Lögberg - 12.02.1914, Blaðsíða 1

THE EMPIRE SASH & DOOR CO., LTD.
Henry Ave. East,
Winnipeei Man.
VIÐUR, LATH,
ÞAKSPÓNN.
Fljót afgreiðsla.
Ábyrgst að vel líki.
iHftef o.
THE EMPIRE SASH & DOOR CO., LTD.
Henry Ave. East.
Winnipcg, Man •
VIÐUR, LATH,
ÞAKSPÓNN
Fljót afgieiðsla.
Ábyrgst að vel líki.
27. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN !2. FEBRÚAR 1914
NÚMER 7
KOSNINGA BRELLUR
I GIMLI KJÖRDŒMl.
Fémútur, vínveitingar og önnur lagabrot framin
af stjórnarþjónum og löggœzlumönnum í
þjónustu fylkisins. —- Mr. T. H. Johnson
leggur fram kœrur þar um á fylkisþingi.
f'etta fylkisþing er eitt þaö líf-
legasta, sem haldið hefir verið um
langan tima. Afbrot stjórnarinn-
ar í skólamálinu hafa verið tekin
til athugunar. MeSferS og eft:r-
lit vinveitinga leyfa, helzt svokall-
aSra “klúbba” í Winnipeg, er
stjórnin ber ábyrgS á, hefir veriS
brýnt fyrir henni. Rétti kvenfólks
t'l kosninga og rétti ahnennings til
aS fella eSa samþykkja lög, af-
greidd frá þingi og stjórn, hefir
veriS haldiS öfluglega aS henni.
Þessi áhugamál framfaramanna í
öírum löndum: rækileg upplýsing
ungdómsins, takmörkun vinsölu og
ýtarlegri hluttaka almenn:ngs i
stjóm og löggjöf, hafa fengiS öfl-
»igt fylgi liberala á þingi, meS
þingmanni Vestur-Winnipeg í
broddi fylkingar. MeS því aS
stjórnin stendur fast í móti þess-
um framförum, þá hefir sóknin
orSiS erfiS, hefir þó Íent mest á
einum manni, Mr. T. H. Johnson.
Á þingfundi á föstudaginn braut
Mr. Johnson upp á enn einu máli,
sem varSar nv'klu fyrir fylkisbúa,
en þaS voru aSfarir stjórnarliSsins
i Gimli kjördæmunum síSastliSiS
vor. Hann bar þar fram níu kæru
atriSi á hendur þeim, sem unnu aSJ
kosningu Mr. K. L. Taylors og ;
rökstuddi þau meS meir ett e tt
hundraS dæmum, er liann taldi
andlegum eínum, heldur af þvi,
hve bendlaSur bann er vtS brenni-
vín. ÁSur en langt var komiS í
kosningar baráttunni, kom þaS 1
ljós, aS öllu var tjaldaS til og
•hverju ráSi beitt, sem aS haldi
mátti koma, af hálfu stjórnarinnar
og þ ngmannsefnis hennar í Gimli
kjördætni.
Þingmaður skaut nú því orði
inni, aS þaS hefSi sýn t sig, aS
kjósendum hefSi falliS Taylor vel
í geS.
“SíSur en hitt”, mælti Mr. John-
son, ,‘aS hann veitti þeim vel”.
Kjósendum var sagt. aS jafnvel
þó þeim líkaSi ekki Taylor, þá
skyldu þeir þó kjósa hann fyrir
þann stutta t’tma, sent eftir væri af
kjörtímabilinu, enda skyldi þá ó-
grynni fjár úr fylkissjóði verða
eytt í kjördæminu. Þeir sem
kttnnu þvi illa, aS stjórnin, skyldi
setja upp á þá þingmannsefni á
sitt eindæmi, voru bliðkaSir meS
öllu móti og lofaS öllu fögru, eink-
um vegabótum, er kjósendum voru
lífsnauðsynlegar. HerópiS í kosn-
ingar baráttunni var: “Engir veg-
ir fást, nema þiS greiSið atkvæði
meS Taylor”, og svo langt var far-
ið i þessu, aS auglýsingar voru
festar upp fyrir utan aðsetur
stjórnanna meS þessari áletran:
“GreiSiS atkvæSi meS Taylor og
Mannadæmi.
