Lögberg - 07.12.1911, Page 1

Lögberg - 07.12.1911, Page 1
jK4, V W Co. Grain Commission Mcrchanis - 201 GRAIN EXCHANGE BUILDING — Members Winnipeg Grain Excbange, Winnipeg I ISLENZKIR KORNYRKJUMENN Sendið Kveiti yðar til Fort William eða Port Arthur, og tilkynnið Alex Johnson & Co. aot GKAIN EXCHANOE, WINNIPEG. Fyrsta og eina íslenzka korníélag Í Canada. 24. ARGANGUR WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 7. DESEMBER 1911 NÚMER 49 Skipaleiðir í C?nada. Land vort hefir þann kost fram yfir nálega hvert annað land í heimi, að skipum er fært um þaö eftir fljótum og vötnum, miklu lengri leiö en annarsstaðar gerist. Frá hafinu ier hverju stórskipi fært til Montreal, um ioo mílur eftir St. Lawrence fljóti, því er ekki ristir meira en 30 fet; og mun ekki líSa á löngu þar til fljótið verður dýpkað um 5 f.et að minsta kosti. Þaðan er 14 feta skipaleið til Fort William, yfir 1,200 mílur. Þá 9 feta leið frá Winnipeg til Cedar Lake og þaðan til Kletta- fjalla 5 feta dýpi um 1100 mílur. Það er til samans 3.300 milna skipaleið um norðurhluta álfunn- ar, að undanteknu haftinu milli Fort William og Winnipeg, sem er 400 mílur á lengd. Nýlega er út komin skýrsla um það, hve miklu fé stjórnin hefir varið til hafna og skipaleiða á hinu umliðna ári. og sést af henni, að til þess hefir gengið af ríkis- fé meir en n miljónir dollara. Til hafna og fljóta hafa gengið 3 miljónir, til dýpkunar á fljótum, skurðum og skipaleiðum 4T2 milj., til vega og brúa um 200 þúsundir, til opinberra b'ygginga rúmar 3 miljónir, til síma rúm hálf. miljón. 1 skýrslunni er áætlun um kostn- aðinn við að gera Saskatchewan- fljótið skipgengt og segir, að til þess muni þurfa um bálfa aðra miljón dollara. Frá Persalandi. Sá sem mest ber á í stjórn Pers- lands, er maður frá Ameríku að nafni Morgan Shuster. Hann stjórnar fjármálum þeirra Pers- anna og nú nýlega hefir hann lát- ið svo til sfín taka, að hann er orð- inn nafnkendur maður. Shah- inn, sem réði fyrir landinu, var rekinn frá ríkjum fyrir nokkru, og flýði hann á náðir Rússa, en drotn- ing hans varð eftir, með dýrgripi sína og aðra muni; þá vildS Shus- ter taka, en drotning skrifaði Rússadrotningu bréf og bað hana ásjár, en hún bað bónda sinn keis- arann. að duga henni. Var nú Persastjóm krafin afsökunar og skaðabóta. Ráðherrar sögðu allir af sér sem einn maður, en Mr. Shuster lét ekki sitt minna, og sendu þá Rússar herlið inn y)fir landamærin, í áttina til stjórnar- setursins Teberan. Shuster bað stórveldin ásjár og þess. að ágrein- inginn skyldi leggja til gerðardómv í Haag, en allir daufheyrðust, og Bretar gáfu það ráð, að sveigja til við Rússa. Kom þá fram afsök- unarbón af hendi Persa og loforð um skaðabætur, en heldur seint, því að þá létu Rússar sér ekki ann- að líka, en að Shuster hætti að skifta sér af stjórn Perslands, og helzt flytti sig í annað land. Um málalok, hefir ekki frézt greini- lega, en varla þykir líklegt að þau verði á anlTan veg en Rússum bczt líkar. Svo segja síðustu fréttir, að Rússar hafi sent Kósakka sveit til Teheran, höfuðborgar Persalands til þess að vernda sendiherrasveit sína þar og að meira liðl sé á leið- inni inn í landið. Mikill æsingur er í borgarinönnum og víðsvegar um landið, sem sjá má af því, að tveir nafnkendir menn, er halda vildu vináttu við Rússa, voru drepnir á laugardaginn, þeir prinz Firman 0g annar