Lögberg - 26.05.1910, Blaðsíða 2

Lögberg - 26.05.1910, Blaðsíða 2
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 26. MAí 1910. Borgaralegar skyldur. eftir Theodore Rooscvelt. fFramh.j Til slíkra venjulcgrat, hversdags legra kosta telst viljinn og getan til að vinna, til að heyja styrjöld þegar svo ber undir, og a5 eiga mikiö af hraustum börnum. I>að er svo nauðsynlegt að allur þorri manna vinni, að ekki þarf að eyða orðum að því. Það eru fáir menn i hverju landi fæcMr svo-, að þeir eigi kost á að eyðTæfinni í mak- indum. Þeir geta komið að gagni ei þeir sýna, að makindi eru ekki iðjuíeysi; þvi að sum störf, sem menÆingunni eru hvað nauðsynleg ust, eru engan veginn 'arðvænleg i eðli sínu, og þeir menn, sem að slíkum störfum vinna, ættu auð- vitað að vcra úr flokki þeirra manna, sem láta 'sig arðsvonina litlu skifta. En allur þorri manna verður að vinna íyrir sér sjálfur. Og hverjum manni ætti a ð kenna ]>að, og það ætti að innræta það hverjunr manni, að staða hans í •mannfélaginu' er íyrirlitleg, ef hann ger'ir það ekki — að hann á ekki að verða fyrir öfund, ef hann er iðjulaus, hvar sem hann. er sett- ur í mannfélaginu, heldur verða fyrir fyrirlitningu og háði. Þar næst þarf góður maður að vera fær um að heyja .styrjöld, fær um að þ'jóna landi sínu í hernaði, ef þörf krefur. Það eru til vel- viljaðir heimspekingar, sem eru mqtfallrir ranglátum styrjöldum. Styjaldir eru geigvænlegar, og ranglátar styrjald'ir eru glæpir gegn mannkærleikanum. En þær eru glæpir aí þvi, að þær eru rang látar, ekki af því að þær erit styrj- al lir. Það verður ávalt að fylgja réttvísinni, hvort sem það leiðir til styrjaldar eða til friðar. Menn mega ekki eingöngu. spyrja: “Á að ríkja friður eða styrjöld?” Menn verða að spyrja: “Á hið rétta að ráða? Eiga hin miklu lög réttlætisins enn einu sinni að kom- ast til framkvæmda?” Og stór og öflug ])jóð verður að svara: “Já”, hvað sem það kostar. Það ætti á- valt að leita allra heiðarlegra ráða til þess að hindra styrjaldir, alveg eins cg hver einstaklingur ætti á- valt a leita allra heiðarlegra ráða til þess að komast hjá þrasi og áreitni. En enginn einstaklingur með sjálfsvirðing, getur eða á að lúta ranglætinu. tvoks kem eg að pvi, sem jafnvel er enn ntikilsverðara en starfs- þróttur, jafnvel enn mikilsverðara heldur en að geta tekið þótt í styrj öldtim ‘þegar nauðsyrv 'krefur, en ]>að er að hafa hugfast, að mesta hamingja hverrar þjóðar, er að láta eítir sig afkvæmi, er erfi land- ið. Það var hámark hamingjunn- ai á dögum lögmálsins, og það er hámark harpingjunriar enn. Hið þyngsta böl alls böls er ófrjósemi, og við henni ætti að leggja þyngstu refsing þegar nún er vís- vitandi til orðin. Frumskilyrði allrar menningar er að rnaður og kona sóa foreldrar heilbrigðra barna, svo að ættin aukist en eyð- ist ekki. Ef þessu er ekki -svo far- iö, ef fólkið fækka'r án þess að bein orsök sjáist til þess, þá er þaS hin mesta óhamíngjá hverrar ])jóðar. En