Lögberg - 07.01.1915, Blaðsíða 2

2
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 7. JANCAR 1915
Flugumenn.
Eftir Sir Arthur Conan Doyle.
Annar þeirra var ákaflega hár
vexti og grannvaxinn, en hinn var
lágur vexti og rösklegur i göngulagi
og limahuröi. í>eir höföu báSir
svartar skikkjur, sem var vafiS utan
um þá og héngit niður ööru megin,
álíka og möttlarnir , sem dragónarnir
hans Murats báru. T'eir höfðu flat-
ar húfur svartar, líkar þeim, sem eg
síöar sá á Spáni, og slútti kollurinn
fram yfir andlitiS og sást hvítmata t
augun undan Jjeim. TungliS skein
aS baki þeim og færöust þeirra
löngu svörtu skuggar á undan þeim,
og var þaS nauöalíkt þeim fígúrum,
sem þjóStrúin haföi skapaö um-
hverfis Ábótastofn.
Keisarinn nam nú staSar og stöldr-
uSu hinir þá viö, fáein skref frá
okkur. Eg færöi Tnig fast aö hliö
keisarans, svo aö viS stóSum þarna I
tveir og tveir andspaenis og þögSum j
eins og steinar. Eg hafSi augun'
sérstaklega á hærri manninum, því
aS hann var ofurlítiö nær mér og
þóttist eg veröa þess var, aö hann
gæti varla viö sig ráSiS fyrir geSs-
hræringu. Hann skalf á beinunum
þessi rengla, og másaSi eins og móö-
ur rakki. Alt í einú gaf annar hvor
þeirra hljóS frá sér til merkis; sá
stóri laut áfram og beygSi sig um
hnén, eins og sun’dmaSur, sem býzt
aS kasta sér til' sunds, en áöur en
hann hreyföi sig úr staö, þá var eg
kominn fram aö hónurn meS brugöiS
sverö. í sama bili skauzt sá litli
frant hjá mér, og lagði löngum hníf
i brjóst keisarans.
Drottinn minn! I’etta var skelfi-
leg stund. Mig 'furðaði, að eg
skyldi ekki detta níður dauSur sjálf-
ur. Svo sein í draumi sá eg gráu
kápuna snúast .við og leit blóSugan
hrtífsoddinn „standa út um bakiö
milli herðanna. F>á féll hann niöur á
grúfu og greip deyjandi manns taki
í grasið, en morðinginn skildi eftir
vopniö í undinni, baSaöi út höndum
og hrein upp yfir sig af gleöi. En
þaS er frá mér aö segja, aS eg lagöi
sveröinu í gegn um hann svo hart og
snögt, aö þegar hjöltun skullu á
bringuteinunum, þá kastaðist hann
langar leiðir aftur á hak, en eg hélt
eftir blóöugum brandinum. Eg
minnist ekki aö hafa í annan tima ver-
ið eins þyrstur í blóð og eg var þá.
I þv1 aö eg sneri móti hinum, þá
leiptraði rýtingur fyrir augunum á
mér, eg fann gusfinn af laginu fram-
an í mér og úlnlið þrælsins skella á
öxl mér. Hann var of nærri mér til
þess eg kæmi höggi viö og i santa
v'etfangi vatt hann sér á bug og rann
eins og hundelt villidýr gegn um
lundinn.
En eg ætlaði mér ekki aö láta hann
sleppa. Eg vissi vel, að rýtingur
moröingjans hafði unniS þaö sem
honurn var ætlaS. Þó eg ungur væri,
þá hafði eg séS svo mörg vig vegin,
aS eg kunni aS greina sár frá bana.
Eg nam staðar til að snerta hina
köldu hönd.
Gamla árið 1914.
+
I
+
+
+
+
+
+
+
I
+
♦
t
t
+
Far vel þú ár meö sögu tjóns og sára
þitt sólarlag er heift og blóSi vígt
hver getur kannaS geiminn böls og tára
meS glæpi þá er vald þitt hefir drýgt?
