Lögberg - 18.03.1909, Blaðsíða 3

Lögberg - 18.03.1909, Blaðsíða 3
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 18. MARZ 1909. .1- Biðjið æ t í ð um i n tl s ( salt. Hið fræga canadíska salt, sem alþekt er um alla Canada vegna þess hvað þaS er hreint. ÞaS er enginn samjöfnuSur á Windsor salti og ódýra, lakara saltinu, sem veriS er aaselja hér vestur t m alt. WIN.DSOR "S A L T kkert meira, en ^innflutta salt, eins og ^stendur. BiSjiS um tVm 1 i jrsa.lt. Till efri deildar voru Jtosnir 8 þjóCkjörnir þingmenn, allir úr flokki stjórnarandstæCinga: Þeir eru þessir: Ari Jónsson, Gunnar Ólafsson, Jósep Björnsson, Sr. Jens Pálsson, Sr. Kristinn Daníelsson, Kristján Jónsson, Sigurður Hjörleifsson, Sr. SigurSur Stefánsson. Heimastjórnarmenn skiluSu auS um miSum viS þær kosningar sem aðrar. Þá skiftu.st rnenn í deildir. For- seti NeSrideildar var kosinn Hann- és ritstj. Þorsteinsson meS 15 at- kv. Varaforsetar tveir: Ólafur Briem og sr SigurSur Gunnarsson. Skrifarar Bjarni Jónsson frá Vogi og Jón Ólafsson me8 hlutfalls- kosningu. í Efrideild varti Kristján Jóns- son forseti meií 9 atkv., en vara- forsetar prestarnir Jens Pálsson og SigurSur Stefánsson. Skrifarar: sr. Kristinn Daníelsson og Steingr. Jónsson, met5 hlutfallskosningu. Fleira var ekki gjört þann dag- inn. Næsta dag voru lögS fram stjórnarfrumvörp 19 talsins, 10 í Neðrideild og 9 í Efrideild, og eru þeirra merkust sambandslagafrum- varp millilandanefndarinnar og frumvarp um breytingar á stjórn- arskránni/ iÞann dag var og fundur í sam- Jón Ólafsson. Mér var fullkunnugt um þat5, Stjómarskrárfrumvarpi síjórn- að eg mátti búast viíS at5 áform mín arinnar var og vísatS til þeirrar yrt5u aS engu; ef eg léti míns rétta nefndar. í fjárlaganefnd ihafa þessir ver- iíS kosnir: Bjöm Sigfússon, Pétur Jónsson, nafns getib viö landamærin, því aö þá mundi mér þegar í staS verSa varpaS í fangelsi. Þess vegna tók eg nú annaS nafn og Jón Jónsson frá Múla, SigurSur fékk mér vegabréf, sem viB þaS SigurSsson, Bjöm Jónsson, Skúli átti. Þannig tókst mér aS kom- Thoroddsen og sra. Eggert Páls- son. I fangelsinu. Eftir Nicholas Tchaykovsky. ast óáreittur leiSar minnar um austlægu fylkin og ferSaSist ýmist á járnbrautum, skipum eSa ók á vagni meS hestum fyrir. Eg sá ’heyrSi og öSlaSist vitneskjiu! ,um þaS, sem mig fýsti aS vita. Mér gekk alt aS óskum þar til kveld- iS áSur en eg ætlaSi aS leggja af staS frá höfuSborginni til Eng- lands. Þá var eg svo óheppinn, aS láta ná “í skottiS á mér”, eins og ÞaS varS sakir Því næst voru mér fengin fanga föt til aS fara í, grófgerS línföt næst mér og utan yfir þykkur síS- ur sloppur úr ull. ÓreimaSir gólf- skór úr leSri voru mér og fengnir, vasaklútur úr sama grófgerSa lín- inu eins og nærfötin,þurka og húfa úr sama efni. Þegar eg hafSi haft fataskifti var fariS burt meS föt mín og muni og eg skilinn einn eftir í fangaklefanum í friSi meS mínar eigin hugsanir. Klefinn, sem eg var kominn í, var hér um bil 20 feta langur, 10 feta breiSur og 10 feta hár. Þar var því nokkurt rúm til aS ganga um gólf, fimm skref á breiddina og tíu á langveginn. Öll húsgögn- in voru; klunnalegt járnborS á- fast viB vegginn og