri8 (6. Islandl 6 kr.) —
Borglst fyrli'fraru. Einstök nr. i cts.
Publlshed every Thursday by The
Lögberg Printing and Publishlng Co.
ílncorporated), at Gor.William Ave.
(k Nena St., Wlnnipeg, Man. — Sub-
•crlption price (2.00 per year. pay-
\ble In advance. Single copies 5 cts.
S. BJÖKNSSON, Editor.
J. A. BLÖNDAL, Bus. Manager
Augljslngur. — Smáaugiysingar I
•eitt skiftl 25 cent fyrir 1 Þml.. A
•tærrl augiysingum um leng>-* tlma,
afslkttur eftir samnlngi.
Uústaöaskifti kaupenda verCur a8
tllkynna skrlflega og geta um fyr-
verandi bústaS jafnframt.
Utanáskrift til afgrei8slust. bla8s-
ins er:
i’tie LÖGBEKG FRTG. & FUBL. Co.
P. O. Box. 136, Winnipeg, Man.
Telephone 221.
Utanflskrift til rltstjörans er:
Editor Lögberg,
P. O. Box 136. Winnipeg, Man.
Samkvæmt landslögum er uppsögn
xaupanda & bla5i ögiid nema hann
*é skuldlaus Þegar hann segir upp.—
Ef kaupandi, sem er i skuld viS
blaSið, flytur vistf^rlum 4n þess a8
dlkynna heimilissklftin, þá er þa8
tyrir dömstölunum álitin sýnlleg
•önnun fyrir prettvtslegum tllgangi.
byggja umbæturnar á sívaxandi
skuldakviksyndi.
Ashdown borgarstjóri leggur
ÞaS til, a8 bærinn eigi aö losa sig
úr skuldunum, og meöan veriö sé
aö þvi, skuli halda sparlega á bæj-
urinn og viöurkenninguna, sem
honum var,, sýnd, og kvaöst eigi
eiga hana skiliö nema að nokkru
leyti. Hann kvaðst hafa gert það
sem í sínu valdi heföi staðiö til að
styöja að því aö Norömenn fengju
aftur frelsi sitt, en því mætti ekki
arfé og eyöa því ekki í neitt nema gleyma, að meöstjórnarmenn sínir
þaö sem óhjákvæmilegt sé. And-
stæöingar hans segja: Leggjum í
nýjan kostnaö, hvérnig sem fer,
hverjar sem afleiðingarnar veröa.
Landvarnarmenn.
Skoðanamismunurinn
á rafaflsstööinni.
í fréttum frá íslandi var þess
getiö, aö Landvarnarflokkurinn á
íslandi heföi myndaö málfundafé-
lag í Reykjavík, og á öðrum stað
er Þess getiö í Ingólfi, aðalblaöi
Landvarnarmanna, hverjir séu í
flokkstjórn þeirra, en það eru
þessir menn:
Benedikt Sveinsson, ritstjóri.
Bjarni Jónsson frá Vogi.
Guðm. Hannesson, læknir.
Guöm. Magnússon, læknir.
Jens Pálsson, prófastur.
Jón Jensson, yfirdómari
Jón Þorkelsson, dr., skjalav.
Á þessu sézt að Landvarnar-
menn hafa eigi lengur samsuöu
við Þjóðræðisflokkinn. Þeir eru
sérstakur flokkur eins og áður. Sá
flokkurinn, er ákveönast og ein-
beittast berst fyrir réttindum ís-
lenzku þjóðarinnar gegn dönskum
yfirgangi.
