Lögberg - 31.08.1911, Blaðsíða 1

Lögberg - 31.08.1911, Blaðsíða 1
24. ARGANGUR WINNIPEG, íMANITOBA, FIMTUDAGINN 31. ÁGÚST 191 NÚMER 35 íslenzki liberal kiúbb- urinn heldur fund í Goodtempiarasaln- um föstudagskvöldiö 8. Septein- ber næstkomandi. Ræöumenn: J. H. Ashdown og margir ís- lendingar íslenzkir kjósendur beðnir aö fjölmenna. Stjórnmálafundir í Vatnabygðunum. Mr. Thos. H. Johnson, M. P. P., ætlar aö feröast um bygðir íslend- inga milli Grunna- og Mani- tobavatna, og flytja tölur á þessum stöðum; Mánud. Sept. 4., Vestfold, 8 30 e.m. Þriðjud. “ 5. Lundar, 2.30e.m. Þriöjud. “ 5. Pineview, 8.30 e.m. Miövikud. “ 6. Siglunes, 2.30 e.m. Miövikud. “ 6. Narrows, 8.30 e.m. Fimtud. “ 7. Ashern, 8.30 em. Fundinum á Siglunesi stýrir J. H. Johnson. Mr. Thos. H. Johnson kemur til borgarinnar aftur á- föstudag. Þaö er óþarfi fyrir oss að mæla fram með hr. Johnson sem ræðu- manni. Hann hefir leitt hesta sína saman við hina mestu ræðu- kappa þessa fylkis, bæði utan þings og innan, og aldrei borið lægra hjut frá borði. tlann er hverjum manni orðfær- ari í kappræðu, og því orðheppn- arí, sem hann á við meiri mótstöðu að etja. Löndum vorum í Vatna- bygðinni gefst nú kostur á að heyra vorn frægasta og færasta stjórn- Inálamann ræða þau mál, sem kjós endttr varða mest í þessum kosn- írigunh og setja sig vonandi ekki úr færi að fjölmenna á fundi hans. Nefndarstofur Liberala AÐAL NEFNDARSTOFA Myndaþjófnaður í París „Mona Lisa“ stolið. Margskonar þjófnaður bæði á myndum og listaverkum hefir ver- ið framinn í París á siðari árum, en einhver hinn mesti og stórfeng- legasti var sá er stolið var lista- verkin.u “Mona Lisa” eftir Leon- ardo di Vinci, úr málverkasalnum í Louvre 22. þ. m. Gæzlumenn málverkasalsins héldu fyrst að myndin hefði verið tekin brott til að taka eftir henni ljósmynd, en brátt varð það ljóst, að myndinni hefði verið stolið. MáJverkið “Mona I,isa” er eitthvert frægasta málverk, sem til er; Mælt er að brezka stjómin hafi einusinni boð- ið í það $5,000,000 en því boði neitað. Málverkið er af konu frá Florenz á ítalíu og hét hún Franc- esoo del Giocondo, nafnfræg fyrir fegurðar sakir. Phone Main - - 2545 Phone “ - - 2546 Phone “ - - 2547 Phone - - 2548 Phone - - 2549 I SUÐUR WINNIPEG Farmer Building, 22 Osborne Street Phone Fort Rouge 2132 Cor. Pembina and Scotland Phone “ “ 2133 í VESTUR WINNIPEG Shdrbrooke Street Phone Garry - - 3384 Phone “ - - 3385 1499 Logan Avenue — Phone Garry - - 4672 I MIÐ WINNIPEG 320 Notre Dame Avenue Lib- eral Club Buikling Phone Garry - 3382 Phone “ - 3383 í NORDUR WINNIPEG 958 Main Street Phone Main - - 3730 Rhone “ - - 3731 Queen’s Hall, Selkirk Ave.— Phone Main .0 - 3392 . a .t . Mesta lengdarflug. Atwood flýgur 1 240 mílur. Ameriskur flugmaður, sem heitir Harry N. Atwood, hefir nýskeð flogið mest lengdarflug í heimi. - Alls 1,240 mílur. Átti hann þá eft- ir 25 mílur til New Yonk, en lagt hafði hann af stað frá St. Louis; vél hans bilaði eitthvað ofurlítið svo hann varð að lenda áður en hann komst 25 seinustu mílurnar. Á undan Atwood hafði lengst flog ið áður Þjóðverjinn Koenig, 1,- 164 ; næst lengst honum hafði Andre Beaumont flogið, hringflug um England, 1,073 mdur. Stjórnmálafimdurinn