járnrúm fast Frá Alþingi. Bréf frá fréttaritara Lögbergs í Reykjavík. Reykjavík, 19. Febr. 1909. Alþingi og gjörSir þess eru aSal umræSuefni manna hér i bæ um þessar mundir. ÞingiS var sett, eins og auglýst hafSi veriS, mánu- daginn 15. þ. m. VeSur var hiS bezta þá um daginn, frostlaust og hreinviSri fyrrihluta dags. Stu'tidu fyrir hádegi var orSiS krökt af fólki fyrir framan alþingishúsiS og dómkirkjuna, þó aS þingsetn- ing ætti ekki aS byrja fyr en klukk an tólf. Menn bjuggust sýnilega viS tíSindum á vetrarþingi þessu einuSu þingi út af kosningu Dr. hinu fyrsta. Valtýs. Laiuist: fyrir hádegi skipuSu þing-; Nefndin í því máli hafSi klofn- ^ menn sér i fordyri alþingishússins' aS, Meiri hlutinn, Kristján Jóns- og gengu þangaS til dómkirkjunn- son, Lárus H. Bjarnason og Jón ar, en fólkiS skipaSi sér til beggja ' Magnússon, lagSi þaS til, aS kosn- handa. í kirkjunni prédikáSi einn ingin yrSi tekin gild. Minnihlut- þingmanna, séra Hálfdán GuS-!inn, Bjarni frá Vogi og Skúli Thor jónsson. oddsen, lögSu til aS hún yrSi ógild talin. Um þetta urSu nokkrar um- ræSur og skiftust skoSanir manna nokkuS eftir flokkum, öllum kom saman um aS ágreinings seSlar Dr. Valtýs væru þrír galIaSir, og einn seSill séra Björns. Heimastjórnar mönnum þóttu tveir seSIar ekki svo gallaSir aS ónýta bæri, og fylgdu þeim aS málum Kristján Jónsson og Ólafur Briem úr and- stæSingaflokkinum. Úrslitin urSu þau, aS tillaga meirihlutans var feld meS 21 atkvæSi móti 17 og AS guSsþjónustu lokinni, gengu þingmenn aftur til þinghússins, og var þar þá saman kominn múgur og margmenni fyrir utan dyrnar, svo aS þeir fengu vart inngöngui. Lögreglan fékk viS ekkert ráSiS og þegar þingmenn voru komnir inn, ruddist fóIkiS inn í anddyriS og upp á loft. í þeim svifum brotn- nSu gluggar, og einhverjir tróSust undir. Gamlir menn muna ekki aSra eins þröng. Þegar þingmenn höfSu skipast í sæti í þingsal NeSrideildar, las kosning Valtýs þar meS ógilt. ráSherra upp boSskap konungs og Þá kom til umræSu, hvaS gera lýsti þingiS sett, en aldursforseti skvldi frekara í þessu máli, hvort sameinaSs þings, Júlíus amtm. Havsteen, árnaSi konungi langra lífdaga og tóku þingmenn undir þaS meS. níföldu húrra-ihrópi. Júlíus amtm. Havsteen tók þá viS fundarstjórn. Fyrst vonui rann sökuS kjörbréf og skiftust þing- menn í þrjár deildir til þess. ÞaS hafSi mikiS veriS talaS um þaS dagana áSur en þing hófst, hvern- ig fara mundi um kosning Dr. Val- týs GuSmundssonar, þingmanns SeySfirSinga, og bjuggust menn viS, aS fyrsta rimman í þinginu nú ætti aS lýsa séra Björn lögleg- an þingmann SeySisfjarSarkaup- staSar eSa ekki. Eftir nokkurt þóf var málinu vísaS til sömu nefndar. ÞaS Ýar rætt í sameinuSu þingi tveim dögum síSar. Nefndin hafSi klofnaS eins og áSur. Meirihlutinn lagSi til, aS kröfu séra Bjöms til þingsetu væri vísaS frá, og var þaS samþykt eftir nokkrar umræS- ur meS 28 atkv. gegn 8. ÞaS má því búast viS, aS kosn ing fari fram í SeySisfirSi innan skamms. Dr. Valtýr fór austur yrSi háS um hana. Dr. Vaítýr var þangaS sjóleiSis daginn eftir aS í haust talinn kjörinn meB eins at-1 kosning hans var ónýtt, og er rnælt kv. mun fram yfir gagnsækjanda jaS hann