Lögberg - 24.04.1913, Blaðsíða 1

/
Þegar nota þarf
LUMBER
Þá RE.YNIÐ
THE EMPIRE SASH & DOOR CO., LTD.
WINNIPEG, MAN.
Furu Hurdir, Furu Finish
Vér höfum birgðirnar
THE EMPIRE SASH & DOOR CO., LTD.
WIN'NIPEG, MAN.
26. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 24. APRÍL 1913
NÚMER 17
Kosningu í Alberta
lauk svo, aö stjórn Siftons hefir
21 atkvæSi á þingi fram yfir mót-
stööumenn sina. Kosnir eru 37
liberal þingmenn og 20 conserva-
tiv, en eitt sæti er sagt vafasamt.
Kosningin er merkileg fyrir þá
sök, aö liberalar urðu nálega alstaö-
ar undir i bæjunum, en unnu í
sveitum. HiS sama hefir komiS
fram hvarvetna annars staSar i
landi voru, aS bæjirnir verSa con-
servativ, og þykjast kunnugir geta
sagt til ástæSunnar. Einn af ráS-
gjöfum Siftons misti sæti sitt, en
kemst aS í öSru, þarseuii kosningu
er frestaS. Þykir þaS benda á,
hve vel stjórnin hefir gert fyrir
sér, aS hún vann svo mikinn sigur
þó aS í móti henni stæSu auSfélög-
in og allir hinir kænustu kosninga
kappar conservativa, er þangaS
voru sendir víSsvegar aS úr land-
ini\.
Verkfallið í Belgíu.
HiS einkennilegasta verkfall
sem til þessa hefir sést í veröld-
inni, er þaS kallaS at mörgum.
Þeir verkamenn sem taka þátt í
því, heimta ekki meira kaup, held-
ur aukin réttindi til hluttöku í
landsmálum. Enginn órói fylgir
þvi, heldur er því fram haldiö
“meS krosslögSum höndum en ekki
kreftum hnefum”, einsog for-
sprakkar þess komast aS orSi.
Einkennilegt er þaS líka, aS ýmstr
atvinnu veitendur hjálpa verka-
inönnum sinum, t. d. hefir einn
tekiS aS sér aS sjá fyrir 50 börn-
um verkamanna sinna, meöan
verkfalliS stendur og ýmsir eru
sagSir hvetja þá til þess aS standa
stööugir og láta ekki undan, fyr
en þeir fá kröfum sínum um
rýmri og réttlátari kosningalög
samþykt. Á þingi er. fram komin til-
laga um málamiSlun, er Iíkleg þyk-
ir til framgangs, þó aS allir hinir
svæsnari conservativar séu sáttum
mótfallnir. Verzlun og viöskifti
landsins biSa ærinn knekki af
verkfallinu, og kolanámu eigendur
einir saman eru sagöir tapa um
200 þús dölum á degi hverjum.
Kaupmönnum og nálega hverjum
sem verzlun og iönaS reka, er
áhugamál, aS sáttir takist, og
leggja hart aS stjórninni aS lát&
undan.
Auðvaldið og stjórnin.
Erá þvi hefir fyr veriö sagt hér
í blaöinu, aö fyrir járnbrautamála
nefnd var stefnt fyrir all löngu
því nauösynjamáli vesturiandsins,
aS færa niSur flutningsgjald á
vörurrí í vestur Canada. Nefndin
komst aö þeirri niSurstööu, sem
öllum lá í augum uppi, aS flutn-
ingsgjald var þriöjungi og i mörg-
um tilfellum meir en helmingi
hærra vestan lands en austan, og
skipaSi járnbrautarfélögunum aS
færa rök fyrir aS sanngirni væri
fyrir þessu. Canada stjórn setti
lögmann til aö flytja mál almenn-
ings fyrir nefndinni, en sá var svo
aögeröa lítill, aö sá lögmaSur gerö-
ist höfuömaöur aS framsögu sakar,
sem Alberta og Saskatchewan
stjórnir höföu fyrir sig, og Cowan
íiét. Hann sýndi fram á, aS meira
væri flutt eftir járnbrautum
vestan lands en austan, og aS
ódýrara væri aö byggja braut-
irnar og starfrækja þær. Því
mælti sanngirni meö því, aS flutn-
ingsgjald í sléttu fylkjunum væri
lægra en annarstaSar í Canada.
