Lögberg - 16.04.1914, Blaðsíða 1

idftef q.
27. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 16. APRÍL 1914
NÚMER 16
Sir William Whyte
einn af fremstu jámbrautarkóng-
um heimsins, lézt í gær suöur í
Califomiu. Hann var ábur vara-
forseti C. P. R. félagsins. Hann
fór frá Winnipeg um mitijan
Febrúar til San Diego sér til heilsu-
bótar, en það kom fyrir ekki; kona
hans og ein dóttir vom þar einnig;
líkið verður flutt til Winnipeg.
Þau hjón áttu einn son, William
Whyte, sem hér á heima, og f jórar
dætur: Mrs. J. T. Fisher i Winni-
peg, Mrs. Charles Meek i Van-
couver, Mrs. J. A. Hunter í Minne-
apolis og Miss Gladys Whyte, sem
er hjá móður sinni. Sir William
Whyte var um sjötugt og haf8i
verið t Vestur-Canada yfir fjórð-
ung aldar og allan þann tíma var
hann í þjónustu C. P. R. félagsins.
Borgarafundur
í Hamiota
fjölmennur mjög, var haldinn 13.
þ. m., til þess aðallega að ræða
bindindismálið og afstööu flokk-
anna i því. Var þar greinilega
rifjuð upp saga íhaldsflokksins;
hvernig Hugh John MacDonald
komst til valda fyrir styrk bind-
indismanna vegna loforða, er hann
gaf þeim; hvemig flokkur hans
fór með málið, eftir að hann sjálf-
ur smeygði sér úr stjómarkápunni
og ábyrgðinni með, og laumaði
hvomtveggja á herðar Roblins.
Hvemig Roblin hefði síSan fariS
eina krókaleiðina eftir aðra, til
þess að eyðileggja og vinna á móti
ákveönum vilja þjóðarinnar; hvern-
ig hann hefði saurgað blöðin, svik-
ið kjósendur, og eyðilagt og lítils-
virt sjálfa löggjöfina, með hinu
versta pólitíska gjörræði, sem
hugsað yrði. Ekkert að neinu
gagni hefði flokkurinn gjört fyrir
það mál, síðan hann komst til
valda. Borgaraleg skylda hvers
manns væri það að skipa þeim úr
sæti, er þar reyndust ótrúir og
reyna aðra, sem betur mættu reyn-
ast. Nú væru t>eir tímar fyrir
dymm, að hendur yrðu að standa
fram úr ermum; menn yrðu að
reisa höfuðið frá koddanum; menn
yrðu að taka s'aman höndum, til
verndar heilbrigði og siðsemi.
Svikin loforð.
Sunnudaginn 5. Apríl hélt Dr.
J. L. Gordon snjalla ræðu í kirkju
sinni um svikin loforð Roblin-
stjórnarinnar við bindindismenn-
ina. Kvað hann þá hafa biðið
með þolinmæði í löng níu ár eftir
efndum, en þær væru ekki komn-
ar enn. Kvað hann stefnu Fram-
sóknarflokksins svo ákveðna, að
þar væri ekkert um að villast; þann
flokk gæti hann vel stutt með
þeirri stefnu sem hann fylgdi.
Það sem nú þyrfti, væri að halda
fast saman og hörfa hvergi; koma
flokknum inn á loforðum hans og
ganga svo hart og einarðlega eftir
efndum.
Það munar um kven-
fólkið.
Konur greiddu atkvæði í fyrsta
skifti við kosningar í Illinois ix.
þessa mánaðar. Neyttu þær at-
kvæðisréttar síns fullkomlega eins
vel og karlmenn hlutfallslega. Þær
veittu vínsölum harðan aðgang og
mikla mótstöðu. Var vínsölubann
samþykt í 16 héruðum í viðbót við
það sem áður var, og í 11 stór-
bæjum þari sem vínsala var áður,
var hún útilokuð. Þykir þetta
myndarlega af stað farið, og er
talinn heiður mikill fyrir konur
ríkisins.
Aldarhvörf,
Brot úr sögu íslands.
Nokkrir fyrirlestrar eftir
Bjarna Jónsson frá Vogi.
1814—1914.
Svo heitir bók, sem Bjarni Jóns-
son frá Vogi hefir nýlega gefið út.