ef það er að kenna íúsum og visvitandi yfirsjónum, að hann sé jafnvel óverðugur þes >á er það ekki einasm óhamingja, heldur glæpur, sem sprottinn er af muna'ðarlííi og sórhlífni, sem ótt- inni. Aðalskylda hvers manns er gagnvart sjálfum honum og gagn- vart fjölskyldu hans, og hann get- ur að eins gegnt þeirri skyldu með þvi að vinna sér inn fé, því að það er skilyrði til daglegs velfarnaðar; Jiann getur ekki fyr en það cr fengið, gert sér vonir um að reisa hærri kastala á þeim örugga grund velli. Hann verður fyrst og fremst að bera sjálfs sin byrðar, en eí hann er meir megnugur, þá getur hann komið þjóðfélaginu að gagni.. I>að er ekki gott að vekja upp þann bitra hlótur, sem táknar fyrirfitning, en fyrirlitning er Juið, sem vér berum fyrir þeim, scm ei svo ákafur í að bæta kjör mann- kynsins, að .hann. verður Sínunr nánustu til byrði; sem vill stan la í stórræðum út á við.vegna mami- kærleika, en getur ekki látið fara sæmilega um konu sína eða séð börnum sínum fyrir uppeldi. Þó að vér leggjum allá áherzlu á þetta atriði, þó að vér ekki ein- asta viðurkennum það heldur hild um fast við þau sannindi, að efna- legt sjólfstæðj ein,staklin|gsins sé sjálfsagður grundvöllur, eirs og efnalegt sjálfstæði þjóðarinnar, þá verðum vér með jalnmikilli festu að halda ]>ví fram, . að efna- legt sjálfstæði er ekkert néma grundvöllur, og að þessi grund- völlur, þó að óhjákvæmilegur sé, er einskis virði, nema á honum sé reistur kastali æðri lifnaiíarhátta. Þess/vegna get eg ekki viður- kent venjulegan auoJcýfing, mann sem að eins á fé, nytsaman nokkru landi, allra síst mínu landi. Ef hann hefir fengið fé sitt eða varið því syo, að hann verði að vierulegu liði, að sönnu gagm — og það vill oft til — þá er hann aúðvitað gagn legur landinu. En hann á aöallega heiður skilinn ' fyrir það, hvernig hann hefir unnið téð og hvertiig hann hefir varið því, en ekki fyrir það, að liann var aiuðugur. Það er þörf á mikilhæfum brautryðjend- um í strafsmálum, eins og í öðrum mannlegum efnum. Þeirra sæti verða ekki fylt, hvað margir sem til verða, ef ]>eir standa þeim að baki í vitsmunum. Það er vel, að störf þeirra séu fúslega viðurken I, og þeim ríkulega launað. En vér megum ekki dást að laununum, heldur afreksverkunum, sem laun- uð voru. Og ef menn hljóta laun, án þess að hafa til þeirra unnið, þá munu þeir einir dást að þeim, sem eru smósálir. Það er mála sannast, að þegar menn hafa kern íst vfir eða ihlotið ákveðnar eigur, þá er miklu minna undir því komið að auka þær, heldur en að sinna tnörgu öðru, sem menn geta gert. Það er ilt, þegar þjóð kemur á fót og dáist að röngu hamingju tak- marki, en það er ekki til falskara takmark en það, að leggja guðlega dýrkun á efnaleg auðæfi að eins vegna sjálfra þeirra. Sá maður, j sem vegna einhverra sjálfskapar- j víta hefir ekki getað alið önn fyr- ir sér og sínum, ættt að fintia, að hann hefir reynst frumskyldu sinni aumkunarlega illa. En só maður, sem langsamlega