Bögglar með pósti.
i.
íslendingur er maður, og hefSi
ekki unaS öðru betur, þó völ hefSi
veriS á.
Þó kemur þaö fyrir, aS manni
leikur öfund á, hvernig annara
þjóða menn hér vestra, sverja sig
glögglega í góðar ættir. HvaS
kom íslendingnum annars til aS
nefna eitthvaS af álfunni hérna:
írland iS mikla? Voru írarnir þá
lika orðnir á imdan okkur, eins og
á íslandi fyr, og hér, viS næstu
hingaS komu? Þetia er einungis
okkar á milli. Hitt er heimskunn-
ugt. aS þegar írland leggur niSur
enska okiS, verða það Vestur-Ir-
arnir sem greiddu skattana, þá sem
þjóS þeirra þurfti, til aS drepa sig
úr drcma. Hvenær þeir byrjuSu
upphafiS á þvi, veit eg ekki um,
en aS því hafa þeir altaf veriS í
mínu fjörutiu ára nágrenni, og
haft að orðtaki, þaS sem þýða
mundi á vora tungu: aS hittast svo
á Þingvelli heima. Og þeir striddu
ekki um stefnurnar þar. Þeir
greiddu málagjöldin þangaS, sem
djarfmannlegust var framsóknin.
Manni fanst þaS ættarbót, aS
vera írlendingur.
II.
Fyrir fjórum-fimm árum, gekk
hér griskur maSur um geitarhúsin,
til aS afla þjóð sinni ullar. Átti hún
! Devouian lagði upp í langferS frá
i Holyhead á Englandi. Þegar kom
Ixtksins er aS því komiS, aS ut á rúm neituBu nítjánmanns
böggla má senda meS pósti í Can- at skipshöfninni aS vinna, vegna
ada, einsog t ÖSrum siðuSum lönd- l,ess aS aSrir hásetar tilheyrðu ekki
um, og skal hér geta um nokkrar I ofannefndu sjómanna sambandt.
reglur, hinar helztu, sem böggla- StýnmaSur helt til sama lands og
send ngum meS pósti eru settar. , vo™ Þessir l9 handtekmr og sett-
Enginn böggull má þyngri vera ir * varShald fyrir samsæri til upp-
en ellefu pund. Fimm cent kostar hlaups á sjó.
undir fyrsta pundiB og I cent. und-
ir hvert pimd þar yfir, ef staðurinn
hvert pund þar yfir ef staSurinn' fT^hU^.'rurmar og°tré''ræktUS j
setn sent er til er ekkt lengra a | 1
burt en 20 tnílur. Tíu cent kostar
undir fyrsta pundiS og 4 cent und-
ir hvert pund þar yfir, til allra
staða í fylknu, utan 20 mílna
Munið eftir kappspilinu í kvöld
milli Liberala og Conservatíva í
etri sa! Good Templara.
I Glasgow á Skotlandi er stór
grasgarður og eru mörg fögur og
Næsta þriðjudag
eru allir meðlimir ísl. libtral
klúbbsins beðnir að mata áfund
þar í geysilega stórri glerhöll.
Hún var sprengd i loft upp meS
sprengikúlu fýrir skemstu, svo aS
hæði jtak og veggir fóru mélinu
smærra, en flestöll blómin eySi-
lögSttst. VarSmaður náði annari
j sprengikúlu og gat slökt í henni
við mikinn lífsltáska; meiddist sá
mikiS af lljúgandi glerbrotum.
