Lögberg - 10.08.1911, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN io. ÁGÚST 1911.
3
Minni Islands.
Háttvirta samkoma
siövenja, aö hvenær sem Vestur-
íslendingar halda almennar sam-
komur. hvort heldttr í stórum eSa j ar, og veröa þaö vonandi
smáum stíl, þa minnast þeir hlý- [ framkvæmdinni.
Þaö er gamall og alþektur sann- lega ættjarðarinnar sinnar gomlu. j
leikur, aö ættjaröarástin glæ'öist [ --------------
oft og styrkist lijá mönnurn viö ; Þaö erum viö nú aö gera. Viö
])aö. aö þeir dvelja fjarri ættjörö- byrjum þessa hátíö meö þvi, að
inni. mæla fyrir minni íslands.
Svo fór fyrir þjóöinni útvöldu Hér eru saman komnir rosknir
yngri kynslóöinni að rita móöur-
'mál vort; ætti því hver einasta bók
aö vera gróörarreitir göfugs oglþjóö á sínar meinsemdir, eins og hér vestan liafs, aö brýna nauösyn
beilbrigðs ]>jóölegs hugsunarbátt- allar aörar þjóöir. ÞaÖ mein. sem [ ’,er til aö hefjast handa og kenna
lika í mér hefir verið einna mest raun
að, eru illdeiHumar, hatrið, sem
En svo er líka, jafnhliöa vax-, svo sorglega mikiö hefir borið á . ,, .
ancli þjóCemismeövitund, annað siöustn árin i islenzku stjómmála-;el Sen' Þa re?11 au veldari, að
þýöingarmikiö vor-tákn í islenzku lífi,— hatur. sem ekki hefir fund-jvera oss kærkomin. \ il eg því j
þjóðlífi, og það eru framfarir í ið nóga svölun i öllu því illyrða- leiða athygli aö þessu kveri.
verklegum ■ framkvccmdum. |moldviðri, sem hefir borist lát- j Á siöustu ámm hefir borið á sí-I
Þegar eg var drengur í Reykja- laust i ræöu og riti landshornanna 1 vaxandi áhuga Ilieöal þjóöar vorr I
vík, ]>á voru fiskiveiöar, annar þýð- ' a milli, heldur hefir seilst ut fyrir
ingamiesti atvinnuvegur íslendinga ; landssteinana ])angaö
íorðum. Gyðingar uröu þjóölegri: menn og konur, sem etga margar v,.. vu,u 11»»««.,, »»«> 1*“—> ............................ ................V" ar á íslandi. aö gera réttritun tung-
og trúaðri menn á útlegðarárun- [ endtimiinningar að heiman og eiga íngamiesti atvinnuvegur Islendinga landssteinana |>angað sem sizt . ..
um i Babýlon. Þeir lærðu ]>ar, þar líka rnargir hverjir hjart- stundaður aö kalla má eingöngu á skyldi, til ]>ess að ófrægja and- unnar sJa,fn ser samkvæma. og
þegar þeir voru ánauðugir fjarri fólgna ástvini. Og hér er líka opnum bátum,—og öllum er okkur j stæðinga heima fyrir. Þaö er ekki eins um land alt. Blaðamannafé-j
átthögunum gömlu og. hugðust ungt fólk, sem hefir aldrei ætt- jkunnugt hve mörg mannslíf sú ó- nema eölilegt og skiljanlegt, aö lagið og stafsetningarbækur Bjöms ,
tæplega eiga ]>angað afturkvæmt, jörðina augum litið, en hefir heyrt fullkomna veiðiaðferð hefir kost- þegar eitthvert ré)t kennir á þjóð- ijónssonar hafa þar efalaust unnið j
að meta og elska landið sitt og margt um hana talaö. og ber í að árlega; þá var ekki nerna ör-dífiö, ]>á verði ólikar skoöamr á þarfast verk A1)jr sem rétta I
þjóðerniö, — að elska ])á trú, sem brjósti rækt til hennar. En öll fáum þilskipum haldiö út til fiski- feröirmi um stefnu og starfsað- s f • ' • • . f j
þeir höföu lengi svo illa rækt, þá^finnum rib til þess, yngri sem veiða. Smámsaman óx þilskipa- feröir. En herbrestirnir. sem hing- ' * _ , . 1
sögu, sem talaði frá upphafi til eldri, að islenzkt blóð rennur okk- stóllinn; en mönnum varð jafn- aö hafa borist með blööunum. a,x> sj.ilísögðu seinni útgáfu þeirr-j
enda um guðlega trúfesti og guð- !
