Lögberg - 03.10.1912, Side 4

LÖGBERG. FIMTUDAGINI' 3. OKTÓP.ER 1912.
LOGBERG
Gefiö át hvera fimtudag af The
COLUMBIA pRBSS LlMlTKD
Coraer William Ave. &
SaerbrooWe Street
W INNIPEG, *— MaNITOPA.
STEFÁN BJÖRNSSON,
EDITOR
A. BLÖNDAL,
BUSINESS MANAGER
UTANÁSKRIFT TIL BLAÐSINS:
TheColumbia Press.Ltd.
P. O. Box 3084, Winnipeg, Man.
utanXskrift ritstjórans:
EDITOR LÖGBERG.
P. O. Box 3084, Winnipeg,
Manitoba.
TALSÍMI: GARKY 2156
Verð blaðsins $2.00 um árið.
keunilegt er þaft þegar menn
ininnast þess, aft ]>au urðu til
einmitt vegna þess' að íbúarn-
ir, nýlendumennirnir, undu
ekki ósanngjörnum skatta-álög-
um Englendinga. Þá var sá
andi í Bandaríkjaþjóðinni, að
liún vildi eigi beygja sig undir
hátolla-okið. En svo varð
breyting á þessu Jiegar þra'la-
styrjöldin liófst. Þá varð að
leggja háa skatta á ’ jóðina, til
að standast lierkostnaðinn.
Meðan á styrjöldinni stóð sáu
an er í aðsigi með að endurtak-
ast liér' í ('auada- ef verndar-
tollamenn fá að ráða, sá stjórn-
málaflokkurinn, sem alt kapp
leggttr á að hlaða undir og
lilynna að verksmiðjueigend-
unum. Sá flokkur styður það
álmgasiimlega- að veita auð
landsins í vasa nokkurra ein-
staklinga, og gera ]>á slíka of-
uteflismenn, að þeir hrífi auðs
uppsprettur og atvinnuvegi
hmdsins í síuar járngreipar.
Sú þjóðfélagsskipun, er slík-
hyggnir gróðamenn sér lmg í | an stéttamun skapar, er röng
því, að koma a fót margskonar ()<r adti ekki :ið eiga hér grið-
j iðnaði í skjóli verndartollanna. j land, |>ví að afleiðing hennar
w
THE DOMINION BANK
Slr EDMUND B O^LEK, M.D . for*et W |» MATTHEWS. varw forseti
C. A BOtir.KT, aAal raOsmaður
HOFUP3TÓLI, $4,900000 \ WfAS.IÓÐUR $5,900,000
—-----ALIjAK EIGMK $73,000,000 — ■ ■■ —------
LE-iGIÐ EÉ Á SPARIiUÓÐ
(>11 ntibú Dominion bankans hafa sérstaka sparisjcðsdeild
Kentur borgaöar af *i og þ^ð .n af meiru,
Með einum dal má byrja sparisjóðs viðskifti.
\0TRK IU.1IE BR.Wril «• •'■n.th-ww.n, SKIMKK líll. -)■■

Verndartollar og verka-
laun.
eftir styrjöldina, höfðu iðnað- j fvlgi liafa Iijá Canadamönnum,
armenu þessir aflað sér öflugra j —þjóð, sem miklast af því að
styrktarmanna, sern fengu því hún unni mannjöfnuði og
til vegar komið, að tollvernd- mannréttindum.
inni var haldið við, til þess að
styrkja innanlandsiðnaðinn, er j
enn væri í bernsku, sögðu tals-
menn hans. Ef tollverndinni I
verður svift af honum, þá deyr
liann, sögðu formælendur verk-
peg-ísleiidinga að fara á hjói-
um, síðan í hifreiðum og hver
veit nema útreiðar á íslenzkum
hestum verði næst á dagskrá ?
slíkt
t
aman I
það, að teygja fótfiman j
íslenzkan gæðiug á góðum vegi 1
í hópi alúðlegra og skemtilegra j
samferðamanna.
Umbúnaðurinn.