það eru fyrirlestrar, sem hann hélt
hér í Reykjavik í haust er var,
fjórir að tölu. Eins og nafn bók-
arinnar bendir á, er þetta aldar-
minning þeirra viðburða, er gjörð-
ust 1814, er Kílarfriðurinn var
saminn og sambandsríki vort,
Noregur, losnaði undan Dönum.
Skal hér í stuttu máli drepið á efni
þessara fyrirlestra.
Fyrsti fyrirlesturinn byrjar á
hagyrtri hvöt í bundnu máli og er
síðan minst á hina miklu viöburði,
er veldi Napoleons féll, og ýmsa
viðburði í sambandi viö það, er
snerta oss óbeinlinis. Er lýst þeim
frelsisvonum, er lifnuðu í brjósti
ýmsra íslendinga á þeim tima, er
neyðin þjakaði sem harðast öllum
landslýð. Bendir höfundur á,
hvað sú von hafi þróast og vaxið
fram á þenna dag, þrátt fyrir mikla
vantrú og efasemdir. •— Annar fyr-
irlesturinn er lýsing á því, hvernig
menn litu á ástandið hér á landi
fyrir 100 árum og hefir höfundur
þar tekið upp tvö smárit um það
efni. Kom annað út á ensku
nafnlaust, en er eignað Magnúsi
Stephensen konferenzráði. Hitt
ritið kom út á norsku og er eftir
Gísla Jónsson, íslenzkan prest í
Noregi. Er trúlegt að mönnum
þyki rit þessi nýstárleg, því að þau
hafa verið oss ókunn fram á síð-
ustu daga. — Þriðji fyrirlesturinn
er um ýms söguleg atvik, er leiddu
af sér Kílarsamninginn, þar sem
Friðrik 6. Danakonungur afsalaði
sér Noregi í hendur Sviakonungi
— ranglega, því að Noregur var
fullvalda ríki.
í fjórða fyrirlestrinum kemst
höfundur að aðalefninu, sem er
það, að sýna fram á, að Danakon-
ungur hafi ekki átt rétt á að ráða
ríkjum á íslandi eftir að hann af-
salaði sér konungdómi í Noregi,
með þvi að ísland og Noregur
voru í samningsbundnu konungs-
sambandi innbyrðis, sem Danakon-
ungur hafi ekki haft heimild til að
rjúfa.
Afleiðingarnar verða þá þessar,
að fullveldisréttur vor er enn þá
óskertur, þrátt fyrir það, þótt vér
höfum þolað yfirráð Danakonungs
í 100 ár með þvi að vér höfum
mótmælt innlimun, þegar það hef-
ir komið til greina að gjöra slikt
formlega, t. d. 1871, er Danir
sömdu stöðulögin og svo með þvi
að hafna sambandslaga uppkastinu
j 1808. í öðru lagi emm vér eng-
utn sáttmálum bundnir vifi Dana-
konung eða niðja hans og í þriðja
lagi ekki Itáðir neinum ríkisrétti,
sem reyndar leiðir af hinu, að vér
megum álita oss fullvalda.--------
Þetta er aðalinntakið í bók
| Bjama. Er hún skorinort rituð
eins og honum er lagið og líkleg
i til þess að hafa þau áhríf, sem
henni eru ætluð, að staðfesta betur
l hugi þjóðarinnar í sjálfstæðiskröf-
unum. Það sem hefir bagað oss
fyrirfarandi er of mikið fálm, ó-
karlmannlegt reik, um það hvers
vér ættum að þora að krefjast.
Þar af leiðir aftur hitt, að Dan-
ir hljóta að vera hinir hörðustu, á
meðan þeir ekki vita, nema flokk-
ar skiftist þannig einn góðan veð-
urdag, að meiri hluti vor vilji
gjöra aðalkröfu sína að verzlunar-
vöru og samningsatriði. — Eg er
oft að furða mig á því, þegar menn
eru að niðra Dönum fyrir það,
þótt þeir séu annað veifið dálítið
einbeittir gegn oss. — Er nokkur
i von til þess, að þá langi til að
i skerða ríki sitt, sem þeir kalla svo,
rétt fyrir það, þótt nokkrir menn
ýfi sig, nokkrir “æsingapostular",
sem aðrir landar þeirra kalla þá?