æöum, og okkur er af öllu j framt ljóst, að miklu arðsamari j béra þess ótviræðan vott, að deilan ar bókar (i Rvík iga6) ávalt við
legan uppeldisaga. Svo komu bjarta ant um velferð og sóma gæti sjávar-útvegurinn orðið ef °g baráttan sé oft fremur um hendina. Eftir útkomu þessarar
betri tímar, þegar útlegðar-aginn íslands og alls sem islenzkt er. kostur væri á fullkomfciri tækjum. jmenn en nitdefni. fremur um völd hókar er þeim engin vorkunn að j
var búinn að vinna ]>að sem hon- Það er þess vegna eðlilegt. þeg- Og nú hefir á síöari árum risiö upp og jærsónulega hagsmuni en urn rfta máH5 ljtaljtjö sem nokkra
uin var ætlaö, og þeim var veitt ar við á þjóðræknissamkomum eins 1 allstór eimskipa-floti. sem er eign velferð lands og þjóðar. . .f . f
heimfararleyfi. Margir notuöu og ]>essari rennunt luiganum heim islenzkra manna og stundar fiski- En hvað sem því líður, þá eru ma 'æi iS'|)e -iii^ a a. ar þa
það leyfi. og hurfu heim til ætt- til Islands, að viö leitum þá sér- veiðar við strendur tslands. Það sanvt þjóðlifstáknin góðu og gleði- leitt mjog, að stjórnarráö íslands
jaröarinhar. aftur En! fjöldii staklega að þeim táknum tímánna þurfti bæöi áræði og dugnað til legu Ixeði mörg og björt, og við skyldi. finna sig knúö til aö breyta
þeirra sem eftir urðu, af ýmsum sem ánægjulegust eru og he’zt þess að koma á þeirri breytingu; þau skulum við láta hugina dvelja þeini stafsetningarreglum, og láta
ástæöum. studdu aö endi\rreisn fela i sér vonir um fagra og góöa en þeir sem í það réöust, sjá ekki i dag meö fögnuði og von. Ætt- rjta je j stag e og fella z 1)urtj er
musterisiiTs og endurbyggingu íramtíð þjóðarinnar okkar. eftir því. , jörðin okkar kæra á marga góða leshækurnar voru nrentaöar En
landsins helga. og urðu i leiðnu Langt er að visu frá ]>ví, að alt Mikil framför er lika að verk- °.g mikilhæfa sonu og dætur. sem . . j
landi merkisberar trúar feðranna, sé bjart og skemtilegt, sem fyrir smiðjunum, sem settar hafa verið vilja segja ]>jóðinni sinni vel til |>raB t\rn marga \osti bta setn j
—trúarinnar á hinn eina sanna augun ber. ]>egar litið er á hag á stofn fyrir skemstu. ullarverk- vegar og bera velferð hennar fyr- iugaroröabókar Björns Jónssonar,
guð. þjóöarinnar heima á ættjörðinni smiðju, trésmíöaverksmiöjum o.fl. 'r brjósti af allri einlægni. Það er kveri Adams Þorgrimssonar
Við þekkjum ]>að líka af ljóðutn sem stendur. E11 samt finst mér sem veita allmörgu fólki gé>ða at- tvent fer altaf saman í sógu hverr- fraleitt ofaukiö. í þvi er fylgt að
sumra bteztu skáldanna okkar, eg sjá ]>ar mörg vor-tákn, er boöa vinnu alla tíma ars. Á iöna'öar-jar þjéyðar, ]>jóðernisleg vakning og mestu stafsetningu Björns, en hér j
hvernig ]>eir liafa hugsaö til ætt- betri tíma. N'c-kktir ]>eirra langar sýninguuni sem haldin var í R.vik , miklir menn. (itiö gefi ])jóðinni
jarðarinnar á námsárunum í Kaup mig til að benda á hér i dag.