Mabee dómari var formaöur
nefndarinnar þegar hér var komiö,
en er hann dó, setti Bordenstjórn-
in annan í hans staö, og hefir síö-
an ekkert gjörzt í nefndinni. nema
aS hún hefir hlustaö á málsvörn
félaganna og ekkert aS hafzt síS-
an í f jóra mánuöi. —r Nú er komin
á loft skýring á þessu aSgeröaleysi.
Aöalmenn í Bank ot Commerce
eru nákomnir C. N. R. félaginu
og i þeirra þjónustu er sá lögmaS-
ur, sem stjórnin fól málsvörn al-
mennings fyrir nefndinni. Þeir
eru sömuleiSis handgengnir stjórn
Bordens, og hafa oft og mörgum
sinnum sótt heim Borden í seinni
tíS; þaö þykir ekki, ólíklegt, aS
þeir hafi tjáö honum óskir sínar
í þessu efni og sannfært hann um,
aö C. N. R. kæmi þaö illa, aö færa
niöur fargjöld vestanlands nú sem
stendur. Blööin segja þaS, aö
minsta kosti, og ekki væri þaö ný
bóla, þó aö vinátta Bordenstjóm-
arinnar viö stórfélögin sýndi sig
enn á ný í framkvæmdinni.
/
Oboðinn gestur.
Sir Richard McBride, stjórnar
formaöur i British Columbia er
staddur í Ottawa um þessar mund-
ir, og er sagt aö hann hafi komiö
þangaö óboSinn, og meir en þaö.
Sum blööin hafa jafnvel boriö þaS
upp í sig, aS hann sé í þeim erind-
um aS steypa Mr. Borden af stóli,
meS aöstoö Bob Rogers, og setj-
ast sjálfur í æSstu völd. Hvort
sem þaS er nú í; bigerC eöa ekki,
þá er þaö víst, aö Sir Richard
stendur vel aö vigi til aö koma
málum sínum fram innan flokks-
ins, nú sem stendur. Hann hefir
reynst furSulega drjúgur til aö
afla sér atkvæöa í British Columbia
og flokki Conservativa, er aö hon-
um hinn mesti styrkur. FólkiS í
B. C. vill vitanlega umfram alt,
aö ráSagerS liberala um flota-
bygging Canada komist á, og aS
mikill partur þess flota verSi sett-
ur vestanlands, eins og vitanlega
verSur, ef til kemur. Ennfremur
vilja þeir þar vestra bægja Asiu-
mönnum frá landinu og í þriöja
lagi vill McBride fá hærra tillag
úr ríkissjóSi fyrir fylki sitt, heldur
en nokkurt annaS fylki fær í
Canada. Ef hann vill deila viö
Ottawa stjórnina um eitthvaö af
þessu þrennu, þá er honum auS-
velt aö kippa British Columbia úr
liöi hennar, en viS því má stjórnin
alls ekki. MeSan Sir Wilfrid var
viö völd, gerSi McBride þaö iöu-
lega, aS setja lög um útilokun
Asiumanna frá B. C., og enn getur
hann gert þaS og látiö Borden
nema lög þau úr gildi og veröa
þarmeS fyrir óvild allra verka-
manna i fylkinu. Sir Richard
hefir gefiö í skyn oftar en einu
sinni, aö honum likar ekki skipa-
tollur sá, sent Borden er aö kúga
í gegn. Nú er mörgum forvitni
á aö vita hverju fram vindur,
hvort Sir Richard sætir þvi lagi,
sem honum býöst og uvermg bann
veröur leiddur af höndum. Sum-
ir spá, aS honum sjálfum sé per-
sónulega upphefö vís, — aS veröa
lávaröur, High Commissioner eöa
fulltrúi Canada i Londoh, ellegar
þá forsætisráSherra í Canada. Hin
fyrstnefnda upphefö rnundi þykja
vel til fallin og “billega sloppiö”,
ef hún nægöi, og fulltrúa staSan
ekki síöur, meö því aö hvort-
tveggja mundi kippa lionum úr
stjórnmálum og gera hann mein-
lausan, sem keppinaut þeirra, er
völdin hafa.