HvaS getur bætt þín brot og heimsku alla
þaö bál og stríö er svellur þungt og geyst?
Til grunna manndóms merkin háu falla
sem margra alda jtekking hefir reist.
Far vel þú ár, sem einnig gafst hiö góSa
meS guði vígða sigur hönd og traust.
Far vel þú ár meö ljós og kraftinn ljóSa,
meS listir, speki, dygð' og sannleiks raust.
Far vel þú ár meö brosið himinblíSa
er brjóstum manna skein frá þinni sól.
Far vel þú ár meö ástarhljóminn þíða
þinn auö og gleði, huggun, friB og skjól.
Þú gamla ár sem voða trylling vaktir
er voldug riki 'hefir sett i bál,
á þinu kvcldi blóögur fáni blaktir
með böl og dauöa, hatur, grimd og tál.
Hvar stendur menning, vit og þekking þjóöa?
Hér þarf aS bæta, semja lög og friB.
Þá stjórnar vald er vekur sannan gróða
og veitir heimi æöra sjónar miö.
Þú gamla ár þín atvik lengi geymast
í alda sögum grafin djúpri rún.
Já, seint mun þessi þunga rimma gleymast
á þínu skeiöi háö um styrjartún.
Nú titrar heimur hrifinn von og kvíöa
og horfir fram, en skamt vort auga sér.
Hve langa stund þarf betri dags aö bíöa
er byrgt í skauti þess sem eftir fer.
•
Ó, far vel ár, þitt dæmi sé oss sigur
meS sannleiks hvöt aö skilja lífsins rök,
svo mýkist böl en. bjartur kærleiks vigur
af bræöra þeli jafni hverja sök,
þá krýnir ást og auöur sérhvert veldi
og alt hiö góöa sýnir fullan mátt,
og þaö sem nú er þjáS af heiftar eldi,
fær þrótt og reisir dagsins merki hátt.
M. Markússon.
+♦“+++++♦■+♦+-♦+•♦+♦■+•♦■+++4+++4.++++++4.+.I.+
Sire!” (Hátign ! Hátign!J,
eg, hartni þrunginn. Mér
“Sire!
kveinaöj
var engu svaraS. Ekkert .bærðist, og
vissi. eg j)á sannarlega, aS hann vaf
látinn. Þá spratt .eg upp,. kastaði af
mér kápunnj og tók á rá?,eftir hinum
moröingjanum. , . ;, . . . .
Eg segi JjaS satt, að eg var þá feg-
inn þeirri fyrirhyggju, aS hafa fariS
í létta skó. og aö . eg skyldi ’hafa
hugsun á aö kasta af- rrtér kápunni.
Hann gat ekki komist úr mötlinum,
þessi skepna, eða aö öðrtim kosti var
hann svo hræddur, að hann haföi
ekki hugsun á því. , Þ.ví var ])að, að
saman dró mcð .pkkur frá byrjun.
Hann hlýttir aS hafa vfjri'ð viti sínu
fjær, því að hann reyndi aklrei til að Eg hló beiskum kuldahlátri.
fela sig i skógarþyknintt heldtir þaut 1 hv^S átti eg nú upp aö taka?
hans í einu hofninu og rann eg á
hann umsv'ifalaust.
Hann varöist eins og villiköttur,
en hann átti ekkert undanfæri með
sitt stutta vopn. Eg hugsa aö eg
hafi rekiS hann í gegn þegar eg lagði
fyrst til hans, Jrvi j)ó hann legði rýt-
ingnum í ákafa, þá var enginn kraft-
ur í höggunum og eftir skamma
stund féll hann úr hendi hans. Eg
sat yfir honunt þar til hann gaf upp
öndina. Þá stóS eg upp og gekk út
i tunglsljósiö. Eg klifraSist upp og
reikaði yfir heiðina, og hefir mér
aldrei verið eins skapjrungt. hvorki
fyr né síSar.