V'erkiS þykir óbótaverk. Kven-
réttinda dísttm er kent um þetta
hervirki.
ttpp, er þó værtt ekki nema nokkur góSum hráutum . Skrifleg loforS
hluti af; öllum þeim, sem íram , voru gefin um jtaS, aS kjósendur
bera mætti. TTann lagSi fram skyldu fá ettdurgjald hjá stjórn-
sknflega kærtt. kvaSst skyldu bera hini ef Alr. Taylor væri kosinn.
ttbyrgS á ölltt sem i ihentii stæSi ! T’etta ráS er ekki nýtt, mælti
Mr. Johnson. heldur alvanalegt, aS
sú stjórn sem við völd væri, beitti
aS gera
sem
og skoraði á stjórnina
gangskör að málinu.
Þó aS hér sé aSeins 11111 eina
attkakosning í vissu kjördætni aS
ræða, þá er máliS merkilegt. Kær-
an. nteS jieim rökum og gögnum,
sem hún er studd, sýnir og sannar
1 heyranda hljóði, JmS sem menn |
áhrifum sínum fvrir þ’ngmanns-
eftii sin i aukakosningum. og al-
menningur virtist ekki taka til
jiess, þó undarlegt væri, nema slík
afskifti keyrSu fram úr öllu hófi.
| F.n 1 Gimli kosningunni hefSi
stjórnin beitt sér svo purkutíar-
hafa reyndar þozt v.ta, þo ekki , ]aust ag aimennings álitinu var of-
haf. verS ttppur kveBtS fyrri, ^ ÞaC væri sannarlega mikil-
hversu skaðvænlegum ráSum og ó- j ' . rauninni hneyxlanlegt,
svtfnum er beitt t þesstt fylkt. af | ag .órnin sk wi eyí5a fast a5S
vtssr, halfu, t.l að v.nna stgt.r ■ j Io0.ooo dölum á einu sumri í Ghnli
" ’ kjördæmi, einsog fylkisreikningar
sýndu. ÞaS væri lineyxianlegt, aS
Ræöa Johnons.
Þegar Mr. Johnson ílutti ræðu
sína, voru fjárlög fylkisins til um-
fæSu. Hann vék fyrst aS nokkr-
um ágöllum i meSferS stjórnarinn-
ar á fylkisfé, áriS sent leiS, er
hann hafSi þá átaliS. AS J>vt mæltu
vék hann aS kosningunni 1 G mli
hjördæmi í Mai 1913, kvaS þá
mann liafa boSiS sig fram, er fram
aS þvi liefði veriS ój>ektur þar,
mann, sem aldrei hefSi gefiS sig
°pinberlega viS stjórnmálum. Á
þe:m
trtörgu fundum sem haldnir
hefðu veriS til ttndirbúnings kosn-
ingunni, hefSi enginn fundist, er
tjáS hefSi sig jiekkja þaS þing-
mannsefni persónulega, og hre:nt
cngitiTt, sem hefSi viíjaS gangast
'tndir þá ábyrgS aS biðja hann aS
öjóSa sig fram til þingmensku fyr-
m kjördæmiS. Mr. Taylor hefSi
sjálfur játaS, aS hann hefSi aldrei
stigiS fæti sinnm inn í kjördæmiS,
aSur en hann bauS sig þar fram.
Rnginn kjósandi hafSi beSiS Mr. 1 t,r
Taylor aS bjóSa sig fram, heldur
hefSi hann blátt áfram veriS sett-
Ur upp á kjördæmiS af kosninga-
stjórum stjórnarinnar.