Júnímánuöi síðastl., voru sýndjokkar að láta hatriö ljóta og ill-
og að læra.;
eru að eins týnd santan orð þau.
mannahöfn. Þá, ]>egar þeir dvöldu Fyrst vil eg ])á benda tl þaö , al-innlend fataefni,' sem voru sógð j deilurnar falla ni'öur,
fjarri^ æskustöövunum og ástvin- mikía og gleðiiega tákn, aö til- mjög vel gjörð og töluvert ódýr- þekkja og meta sína beztit
unum kærustu. 'vaknaði með nýju finningin fyrir íslensku þjóðerni .ari en samskonar efni erlend. j menn, og keppa einhuga áfram
afli hjá þeini tilfinningin fyrir cr áreiðanlcga að eflast og glccð- Þá hafa ekki heldur á þessum un<lir forystu þeirra á braut fram- rjta skal. Ekkert orö,
náttúrufeguröinni íslenzku og kær ast á ccttjorðiúni. siöasta mannsaldri veriö litlar fram- j sóknar, frelsis og menningar.
leikurinn til ])jöðarinnar litlu, sem Margt bendir til þess. j íarir að því er snertir samgötigur | Undir ]>ví er framtiðargæfa henn-
háöi sína erfiðu lífsbaráttu á hólrn Fyrst það, aö menn eru farnir á sjó og landi. Akbrautir hafajar komin. ,
anum afskekta '‘norður við heim- að temja sér hreinna og vandaöra veriö lagðar víðsvegar um landið og j -
skaut í svalköldum sævi.” mál í ræöum og rjtum. Aður not- þjóðvegir, og til ]>ess varið nálægt é.g bvrjaði ntál mitt á. því, að sem í vafa er um rithátt, innan
Og hefir ekki nokkuö likt farið uðu menn heilmikið ,af útlendum 2 miljómuo króna, óg margar stór- j minna'st a atriöi úr sögu Gyðinga- handar að fletta upp orðucm, er
fyrir okkur Vestur-íslendingum ? orðurn, og ])aö þótti jafnvel "fínt" ár brúaðar. Gufuskipaferðir hafa þjóðannnar. [hann er i óvissu meö hvernig rita j
er rita skal meö y, ý, ey eða z.
Þessir stafir eru þeir, er flestum
veitist öröugast aö muna hvenær
þar sem
þessir stafir koma íyrir í íslenzku
máli, er eftir skiliö, að því framast [
er unt. Er því hverjum einum. j
Kemur ekki ])essi sama tilfinning og bera vott um lærdóm, afb lámK verið stórum auknar. Það liggur
fram hjá skáld'inu, sem mælir hér tal sitt vera hæfilega kryddað orö- i augum uppi. hve afarmikla ]>ýð-
fyrir minni íslands í ljóðunt í um og orðatiltækjum úr öðrám-jingu þessar stórkostlegu sam- [ biskup Briem boriö
dag, þar sem hann kemst svo aö tungumálum, sérstaklega dönsku göngubætur hafa fvrir viðsJciftalíf | Gyöinga])joðarinnar
og latínu. En nú kveður viö ann- landsins, og eins í ]>á átt, aö draga
í snildarlegu kvæði. sem nefnist
ísrael og ísland”, hefir Valdemar
saman
skuli. — Stærsti kostur bókarinn-
og
orði:
innar íslenzku, og lænt
sogu ar er* aS jafnframt |>ví aö gefa
þjóöar- orðin sjálf, er færð ástæöan fyrir j
á margt. [ þvi. aö rita skal sem gert er. Ef I
þú ert fjær, an tón; nú finst mér menn vera ferðamannastraum að landinu, sem senl þar er líkt. En i niðurlagi stofnorðið finst ekki í íslenzkri '
þú ertfjær, miklu næmari fyrir hreinleik máls- aftur verður til ]>ess, bæöi aö auka j kvæöisins bendir liann á einn mik- tungU. er vitnaö í skyld mál. Fest-
oft þá er eins og slái þér hjörtun ins; nú kepast beztu málsnillingar þekkin.gu ‘á íslandi nieöal annara|lnn mun, sem er a sogu þeirra,
enn þá nær” ? ! þjiciðarinnar um það, að mynda ný [ ])jóöa ' og veita erlendu fé inn í
Sumir landnemanna fyrstu hafa alíslenak orö fyrir nýja' hluti og landið. Og þá er ekki síður auð-
líkkga farið hingað meö fremur nýjar hugmyndir: þeir vilja gera j sæ hin mikla þýðing er símasam-
kaldan hug til íslands, vegna fá- íslenzka tungu óháða og sjálf- j bandiö, bæöi innanlands og viö
tæktar og erfiðHeika, sem þeir áttu stæða, búa alíslenzkum bviningi j önnur lönd, hefir fyrir verzlun
heirna við að stríða. En þegar ]>ær hugsanir, sem hugsaöar eru á j landsins og aðra atvinnuvegi.