í Walker leikhúsi. — Frá 13. til 19. Ágúst veiktist 1.612 manns af kóleru á ítal'íu og dóu af þeim 635. Skifting Finnlands. GerræÖi Rússastjórnar. Rússakeisari hefir samþykt frum varp frá dúmunni um það, að sníða tvö héruð, Kivenebe og Ny- kirka af Viborgarfylki á Finnlandi og leggja þau við Pétursborgar- fylkið á Rússlandi. Er alment 1itið svo 4, sem þetta sé fyrsta spor núverandi stjórnar Rússlands til að skifta Finnlandi sundur. Hér- uö þessi tvö, sem fyr var getið, eru hér urn bil 1000 fennílur að stærð og ibúar þar um 30000. — Það er langt síðan fyrst kom tii mála að sníða þessa sríeið af Finnlandi. Finska þingið var þá ekki fráleitt að gefa annað héraðið, Kwenebe, eftir, en setti blátt bann fyrir að láta 'hitt af hendi, en hnefaréttur- inn gildir hjá Rsússum. Sveinbjörn Sveinbjörmsson söng-' kenningar hjá öðrum þjóðum. fræðingur og tónskáld er væntan- Flest af sönglögum hans hafa ver- legur i kvnnisför til landa sinna ið gefin út á Englandi við enska vestan hafs i næsta mánuði. jtexta og náð þar almennings hylli. Eins og menn vita, hefir hannjVcttur þess er sá, að Hall Caine,. dvalið á Skotlandi mikinn hluta Manarskáldið, valdi hann til að æfi sinnar og gefið sig þar ein- setja sönglog við “The Prodigal gönglt við söngkenslu og tónskáld- Son” söngleik (dramaj, sem Caine skap. Um tónskáldskap hans er hafði snúið sögu sinni samnefndri Islendingum tiltölulega lítið kunn- uppi. Sú saga gerist að miklu leyti ugt fyrir utan lagið “O guð- vors á íslandi, og Sveinbíörnsson segist lands”. Það þekkja þeir allir, og hafa lagt :. Ákh?! au dcázkmn það lifir í huga og á vörum þeirra þjóðlögum þar til grundvallar, Sá eins lengi og “Eldgamla ísafold”, i leikur hefir verið sýndur i Drury og faðir-vorið. j Lane leikhúsinu í Lundúnum, í ný- Sveinbjörn Sveinbjörnsson var lendunum, Canada og viðar, og í allra hugljúfi, sem kyntust honum:, helztu borgum Bandaríkjanna. barnið og unglingurinn. Hann er: Síðan Sveinbjörnsson kom til það enn. Hann hefir lifaið i söng Kaupniannahafnar, — hann or þar og á sönglistarinnar vegum hefir til heimilis nú—. hefir liann unnið hann unnið í kyrþay og yfirlætis- saman með Dr. Egan sendiherra laust. | Bandarikjanna, og sett lög við Hundrað ára afmælisminning'ar nokkur af kvæðunu sem Egan hef- eiga vel við, en ánægjulegra er það ir ort. Þáu lög hafa náð almennri J. H. Ashdown, Hon. Walter Scott og R. L. Richardson tala um viðskiftasamningana Mánudagsvköldið 28. þ. m. var fundur haldinn í Walker leikhúsi, að tilhlutun frjálslynda flokksins, til að ræða um viðskiftasamning- ana. Leikhúsið var opnað klukk- an hálf átta, og leið ekki á löngu áður öll sæti voru skipuð á áheyr- enda bekkjum', og leiksviðið sjálft var skipað stóíum og þéttsetið. Fundinum stýrði Edward Brown og var honum vel fagnað:, er hann tók til máls. Hann er flestum inönnum hö.fðinglegri og vel mtVi farinn. Hann sagði sér þætti vænt um að sjá það margmenni, er sótt hefði fundinn. vonaði að allir skildu ]>að mál, sem nú yrði greitt atkvæði um, því að það hefði ver- iö áhugamál allra Canadabúa í fjörutiu ár. Þ.ví næst fór hann hlýjum orðum um Mr. Ashdown og bauð honum að taka til máls, Þingihannsefninu var fagnað vetl og