En þó aS Mr. Tayl or hefSi ver-
lS ókunnugur og framandi í kjör-
óasmi ]>essu, J>á mætti samt segja,
aS hann hafi haft allmikiS álit og
særnileg met áSur en hann fór út
' .^sninga braskiS. Enginn ill-
v' Ji eSa óvild gegn honum hefSi
VeriS til staSar, heldur hefSi jafn-
Ve ÞaS orS sem af honum fór, gert
a, verkum, aS fólk hefSi boriS
an htig til hans. Þingmanns-
fo"lS hefSi fengiS orS á sig, sem
sprakki í andlegum efnum inn-
^ ylkisins, og væri alt þetta lofs
vert og e;ns 0g vera hæri. En eft-
lr kosninguna væri Mr. Taylor al-
>c tllr frá e'num enda fvlkisins til
nnnars, ekki af starfsemi hans '1
þeirri upphæS skyldi vera eytt, rett
af ]>ví aS stjórnin vildi vinna attka-
kosningu.. ÞaS væri i alla staði
rétt og sjálfsagt, aS bæta vegi í
fylkinu og verja t<I ]>ess álitlegri
upphæS, en þaS væri heilög skylda
stjómarinnar. aS verja þeim pen-
ingum samvizkusamlega og til
setn mestra nota almenningi, en
ekki til aS vinna kosnmgar. ÞaS
væri '1 mesta máta vítavert, aS
nota þá til aS stofna eSa endur-
bæta kosninga-liSsafla stjórnarinn-
ar.
Fyrir utan að 93.000 dalir hefSu
veriB brúkaSir án lagaheimTdar í
kjördæmi þessu, kvaS ðlr. John-
son öðrttm ráðttm hafa verið lieitt
í heyranda hljóSi. Hann skyldi
ekki fara meS kviksögur eSa stað-
lausa stafi, helclur tilfæra skriflega
þaS sem hann hefSi aS vita í þessu
cfni. AS svo mæltu lagði þing-
maSuriun fram svohljóðandi kær-
aS
bjuggust út til aS tykta Tyrkjann?
ÞaS kemur okkur raunar ekkert
viS.
Grikkir teljast ekki, nú orSiS,
meS göfugustú þjóðum. Hér eru
}>e:r fámennir fvrir. Á einu fund-
arkveldi þeirra í Ottawa, gerðu
]>eir sig ]>6 aflagsfæra um átta
hundruS dollara til ættjarðar sinn-
ar, en vortt þó svo fáir, að frétta-
smala, sem við var staddur, fanst
afbragð aS. Grískar vinnukonur,
sem vorfi þar, sem ekki áttu óeydd-
an eyri, en hring á hendi, gífu
]>arna fingurgull'n sín, ef ekki var
til annars aS þrifa. Manni. varS
unun aS því, aS enn þurfti enginn
aS vera ættjarSarskömm, þó hann
væri grískur.
III.
Nærri öld, s'tSan Noregur stakk
niSur merki sinu í EiSsvöll. Vest-
ttr-NorSmenn ferSast í fylkingu
heim til ættarhagans, og ætla aS
skilja honum eft’r miljón-króna
gjöf. Þeir bjóSast til aS sigla, og
eru aS safna, jafnvel hérna kring-
tttn Klettafjöllin.
Eins og oft áður . verSur enn
drengilegt að vera NorSmaSur.
IV.
Svíar koinast ekki. á eigin
árutn austan frá sér hingaS.
Þá skortrr skipakost. Nú ætla
l>eir, aS gera félag meS sér, aust-
an hafs og vestan, lýSir og lands-
sjóður, um sextán miljóna skipa-
stól, til aS geta fariS sinna ferSa
'milli bygSa. Af þeim miljónum er
vænst eftir sex, frá Vestur-Svíum.
ÞaS mál á aS visu, ekki erindi
viS okkur.
En, hvað liSur islenzka Eim-
skipamáTnu okkar?
Hvorutveggja er reyndar ráða-
gerS enn þá.
Ýmsu má trúa um tvísýnu-mál
— hvort veglegra verði, aS vera
Vestur-Svii eSa VestmaSur.