Hernaður og verk-
smiðjur.
Á Þýzkalandi er upp komiö mál,
sent sýnir almenningi inná þaö,
hvernig sténdur á hinum hörmu-
lega herbúnaöi þjóöanna nú á dög-
um. Foringi Sosialista á þingi
ÞjóSverja, hinn frægi Liebknecht,
lýsti því einn daginn í ræöu sinni,
aö þær verksmiöjur einstakra
manna, sem vinna aö vopnasmíöi
þar í landi, heföu samtök til aS
undirbjóöa ekki hvcr annan, og
skiftu svo meö sér ágóöanum.
Sömuleiöis kvaS hann verksmiSjur
þessar halda viö úlfúS á Frakk-
landi til Þjóöverja og nefndi meö
nafni þau blöö á Frakklandi, er
mútur þægju, svo og þær verk-
smiöjur á Þýzkalandi er mútuöu
blööunum í þessu skyni. Jafnframt
gat hann þess, aö Krupp’s verk-
smiöjur heföu njósnara í þýzka
ráöaneytinu og mútuöu háttsett-
um herforingjum til aö segja til
um ráöagerSir stjórnarinnar í
vopnasmíSum. Allar þessar upp-
lýsingar kvaö hann sig hafa gefiS
hermálaráSherranum fyrir æSi
löngu, ogblaö Sosialista, Vorwárts
hefir drjúgum gefiS þær í skyn.
Hermála ráögjafinn haföi fátt
aS segjíl annaS en þaö, aö sér þætti
leitt, aö þetta skyldi koma frani í
heyranda hljóöi, áöur en rannsókn
sakargifta væri lokiö. '
---Þess má geta, aö þegar Bord-
en kom fram meö tillögu sína aS
greiöa 35 miljón dala skipatoll,
til Breta, kom Bourassa fram meö
þ áákæru, aö hin stærstu vopna-
smíöa félög heimsins væru öll í
samtökum um aö knýja þjóöirnar
til herbúnaöar og beittu til þess
fé og kænlegum ráöum.
Silfurbrúðkaup.
_:___
Fyrir 25 árurn — eöa 15. Apríl
1888 gengu þau séra FriSrik J.
Bergmann og Guörún O. Thor-
lacius í hjónaband. Þá færSi
skáldiS Einar Hjörleifsson þeim
hlýja lukkuósk í kvæöi, þar sem
niöurlags oröin eru aö ástarband
þeirra blessist af “sól og vori og
sumaróö, trú djörfung, dáS og
þori, fögnuöi ást og blíSu.”
Nokkrir vinir séra Fr. J. Berg-
manns og konu hans, komu sér
saman um aö bjóöá.þeim hjónun-
um til samsætis 15. Apríl s. 1., og
skyldi þaö samsæti vera silfurbrúö-
kaup þeirra. — Þetta samsæti fór
fram í kirkju TjaldbúöarsafnaSar,
þtH svo margir tóku þátt i sam-
sætinu, aS ekki var tilhugsandi aö
allur sá fjöldi rúmaöist í húsi
prestshjónanna.
