Lögberg - 27.07.1911, Page 6

6.
LOGBERG* FtMTUbAGÍKN 27. JúLl 1911.
X
I herbúðum Napóleons.
—eftir—
A. CONAN DOYLE.
XV. KAPITULI.
Viðtökurnar hjá keisarafrúnni.
de Briques var smáþorp, og-
hirðin hafði alt í einu sezt þar aS, liafSi streymt
I'egar eg kom inn í salinn varS eg hrædclur um, viö Júnot, fallega dökkhærSa manninn meS vanga-
aS eg mundi engan þekkja, og fór því út í eitt horn- skeggið. Þessir aumingja hermenn eiga ekki sjö
iS; en alt í einu var kipt í handlegginn á mér, og | dagana sæla,”
þegar eg leit viS, sá eg framan i dularfulla gula and- I - "Og hvers vegna ekki ?” spurSi eg.
litiS á Bernac frænda mínum. Hann greip í hend- ‘‘Af því a'S- þeir .eru allir menn, sem hafist hafa
11 ina á rnér og hristi hana til rrteS uppgerSar vina- af sjálfum sér. Þessir margbrotnu hirSsiSir eru
látum. þeim eins og óbærilegar álögur. En þegar þeir heyra
"Kæri Louis fnenfil,” .sagSi ihjann. “Eg kom! stóru bardagasverSin sín glamra viS stígvélin,
eiginlega ekki hingaS j öSru sky.ni frá Grosbois, en ])á-fvrst geta þeir aftur veriS með skapa sínum. En
að liitta þig — þó aS þú hinsvegar gætir skilið, aS | þeir fara allir hjá sér, er þeir þurfa aS standa lengi
tneS þvi aS eg á heima svo langt frá París, sem þér í sömu stellingum meS barSalitlu einkennishattana |
er kunnugt, þá megi eg illa viS því aS missa af sína undir hendinni og greiSa sjxtrana sína út úr
| nokkru tækifæri, til aS sýna mig viS hirSina. Eg kjólpilsum hirðkvennanna og tala um listaverk fræg-
get fulIvissaS þig um ]iaS, aS mest var mér þó um ustu málara og söngleikana, sem þykir mest til koma
T ont de I.riques \ar smáþorp, og af því : |>ag bugáS, aS sjá þig. Eg hefi heyrt sagt, aS keis- um þessar mundir. Jafnvel keisarinn vill ekki heyra
arinn hafi tekiS þér með opnum örmum, og aS hann ] þeim hrökkva blctsyrði af vörum, þó aS hann sé
þangaS mikill fjölcli annara gtsta. Miklu hag- jla£j taekið þig i þjónustu sína persönulega. Eg hefi ekki jafnstrangur i þeim efnum viS sjálfan sig.
kvæmara hefSi verið aS hirSin liefSi ^ezt aS i Bou ltt taj vi8 ]lann um 0g bent honum á, aS ef hann Hann segir þeim, aö þeir verSi a'S vera hermenn
logne, því aö þar voru miklu virðulegri húsakynni, s^r farast vej vjg þjg^ þa nlunj margir hinna meöan þeir séu i hernum, en þar fyrir utan, einkum
en Xapóleon hafSi kosiS ,iS fariS værj til Pon<- annara,' er setiö hafa landflótta, fýsa á hans fund.” þegar þeir séu viS hirðina, þá veröi þeir aS temja
Brioues oer viS þaS hlaut aS sitja, OrSiS „ómögu- , , . . .
.... ... Eg var hárviss um, aö hann var aS segja mér sel Þa slðu sem þar eru tiSkaöir; en þessir aumingja
lesrt matti aldrei heyrast til þeirra, sem vudu vera & , ,, .
