Lögberg - 06.08.1914, Blaðsíða 1

Lögberg - 06.08.1914, Blaðsíða 1
27. ARGANGUR WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 6. ÁGLST 1914 NÚMER 32 Englendir igar taka til vopna Norðurálfu-stríð byriar fyrir alvöru. England, Frakkland os Rússland á móti Þýzkalandi •f J J og Austurríki. Canada í mikium undirbúningi með landvörn Símskeyti var hinum nýkosna ráðherra sent 30. Júlí frá, Vestur-fslendingum, þannig hljóðandi: “Eggerz, ráðherra fslands. Hugheilar hamingjuóskir. V estur-lslendingar. ’ ’ Daginn eftir kom annað skeyti að heiman þannig: “Lögberg, AVinnipeg. Færið Vestur-fslendingum þakkir fyrir heillaóskina. Eggerz.” Stjórnarskiftingin á Islandi. Helgason tónaíSi pistil og guSspjall og flutti prédikan. LagSi hann út af 42 sálmi Davíös, 2—4 og 6—7. TalaSi um þrá mannsandans eftir guSi, hvernig á henni stendur. hvernig leitast er viö aö finna henni svölun og hvernig þá svölun er aö finna í Kristi. Söngflokkur- inn söng á undan prédikan dýrð- legan söng. A eftir prédikan fór fram altarisganga og útbýtti pró unum sínum; skemtilegur þó í kunningjahóp. Síðar umgekst hann menn meira alment og hafði allmikil mök við ýmsa meðal stú- denta, er árlega komu til Hafnar. og aðra. Virtist hann þó einatt leita sér afþreyingar meö öðrum mönnum. utan síns heima, eins og gengur um einhleypa menn, og virtist skemta sér vel við það. Kn á því mun ekki vafi, að þennan mesti Þingmennirnir, sem studdu hr- Sig. Eggerz til ráðherratignar, eru þessir: Sveinn Björnsson, Björn Krist- jánsson, Kristinn Danielssoti, Ein- ar Amórsson, Karl Einarsson. Þorleifur Jónsson, Guðmundur Eggerz, Þórarinn Benediktsson. Karl Finnbogason, Bjöm Hallson, Jón Jónsson frá Hvanná, Benedikt Sveinsson, Ólafur Briem, Guð- mundur Hannesson, Guðmundur Ólafsson, Magnús Pétursson, SkúH Til athugunar. “The Canadian Rutheria’’ heitir kaþólskt vikublað gefið út á máli Galizíumanna og undir stjóm kaþólsks biskups, er Budka heitir. Þar er grein um kosningaúrslitin og í henni þetta meðal annars: “Nú em kosningarftar um garð gengnar. Nú er tími til að skoða þá þræði sem þar réðu mestu hvern í sínu lagi. Nú er tími til að yfirvega hversu miklu þjóð vor réði í því máli og hvað vér geturo gert framvegis. Vér megum vera ánægðir með kosningarnar, en uro fram alt er það oss gleðiefni aS Roblin hclt völdum, og án þess að Thoroddsen, Hákon Kristófersson- Bjarni Jónsson frá Vogi, Sigurö- í þaö sé nokkur sjálfhælni, þá get ur Gunnarsson, Hjörtur Snorrason um vér sagt það með sanni, að og úr konungkjörnu sveitinni: séra Björn Þorláksson. Islendingadagurinn á Gimli hann á það oss að miklu leyti að þakka, að hann er enn við völd. J Þetta viðurkenna öll böð, bæði- ensk og annara þjóða. Af þessu | hlýtur það að leiða, að ef vér er- j um samtaka, getum vér fengið J mjög mikil sérréttindi handa þjóö vorri hjá stjóminni í Manitoba.’’ Gimlibúar héldu hátíö i. ágúst ELðiö hefir alveg rétt að mæla- til þess að minnast Islands, eins ■ ,>a® eru Galiziumenn^ og kaþólskir og aug’.