]>eir voru komnir hingaö, þar sem íslandi. Enn eru ónefndar hinar miklu
alt er svo ólíkt því sem heima var. Annað atriði, sem bendir í sömu | framfarir í landbúnaöi, eins og
]>á hefir hjá allflestum vaknaö aft- átt, er aukinn skilningur hjá mikl- bættar túnagirðingar, jarðaibætur,
ur ættjarðarástin. Og enginn efi um meiri hluta þjóðarinnar ái sjálf- [ mjólkurbú. skóggræðslan nýbyrj-
er á því, að í hjörtum margra stjórnarrétti hennar, og sá meirijaða o. fI.; en tíminn leyfir ekki aö
Vestur-íslendinga býr sterk og hluti viröist vera fastráðinn í þvi,! fara frekara út í það.
einlæg ást til íslands. aö halda þeim rétti fram, hvað j í þriðja Iagi vil eg enn benda
Því til sönnunar má benda á sem það kostar. Þessi skilningur á tvent, sem er eftirtektarvert vor- é>g þar bendir hann á það tvent,
margt. hefir mjög skýrst við þá stjórnar- tákn í íslenzktt þjóölífi á xíðari sem þarf að vera undirstaöa að
Fyrst þaö, meö hve miklum á- baráttu, sem nú stendur yfir. árunt,— sem sýnir, áð þjóöinni er jsannri farsæld
huga menn héri. sérstaklega eldra; Söguleg réttindi þjóöarinnar erujaö fara fram i þvi að skilja hve
flóilkiö, lesa íslenzk blöö og bækur. nú ekki lengur umlhugsunarefni j afarmikla þýðingu þaö hetir, góða, eiga þaö óháö öllu er-j
Fátt vilja þeir fremur lesa en sérfræðinga einna, heldur eru þau ; bæði fyrir einstaklingsfff og fé-j,en(,u yaldi og fara svo með þaö j
])að, sem getur hjálpaö þeim til oröin umtalsefni allrar ]>jóðar- lagslíf, að liafa heilbrigða sál í (>g málefni þess, aö það verði æ I
þesis að fylgjast með því„ sem er innar. , heilbrigðum likatna. ^tri eign börnum þjóöarinnar;—1
að gerast heima á ættjörðinni. Og Þá er líka háskólinn nýstofnaöi. Annað er vínsölubanttið. Aö því ge*a fagnaö lausnaranum lýða,
ekki er það eins dæmi, að menn Frá upphafi vega sinna er sú j þarf ekki orðum aö eyða, hve ,;Ua hugsunarhátt sinn og
]>essurti tveim siðnstu erindum:
“Þjótt ísrael sér auð og frama
vinni,
Hann á þó hvergi land á meðal
þjóöa,
og þekkir ekki frelsarann sinn
fríða.
Vér íslands börn í allri fátækt-
inni,
vér eigum þó vort föðurlandiö
góða
og getum fagnaö lausnaranum
lýöa.”
og framtíðargæfu
þjóöarinnar: að— eiga fööurland- j
lif
Jir Jætta nemanda orðið í minni j
J og gerir bókina hálfu notabetri en [
jella. Þegar um orð með z er aö 1
ræða, gefur höfundur setningti:
j með flestum sagnmyndum, svo að
eigi sé hætt við misskilningi.