muni bjóSa sig þar fram sinn, séra Björn Þ'orláksson; en |a ný- fjórum seSIum hans hafSi veriB I SambandsmáliS var til fyrstu mótmælt og einum seSIi sr. Björns,1 nmræSu í dag. Þá tóku til máls og kom nú til þingsins kasta aSjraBherra H. Hafstein, Skúli Thor- skera úr þessum ágreiningi. Sú oddsen og Dr. Jón Þorkelsson. deildin, sem hafSi ikjörbréf Dr. | Skúli sagSi, aS meirihlutinn ætlaSi Valtýs til meSferSar, leit svo á, aS [ innan skamms aS bera fram van- telja bæri sinn seSil ógildan fyrn-traustsyfirlýsingu til ráöherra. hvorum, og lagSi því til, aS kosn-1 Hannes Hafstein svaraSi á þá ing H&ns yrSi tekin gild. ÞaS var, leiS, aS hann mundi beygja sig fyr- þó ekki gert, heldur var málinu ! ir slíkri yfirlýsingu, en hann hefSi vísaS til 5 tnanna nefndar, er síSar [ ekki séS ástæSu til aS fara frá fyr skyldi kosin. Allar kosningar en slík yfirlýsing kæmi. Hann hinna þingmannanna voru teknar gildar. AS því loknu var kosinn forseti hefSi ekki viljaS fara frá hálfunnu verki eSa kasta eftirlauna-byrSi upp á landssjóS, nema þaS væri sameinaSs þings, og hlaut Björn!vilji þingsins. Málinu var síSan ritstjóri Jónsson kosningu meS 2,t atkv.; allir aSrir seSlar voru auSir. visaS til 9 manna nefndar (þaö er fyrsta níu-manna nefnd, sem skip- Vara forseti var kosinn Skúli ruS hefir veriS á löggjafarþingi Is- Thoroddsen en skrifarar sra Sig- urSur Stefánsson og sra Eggert Pálsson. Þá var kosin 5 manna nefnjl til aS rannsaka SeySisfjarSarkosn- inguna, aS viShafSri hlutfallskosn- ing. StjórnarandstæSingar lcusu Bjarna Jónsson frá Vogi, Kristján Jónsson og Skúla Thoroddsen, en stjórnarliSar Lárus H. Bjarnason og Jón Magnússon. IendingaJ. Þessir hlutu kosningu: Úr flokki stjómarandstæSinga: Bjöm Jónsson ritstj., Bjarni Jónsson frá Vogi, Dr. Jón Þbrkelsson, Skúli Thoroddsen, Sr. Sig. Gunnarsson, Ólafur Briem. Úr Heimastjórnarflokkinum: Jóh. Jóhannesson bæjarfóg. Jón Magnússon, einn klefann þar um stiwidarsakir. Veggurinn móti glugganum aS ut- an var úr dökkum tígulsteini og varpaSi því Iitlu sólarljósi frá sér inn í klefana jafnvel þó heiSskírt væri og glaSa sólskin. En ekki var nóg meS þaS. Lægri klefárnir voru lika saggasamir, og rakinn á- samt meS birtuleysinu hlýtur aS verka afarilla á taugar og heilsu jieirra manna, er jiaö böl hendir, aS vera geymdir á jþessum stöSum ári lengur. fÞaS er samt ekki sjaldgæft, aS fangar séu hafSir í þessum vistarverum tveggja ára tímaj. Mér til mikils happs var eg settur í einn klefann á efra loftinu. og til þess aö reyna aS losna viS gigtveiki sótti eg um jiaS til yfir- valdanna, aS fá aS vera í ullarnær- fötum, sem eg átti sjálfur, og hafSi gengiS i siSastliSin þrjátíu ár, allan timann, sem eg haföi dvaliS á Engiandi. Mér var veitt þetta, vegna þess aS eg væri orS- inn svo hniginn aö aldri, var mér sagt. Nokkrnm mánuöum seinna, var eg fluttur yfir i bjartasta klefann, sem talinn var i öllu fangahúsinu, og náSi sólin úr suSvestri aö skína þar inn. , Þegar eg kom i Trubetzkoi kast alann, var fæöi, sem fyrirskipaö var aS gefa föngum, svo sem hér skal greina: Heitt vatn og dökt Veggurinn var 2j4—3 fet á rúgbrauS á morgnana, tvennskon- , .... , P‘l i jiykt og á honufn