í stjórn flokksins eiga nú sæti
ýmsir af merkustu og ágætustu
Hann er í fám orðum þessi:
Ashdown borgarstjóri og fylg-
ismenn hans vilja draga byggingpi
hennar um fáein* mánuöi, þang- mönnum íslenzku Þj'ó«arinnar, og
aö til hægara veröur um viöskifti 011 ^ri kynslóCin halIast a«
á peningamarkaönum, og þá viU stefnu flokks þessa’ svo a* se^a
hann láta bæinn gefa út veröbréf undantekningarlaust, og þarf því
til þess aö losa sig úr skuldunumJekki aS efa a8 hann á þar von
Á þann hátt býst hann viö, þegar 'mar?ra öflu^ra styrktarmanna, og
— _i—i— e----fynr
ættu drjúgan þátt i þeim fram
kvæmdum * með sér. I lok ræðu
sinnar hvatti hann Norðmenn aö
geyma vel og neyta réttilega kjör-
gripsins, frelsisins nýfengna. Það
væri engin töfragáfa, sem legði
þjóöunum öll möguleg gæöi upp i
hendurnar fyrirhafnarlaust. Frels-
iö væri ekkert annað en hiö mikla
skilyröi velliöanar og framafara
þjóðanna. En velliðan og fram-
för Þjóöanna væri eigi sprottin af
neinu ööru en starfi þeirra sjálfra.
Engin framför yröu með nokkurri
þjóð, nema þflu sem hún ynni aö
s j á 1 f. Skoraði hann svo á alla
Norömenn að bindast heitum um
þaö á þessari stundu, aö efla fram
för og heill Noregs í hvívetna á ó-
komnum árum.
Að ræðunni lokinni kváðu við
fagnaöaróp mannfjöldans áöur en
hann skildist að.
Michelsen fór nokkru síðar til
Björgvinar, þar sem hann á heima
og var allsstaðar forkunnar vel
fagnaö á leiðinni.
Það er Þjóð hverri mikil gæfa,
að eiga sem flesta ágætismenn, en
enn þá meira er þó undir þvi Igv.-
ið, aö hún kunni að meta þá og
gefi þeim kost á að leiða sig til
frama og farsældar.
sem áður ber manni ekki aö vera
vonlaus með öllu um að það láti
nokkuð gott af sér leiða. Rússar
eru einkennileg þjóð og nokkuð á
aðra visu en hinar Noröurálfu-
þjóðirnar. Þeir eru fastir fyrir
og seinir til nýbreytni og má vel
vera aö hin snöggu umskifti frá
algeru einveldi til þingbundinnar
stjórnar hafi verið of mikið af
góðu handa Þjóðinni. Hins vegar
eru þess mörg dæmi í sögunni, að
aðalsmennirnir hafa risiö öndverö
ir gegn einveldinu. I því efni
nægir að benda á sögu Englend-
inga. Það voru lávaröarnir ensku,
sem neyddu konung sinn til aö
skrifa undir skjaliö mikla fMagna
ChartaJ,
Viötökur Iiberal þing-
mannanna í N.islandi.
Þeim er lýst þannig í Free
Press 22. þ. m.:
Einn með myndarlegustu fund-
um þeirrar tegundar var fundur-
inn, sem haldinn var að Árdal,
Man., 16. þ. m. Til hans var
stofnað í því skyni að fagna fylk-
is- og sambands-lþingmönnunum,
Þeim Sigtryggi Jónassyni og S. J.
Jackson, og voru þaö kjósendur í
norðanverðu Nýja íslandi, er fyr-
ir þessu stóöu. Þingmennirnir
komu frá Gimli árla á laugardag-
inn. Var þar búin góö veizla þeim
til handa, og eftir að snætt haföi
veriö, þá hófst fundurinn.
Fundarsalurinn var alskipaöur
fólki, og var ræðumönnum tekiö
mætavel, er G. Oddleifsson fund-
arstjóri bauð Þá velkomna og
kallaöi þá til ræöul *lda. Úr ná-
Teulon-brautarinnar, en aö sakir
seinlætis af hálfu C. P. R. félags-
ins hefir dráttur orðið á verkinu
og sjáanlega lítiö gert af nefndu
félagi til aö ljúka viö þaö, en und-
ir því er vellíöan bygðarinnar
komin. Hér í bygö vorri norður
frá höfu mvér Þúsundir “corda”
af ágætis eldiviö, en sakir þess aö
öll nauösynleg flutningstæki skort
ir, þá hefir Þetta eigi getaö talist
annað en arðlaus eign. Vegna
votviðranna, sem verið hafa á
þessu sumri og heyskortsins nú,
þá verður oss enn tilfinnanlegra
járnbrautarleysiö, og biðjum vér
því stjórn þá, sem vér jafnan höf-
um borið traust til, aö taka mál
þetta til yfirvegunar, og að hún
geri sitt til aö heröa á C. P. R. fé-
laginu, aö hraða því aö þessi bráö-
nauðsynlega braut verði fullgerö.