Eg ráfaði yfir heiöina með nakiS
sverðiö í hendinni og vissi varla
hvert eg fór. Loks kom eg í lund-
inn þar sem ábótabjörkin var og
]>ar sem eg hafði lifaS þá hryllileg-
ustu stund, sem yfir mig hefir komið.
Eg settist á fallinn trjábol, hafði
sverðið um hnén og hélt höndum um
höfuð mér og reyndi að gera mér
grcin fyrir j)vi sem fram hafði fariö.
Keisarinn hafði falið niér að gæta
sin. Keisarinn var látinn. Um þetta
tvcnt snerist liugur miitn, og komst
þar engin önnur hugsun að. Hann
hafði farið meS mér og nú var hann
látinn. Eg hafði gert alt, sem hann
hafði skipaö mér í lifanda lífi. Eg
var búinn að hefna hans. Allir
mundu velta ábyrgðinni á mig.
Kannske kenna mér um að hafa veitt
honum bana. Hv,að gat eg sannað ?
Hvaða vitni hafði eg? Mátti ekki
“Já, herra.”
“Og hinn slapp?”
"Nei, hátign, eg drap hann líka.”
“Hvað? Er þetta satt, að þú haf-
ir drepið þá báða?” Hann gekk fast
að mér og brosti svo að glitti í tenn-
urnar í tunglsljósinu.
“Annað likið liggur þarna, hátign,”
sv'araði eg. “Hitt er í tólakompunni
í steinnámunni.
Þá lagöi keisarinn hendina á öxl-
ina á mér og mælti: “Þú hefir reynst
mikið vel, minn ungi vinur. ÞaS
hefir ekki verið logið frá þér.”
Ilann var þá hold og blóð, Jjessi
keisari. Eg fann litla, feita lófann
hans hvíla á mér. En eg gat sízt
ákilið í ])ví sem eg hafði séS meö
mínum eigin augum, svo aö eg starði
á hann eins og tröll á heiöríkju.
Hann mun hafa ráðiö í hvað til þess
kom, því aS hann mæiti brosandi:
“Nei, nei, monsiör Gerard, eg er
ekki afturgenginn, og þú hefir ekki
horft á dauöa minn. Þú skalt koma
hér og sjá hvernig í öllu liggur.”
Hann sneri sér viS og gekk á und-
an mér þar að sem líkin lágu. Tveir
menn stóðu yfir þeim, og þekti eg af
höfuöbúnaöinum, að þaö voru þjón-
ar keisarans, hinir serknesku, Roús-
tam og Mústafa. Keisarinn beygöi
sig yfir líkiö i gráu kápnnni og tók
hettuna frá andlitinu, og var þaö
næsta ólíkt honum sjálfum.
“Hér liggur trúr þjónn, sem látið
hefir lífiS fyrir herra sinn,” mælti
beint rjóðtir úr rjóðri, j>ar. tfl heiðin
tók við, sem liggur milli skógarins
og steinnámunnar íniklu, sem kend
er við bæinn. Þegar á heiðina kom,
sá eg alt af vel til hans, og vissi jxt,
að hann átti enga von undankomu.
Hann hljóp hart, satt er Jiað, liljóp
Oíns og huglaus maðtir, j)egar Iíf
hans liggur við. En eg rann eins og
ógæfan, j)egar hún kemst á hæla
manns. Það dró saman nteS okkur
fet fyrir fet. Hann var farinn aS
hrasa og riðatil. Eg heyrði til hans
másiö og sogiö þegar hann dró and-
ann. Hinn mikli munni námunnar
gein j)á viö honufn alt í éinu. Hann
leit um öxl til mtn, rak upp hljóö og
hvarf á sama augnabliki.
Hvarf algerlega, skiljiö j)ið. Eg
rann þangaö sem hann hafði horfið
og leit niður í svelginn kolsvartan.