stjórnmálamað- ur að nafni Tagi. Landsmenn hafa samtök að kaupa ekki vörur frá Rússlandi og sýna óliug og hatur á Rússum á hvern veg. Svo er að sjá, sem Persar eigi fáa formælcndur. Englendingar hafa alla tíð haldið uppi þeirra hlut ef ekki til annars. þá til þess að bægja Rússum þaðan. En nú hafa þeir gert samninga um það, að taka hvor sina sneið af landinu, aðrir að norðan, hinir að sunnan, og láta miðbikið halda sjálfstæði sínu, er hvorugur megi á ganga. Nú, er Rússar gerast frekir í kröf- um, þykir sumum, sem stjórn Breta beri áð skerast í leikinn, en hún vill halda vináttu við RúBsa fyrir hvern mun, meðan ekki slít- ur úr við Þjóðverja og hefir því tjáð Ameríku-Shuster, að hann hafi hagað sér hranalega, og sé ráðlegast að draga seglin saman og sigla lægri vind. Hernaður í Tripolis. Af ófriðnum milli Tyrkja og It- ala hafa engar fréttir farið þessa viku. Sumir fréttaritarar blað- anna hafa horfið frá þeim stöðv- um þar sem tíðinda er helzt von, vegna þess að ekkert var 1 frétt- um a’ð skrifa, nema níðingsverk á einstöku mönnum og jafnvel kon- um og börnum af ítala hálfu og hryðjuverk af hinna hálfu, þar sem þeir gátu því við komið, svo sem krossfesting og limlestíng þeirra, er þeir gátu fes-t hendur á. f annan stóð tók herstjórnin ít- alska bráðlega fyrir allar frétta- sendingar, og þótti þá blaðamönn- um ófýsilegt að dvelja þar. Menn þykjast vita, að ítalir hafi sjávar- síðuna á valdi sínu, en inn í land- ið hafa þeir alls ekki sótt til muna. Rigningar miklar ganga þar sem stendur, og er hemum ít- alska þess vegna mjög óhægt um sóknina. Þess er getið, að Arab- ar séu enn illa vopnaðir, hafi lítið af skotvopnum og flest gömul og úrelt, en dkki skortir þá áræði og heftarhug til þeirra, sem landið herja. Því er spáð.. að ítölum muni reynast landið torsóttara en þeir höfðu gert sér í hug, og her- ferðin n^iklu kostnaðarmeiri, en við stórum og langvinnum út- gjöldum má ríkissjúður ítala ver en flestra annara landa, með því að þjóðin er tiltölulega fátæk og stórskuldug. Flotinn ítalski er sagður vera á sveimi í Grikklands hafi og ætlað sér um Dardanella- sund til Miklagarðs, en að Rússar hafi stuggað honum frá með ráði Englendinga. Tyrkir höfðu áður hið mesta traust og uppáhald á Þjóðverjum og keisara þeirra. Nú þykir þeim sem hann hafi brugð- ist sér, og sækja nú öll sín ráð til sendiherra Englendinga, eins og þeir gerðu áður fyr. Má og vera, að það verði þeim heilladrýgst, að leita þar skjóls, sem aflið er mest og fyrirhyggjan. Um opinbera liðveizlu af Englendinga hálfu mun vitanlega alls ekki vera aö ræða, heldur hitt, að Tyrkir leita vinfengis og ráða hjá þeim, en liafna samvinnu viði keisarann og lians stjórn. Bæjarkosningin. Svo er að sjá, sem enginn stefnmnunur sé milli höfuðpaur- anna að minsta kosti þeirra er girnast að verða fulltrúar í stjórn bæjarins. Nálega allir þeirra virð- ast fylgja þessum þrem atriðum, sumir af áhuga, sumir ef til vill fyrir siðasakir, en enginn gengur berlega í móti þeim: 1. Að breyta til um tilhögun á stjórn bæjarins, leggja niður stjórn með kosnum fulltrúum og skipa í þeirra stað fáa menn, hina hæfustu til starfans,, hvar sem þeir fást, og skifta um þá, jafnskjótt og þeir reynast miður en vera ber. 2. Að breyta til um gjaldstofn, hafa ekki marga eins og nú ger- ist, heldur einn, sem sé lóðir, ó- bygðar jafnt og bygðar, eftir því sem Henry George hefir. tiltekið í sinni bók um einskattinn. Sú skattgreiðsla er nú tekin upp all- víða hér vestra, og virðist gefast allvel. 