íslenzkir hestar. BankalöS °g bœndur-
smiðju eigendanna,
liöfðu sitt fram.
peir
Eins og
öllum er
kunnugt-
skjóli þessarar tollverndar
mögnuðust verksmiðjueigend-
Það má nýiunda heita, að ís-
lenzkir liestar sjáist hér í Win-
nijæg eða Ameríku. Þó að æði-
mikill hafi verið útflutningur
hrossa af fslandi, hafa flestir
íslenzku hestarnir lent til Eng-
lands, einkanlega í kolanúm-
sem Lögberg lesa- hefir j nr svo. ag jiver augvaldsjötun- nrnar þar-eða þá til Danmerk-
ávalt stutt þann stjórnmála- inn óx upp eftir annan, og létu ur og annara Norðurlanda.
flokk liér í landi, er tolUækkun greipar sópa pm auðsupp-! 'hil skamms tínia hafði að
hefir liaft á stefnuskrá sinni, Uprettur landsins. Samsteypu- j eius einn íslenzkur hestur kom-
. . , . „ ! félögin ætluðu alt að glevpa. ið til Canada, svo kunnugt se.
,.,i venS andvigur verndnrtoll-, ]>( (- ^ ^ an8Jtt. aS |.„S var .gæíingur mikill er
um. Þetta er grundvallarstefna vevndartoIla sinnar sjálfir sáu j Sigurður Christopherson flutti
libérala eða frjálslynda flokks- S(',r fœrt an(iæfa því. | með sér af fslandi fyrir nokkr-
ins í Canada. Þeir dirfðust ekki lengur að j tun árum. Sá hestur þóttimesta
Þa8 hefir „S vísn heyrzt, aS|l>aW» K tnm aS viShalda á.etfe ba-Si reiShestur af-
v e rv i bæri verndartollum til að 'iurðagoður og keyrsluhestur.
rangmæh væri að nefna liberal j stvrkja innanlands iðnað, af j Síðan hevrðist ekki um ís-
flokkinn írjálslyndan, og þvi1 því að hann væri í bernsku. En i lenzka hesta getið hér í Can
4.: 1 ímriX TTTYl C* OQTTl 1 ! I • . 1 _1_ ? P L 1 * J _ li :
Blað kornyrkjumanna, “Tlie
Crain Growers’ Guide” segir,
,ð hændur fái ekki lán hjá böuk-
um gegn veði í kornbirgðum
sínum, }>ó að kornkaupmenn fái
slík lán gegn kornhirgðaveði
viðstöðulaust.
Ef þessu er þannig varið,
lilýtur mikill ágalli að vera á
hinum gildandi hankalögum.
Það virðist lítil sannsýni í
því að neita einurn, en játa öðr-
um láni, ef trvggingin er jafn-
góð lijá báðum. Með því móti
er farið í manngreinarálit og
kemur ]nið illa við og ætti ekki
að eiga sér stað. I>að virðist
svo, ef kornhirgðir eru á trvg-
Hröpin o ’iium liásætin
Ilauka vora ei saka,
/ Undan-laumuð emha'ttin
Af þeim fallið taka.
Reittan hrjósti fólksins frá,
Fyrir að verjia’ í túnin
Stjórnin breiðir ofan á
Eftirlauna dúninn.
Svo hefir þjóðar-sæindin bæzt
Tljá siða-læknum yngstu,
Að eftirlæti ’ún liefir hæst
A hreppalinum þyngstu.
Stephan G. Stephansson.
22, !».’ 12.
f>ó er töluvert af greiöfæru land'
innan um. Margir hafa sýnt mik-
inn dugnað við að ryðja skógana
og gera arðberandi sáðlönd þar
sem áöur var karga skógur. Síð-
astliðið vor var sáð í miklu meira
land en nokkru sinni fyrr. Hugðu
menn gott til með hagnað atf erf-
iðinu, sem von var til. En upp-
skeran gengur þunghent í þetta
sinn. Raunar varð vöxtur korn-
tegunda yfirleitt i meðallagi og
sumstaðar meira cn það. En storm-
til
kki
uér
(ieir voru ekki af baki dottnir í adn, tyr en auglýstir voru
samt. Þeim hugkvæmdist önn- j w>lu austur í Quehee fimtíu
ur mótbára, sú að viðhalda yrði l>eirra í fvrra sunmr. Sá hét
j verndartollunum til þess að há Maughan er hójiinn atti, og
I verkalaun gætu haklist, og s<‘ldi á skömmum tíma. Þrjá
mn stað undir þnki, þá ættu eig^ j ur mefi stórfeldu reRni st6rskemdi
a” ! akra fvrir
N0RTHERN CR0WN BANK
AÐALSKRIFSTOrA í WTNNIPEG
Höfuðstóil (löggiítur) . . . $6,000,000
Höfuð'stól! (gTeiddur) . . . $2,450,000
S rjÓRXEXDUR:
Formaður ----- sir D. H. McMillao. K. C. M. G.