Sunnudagaskólásalurinii þar sem
samsætiö fór fram var prýddur
flöggum og blómum. Mætti þar
augum, til hverrar1 hliöar sem lit-
iö var, íslenzki fáninn, og á einum
staö gat aS lita gamla íslenzka
skjaldarmerkiö —> fálkann. öll
þessi íslenzka prýöi átti mjög vel
viS, því séra Friörik er um fram
alt íslendingur. Hjá íslendingum
hefir hann starfaö alla sína æfi,
og þótt hann hafi dvaliö fjarri
fósturjöröinni, þá hefir hann
margt og mikiS hugsaS og ritaö
um VelferSarmál þjóSarinnar
heima.
Þegar allir höföu tekiö sæti, þá
rétti lítil stúlka, dóttir Hjálmars
A. Bergman. fagrar blómvönd aS
silfurbrúöurinni. Þá var næst
sunginn sálmurinn 589 í sálmabók-
inni, sem var sunginn viö gifting
sér Friöriks J. Bergmanns og konu
hans fyrir 25 árum. Aö því loknu
setti Hjálmar A. Bergman lög-
maSur samáætiS meö stuttri og lag-
legri ræSu. ÁvarpaSi hann sér-
staklega silfurbrúöhjónin fyrir
hönd samsætisvinanna, og afhenti
þeim gjöf frá öllum hinum viö-
stöddu vinum. Var þaö vandaö
“cabinet” með silfur boröbúnaöi.
Lukkbóskir bárust silfurbrúS-
hjónunum meS símskeytum. Frá
séra Magnúsi Jónssyni í NorSur-
Dakota og annaö frá Reykjavík frá
ísa-fold, undirritaö Ólafur Björns-
son, Bjarnarson, Helgason, Niels-
son. Hjörleifsson.
Þá barst þeim einnig kvæöi á
norsku eftir Didrik Grönvold, sem
er mágur Mrs. F. J. Bergmann,
var kvæöiS fyrst lesiö upp og svo
sungiS á eftir. ÞaS var eins og
hugönæm kveSja úr fjarlægö til
silfurbrúShjónanna, og í raun og
veru eins og endurskin af heilla-
óskunum hans Einars Hjörleifsson-
ar frá 1888. ÞaS er eins og þetta
norska skáld viti aö þær óskir
hafi oröiö aS áhrinsoröum. Þetta
átti þafna svo mjúg vel viö, því
þeir sem til þekkja viSurkenna víst
allir aS óskin hafi komiS fram,
eins vel og mögulegt er. Þjví
hjónaband silfurbrúöhjónanna hef-
ir blessast meö “sól og vori og
sumaróö, trú, djörfung, dáö og
þori, fögnuöi, ást og bliöu”, og því
gátu samsætisvinirnir tekiö undir
meö skáldinu og sungiö;
— Eders er glansen — Den stiger
saa rikt
fra Eders kjærlige virke.
Hjemmet I bygget med troskap og
pligt
voksende som Eders kirke.
Skinnende plet — det laa som et
digt
mellem birke.
Nu har det hæder av fem og tyve
aar.
Dag er oprunden med glæde.
Sölvbrudgom, sölvbrud í barne-
kredsen staar
signet av vennernes kjæde.
Alle de bjerternes festlige vaar
vil berede. —
Þegar kvæöiS haföi veriö sung-
iö stóö upp Árni Andersson lög-
maSur og mælti fyrir minni silfur-
brúöhjónanna. Slikt hiö sama
gjörSu Jóhannes Gottskálksson,
Árni Eggertsson og Sigfús Ander-
son. A milli ræSanna var skemt
meö söng og píanóspili.
Séra Friörik J. Bergmann þakk-
aSi þann vott um vináttu, sem sér
og konu sinni væri sýndur meS
samsæti þessu, og gjöfina sem
þeim var færS. RæSa hans var
fjörug og skemtileg eins og svo
margar aörai; tækifærisræöur hans,
sem altaf bera þess vott aS sálin
er síung þó hárin gráni.