3. Að selja rafafl til lýsingar og vélavinnu með sem allra vægustu verði, og alls ekki dýrara en til var tekið í þeirri áætlunar skýrslu. sem var útgefin bæjarbúum til leiðbeiningar. áður en til atkvæða var gengið um rafaflsstöðina. Með því að enginn ágreiningnr virðist vera um þessi þrjú aðalmál milli umsíehjenda, þá verður hver kjósandi að haga vali sínu éftir því, hvern hann álítur dyggastan og vænlegastan til framkvæmda. Kjósendur 1 4. kjördeild munu ef til vill fylgja R. Waugh, því að hann studdi málstað þeirra, þegar Midland járnbrautin var á f.erðinni inn í bæinn. Hann telzt og eiga upptökin að því, að selja rafafl bæjarins með sem vægustu verði, hefir verig ráðsmaður bæjarins um nokkurra ára skeið og látið þar ekki lítið til sin taka. . —Fimm hundruð manns lögðu upp úr bænum á sunnudagskvöld 1 skemtrferð u mjólin til vina og frænda í gömlu löndunum. Flestir ætluðu tíl Bretlandseyja. en all- margir til Rússlands, Galicíu og annara landa í Evrópu. Frá Canada-þingi. Á þriðjudaginn tók forseti þingsins upp nýjan sið, sem fór í bága við þingvenjui, er ráðið hef- ir frá því þingið hófst. Sú er ein að þingmenn í mótflokki stjórnar hafa haft leyfi til að bera upp mál, sem allan almfiinning varðar, utan dagskrár, og enginn þing- maður hefir notað sér þá venju rækilegar heldur en Dr. Sproule, sem nú er forseti. En er Mr. Mc- Lean frá Halifax reyndi að spyrj- ast fyrir um það hjá stjórniraii í þinginu, á þriðjudaginn,, hvort Bandarikjum hiefði tilkynt verið, að samningum við þá um fisiki- veiðar mundi ekki verða fram fram haldið, þá tók forsetinm fram i og kvað tilkynningu þurfa jfyrir fram og fyrirvara áður en hann leyfði að sú - spurning væri borin upp. Annað er það, ah þegar tillaga er upp borin, að fresta þingfund- um, þá hefir sá siður haldist frá upphafi, aðl forsprakkar minni hlutans eða sá sem gengur í hans stað, hefir haft leyfi til að bera upp fyrirspurnir um merkileg mál, er almenning varða. En á þriðju dagskvöld bar Dr. Pugsly fram fyrirspurn um landamerkja þrætu Manhoha svo kallaða., og hvernig henni hefði lyktað, eða hvort hún væri til lykta leidd. Þá greip for- seti fram í. lézt ekki vilja, að spurningin væri upp borin að svo komnu, og er Dr. Pugsley mót- mælti og skýrskotaði til löghelg- aðrar venju, þá varð ráðherrunum ógreitt um svörin, og lauk svoi, að fyrirspurninni varð ekki svarað. Þetta gjörræði forseta og fá- heyrða brot gegu fornum, löghelg uðum þingverijum, þykir óhafandi og mælist illa fyrir. Enginn er kunnugri þingsköpum og þing- venjum, heldur en Sir Wilfrid, og munu liberalar undir hans for- ustu verja sér öllum til að vernda réttindi þingsins og málfrelsi þing manna gegn ólögum o'g yfirgangi. Frá Kína. Þar virðist taflið hafa. staðið v stað þessa viku og hvorugir leikið á annan, stjómarliða og uppreisn- arhers. Yuan alræðismaður ætl- aði sér fyrst að draga lið að upp- reisnarmönnum, en sýnist hafa horfið frá því ráði og tekið upp þann kost er hinir spakari milli- göngumenn fylgja, þann, að kalla á fund fulltrúa frá öllum fylkjum landsins, þeim, sem uppreisnar- menn stylðja. sem óðruml, og semja um malið. Þanr. fund vilja uppreisnarmenns ækja til Shang- hai, en ekki til Peking. Þeir talja sig hafa vald á 8 fylkjum í Kína