Vara-formarðnr - - - - Cap< Wm. Ko6insoo
Jas, H. Ashdow-n H. T. Champion Freaerick Nation
Hon.D.C- Cameron W. C. Leistiieow Sir R P. Kobltn, K.C.M.G,
Allskonar oankastörf afgreidd.—Vér byrjum reiknintía við f.*iastaklinga
eða félög og sanngjarnir skilmálar veittir.—Avísanir seldar til hvaðastaðar
sem er á íslandi. — Sérstakur ganraur gefinn sparisjóðs innlögum, sem hæg
er að byrja með einum dollar. Reutur lagðar við á hverjum 6 mánuðum
T. E. THORSTEINSON, Káðsmaöur.
|Corner William Ave. og Nena St. Winnipeg. Man
uin til að fara í, hafði kverkt á
eldspítu til að sjá til en komið of
nærri fötum er héngu þar inni og
þau í bál með það sama. Barnið
hljóp ofan til að segja ira, en gat
ekki strax sagt hvað að var, fyrir
gráti og hræðslu, svo ofurlítil b»:ð
var |>ar til eldsins varð vart, en
nógu löng til þess að ekki varö
við neitt ráðið. Get eg þessa hér
ef ske mætti að einhverjum yrði
til góðs. Því það sýnir svo ljóst
hve afamrkla varúð fólk þarf að
hafa viðvíkjandi eldfærum þar
sem börn eru á heimili. Raunar
munu þau heimili færrt þar sem
svo mikfl varúö er viðhöííí, a'ð'
börn nái alls ekki í eldspítur, en
svo langt ætti þó varúðin að ná
ef vel væri. á hverju einasta heim-
ili. Það sýnir þessi óliappa bruni
manni berlega .— Að hinu leytinu
voru J>au ' Sigurðsson hjónin
þakklát fyrir að barr»:ð liafði ekki
sjálft lent í eldinum og að það
sakaði alls ekki. Héyrði eg Sig-
urjón liafa orð á því eftir brun-
ann. Hann var i burtu frá heím-
ili sínu ]iegar þetta óhappa-atvik
bar að höndum.
til sönnunar færð ýms dæmi
Það hefir verið sagt, að til
]iessa flokks liafi talist ýmsir
mikilhæfir menn, og miklir fyr-
ir sér, sem ekki liafi í laun og meiiri g-.j.tn ljfaö nokkurn veg- eða fjora úr þeim hóp keyptu
veru verið stuðniugsmenn jafn- jnn sóinasamlegu lífi. Winnipegmenn enskir.
aðar og mannréttinda; en þó En þessi síðari mótbára g;egn
að slíks kunni að vera dæmi liér | afnámi verndartolla er versta
í landi, sem annarsstaðar, því fjarstæða;
að ávalt verður misjafn sauður
væri
ef
skilyrði
verndartollar
fyrir því , að
verkalaun séu há í ýmsum ríkj-
í mörgu fé, þá verður það aldr- um ]lejm.s, livernig stendur |>á
ei út skafið, að sú megin undir-, á því, að afarlág verkalnun eru
staða, sem liberal flokkurinn j í Suður-Evrópu, þar sem vernd
liefir verið bygður á, er frelsi artollar eru geysihair?
og jafnfrétti til lianda sem Ekki voru heldur
tollar her i altu ryr a arum, en
verkalaun voru há eijri að síð-
ur. Hámark verkalauna er
alls ekki komið undir verndar-
stefna að leggja ekki hærri í toilum, heldur undir auðsupp-
tolla á þjóðina- en nauðsynleg-! sprettum og framleiðslumagni
ur er til stjórnarkostnaðar og
verklegra framkvæmda- er rík-
inu ber að annast. Verndar- var au$Ugt,
tollum eru liberalar aftur á | borgaði sig
flestum landsmanna .