Hvi ekki að ygla sig dálitið á móti
og vita að minsta kösti hvort þetta
er nokkur alvara og hvort hinir
| verða ekki ofan á, sem vilja hlífa
j yfirráðum þeirra? — Eg get ó-
] mögulega neitað þvi, að mér finst
Danir fremur meinlausir og að alt
bendi á, að þjark þeirra gagnvart
j oss sé meira til málamynda en af
j því, að þeir hafi neina tröllatrú á
j rétti sínum yfir oss. Þeim er í
j rauninni vorkunn að þurfa að vera
að fást við þjóð, sem aldrei virðist
að geta formað neinar þær úrslita-
kröfur, sem hún trúir á, eða er
•líkleg til að þora að standa við.
En að þvi rekur nú samt, aö vér
þurfum að gjöra upp reikning við
samvizkuna og koma oss niður á
eitthvað víst og skyldi þá hreint
ekki undra mig, þótt það kæmi upp
á teninginn, að það einmitt hafi
verið happ vort, sem gjörðist fyrir
100 árum, og að hægt verði að
segja að Danir hafi bjargað oss
undan Norðmannavaldinu til þess
að viðurkenna síðan fult sjálfstæði
vort, þegar vér vorum búnir að
Irera að meta það!
Hvort Bjarni er svona bjartsýnn
á málið skal eg láta ósagt, en hvað
sem því líður, þá hefir hann unnið
þarft verk, sem þessari 100 ára
minningu, og skal mönnum ráðlagt
að eignast bókina og lesa hana,
hvaða stjómmála-trúarjátningu
sem menn hafa. —(Isafold).
H. J.
Maður dó nýlega í Brighton er
John Charcellor Crofts hét; hann
átti hund sem hann kallaði Pete
Crofts; var það venja hans að
halda afmælishátíð fyrir hann á
hverju ári og bjóða til sín börn-
um úr nágrenninu við það tæki-
færi. Arfleiddi hann hundinn að
$1200 tekjum á ári, en skildi ekki
eftir eitt einasta cent handa ætt-
ingjum sinum. Fjórir frændur
hans hafa mótmælt þessari erfða-
skrá; stendur það mál yfir og ó-
vist hvemig fer.
Sex hundruð feta langur nafna-
listi með 900ö ungra íhaldsmanna
hefir verið sýndur stjóminni í
Ontario, þar sem þess er krafist
að almenn atkvæðagreiðsla fari
fram um vínsölubann; skuli þar
einfaldur meirihluti ráða úrslit-
um.
Kosningar sem nýlega fóru
fram í Höfðanýlendunni i Suður-
Afríku, fóru þannig, að verkamenn
unnu álgjörðan sigur.
Ekkja Hinriks Ibsen, norska
skáldsins fræga, andaðist 3. þ. m
i Christianiu.
. Kona nokkur Mrs. Barret að
nafni, andaðist 2. þ. m. í Montreal
107 ára gömul.
Það er sagt að Ferdinand kon-
ungur Búlgara muni ferðast um
Bandarikin í sumar með Elenoru
drotningu. ef stjómarannir leyfa.
Hermálaskrifari Bandaríkjanna
hefir gefið út þá skipun, að áfeng-
isveiting og víndrykkja skuli ekki
eiga sér stað á neinu herskipi.
Skal þessi skipun öðlast gildi i.
JÚlí þ. á.
Árangur rannsóknar þeirrar,
sem hafin var út af drápi hins
brezka manns, William Bentons í
Mexico, er sá, að það á að lífláta
Rudolph Fierro, liðsforingja Villa.
Sökum vinnuleysis og yfirvof-
andi hungursneyðar hefir stjórnin
í Austurríki ákveðið að fylgja ekki
fram hinum hörðu lagaákvæðum
viðvíkjandi útflutningi fólks. Er
þetta þó gjört aðeins um stundar-
sakir.
Fjármálaráðgjafi Canada, White,
lýsti þvi yfir 7. Apríl, að tekjur
ríkisins árið 1913—1914, væru um
sex miljónum minni, en árið þar á
undan.
Paul Heyse, þýzkt söguskáld,
sem íslendingar kannast við af
þýðingum eftir hann, dó 5. þ. m.