lengi áður ræðan hófst og eins meðan hún var flutt og í ræðulok. Hann talaöi nær tvær klukku- stundir. Hér fara á eftir fá brot úr ræðtt hans: “Þetta mál, sem nú er lagt fyrir yður, hefir þótt svo mikilsvert, að árið 1849 sendi liennar hátign Elg- in lávarð frá Englandi til Wash- ington, til að leita samninga við Bandaríkin. Það þótti þá nauð- synlegt, eins og það þykir i dag, að koma fótum undir landsmenn efna- lega. Og frá því er sá samningur komst á og þangað tU 1866, átti þjóðin við fjárhagslega vellíðan að búa,” —• — “íhaldstjórnin sá sér ekki fært að veita gagnskiitis-hlunnindi iðnaðarvamingi, þó að hún væri alt af fús til að koma á gagnskifta- samningum á búsafurðum. Sir VILHJALMUR STEFÁNSSON FINNUR NÝJAN KYNFLOKK. Merkilegar fréttir bárust frá landaibréfinu, að stærð við Hud- New York 25. þ.m. um ferðal g sons- fljót — og mér finst eg hafa Vilhjálms Stefánssonar. Hann gert talsverða hreingerning. þegar hefir fundið nýjan kynflokk norð- La Ronciere verður máð af landa- ur í óbygðum British Columhia, bréfunum. sem aldrei hafði áður séð hvíta "Vrð höfuin komist að raun nm, mann né Indiána. að höfði nokkur er eyja, en eyja Fréttin er tekin eftir bréfi, sem ein er höfði. Við vitum um upp- barst frá honum, og skrifað er við tök Rae fljótsins, sem kent er við Dease-ár ósa, 18. Október 1910. Dr. Rae, því að hann sá ós þess og Hann kemst svo að orði í bréfinu: neðsttt tíu irrilur. Og annað srrtá- ‘‘Við höfum fundið menn á stöðv- vegis höfum við rekist á, sem télja um, sem taldar voru óbygðar, og má til uppgotvana. En vitaskukl, höfum búið nokkra mánuði meðal ef okkur ber nokkur viðurkenning manna, sem höfðu aldrei séð hvít- fyrir unnið starf, þá eignm við an mann eða Indána. Þeir höfðu hana fremur fyrir ferðalögin heíd- hayrt beggja getið, en vissu jafn- ur en verutegar uppgötvanir.” vel ekki annað en það væri Eski-1 ------------ inóar — svo ókunnugt var þeim Vilhjáhiror Stefánsson fór. heð- um, hvernig hvítir menn væri í an úr bæ seint í Apríimámrði 1908, sjt)'n- til þess að ferðast um nyrztu bygð- Viö ftindum Eskitnóa (í háttum ir Skrælingja í Norður-Amerikn, og ttinguj, sem eru eins og Norð- og kynna sér hátterni þeirra, Með urlandabúar í sjón. hottutn var ungur Bandarikjamað- Þessi fttndur er upphaf að ráön- tir, setn Anderson heitir, Þeir ing tveggja viðfangsefna: ’ jráðgerðu að vera hálft annað eða Hvað varð um suma memi tvö ár í förinni. en nú hafa þeir Franklins? Iveriö rúm!e£a þrjú ár , Litkir Hvað varð um þá 3,000 Norð- fréttir hafa borist af þeim, nema urlandabúa, sem hurfu frá Græn-.bréf eitt, seim dagsett var 26. landi á fimtándu öld? j April 1910. Það var til R. W. Eða, ef ekki verður ráðiö fram Brock, formanns landrannsókna t úr annari hvorri þessari ráðgátu, Ottawa, og komst það til viðtak- þá verður fyrir nýtt viðfangsefni, attda 8. Nóvember 1910. Þeir fé- mjög merkilegt, frá vísindalegu lagar höfðu þá lifað við sult og sjónarmiði: Hvað kemur til þess, seyru um veturinn, en varð gott til að sumt fólk í Victoriulandi er vista er voraði. 