Auk þess sem þannig var skemt
meö ræSum og söng, pá voru og
framreiddar veitingar; kvenfélags-
konur safnaöarins önnuSust um
þaS og tókst mjög myndarlega. I
brúökaupsveizlum er ætíö vandaö
til aö því er snertir vistir og fram-
reiöslu, en þó aS alt gangi þá ekki
eftir sem beztum reglum, þá mun
oftast hugsaö aö brúöurin sé ung
og hafi takmarkaöa þekkingu á
því sem til hússtjórnar heyri, en
kvenfélagskonurnar hafa vitaö aö
hér var veriö aö halda brúökaup
fyrir brúöur, sem hafSi 25 ára
reynslu í hússtjórn og æfinlega tek-
ist vel, og því hafa þær gætt þess
aS hafa alt j svo góSri reglu aö
jafnvel hin röggsamasta húsmóöir
gæti aö engu fundiS.
B. E. Björnson.
Þröstur í skóginum.
Æ, þarna hóf þrösturinn fyrsti
Sitt þjóðlag um vorkveldin löng.
Hann lyfti sér létt niö'raf kvisti,
A leiö minni hoppaöi’ og söng.
Og söngur einn varö mér á vör-
um —
Þó vor-rónuir minn sé á förum.
Þú syngur ei hér þér til hróöurs,
Né hugsar um arö fyrir bú.
Af ástum til góöviöra’ og gróö-
urs
Er gaman aö syngja’, eins og þú.
Og syngja sig velkominn víöast—
En vita’ ekki af fyr en síöast.
14—4. ’i3-
Stephán G. Stephánsson.
HIRÐIÐ BRÉFIN.
Þessi bréf eru aS Lögbergi, og
umbiöjast eigendur aö sækja þau
sem fyrst:
Miss Þórunn Baldvinsdóttir ('tvö
íslandsbréfj.
Mrs. Ester Boberg.
Mr. G. O. Gíslason ftvö bréfj.
í Ottawa
er stjómin illa stödd. Hún hefir
tögl og hagldir aS því leyti til, aö
38 atkvæSi hefir hún umfram
liberala, en i liöi hinna síSarnefndu
eru svo ötulir og röskir liösmenn,
aö stjórnin á fult í fangi meö aö
verjast þeim. ÞaS sem barizt
hefir veriö lengst og haröast um
á þinginu er’ vitanlega flotaskatt-
urinn, — sú uppástunga Borden
aö greiöa 35 miljóna, skipatoll í
sjóS Breta, til þess aS smíSa her-
skip fyrir. Því vilja liberalar
meö engu móti una, og hafa beitt
öllum ráSum til þess, aS hindra
framgang þess máls. Eitt helzta
ráö þeirra hefir veriö aS beita
málþófi, þannig aö einn þingmaö-
ur stendur upp til aö tala, þegar
annar hættir, og hafa umræSur
meö því móti staöiS bæöi dag og
nótt, helganna á milli, því aö
stjórnin liefir aldrei veitt fundar-
hlé, og ætlaö sér meS þvi móti aS
kúga mótflokkinn til þess aö gefast
upp. Nú hefir hún tekiS til þess
örþrifa ráös, aö skera niSur um-
ræöur, en því hefir aldrei veriö
beitt á Canada þingi fyrri. Con-
servativar beittu fyrir sig málþófi,
meSan Sir Wilfrid sat viö völd,
en hann lét í hvert skifti undan
þeim og skaut því máli, sem um
var deilt í hvert sinn til úrskurö-
ar landsmanna. Nú er fariö aftan
aS þeim siSum; nú þykist stjórn-
in ekki þurfa aö leita til þjóSar-
innar um úrskurö landsmála,
heldur brýtur hún á bak aftur mót-
stööu þingsins og fer sínu fram,
hvaS sem fulltrúaf þjóSarinnar
vilja. ÞaS er hin gamla saga,
sem altaf veröur ný, aS conserva-
tivar þykjast einhlítir til aö stjórna
landinu og smokka sé<r hjá því aö
leita til þjóöarinnar, nema þegar
þeir eru til þess knúSir meS lög-
um. ÞaS er kúgunarvilji aftur-
haldsins, sem þar sýnir sig, einsog
svo oft og víöa annarsstaöar.