C. P. R. félagiö færir það til máls
bótar seinlæti sinu, hve vot-
viðrasamt hafi veriö í sumar og
hve erfitt hafi verið aö fá verka-
fólk. Vér erum viðbúnir aö lýsa
yfir því, að frá þessu er ekki rétt
skýrt meö öllu.
2. Ályktað, aö áðurnefnd stjórn
sé mint á hve sérlega nauösynlegt
sé, aö lokið veröi verkinu viö St.
Andrews í Rauðánni eins fljótt og
mögulegt er, og á þann hátt kom-
iö á greiðari skipagöngu frá Win-
nipegvatni til höfuðborgarinnar
miklu í norðvesturlandinu.
3. Að mynniö á íslendingafljóti
og höfnin hin mikla, sem þar er
gerö af náttúrunnar hendi sé ræki-
lega ræst fram, og bætt svo aö
fullnægi til skipagöngu þar
nyröra.
4. Að fiskiklaki sé komið á við
Mikley. Fiskiveiöar eru aðalat-
fjárhagur bæjarins er kominn í
vænlegra horf, aö hægt veröi aö
selja skuldabréf hans á töluvert
hærra veröi en nú er auðið. Allir
hygnustu hagfræðingar hér um
slóöir hallast aö Þessari skoöun
hans. Þetta er þaö sem borgar-
stjóri og fylgismenn hans halda
fram í þessu máli.
Andstæöingar hans eru hins
vegar aö reyna aö hamra þaö inn
einkar glæsilega framtíö
höndum þegar stundir líða.
Michelsen kvaddur.
Fyrir skömmu síöan mintumst
vér á þaö hér í blaðinu ,aö Mich-
elsen forsætisráðherrann norski,
heföi lagt niöur embætti, sakir
vanheilsu, en Lövland tekið við.
Norðmenn eru Þegar farnir aö
safna í sjóö, er beri nafn Michel- ' . , .... „ __
igrentnnu þar toluöu: Bjornsson,
sens og a hann sjalfur að raða til |igva,dason> ^0x1, Ingjaldsson vinnuvegur margra þar og mjög
Thorvaldsson, J. T. Anderson, mikiIvægur> °g ef þetta atriöi
Sigmundson, Magnússon og Odd- kæmisí 1 íramkvæmd, mundi þaö
leifsson. Allir viku ræðunum aö bæta ur þorf Þeirn> er lenP hefBi
hinum fyrirhuguðu umbótum íivenö tilfmnanleg, og gefa trygg-
bygðinni, er norðurhlutinn þyrfti inSu fyrir arðvænlegra árangri af
svo mjög viö. Sérstaklega var Þessari Þýðingarmiklu —
hvers því fé verði varið. Sjóöur-
inn var á nokkrum dögum orðinn
ag 50,000 kr.
Þriöja þing Rússa.
Hún er nú sezt á rökstóla í
þriöja sinn dúman rússneska. Hún
var sett þ. 14. þ. m. meö lítilli viö-
höfn. Keisarinn kom þar ekki
nálægt, heldur lét hann innanrík-
isráðherrann lesa upp boöskap
sinn til þingsins. Að því loknu á-
varpaði hann þingið nokkrum orö-
um og svo var sungiö þjóölag
rætt um þörfina á framlenging
Teulon-brautarinnar noröur til
Árdal.