var gluggi 2 fet ar kjöt til miSdegisverSar og búö- voru oll skjol min og flutmngur en * át;„n. t ingur eSa kjötkássa einhverskonar honum var mjög þykt gler í smá-jmeS heita vatninu á kveldin kl. 6. um járn umgerSum og járngrind Alt önnur matvæli, svo sem mjólk, fyrir aS utan til aS koma í veg J syku.r, te, hveitibrauS, ávextir, fyrir, aS dúfur kæmust inn í klef- sætindi, tóbak ('eg reykti ekki.J Ko-f „x c t' x • T>’ u-lur t. -x'u-'j 't' la„n um loftræsin. Inn um glugg-|v.arS aS panta einu sinni hverja ? „ * M tVT ror t>vl haíast vlB 1 jirja daga i husgagna- fremur <iaut birta, og vfr viku trá «M. t grendinm. ,Mr- Td.yko.Sky var I.II„ og óþnfale^ herberg,, „ . J . „rBu {a nir sj41fir „ kaupa latinn laus gegn 50,000 rublna notaS var 1 staS fangaklefa. Eg! 1 K 1 ------ Eftirfarandi grein er tekin úr Independent og er þessi formáli aS henni: “Vér minnumst eigi aS nokkur jhér er kallaS. c , Rússi hafi orBiS jafnhugþekkur ! þeirrar einkennilegu tilviljunar, aS|v " r 1 ’ ra urmagns anlp' 1 e,-.g og kær Amerikumonnum ,a siS-;eg kom mn 1 hus þar sem veriS _____, ______ ari árum eins og ættjarSarvin- var aS hafa gætur á öSrum manni. urinn Tchaykovsky. Fyrir nokkr | Eór því svo, aS strax þegar eg kom um mánuSum var hann tekinn á járnbrautarstöSina, lagSi lög- höndum og varpaS í fangelsi, reglustjóri nokkur hönd sína valds sakaSur um þann glæp aS hata j mannlega á öxlina á mér og tók í rangsleitni og kúgun | mig fastan. Þegar spu,rt var um Þegar þau tíSindi bárust út umlnafn mitt og vegabréf á lögreglu- heim skoruSu mörg hundruS I stöSinni, lagSi eg fram falsskjöl karla og kvenna á Englandi Frakklandi og í Bandaríkjunum á rússnesku stjórnina aS láta annaS hvort rannsaka mál hans eSa sleppa honum lausum. Af ulinsskál undir vatnskrana í veggn um í einu horninu og siSast en ekki sízt er aS telja náöhúss-út- búnaS meS vatnsleiSslu, og stóS hann auöbær í herberginu og eng- !ir hlífSarhlerar eSa net umhverfis. Hálmsæng var í rúminu, en ekki þykkri en svo, aö járnspalimar fundust hæglega þegar á var lagst; ein eöa tvær ábreiSu.r fylgdu og óhreinlegur koddi. Á boröinu var lítiS eintak af nýja testamentinu á rússnesku og ein ’. | merkurkrús. Þá eru upp talin mín, en gat jæss um leiö, aS þó aS eg heföi notaö vegabréfiS og boriS þetta nafn á ferS minni, þá væri þaS ekki mitt rétta nafn. Eg neitaöi samt aS láta uppi hver eg því aS hann er hniginn aS aldri, Iværi fyr en réttmæt ákæra væri |, . , , , , , „ „ , , ,,a.„ - þægmdin ínni hia mer 1 klefanum var uggaö um aS hann mundi sogS fram gegn mer og latiS uppi;1 1 eigi lifa af annan vetur viö harö hvaö mér væri gefiS aS sök. Þá réttiS i rússnesku fangelsunum. rannsakaöur (ýmislegt af munum minum sá eg aldrei afturj, skrá settur og innsiglaöur og sendur meS mér u,ndir ströngum veröi í Þó aö Rússastjórn sé ekki sér- lega viökvæm fyrir bænum þegna sinna, er henni sárt um viröingu sína í augum annara þjóSa, einkanlega þegar hún j gæzluváröhald. Þar varS eg aS veöi, og var fé því safnaS mest- megnis í Lundúnum og Nevv York. Sagan, sem hér fer á eft- ir, um dvöl Tchaykovsky í fang- elsinu, er fyrsta frásögn hans um þaö efni eftir aS hann var látinn laus.” ÞaS