hefir komist yfir það, sem hann þarf til líkama og sálar handa sér og stnum, en held- ur þó áfram að hrúga saman stór- fé, án þess að láta þjóðina njðta í ! nokkru ávinnings síns eða eigna, | hann ýætti 'sjálfur að fá að kenna j á þvi, að .hann sé ekki æskilegur, j kosta vildi eg fyrst telj'a tvenskon- ar mikilsverða gáfu — gáfuna til þess aö saína fé og mælsku-gáf- una. Um fjársöfnun, fjáreign, hefi eg áður talað, það er gáfa, arjjsem mjög er nytsamleg í liæfi- lega ríkum mæli. Hún getur lika komið að liði, þó að hún sé á mjög háu stigi, en að eins .ef henni eru. samfara aðrir kostir, sem henni stjórna. . En án slíkrar stjórnar er jhætt við að eigandinn verði að jhinni ófýsilegustu veru, sem sög- jur fara af í nútiðar þjóðfélagi. Eins er því farið með mælsku- jmanninn. Það er rnjog æskilegt, ,að forvígismaður skoðana á lýð- PIANO OKEYPIS TIL YÐAR. Lesið þetta jveldi, sé fær til þess að láta skoð- :anir sínar í ljós skyrr og sannfær- ■andi. En mælskan kemur þjóðfé1- 'laginu ekki að- neinu öðru gagni jen því, að hún gerir manninum junt að láta skoðanir sínar í Ijós. jEf hún gerir ræðumanninn færan jtil að villa áheyrendum sjónir, þá verður hún til þess að gera hann skaðvæulegan. Sumum ágætum * Jstarfsmönnum ríkisins, er alls ekki þessi list léð, og þeir verða aö láta í góðverk sin bera sér vitni. Og ef mælkan ■ sýnir ekki einlæga sann- j færing, og er grunclvölluð á skyn- ’ samlegum tillögum, sem koma má | í franikvæmd, þá verður þeim j mun meira tjón að mælsktmni, sem j hún er meiri. Það er vissulega j vottur um stjórnmálalegt ósjálf- stæði fjöldans, ef þjóðin lætur leiða sig með mælskunni einni, ef menn meta orðin ein, en hafa ekki kiugföst ágætisverkin, sem þau áttu að lýsa. En kjaftaskúmuririn, jag spilla þjóðinni. Sv 01 öhakiirinn, sa st??n alt af g’etur i Þetta hefir ávalt verið orö- tak þessa félags: ,,Vér ger- um yður ánægða eða skilum fénu“. Vérgetum nú boð- ið hin beztu boð, sem nokk- ur pianó-verzlun hefir nokkru sinni boðið í þessú landi, þar sem vér bjóðum algerlega Ó K E Y P I S REYNSLU á hljóðfærum og seljum þau síðan með Pianö yor meO .I.ouis Styie'eru hin iBns- UEILDSÖLU - VERÐI fegurstu f Canada. 5end til 30 daga ókeypis reynzlt. VERKSMIÐJUNNAR, og líka með góðum kjörum, ef óskað er. Vér biðjum ekki um cent af peningum yðar fyr en þér eruð ánægðir. — BOD "VOHrtT.--------- Fyllið út eyOublaðið hér að neöao og sendið oss tafarlaust, og vér munum þegar senda verðlista vorn með myndum af öllum vorum hljóðfærum, ásamt veiði hvers þeirra. £>ér kjósið yður pianó, gerið oss aðvart og vér munum senda það, F^UTNINGS-KOSTNAÐUR GRElDDUR, og leyfum yður 30 daga OKEYFlS RANNSÓKN og reynzlu. Að því loknu getið þér sent oss það á yðar kostnað, eða borgað HEILDSÖLUVERÐ VERKSMIÐJUNNAR og eignast það. Er það ekki vel boðið? W. DOHERTY PIANO & ORGAN CO., LTD. WESTERN BRANCH, WINNIPEC, KANITOBA. FACTORIES, CIINTON, ONTARIO. COVPON W. Doherty Piano & OrganJTo., Ltd. 288 Hafgrave St. Winnipeg, Man. _______________ Herra: — Gérið svo vel að senda mér þegar myndir af hljóðfærum yð- ar, ásamt verðlista og öllum upplýsingnm viðvíkjandi BOÐI UM O* KEYPIS RþiYNSLU, er sýnir, hversu eg má fá piano til ÓKEYPIS REYNSLU í TO daga, n ér ?