íjágtollastefnan, sem liberal-
ar fylgja, er eitt tókn |iess, sú
jVíaughan jiessi virðist ekki
hafa tapað á íslenzku hestun-
um, sem hann seldi hér í Can-
ada í fyrra, því að nú í haust
hefir liann látið flytja annan
hóp hingað til Winnnipeg.
Urðu íslendingar til að kaupa
|>á flesta. Keypti .\. S. Bardal
j S, Árni Eggertsson .‘>, Jón Egg-
verndar- ertsson 2, L. J. Hnllgrímsson 4
og enskur maður sex. h’áum
(lögum áður höfðu þeir Guðm.
rhordarson, Arni Eggertsson
og j\. S. Bardal keypt sex ís-
v , .... , V| - ----- --------- ................ Húsiö var vátrygt í “Winnipeg
< t) íii 11ii d< s <im rj, j<i m< a | akra fyrir mönnuni, rneira ogjTVre fnsurance Co.” fyrir $2000.
\ igi IIHM ,101,1 peinngahin gegl) 1 miniia flatt svo að lá í beðjum I Yar Sigurjón búinn að borga
Noði í þeim, h\ort licTdur þeir ■ Þann 14. ]>. m. kom og snjór, mik- fj-rstu afborgun og fá kvittun
<‘i u hændur eða ekki hændur. i ill snmstaðar, alt að fjórum þuml. i ívrir. en liafði enn ekki veitt vá-
niunu ])ó ekld j og lagði alt flatt. Þeir sem þá j tryggingarbréfinu móttöku. Lík-
,ii
bankalögin
liala lieimilað þetta, og hefir|voni búnir að slá akra sína, voru ! lega txirgar þó félagið kröfuna,
margnr hóndinn oft haft mik-! ilt'i'' betur komnir en hinir, því! -em virðist i alla ,staði réttmæt.
inn óliag af því. Það vill oft |l)e,r fengii regnið og snjóinn otan j Þó mun einhver vafi enn á því
verða, að hændur eiegn miklar a,t. sa,llai' aðUr en ]>eir höfðu vera. Væri gott ef Lögberg viMi
ekki selt j ler,Iíið tinia til að stakka. Hefir! lofa fólki að vita hvernig félag-
bví uppskera þeirra, og raunar j ið verður við þessari kröfu. þvi
j nærri allra hér. orðið fyrir æði j fari svo að það neiti lienni, þá
Er slíkt mið- j þyrftr fólk að vara sig á félaginu,
skyldi. Uppskeran j en verði það,aftur á móti vel við
án refja og vafninga, þá
1 . . | ... Þó heyri eg j ættu ]>að að vera góð mleðmæli
" á, , 11 . !li hveiti- <*n J nærri enga herja sér eðá vera með J lóeð félaginu framvegis. Fólk
yfir þessu mótlæti. j ]>arf að vita um þetta og það sem
fvrst.
að bændui
kornbirgðir og geta
Þá skortir oft peninga í bili- en
verður torvelt að afladieirra af | , , . .
, . v 1 > • -j -.j- miklum hraknmgi.
|>vi að hankarmr neita um lan. ur farið
Ilafa þess |,ví orðið dæmi, að ininni og lakari tegundar en menn I og horgi
hændur liatn att svo þusundmn | höfðu búist við.
bu
]><) verið í peningavandræðuin. j harmatölu.r
Löggjöf- seni slíku veldur, er Menn em kátir og glaði-- eins og
öldungis óþolandi- og ættu ekkert hefði ískorist. Þvkir mér
ha*ndafél<)gin að skora n hlut- vel tórjð hvað flestir hafa losað
væri af þeim ástæðum að fresta
brautarlagningunni eitt ár að
minsta kosti. Svo er líka talan 13
óhappatala <íns og allir vita og
gæti verið vissara- að flana ekki
langt með brautina á árinu 1913.
ef ske mætti að hjá óhappafylgljþ
um yrði komist, sem annars mætti
búast við að væru á flangri. Um
hitt efast menn ekki að brautin
komi. Hún kemur vitanlega,
þegar tími C. P. R. er kominn
hvað sem öllu öðru iiður.