ýst hafði verið. Veðrið var ; - fiJ höfuö, sem héldu Roblin- ákjósanlegt og hátíöin vel sótt-1 stjóminni á þeim veika þræði, sem Hafði verið vel til hennar vandað. óún liangir á. Islendingar þar á þar á meðal haglega útbúinn ræðu- móti hafa a!drei 1 sö&u landsins pallur innan í laufskala. ! getl8 sér eins mihinn lieiður og B. B. Olson stýrði hátíðinni 0g V1® l)essar kosningar- ^að er hægt talaði nokkur orð um leiö og hún a8 syna ÞaS a atkv*«um í hverju var sett. Sig. Júl. Jóhannesson cinasta kjördæmi í öllu fylkinV. fessor Jón Helgason náðarmeðul- j mann, sem í rauninni var unum. A meðan offur var tekið j dugnaðarm^Sur, brast verkefni, er söng Mrs. Dalmann yndislegan j hann gæti gefið sig við méð at- einsöng, sem henni tókst prýðilega orku, og sjálfum tókst honum ekkj að vanda. Yfirleitt var athöfnin að búa þau til handa sér. Var hin ánægjulegasta frá byt^un til, þetta hið mesta mein, öðrum engu enda. Munu menn lengi minnast! síöur en honum sjálfum. Hefir hennar sem einnar hátíðlegustu hann ef til vill fundið til þessa stundar í lífi Vestur-Jslendinga-{ sjálfur., en fáir þektu hans “innra Kirkjan var skreytt pálmum og mann” í þeim skilningi. blómum, og menn höfðu það til Ekki vita menn annað, en aö' orðs, hve vel alt hefði samsvarað, Jónas hafi verið nokkumveginn hvað öðru, organspilið, söngurinn heill heilsu uppá síðkastið; áður og það orð, sem flutt var. Um kveldið prédikaði séra Magnús Jónsson frá Gardar og var þá aftur mikill mannfjöldi við kirkju. Hann talaði um hinn and- lega sjóndeildarhring mannsins- sýndi fram á, hve takmarkaður hann væri og hvernig deilurrtar í var hann og hinn hraustasti. En vera má, aö ’ ættar-lasleiki hafi að honum steðjað. :— Að fráfalli annars eins manns eins og Jónasar Einarssonar er mikill söknuður. Hann var og auk þess, sem áður er talið, hinn raun- bezti drengur. Hægfara nokkuð trúmálum væru út af þeirri th- var hann í Islandsmálum er til af- hneiging spunnar á öllum öldum-1 skifta hans kom meðal landa í að koma fram með fullyrðingar I Höfn, en íslendingur góður var um þau efni, sem liggja utan hins trúarlega sjóndeildarhrings og gera þær aö sáluhjálparatriði. — Við kveldguðsþjónustuna song Jónas Stefánsson: “0, þá tiáS aS eiga Jesúm”, og fór ágætlega með- annað nytsamara verði að fylli rúro blaðsins? Nei, gettu aftur. Carriere, þingmannsetni Fram- sóknarflokksins í La Pas hvarf 2 dögum fyrir kosninguna, og hefir hvergi frézt til hans. Sumir segja að hann muni hafa strokið; en hvaða sönnun er fyrir því? Getur það ekki skeð að hann sé í varð- haldi? Menn hafa áður verið tekn- ir rétt fyrir kosningar og hafðir í varðhaldi án saka, og það af þeirri sömu stjórn, sem hér er við völd. Einn atkvæðiskassinn í St. George kjördæminu var grafinn í jörðu um tima. Til hvers ætli það hafi veriö gjört? Einhver get- spakur vildi máske'gera svo vel og ráða þá gátu. Er þaö vist að Carriere sé ekki dauöur? Þegar maður hverfur alt i einu og ekkert fréttist til hans. er það þá ekki eðlilegt að sá grun- ur falli á að hann hafi verið myft- ur? og fellur ekki grunurinn venjulega á þann sem síðast hefir verið með honum? Var ekki Howden sá sem siðast vissi um Carriere? Hvi er. Howden ekki tekinn fastur og málið rannsakaö ? Sagt er aö manni hafi nýlega verið mútað með $50,000 til þess í tveimur Balkanstríðunum, sero stóðu yfir í eitt ár, voru 1,500,000 hermenn. Af þeim féllu og særð- ust Yi eða 500,000. 