Lögberg - 12.02.1914, Page 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 12. FEBRÚAR 1914.
3
minnir allmik'ö á riddarat»rg:rnar
frá mööldunum, sem bvgöar voru
vrösveg-ar um lönd — þá rg’n á
íslandi — og át'u aö vera “óvir.n-
andi’’. Nú 1 ggja þær flestar í
rústum. Þar voru útveggir stund-
um 8 álna þykkir, hlaðnir upp úr
höggnu grjóti utan og innan, en—
fyftir upp milli hleöslanna meö
altskonar grjóthröngli og sandi.
Þaö ‘geröi gæfumuninn. Þess
vegna hrundu þeir,— stóöu lítiö
fyrir skotum, þó aö þeir sýn ’vst
geigvænlegir. Þá þektist ekki
steinlímiö fsementiöj. En vegg-
imir á Reykjanesvitanumi eru
steyptir. Tuminn er eitt einasta
samfast og jarföast bjarg, holt
innan, — bjarghólkur, sem stend-
ur upp á endann. Hann gæti olt-
iö um koll‘ ofan af hólnum, en eg
efast lun að hann brotnaði viö
þaö.
Þrep upp af þrepi, alt af i
hring. Ó, hvaö eg var lú'nn í fót-
unum! Loks var lokið upp hurö,
sem ekki gekk þó lengra upp en
svoi aö eg þurfti aö renna mér
á rönd inn meö henni — og nú
var eg kominn í klefa vitavarö-
anna. Þar lá á litlu boröi feröa-
mannabók, sem eg átti aö skrifa
nafniö mitt í. Eg var feg:nn aö
geta látiö líða úr mér þreytuna á
meðan. Svo lá leiðin upp einn
stigann til, snarbrattan, þvi að
hann haföi ekki rúnf til að hallast.
Þar varð eg að klifra upp — upp
á þaö allra helgasta, upp aö sjálf-
um lampanum. Eg haföi hjart-
slátt af áreynslunni, og nú tók
ekki betra viö, því að m’g snar-
svimaði. er eg leit út um glerglueg-
ina og ofan til móöur vorrar, jarö-
arinnar. En svo var mér boðið út
á svalimar kringum ljóskerið! Eg
mátti ekki láta það á mig ganga,
að eg þyrði það ekki, en guö veit,
hvernig mér hefir tekist aö bera
mig mannalega. Kring um sval-
irnar eru ramgervar jámgrindur,
en mér fanst samt varla vogandi
að treysta þeim. Þarna verða þeir
að ganga, sem fága glerin aö ut-
an, og þaö verður aö gera á hverj-
um degi og oft á hverri nóttu,
þegar snjókoma er. 'Þá er harö-
stginn klaki á svölunum, glerháll
og afsleppur. Þá á maöur á hættu
að ren,na út uím jáimgrindumap
eða fjúka út fyrir þær, — vera
slitinn burtu af rokinu. Hvar
skyldi maöur þá koma niöur?
Einhversstaöar úti í hrauni. Og
hvernig skyldi maöur líta út á
eftir? — Jæja, eg sæki líklegá ekki
um þaö, að veröa vitavörður.
En margt mega þeir menn
hugsa, seirr sitja geispandi og
skjálfandi i ]>essum vitaturni um
koldimma vetrarnótt. Þetta leggja
}>eir á sig í þarf:,r heimsmenning-
arinnar. Þessir tveir ljósgeislar,
sem vitinn sveiflar út í kuldann
og blásvart náttmyrkriö tvisvar á
hverri mínútu eru boöberar frí
tnönnum til manna, hrópandi rödcl ,
tun þaö, aö hér sé land, sem s'öaö- ' “ Nhee Busse • 1keSi fra Geste"
ar manneskjur byggi. kveöja frá ; múnde í Þýzkalandi.
íslandi á tungumáli, sem allar j Tnn til Patreksfjarðar kom 2. j
enskt botnvörpuskip, j
alde" frá Grimsby, mjög!
hugmynd um það, hverja geislarn- | brótiö og lekt. Hafði það lent í 1
ir frá þeim hitta í náttmvrkrtitt. ísnutn og sloppið meö naumint’- j
Auövitaö fara margir geislarnir utn.