ð kostnaðarlausu. Nafn Heimili tala.ð, og þó að hann ,sé áhrifamik- i ill. ér Iiann skaðvæniegur íands- málum. virðingar, ] því afstöðnu var eins og honum jslaður, æsingar, ómerkileg þrætni flétti í bráðina, en ekki leið á löngu og tilfinningaleysi, alt þetta eru áður honum tók að þyngja aftur skaðleg vopn til að spilla hugsun- cg úr því var ekki um annað að . V 1 • in uo ö I ---- ..... ----.... " ^ ^ . ræ ,a .lc*n.s styöur ekki ;arhætti og samvizku þjóðanna. gera en eintcvmt kvalastrið alt til að hugrekki, bindindi og réttum Þegar menn færa skaðlegum rit skilningi og það er illsviti ef hann hætti þaS til ^bötunar, að lýður- u ir \a < } ír ])joðinui. Sá mað- jnn krefjist hans, og þeirri kröfu ur et n Þj° e aginu rangt til, vergi ag sinna þa er ekki fremur sem undrast mælskuna an þess að ástæga til aö fallast á þaöj heldnr gæta siðferð.styrkleikans, sem á en cf matsalar vildu fá leyfi til að bak við hana felst. Alt sem eg get sagt um mælsku- manninn má vitanlega með enn meiri áherzlu segja um hinn yngra og áhrifameiri bróður hans, blaða- manninn. Áhrif blaðamannsins selja aitruð matvæli. fMeiraj. ÆFIMINNING. síðustu stundar. En þó legan væri svona kvalafull og baráttan við dauðann svona löng, heyrðist Al- bert sál. samt aldrei nein æðruorð mæla. Hið óbilandi trliiartraust hans og fúsi vilji að fela alt guði á vald, gerði honum mögulegt að niæta þessu langa dauðastríði sínu nieð sönnu þolgæði. Hans er sárt saknað af skyld- mennum hans og otlum þeim, sem og til hans þektu, því hann var hvers Hér með tilkynmst vinum e™ mikil, en hvorki ætti hann að vandamönnumr að þann i. ]). m. nianns hugljúfi og ávann sér hylli njóta virðingar né aðdáunar vegna lézt á sjúkrahúsi í Edmonton-bæ allra, hvert sem hann fór. Hann þeirra áhrifa, nema hann beiti Alberta, ungling^pilturinn Bene- var mesti efnispiltur væði til sálar þeim vel. Hann getur gert og dikt Albert Jónsson, sonur Jóns og líkama, lagði haga hönd á ger- gerir oft mikið gagn. Hann gerir Jónssonar og Sigurbjargar Bene- valla hluti og var vel að sér á and- ott feikilegt tjón. Vegna þess diktsdóttur, sem eiga heima þar í lega vísu. -— Fleirum en bróður að allir blaðamenn, allir rithöf- bænum. hans, sem þetta ritar, mun nú finn undar, hafa mikið traust á starf- Sorgar tilfelli þetta var ekki al- ast að einn úr hópi hinna allra efni semi sinni, þá verða þéir að bera veg óvænt. Albert sál. hafði um legustu ungra manna meðal Vest- vitni á móti þeim, sem algerlega margra mánaða tíma þjáðst af inn ur-íslendinga, sé í valinn hniginn. vantreysta þvi. Brot gegn vel- vortis sjúkdómi, sem læknar höfðu Hann var á tvítugasta árinu,, sæmi og siðsemi, eru skaðvænleg örvænt um að takast mundi