Örfá sýnishorn, af handahófi
tekin, nægja;
fyrna s. (fom), fyrnast, fyrn-
.ing fyrningar. „
fyssa s. éfossý, hvitfyssa.
glý 11. ]). e. gleði fEs. EleonJ, s.
glýja, ]>. e. gleðja.
lykt s. þ. e. þefur fD Lugtk
myndugur lo. éÞ. mundig, D.
myndigk
elzt ('eldst, af s. eldastj. Þaö
er eins og hann hafi elzt um
tíu ár.
hirzt fhiröst af hiröafstj. Taö-
an hefir ihirzt illa.
Allir. sem nokkuð hafa fengizt
taka hér í blöðum og tímaritum hugmynd barn þjóöernis tilfinn- ínikla ógæfu, Ixeði andlega, líkam- stjomast og mótast af kenningu vjg kenslu. geta þegar séð, hve
þátt í umræðum um velferðarmál ingarinnar: og þaði að hugmyndin j lega og efnalega, áfengi,snatitnin
ísdands, l>æði bjargræöismál, trú- er nú orðin að framkvæmd, lær hefir leitt vfir íslenzku þjóöina á
mál og stjórnmál, með bersýni- vott um það, að þjóðemistilfinn- liðnum öl’dum. Og nú er svo
legrj löngun til þess aö leggja þaö Ingiji heffr vaxið. Þjjénðhrmetn-1 guði fyrir að ])akka, að mikill
til mála, er ættjörðinni mætti ti! aðurinn heimtar innlendar menta- nieiri liluti þjóðarinnar hefir séö
blessunar verða. stofnanir. Þjóöin hefir trú á þvijþaö og skilið; og svo langt er nú
Enn fremur má benda á það, aö ]>að sé ábati menningu hennar; j komiö fyrir viturlega og drengi-
og náð frelsarans.
Sönn þjóðrækni og sönn
rækni eru undirstöðusteinar
sæls og þróttmikils þjóölífs.
far-
Þaö
framtíöarVonir
hve fúsir menn eru hér til þess, að hún er sannfærð um það, aö á ís- lega baráttu, aö vínsölubann hefir bjartar.
halda upp a merkisdaga þjóðar- ]andi eigi aö vera biezti cg full-iveriö lögleitt. Sú löggjöf ber vott j
innar íslenzku. OkKtir finst þaö komnasti skóli íslenzkra fræöa. ogjum ekki litinn siöferöisþroska hjá
sjálfsagt, að halda íslendingadiag að affarasælast sé, að starfsmenn þjóðinni og verður henni vonandi jvar g"cfiÓ, gleymdu aldrei ættland
íslenzku , til ómetanlegrar blessunar á ó-
jkomnum árutn.
Hitt fer endurvöknun íþróttalifs-
á hverju ári, til minningar um
stjórnarbótina sem ísland eignað-
ist 1874; þó að sú stjórnanbót i
fullkomin og æski-
væri ekki ^eins
þjóðarinnar alist upp
andrúmslofti.
Ekki má heldur gleyma fánan-
. t . um nýja. Hann er afkvæmi sjálf- ins. íslendingar voru íþróttanfwnn
legt hefði veriö.. ]>á hefir hún samt stæöis-baráttiinnar, og á ' aö vera miklir í fomöld; en er stundir liöu
Vtra merki ])jóð!egs sjálfstæðis. jfram, lögðust íþróttir aö kalla má
Af sömu rótum er líka runnin ! algerlega niöur á íslandi. En nú
sú réttarbót, sem íslenzkar konur er þar aftur að renna upp íþrótta-
nú fengið. Þeim hefir nú
tvent þarf hver þjóð að glæöa hjájallmikjg á is]enzka ^ þýtt
sei og að ])\ 1 að lilua, til ]æss að ár utlencllM11 rnálum. Er tnáli hans
hennai geti verið ^ rithætti hæh, og munu fáir eöa
! engir af yngri mönnum þjóöar
sem ettir urðu í vorrar rjta eins þvtt 0g rétt mál.