Sigtryggi Jónassyni var heilsaö
meö miklum fögnuöi af löndum
sínum Þegar kallað var á hann til
að tala. Hann þakkaöi fylgjend-
um sínum og vinum stuöning
Lllli VJC 0 V V/ V C*1 JUUCiV I OOi 1*1- , . . . r , 1 £•
Rússa Meðan þetta var starfað Þe',rra ser td handa- lysVf,r
Þriðji þ. m. var mikill hátíöis-
í menn, að hér sé ekki um annaö'(la&ur 1 Kristjaníu, er borgarjiúar
að.gera en annaöhvort aö byggja söfnuSust saman til að kveöja
stööina nú eöa ekki, ef hún eigi aö Michelsen> óskmö& norsku Þió«-
veröa bæjareign en ekki auðfé- arinnar> sem nú er kallatSur> mann-
laga, inn, sem mest allra studdi aö því,
Hættan á Því er ekki neitt sér- a« gcra Noreg að frjálsu og sjálf-
lega ískyggileg þegar þess er .stæ«u riki
gætt, að hér er ekki nema um' Fani blakti a hverri stöng í
fárra mánaða drátt að ræöa, og boreÍnn! eins á skiPunum á
, ... , hofmnm, og allir borgarbuar, sem
borgarstjon hefir margheitiö Þvi,vetUngi g4tu valdis> og þar aS
að láta ekki dragast úr hömlu aö auki fjölda margir gestir, sem
reisa stclöina undir eins og fjár- þyrptust til bæjarins meö járn-
hagurinn er kominn í Þaö horf, aö brautalestum og skipum þenna
bærinn gcti risiS unrlir tessum' <hí. fJ,lktu sér 1 svipmikla fylk-
kostnaði. En hins vegar er PaS ^ !“ stió™rbyggingarnar
, & Voru þaö um sjotiu þusund
hjaleitt nokkuö fyrir andstæöinga manna) er söfnuðust þar saman
hans aö vera aö flækja mál þetta til að kveðja Michelsen.
með því að drátturinn á byggingu Og þegar hann kom og sté upp
stöövarinnar sé til þess aö hún á ræðupallinn ásamt með formæl-
verði auðmannaeign en ekki bæj- anda borgarbúa, Bugge lögfræð-
arins, þar sem kunnugt er aö borg V; kvab við hjartnæm faenagar-
... . . . , op fra ollum mannfjoldanum.
arstjon er einmitt andvigur auö- « , . „ ' „ .
. , r I Fyrstur mælti Bugge og flutti
felogum og yfirgangi þeirra, en Michelsen þakkiætisiVarP fyrir
hefir jafnan verið Því hlyntur aö hönd borgarbúa, og innilegar árn
inni í þingsalnum beiö frjálslyndi
flokkurinn úti í fordyrinu, en
komu inn Þegar fulltrúar áttu að
sverja þingeiðinn. Þessu næst var
gengið til forsetakosningar
þvi, aö han nværi hlytnur því, aö
umbætur þær kæmist á, sem um
væri beðið.
atvinnu
grem, eigi iað eins fiskimönnum,
sjálfum, heldur og öörum íbúum.
5. Oss langar og til að lýsa á-
nægju vorri yfir Því, hve ágætlega
hinum kæra stjórnarformanni vor-
um, Sir Wilfrid Laurier, hefir
tekist, djarfmannlega og á þann
hátt er bezt gengdi, aö efla fram-
farir Vestur-Canada vorrar, því
að hontim hefir tekist aö gera
hana aö öflugum segulpól, er
dregið hefir aö sér fólk úr öllum
verkinu við St. Andrews
Rauöánni mundi veröa
. áttum heims. Oss langar til að
Þó að S. J. Jackson sé ekki af 4ýsa yf jr óbifuöu trausti á stjórn
Einn íslenzku bergi brotinn, á hann öfl- hans réttvíslegri, og heitum því aö
íhaldsmanna var kjörinn og höföu uga stuðningsmenn meðal hinna stygja hann vig völd fúslega, meö
þingmenn komiö sér saman um atorkusömu bygðarmanna, og var an hann stýrir þessu fagra landi,
þaö áöur. Hann heitir Nicolai honum og mjög vel tekiö. Hann eins he;gariega; hlutdrægnislaust
A Khomyakoff, og er frá Smol- ræddi alllengi um járnbrautarmal-
ensk, sagður skáld gott, en merk-' iö. Engum lcforðum vildi hann
astur fyrir þaö, að Gogol skáldiö binda sig, því að hann taldi flesta
fræga var guöfaöir hans. stjórnmálamenn flaska á þeim.