Sá sem sagöur er aö ráöa mestu
um þessar aöfarir stjórnarinnar,
er okkar gamli, góSi Rob Rogers.
Hann fekk sinu mælir skekinn og
fleytifullan á þinginu einn daginn.
I'aS var sannaö á hann, aS nann
heföi veitt einum tiokksbróöur
sínum, syni þess mánns sem er
höfuösmaöur kosninga í Saskat-
chewan, leyfi til þess aS taka 73
ekrur í borginni Prince Albert,
sem heimilisréttarland. Pilturinn
borgaöi 10 dali fyrir þaS i lands-
sjóöinn og seldi þaö aftur fyrir
100,000 dali og nú er þaö taliS
374 þúsund dala viröi. Hann gat
ekki skotiS sér undan aS kannast
viö, aS þetta væri satt, en enga
vörn haföi hann fram aö bera,
heldur tók hann til gamla bragös-
ins, aö brigzla og skamma stjórn
inótstööumanna sinna, meöan hún
sat aS völdum. Skoraö var á hann
aö láta þessi “kaup” ganga aftur,
svo aS landssjóöur heföi sitt upp
úr landi þessu, en ekki vildi hann
neinu lofa um þaö. ÞaS má vera
harmsefni öllunt góöum borgurum
í landinu, aS slík ósvinna skuli
ciga sér staö í stjórn landsins, og
hitt ekki síöur, aö annaö eins og
þetta skuli haldast ráögjöfunum
uppi, hegningarlaust, þó aö sannaö
sé og á allra vitoröi.
Churchill rændur.
Einn daginn geröist þaö, sem
frægt er oröiö, aö flotamála ráö-
herra Breta, Winston Churchill
var rændur 2500 dölum og merki-
legum skjölum viövíkjandi embætti
hans. Þetta fór fram í Frakk-
landi meö því móti, aö ráöherr-
anAvar boSinn í samkvæmi, þar-
sem spilaö var um peninga og
vann hann allmikla upphæö og
stakk henni i vasa sinn hjá vasa-
bók sinni, en í hana haföi hann rit-
að ýmsar upplýsingar, sem ann-
ara landa stjórnum heföu þótt
mikilvægar. Mær ein forkunnar
fögur gekk á tal við ráSherrann aö
spilinu loknu og er henni kent um
aö hafa stolið peningunum og
vasabókinni, og er hennar því leit-
aS um allar jaröir. Churchill var
á ferSalagi á einu herskipi Breta,
og kom viS land, þar sem hann
vissi af mannfagnaöi fyrir, og
láta . Englendingar sér fátt um
finnast hans athafnir.
Frambald í vændum.
Þó aS telja megi lokiö stríöinu við
Tyrki, þá er sagt, aS ekki sé úti styrj-'
öldin á Balkanskaga. Búlgarar gerast
svo ágjarnir til landa, aS bandamönn-
um þeirra stendur stuggur af. Þeir
vilja fyrir hvern mun eignast Salon-
ika, sem er hafnarbær viö Grikklands-
haf, en þá borg hafa Grikkir tekiö og
vilja ekki sleppa. ÞangaS senda
Grikkir liö og er sagt aS þeir hafi boö-
iö út hverjum vopnfærum manni, til
að verja hana. I annan staö senda
Bulgarar herliö frá Adrinanopel og
Chatalja á þessar slóSir og er talið
víst, aS til bardaga komi meö þessúm
þjóöum áöur en langt um líður.