aö heimfararlevfi Þa8 er þvi ohætt ag taka hann sér
að leiðtoga. Ý og Z sýnir, aö
Adam skilur þörf nemandans og
ísraelsmenn ,
Babýlon eftir
vériö grundvöllur ]>eirra umbóta
er síðan hafa fengist, og ]æirrar
baráttu sem nú stendur yfir til
þess að fá aukið sjálfstæði og von- [ hafa
andi veröur farsællega til lykta
leidcl áður en langt líður; og þær
jijóöernis samkomur eru ekki að
eins haldnar hér í þessari borg. þetta
öld. öfhigur félagsskapur hefir
sem nú má með nokkrutn
verið veittur kosningarréttur og verið stofnaður fyrir skemstu ti-1
kjörgengi og aögangur aö em- ’iess aö hlynna að iökun allskonar
bættum á íslandi. Ekki heföi j iþrótta. Fyrir tvéi-m áruin var
orðið nema því að eins, aö reistur sundskáli v
ínu smu garnla. heldur hjálpuöu
þeir þeim sem hei-ma voru til þess , er vonandi ag
að reisa musterið aö nýju og kensluhækur.
byggja landiö.
\ ið Vestur-Islenclingar eigum
aö sýna bræörunt okkar og systr-
nm heima á ættjörðinni sama
kærleika. Viö eigum á hvern
þan nhátt. sem okkur er unt, aö
glæða hjá okkur sjálfum, og
,eggja lika okkar litla skerf til
hann riti fleiri
Aö ytra frá<gangi er kverinu á-
Ixjtavant. þó er pappír og letur
gott. En bækur sem þessi ættu að
vera i bandi. Prentvillur eru fáar
og flestar leiðréttar. Þó skortir
samkvæmni þar sem -þýzk nafnorö
eru stundum prentuð meö upphafs
staf, en ekki æfinlega. Þar sem
orð ent í svigunt hafa prentaram-
THE STUART MACHINERY
COMPANY LIMITED.
764 Main St.,
Winnipeg, Man.
The
milwaukee
concrete
mixer
BYGGINGAUENNÍ
LeitiB upplýsioga um
verB á . élum a£ öllum teg-
undnm sem þér þarinist.
764-766 Main Street.
Talsímar 3870, 3871.
■
I
SímiB: Sherbrooke 2615
KJÖRKAUP
Bæjarins hreinasti og lang
bezti KJÖTMARKAÐUR er
♦♦♦♦
0XF0RD
♦♦♦♦
Komið og sjáið hið mikla úrval vort
af kjöti, ávöxtum, fiski o. s. frv,
VerOið hvergi betra. Keynið
einu sinni, þér muniö ekki
kaupa annarsstaöar úr því.
I Ugt Verð.GÆbi,
( AREIÐANLKrKI.
EinkunnarorO:
Stórgripa lifur 4c pd
Hjörtu 15c upp
Kálfs lifur lOc
Tunga ný eða sölt 15c
Mör lOc pd
Tólgur lOcpd.
545 Ellice Ave.
Talsími Sherbr. 2615.
Baileys Fair
144 NENA STREET
(Næstu dyr fyrii norBan Northern
Crown Bankann).
Nýkominn
postulíns-varningur.
Vér höfum fengiö í vikunni
þrens konar postulínsvaming meö
nýja pósthúsinu, bæjarhöllinni og
Union stööinni. B. B. diskar, to-
diskar, skálar, bollar, rjómakönn-
ur og sykurker, könnur, blómstur-
vasar og margt fleira.
Kosta 2oe. og þar yfir.
Vér vonum þér reyniö verzltu.
vora; yöur mun reynast veröiö
cins lágt og r.'frur I btr.
Nr. 2 leöur skólapoki, bók og
blýantur fyrir 25C.
Phone Main 5129
Oss langar
Laö sem oss langar til aö
koma inn á hvort einasta
heimili í Vestur-Canad er
LÖGBERG. —

Columbia Pres», Umited,
PostOff.ce Box 30W - Winnipeg
<§J
handhægt og gott fyrirkomulag |
trú- þetta er
Höfundur kversin,s er uligur
kennari. Hefir hann þegar ritaö
inga, helclur lika víöa í öör i.i'
bygöum Vestur-íslendinga. Ot>- :
fersku minni eru Jóns Sigurðsson-
ar minningarhátíðirnar, sem ’.’ér
hafa verið haldnar víðsvegtr.