., , , , x ..... ....... ,., ósatt. en samt sem áður varS eg aö þakka honum menn H1 joto alt af aS vera hermenn, og geta ekki
1 þjonustu hans. Þvi var þaS, aS mikdl fjoldi þjona * <* nnnaS ”
, , ,s. , „ . , ,, meS faeinum orSum, þó aS ,mér væri það mjög svo
og matreiöslumanna hafSi sezt aS 1 þessu srrtaþorpi;, 1 e j b .,y jfj
á eftir komu höfSingjar keisaradæmisins nýja, því 0 Ju
næst hefSarfrúrnar og loks hermennirnir til aS dást “Eg sé. aS þér er enn þá gramt i geði til mín,
aö kvenfólkinu. veg.na þess sem ðkkar fór á milli um daginn,” sagði
Keisarafrúin liaföi látið gera sér litla höll í hann, “en sannleikurinn er sá, aS þú hefir enga gilda
Ponkde Briques. Hitt hiröfólkiö hafSist viö í liág- ástæðu til þess. F.g var eingöngu aS hugsa um vel-
hýsum eSa þar sem hver gat hezt holaS sér niöur, og ferS þína. Bg er hvorki ungur maSur eöa

VEGGJA GIPS.
ERUÐ ÞER AÐ HUGSA
UM GÓÐAN ÁRANGUR?
,,EMPIRE“ TEGUNDIRNAR AF
VIÐAR-GIPSI, VEGG - STEINLÍMI
OG VEGGHÚÐAR-KALKI ERU SÉR-
STAKLEGA ŒTLAÐAR í ALLAR
GÓÐAR BYGGINGAR.
biSu" rnargir meö óþreyju þeirrar stundar, er leyfi þrekmikill, Louis. og staSa mín er býsna hættuleg.
yrði gefið til aS snúa aftur til allra þægindanna í Eg á eitt bqrn og Grosbois kastalann. Sá. sem ann-
að eignast hlýtur hvorttveggja. Sibylla er yndisleg
stúlka, og eg vonast til aS þú látir þaS ekki hafa á-
Litið þér á Rapp, manninn meö tuttugu örin,
sem er að reyna aö spauga við stúlkuna þarna.
Sjáið þér til hvaS honum tekst það ófimlega. Nú
er hann nýhúinn aS segja eitthvaS, sem hefði kunn-
aS aS vera frambærilegt viS veitingastúlku í hem-
um, en hirömeynni hefir orðiö svo felmt viS þatð, aS
,nJ°g' jlun hefir tekið sprettinn yfir til möður sinnar, en
Einungis búiö til hjáj
Manitoba Gypsum Co.Ltd.
Winnipeg, Manitoba
SKRlFlÐ KFTIR BÆKLINGI VORUM YÐ-
—UR MÚN ÞYKJA HANN ÞESS VERÐUR—
giAíKaitjj
Verseilles eSa Fontainebleau.
L
Keisarafrúin hafði allra mildilegast boðiS mer ......
’. , „ ,, . , v v • * u' hnf a þig, þo aíS hun leti skapið hlaupa með sig í
sæti 1 Berlmarvagm sinum; auSseS virtist aS hun . . -
var algerlega búin að gk-yma mótlæti þvi, sem ný-
gönur síðast. Eg verð aS viðurkenna þaS. aö hún
, , ’, , , L. I hafði ástæðu til aS taika sér þaS nærrý hvernig alt
skeð hafði fyrir hana komiS; hun var siskrafandi & ........... .
v. . , • , j>etta brevttist svona alt í einu. En efg vona, aS þú ,, , . ,
viS migi, og spurði mig ymsra spurmnga um einka- , 0 •* Maria systir hennar, sem er þarna
, . v , . , . , , liafir nu hugsaq malið betur c>g sért kotninn á aðra
hagi mtna, þvi aS eitt aSaletnkenm hennar var græ*ku- f,
, . . • , , • ,, , . ,-,,*■•! skoSun, en þu hafðir seinast. '
latts forvitm um etttkahagi allra {ætrra, er hun haföt
kynni af. Einkanlega hafði hún forvitni á aS heyra ‘Eg hefi aldrei um þetta hugsað, og eg ætla aö
sem mest utn Eugéníu, og meS því aS mér var ekki hiðja þig aS brjóta ekki aftur upp á því umtalsefni.”
annað kærra um að ræða en ihana, varS mér aö lok- sagði eg stuttlega.
um mjög skrafdrjúgt svo að Tæisarafrúin komst ekki Hannstó-S hugsandi stundarkorn, og síöan leit mestu virSingu.