30,000,000 jafnaöarmanna í Evrópu höfðu það í orði aö gera verkfall, til þess aö reyna að stöðva striðið; en þvi varð ekki komið við. Öll Evrópulöndin hafa bannaö að senda fréttir um stríöið, nema undan og ofan af. Canada ætlar að senda í striðið 20,000 menn, til að byrja með, og er 100,000 seinna. I Bandaríkjastjómin ætlar að senda hálfa biljón til þess að lána í stríðskostnað ef þarf. Englandsbanki hefir fært vexti upp í 10»%. Breska þingið hefir veitt 525.- 000,000 dollara til stríðskostnaðar. Bretar, Frakkar og Rússar hafa til samans 97 hjerskip, 1,54 her- flutningaskip og 264,000 hermenn á sjó; en Þjóðverjar, Italir og Austurríkismenn til samans hafa 59 herskip, 71 herflutningaskip ogr 130,500 hermenn á sjó. hann og hinn íslenzkasti í hugsun- arhætti fþótt eigi leiddist honum að strjúka og nti sé verið að bjóða Hafnarlífið). Það þykist sá öðrum $50,000 til þess að strjúka þekkja, er þessar línur ritar — ekki. voru þeir tveir ávalt sessunautar í talaði fyrir minni Islands. f Séra Rögnvaldur Pétursson fyrir minni Vestur-Islendinga (í forfölluro Stefáns Thorsonar, sem var fjar- verandi sökum lasleikaj og Jóhann P. Sólmundsson fyrir minni Nýja Islands. Var síðasta ræðan lang tilkcímumest i ölluro skilningi, enda er Jóhann einhver mesti mælskumaður sem Vestur- Islendingar eiga. Kvæði fluttu þeir Kristinn Stefánsson og Hjálm- ur Þorsteinsson og Sig. Júl. Jóhannesson, birtast þau annars- staðar í blaðinu. Það er auðsjáanlega engin upp- gerð, að mörgum þykir virkilega vænt um Nýja Island, sem þar eiga 1S' heima. Enda er það hm elzta ný- lenda Islendinga og sú langíslenzk- asta. Gat Jóhann Sólmundsson þess að sumir telja íslenzkum yfir- ráðum þar hættu búna er járn- önnur þar sem Islendinga gætir nokkurs- að þeir hafa greitt meiri hluta at- kvæða sinna á móti stjórninni. Roblinstjórnin er því ekki þeirra séra! stJorn- Hún er stjórn kaþólskunn- ar og fávizkunnar og það hæfir henni. Hin nýja Tjaldbúðar- kirkja vígð. ('Aðsent). Eins og auglýst hefir verið, fór fram vígsla Tjaldbúðarkirkju sunnudaginn 2. þ. m. kl. 11 árdeg- Þegar hálfri klukkustundu áö- ur var kirkjan tekin að fyllast af fólki og hélt það áfram, unz fleiri fengu eigi sæti. Vígsluathöfnin hófst með þeim hætti að viðstadd- ir prestar og fulltrúar safnaðarins tveir og tveir hver á eftir brautir og önnur samgöngufæri!gengri’ ,1 , ........... ykjust; en þá skoðun kvað hann oörum mn ur forkirkjunm og baru Islenzkur þrottur ranga. Islenzkur þróttur og ís- lenzkt viðhaldsþrek mundi rísa upp í vöggu sinni og búast til