Serbar veita Grikkjum liö, enda er
þeim sjálfum usli búinn af ágengni
Bulgara. Fyrir her Grikkjanna ræöur
konungur þeirra Constantine og bera
þegnar hans mikið traust til her-
kæn^Jcu hans.
Drjúgur skildingur.
er þaö, sem almenningur á Bretlandi
leggur til ríkisþarfa árlegr.. pjarmála-
ráðgjafinn, Lloyd George, er nýbúinn
aS leggja fjárlögin fyrir þingiö og
eru útgjöldin áætluS í ár 978,800,000
dala. Þau útgjöld eru meiri en nokkru
sinni hcfir áður veriS á Bretlandi, og
er þvi vitanlega um aö kenna, aS út-
gjöld til hernaðar og vígbúnaöar hafa
vaxið meir en nokkurn tíma áSur.
Eigi aö síður hefir Lloyd George enga
nýja skatta lagt á landið, heldur er
tekju auki af hinum fyrri ráöstöfun-
um hans svo mikill, aS vel hrekkur
fyrir útgjalda aukanum. Um 100
miljónum dala á aS verja til umbóta
á hag almúgans, en það er litið hjá
því, sem til vígbúnaðar fer.
Hvaðanæfa*
— Þing Kínverja, er semja skal
stjórnarskrá landsins, kom saman
í Peking fyrir viku síðan, og var
þeirn atburöi fagnað um alt land.
— Etna, Vesuvius og Stromboli
eru öll óróleg, sem jstendÞr, og
hefir ekki boriö viö fyr ,svo menn
viti, að þau þrjú hafi spúið á
sama tíma.
— Reiknast hefir svo til fróð-
um mönnum að eignir Rotchilds
ættarinnar á Frakklandi séu 2000
miljónir dala virði. Gamli Jión
Rockefeller má fara aS heröa sig.
— Þrjátíu fórust í járnbrautar-
slysi í Croatiu í Austurríki, þann
7. Apríl.
— íbúar í New York borg telj-
ast nú 5.332.000. ÁriS 1910 voru
þar 4.766.000 íbúar.
—Trúlofaður er hinn afsetti Portú-
gals konungur, Manuel, furstadóttur á
SuSur Þýzkalandi, mjög auöugri aö
sögn. Hún er sonardóttir Ferdinands
þess, er verSa átti konungur á Spáni
1870, og Napóleon 3. stuggaði viö svo
höstugt, aö stríðið milli Frakka og
ÞjóSverja, 1870-71, hlauzt þar af.
Ur bœnum
MuniS eftir sumarmála sam-
komu kvenfélags Fyrsta lút. safn-
aöar 24. þ. m. Góöar veitingar.
Gott prógrpnm.
Fæöi og húsnæöi fæst keypt aS
473 Toronto St.
Á föstudaginn var lézt í Minne-
ota einn íslenzku frumherjanna .þar,
Jósef Jósefsson, (irk Haug-
stööum í Vopnafiröij, um áttrætt.
Jósef heitinn var mjög merkur
maöur, ágætlega vel gefinn, fróö-
ur um margt og þjóöhagasmiSur.
Nam hann smíSi og vann aö því
lengi í Kaupmannahöfn og ment-
aöist þar mikiö. Hann bjó miklu
rausnarbúi á Framnesi í Austur-
bygöinni svo nefndu í Minnesota
á síöari árum dvaldi hann í Minne-
ota bæ ásamt konu sinni, en börn
þeirra eru tvö, Victor og Elvira,
tviburar, nú um tvítugt og búa aö
frumbýlinu Framnesi. Ekkja hans
Helga, er dóttir Jóns í Papey,
systir Snorra dýralæknis.
Hr. Antóníus Th. ísberg, sem
hefir um mörg ár átt heima á
Baldur, Man. og verrB þar verk-
stjóri járnbrautanna, fór þaöan al-
farinn í síöastliSinni viku, ásamt
konu sinni, vestur til Calgary.