Stephan G. Stephansson.
hrings frá staSnum, sem sent er
frá. Tíu cent kostar undir fyrsta
pundiS og 6 cent undir hin, til
allra staða utan fylkis, og! 2 cent
aS auki á hvert pund, fyrir hvert
fylki, sem sendingin fer yfir, en
þó má gja'.diS ekki fara fram úr
12 centum á pundiS og ekkii fram-
úr einu centi á hverja únsu. _ Rikiserfingi Þýzkalands kom
BnrSargjald skal borga meS frí- heim til hallar sinnar einn daginn
merkjum, er ltmd séu á böggulinn. 0g er hann steig úr bifreiS sinni,
Trvggja má sendinguna fyrir 25 ruddist að honuni maSur og reyndi
dali með þvi aS líma á hana 5 ag leggja hendur á hann. MaSur-
centa frimerki, og skal rita þaS mn var gripinn af nærstöddu varS-
á ltana, en þær sendingar skal af- lisi, og færSur á lögreglustöðvar,
henda gegn kvittun póstmeistara. eftir miklar ryskingar. Þar sagSi
Undanteknar tryggingu eru brot- hann svo frá, að hann væri bróSir
liættar og vand meSfamar vörur. riki-serfingjans og hefSi viljaS leita
og trygðar sendingar ertt alls ekki hjálpar hjá honum. Lögreglan
sendar út úr landinu. segir manninn vera skraddara,
BurSargjald ttnd:r sendingar hér , miSur vel innrættan.
fara 1 fötin handa þeim, sem ! j Manitoba má glögglega sjá af
]>essari töflu : 1 — Sendiherra Frakka ’t Tangier
Sendni’ til póstliúaa innan 20 tníina: j Morokko hélt veizlu einn daginn
1 pd. 5c. 2 pd. 6c, 3 pd. 7c, 4 pd. sc, bauS tij höfBingjum og tignum
5 pd. lOc, 6 pd. 12c, 7 pd. 14c, 8 pd. I
16c? 9 pd. 18c, 10 pd. 20c, 1 lpd. 22c.
Til pústhúsa utan 20 mílna en innan
30c. 7 pd. 34c, 8 pd. 38c, 9 pd. 42c, 10; fram og skipaöi honum burtu. En
pd. 4 6c. ii pd. 50c. er hann snéri aftur til gesta sinna,
Til |>ósthiisa í Ontarlo eoa Saskat-
chewun: 1 pd. lOc, 2 pd. 16c, 3 pd.
22c, 4 pd. 28c, 5 pd. 34c, 6 pd. 40c, 7
pd. 46c, 8 pd. 52c, 9 pd. 58c, 10 pd.
64c, 11 pd. 70c.
Til póstliúsíi í Quebec eða Alberta:
1 pd. 12c, 2 pd. 20c, 3 pd. 28c, 4 pd.
36c, 5 pd. 44c, 6 pd. 52c, 7 pd. 60c, 8
pd. 68c. 9 pd. 76c, Tft pd. .84c, 11 pd.
92c. —A Ungverjalandi varo ao kalla
tii pósthúsa aiistnr við haí og í Brit- j herliS inn i þingsal til þess aS
ish C’olumhia: 1 pd. 12c, 2 pd. 24c, 3 |
pd. 34c, 4 pd. 44c, 5 pd. 54c, 6 pd. 64c, j
7 pd. 74c, 8 pd. 84c, 9 pd. 94c, 10 pd.
$1.04, 11 pd. $1.14.
tnönnum.* Þegar til borSs skyldi
ganga, neitaðr soSgreifi aS bera
gekk
elti kokkurinn hann og skaut á
hann tveini skambyssu skotum.
i AnnaS hitti sendiberrann í bakið,
hitt i hnakkann og féll hann daitð-
; ur i fang veizlugestanna.
Hvaðanæfa.
skakka leikinn. MótstöSumenn
stjórnafinnar meS fyrverandi ráða-
neytis forseta Andrassy sem for-
sprakka, gerðu svo mikiS hark á
þingfundi, aS ekki heyrSist manns-
ins máí^ vildu ekki hlýSnast for-
seta, svo aS þaS ráS var tekiS að
fá vopnaða menn til aS reka þá út.