varnar, ef það sæist að hætta væri á ferð. Sá hann í anda framtíö Nýjá Islands í þeim búningi sem hug- sjónir hans og annara heföu klætt það i fyrir löngu, en sem kringum- stæðurnar hefðu seinkað. Spár væru nú að rætast og draumar aö koma fram, sigur væri fyrir hendi ef svefn ekki sigi á augu. Roblin stjórnin. Bannfærð sál í búknum spriklar, brestir margir þjá; minnihluta stjórnin stiklar stolnum klaufum á. Bragi. guðsþjónustu-áhöldin inn að altari-- Biblíu, sálmabók, helgisiðabók- paltínu, kaleik, vínkönnu og skím- ar-skál, og var þeim síöan skipað á altarið. Séra Magnús Jónsson frá Gardar fór meö kirkjuvígslu- bæn og prófessor Jón Helgason með faðir vor á eftir. Þá var sunginn sálmurinn nr. 562 i sálma- bókinni: Inndælan blíðan, blessað- an fríöan, bústaðinn þinn. Prest- ur safnaðarins, sem vigsluna fram- kvæmdi, sagði þá: “Heyrum nú bæði áminning og fyrirheit guðs orðs”. Þá lásu þeir prófessor Jón Helgason og séra Magnús Jónsson til skiftis þá fjóra biblíukafla, sem til hafa veriö valdir. Að lokum l^s prestur safnaðarins vigslufor- málann eftir hinni nýju helgisiða- bók, sem nákvæmlega hafði fylgt verið frá byrjun. Prófessor Jón Jónas Einarssont cand. Polit. aöstoðarmaður í ísl. stjómarráðs- skrifstofunni i Khöfn er nýlátinn. eins og getiö var um í Ingólfi síð- ast. Varð fráfall hans sviplegt og af slysi; fanst hann druknaöur nokkru eftir hvarf hans, en nánari atvik ófrétt. Æfisaga þessa manns er fljót- sögð, á pappírnum að minsta kosti. Hann kemur i Latinuskólann áriö 1898 og hafði þá lesið undir skóla um ársskeið hér í bænum; settist í 2. bekk. Hann kom úr Vopnafirði austan af óþektu bergi brotinn, svo að segja. Foreldrar hans voru Einar Jónsson, er bóndi var á Hamri, og kona hans Kristín Jón- asdóttir; annars er talið, að lifandi skyldmenni hans sé í Vesturheimi. Vió íátækt ólst hann upp og alls- lans kom hann í skóla, þá upp- kominn (um tvítugt)j hann brauzt áfram af eigin ramleik, og náms- löngun, er eigi varð á bak brotin. kom honum á þessa braut, lær- dómsbrautina. — Hann útskrifað- ist úr Latinuskólanum árið 1903 með ágætiseinkunn; sigldi til Hafn- ar samsumars og tók að lesa hag- fræði við Hafnarháskóla; tók heim- spekispróf árið eftir með ágætis vitnisburði og lauk fullnaðarprófi í hagfræði í byrjun ársiift 1910 með I. einkunn. Hann hafði þá fengið atvinnu í stjórnarráðsskrif- stofunni íslenzku og var síðan skipaður þar aðstoöarmaður. Vann hann að ýmsu á námsárunum, sér til nokkurra tekna, þvi að þess þurfti hann með. — Hann hafði konungl. viðurkenningu sem þýð- andi af íslenzkri tungu á danska og mun hafa haft af því nokkra atvinnu. Jónas var afburöamaður um gáfnafar og greind, einkanlega að þvi er kom til allra námsiðkana. en ekki bar sérlega mikið á hon- um úti í frá. I stúdentafélaginu í Höfn og hreyfingum þeirra á með- al var hann aldrei framarlega, og yfirleitt haföi hann sig aldrei mjög í frammi; en trúnaðarstörf hafði hann meðal stúdenta engu að síö- ur, er hann leysti vei af