Líka má benda á það. hve fús-
æss að glæöa heima á ættjörö-
ið" Skerjaf jörö !inni- sanna þjóörækni og sanna
1 1 trurækni. Það er mikill sómi fvr-! ,r ekkl æt . sin- °S tmnast)
ir landnema kynslóöina fyrstu hér [ sumstaöar bogasvigar óbls. 31-35J
í lonrli t *x r__ • _ „ 1 , '1 ])ar seni homsvio*ar eru anriars
til'og ekki hafa ungu mennirnir verið ! . °£ unl ,e>ð tyrn íslenzku ViKlaintianleora hefði
]>ess að taka aukinn ]>átt í starfinu hræddir viö að “fara í sjó’’ og:^°<ltla a,,a» þjóðflokkur okkar
aö velferðarmádum þjóðarinnar. þreyta kappsund um hávetur. Og
í sömu átt bendir líka það, I nú var fvrir tæpum tveim mánuð-
sanl,i kvenfólkið kreföist ]>ess fastlega: hjá Reykjavik, og hefir sund ver-
nefna hofuðborg Vestur-lslend- en einmitt su krafa læn(hr á vakn_jiS iSkas þar siðan af mjklu kappii
andi lön-gun kvenþjóöarinnar
sjó” og
hvernig menn eru nú heima farnir um vígður
að leggja rækt viö minningu fram- Reykjavik.
er svo kyntur hén að það er eng- veri* að setía orð byr)andi a á sér’
um manni talin minku-nn, heldurjl538 £era BÍorn .fonss<m °S Zoega
þvert á -,x .,f!> orðalx>kum sínum. Ekki virðist
íslenzku
móti heiður, aö vera af
lærei. brotinn. Höldum me,n astæfia aS sknfa E»'Ptalan<l
Opinber'anglýsing.
9LÉTTU OG SKÓGAR ELDAR.
ATHYGLI almennings er leitt aO hættu
þeirri og tjóni á eignnra og lífi, sem
hlotist getur «f skógareldum. og ítrasta
varúö í meöferö elds er brýnd fyrir möan-
um. Aldrei skyldi kveikja eld á víöavangi
án þess aö hreinsa vel í kring og gætaelds-
ins stöðugt, og slökkva skal á iogandi eld-
spýtum, forhlaöi o. þ. h. áöur því er
fleygt til jarðar.
Þessum atriöum í bruaa-bálkinum verö-
ur stranglega framfylgt: —
Hver sem kveikir eld og lætur hann ó-
hindraö læsast um eign, sem hann á ekki,
lætur eld kðmast af landareign sinni vilj-
andi eöa af skeytingarleysi, skal sœta tutt-
ugu til tvö hundrttö dollara sekt eöa árs
fangelsi.
Hver sem kveikir eld og gengur trá hon-
um lifandi án þess aö reyna aö varna hon-
um aö útbreiöast um annara eignir, skal
sæta tuttugu til hundraö dollara sekt eöa
sex mánaöa fangelsi.
Hver sem vill kveikja elda til aö hreinsa
landareign sína, verður aö fá skriflegt leyfi
næsta eldgæzlumanns. Þegar slíkir eldar
eru kveiktir, skulu sex fulltíöa menn gæta
þeirra. og umhverfis skal vera 10 feta eld-
vörn. Ef þetta er vanrækt og eldnrinn
brýst út og eyðir skógum eða eignmm, skal
sá sem eldinn kveikti sæta tvö hundruö
dollara sekt eöa árs fangelsi.
Hver sem sér eld vera aö Iæsast út, skal
[ gera næsta eldvarnarmanni aðvart,
Eldgæzlumenn hafa leyfi til að skora á
alla menn til aö slökkva, sem eru sextán
' til sextíu ára. Ef menn óblýðnast, er
fimm dollara sekt við lögö.
Samkvæmt skipun
W. W. CORY.
Deputy Minister of the Interior.

GARBON
OIL
ONE-COAT
MÁL
Allavega fagurlega litt. Setur
glæsilega áferö utan á hvert hús.
Muniö aö fá þaö.
CARBON OIL
STEINING
Meö henni má lita alskonar harö-
viöar áferö. Gerir hás yðar svo
skrautlegt innan sem veröa má.
Talsímið Garry 940
og vér skulum segja yöur nafn
næstu verzlunar, sem selur varn.
ing vorn.
The CarbonOil
Works Ltd.
Winnipeg og Toronto
Maltese Cross Building,
King og McUermot.
Phone G 940.