er mjög svo eölilegt aS vini mina, bæöi í Ameríku og ann- arstaSar, langi til a S liejTa eitt- hvaS litilsháttar um liöan mína og er eg fús til aS seöja þá þrá þeirra. ÞaS er beinlínis skylda mín. Mér er auögert aS setja mig í spor þeirra. Eg veit aS þeim muni vera innanbrjósts áþekt vin- um, sem standa á ströndu og horfa á einhentan ræöara í ofurlítilli bát- skeþ sem ofviöri hrekur undan landi inn i straumþunga röst. Á þeim hættulega staS hafa margir menn farist, — ágætir menn, sem mörgum hafa orSiö harmdauöi. Mér er sem eg sjái augu vinanna stara út á rjúkandi bylgjurnar þar sem maöu,r einn sér er aö berjast um líf sitt viS ofurmagn tilfinn- ingalausra höfuSskeptianna. Loiks er hiS versta af staöiö. Báturinn kemst út úr röstinni, knúinn af einhverju töfrafli, og nær landi. Á ströndinni fellur ræöarinn í faöm vina sinna, og þeir eru glaS- ir, því höfuöskepnurnar hafa hvorki grandaö manninum eSa bát skelinni hans. Björgunin er þó ekki sjálft kraftaverkiS; þess er lengra aö leita. Þegar mest á reiö og ræSarinn horföist í augu viö hættuna ógurlegu lét hann ekki hugfallast heldur fyltist hýju þreki og þrótti. Nú getur hann varla tára bundist. En þá er aö snúa sér aö sjálfri sögunni. Fyrir hálfu ööru ári sigldi eg frá ströndum Bretlands áleiöis til Rússlands, því aS mig fýsti aö sjá meö eigin augum hvernig ástandiö var þar. Fregnirnar, sem bárust um þaö, í blööunum, og ems þaö, sem sjónanvottar sögöu; var alt svo ótrúlegt og fu,röulegt, aö af hvorugu var hægt aS gera sér skynsamlega hugmynd um, hvern- ig því viki viö, aö hugrekkis- og trúaraldan var augsýhilega aö lægjast. Eg kom til Pétursborgar í Á- gústmánuöi 1907, og haföi einsett mér aö feröast um noröaustur- fylkin og þau austlægu. Eg var ókunnugastur þar og þar vildi eg kynnast högum manna. nart „8 »ta þar í fótunum S hörti-1 ^ og. jafnh4rlþ„s dla. Eg þurfti alls ekki a* « ”1 ° ’lí: sJf henni. «* »«» 1« '5 kvar,a y'ir. ma,n“m.- J,vi *» .«* ar veggur lá samhliöa þessari j sér þaS ef þeir gátu. eöa vera án um HafSi loökápuna mina undir höfö- LEADER 5 inu, en yfirfrakkann minn ofan áLfet UfP fyrir flugS£ra*ir"ar; * mér. Tveim dögum siöar var mér i Lan?alfíUnl^ a .^T l°ftUmf , „ Fyrir ]ivi varö eigi seö ur efn klef tukynt a venjulegan hatt, hvaö y 1 , ... ... ' - c-x x -i „• unum nema ofurhtil rond af himn- mer væn gefiö aö sok. og sagöi eg . , „ . , , n „ , . , ■ ? ínum og ur neöri klefunum alls þa hver eg væn. Þa var mer Ieyft „ aS skrifa f jölskyldu, minni á Eng- e ,er, a .°nUm„ ^ 0ms ^ • ‘ landi og láta vita hvernig högum TV1 S1 ar’ a. ^ %ar s ur 1 mínurn væri háttaö. Síöar komst j — eg aö því, aS bréfin sem eg skrif- j aöi fyrst, höföu aldrei komiö til skila. Til allrar hamingju haföi eg haft meö mér nokkurt nesti til fararinn- j ar, því aS eg fékk ekki nokkurn j matarbita hjá fangaveröinum fyrstu 18 klukkustundimar, sem eg var í þessu óþrifalega VarS- haldi. LoftiS inni virtist vera þrungiö af ömurlegri grunsemd og mannvonsku, er blandaöist viö ódaun hirSuleysislegrar umgengni hermanna. En vegna þægöar minn ar, ellimarkanna og aö eg var sómasamlega til fara, var mér ekki sýnt likamlegt ofbeldi. Hinn 14. Nóvember 1907 