í Munich, úr lungnabólgu. Hann
hlaut Nobelsverðlaun fyrir bók-
mentir 1910. Helztu 'sögur hans
eða merkisrit vom: “’Böm þessa
heims”, “í Paradís”, “Fæðing ást-
argyðjunnar” og “Að stefna á
móti straumi”, hann skrifaði einn-
ig nokkur leikrit og orkti talsvert
í bundnu máli. Mynd hans og
æfisaga mun vera i “Heimdalh”.
Villa herforingi i Mexico hefir
svo að segja hlotið algjörðan sig-
ur í viðskiftum við mótstöðumenn
sína. Mátti svo heita að hvíldar-
laus bardagi ætti sér stað frá 27.
Marz til 3. Apríl. Þann dag vora
aðalmótstöðumenn hans í Torreon,
teknir til fanga. Má segja að með
þvi sé Huerta forseti rekinn brott
frá Mexico.
Af mönnum Villa hafa fallið
500 og 1500 særst, en á hina hlið-
ina iocx) manns fallið og 2500
særðir.
Timothy Daniel Sullivan, irskur
föðurlandsvinur og rithöfundur,
lézt í Dublin 1. Apríl, 78 ára gam-
all. Hann hefir ritað “Guð blessi
Irland”; var hann einn ákafasti
tfylgismaður heimastjómar Ira þeg-
ar Charles Stewart Parnell var í
blóma sínum.
Hughes hermálaráðgjafi var ný-
lega spurður aö því í þinginu,
hversu mikið herkostnaður ríkisins
ykist á ári, eða hverju fjárhags-
tímabili. Svarið var þannig:
1897 var hann $2,478,179; 1907,
$4.377.309; 19”. $7.009,822; 1912,
$7,729,948; 1913, $10,272,759.
I þessu era ótalin öll eftirlaun
hermanna. Þetta gefur mönnum
góða hugmynd um, hvemig farið
er ineð fé landsins.
í Wisconsin hefir það verið lög-
leitt, að allir þeir, sem til fanga
hafa verið teknir og hafðir í varð-
haldi og síðan sannast að hafi ver-
ið saklausir, skuli fá bætur frá rík-
inu, eftir því miklar, sem tjóniö
sé mikið, eða það, sem þeir hafa
liðið. Er þetta mjög sanngjarnt
og mannúðlegt.
Fjölment kennaraþing setndur
yfir í Winnipeg þessa dagana, eru
þar mættir 600 kennara. Aðal-
ræðurnar á því þingi era fluttar
af Dr. Normann F. Black frá
Regina og Dr. Nathaniel Butler
frá Chicago háskólanum.
Sáning byrjaði 9. Apríl í kring-
um Portage la Prairie.
Bænarskrá er verið að undirbúa
til þess að biöja Krafchenco lífs;
einn af þeim, sem aðallega gengst
fyrir þvi, er lögmaður sá er sótti
málið á hendur honum. önnur
bænarskrá er einnig í undirbúningi,
þess efnis, að krefjast að hann sé
hengdur. Verður gaman að vita
hvorir verða hlutskarpari.
Ein mesta og voldugasta klæða-
sölumaður Bandaríkjanna Siegel-
Cooper Company, er gjaldþrota,
og hafa hundrað manna orðið
vinnulausir fyrir þá sök. Henry
Siegel, eigandi þeirrar verzlunar,
var talinn einn allra mesti fjár-
málamanna um langan tíma, en
eyðslusemi og óhóf varð honum
að hamingjutjóni
Eleonora Búlgaríu drotning,
seinni kona Ferdinands konungs,
ætlar að ferðast um Bandaríkin í
Maímánuði, og cf tE , einnig um
Canada. »Hún er alment kölluð1
“konunglega hjúkrunarkonan”,
sökum þess, að hún hefir varið ná-
lega öllum sínum tíma í mörg ár til
þess að hjúkra veiku fólki. Hún
er hálærö í þeirri grein og lætur
sér ekki nægja að segja fyrir verk-
uum, heldur gjörir hún verkin
sjálf. Hún var hjúkrunarkona í
stríðinu milli Rússa og Japana.
Auk þessara starfa sinna. tekur
hún mjög mikinn þátt í öllum
kvenréttindamálum. Er slíkt fá-
títt um konungsfólk, og mikils
virði.