THOS. H. JOHNSON <g S
HJÁLMAR A. BERGMiN, $
íslenzkir lógfræðingar, ft
S«RiF>9rx>FA:— Room 811 McArthur _
Building, Portage Avenu: 5
jÍritun. P. O. Box 16S6. *
Telefónar: 4503 og 4504. Wimipeg S
I Dr. B. J. BRANDfeON |
15 Office: Cor. Sherbrooke & Wlliam W
TEIKPIIONE GARRVSSiO
J Offigb-Tímar: 2—3 og 7—t e. h. 5
1) u
» x
£ Hbimili: 620 McDermotívk. í
!Ij _ <p
TH.EPHONE GARRV ISSÍl jjj
| z
Winnipeg, Man. j
S Dr. O. BJ0RN80N I
«
«
«
(.
Office: Cor, Sherbrooke & Witliam
rra.nFiioNE, garrv 32«
Offioe- tíraar: 2—3 og 7—8 e. h,
HeImili: 620 McDermot Ave.
toEPBONE, GARRV 321
* Winnipeg, Man.
1«««*«®«««««««*««««««®«®«
aS, til aS segja neit nema einsatkvæðisorð a stangli; hann upp og hvesti á mig augun grá og grimmileg.
og frú de Rémusat ekki heldur. ... . , „ .. , , .
s . , . Jæia, gott og vel, sagði hann; það er þa ut-
“En þér megiS td að lata hana koma til lnrðar- , , . ,
1 & , talaö um þetta. En mer finst að þu getir naumast
innar!” sagði hún mjög vmgjarnlega. JafnfnS og veriö ^ reigur fyrir þ. ^ eg haf. vj,jag f.
vndisleg stúlka skal ekki- verða látin sitja í ensku
smáþorpi til að morna þar og þorna. HafiS þér
ininst á hana viS keisarann ?”
“Eg komst að þvi, að hann vissi alt henni viS-
víkjandi.”
"Já, hann veit alla skapaða hluti! Engum manni
er hann likur! Þér heyrðuS, þegar hann var aS
tala um demantana þessa og saffirana. Lefebvre
þig mér til eftirmanns. Þtt ættir ekki aS vera ó-
^anngjarn, I,ouis. Þú ættir að muna þaö, aS ef
þú heíöir eigi notiö min við, þá lægir þú nú háls-
brotinn í saltfenjunum á bóla kafi, og þti ættir aS
muna, aö eg lagði lif mit i hættu fyrir þig. Þú
getur ekki neitaö því.’
hann s^endur eftir og er aS klóra sér í höfðinu, og
getur sizt i því skilið, livað hún hefir getaS tekiS sér
til af því, sem hann var aS segja við hana.”
Hver er þessi fallega kona i hvíta kjólnum með j Lucien. Þegar þær urðu aS bera slóöa keisarafrú-
deniantasveiginn unt höfuSið ?” spurði eg. • ! arinnar viö krýninguna, reyndu þær aö bregöa fæti
" ÞaS er frú Murat. systir keisarans. Karolina )>fyrir hana svo aö hún félli, og kvað svo ramt aö
er frið svrnum, en hún er’ekki eins falleg ein's ogi^’ aS keisarinn varð að skerast í leikinn. ÞaS er
fu , . j ócsvikiS Corsícu-blóS sem rennur þeim í æöum, og
. 1 10 ninu‘ þær eru síður en svo skemtilegt fólk í umgegni.
SjaiS þer dökkeygðu. tígulegu konuna, sem hún er , • ,
. , f ’ j. En þratt fynr það, þo ættmgjar keisarans bæru
að ta a við? ÞaS er móSir Napoleions. Hún er ; svo haldati hug til Jósephínu, mátti þaS ekki á henni
unclarleg kona. Fra henni hafa þau systkinin sinn | sjá. er hún gekk frá einum hópntun til annars óg
mikla lífsþrótt hygnina, hugrékkiS og þrautlsiegj- þafði einhver vingjarnleg orð á hraðbergi við hvern,
una. Allir. sem þekkja ltana, bera fyrir henni hina Jem var af ?estum sínum. Hár maður vexti gekk viS
hliS hennar. Hann var i einkennisbúningi hermanna
Hún lagði öSru hvoru vingjarnlega höndina á hand-
legg hans og mælti við hann blíölega.
efnahtus manns yfir á Corsícu. ÞaS fer heldur ekki i „ ir - 1 o.