— A Batavia, sem er eyland í
Austurindium, er Hollendingar
eig a voru sýndar kvikmyndir á
einhverjum stað, kom upp hræðsla
viS eld hjá fólkinu ineðan á sýn-
ingunni stóS, ærðist fólkiS og
ruddist til dyra. í því uppnámi
fórust fimtiu og átta börn, sext’iu
konur og einn karlmaSur.
— Sviar eru aS undirbúa leiS-
attgttr til suSurskauts. Tíu vis-
indamenn, sem eru yel heima í því
sem þar má sjá og skoða, verSa
meS i förinni, er standa skal í
fimm ár. RíkissjóBur leggur til
helming af því fé, sem til leiðang-
urs þessa þarf.
— í New Brunswick fylki feldi
| ihálfviti ástarhug til ungrar stúlku,
er átti heima hjá ömmu sinni, en
næstu nágrannar voru tveir gamlir
piparsveinar, sem héldu mikiB upp
á stúlkuna og skoSuSu hana sem
fósturdóttur sína. Hálfvitinn hélt
aS þeir væru að sækja sig eftir
henni og af því stáfaSi það, aS
hún vildi liann ekki, gerðist þá ær
af afbrýBissemi, fékk sér byssu og
drap báSa hina öldniSu menn og
sjálfan sig á eftir. Hinir myrtu
tnenn vortt vel þokkaSir og t góSn
áliti í l>ygS sinni.
— Satna dag skeði þaS i Quebec
að kona á bóndabæ vildi kveikja
eld meS oliu, sprakk þá stóin og
kviknaði í húsinu, fórst þar kon-
an og þrjú börn og stálpaSur
drengitr. Slys af því að hrúka oliu
til eldkveikju, eru altof tiS. ÞaS
verSur ekki ofoft brýnt fyrir fólki
aS fara varlega nieíý oliu nálægt
eldi.
— AriS setn letS íoru 388.813
emigrantar af Bretlandi, þar af
94.000 til Bandarikja, mest írar,
og 190.908 til Canada. A sama
tima fluttust 90 þús. manneskjur
til Bretlands, þar af 21 þús. útlend-
ingar.
— Ensk kona kotn etnn daginn
á hótel i Múnchen á Þýzkalandi
og hafði meS sér 125 þús. dala
virði í skrautgripum úr gulli og
gimsteinum. Stundu síðar komu
tveir menn og tóku gistingu i sama *
staS og höfSu tneð sér ferSakistu,
er þeir létu flytja i herbergi sitt.
Spæjari nokkttr sá þá af hendingu
og ]>ekti að þaS voru alræmdir
þjófar, lét taka þá og rannsaka
farangnrinn. Kom þá fram, aS
þeir höfSu i kistunni orm ákaflega
stórán og bæSi þyrstan og hungr-
aSan. Þeir höfBu veitt eftirför
hinni ensku -konu meS tlýrgripina,
ætluSu sér aS sleppa orminum á
göngum gistihússins , láta liaún
leita fæSu og drykkjar og gera alla
lirædda og sæta þá færi aS stela
dýrgripum, meSan uppnátniS stæði
sem hæst.
— A Englandi er mest talaS um
]>á ráSstöfun stjórnar í SuSur-
Afrtku aS ge’ra útlæga torsprakka
verkamanna, er fyrir óeirSunum
stóSu þar í landi. Þeir voru flutt-
ir á 'skip og oaiinaij að koma 1
land aftur. Verkamanná foringj- .
ar á Englattdi itrSu óðir og upp-
vægir og kröfSust aS Englands
stjórn skærist í leikinn, en hún
kvaSst ekkert geta aS gert. Þykir
líklegt, aS þetta muni draga til
tíSitida t stjórnmálum á RnglandL,
— Illuthafar i Lucky Jim zinc
námu, sem alkunn er orSin, höfðu
fund með sér i Yictoria nýlega og
afréSu aS taka 150 þús. dala lán
til að borga gamlar skuldir og
vinna frekara ’i námunni. LániB
á aS fá meS því aS veSsitja eignir
félagsins. I

Kœrurnar.