svo allan hringinn, að þeir hitta
bragðið á öllum skipverjum. Vit-
•nn bar skipsbókinni vitni um þaö,
að rétt haföi verið stýrt og sam-
vizkusamJega reiknaö- alla leiö yf-
ir hafiö. Hver maður haföi gert
skyldu sína.i og svo þegar viö
nálguöumst vitann, og ljós:ö fri
honum varð sterkara! Þetta var
rafmagns-blossaviti, einn af h:n-
um mikiu jötnum, sem Bretar,
mesta skipaþjóð heimsins , lætur
senda kveðju gttðs og sína út á
Atlantshafið. Við sáum geisla-
stafinn sve'flast eins og sverö
gegn um náttmyrkrið, hitta skipið
rétt sem snöggvast, Iýsa þaö upp
svo að alt glampaði, en ekki tefja
sig á þvi, aö lofa okkur aö skoða
dýrð sina, heldur halda áfram
með þeim geisihraöa, sem ljós'nu
einu er gefhin, koma svo aftur,
bregöa geislasprotanum eldsnögt á
okkur, og aftur og aftur, eins og
hann væri hræddur um, aö hann
tapaöi okkur út í myrkriö. 1
Mér finst mestu menn heimsins
eiga eitthvað skylt viö vitana. Aö
standa sjálfir i köldum og eyði-
legum stað og senda eldlegar
liugsanir út i blásvart myrkrið alt
i kringum sig, — gleðja og glæða
og blessa alla, sem þeir ná til, án
]>ess að njóta einu sinni svo mik-
illar gleöi af starfi sínu, að fá
nokkurn tima að vita, hverja þeir
gleöja, hverja geislar þeirra h'tta
eöa hvort þeir hitta nokkra. Slikt
hlutverk fela guðirnir þeim ein-
um, sem þeir elska.
Mörg skip, sem fara fram hjá
Reykjanesvitanum, senda kveðju
þakklætis og virðingar í land, meö
því að draga upp siglingafána
þjóöar sinnar. Þá er vitinn ekki
aimað en auður og kaldur stein-
strókur, sem ber viö loftiö, en —
þeir minnast aö hafa séö hann |
ööruvisi. Þe-r flagga fyrir út-
veröi islenzkrar menningar.
é’Framh.J G. M.
—Lögrctta.
Frá Islandi.
Reykjavík 7. Jan.
Fyrir áramótin fréttist ööru
hvom af hafísi viö Vesturland.
I !o'nvörpuskipin Iiittu hann fyrir
þar skamt undan landi. Milli jóla
og nýjárs kom hann fast undir
land, en rak svo frá aftur í bili.
En 3. Jan. rak hafís inn á ísa-
fjarðardjúp og voru þá sögö haf-
þök alt inn aö Tanganum. Mörg
skip flýðu þá inn á höfnina, en j
önnur sátu föst úti i ísnum. Tvö j
þýzk botnvörpuskip fórust þar þá
þegar, klemdust milli ísjaka,
brotnuöu og sukku. En mennirn- 1
ir konmst i land út viö Bolungar- 1
vik um kveldið, 25 aí hvoru sk pi.
Skipin hétu “Caroline Kohne”
menningarþjóðir jaröarinnar skilja j Janúar
Þeir, •'sem vitans gæta, hafa litla j “Emera
ekkert skip, ekkert mannsauga.
Auðvitaö fer ekki hjá þvi, að vit-
inn eyöi afli sínu, ljósi sínu og
glaðningu sinni nólt eftir nótt til
ónýtis, sendi geislaörfar sínar á-
rangurslaust í allar átt'r, leiti, ;i,n
þess aö finna, hrópi, án þess aö
fá nokkurt svar. En svo lcoma
aðrar nætur, sem margbæta þaö
upp, og þær eru fleirf en hinar.
Eg hefi sjálfur oftar en eimi sinni
heyrt og séð og tekiö þátt i þeirri
gleði, sem af því leiö:r meðal sjó-
manna, aö sjá vita, sem menn
þekkja — og hafa fá’maö sig
áfram sama sem blindandi yfir
hina bláu og sollnu úthafseyði-
mörk, fulla af allskonar villum og
lævísi, liafandi ekkert til að treysta
á annað en ittreiknmg eftir sjó-
bréfum og himintunglum, sem
margsinnis getur skeikað, og gerir
þaö líka nærri æfinlega, hvaö sam-
vizkusamlega sem reiknaö er. Og
sjá svo vita i náttmyrkrinu, —
blossandi stjörnu n:ður við hafs-
l>rúnina, sem kemur og hverfur
,r,eð sekúndunákvæmni! Þá er
'jómaöurinn öruggur. Þá veit
'’ann hvar hann er og hvemig
bann á að stýra. Þá er létt af
bonum eins og bjargi., Og vitinn
vfirgefur hann ekki. Alla nóttma
Esir ltann honum og le'ðbeinir,
altaf talar hann við hann eins og
Vln sinn, og stundum skilar hann
bonum inn í riki annars vita. Eg
man einkum eftir einu vetrar-
‘velcli suður og vestur af Suöur-
Ojvun n Tebrídunum) viö Skot-
,and.. Eg man eft'r gleðisvipnum
a skipstjóranum, þegar hann kom
°fan í lyftinguna til min og sagöi,
aö nú sæist fyrsti viti á Bretlandi.