1 þvt bréfi gerir bersýnilega ólíkt þjóðflokki sín- Vilhjálmur ráð fyrir að halda hekn um ? Hvers vegna ber það svip af leiðis á þessu sumri og koma Evrópumönnum ? jhingað í haust. Vér vonurn hann “Við höfum komist að raun um. megi koma heilu og höldnu áður að ekkj er til á ein, sem sýnd er á langt líður. t —Skýrslur frá Ottawa sýna að sáð hefir verið í 1,500.000 ekra stærra v<ír í Norð- vestnrlandinrt én í fVrra. —Svertingi nokkúr var enn hrendur 'átt dóms 1 og laga í Pur- céll í Oklááíélff®KÍ,Hai8¥’hafði mis- þýrrht kóhtt 'litíkkúrri Svo að hún beið batia áf óg tók íkrillinu hann af lögreglurini, bátt Hárin við staur bréndi Iiaínn til daúðá. Ferðalög Jager-Schmidt | Umhverfis jörðina á 40 dögum. Andre Jager-Schmidt heitir mað- ur nokkur, sem lagði af stað frá París 17. Júli í því skyni að kom- ast umhverfis jörðina á 40 dögum. Hann lagði af stað 'í austurátt 17. Júlí. til Moskow, Vladivostock og þaðan til Yokohatna, Þaðan sigldi hann til Vancouver og síðan þvert yfir Ameríku til New Ýork. Það- an fór hann með gufuskipinu Ol- ympic austur um Atlantshaf ogj lenti í Cherl>urg á Frakklandi 26. þ. m. Hann slapp þar við allar tollskoðunartafir, en bifreið beið’ hans niður við skipakví og sveif nteð lianu þegar í stað austur á leið til Partsar. Jagersmidt hefir komist umhverfis jörðina á skemm- ri tíma en nokkur annar maður,: eða á 40 dögttnt 19 klst., 43 mín. Sá er komist hafði umhverfis jörð- ina á skemstuin tima á undan hon- um hét Stcigler og var hann í því ferðalagi 63 daga. Vinnubanninu létt af í Liver- pool. Skipaeigendur í i Liverpool hafa í dag létt af vinnubanni því, sem valdið hefir mest verkamanna- skærunum síðustu þar í borg. En verkamennþeirra nú teknir til vinnu, róstum hættar og skip af- greidd þaðan tafarlaust svo sem venjá er til þegar alt gengptr þar sinn vanagang. að nieta manninn að verðleikum i lifanda lífi, því “Hvern snilling þangað baninn ber, sem Bjami og Tónas kominn er”, eins og Þor- steinn Erlingsson komst að orði. Þass vegna ættu íslendingar nú að nota eina tækifærið, sem að likind- um gefst, til að kvnnast Sveiribimi og sýna það í verkinu, að þeir meti komu hans hingað. Það geta þeir bezt með því rfð sækja fyrirlesturs sönjrsamkomu r hylli i Danmörku og Þýzkalandi. og Dr. Egan segir að þau séu í mikht afhaldi hjá vinum shium í New Ýork. í fyrra hafði Sveinbjörnsson söngsamkomur (concerts) í Kaup- mannahöfn. Þar voru 75 hljóð- færaleikendur og 200 söngraddir, úrval danskra söngmanna, að Norð- mönnum og Svíum meðtöldum. Meðal áheyrendanna vorn konung- og songsamkomur þær, sem hann'ltr og drotning Danmerkur og mun halda á ]>eim stöðvum sem ís-jbörn þeirra, Alexandra Englands- lendingar byggja og æskt verður, drotning og Dagmar keisaraekkja. Efni þeirra verður ágrip af Þessa er getið til að sýna þaö álit, eftir. sögtt söngfræð’innar, sem hanrt flytur, og sýnishom af tónskáld- skap hans. Þótt íslendingar þekki ekki verk Sveinbjarnar sem skyldi, þá hefir hann ekki farið varhluta viður- sem maðurinn var búinn að ná. Sveinbjörnsson ráðgerir, að að leggja af stað frá Skotlandi 9. Sept. Eftir þvi ætti ltann að koma til Winnipeg nálægt þeim 20., og þá verða samkomttr auglýstar. FU N D U R verður haldinn annað kvöld i Föstudaginn 1. Sept. í Goodtempiara- salnum til að raeða um Gag-nskiftasamnirsgana Ræðumenn: J. H. Ashdown, R. L, Richardson, E. D. Martin. Fundarstjóri: F. J. G. McArthur. Fjölmenniö! John A. Macdonald gerði margar sínu til st„8nings. sendinefndir til Washington. í kosningum, sem haldnar voru 1891 hafði hann i hyggju að fá fram- gengt sanngjörnum samningi við- víkjandi skiftum á búsafurðum. Enginn stjórnmálamaður hefir nokkni sinni verið ákafari með viðskiftasamningum heldur en sá stjómmála Nestor, Sir John A. Macdðnald, alla þá stund, sem hann var leiðtogi íhaldsflokksins. “Viðskiftasamningar þeir, sem fyrir oss eru í dag, eru vissulega meði sama fyrirkomulagi eins og hinir fyrri gagmskiftasamningar, með þeirri einu breyting þó, að hér er að eins um samninga að ræða, sem sltta má, hvenær sem vera vill. Það er skírt fram tekið, að con- gress Bandaríkjanna eða Canada- þingið er á engan hátt bundið við þessa samninga lengur en þeim gott þykir. Getur nokkuð verið sanngjarnara? “Samningurinn er því nær ein- göngu um friverzlun á búsafurð- um — einkum því. sem jörðin gef- ur af sér. Hveiti, hör, hafrar, bygg, jarðepli, hey, nautgripir — nærri alt ,sem bóndinn getur aflað, getur komist tollfritt yfir landa- mærin. Sama er um garðávexti, ávexti, fuglakjöt, egg, smjör, ost og margt fleira, sem menn þurfa til daglegs viðurværis. Samning- amir liljóta að verða til þess að færa til muna niður lífsviðurværi tnanna, sem mjög hefir stigið í verði undanfarið, eins og tíðrætt hefir verið um.” Ræðumaður tilfærði nokkur um- mæli ihaldsmanna frá fyrri árum um gagnskiftasamningana og fanst honum skoðanaskifti þeirra nú hafa verið mjög misráðin. Þá vék hann að því, að margir helztu stjóirn- málamenn Englands væri með- mæltir þessum samningum, nefndi þar til Mr. Asquith stjómarfor- mann og Lloyd-George ráðgjafa. vc»u- Áheyrendur hófu mikil fagnaðar- óp, þegar nöfn þessara manna vora nefnd. Mr. Asquith hafði sagt um samningana, að þeir væri lofsverð- ir og mjög viturlegir. Lloyd-George ltafði sagt: “Eg gleðst yfir samn- inga tilraununum, og vona- af öllu hjarta, að þær nái fram að gariga. Samningarnir miða að samvinnu og bróðurhug meðal enskumælandi kynslóða.” Sjálfur Balfour, for- ingi íhaldsmanna á Stórbretalandi, sagðist ekki hafa neitt við samn- Lngana að athuga. ; samningamir kæmust á, og vcrzltm “Enskir stjórnmálamenn og ensk tattia tU nii,kiIla muna‘ Hann draP a blöð, eru nær undantekningaríaust á ^raSa-góIin í afturhaldsmönn með sammingunum.” sagði Mr. um : sa^,st ckkt V1,3a eÝ5a °r5um Ashdown, og las hann smákafla úr aö>e,m‘ Hann væri Breti °S ætl helztu blöðttm Bretlands, máli atil ver5a Þa5- Hann sagöi Hann sagðist líta á þetta eins enn fremur: 0g hVert annað starfsmál, og sagði “Þegar samningamir komu fyr- það skoðun sína, að afturhakls ir Bandaríkja senatið, kom þaö í menn beföi snúist í tnó.ti þcim, af ljós, að áköfustu andstæðingar þvt, að auðmannafélög fíokksins ]æss vont í flokki republicana. hefði neytt forkólfana til þess. Auðmenti, samsteypufélögin og ein-i Þá tók til máis Hon. Waltcr okunarfélögin virtust gengin í Scott, stjórnarformaðitr í Saskat bandalag móti þeim. En 32 demó- chewatt. Honum var fagnað með kratar gengu í lið með forseta og ttrekuðu lófaklappi, sem seint ætk réttu hlut hans. Að eins 21 fékst aði að linna. Hann kvaðst einu