Lóihr hœkka í vcrö.i í Riverton.
Það var sú tíð að hægt var að
kaupa lóðir í Riverton (þorpinu
við ísl.flj.j fyrir sára lítið. Nú
er sú tíð liðin. Lóðaver?*!ð þar
hefir margfaldast síðan brautinni
var lofað. Gæti þar líka orðið
laglegur bær á fljótsbökkunum og
verður það sjálfsagt með( tíð og
tíma. Flestar munu lóðir þav
vera i höndum íslendinga, en varla
fáanlegar sökum vonar nm Ihátt
verð þegar brautin er komin.
Húsabyggingar við ísl.fljót.
líalli bóncli Björnsson hefir
látið reisa mikið og vandað íbúð-
arhús á landi sínu þar við fljótið.
I lann býr um þrjár mílur vestur
af Riverton á bökkum Islendmga-
fljóts. Svo er og Sveinn kaupm.
Thorvaldsson í þann veginn að
láta byggja sér hús á Möðruvöll-
um, setn hann keypti fyrir eitt-
hvað tveim árum. Er sagjt það
hús verðí hið vandabasta 1 alla
staði. Sveinn er talinn aH vera
orðinn maður vel fjáður.. Hefir
hann verið Jiappasæll verlzLunar-
maöur og getið sér fremur góð-
an orðstír fyrir lipurö og þægilega
framkomu.
ðe
igandi stjórn
að breyta
hankalögunuin svo, að ha'iidum
v'oröi anðiÖ aÖ lária p<*ninga af
hönkuni gegn vefii í kornhirgð-
tegundnni eins og öðrum. Er
cnzka hesta, sem hlaðið “Tek
>i ani” liafði til sölu. Eru ]iví í
landanna. Verkalaun hér í nú í eigu Tslendinga hér í Win-!(;kk' sennilegt. að slíkar áskor-
landi urðu strax há, af því að j nipeg 2.’> íslenzkir hestar. Vér I aiiir fái neina mótsjiyrnu, því
íbúarnir fundu, hvað landið ' höfum sóð þessa liesta flest- j l)ípT eru svo sanngjariiar,
og sáu, að það alla, og eru þeir furðu útlits- j oinkanlega þegar á það er litið,
að gefa mönnum j góðir oí’tir jafnlanga ferð, og | hvað bændur hér í Vesturland-
móti andvígir- af því að slíkar j gott kaup, vegna
álögur eru einkaréttindi, sér-jar^s' seru vinnan
stök hlunnindi, sem veitt eru!
einstökum mönnum, og hljóta
að auðga }>á fáu á kostnað
|iess mikla
gaf af sér.
Og af því að kaupgjald er
miklu hærra í Ameríku, heldnr
en í nokkru Evrójiulandi, þá
hefir fólksstraumurinn runnið
lúnna mörgu. Gegn slíkri þjóð- stöðugt hingað vestur síðast-
félagsskipun er nauðsynlegt að liðna áratugi. Menn flytja frá
rísa, því að hún er árás á vel-1 l,eilu löndum, þar sem verka-
líðan þorra þjóðar hverrar, og
iilvtur, þegar til lengdar Jætur, 1 , . * v . , 1 v 1 • , .. . „
n ’jAlt sannai það- að verkalaun að uppkommr, haía saknað
ometanlega róru hér há, ekki vegna vernd- i þess mjög' að geta aldrei komið
artolla, heldur vegna landgæð j á bak íslenzkumliesti. Frnm að
anna. bessum tíina hefir það inátt
snniir spikfeitir. Þetta eru alt 1UU ei^a erfitt með nð koma
ungir liestar, frá 4—H vetra. j korntegumluin sínum til niark-
Það er þjóðlegt og gott, að j nðni', og fá fé fyrir þa'i'. Korn-
þossi fyrsti liópur íslenzkra j yrkjan er aðal atvinnuvegur
liesta, s<>m hingað liefir komið ' ih'stra Jieirra. Arðurinn af
sig við íslenzka barlóminn og hve
vcl tólki yfirleitt hefir tekist að
lifa sig inn i anda Amerikumanna,
sem er andi bjartsýnis og vonar
og hefir æfinlega dugnað og
framkvæmdir i för méð sér.