að var fæddur u. /Okt. árið 1890 íl einstaklingun um, en verða þó lækna. Rúmum sex vikum áður íslenzku bygðinni í Alherta. hálfu skaðlegri þegar þau eru en hann lézt var hann fluttur á Guð blessi minningu hans. höfð að vopni í blöðunum til ]>ess sjúkrahúsið og skorinn upp. Að O. T. Jónsson. Póstpantanir Sérstakar bendingar Skriliðglöggt utan á F. J. Knott, 566 Main Street, Winnipeg, Man. Látið fylgja póstávísun eða viðurkenda bankaávísun Tilgreinið nákvæm- lega í pöntunum lýsing á vörunum, stærð og lit. Póstpöntunum nákvæmur gaumur gefinn og sendar samdægurs sem þær koma. F. J. KNOTT, 566 NIAIN STREET. Neyddir ÚR HÚSAKYNNUM VORUM að teljast borgari mannfélagsins. að hvorki ber að virða hann né öf- unda, heldur eigi réttsýnir sá'u Vér þurfum að flytjast! Vér þurfum að selja! Hið óvænta skeður stundum. Vér gátum ekki fengið viðunanlegt húsnæði, og verðum nú að fara Síðustu dagar F. J. Knott að 566 Main Street. i mos. n jotiNsos f íslenzkut lögfræðingur og málafærslumaður. I Skrifstofa:—Room 33Canada Life ® Block, S-A. horni Portage og Main. f Aritun: P. O. Box 1656. é Talsími 423. Winnipeg. f % Dr. B. J.BRANDSON Office: 650 William Ave. Telepiione 89. Office-Tímar: 3 — 4 og 7—8 e. h. Heimili >620 McDermot Ave. /(> Telepiione 4300. Winnipeg, Man. | ««««««««« «*««€*■«■:«< e««« / Office: 650 William Av^, fELEPHONEi 89. S'9S/9S S'SSS'SC S Dr. o. BJ0RN80N f •) • c» •) Office tímar: 1:30—3 og 7—8 e. h. (* •) •) •) Heimiu; 620 McDermot%.ve. % 2 ’fta.EPIIOKE: 4300. C» (• g Winnipeg, Man. % ■Í A'SA'S'4'S* S»SSS«S»SAÍ «*«««« % S'AS'S'SA-S'ASASASASA S«S*S* | Dr. I. M. CLEGHORN, M. D. I Iirknir og yffrsetumaOur. •) Hefir sjálfur umsjón á öllam % meðulum. $ •) ELIZABETll STREET, % (* BALDLR — — MAMTOBA. (• •) P. S. íslenzkur túlkur við hend- C» ina hvenær sem þörf gerist. (• S&SS SÆS.gSÆÆSÆSÆSÆSÆ S«SiC*§ J. G. SNŒDAL TANNLŒKNIR. ENDERTON BULD.MT, Portage Ave., Cor. Hargrave St. Suite 313. Tals. main 5302. Dr. W. J. McTAVISH Office 724J Sargent Ave. Telephone Main 74 0 8. ( 10-12 f. m. Office tfmar ■! 3-5 e. m. ( 7-9 e. m. — Hejmili 46 7 Toronto Street Cor. Ellice. TELEPHONE 7 2 7 6. A. S. Bardal I 2 I NENA STREET, selur líkkistur og annast jm útfarir. Allur útbún- aður sá bezti. Ennfrem- ur selur hann allskonar minnisvarða og legsteina Telephone 3o6 GRA Y & JOHNSON Gera við og fóðra Stóla og Sauma og leggja gólfdúka Sofa Shirtwaist Boxes og legubekkir. 589 Portage Ave., Tals. Main5738 SÖM VEGGJA-ALMANOK eru mjög falleg. En fallegri eru þau f vUMGJORÐ Vér höfum ddýrustu og beztu myndaramma í basnum. Winnipeg Picture Frame Factory Yér sækjum og skilnm myndunum. I honeMain278Q - I17 NeRa Street a-t þjáningar, áreynsiu og áhættu, borgarar harrs að skipa honum líg og er það afbrot, sem náttúran an borgarasess, og Iáta hann sjálf leggur við hina þyngstu refs hugga sig við aðdáun þeirra. sem ingu. Og eí það á fyrir okkur að ;hafa jafnvel enn lægri hvatir en liggja, hinum voþlugu