Hafði hann kastað sér ofan? Eg var
orðinn j)ess fullviss, en þá heyröi eg
lágt sog eða snörl í myrkrinu fyrir
neöan mig. ÞaS var andardráttur
hans, og skildi eg þá hvar hann
mundi vera.
Skamt fyrir neðan námubarminn var
stallur og stendur þar kofi lítill, þar
sem verkmenn geyma áhöld sín. Þar
hafði hann skotist inn. Hann hefir
ef til vill ímyndað sér, aö eg mundi
ekki þora ]>angaö á eftir sér. Hon-
um brást þaö. Hann þekti ekki Eti-
enne Gerard. Eg stökk ofan á stall-
inn og inn í kofann; þar var kotdimt
keisarinn. “Monsiör de Goudin Var
saka mig um að hafa verið í vitorði mér Jíkur í vexti og göngulagi, eins
með jæssum flugumönnum? Víst var 0g ]>ú hefir rekiS þig á.”
sómi minn eilíflega týndur — eg var ; Nú skildi eg hvernig í öllu lá, og
hin auvirðilegasta, vesælasta skepna j varð eg svo g!aðttr,,að mér lá viS aS
á öllu Frakklandi. Þetta urðti })á j faðma keisarann aö mér. Hann
endalok niinnar framavonar í hern- brosti aS gleði minni og færði sig
aði—og kærustu vona móöur minnar. frá mér eins og hann grunaöi j>að.
Dg “Ertu nokkuS sár?” spuröi hann.
Átti “Nei, hátign; en ef }>aS hefði
eg að halda inn í Fontainebleau. j dregist stundinni lengur, þá hefSi eg
vekja upp i höllinni og segja þeim, að í örvæntingu—”
hinn voldugi keisari hefði myrtur “Sussu, sussti, þú geröir vel.
verið aö mér ásjáandi? Mér reis j flann átti að hugsa betur fyrir sér.
hugur viS. Þ aS gat eg meS engti j jíg- sá alt sem fram fór.”
móti af raér fengið. ÞaS var ekki “þú sást þaö, hátign!” ,
nema einn kostur upp að taka, fyrir “j>ú hefir ekki heyrt til mín á eft-
heiöarlegan dreng, sem forlögin ; jr ykkur í skóginum? Eg slepti varla
höfðti leitt í slíka raun, aö láta fall- j af þér augunum frá því þú komst út
ast á sverö sitt og fylgja keisaranum j úr stofu þinni og þar til vesalings
til heliar. Eg stóö upp og herti hug- ; j)e Goudin féll. Þú skalt nú fylgja
ann til ]>ess óyndis úrræSis; varö j mer heim til hallar.”
mér j)á litið upp og sá eg þá sýn, Hann sagði þjóntmum til verka i
sem kom mér á óvart. Frarhmi fyrir j hálfum hljóöum og uröu þeir eftir.
mér stóö keisarinn. j En eg fylgdi keisaranum , og var nú
heldur en ekki upp með mér. ÞaS
og minni skrúða að spjátra þig í.”
Svona var keisarinn. Ef hann
hugsaði, að maSur ætti eitthvað gott
að honum, þá skyldi hann ævinlega
sýna honum hvert djúp var staöfest
á milli. Eg gerSi ekki nema lyfta
hendinni til kveöju, en eg verö aö
kannast viö, aS þetta beit á mig, eftir
alt sem fariö haföi á milli okkar.
Hann gekk á undan aö höllinni og
inn um hliðardyr og upp til herbergja
sinna. Tveir grenaderar stóöu þar á
verði, og þið megiö nærri geta, að
þeim })ótti heldur en ekki nýstárlegt
að sjá ungan lautenant ganga til
stofu keisarans um miSnættiS. Eg
nam staðar viö dyrnar, en keisarinn
settist í hægindastól og þagði langa
stund. Eg hugsaði aö hann hefSi
gleymt mér og leyfði mér á endanum
að ræskja mig til jjoss að gera vart
við mig.