Mánudagskveldið 14. þ. m. var
:>eim hjónum haldiö fjölment skiln-
aðarsamsæti og gefnar góSar gjaf-
ir til menja, enda hafa þau átt
miklum vinsældum aö fagna. Hr.
sberg hefir veriö ötull stuönings-
maöur safnaöarstarfsins, og í safn-
aðarstjórn hefir hann veriö lengst
af síöan íslenzkur söfnuður var
stofnaöur í Baldur.
I meir en tvær klukkustundir
skemti herra Jón Runólfsson f jölda
áheyrenda í Goodtemplara húsinu
á fimtudaginn, og tókst þaö svo
vel, aö ýmsir hafa sagt oss, aö sú
samkoma hafi verið ein sú bezta,
sem þeir hafi veriö1 á. Jón leikur
á fleiri strengi en einn eöa tvo, en
einkum viröist hann hafa til aö
bera kýmni, meö allri hægðinni,
sem áheyrendur þokkuSu vel.
Herra Jón Runólfsson les frum-
samin og þýdd kvæSi í Goodtempl-
ara húsinu á Clandeboye Ave. í
Selkirk kl. 8, á fimtudtgskveldiö
1. Mai 1913.
Vonar hann aö sjá sem flesta
Selkirk landa sína þar, viö þetta
tækifæri.
Hann hefir á boðstólum ljóö,
sem svo erú viturlcg, hnittin og
smellin, að þau vekja hjá áheyr-
andanum heilbrigða hugsun, aödá-
1111 og gleöi. Jón leikur á fleiri
en einn streng er hann stillir hörpu
sína. Komið þér nú þetta áminsta
kveld, þér fáiö máske aldrei aB
hlýöa á Jón framar. Hann leggur
á staö frá Winnipeg aö morgni
hins 14. Maí næstkomandi til Is-
lands. n.
Séra F. J. Bergmann fermdi i
TjaldbúSarkirkju sunnudaginn 6.
Maí síöastl., þessi ungmenni;
1. Edwin Sigurrann Egilsson,
Jónsson
2. Guömund Sigurösson Ander-
son
3. Guömund Lúövík, Nikulásson
Özursson
4. Halldór Halldórsson
5. Jóhann Jónsson Einarsson
6. Jón Hannesson Gunnlaugsson
7. Jónas Ásmundsson Jóhannes-
'son
8. Kára Sigurjónsson Snædal
9. Pál GuSnumdsson Magnússon
10. Beatrice Jóhönnu Sveinrós
Stefánsdóttur Pétursson
n.Björgu Egilsdóttur Anderson
12. Fjólu Jóhannesdóttur Gottfred
13. Helgu SnjófríSi Johannesdótt-
ur Jónsson.
14. Ingibjörgu Jónsdóttur Jónsson
15. Kristínu Hjálmarsdóttur Jó-
sefsson •
16. Kristjönu Þórunni Vigfúsdótt-
ur Þorvaldsson.
Ólafur Þorvaldsson. •//j '')-*/
Frændi minn farinn nú ertu
til friöar heimkynna;
þangað, sem hugur þinn haföi
hæli margsinnis,
lausnarann þjóöa þá leistu
ljós gegnum trúar.
En návist hans nú hefir hlotiö
og njóta mátt sælu.
Leið bín var löng hér á jöröu
og Htt greiS á stundum;
áfram þá öruggur halda
einatt þú náöir.
Trtiar grufls tímanna þoka
þig trautt náöi villa,
því leiösögn af ljósinu vonar
löngum þú haföir.
Áfangann örðuga hefir
þó endaö um siðir;
og horfinn frá heimsböli öllu
til hærri ert staða.
Einatt eg mun þig á nunnast
og meö þér oft t/era
í leiöslu á launstigtim hugar,
unz Ht eg þig aftur.
Gróa frá Krossholti.
fiÝf mle
I