af 18, og vist mikið fylgi í 14 fylkjum. Æðsti foringi uppreisnarmanna gerði Yuan orð og kvað honum þann kost vænstan, að skilja við keisaraættina. minti hann á, að stjórnin hefði rekið hann1 Ifrá völdum fyrir þrem árum og reynt til að fyrirfara honum með laun- morði. Svo mtindi enn fara, ef hann héldi trygð við hana. Stjórn- ari fylkisins Shantung gerði hon- um sömuleiðis boð — það fylki er nú að lýðveldi gert—. að eina ráð- ið til að bjarga landinu, væri það, að steypa keisaradóminum. Yuan gerði honum boð afturu “Skiftu þér ekki að keisaradóminum. Gáðu heldur að Þjóðverjum.” Bendir þetta til, að Yuan muni óttast yf- irgang útlendra þjóða en Þjóð- verjar hafa klipið væna sneið af fylki þessu fyrir nokkrum árum. Svo er sagt með vissu. að fulltrúi Yuans hafi hitt sendimann upp- reisnar hersins í skrifstofu Rússa konsúls í Hankow og hafi þeir samið vopnahlé. Yfirlýsing hefir verið gefin út í nafni barnsins, sem keisara nafnið ber, að han nhafi látið af- vega leiðast af óvitrum ráðgjöfum og ótrúum þjónum. og lofi hátíð- kga að bæta úr ágöllum stjórnar- farsins og halda þá stjórnarskrá er hinir hófsamari umbótamenn hafa sett saman Ránum heldum áfram og upp- þotum með manndrápum og ýms- um hryðjuverkum í einstóku horgum. Af Evrópumönnum hafa •engir látið lifið þessa daga nema kona norræn. er fór.með kristni- hoð og skólahald og þýzkur mað- ur hæði í sömu horg. Samtiingur sá um vopnahlé, er fyr getur, stóð skamma stund, varla tengur en herforingi keisar- ans í Nankin þurfti með tií þess að koma sér undan á herskip Jap- ana. Borgina tóku uppreisnarmenn eftir stutta umsát, fóru þeir spak- legar með sigri sínum^ en þeirra er vandi, létu þó hálshöggva ekki allfáa .og er svo sagt, að afhöfðað- ir mannabúkar hafi sézt á hverju stræti. Úr bœnum Síðastliðinn mánuð voru 153 landveitingaleyfi gefin út á land- skrifstofu sambandsstjórnarinnar hér í Winnipeg, rúmum fimtíu færri en í fyrra. Herra Finnbogi Guðmundsson frá Akra, N. D., var hér á ferð nýskeð. Bræðurnir í stúkunni Heklu bjóða meðlimum stúkunnar Skuld- ar á næsta Heklufund föstudags- kveldið 8. þ. m. Jafnframt óska þeir að sjá sem allra tflesta með- limi Heklu mæta þar. Nýir með- limir verða teknir inn og óskandi að þeir verði sem flestir. Ágæt skemtiskrá, og veitíngar ffara fram það kvöld. Úr ferð sinni austan frá Ottawa komu á miðvikudaginn var þeir Marino Hannesson og Sveinn Thorvaldsson. Degi síðar komu þeir að austan B. L. Baldwinson og Stefán Sigurðsson kaupmaður. Stefán var einn þeirra fjögra, er fóru á fund Ottawa-stjómarinnar í fyrri viku, og eigi hvað sízt hvatamaður þeirrar ferðar. Blöðin láta illa yfir því, að mikið af frostnum kartöflum haíi verið flutt inn í bæinn nýskirð og margir glæpst á að kaupa þær. I ráði er að byggja iþrjá nýja harnaskóla hér í Winn'peg á næsta ári. Einn ferður vestur á horni Ruby og Lenore stræta; hinum hefir ekki verið fastákveðlinn staður enn þá; verður annar þó líklega bygður í Elmwood. en hinn einhvers staðar vestarlega milli Notre Dame og Portage Ave. Mál nokkurt einkennilegt er i undirbúningi milli bæjarstjórnar- innar og nokkurra Ixirgara hér í bænum út af bæjarbrunninum nr 5. Dómur i því máli sker úr því hvort bærinn á heimild á að grafa brunn hvar á þrjátíu mílna svæði út frá Winnipeg sem honum sýn- ist, ef vatnið s'kal nota handa bæj- arbúum. Hr. Bjarni Jónsson smiður og Jón sonur