hendi. Nokkuö var Jónas einkennilegur maður á ýmsa lund. Framan af var hann ekki tiltakanlega mann- blendinn, en gaf sig mjög að iðk- skóla (skiftust á um 2 sæti) og svo samferða í Höfn, að heita mátti, að skólaprófin tæki þeir á sama degi. Harmsögulokum líkist aldurtili þessa manns. Hann kemur upp- kominn í skóla, einstæðingu.r, og sagSist stjórain Tafa “sent 1 mis- bryzt afram á mentabrautmm og gripum til La Pas. Menn skyldu Iætur hvergi bugast. Lýkur öll- ekki hvernig á því stóð að þeir Það þykir langt gengrð að stela nokkrum 'atkvæðum eða atkvæða- kössum; en hvað er það i safnan- burði við að stela heilum mönnum eins og gert var með Carriere. Tvö vagnhlöss af mönnum Dr. Charles Richet háskólakenn- ari í Paris hefir reiknað það út að stríðið muni kosta $54,000,000 hverjum sólarhriug. Canadastjómin ætlar að veita 50,000,000 dollara til stríðsins. Vér sem heima eigum hér i Canada ættum að geta skoðað þetta í ró og næði, sem óháöir menn. Vér ættum að geta séð það að skyldan býður oss ekki að styrkja þetta strið né taka þátt í því að neinu leyti. Jafnvel þeir sero stríöinu eru hlyntir og telja það afsakanlegt, ættu að sjá aö i þetta skifti krefur þá engin nauðsyn til farar né framlaga. Englandi hefir ekki verið sagt stríð á hend- ur af neinni þjóð; það fer sjálf- krafa og ótilkvatt af stað og blandar sér í málefni annara. Þaö því ekki einu sinni siðferöis- skylda neinna enskra þegna, hversu Englandshollir sem þeir kynnu að vera, aö láta siga sér út í þetta stríö hér frá Canada. Væri uro það að ræða að á Englendinginn hefði veriö ráðist, þá væri, ef til vill, öðru máli að gegna; þá gæti vaknað sú tilfinning í brjósturo manna að þeir væru aö bjarga ætt- jörðinni og leggja líf sitt i sölurn- ar fyrir hana. Það er að minsta kosti vonandi að engir Islendingar finnist hér i álfu, sem láti æsa sig til manndrápa, heldur skoði þenn- an drápaleik hinna svokölluðu menningaþjóða í ró og næði, og geri sér glögga grein fyrir ástæð- um stríðsins. um lærdómsverkefnum með bezta lofi. voru sendir heim aftur, fyr en það Hreppir yegna dugnaðar fréttist aS engar koSningar yrðu sæmilega stöðu til lífsviðurværis, að afloknu námi---------og svo ekki meira! Alt í einu er eins og hon- um fallist hendur, eða eitthvað því um líkt. Svo hverfur hann, út úr lífinu. þar. Þá var það auöskiliö. Það þurfti þá ekki á þeim að halda til þess að falsa atkvæði. Skyldu Afturhaldsmenn halda að nokkur lifandi maöur trúi því i Alt virðist hafa verið fyrir gýg sannleika, að þeir hefðu mútað allir erfiðismunirnir, öll atgerf- Carriere til þess að hætta við í ró ognæði. Þungt er um það að hugsa. G. Sv. -Ingólfur. B i t a r. “Vér vissum það sjálfir” segir, Heimskringla, “að Mr. Thorson hefir ávalt verið mjög ákveðinn liberal. Hann var það áður en hann varð tJnítari og hans stjórn- málaskoðun hefir ekkert breyzt við það.” kosningarnar, ef þeir hefðu ekki verið hræddir um ósigur? Það er sagt, að William Carriere, sem var þingmannsefni í Le Pas, hafi