Þetta er sonur hennar, Eugene de Beau-
dult. að hun hefir htla trú á tilhöguninni, sem nú er harnak,” sagði félagi minn.
komin á bér á b rakklandi, og hún er alt af að draga “Sonur hennar!” endurtók eg, því að mér sýnd-
saman. til að vera viðbúin hörðu árunum. Keisar- ist ekki betur en hann vera ellilegri en hún.
inn veit ekki hvort hann á heldur aS hryggjast eða “Hun giftist Beauharnois mjög ung, tæplega 16
reiðast vfir þessari varkárni hennar. Jæja, eg vona ára’ minnir mi^‘ Hu? liefir ^ 1 kvenstofu ?inni
meðan sonur hennar háði strið og styrjaldir í hitan-
um suður á Egyptalandi og Sýrlandi, svo aö nú hefir
Dr. W. J. MacTAVISH
Officb 724J ó’argent Ave
Telephone óherbr. 940.
141
T
Office tfmar
10-12 f. m.
3-5 e. m.
7-9 e. m.
— Heimili 467 Toronto Street —
WINNIPEG
telephone Sherbr. 432.
lún er hagsýn mjög og fer jafn-
sparlega meS fé eins og m'eðan hún var eiginkona,
| Dr. J, A. Johnson f
Physician and Surgeon £
Hensel, - N. D.
* f f f f f f f f f f f fffff fff++4.4.4. j
að viS fáum að sjá Murat þeysa á orustuþesti sínum
um akiana í Kent áöur en langt um líður. fyrnst yfir allan foman ágreining. Sjáið þér lag-
Þessi nafnfrægi hermaSur hafði fært sig nær j lega, skegglausa manninni, sem rétt áðan kysti á
“Þú hafðir þínar ástæður til þess," svaraöi eg. okkur og kom nú og tók í hendina á félaga mínum. hönd Jósepliínu. Það er Talma, leikarinn alkunni.
“Elkki er þaö ólíklegt. En eigi að siöur bjarg- Vöxturinn var svo tallegur og karlmannlegur, aug- Hann Ser8i Napóleon einusinni góöan greiða, og
lofaöi mér því, til halds og trausts, að enginn skyldi aði «g llér- 1]vers vegna ættir 11U Þa að ala óvildi i un svo fjorleg og fasið svo göfugmannlegt að þesri NaPóleon llefir aldrei £k>’mt Þvi- Af sömu sökum
í- x v . ™ ___„x „„ _i„ 1,,: brjósti til mín? Ekki er þaö mér að kenna þó að ee > , .v. . er vald Talleyrands komið. Hann lánaði Napóleon
fa að vita um þa nema viS tvo ein, og aS eg skylch J ,, 1 B maður. sem eitt sinn hafði verrð léttapi tur í veit nsra- 1 •* , , x. 1 A
, , . h«fi nu eignarhald a kastala þínurn. , . . 1 K hundrað þusund franka, aður en hann lagði af staS
fá að borga þá rett e tir þvi sem mer væri ægast. " [>að er ekki þess vegna, að eg er gramur við llUS1 U]>]) 1 sveit’ níundi llafa vaki® hið mesta athygli til Egiptalands, og man keisarinn þaö honum ávalt
Samt hefir keisarinn komist að því. En livaö sagði þjg.” a hvaða mannfundi, sem verið hefði í Evrópu, síðan. Eg hefi aldrei vitað hann gleyma neinum
llann um unnustu ySar, herra de Laval?” “Hvers vegna þá?” Urokkna, rauða liárið og blóðríkar þykkar varimar greiða. sem honum hefir verið gerður, né heldur
“Han nsagði aS <rifting mín yrði að vera al- ks *=at ekki faris að honum aö það væri gáfu honum þann svip sem einkennir skerpulegt fyrir@efa neinum óvini, sem á hluta hans hefir gert.