Ottawaþingið kom saman i gær
helztu verk þess er ætlað að muni
verða þau, að veita eða ábyrgjast
afarmiklar fjárupphæðir, bæði
Canadian Northern og Grand
Trunk járnbrautarfélögunum.
Sáning er byrjuð sumstaðar 1
Saskatchewan. Ræktað land er
þar 5 °/0 meira en í fyrra.

Freysteinn sál. Jónsson, Churchbridge, Sask.
(Sjá æfiminning á 7. bl«.)
hafa verið hér í bænum um tima.
Þorlákur kom inn með son sinn
Hólmgeir, veikan af botnlanga-
bólgu; var hann skorinn upp af
Dr. Brandson og heilsaðist vel;
fóra þeir feðgar heim i gærmorg-
un. Steingrímur kom með konu
sína, sem var blind á öðra auga og
nálega búin að missa sjónina á
hinu; gjörði Dr. Prowse uppskurð
á henni og gefur góðar vonir um
nokkurn árangur. Þau hjón bú-
ast við að fara heim i dag.
Opinn fund
heldur ísl. liberalklúbb-
urinn næsta þriðjudags
kveld kl. 8 í neðri sal
G. T. hússins. Rœðu-
menn verða þeir T. H.
Johnson, M.P.P. og Dr.
Sig. Júl. Jóhannesson.
FJÖLMENNIÐ!
Morgun leikurinn “Dorothy”
verður bezta aðdráttaraflið á
Walker leikhúsinu tvo síöustu dag-
ana af þessari viku, og eftirmið-
dagsleikur á laugardaginn. Sömu
velþektu leikendumir verða á því
nú og vora í Janúarmánuði.
Föstudagsleikurinn verður undir
umsjón “The Sovereign Lodge
185 I. O. O. I.
Mr. Martin Harvey verður í
Winnipeg í fyrsta skifti á mánu-
dagskveldið með leikinn “The
Breed of the Threshman”.
Leikimir, sem valdir hafa verið
fyrir hann, eru vel til fallnir til
þess að gefa honum og flokki
hans, tækifæri til að sýna hina
miklu leikhæfileika er þeir hafa,
að dómi allra leikhússækjenda,
bæði í London og annarsstaðar.
“Eini vegurinn”, sem er talinn bezti
leikur, gjörður úr verkum Dickens;
“Saga tveggja borga” hefir verið
uppáhalds leikur á Englandi í
meir en io ár, og er enn þann dag
í dag; eru þar þúsundir manna,
sem ekki mundu láta þann leik
fara fram hjá sér, hvað sem það
kostaði. “The Breed og the
Threshman” er annar leikur mjög
lofaður, hann er um þingbaráftu
og sögu þá, sem þar er opinberuð;
er það eitt af hinu áhrifamesta og
mest spennandi atriði, sem sögur
fara af.
Mr. Harvey sýnir þetta ná-
kvæmlega hér, eins og hann gjörði
Fréttir sagði hann 5 London með Londonflokknum.
þar á meðal Mrs. M. de Bilvu,
Þrjár samkomur eru auglýstar
i blaðinu, sem haldnar verða i bæn-
um á sumardaginn fyrsta; ein í 1
Skjaldborg, önnur i Fyrstu lút-
ersku kirkjunni og sú þriðja í
Únítarakirkjunni; allar á sama
tíma. Samkomurnar ættu að verða
góðar, því til þeirra sýnist hafa
verið vandað. • Aðgangur aðeins
25 cents.
Tón Tryggvi Bergmann kom á
sunnudagskveldið var úr ferð sinni
vestan af Kyrrahafsströnd. Ferö-
aöist hann meðal landa um alla
ströndina. Seattle þótti honum
fremur fjörlegur bær, en Vancouv-
er daufur. Veður var gott og
skemtilegt i Seattle, en í Vancouver
rigningar. Herra Bergmann var í
erindum íyrir Eimskipafélag Is-
lands, kom viða á fundi og ræddi
það mál og kvað hann þvi hvergi
hafa verið eins vel tekið og i
Seattle, á þeim stöðvum er hann
flutti málið.
fáar þar af ströndinni.
Úr bœnum
• Séra Steingrímur N. Thorlaks-
son prédikar að Lundar næstkom-
andi sunnudag.
Séra Runólfur Marteinsson pré-
dikar í Selkirk næsta sunnudag kl.
3 e. h.