er
á
stöSu
þessu
“Undir þá ábyrgS
niinni sem þingmaður
]>ingi fylgir, kæri eg
1. AS almannafé var ósæmi-
lega variS í mútu skyni, til aS
fá kjósendur til þess aS greiSa
atkvæði með E. L. Taylor viS
aukakosningu í Gimli kjör-
dæmi er fram fór þann 12.
Mát 1913, sem fylkisreikning-
ar ljóslega sanna, aS stjórnin
hefir beint eytt þar um níu-
tíu og þrem þúsundum döl-
um aS öllu samtöldu.
AS mútugjafir voru mjög
mikiS viðhafSar 1 þessari
aukakosning af hálfu E. L.
Taylors.
fFramh. á 5. síðu.J
Slys í Brandon.
Hockey leik þreyttu meS sér í
ofarmefndum bæ, leikendttr þaðan
og annar frá Kenora, er lauk meS
óvenjulegum hætti, eftir hálfan
klukkutima. Kapp hafði komiS í
leikinn og jafnvel handalögmál.
Áhorfendtir stukku upp úr sætum
sinum og ruddust fram aS grind-
um, er ttmgirða leiksvelliS, brotn-
uðu grindttrnar og féll fólkiS unn-
vörpum niður á svellið, og lá þar
bykkur valur. Leit fyrst út fyrir,
— Stúlka nokkur i Chicago, ung j
og lagleg, kom heim frá vinnti j
sinni eitt kveld. Þegar hún kom
að húsdyrunum, spratt upp maSur
úr levni og kastaði glasi framan
i hana. svo fast aS þaS brotnaði.
stökk svo á burt. Brennisteins
sýra var í glasinu, er rann um and-
litiS á veslings stúlkunni og brendú
ltana svo aS hún verður hræSilega
útlefldn og missir jafnvel sjón á
öBru auganu. ÓmenniS sem glæp-
inn framdi hafSi beSið stúlkunnar
og fengiS hryggbrot og vildi hefna
sín meB þesstt móti. Hann hefir
náðst og fær vonandi makleg mála-
gjöld.
— Þrettán ára gamall strákur ■
náSist eftir fjögra vikna eltingar- |
leik ttm Iowa ríki, og játaði hann
á sig^- aS hafa framiS innbrots
]>jófnaS á þrettán stöSum á þv’t j
tímabili, ásamt tveim félögum sín- j
um á líku reki. Þykir þettá ó- j
venjulegt áframhald af ekki eldri í
glæj>asnáSum.
— f Northamstonshire á Eng-
landi er langfeSgaeign forfeBra
George Washingtons og stendur
enn á jörS þeirra það hús, sem þeir
hjuggu i. JörSin var nýlega seld
]>eirri nefnd, sem stendur fyrir há-
tíCahöldum útaf 100 ára óslitnum
friði milli Bretlandá og Banda-
ríkja, og verSur húsum og mann-
virkjum haldiS þar viBi meB þe:m
aS um 40 manns hefSu meiSst al- | uninicri'cÍum’ sem nu
eru
2.
varlega, en eftir stund hrestust all-
ir svo, aS læknishjálpar gátu not-
iS heima hjá sér, nema einn eSa
tveir, er fluttir voru til spítala.
Leikdómarinn varS fyrir þyngst-
um áverka, hann var mjög mikiS
meiddttr á bakinu og viSar.
JörSin kostaSi 42.000 dali.
— Sjómenn stofnuSu albherjar
samband, fyrir fám misserum, til
aS efla hag og heill stéttar sinnar,
og var spáS illa fyrir þe:m félags-
skap. AS einhver kraftur er í
honum, sýndi sig er stórskipiS