var eg fluttur til kastalans í vagni, sem tveir hestar gengu fyrir. Fyrir vagngluggunum voru svört tjöld. I öSrum vagni voru mér til fylgd- ar þrír vopnaSir lögreglumenn. Farangur minn var látinn veröa mér samferöa. ÞaS sem mér var minnisstæöast þegar eg var afhentur kastalavalds mönnunum, var feröalagiö inn meS hræöilegu járngrindunum, e^i lykja um Trubetzkoi kastala. Þar j sá eg fyrst sérstakan lyklavörS og raöir af hermönnum, meS gínandi byssukjafta. Tveir lögreglumenn leiddu mig upp steinriS og eftir löngum gangi. Á aöra hönd voru hafröi nægilegt fé til aS kaupa þaS sem meS þurfti aukreitis; matvæli voru ný og nóg af þvi sem íram var boriS, en suöunni á sumu var nokkuö ábótavant. ('MeiraJ ER HELMINGI STE R K A R I Alt til þessa hafa lásarnir á vírgirSingum verið endingar minsti hluti þeirra. Á ..LEADER" eru lásar, sem hafa kosti fram yfir alla venjulega girðingarlása. Þeir eru búnir til úr sama efni og aðrir hiutar girðingarinoar. ATHUGIЗEndunum á þessum lásum er brugSið þannig, að þeir lykja algerlega um sjálfan lásinn. Um leið verður takið ..tvöfalt". En , tv fslt" tak táknar aS LÁSINN VERÐUR „HELMINGI STERK- ARl“. EN „HELMINGI STERKARl'* GIRDING ER „HELMINGI BETRl“ EIGN. Lásinn mun ekki rakna upp. Hann heldur vel samaa láréttn og lóðréttu vírunum og styrkir þar með alla girðinguna, en getur gefið svo eftir að bæði má nota hana á sléttu og ósléitu landi. Skrifið eftir sýnishornabók ,,T" og verðlista The Manitoba Anchor Fence Co., Ltd. Cor. Henry and Beacon Sts , WINNIPEG. P. o. BOX 1382 margar dularfullar lokaöar dyr, en ] á hina gluggaröö. sem vissi út aö garSinum umhverfis kastalann. Loks komum viö aS einum dyrum, sem stóöu galopnar og virtust bíöa komu minnar fúsar á aö taka mig í kaldan faöm sinn. Þegar eg kom þar inn, sá eg aö herbergiS var býsna rúmgott, loftiö hvelft, veggirnir hvitþvegnir og gólfiö gulmálaö. Birtan var dauf, og kom inn um lítinn glugga í þvkk- um veggnum æöilangt fyrir ofan höfuöiö á mér. Þarna var mér sagt aS fara úr fötunum, og stóöu veröirnir frammi fyrir mér á meö- an og gáfu nánar gætur aö hveni hreyfingu minni. Allar myndir, sem teknar eru á myndastofu Willson's eru ábyrgstar eða peningunum skilað aftur. WILLSON’S STUDIO, I EFTIRMENN NEW YORK STUDIO. 670 MAIN ST., WINNIPEG ■I' .. TALSIMI 1919. DUFFIIRO. LIMITED Handmyndavélar, MYNDAVELAR og alt, sem aö myn^agjörö lýtur! hverju nafni sem nefnist. — Skrifiö eftir verÖ- ista, DUFFIN & ( O., LTD., 472 Main St., Winnipeg. NefniðLögberg, Vpriíí í^L'IH ofr til hvaö sé í öörum bjúgum, þegar þér vitiö meö vissu t Cl 1U vhlvl ftvlíV 111 hvaö er í Tomato bjúgunum hans Fraser. Vér er- um ekkert hræddir viö’aöiláta”ykkur sjá tilbúning þeirra. Biöjiö matvörusalann um þau eöa 357 William Ave. Talsími 64s D. W. FRASER, WINNIPEG pRUÐ þér ánægöir meö þvottinn yöar. Ef svo er ekki, eUnliim ctnVia Vionn til \7?Síír þá skulum vér sækja hann til yöar og ábyrgjast aö The Standard Laundry Co þér veröiö ánægöir meö hann. W. NELSON, eigandi. TALSÍMI 1440. ;■* Fullkomnar vélar. Fljót skil. 74—76 AIKINS ST. Þvotturinn sóktur og skilaö.Vér vonumst eftir viöskiRum yöar.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.