„erWa undir sínum vilia komin ” Veíína ÞCSS’ a8 hann hafði brU^ÍSt félö^m sinum- mannsandlit frá deyfðarlegu. ' Ef einbver hefir eittllvert eitt skifti gert keisaran-
r’ ^ 1 vegna þess að dóttir hans hataöi hann'. vegna þess .. tim goðan greiða, þa er alveg sama hvaö maðurinn
Jósephina hristi höfuSið og hleypti brúnum. aö hann fór illa með dóttur sina, vegna, ]>e.ss aö faöir . Cr Sagt se d,ofullegt Iand un> hefst aS þar á eftir. Einn ekill han's t. d. drekkur
"Þetta er alvarlegra en þér kunnið að ímynda j minn hafði jafnan sagt, að' hann væri potturinn og ,erf)ar’ alt sundurskonö meS skurðum eða girðing- nu öag og nótt í sifellu. En hann var sæmdur
yður, herra de Laval. Hann er vís aö kjósa ein- pannan að öllu sínu óláni. En salur keisarafrúar- um ' sa?ði hann. "\ egirnir eru sagðir góðir, er,: krossi eftir orustuna viS Marengó og þarf engu að
hverja hirðmeyna yður til konu og drífa ykkur í innar var illa valinn stáStir til þess að ræða slíkt, utangatna ófarandi. Eg vona að viö veröum látnir hvíöa.”
hjónaband áður en vika er liðin. ÞaS er ekki til svo aS eS öxlum °S Þag«i.
J. G. SNŒDAL
TANNLŒKNIR.
ENDERTON BUILDNG,
Portage Ave., Cor. Hargrave St
Suite 313. Tals. main 5302.
jtfa.j/fc.jtfc.jS';.j|fcjftjtfe.jtfe.jittjlhjM..,J4. j,
| Dr,- Raymond Brown, I
^ SérfrœSingur f augna-eyra-nef- og
4 - -
4
*
4
háls-sjúkdómum.
326 Somerset Bldg. L
Talsími 7282 *
Cor. Donald & PortageAve. 4|
Heima kl. io—i og 3—6, (£
neins að ætla "sér að sannfæra - hann með neinum
“Jæja, mér þykír leitt aS þú skulir Hta svona
á, sagði hann,” því aö eg vildi þér sannarl^ga vel.
rþkum í þessu efni. Hann hefir stofnað til margra Eg ]lef8i getað gert j)ig a8 nlikiunl
manni. Þvi að
einkennilegra hjónabanda á Jænna hátt. En eg ætla' það eru fáir menn á Frakklandi., sem eru áhrifa-
að eiga tal um þetta við keisarann áður en eg fer meiri heldtir en eg. En eins ætla eg nú að biöja
aftur til Parísar, og eg ætla aö vita hverju eg giet Þ'tí-
. „ . “HvaS er það?”
komið tu vegar.” , , 1 ” ■ , . ...
Eg a ymsa smamtim, sem faöir þinn atti
Eg var að reyna að ,stama út fáeinum þakkar-
Það
J, H, CARSON,
Manufacturer of
leggja af stað bráðum. herra de Caulaincourt, því að De Caulaincourt gekk nú lengra fram í salinn AKTIFICIAL LIMBS, ORTHO-
, • • c xv, v , !°g fc,r að taia yiS eimhverja hirSmeyna, en etr varð EEDIC APPLIANCES,Tiusses
hermennirnir fara að verðá garðyrkjúmenn, of L . , , J . r ' , „ ’
' 1 . s eft,r og var margt 1 hug. Mest Id uu eg þo aS
e . ert aunaís- c liessu _ cr lengur fram. Þeir eru ; ]iugsa urn hann, þenna einkennilegi manti, sein aðra
mi að \e1S.1 iróöari um meðferð á urtajxittum og stundina var hetja, en hina eins og brekótt barn, sem
frjcringum, heldur en hestuni og sveröum. var svo fljótur að sýna sinn verri og beíri mann á
"b.g heyri sagt að herinn eigi að stíga á skip i . ixl. að í hvert skifti sem eg liafði invndað mér cin-
fyrramáliS.” j hverja fasta skoðun um hann varð eg aö breyta
“Já, en það tjáir ekkert. Herinn veröur látinn henni sakir einhverra nýrra lyndiseinkenna, sem
Phone 3425
54 Kins St. WINMPEg.
er sverð hans, innsigli, fult skrifborð af bréfum. ?anSa af skipunum aftur röngu megin sundsins eg varð var hjá honum.