Bakkusarvvnir á stjá>.
Eins og kunnugt er hefir vín-
bann verið hér í sveit undanfarin
ár. Komst það á eftir harða
Þegar þorp myndaðist í Arborg rim,lla °g niarðist í gegn með
Nýr skóli í Arborg.
Grtpasala og lirossakaup.
G j pakaupmenn hafa verið
ferðast hér um
keypt mikiö af gripum. Verð er
með langhæsta mjóti1. Geifr ]>að
vitanleg lrið afarháa verð sem nú
við komit járnbrautarinnár, varð
skólahúsið þar strax of lítjsð. Cr
þessu 'hefir nú verið bætt >með
nýrri skólabygging. Er skólinn
nú um ]>að fullgerðuf. Hefir til
' I bvggingarinnar verið vandað eftir
: föngum. Skólinn stendur dálitið
afi | austan '»'ð þorpíð. Mun liafa
undanfarið og I kostað um $4000. það er aö segja
lann eru lág, til þeirra landa-
þar sem hátt kauj> er í boði.
íil ha*jar, liofir lont í oigu landa
vorra; og ætti lielzt ekki ;ið
hverfa þaðan, ef vel væri.
I>;iÖ hefir oft heyrst’ ;ið land-
ar vorir, sem fæddir eru á ís-
landi og fluzt liafa vestur liing-
En við |>etta vilja ekki verk-
að geta af sér
eymd og örbirgð.
Ekkert liefir liér í Ameríku
stutt jafnmikið að því að safna
auði að einstökum mönnum .... x__________ * ... ,
or um ;ið gera að ía verkamenn
eins og verndartollarnir. Vér í [ verksmiðjnrnar. Fá þá til að
sjáuin Jiess glegst dæmin í vinna fyrir sig, til þess að geta
Bandaríkjunum. Þar hafa toll- rakað saman auð fjár á þeirra
verndaðir verksmiðjueigendur ! sve,tó, og leiðin, sem þeir fara,
orðið voldugir - einvaldar á hi!fa Ja”ð, fil ^ess’ er aS
, ... - Ir ■ þyngja eða fa þvngda tollbvrð-
tutolulega taum arum. Hver
miljónamæringurinn eftir ann-
an liefir runnið þar upp eins og j
fífill í túni, en kjör almúgans
hafa ekki batnað. ’Þess er lield-!
heita, og verið- ókleift liór. Nú
honni or aðalarðurinn af búi
þoirra, og af uppskeni sinni
vorður akuryrkjuhóndinn ;ið
gioiðn ö|| útgjöld sín. Er því
luogt nð gizka á, livnð vel I1011-
U1" hlýtur nð koma peningalán
gogn voði í uppskorunni, og
livnð ósanngjnrnt er nð neita
hoimm um það, en veita öðrum
gogn engu betri trvggingu.
smiðjueigendur kannast. Þeim | er |>að hægt. Nú gota þeir veitt'
ina á almenningi.
Hér fyr á árum, þegar fólkið
streymdi til Norður-Ameríku,
áður en verndartollnr komust í
ur ekki að vænta. því að milj- algleyming, þá leið verkamönn-
ónaeigendurnir, og slíkir stór- unum vel, og vinnuveitendur
eflismenn, liafa einmitt auðg-! >eugu hæfilegan arð af fyrir-
ast að meir eða mintia leyti á ta‘1{-iui" sínum; en auðmenn
! . v , i voru þa tiltölulega fáir. Miij-
kostnao samborgara sinna; 1 , , ;
n, . . ona-inæringar voru þa engir
ettir þvi sem nkismenmrmr Ajj
liafa eflst meir að auðlegð, því E11 þegar verndartollarpir
minni hefir sú upphæð orðið, j voru hækkaðir, þá skifti um.
sem almonningur liefir átt til 1>a >uku k.jör verkainanna að
j harðna. Og þrátt fyrir öll
i verkamanna samtök og fastan
! félagsskap' virðist svo sem kví-
“ j arnar færist heldur saman hjá
Ekki verður því neitað, að j þeixn en hitt. Auðurinn safn-
dálítið einkennileg er sú rás ast á fárra hendur. Samsteypu-
viðhurðanna, að Bandaríkin félögin ráða lögum og lofum.
skuli hafa orðið
verndarinnar hér
s<*r þá skemtun, s<‘in efni hat'a j
og ástæður til. Eí' menn vildu j
það, þá yrði nógu gainan næsta
snmar t.a. m.,að sjá landa hópa
sig saman, fara í alíslenzka út-
reið og ]ioysa hér vestur úr
bænum út sléttur á ísleuzkum
gæðingum.