liöi republicana með samning- sinni áöur liafa komið fram ‘fyrir ur unum. Móti ]>eim voru 24 rep'ub- áheyrendur i Winnipeg, fyrir it licanar, en að eins 3 demócratar. árutn, en síðan hefði sér oft verið Það þurfti bjálp demócrata til að boðið hingað, en aldrei getað kont samþykkja samningana. Og eg vil ið. Hon. Walter Scott er drengi- leiða athygli yðar að því, sem Smith legur ásýndmn, en ekki sem hraust senator frá Michigan sagði: — legastur. Hanrt hefir lagt hart á “Þetta er hrein og bein gjöf til sig undanfarin ár, og ekki veriö Canada-markaðarins, án þess að heilsuhraustur. Hann er vel máli nokkuð viðunandi komi þaðan í farinn og var oft klappað meðan móti.” Þetta sagði einn af setnat- hatiti talaði, Honum fórast hóg oram republicana flokksins. Og værlega orð; hatm Itenti á helzttt hvers vegna ættum vér ekki að kosti satnningajina, svo sem betri revna þennan samning? (Áheyr- ntarkað, auknar járnbrautir, sem endur: vér ætlum að reyna ltannj. því yrðu samfara o. s. frv.-og full “Mr. Fielding skoraði á íhalds- yrti, að allur þorri bænda í Sask menn í þinginu. að lofa stjórninni atcbewan væri þeim fylgjandi. að reyna bana, en velta henni frá völdum ef hann reyndist illa. Seinast talaði R. L. Richardson, ritstjóri Tribune. Hann er vel máli farinn, maraia fyndnastur og liggttr vel rómur. Hann skemti áhcyrendutn vel og lengi og tókst ve! að gera hlægilegar ýmsar stað hæfingar og fjarsfceðttr afturhalds ntanna. Máli hans var tekið með dynjarwli lófaklappi, Fundinum skit tim kl. ný£, Að skilnaði var konungi árnað heilla, og þar næst Sir Wilfrid Laurier og Mr. Ashdown. Um áhrif samningatina sagði Mr. Ashdown þetta meðal ananrs: “Afurðum vorum opnast mark- aður fyrir sunnan. Austurmark- aðurinn verður opinn eins og áður. Ef vér fáum góða uppskeru þá er til nægur markaður þar sem hæst verð býðst. Bændur hafa nærri hætt að rækta nokkuð annað en hveiti, því að hveiti er eini varn- ingur, sem arðvænlegt er að selja i Evrópu. Og England kaupir aö eins bezta hveiti vort. Vér vitum allir, að þar fæst mjög lítið fyrir lélegt hveiti. Þessi samningur heimilar oss að senda hveiti til Bandaríkjanna meðan það er ó- skemt. og selja það við sanmgjörnu verði, án þess að flytja það óra- Það er mjög sjaldgæft, ef hveitiverð hefir ekki verið hærra sunnan landamæranna en hér. Þó að öllu öðru sé slept, þá fáið þér að minsta kosti nýja jámbraut til samkepni, og um leið lægra flutn- ingsgjald og betri samgöngur. Þáð sem hefir verið forseti bráð. hefir alt af leitt af samkepni. Þér I birgöastjórnarinnar, sem sett var keppist við aðra í hverju spori, og þar er Manúei konttngur var rek hvers vegna skyldi þér ekki hafa ‘ - • - samkepni já heiimsmarkjaðinlum, á öllu, sem þér hafið til sÖlu?” Ráðaneytisskifti \ Port ugai. Arriaga tekur viÖ a£ Braga. Ráðaneytisskifti urðu 24. þ. m. í PortúgaJ er þjóðþingið þar katts Arriaga merkan stjórnmálamann ti1 forseta í stað Theapilo Braga, hefir verið intt frá ríkjum, 5. Október í fyrra. Theophilo Braga hefir þótt stýra þjóðmálum í Portúgal vel og vitur- Ræðumaður sýndi fram á, að lega, og vandfenginn maður t land hlvti að hækka í verði. ef bans stað.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.