“Ah, monsiör Etienne Gerard,”
sagði hann ])á, “j)ú ert forvitinn og
langar sjálfsagt ti! að vita hvernig
á öllu þessu stendur.”
“Eg læt mér það vel líka, sem há-
tign þinni þóknast,” svaraöi eg.
Hann sussaöi við þessu og sagði,
aö þetta væri bara í nösunum á mér.
“Undir eins og þú ert kominn út úr
dyrunum, þá mundir þú fara að
grafast eftir þessu. Eftir tvo daga
mundu félagar þínir vita alt, öll
Fontainebleau á þremur og París á
fjórSa degi. Ef eg nú segi þér.nóg
til aö seSja forvitni þína, þá er þó
nokkur von um, að ])ú getir þaga'ð.”
Hann skildi mig ekki, þessi keisari,
og ekki gat eg annað gert, en hneigt
mig.
Keisarinn fór að ganga um gólf og
talaði ákaflega fljótt: “Þessir menn
voru frá Corsicu. Eg þekti þá þeg-
ar eg var unglingur. Eg var þá í
sama félagi og þeir, stofnuöu á dög-
um gamla Paoli — þú skilur það, og
viö höfðum ströng lög, sem ekki var
hættulaust aS brjóta..”
Keisarinn þagði nú um stund óg
varð næsta grimmlegur á svipinn og
mátti J>á sjá bregða fyrir hinum óöa
vígahug Korsíkumanna. Hann gekk
hratt fram og aftur um gólfiS í þönk-
um. En er hann tók til máls, þá
mælti hann:
“Slíkur félagsskapur kann vel aö
hæfa þeim manni, er ekki hefir að
ábyrgjast nema sjálfan sig. En minni
tign er hann ekki samboðinn og ekki
kann hann að henta velferö Frakk-
lands. Þeir ætluðu aS kúga mig til
áframhalds við félagsskapinn og
máttu sjálfum sér um kenna aö svona
fór. Þessir tveir voru höföingjar
eöa fyrirmenn sambandsins og
stefndu mér á sinn fund á þeim staS
sem þeir tóku til, t En frá slíkum
fundi hefir aldrei nokkur meö heilu
komist. En hins vegar mátti eg að
því vísu ganga, að ef eg færi ekki til
fundarins þá mundi mér háski af
standa.”
Enn á ný færSist hörkusvipur á
andlit hans, og augu hans tindruðu
sem eldur brynni.
“Þú sérð, að eg átti úr vöndu að
ráða,” mælti hann svo. “HvaS
mundir þú hafa tekið til bragðs í
mínum sporum ?”
“Sent þá tíundu af stað,” svaraði
eg skjótt, “slegið hergaröi um
skóginn og kannað vandlega og lagt
níðingana fyrir fætur þinnar há-
tignar.”
Hann hristi höfuSiö og mælti
brosandi:
“Eg kærði mig ekki um aö taka þá
lifandi. Tungur morðingjanna geta
stundum verið skæðari en kutar
þeirra. Hinir serknesku þjónar mín-
ir munu búa svo um að ekki sjái
vcgs ummerki og veit þá enginn
hvað t hefir gerst, nema við tveir.
Eg hefi reynt ]>ig áð hreysti og snar-
ræSi og nú vona eg aS drengskapur
þinn fari þar eftir og aS þú reynist
mér trúr og ]>agmælskur. Þú skalt
heita mér j)ví, aS segja engum frá
])essu, nteSan eg er á lífi.”
F.g svaraöi honum, aS eg skyldi
rýnia því úr huga mér og aldrei
hugsa til þess framar. “Eg skal
fara héðan út, hátign, öldungis sam-
ur maður eins og þegar eg kom hér
fyrst.” mælti eg.
“Það getur þú ekki,” svaraSi keis-
arinn brosandi. “Þú varst aö eins
lautenant þá. LeyfSu mér, kafteinn,
að bjóða þér góSar nætur.”