orðum þegar Berlinarvagninn beygði við pg inn á „okkrir silfurdiskar — í stuttu máli ýmsir munir, nema aS V'illinetive takist að tvístra brezka flotanum. Ekki duldist mér það, að hann var maður, sem
akbraut, sem lá upp ,að höllinni, og voru þar fyrir j sem eg er viss um, aö þig hlýtur að langa til að eiga Hkkert vergur g2rf, ef það tekst ekki.” Frakkland þurfti natiðsynlega með, og meS því að
‘ rauöklæddir þjónar og lífvarðar'foriingjar i bjarn- til menja um hann. Mér mundi þykja mjög vænt Constnat sagði mér, aö keisarinn hiefði verið aS þjóna honum, þjónaði rnaður þvi riki. En vafa-
skinnsfeldum er tóku á móti okkur. tim, ef þú vildir koma til Grosbois, þó ekki væri 1>listra "Matbrook í allan morgun meðan hann var málið var þetta : Var þaS sæmd aS þjóna honum
Keisaraf'rúin oe fylgdarkona hennar flýttu sér nema rett 111 aS vera Þar nætursakir og skoSa þá aS klæða,. siÍT. Það er venjnlega forboði einhvers eða var það syndarefsing? Var hann ekki neins verð-
, , . ., . y „ , . r , r • ' . þessa muni. Getur þú þá valið úr þeirn það sm! sögtriegs.’ ur nema hlýðni einnar saman, eða var hægt aS láta
ut ur vagninum tri þess að hafa fataski ti, en mei j)(ir sýj,isti Eg gæti þ/, haft gf)8a samvjzkU yfir þvi "Eg kalla það vel gert, af Constant að heyra sér þykja vænt um hann og viröa hann líka? Þess-
var fylgt undir eins irm í sat, þar sem allmargir a8 þessir munir væru þar komnir, sem ]æir ættu aS llvai5a lag keisarinn blístrar, því aS eg er hræddur um spurningum mun flestum samtíSamönnum hans
gestir voru ]>egar fyrir. vera.” tim, að Constant eigi bágt með að þekkja “Malbrook”, j hafa orðiS erfitt að svara og sumir munu aldrei fá
A. S. Bardal
843 SHERBROOKE ST,
selnr líkkistur og annast
am úiiarir. Allur útbún-
aður sá bezti. Ennfrem-
ur selur hann allskonar
minnisvarOa og legsteina
Tse.Jss C3r arry 2152
Eg lofaSi honum strax að verða við þessum tiL fra Marseillaise.
"F.n þarna keniur keisarafrúin!
savraS þeim til fulls enn í dag.
Er hún ekki Þegar hér var komiS veizlunni voru gestirnir
öviðjafnanlegla yndisleg?” Jósephina hafði íkomiS í farnir að verSa miklu kátari og álþýðlegri, og jafn-
inn í salinn í þessum svifum og á eftir henni mikill j vel hermennimir létu eins og þeir væru heima hjá sér.
skari hirðkvenna. StóSu allir gestirnir upp í virS- ; Margir þeirra höfSu fariS inn í hliðarfierbergin og
sest þar viS borðin og fariö aS spila vist. En mér
Salur þessi var stór og þvinær jafn á lengdina
og breiddina. Húsgögn voru þar engu íburöarmeiri ,u;eluni hans
heldur en í gestaherbergjunum upp til sveita. ”Og hvenær ætlaröu að koma?” spurði hann.
VeggJapappirinn var fremur oasjalegur og hus- þegar :eg leit á hann sá eg fögnuið ; syip han,s Mint!
gögnin úr dökku mahoganí og búin blau nankini, sem ' i;-t eg vi8 hverju Sibylla hafði varaS mig,” ingarskyni við ’hana þegar hun kom inn
farið var að verða upplitað. En í Ijósastjökunum j “Eg get ekki komið, fyr en útgert er um þaS, i Keisarafrúin var klædd í fallegan kjól úr róslit-
voru kerti og eins í smástjökum á vieggjunum, og: hversu þjónilstu minni hjá keisaranum verSur hátt- : uðu> T1?crri Þvi gagnsæju silki, alsettu silfurstjörn-
setti baS veizlubrae á salinn i að- ÞeRar hefi fengifi fulla vitneskju um þaö, ] um- Siv,° mundi hafa verið virt fMir öðrum; konnm
setti pas veiziunrag a sannn > , 1 : a8 buningur þessi sæmdi bezt léttúSarfullum konum;
, Út ur þessum stora sal voru noklkur smaher- ,, . ,, , , .