Eins og men nmuna, þá breytti fíann ?at Þesf> að hann by^ist
keisarinn kosningalögunum eftir ivi® a® ver
eigin geöþótta í vor þegar hann strengina 1
rauf þingiö. Hann svifti með lokiíS a næsta an. Somuleiðis
þessu bændur og marga hina 1<va®st hann ætla, að Dominion-
frjálslyndari menn atkvæöisrétti. i stj°rtim kænw a íski a 1 vi
Stjórnin hefir líka haft sitt fram.! Mikley 1 Winmpegvatm. Bryna
Nú eru í dúmunni 195 einveldis-(nau®syn kva® ,ann a a, ræSa
sinnar, 128 íhaldsmenn, 41 stjórn fram mynni Islendingafljots og
bundins lýöveldismenn og loks ^jóst viö aö stjormn mundi aöur
28 jafnaðarmenn. Ilan&t um ll8i taka td athugunar
Það sem af er þingtímanum
hefir alt fariö fram með mestu hond kjósenda áskorun.
spekt og ro. Ávarp sendi duman ^> gem ætlast yar til aS Mr.
keisaranum þ. 23. Þ. m. Þar 1 er 1
betta •
’stutt af G. Magnússym og
og réttvíslega og jafnan hefir ein
kent Laurier-stjómina, á liðn-
um hagsældar og Iframfáraárum
lands og lýös.
G. Oddleifsson forieti
J. T. M. Anderson, skrifari.
Nýjar bækur.
Þriðja hefti Eimreiðarinnar, þ.
á., er nýkomið. Efnið í því er
Þetta:
1. Ofan af heiði,, jsaga eftir
Einar E. Sæmundsen.
2. Fyr og nú í Gnúpverjahreppi
eftir Brynjólf Jónsson. fSú rit-
gerð prentuð hér í blaðinu á öðr-
um staðj.
; 3. Um Jónas Hallgrímsson og
Jackson flytti stjórninni. Var það Tómas Sæmundsson, eftir Guðm.
r-«s...........7— tfl
j jafnþarflegt mal sem þaö væn.
I fundarlok las J. T. Ánderson
The DOMINION BANK
SKLKIHK dTIBtílD.
Alls konar bankastörf af hendi leyst.
Sparisjóösdeildiu.
Tekiö við innlögum. frá $1.00 aSupphæð
Þar yfir- . Hæstu vextir borgaWr fjórum
sinnum á ári. Viðskiftum bænda og ann-
arra sveitamanna sérstakur gaumurígefinn
Bréfleg innlegg og úttektir afgreiddar. Ósk-
ao eftir bréfaviöskiftum.
Nótur innkallaðar fyrir baendur fyrir
sanngjorn umboöslaun.
Vift skitti við kaupmenn, sveitarfélög
kólahéruð og einstaklinga með hagfeldnm
kjörum.
J URISDALE,
bankast ö>-i.
sam-
Friöjónsson.
“Hafið traust á. oss, Yöar há- þykt í einu hljóði. Skjalið var 4 Rjtsj4 eftir Sigurö Guö-
tign. Vér viljum af alhug vinna svohljóöandi:
aö ÞVí af öllum kröftum, þekk- -Vér undirritaöir kjósendur
ingu og reynslu, aö haldast megi1 sveitarfélag5 Gimlis í Selkirk
stjórnarfgyrirkomulag þaö, sem kjordæmi viljum hér með gera
tnundsson fBréf Tómasar Sæ-|
mundssonar, Huliðsheimar, Leys-
xng)-
5. Breytiþróun og siðfræði, fyr-
irlestur, eftir Tómas Huxley.