hans komu á föstudaginn vestan úr Foam Lake. Þeir hafa unnið þar að þreskingu um tíma. Þeir fengu smíðavinnu jafnskjótt og þeir komu hingað að vestan. I vikunni sem leið kom fyrsta lest eftir Midland járnbrautinni inn í Winnipeg. Það var flutn- ingslest' frá Oak Point Junction. Kostnaður félagsins við bygging brautarinnar í bænum er talinn $4000,000; þrír fjórðu hlutar þ°ss leyfi og landkaup undir hrautina, en hitt til lagningar hennar og hygginga. Hvert heimili þarf á góðum á- burði að halda. Meiðsli, mar og gigt læknast hezt af Chamberlains áhurði fChamberlain’s LinimentJ. Eæst alstaðar. Sú breyting hefir gerð vierið á ferðatímmn lesta C. N. R., aö Oak Point lestin fer frá. Westside, sem er á Portage ave. við tak- mörk borgarinnar, kl. 6.30 á mánu dcgum, miðvikudögum og föstu- dögum, að morgni, og kunur tii Gypsumville kl. 7.40 að kveldi sömu daga Fer þaðan kl. 5 að morgni og kemur ti) Westside kl. 6.28 að kveldi þriðjudags, fimtu- dags og laugardags. Hraðlestin til Oak Point fer héðan kl. 4 sið- degis á þriðjudögum, fimtudögum og laugardögum. A. C. McRae lögreg’ustjóri hér í Winnipeg lét af því embætti um siðast liðna helgi. Hafði hann gegnt því rúm 30 ár. Við lögreglu stjóra embættinu hefir Mr. Mac- phrrson tekifi, sem áður var hátt settur í lögregluliði bæjarins. Hinn 30. f. m. komu þau nýgift frá Wmmpeg til Candahar, lier- mann Jonsson og Guðrun íóstur- dottir þeirra Mr. og Alrs. J. G. '1 horgeirsson i Winmpeg, og sett- ust að i húsi föður Hermannsi, tæpa milu vestan við kauptúnið. Kvoldið eftir fengu ungu hjónin heimsókn af 45 manns úr nágrenn inu, sem iagnaði þeim með rausn- arlegum gjöfum og veitingum; heillaóskum i bundnu og óbundnu máii, og söng og dansi, sem stóð fram eítir nóttinni. Veður og sieðafæri var hið ákjósanlegasta; glaða tunglsljós og frost, hægur sunnan gustur. Og þessi velvild- ar og kurteisisriki hluttekningar vottur hepnaðist hið bezta. Bæjarráðið hefir nú samþykt mikla lækkun á rafaflsljóstollurn hér í bænum. Hefir nú verið samþyktur “þriggja centa” tollur- inn, og minst fimtíu centa mánað- ar tollur; þetta er hér um bil sami tollur, eins og lofað var 1 boðs- bréfi rafaflsstöðvarinnar fyrir þremur árum. Þetta munu bæjar- búum þykja góðar fréttir; það er sama sem lækkun rafaflsljóstolls- ins síðasta (7^/2c. tollsinsj um rúmán heíming og ekki nema tæpur þriðjungur gamla tollsins (10 centa tollsinsj. Strætisvagna félagið hefir orðið að lýsa yíir þvi, að það lækki sína ljóstolla jaifnt og bærinn gerir nú. en marg- ir munu verða til að láta bæinn njóta viðskiftanna. Þeir Sigurður Johnson og Páll Bardal eru nýkomnir úr ,ferð sinni urn Nýja ísland. íslenzka íþróttafélagið “Leifur hepni” hefir efnt til samkomu í Goodtemplarahúsinu 14. þ.m. Þar verða sýndar íslenzkar glímur og fleiri íþróttir. Menn ættu að fjöl- menna þangað. Hinn 27. f.m. voru þau Eirikur Þonbergsson og ungfrú Margrét Sigurðardóttir gefin saman í hjóna band. Séra Fr. J. Bergmann gaf þau saman. Pleimili þeirra er 418 Sherbrooke stræti. Samkoma djáknanefndar Fyrstu lút. kirkju verður haldin 12 þ. m. Skemtiskráin er auglýst á öðrum stað í blaðinu. Fólk beðið að f jöl- menna. Herra Morley, bæjarjulltrúa- efni í þriðju kjördeild, heldur fund með kjósendum sínum 6. þ. m. fmvdj að kveldi í Goodtempl- ara húsinu. Ræðumenn verða Dr. Brandson, Árni Anderson o. fl. Séra H. B. Thorgrimsen hefir