. ltSastl vitinn, sem okkur haföi
borfits,
fór
var Reykjanesvúinn. Eg
UPP í náttmyrkriö og storminn
td að gleðj
]a mig
undrastjörnu.
yfir — þessari
Eg sá sama gleði-
4. Jan. var Skutulsfjöröur full- ;
ur af is. I’á var þar stórhríð á
noröau'stan, svo að lítiö sást 11
hafs. En neyðarblástur heyrðist j
t !. skipanna úti í ísbre:ðunni.
I7m tvo af isl. botnvörpungun-
um voru menn ■ hræddir, höföu 1
ekki frett af þeim og héldu, að
þcir mundu hafa lent í ísnum,
Ingólf Arnason og Skallagrm.
En frétt kom um þaö i fyrra d',g.
að Skallagrímur væri heilT á húfi
inni á Dýrafirö', Um hinn haföi
ekkert frézt i gærkveld.
TAigr. átti tal við mann á ísa-
firði. Allur ís var þá þaðan i
burtu og botnvörpungarnm, sem
þar höföu legiö inni, voru allir
farnir út. Sagt var bka, aö ís-
l.msi væri þá um alla Vestfiröi og
veöur hið bezta. Skipbrotsmenn-
irnir af þýzku botnvörpungunum
vonn komnir til ísafjaröar og
gerðu ráö fyrir að komast bráð-
lega út meö ensku botnvörpuskipi.
Það luigöu menn, aö eitthvaö af
skipum heföi verið inni á Aðalvik
’Ueðan ísinn var viö land, en þaö-
an höfðu enn ekki komiö fréttir
til ísafjarðar.
Brýr á ám.
Þessar ár liafa ver ö brúaöar
siðastl. ár, og er gerö brúanna og
lengd eins og hér segir: Þverá i
Tlorgarfiröi, steinsteypubogi, haf
44 m„ Frenrri-Laxá í Húnavs.,
steinsteypub., aöalhaf 23 m. Rangá
í Iiróarstungu. steinsteypub., haf
22 m. Múnkaþverá í Eyjafirði,
steinsteypub., haf 15 m. Skjól-
dalsá i Eyjaf., steinsteypubitar.,
lengd 16/z m. F nnastaöá i Eyja-
firði, steinsteypubitar. lengd 10 m.
Kaldá i Jökulsárhl'ð, steinsteypu-
bitar, lengd 12 m. Austtyá í
Sökkólfsdal, steinsteyþubit., lengd
10 m. Hverfisfljót i V. Skaftafs.
iárnbrú, lengd 19 m. Brunná í V.
Skaftafelss., járnbrú, 22^/2 m.
-áhöld
Þessi mynd sýnir
Milwaukee
steinsteypu
Vjel
Spyrjið eftir verði
THE STUART MACHINERY
COMPANY LIMITED.
764 Main St, - - Winnipeg, Man
Kostaboð Lögbergs fyrir nýja
áskrifendur.
Eddy’s þvottaborð
hafa sérstakt lag, sem gerir
þvottinn yðar mjög auðveldan.
Og þau er rétt eins g60 og Eddy’g eldgpitur.
E
D
D
Þ
V
o
T
T
A
B
O
R
Ð
Spara tima
og haeta akap.
Fara vel með
hendur og föt.
1‘icniia Nr. 2—Vasa-
úr í nickel kassa; ltt-
ur eins vel út og mörg
$10 úr. Mjög mynd-
arlegt drengja úr. —
SendiS $2.00 fyrir Lög-
berg í eitt ár og 5 cts.
t burSargjald.
Premia Nr. 3.—öryggis rak-
hnífur (safety razer), mjög
handhægur; fylgir eitt tvíeggj-
aö bla'S. — Gillet’s rakhnífa-
blöSin frægu, sem má kaupa 12
fyrir $1.00, passa i hann.—
SendiS $1.00 fyrir Lögberg 1 6
mánuSi og rakhnlfinn ókeypis
meS pósti.
Margir hafa fært sér í nyt
kostaboð Lögbergs, þó ekki sé
langt síðan byrjað var að aug-
lýsa það, og auðsætt er, að
ekki liöfum vér keypt of mikið
af ])remíunum.
En fleiri nýja kaupendur
þarf blaðið að eignast, og því
heldur kostaboð þetta áfram
enn.
Vel væri það gert af vinum
blaðsins, sem lesa þessa aug-
lýsingu, að benda þeim á kosta-
boðið, sem ekki kaupa blaðið,
og fá ]uí til þess að gerast
áskrifendur að stærsta og
bezta íslenzka blaðinu, og fá
stærri og betri premíur en
nokkurt annað íslenzkt blað
hefir .aretað boðið.