. , .. 1 _ , . , . Ágætt. ÞaS verSur þá í næstu viku eða í vik- eða dansmeyjum, en htenm for hann oaSfmnanlelga
lærgi; hoföu venð sett spriaborð 1 eitt ]æirra, og unni þaf á eftir Eg lbjaklka miki8 til a8 sjá þig> vel, og hún bar sig í honum svo sem drottningu mátti
gangurinn aS því skrýddur austurlandaálbreiðum. fx)uis fræncli. Eg vona a8 jlá standir viö orð þín I framast hæfa. Grannur sveigur settur fögrum de-
Hópur karla og kvenna stóö þar inni. Karlmenn- j og komír, því aS eg hefi aldrei vitað nokkurn mann möntum var laguSr um höfuð henni og hristist til þeg-
irnir voru í sjálegum síðtreyjufötum, sem keisarinn j í de Laval ættinni verSa heitrofa;
hafSi lagt fyrir að gengiö skyldi í við hirðina, en S'®an Þreif hann í hendina á mér, og hristi hana le&ra fas hía n<>kkurn konu heldur en henm. Hvar
kvenfólkiö var sumt i dökkum búningi, er brúkað-]með mesto ákefð- hvarf sv° inn 1 mannþröngina, ^em,hun kmn var hfm jafn vingjarnleg og kom öll-
„ , , . , , . . . , j sem altaf var aS fara sivaxandi þarna inni í saln- um 1 K°tt skap.
ur var meSal hinna borgaralegu stetta, en sumt i um “En hvaS hún er yndisleg!” hrópaði eg. Þaðer
skrautbúmngi, sem tiðkaður var viö hirSma. Hirð- ]7g- stá8 eftir þegjan(li stundarkorn og var aðívarla annaS hægt eu aS láta sér þykja vænt um
konurnar voru flestar í snjóhvítum kjólum, fagur-j hugsa um þetta einkennilega tilboS frænda míns, ]hana-
lega skreyttum, því aS þrátt fyrir allar sparnaðar- f þegar eg alt í einu heyröi nafn mitt nefnt. Eg leit! Það er að eins ein f jölskylda hér innj sem ekki
kenningar sínar, var keisarinn mjög biturorður við við- og ^ Þá framan í vingjarnlega, fallega andlitiS j getur Þ>'ð^ hana-“ sagði Caulaincourt, og litaðist
a de Caulaincourt, og var hann á leiöinni til mín. um» til afi sjá. hvort Murat væri svo nærri, að hann
“Er þetta ekki í fyrsta sinni, sem þér komiS í j heyrði tif sin- “LítiS þiS framan í systur keisar-
boð viS hiröina, herra de Laval?” spuröi hann ein-j ans-” .............
staklega vingjarnlega; “þér ættuS ekki aS þurfa að Mer linykti við að sjá, hve báðar þessar konur
láta yður leiSast, jafnmarga kunningja eins og faðir litu óvingjamlega til keisarafrúarinnar, þegar hún
kennilegu búningar, sem tíðkuSust á lýðveldistím- yðar átti hér. En e^ftir því sem de Meneval sagöi ?el:k um salinn. Þær fóru að hvislast á og kýmdu
anum voru þegar aflagöir, um leiS og lýðveldið leið 'mer- Þa þekkiS þér sjálfur mjög fáa hér.” j storkunarlega. SíSan snéri frú Musat sér viS og
undir lok. og i þess stað var fariö aS brúka búninga ! , ^ ^kki margreifana’“ sagði e£b “eg sá þá leit td ™ður smnaB eu hún hristi höfuðið, alvarleg
., , .„ . ; alla í herfaðinu í tjaldi keisarans. Þarna er Ney, °g re,ðlleg-
með Austurlanda smSi, til he.Surs siguryegaranum rau5hærSi ma8urinn,
og þarna er Lefebvre maöurinn Þær vita, aS Napóleon er bróiðir þeirra og þær
mikla, sem lagöi undir sig Egiptaland. Lúkretia var me8 einkennilegu drættina viS munninn, og þarna j vil ja einar sitja að öllum heiSrinum með honum.