beðið Lögberg að birta eftirfarandi ályktan sem gerð var á prestfund- inum, er nýlega var haldin hér í Winnipeg:— “Prestafélagið endurtekur með- mæli sín með hinu fyrirhugaða skóla-fyrirtæki á Mountain, ogósk- ar þess, að þar syðra sé stofnað stjórnarráð, sem annist um fram- kvæmd málsins; leggi svo ráð það fyrir næsta kirkjuþing, áætlun um fyrirtækið,—i þeirri von, að skól- inn verði sem fyrst byrjaður og verði beinlínis eða óbeinlinis undir umsjón kirkjufélagsins.” Séra H B. Thorgrímsen hefir unnið að fjársöfnun til þessa fyrirhugaða skóla, með öldungis frábærri elju qg áhuga. Kvað hann þegar hafa fengið loforð um gjafir til hans svo þúsundir dollara skiftir. Hér í Winnipcg hafði haxin fengið á örstuttum tima loforfi fyrir rúm- um þúsund dollara. Séra Hans er orðið skólafyrirtæki þctta mjög svo mikið áhugamál, og væri ósk- andi, að hann fengi að sjá sem allra mestan og beztan árangur af því mikla og óeigingjarna starfi, sem hann hefir lagt í sölurnar fyrir það. Síðústu fréttir af kosningum á íslandi eru þær, að Björn Jónsson. fyrv. ráðherra. er kosinn með 235 atkv í Barðarstrandasýslu. Gagn- sækjandi hans, Gufim. Björnsson sýslumafiur, fékk 119 atkv. í Aust- ur-Skaftafellssýslu er Þorleifur Jónsson á Hólum kosinn með 82 atkv. Móti honum sótti séra Tón Jónsson á Stafafelli. Hann fékk 68 atkvæði. Þá er ófrétt áfieins um kosningu Skúla Thóroddsen. en enginn vafi þykir á afi hann hafi verifi kosinn mefi mikltim meiri- | hlut atkvæða. Silfurbrúðhjónin. Mr. og Mrs. Th. Paulson. Frá Leslie, Sask. 2. Nóv. 1911. Með óglæsilegasta móti eru fréttir héðan. ÖrðAigleikar bænd- anna hér um slóðir .eru meiri en lýst verði í stuttu máli. Striðandi við þirðing á jarðargróðanum í sífeldum hriðum og allskonar ó- tíð í alt haust hafa þeir verið. Nálega ekkert náðist óskemt og enn mikið óhirt og liggjandi í bindum undir snjó eða upp sett í bólstra, víðast hvar í ótíma. Það er nú helzta hjálpin, að þetta er engin öreiga sveit, svo flestir geta staðist nokkur aðköst, en stórkostlegur er skaðinn. En mest heldur nú kjarki í mönnxim hin óbilandi trú á þessu svæði. Trú, sem hygð er á reynslu fyrri ára. Og tíðarfarið þekkja menn lika, sem qftast má treysta, þó stundum bregðist.' Og þess; vegna eru lika allir glaðir 1 bragði •eins og ekkert hefði í skorist, og leggja út í hulda framtið hressir í huga eins og sjái þeir þar bíða sín velmegun og gæfu. Heilsufar manna hér um slóðir er nú ágætt og kemur það sér betur, því Sigurður læknir Jó- hannesson varð burtnuminn héð- an til Wynyard. Samt kemur hann einu sinni í viku, á miðviku- dögum. og er því sá dagur hent- •ugasti dagur vikunnar til veik- inda. Menn sakna Sigurðar læknis hér mjög , því hann hefír komið sér mætavel, bæði sem lækn- ir og á annan hátt. Og furða margir sig á þessari ráðabreytni hans, því kunnugt er það. að nóg h.efir hann haft að gera, enda komist vel í efni hér á örfáumi árum, þrátt fyrir alþekta ósér- plægnj og veglyndi i viðskiftum. Það er álit allra. að hér sé hið bezta tækifæri fyrir lækni að setj- ast að, sérstaklega íslenzkan. ITann mvndi fá aðsókn landa sinna frá nágranna svæðainuTn. Það er þvi sameiginleg ósk allra hér, íslendinga og annara, að það verði islenzkur læknir, sem næst sest hér að. Já, eg var að tala um tiðina eða öllu heldur ótíðina. Sunnu- dagurinn sá 12. þ. m. var einhver sá grimmasti, sem komið hefir síðan vetur 