Dr. O. Stephensen var kallaður
til Pine Valley á laugardaginn;
geysar þar skarlatsveiki; tvö böm
dáin og fleiri veik.
Ágúst Magnússon frá Álfta—
vatnsnýlendu var hér i bænum fyr-
ir helgina í erindum fyrir sveit-
unga sína; var hann að útvega
peningalán til mentamála og ann-
ara þarfa. Talsverðar skærur
kvað hann vera þar í bygð út af
sveitarstjómarkosmngum; væri það
aðallega út af kappi milli íslend-
inga og enskra manna. Lofaði
hann að senda Lögbergi fréttir af
því síðar, þegar málinu væri lokið.
Hann kvað því hafa verið fleygt
að Magnús Hjaltason læknir hefði
í hyggju að flytja burt úr bygð-
j inni, en ekki vissi hann hvert. Lík-
legt taldi hann það mjög að Skúli
Sigfússon mundi ná kosningu;
kvað hann mjög vinsælan mann og
vel gefinn, og sérstaklega vel heirna
í stjórnmálum.
a
hinni gáfuðu konu sinni.
Mrs. de Bilva kenjur fram í
helztu kvenhlutverkum leikjanna,
með honum.
Hitt fólkið, sem með honum er,
era leikendur, sem hafa verið með
honum, síðan hann byrjaði leik-
list sína og hafa átt allmikinn þátt
í að skapa þá frægð, er flokkur
hans hefir hlotið, og jafnvel hann
sjálfur.
Er það ekki sorglegt, að eins ær-
legur íslendingur og Sveinn Thor-
waldson er, skuli vera dreginn svo
djúpt niður, að bjóða sig fram
sem fylgismaður Roblin flokksins?
Brennivínsdrykkja er eitt af því,
sem aðallega skilur mennina frá
hinum lægri dýrum, og lyftir þeim
hærra félagslega, eftir þvi sem
Roblin segir. Hann ætti sannar-
lega skilið fylgi bindindismanna,
fyrir þá staðhæfingu, þó ekki yæri
fyrir annaðflU
Hvemig skyldi standa á því, að
1911 taldi Bordenstjómin það ó-
hjákvæmilegt, að leggja fram
$35,000,000 til herkostnaðar og
það yrði að gjörast strax, en það
hefir dregist til þessa tima og ekk-
ert tjón orðið að? Sagði hann
þetta vísvitandi ósatt eða vissi hann
ekki betur?
Kirkja og prestar eiga ekki að
skifta sér neitt af stjórnmálum eða
félagsmálum, segir Roblin. Hefir
það ekki lengst af klingt, að einn,
aðalgalli presta og kirkna væri það,
að afskifti. stjórn- og félagsmála
væri of lítil? Hvað skyldi vera
skylda prestsins, ef ekki það, að
vísa mönnum og kenna rétta leið
siðferðislega? Drykkjukrár, vænd-
iskvennahús, einokunarfélög og
ofbeldisstjómir, líta jafnan hom-
auga til hinna veraldlegu afskifta
kirkju og presta.
Roblin er eindreginn á móti því,
að konutn séu veitt pólitísk rétt-
indi í þessu landi; ástæðumar
virðast liggja i augum uppi.
Nefndarálitið um rannsóknina í
Grand Trunk járnbrautarmálinu,
var samið af tveimur mönnum,
öðrum sem verið hefir í þjónustu
íhaldsflokksins og alþektur flokks-
maður, hinn sem verið hefir í
þjónustu C. P. R. félagsins og sem
altaf hefir verið á móti G. T. fé-
laginu. Þegar þessa er gætt,
hvemig gat þá nefndarálitiö veriö
öðruvísi en það var?
Heimskringla vill endilega láta
þegja um brennivínið og múturn-
ar, við Taylorskosningamar í
Nýja íslandi. “Eg get ekki sezt
á stólinn”. sagði strákurinn, “eg
hefi kýli á sitjandanum”.
Aðalfundur var haldinn í fyrra-
dag meðal stjómenda hospítalsins
í Winnipeg. Hefir þar verið
$50,000 tekjuhalli árið sem leið.