Eins og aö undanförnu, geta nýir
kaupendur Lögbergs fengiö í kaup-
bætir einhverjar þrjár af sögubókum
Lögbergs, í staöinn fyrir ofannefndar
premíur, ef þeir óska þess heldur*
Or þessum sögum má
velja:
Svikamylnan.
Fangnn i Zenda.
Hulda, Gulleyjan. 1
/ Erfðaskrá Lormes.
Ólíkir erfingjar.
í herbúðum Napóleons.
Rúpert Hentzau.
Allan Quatermain.
Tíefnd Maríónis.
Lávaröarnir í Norörinu.
María.
Miljónir Brewsters.
YFIRFRAKKAR
með niðuisettu verði:
Vanal
$25. fyrir $17.50
43. ‘‘ 32.50
30. “ 20.50
22. “ 15.50
YFIRHAFNIR
með Persian Lamb kraga
Chamois fóðri, Nr.l Melton
Vanalega $60.C0 fyrir $38.50
“ 40.00 “ $25.50
Venjiö yöur á aö koma til
WHITE & MANAHAN
500 Main Street,
Útlbiísverzlun I Kcnora
WINNIPEG
Prcinia Nr. 4—Iándarpenni (Fountain Pen), má fylla
me8 þvi aS dýfa pennaendanum I blek og snúa tappa á
hinum endanum, þá sogast blekió upp í hann. Penninn
er gyltur (gold plated), má láta I pennastöngina hvaCa
penna sem vill, af réttri stærö. — SendiS $1.00 fyrir Lög-
berg i 6 mánuCi og fáiS pennan nsendan meö pósti 6-
keypis.
peir sem senda oss $2.00 íyrlr Lögberg í eltt ár geta, ef þcir heldur vilja, fengið
bseöl premin nr. 3 og 4. — Vilji ÚKkrifendur láta senda munina sem ábyrgðar bögla
(Registered) kostar þaC 5 cent aukreitis.
Knglr þetrra, sem segja npp kanpnm á Lögbergi meðan á þessu kostaboði stendur,
|ets bagnýtt sér þessi vUkjör. — Andvirði sendist til vor oss að kostnaðarlausu.
Avisanir & banka utan Winnipeg-bæjar að eins teknar með 25c. afföllum.
THOS, JAGKSON & SON
BYCsGINGAEFNI
AÐALSKRIFSTOFA og birgðaból 370 COLONY ST
TALS. Sherbr. 62 og 64 WINNIPEG, MAN.
GEYMSLUPLÁSS:
Vesturbœnum: horni Ellice og Wall St., Fón Sberb'. 63
1 Elmwood: horni Gordon og Levis, Fón, St. John 498
í Ft. Rouge: Pembina Highway og Scotland,
Vér seljum þessi efni íbyggingar:
Múrstein, cement, malað grjót, ‘
(allar stærð.), eldtraustan múrstein,
, og eldleir, Flue Lining, möl, Hard-
wall Plaster, hár, Keene’s Cement,
hvítt og grátt kalk, hydrated kalk,
viðar og málm latk, gyps, Rubble
stone, Sand, ræsapípur, weeping
drain Tile, YVood Fibre Plastur,
Einnig Mortar, rautt, gult, brúnt,
standard og double stréngth black.
IBÍ
MI £«t,
0VERLAND
• ,*. ^ * AkDIR
J. J. Swanson & Co.
Verzla með fasteignir. Sjá um
leigu á kúsum. Annast lán og
eldsál yrgðir o. fl.
1 ALBERT^ Bl CCK- Fortage & Carry
Phone Main 2597
Skrifið eða komið eftir upplýsingum til
The Columbia Press, Limited
Qtgefendur lögbergs
Sherbrooke and William, Winnipeg: P. O. Box3I72
— I barnahæli í Utica, New
York riki. var sex börnum gefin
karbólsýra í misgripum, fyrir lax-
erandi meöal, tvö þeirra dóu strax
og fjögur liggja fyrir dauðamim.
Piltar, hér er tæki-
færið
Kaup goldiö meöan þér
læriö rakara iön í Moler skól-
um. Vér kennum rakara
iön til fullnustu á tveim mán-
uöum. Stööur útvegaöar
aö loknu námi, ella geta
menn sett upp rakstofur fyr-
ir sig sjálfa. Vér getum bent
yöur á vænlega staöi. Mikil
eftirspurn ettir rökurum sem
hafa útskrifast frá Moler skól
um. Variö ykkur á eftirherm-
um. Komiö eöa skrifiö eftir
nýjum catalogue. Gætið aö
nafninu Moler, á horni King
St. og Pacific Ave., Winni-
peg eöa útibúum í 170Q
Broad St.. Regina og 230
Simpson St., Ft. William,
Ont.
Þér fáið yður rakaðan og kliptan
frítt upp á lofti frá kl. 9 f. h. til 4 e.h