'byrjaði. En ekki héldu samt allir kvrru fyrir heima hjá sér h V í bygðinni þann dag, því að hallandi miðjum degi (fór fólk að safnast saman á heimili þeirra Mr. og Mrs. Thom- as Paulson’s hér i Leslie. Vön eru þau lijón því, að gesti beri að garði, en mjög kom þeim á óvart hve fólki fjölgaði þangað til húsfylli varð. Voru þá tekin af þeim öll heimilisráð og þau leidd til sætis eins og væru þau gestir. Fyrir siðum sagði séra Runólfur Fjeldsted og lét syngja sálminn 589 úr sálmabókinni. Að því búnu flutti hann ræðu út af þvi tilefni, að nú voru þau Mr. og Mrs. Paulson búin að lifa saman í hjónabandi tuttugu og fimm ár. Næst.stóð upp sá, sem þetta ritar, og afhenti silf.urbrúöhjón- unum borfiáhöld úr hreinu silfri, dýrgripi hina beztu, með tilhlýði- legri áletran. Kvað hann það vera gjöf frá vinum þeirra og vanda- mönnum þar i bygð. viðstöddum og fjærstöddum. Með þessum gjöfum fylgdu yf- ir $60 í peningum, sem var af- gangur framlaga fyrir eripi þessa. I samibandi við þetta talaöi hann nokkur orð. Næst stóð upp Sigurður læknir Jóhannxsson og- flutti snjalla ræðu um það, hvert fyrirmyndar- heimili og hjónaband þeirra Paul- sonshjóna hefði ætífi verið.' Að þeim ræðum loknum talaði Mr. Thomas Paulson, þakkandi gestuni og gefendum heiður þann og velvild ^em þeir sýndu sér og konu sinni. í heimsókn þessari var að eins einn maður, sem verið hafði viö brúðkaup þeirra hjóna fyrir 25 árum 8. Nóvemher 1886. Hann stóð upp með hrúfegumanum ,þá og hafa þcir báðir staöið' hver með öðmm í innilegu vináttusam- handi síðan a1t til þessa dags. Að ræðum loknum fóm kon- urnar aðkomnu að láta meira til sín taka. Báru þær fram hinar rikule gustu veititigar. Við söng, hljóðfæraslátt og mikinn samkvæmisfagnað undu menn sér | langt fram á kvöld. Thomas Paulson og Þórunn kona hans em rik af frændum Og vinum hér í hygð, og var hluttak- i an öll hin innilegasta og sam- ; kvæmið hið ánægjulegasta í alla staði. W. H. P. Þann 29. f. m. gifti Dr. Jón Bjarnason þau Hermann Jónsson frá Canadahar og Guðrúnu H. Thorgeirsson i Winnipeg. Hjóna- vigslan fór fram á heimili foreldra brúðarinnar 662 Ross Ave. Gjafir fengu þau ungu hjónin margar og dýrmætar. Þau lögðu af stað til Candahar sama kveld. þar sem heimili þeirra verður framvegis, en | áður en þau fóru buðu foreldrar brúðarinnar nokkram nánustu vin- um og venzlamönnum brúðhjón- anna til kveldverðar; fóru þar fram ræður áður staðið var upp frá borðum og tóku til máls Dr. Jón Bjamason, séra Haraldur Sig- mar, Ó. S Thorgeirsson, Baldur; Olson og Baldur Jónsson. Siðan skemtu menn sér við söng og sam- ræður þar til tími var tilkominn að fylgja brúðhjónunum á jám- brautarstöfiina. Læknir borgarinnar, Dr. Doug- las, er fjærverandi um þessar mundir, á alsherjar fundi borgar- lækna, sem nú stendur yfir í Havana. Dr. Ólafur Björnsson gegnir embætti hans á meðan. Lítið þið inn 1 búðina hjá G. Thomas gullsmið að 674 Sargent Áve. Þar eru hentugar jólagjafir hver annari fallegri og vandaðri Herra Sigurfiur Skard'al frá Baldur var hér staddur í vikunni. Þann 17. f. m. voru gefin sam- an í öldunga kirkjunni á Home str„ af séra Robertson, þau Sigrifi- ur Gíslason úr Winnipeg og M. Goodridge frá Headingly. Mr. Goodridge er vagnstjóri á strætis- vögnum hér í bæ, og hafa ungu hjónin sezt afi á Simcoe str,. 739.

x

Lögberg

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.