nú meiri peninga til umráða en Mani- toba-stjórnin—því hún getur nú ekki látið' halda áfram verki á opinbörum hyggingurn. Stríðið. Um það eyöir Lögberg ekki miklu rúmi; flestar fréttir um þa& eru óáreiðanlegar, sökum þess að bannað hefir Verið fullkomið fréttasamband. Mikið af frétturo eru því getgátur. Aðalatriðin eru þessi. Austurríkismenn sögðu Servium strið á hendur fyrir þær sakir sem frá er skýrt (í síðasta A öðrum stað í sömu grein seg- ir blaðið að Thorson hafi sagt að hann gæti ekki lengur fylgt þeim Mr. Brynjólfsson og séra Rögn- valdi í stjórnmálastefnu þeirra. Margt er skrítið í Heimskringlu . , ekki síður en í Harmoniu. Thorson, b,aSl- /,!ar Evropuþjóð.rnar svo hefir- með öðrum orðum aldrei j a® se£Jn æt!a aý taka þátt í stríö- fylgt stjómmálastefnu Brynjólf- inu’ öðrumegin verða Rússar sons né séra Rögnvaldar og samt j !'ng!cll,,ingar °S Frakkar (og lík- segir blaöiö aí5 hann geti ekki j JaPan)> hinumegin Þjóöverj- lengur fylgt þeim þar. Hvernig \^f. Austurríkismenn. Italía- er mögulegt at5 hætta að fylgja því; ®V1SS °& Holland óháö ennþá. Síðasti katlinn í glapa- sögunni. Kosningamar i La 'Pas fóru þannig að tveim dögum áður en kjósa skyldi, hvarf þingmannseíni Framsóknarflokksins og hefir hvergi^ fundist síðan né frézt til Evrópa logar öll i stríði. öll j hans- hin svokölluðu stórveldi þar hafa, Howden dómsmalastjóri f\lkis- þegar gripið til vopna. Herfréttir. ins haftii í höndum skjal undi:- eru aöalfréttirnar mm allan heim-1 skrifa® af k arr'eie> þar sem því er Það er reynt að æsa fólk í sam-1 !ýst yfir a® hann dragi til baka bandi við það á allar lundir. Fjár- þmgmenskuframboS sitt. I m þetta stofnanir landanna, bæði hér og vissj Frámsóknarflokkurinn alls annarsstaðar taka fé sitt frá nyt-1 ekki- sömum fyrirtækjum og leggja það! Aðferöin er ólögleg, því þannig fram stríðinu til hjálpar; leggjaj er ákveðið að þess konar , skjal það fram til þess að staðist verð' 1 ver®ur að vera undirskrifað í sam- partur af liinum fjármunalega! raðj við umbofcmann þingmanns- kostnaði viö þaö að miljónir manna 1 efnisins og afhent honum. í stað drepa hverjir aðra. Heimafyrir eruj bess er skjalið fengið andstæð- tugir þúsunda af fólki sem horfaj ingaf!okknum °S sjá a,!ir hve frarn á harðæri ef ekki hallæri grunsamlegt yþað er. Þrátt fyrir vegna vinnuskorts, en samt eru{Þetta !et stjómin lýsa Dr. Orok lagðar fram tugir miljóna þessu \ þingmaunseíni sitt, kosinn- manndrápsfyrirtæki til viðhalds- Prívat borgarar þessa lands til dæmis, sem gengið hafa í fjár- gróðafélög senda miljónir dollara út úr landinu til þess, og stjómin sjálf, sem til þess er kjörin að vernda heill og hag fólksins veitir $50,000,000 dala af fé þess í mann- drápsfyrirtæki; $50,000,000 af fé þess fólks sem sjálft er þannig (L vegi statt nú sem stendur, að til vandræða horfir. Blöðin gera sitt bezta til þess aS æsa tilfinningar manna og eitra þær. Aukablöð eru gefin út ná- lega á hverjum klukkutíma með rauðum stórletruðum