Gaman yæri það víst, og
þrennskonar ávinningur að því
að ininsta kosti. Það vekti at-
Or norðurbygdum níja
ÍSLANDS.
(Frá fréttaritara Lögb.ý
111 tíð °g óhagstæð hefir verið
hér nyrðra seinni part sumars og
byggingin án hitunarfæra og a-
halda. Hallgrimur Björnsson tók
aö sér verkið. Verða tveir kenn-
er á kjöti alstaðar. Margir hér j arar eftirleiðis í stað eins sem ver-
lika selt miklu meira af gripum i ið liefir að undanförnu.
en l>eir gera vanalega. sökum ]>ess
bve heyskapur gekk erf(iðle”a. Islcndingadagur í Arborg.
\erður mun færra hjá mörgum af . , .
búpeningi í ár en veriö hefir að ' 1 ann Var ha,dlnn 2' aS e,ns
undanförnu. °& 1°g' ger;i rafi fyT»r- Veður var
hið ákjósanlegastá og fjöldi fólks
samankominn. Fóru þar fram
Hrossakaupmaður kom ti'l Ar-
Ix>rg ekki fyrir löngu með hóp af
ungum hrossum og seldi öll með
lítiWi fyrirböfn. Er slvo að sjá
sem hér séu nógir peningar manna
á rrii'V. Var þó verð full hátt að
sögn. Er von á mannj þessnm
aftur með anuan hóp og býst hann
við að geta selt þann hóp engu
síður en hinn fyrri.
Húsbruni í Arborg.
Þann 18.
brann i grunn
hygli hérlendra manna á einui
aðal-þjóðskemtun Islendinga;
]>að vrði til þess að benda Can-
adamonnum á það, hvað
ir
langtum of mikið. Hefir það taf-
,ið fyrir heyskap til muna og hey
orðið lakari en ella. Samt hygg
eg að flestir séu nú búnir að ná
nægilcgum heyafia fyrir búpc-n-
ng sinn, þó betur hefði átt að
vera. Búskap manna hér er enn;
svo farið, að menn þurfa mikið
hey, miklu meira en i flestum ís-
ÍS- j lenzkum bygðum. Bœði er það,
lonzkir hestar hata til síns á-1 að gjafatími er hér vanalega larg-
gætis og greiða fvrir markaði á ' ur, sökum þess hve -eint vorar,
þeini hér í landi, og í þriðja og svo hitt, að enn er búskapurinn
lagi or liér urn svo einstaklega | að miklu leyti griparækt, þó vit-
og fága'ta skemtun að ræOa, að j anleSa hefir orðið ekki svo lítil,
ekki hefir verið kostur á að j hreyting á þessu í seinni tíð og
veita sér slíka hingað til í j akliryrkja hafi farið stómrn vax-
>. m. Drann 1
|>að sem af er haustinu. Regnfall | ,u^ur 'húðarhús Sigurjóns kaupm.
Sigurðssonar. Var “ '
góða ]>egar útgjöldin hafa ver
ið dregin frá tekjunum.
vagga toll- j Sú hefir reyndin orðið í
í álfu. Ein-1 Bandaríkjunum, og sama sag-
Winnipeg, vegna þess, að engir
íslenzkir liestar hafa verið til
hér eða ekki í liöndum landa
vorra.
Það er alkunnugt, að því er
skemtanir og skemtanatæki
snertir, að mest er sókzt eftir
liinu sjaldgæfa. Einu sinni var
“hæst móðins” meðal Winni-
t
andi síðari árin.
Akuryrkja og uppskeruho-rfur.
Með vaxandi akuryrkju hafa
menn búist við batnandi hag og
]>að með réttu. Hafa menn því
klofið þritugan hamartnn að auka
þá atvinnugrein s«m mesít. En
margir eiga örðugt aðstöBu. Skóg-
ar þungir og örðugir viðast hvar.