bærinn ætti sjálfur slikar og því- aðaróskir þeirra Michelsen til pér gáfuö oss 30. Okt. 1905, aö samhandsþinginu kunnugt, fyrir
líkar eignir sem rafaflsstööin er. jhanda. Fór han nmörgum fögr- friða fósturjörðina, að innræta mjuigðhgu hins mikilsvirta full-
Að borgarbúar hafi að greiða 11,11 orSum um starf Michelsens i I virðingu fyrir lögunum, aö koma trúa vorS) g j jackson, um á-
atkvæði um Það tvent nú í kom-:ÞjónUstu ÞjÓÍSarinnar °S sagði að|á alþýöufræöslu, að efla almenn- jyktanir vorar viövíkjandi ýmsum
andi ko n’nmim I vort h • n 1 sa Þattur sög11 Nore&s> er ræddi ingsheillina, aö styrkja veldi og umbótumt sem ætiast er tii a8
. . „ '. ‘ 8.. ’ K. h ” 'um Þa8> væri likastur yndislegri mikilleik alls Rússabeldis, svo aö gergar verCi j kjordæmi voru; og iX IUS1I liClur UtUIllo I]ODa_
eig, að eiga sjalfur stoðma eöa ( kynjasogu, sem Þó væri heill og á-|vér með því faum rettmætt þaó látum vér fyjgja þessum 4lyktun-j ^er, eftir Svein Símonarson, gef-
ekk,. er hreinasta fjarstæöa. , þreifanlegur sannleikur. Honum traust, sem hans hatign og foður-, um ákveCna beiðni til þingmanns j* út hér J Winnioee- á bessu ári á
En atkvæðagrleiðslan verður,væn Þaís mest alfra manna aö landiö ber t,k vor.” (vors um, að hann komi þeim á g
aftu- á rróti um það, hvort þí Þakka> a® Noregur heföi fengiö^ Ýmsar eru spár manna um þetta framfæri viö fyrstu hentugleika
menn skuli kjósa i bæiarstiórn. frelsi^sitt ,og, ,Þvj þriöja þing. Sumir spá þvi, aö^eftir aö Þingið verður sett.
6. Um vitlausa grein um sjálf-
stæöi íslands, eftir Sigurö Guö-
mundsson.
‘Hugarósir” heitir dálítiö Ijóða-
em
m- u ’i€æti nýja sagan skráð á skjöld þag miini veröa aögeröalaust meö
,.o> a vilja fjarhag bæjanns 1 Mlchelsens einkunnaroröin “Sjö- ,-)llu eJ5a a}5 gir þess verri
viðura-!e-t horf, grynna a skuld-|MWdo Junt 1905.” Það væru feg-|engar) þar sem svo mikill
unuv, vo að bærinn geti rétt viö urstu emkunnarorð, sem nokkurjhluti þess sé á bandj stjórnarinn-þakklæti til sambandsstiórnar-
aftur 07 hal ’ið áfram umbótum ] Nor«maöur hefö. áður boriö á arogþar sitja ekki ' fulhrúar ,'Sfn.íÍ^Tumíy^u i
in ,,„ u. abygg'legum fjarhags-,skddi sinum. _ þjóönrmnar, heldur mestmegnis þvJ Cr snertir $3,200 fjárveiting-
■rm \eli, e< a hma, sem vilja Michelsen þakkaði hræröur heið- aðalsmenn og gózeigendur. Samt
kostnaö hans. Þaö eru um þrjátíu
smákvæði, 48 bls. alls.
Ekki getum vér mælt meö efni
eöa búningi kvæöa þessara yfir-
1. Ályktaö er, aö kjósendur í
en þessum hluta áminsts kjördæm- leitt) en eigi að sJður hyggjum" vér
melri | is láti hér meö í ljós velvild sína j vel gert af mönnum aö kaupa
kveriö, Því aö höfundurinn er fá-
tækur maður, bilaöur aö heilsu og
yrkir sjálfsagt fremur sér til af-
una á mílu hverja af framlenging !þreyingar en skálda-lofstírs.
Fyrr og nú í Gnúpverj
hreppi.