Vörubirgðir í Calgary, Edmontom,
Saskatoon, Vancouverog Toronto.
sem dæmi, minna á mannskaða-
samskotin 1906 og nú á þessu ári 1
samskotin til minnisvarða Jóns j
Sigurössonar. sem í nýkomnu ís-
lenzku blaði er sagt að hafi veriö j
eins mikil og þá haf'öi safnast á
öllu íslandi.
fyrir rit sitt.
Þaö er ahnent vöknnð sú tilfinn
man þá tíð, aö leiði hans var lítjll: hlaupi, spjótkasti^ kapphlatkpi, j saniv,nnJ1 a0 hverju því, sem
gaumur gefinn, — ]/aö var helzt kappgóhgu, knattleikjum o. fl., 0glisenzkri þjóð má til góös verða.
eins og enginn myndi eftir því. j kappsund var þrevtt viö sutidskál-, ^e<i l)v’ sýnum vér bezt, að hug- ing hjá 1 >jó?S vorri hér vestra. aö
En nú ganga ])angað á íiverju árijann. Miklu lofsorði hefir verið á 111 ^-^1,1 ,Jiai'' ^ie^ar vi® berum i menning vor sé í voða ef vér ekki
fjölmennar fyikingar manna meðjþað lokið hve vel og fallega þess-
blómsveiga, og ræðusnillingar, rit-! ar iiþróttir liafi flestallar farið
höfundar og sfcáld keppast um aöA'ram. Qg margir crtt þeir, sem ala
Og loks má benda á það, — og | halda á lofti minningu hams óg þá von í brjósti, að þessi nývakn-
í þaö er ekki minst varið—, hve [ kenna kynslóðinni ungu að meta [ aöi íþrótta-áhugi breiðist fljótt út
mikil alúð er lögð viö það, ekki hiö rnikla og fagra æfistarf manns um land alt, og verði til þess aö
sizt núna síðustu árin, aö hakla ins, sem var óskabarn íslands, j auka ])jóðinni kjark og fjör og
við íslenzkri tungu hjá þjóðar-isómi þess', sverö og skjöldur. j karlmensku.
brotinu hér vestan hafs, og vinna j Og í þessu satmbandi vil eg loks J Eins og eg mintist á áöan, dett-
aö því, að hún glatist ekki ungu berula á ungmennafélögin, semjur mér ekki i hug að halda því
kynslóiöinni uppvaxandi. stofnuð hafa veriö víösvegar umifram. að ekki megi benda á önnur
Með þessum dæmum vil eg sýna
fram á það, að það er ekki tóm
land núna siöustu undanfarin ár.
Þau eiga samkvæmt hugsjón sinni
tákn á islenzku þjóölifi, sem era
og skuggaleg. — Okkar
raunaleg
fram hér i átthögunum tiýju árn- i hlvnnum meir að námi tungu vorr-
aðaróskina:
Blessist og blcvmgist ísland!
Ritdómur.
ar. Útbreiðsla kversins er góður
prófsteinn. Vonandi kaupa marg-
ir Y og Z og nota það.
Baldur Jónsson,
Hann virtist fá ný innyfli. :
“Eg þjáðist ákaflega eftir
hverja máltið, og engin lyf virtust
gagna mér”, segir H. M. Young-
peters, ritstjóri The Swan Lake
View, Otio. ‘'Fyrstu inntökur af
Ohamberlains magaveiki og lifr-
ar töflum (Chamberlain’s Stom-
ach and Liver Tablets), færöu
mér bata', og viö aðra flösku var
sem eg fengi ný innyfli og full-
komna heilsu.” Sel(lar hjá öllutn
lyfsölum.
) og Z. Safn þeirra orða- í is- ; Venjuleg magaveiki læknast oft
lcnsku, scm rituð cru með y. ý, cy [ast nær við eina inntöku af Cham -
09 cftii Adatn l~,orgrunsson fra Ix’rlains lyfi, sem á við allskonar
Xesi. Akureyri, Bókavcrdun og \ magaveiiki éOhamberlain’s Colic
prcntstniðja Odds Björnssonar. Oholera end Diarrhoea Remed.-j.
MCMX. Það á ekki sinn líka við innant^k-
\'ér erurn farnir aö finna til þess um. Selt hjá öllum lyfsölum.