orðin aS Zuleiku, og salirnir sem mint höfðu á róm- er Bernadotte með ránfuglsnefið.” , Þeim er þaS óbærjleg tilhugsun, aS hún sé keisara-
verska harSúð höfðu breyzt í austurlenzk kvenna- “Alveg rétt. Og þarna er Rapp, maöurinn meS frú, en þær settar skör lægra að mannvirðingum. landi, sætu í fangelsi, eftir að rofnir voru samning-
búr. hnöttótta, kúlumyndaöa höfuSjð. Hann er að talaiÞeim er blóðilla við hana og sömuleiöis Joseph ogjarnir, sem geröir voru í Amiens.”
allar þær hirðkonur, sem ekki klæddu sig sem allra
skrautlegast og íburðarmest. HirSbúnaöartískan
stóð ekki á stöðugu ; réöi smekknr einstakra manna
mestu um breytingar á henni, þvi að hinir sér-
nægði þaö fullkomlega til dægrastyttingar, að virSa
fyrir mér alt þaS skrautbúna fólk, karlmenn og kon-
ur sem þarna var á ferli. Margt af þvi var fólk
af rnjög lágum stigum, svo, að enginn þekti ættir
þess aS neinu , sem við sögur hefði komið, en nú
voru margir þessara manna alt í einu orönir nafn-
frægir um víöa veröld.
Beint fram undan mér stóSu þeir Ney, Lannes
j ar hún gekk. Varla var hægt aö hugsa sér yndis- j og Murat og hlógu og röbbuðu saman rétt eins og
þcgar sem bezt lá á þeim í herbúöunum. Tveir
þessara manna fengu þau örlög aS yerða af lífi tekn-
ir og hinn þriöji féll í bardaga, en enginn sagnarit-
ari mun dirfast aS véfengja, aö þeir hafi verið mikil-
menni, þó aS þeir ættu enga fræga forfeður.
Þögull maSur, við aldur, lítill vexti og þóttist
auSsjáanlega illa kominn þar sem hann var,—hall-
aði sér upp aö veggnum við hliöina á mér. Eg sá aS
hann var ókunnugur þarna eins og eg, svo að eg á-
varpaöi hann nokkrum orðum. Hann svaraöi mér
mjög vingjarnkga, en franskan sem hann talaöi, var
lítt skiljanleg. >
“Líklega þarf ekki að spyrja svo ólíklega aS
þér skiljiS ensku?” spuröi hann. “Eg hefi aldrei
hitt nokkra manneskju í þessu landi, sem þá tungu
skildi eða talaði.”
“Jú, eg skil ensku vel,” svaraSi eg, “því að eg
hefi átt heima á Englandi lengst at æfi minnar. En
eruS þér þá Englendingur? Eg hafði ímyndaö mér
að allir' Englendingar, sem staddir væru í Frakk
Gott kaup borgað
konum og körlum
Til að nema rakaraiSn þarf aö
eins tvo mánuði. A t v iti n a
á b y r g s t, með tólf til átján
dollara kaupi á viku. Ákafleg
eftirspurn eftir rökurum. Komiö
eöa skrifiö eftir ókeypis starfskrá.
Moler Barber College
220 Pacific Ave., Winnipieg
S. A. SIGURDSON
Tals. Sherbr, 2786
8. PAULSON
Tals.Garry 2443
Sisnnhon & Panlson
BYCCIflCfllVlEflN og F/\STEICN/\SALAR
Skrifstofa: Talsími M 4463
510 Mclntyre Block. Winnipeg
Sjóífið við Rafurmagn.
Nýjasta nýtt er Rafurmagnsstó. Bíin
öllum kostum og fylgja henni bökunarofn,
diskastó. suöuketill o. fl. Munið að skoða
stóna. Kostar með öllu
$85.00
GAS ST0VE DEPARTMENT
Winnipcg Electric Railway ComDany
322 Main st. Talsími Main 2522