Jón J. Berg kom til bæjarins í
I fyrradag vestan frá Saskatoon og
Vatnabygð; kom þaðan vestan af
Kyrrahafsströnd fyrir 9 mánuð-
um, þar sem hann hefir verið síð-
astliðin sex ár. Býst hann við að
setjast að hér í bænum og stunda
trésmíði. Bændur kvað hann vera
að búa undir sáningti í Vatnabygð-
inni; allvíöa verið að herfa, en
plógþýtt er ekki enn þá; annars
engar fréttir þar að vestan. Að
sumu Ieyti kvað hann gott að vera
á Ströndinni, og löndum segir hann
að líði þar yfir höfuð vel, en betra
telur hann fyrir fátækt vinnufólk
að vera í Winnipeg en þar.
Bræðumir Þorlákur og Stein-
grímur Guðnasynir frá Argyle,
Chr. Skagfjörð kom til bæjar-
ins fyrra miðvikudag.
Fermd var á sunnudaginn af
séra Fr. Friðrikssyni í Fyrstu lút.
kirkju, Lára Bjömsson, stjúp-
dóttir Stefáns Björnssonar, fyrr-
um ritstj. Lögbergs.
Bjami Dalmann kaupm. frá
Selkirk, var hér á ferð fyrir helg-
ina. Sagði engar fréttir, nema þær
að jámverksmiðjan myndi bráðum
taka til starfa og veita fjölda
manns stöðuga atvinnu.
Á laugardaginn lézt á spítalan-
um, Magnús Ármannsson stúdent.
Tók hann burtfararpróf frá
Mentaskólanum í Revkjavík 1912.
G. J. Oleson ritstjóri frá Glen-
boro, var hér á ferðinni í vikunni
sem leið, að vitja bróður síns, sem
hefir legið sjúkur á hospítalinu.
Útnefnlng þíngmannaefna heflr nú farlS fram I flestöllum kjördæmum
fylkisins, og skulu hér taldir þeir, sem hafa boBiC slg fram og vér vitum um
meC vissu:—
Kjördæmi.
ASSINIBOIA .....
ARTHUR .........
BRANDON CITY....
BIRTLE..........
BEAUTIFUL PLAINS
CARILLON............ T.
CYPRESS ........
DUFFERIN........
DELORAIN........
DAUPHIN ........
EMERSON ...... ...
ELMWOOD............ Dr.
GILBERT PLAINS ...
GIMLI ......'.....
GLENWOOD .........
GLADSONE..........
HAMIOTA ..........
KILLARNEY ........
KILD. & ST. ANDREWS
LANSDOWNE ........
LAKESIDE............ C.
LA VERANDRYE
MORDEN & RHINELAND
MORRIS ........
MANITOU ........
MOUNTAIN..... ..
MINNEDOSA......
NORFOLK ........
PORT. La PRAIRIE ..
ROCKWOOD ......
RUSSELL ....... ..
ROBLINl.........
ST. BONIFACE ..
ST. CLEMENTS ..
ST. GEORGE ....
STE. ROSE.......
SWAN RIVER ....
TIRTLE MOUNTAIN
VIRDEN.........
Tiibcralar. Conscrvatívar
....J. W. Wilton J. T. Haig
.. John Williams A. M. Lyle
Hon. G. R.CoIdwell
.... G. H.Malcolm W. M. Taylor
.... Robt. Paterson Hon. J. H. Howden
.... T. B. Molloy A. Prefontaine
.. . .1. Christie Geo. Steele
.. . E. A. August Sir R. P. Roblln.
. .. Dr. Thornton J. C. W. Reid
W. Buchanan
Dr. McFadden
H. D. McWhirter
.... Wm. Shaw
S. Thorvaldson
Col. A. L. Young
Asbery Singleton
Wm. Ferguson
Hon. Geo. Lawrence
Geo. W. Prout Dr. H. W. Montague
.... T. C. Norris
J. J. Garland J. B. Lauzon
D V. Winkler W. J. Tupper
.... Wm. Molloy Jaeques Parent
J. Morrow
J. F. Dale
.... Geo. A. Grierson W. B. Waddell
R. F. Lyons
.... E. McPherson 2uo4-jsuijv u2nrr •uow
A. L,obb Tsaac Riley
E. Graham
F. W. Newton
D. A. Ross Thos. Hay
E. L. Taylor
Thos. Hamelin
.... W. H. Sims J. W. Stewart
.... Geo. McDonald Jas. Johnson
Dr. Clingan Harvey Simpson