þjóðveld- hann. um, ef við, hinar frjálsu þjóðir, sem þykjumst hafa brotist undan ])rældómi ranglætis og villtr, ef víð leiðum það böl yfir okkar höf- uð, sem sprettur af vísvitandi ó- frósemi, þá er þaó þarflaust að miklast af afreksverkum okkar, og stæra okkur af öllu, sem við höf- urn gert. Hvorki glæsilegir lifn- aðarhættir, smekkvísi, efnaleg af- koma, nurlaraleg, fjársöfnurv né afrek í listum og bókmentum get- ur á nokkurn hátt vegið upp á móti tjóni því, seni verður á grund vallar dygðunuirj, en aðal grund- vallardygðin er máttur sá, að geta viðhaldið ættstofninum. Skapferli verður að koma í ljós í því, hvernig maðurinn fram- kvæmir skyldur sínar, bæði gagn- Eg get í fám orðum lýst skoðun- um mínum á fjárhagslegum mál- efnum. í hverju siðuðu þjóðfélagi verður stranglega að verja eígnar- réttinn. Venjulega, og miklu oft- ai en hift, eru mannleg réttindi cg fjárhagsleg réttindi undirstöðuatr- iði, og fara í lengstu lög sam; ji. En þegar það verðtjr lióst, að þau greini vertilega á, þá Verða mann- legu réttindin að ráða, af því að maðurinn á eignirnar, en eignirn- ar ekki manninn. Venjulega er það mjög nauð- synlegt í góðu þjóðfélagi, að skilja- það skýrt, að til eru kostir, sem vér lýðveldismenn erum skyldir að hafa í hávegum, -regna sjálfra þeirra, sem ættu a® teljast aðdáan- legir, eða þvert á móti, alt eftir því Salan er nú í góðu gengi. Þegar dyrnar lukust u.pp hófst hin mesta sala á íatnaði, nauðsynjum og skóm karl- manna og drengja sem nokkurn tíma hefir átt sér stað í verzlunarSögu vorri. Fullar 20,000 dollara virði af ágætis fatnaði F. J. Knott 566 Main Street og nauðsynjum karlmanna og drengja hlýtur nú að seljast á fáum dögum við lægra verði, en efnið hefir kostað. Sérhver, sá sem verzlár við F. J. Knott, 566 Main St , veit að karlmanna fatnaður,hatt- ar o. fl. vefnaðarvörur eru þar enn þá betri en nokkur staðar ahnars staðar. Allur fatnaður sem þar er seldur, er sniðinn eftir nýjustu tízku, en með því að vér bjuggumst við að fá.við- unandi húsrúm, keyptum vér meiri vor og sumar fatabirgðir en vanalega. Slík karlmannsföt jafn sniðfalleg og fágæt hafa aldrei fengist keypt við jafn Óheyrilega Lágu Verði eins og nú. William Knowles 321 C3-OOT3 ST. Járnar hesta og gerir við hvað eina. Eftirmaður C. F. Klingman, 321 Good St. I ammm -Vörurnar yerður að selja hvað sem fyrir þær fæst.- t-----------------------------------\ IEttir fáeina daga veröa fatnaðar-vörubirgðir F. J. KNOTT vart 'sjálfum sér og gauvart þjóð- hvernig þeim er beitt. Til slíkra Kostaboð Lögbergs Nýir kaupendur Lögbergs, sem boTga fyrir fram f$2.ooJ fyrir einn árgang blaðsins fá ókeypis hverjar tvær af neCangreindtun sögum, sem þeir kjósa sér; Hefndin..........40C. “ Rudolf greifi .. . Svikamylnan .. . Denver og Helga . Lífs e8a litiinn.. . Fanginn í Zenda . Rupert Hentzau.. Allan Quatermam 5oc. 5oc. 5«. 50C. 40C. • 45c 50C. Kjördóttirin ...........50C

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.