línum, sero allar eru þess eðlis að setja hugs-|hann b,átt áfram fengið umboðs- anir fólksins í sem mestan spenn- ing. Jafnvel sunnudagurinn Óánægja og gremja yfir þessu er svo megn, að við upphlaupi liggur. ekki aðeins meðal Framsóknar- manna í La Pas, heldur einnig meðal allra ærlegra Ihaldsmanna- Þykir þetta vera svo langt gengiö- að ekki sé bót mælandi af nein- um. Hvort nafn Carriere hefir verið falsað og honum haldið í fangelsi eða hann myrtur, eða hann hefir verið keyptur til þess að skrifa það sjálfur og fyrirorðið sig svo fyrir verkið, vita menn ekki; en eitt er víst, og það er það. að #ef hann hefði ekki viljaö halda áfram vegna ýess að hann óttaðist ósigur við kosningamar, þá hefði sem maður hefir aldrei fylgt. Gunnlaugur Tryggvi telur það ljóta villu í Lögbergi, að hann hafi vitað um kosningaúrslitin í Mani- toba, áður en hann fór frá is- landi. Ritstjóri Lögbergs man ekki betur en að þau væru auglýst í Heimskringhi og Telegram tveiro vikum fyrir kosningar, og þau blöð gátu verið komin heim löngu áður en Tryggvi lagði af stað. Óvist hvað hinar þjóðiraar gera. Stríðs molar. er hafður til þessa óþarfaverks. Þeg- ar hinar virkilegu orsakir stríðsins eru athugaðar, þá eru þær ekkert annað en afleiðing af valdafýsn og afbrýðissemi einstakra manna: aðrar ástæður aðeins hafðar að yf- irskyni. Stórveldin horfa á smærri löndin alveg eins og tóan horfir á lömb eða %inhver önnur óargadýr á einhverja aðra bráð. Þau vilja • hvert um sig ná í bitann og eru „ , ~ . „ ,, ... hvert um sig reiðubúin til þess aS Serviumenn hafa notaö flugvél-1 >, .... - , , , , . £ . , . , ? . . rifa hitt a hol.ef [\au koma þvi við. striðinu og sent af ar 1 sprengikúlur. þeim t kvaS sem lit af jjer Þegar Servía og Pétur Servíukonungur sjálfur liði sínu. stýrir Heimskringlu er ant um það, að Allir LJngverjar og Austurríkis- ekki sé talað meira um stjómmál- menn í’Ameríku, sem vopnafærir in né kosningamar; hver skyld* era. hafa verið kallaðir heim, oft ástæðan vera? Er það af því að fjöldi þeirra ætlar að fara. Austurríki sögðu hvort öðru strið á hendur- var það ekki af neinum kærleiks- j ríkum ástæðum að Rússinn eða Þjóðverjinn eða Frakkinn eða Eng- lendingurinn slóst í leikinn. Það var blátt áfram af afbrýðissemi og valdafýkn. manni sínum úrsagnarbréfið, gefið sanna ástæðu og verið kyr; hann hafði þá enga ástæðu til að strjúka- Úr bænum. tslendingadagurinn í Winnipeg var haldinn 1. Ágúst eins og auglýst hafði verið; fór hátíöin fram vel og ánægjulega. ^ Ræða Jóns J. Bildfells og kvæði sem flutt voru á hátíðinni, birtast í blaÖinu, en ritgerðir tvær um hátíð- ina bíða næsta blaös. Það var íslendingum til sóma í þetta skifti, að sýna þar íslenzka glinju og hafa íslenzkan söngflokk. Á það hvorttveggja verður einnig minst rækilega í næsta blaði. Það er eins og Afturhaldsmenu vilji sem minst tala um kosning- arnar í La Pas; eins og þeir séu ekki sérstaklega upp með sér af þeim.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.