það vandað
hús og veglegt og mun hafa kost-
að töluvert á fimta þúsund doll.
jÞótti mörgum sárt að sjá jafn
ágætt hús brenna til ösku og geta
ekki að hafst. Húsið var alveg
nýtt. bygt í sumar. Þau Siigur-
jón og kona hans eiga hér marga
vini sem fellur þungt að sjá þau
verða fyrir þessum skaða og þeim
ó]>ægindum að vera húslaus undir
veturinn. Nokkuru af húsbúnaði
og munum varð bjargað. Mest alt
sem niðri var náðist, en af því
sem uppi var náðist ekkert. Brann
þar n»'kið af vönduðum húsbún-
aði. fötum, sængurfatnaði og ýms-
um verðmætu-m munu-m. Miss
Kristbjörg Vopni (systir Mrs.
Sigurðssoný mist- allan sinn fatn-
að og aðra muni. Sömuleiðis þeir
Si’gurbjörn SigmiSsson ébróðir
SigurjÓnsj og Arni Oxford, alt
sem þeir áttu þar í herbergjum
sinum i húsinu.
Upptök eldsins voru þau að
bam þar í húsinu -hafði farið inn
i klæðaskáp og svipast eftir föt-
ræðuhöld og ýmsar aðrar skemt-
anir, eins og venja er til. Forseti
dagsins var Dr. J. P. Pálsson.
Fyrir minni tslands talaði séra
Jóhann Bjarnason. Fyrir minr»:
“Ctlendinganna" mælti Sigtr. frá
Winnipeg. Bingham að nafni,
flutti þriðju ræðuna um Canada.
Ivnattleikar milli fjögurra flokka
fóru fram um daglinn. Fyrst
reyndi nieð sér flokkur Árborgar-
manna og annar frá Teulon (hér-
lendir) og uÞnu hinir fyrnefndu.
A sama tima þreyttu Víðirmenn
við Geysisbúa og urðu þeir siðar-
nefndu hlutskarpari. Þá reyndu
aftur sigurvegararnir með sér. Ar-
borgarmenn og Geysis, o^ ]auk
þeirra atgangi svo að Gey iis-piit-
ar sigruöu. Ýmislegt annað fór
fram til skemtana og heyrði eg
ekki annað en hátíðarhaldið hefði
yíirleitt þótt vel takast.
Brautin frá Gimli til Riverton.
Tryggvi fngjaldsson er í ham-
förum að höggva brautarstæðið
undir jár,nibranti(na frá Gimli
norður að fljóti. Er nú kominn
norður í Breiðuvik. Hún hefir
sumt af verlinu öðrum í hendur
UPP a kontrakt”, en unnið sumt
sjálfur með flokk manna sem hann
hefir með sér. Býst Tryggvi vi®
að hafa lokið verkinu fyrir
næsta vetur. Er það vel að
verið. Verður þá ekkert til
fyrirstöðu að á lagning braut-
a innar sjálfrar verði byrjað strax
á næsta vori, nerraa ef ptilitískt ill-
viðri skyldi skella á og vissara
fárra atkvæða mun. Nú eru vin-
ir og sveinstaular Bakkusar lagðir
á stað að koma karli hér inn aftur,
bænarskrár á ferðinni um að fá
atkvæðagreiðslu um bannið á ný,
auðvitað í því augnamiði að f|á
það afnumið. Tveir eða fleiri
reiðubúnir aö hafa dropann |il
livenær sem leyfi til þess fæst.
Líklega verða kjósendur ekld svo
litjlþægir að láta hóa sér saman til
að koma þessum ófagnaöi inn 5
sveitina. ,Þvi að öllum sem- til
þekkja vita jxí að bannið, þrátt
fyrir smágalla. hefir haft yfirleitt
mikið gott i för með, sér.
—Fyrir rúmri viku kom felli-
bylur yfir ey nokkra í Japan; 200
mann fórust í þeim byl.
—í Montreal bíða fimm menn
begningar fyrir morð, þar af þrír
italskir, einn Rússi og einn Skoti;
hinir tveir siðastnefndu myrtu
konur.
Tekur öllu fram
í tilbúning brauðtegunda
PURITy
IFL'OUR