Eftir Brynj. Jónsson ffrá M. N.J
Jarðabœtur. Þaö er nálægt 1850
a|5 Guömundur hreppstjóri Þor-
steinsson í Hlíö stofnaöi jarðabóta
félag hér í hreppnum. I það gengu
allir hreppsbændur. Hver félags-
maöur skuldbatt sig til aö vinna
árlega 2 vor-dagsverk aö jarða-
bótum. Var hreppnum svo skift í
deildir, að 4—5 bæir voru í deild.
Unnu deildarmenn í samvinnu.sitt
árið á hverjum bæ, í deildinni eft-
ir röö, var einkum unnið aö túna-
sléttum og girðingum. Voru þá
flest tún í hreppnum girð að
mestu eöa öllu og talsvert af þeim
sléttaö víða. Þó féll félagiö niö-
ur, þá er Guðmundur hætti að
veita því forstööu. En girðingun-
um hafa menn haldiö við síðan.
Og í stöku stað standa kaflar í
túngöröum frá þeim tíma óhagg-
aöir, nema hvað þeir hafa sigiö.
Þaö, sem einkum olli því að félag-
ið' lagðist niður, var 'fjárkláðinn
og niðurskuröurinn. Næstu árin
eftir hann treystust bændur ekki
til aö fæöa verkamenn. Þó unnu
ýmsir jarðabótaverk hjá sjálfum
sér; en eigi var Það alment eða
eftir neinni fastri reglu. Og fé-
lagsskapurinn var eigi tekinn upp
aftur, fyr en alþingi tók aö veita
“búnaðarstyrk”. Þá lifnaöi al-
mennur jaröabóta-áhugi, og varð
Þessi hreppur eigi eftir. Hér var
stofnað búnaöarfél. og heldur þaö
síðan áfram árlegum jaröabótum
eftir ákveönum reglum. Það
heldur hvert sumar 8—10 verka-
menn, sem vinna að jaröabótum
hjá bændum ásamt heimamönnuin
og eru það jafnan margir tugir
dagsverka á hverjum bæ: sumstaö
ar um, og enda yfir, 100 dagsverk
á ári. Umbótaþörfin er óþrjót-
andi og og sést Því betur, sem
meira verður ágengt. Eru jaröa-
bótaverkin “tekin út” á eftir af
mönnum, sem til þess eru kosnir
af sýslunefndinni. Aö þessu er
mikið gagn oröiö. Nú á síðustu
árum hafa menn komist upp á aö
nota gaddavír. Er hann nú al-
ment haföur ofan á túngörðum og
nátthaga-görðum, sem víða er
verið aö taka upp hér. Og
nokkrir menn hafa þegar sett
■gaddavírsgiröingar um bæði tún
og engjar. Þar sem engjar liggja
saman girða menn sameiginlega
til spamaöar. Sumstaðar er byrj-
að aö setja gaddávírsgiröingar á
landamæri. Má gera sér von um,
—ef sama fer fram,—aö hver bær
í hreppnum hafi sitt land afgirt,
áöur en margir áratugir líða. Þaö
gæti orðiö ómetanlegt hagræði.
Fyrir því mundi þaö mjög greiða,
ef lögákveöiö yröi aö bóndi mætti
kveöja nágranna sinn til samgirð-
ingar milli landa þeirra. Og eigi
ríöur minna á því milli afrétta og
heimalanda.
Til jaröabóta má telja betri á-
buröarhiröingu. Aö vísu er henni
enn mjög ábótavant, en áhugi á
því efni er þó farinn aö vakna.
Salerni eru nú á nokkrum bæjum
hér og safngryfjur. Hús yfir
hauga eru nýgjör á 3 bæjum.
Ekkert af Þessu Þektist fyrir fáum
áratugum.
Vegabcctur. Áöur en alþingi
gaf lög um vegi, átti hver bóndi
aö annast vegabætur í sínu Iandi.
Var Það einkum innifaliö i því,
aö kasta Iausum steinum úr göt-
um. Fundu menn sér skylt aö
gera það. Eftir að vegalögin
komu, var því hætt, af því þaö
var ekki borgaö. Menn þóttust