Jón Rafnkelsson 1.00
Guðm. Johnson ....^ . 1.00
John GuSmundsson 1.00
B. Sigurðsson 1.00
G. Rafnkelsson 1.00
Br. Jónsson . 0.25
E. Thorleifsson 1.00
G. Thorleifsson 1.00
Mrs. G. Thorleifsson .... 1.00
Tón Thorleifsson. . 1.00
B. P. Thorsteinsson... ... . 1.00
S. Thorsteinsson 1.00
R. Eiríksson 1.00
B. Sveinsson fWpegJ ... 1.00
S. J. Mýrdal f'Vestfold> . 2.00
Richard Seaman f'SeamoJ 0.50
Frá Otto, (Man,:—
Jón Eiríksson .... ... . 5.00
S. Kristjánsson 5.00
M. Kristjánsson 2.00
Margrét D. Kristjánsson.... . 1.00
Wilhelm Kristjánsson.... 0.30
Walter Hirst . 0.50
Kristján SigurSsson .... 2 00
Mrs. K. M. Danielsson.. . 1.00
K. Thorvarðsson . 1.50
B. Th. Hördal . 0.50
Leo Hördal . 0.50
Edric Hördal . 0.50
S. Guömundsson . 1.00
Jón J. Jónasson . 2.00
Ingimundur SigurSsson 1.00
Hallgrímur Pétursson ... 050
August Magnússon . 1.00
GuSm. O. Thorsteinsson . 0.50
G. J. Jónasson . 1.00
J. K. Jónasson . 1.00
Sigfús Sigurösson . 1.00
J. E. Westdal 2.00
Frá Churchbridge, Sask.: —
Ti! Þjóöræknis og Rauöakross-
sjóöa:— , ÞjóSr. R.Kr.
B. Thorleifsson .$2.00
E. Hinriksson .. . 2.00
E. Hinriksson . 2.00 $1.00
M. Magnússon . 2.00
Mrs. M. Magnússon 1.00
Miss V. Magnússon 1.00
A. Magnússon . 2.00
V. Magnússon 2.00
A. Westman 2.00
V. Vigfússon . 2.00
Th. Vigfússon 0.25
Miss S. Vigfússon 0.25
Miss J. O. Vigfússon ... 0.25
Miss S. V. Vigfússon .. 0.25
G. Eggertsson . 6.00
Mrs. G. Eggertsson 3.00
E. G. Eggertson 1.00
E. Johnson . 3.00
Mrs. E. Johnson . 2.00
J. Finnsson 5.00 3.00
K. Finnsson . 2.00
G. C. Helgason 5.00 5.00
Johnson Bros .10.00
G. G. Sveinbjömsson ... 2.00 2.00
H. L. Rafnsson 2.00
Mrs. B. O. Johnson 2.00
J. B. Johnson 1.00 1.00
O. V. Melsted 1.00
J. Valberg 3.00
Th. Valberg 3.00
G. Brynjólfsson 5.00
E. Bjarnason 2.50 2.50
M. Bjamason ... 2.00
B. Thorbergsson 2.50 2.50
Th. B. Thorbergsson ... 2.00
S. Bjarnason 2.50 2.50
S. B. Johnson 1.00 1.00
Th. Laxdal 5.00
G. Guðbrandsson 1.00
H. Hjálmarsson. 5.00
B. Johnson 5.00
J. Árnason 10.00 5.00 |
V. Olson 1.00
S. Laxdal 1.00
S. Árnason 1.00
Rev. G. Guttormsson ... 1.00
S. Loptsson 5.00
Frá Bredenbury:—
J. Markússon $1.00
O. Gunnarsson 5.00
Mrs. O. Gunnarsson.... .$3.00
fí. Kristjánsson 5.00 3.00
H. Thorgeirsson 1.00
E. Gunnarsson 2.00 1.00
Srntals $116.00 $52.50
Sent fyrir hönd gefendanna af J.
iMnnsson.
STOFNSETT 1882
LÖGGILT 1914
D. D. WOOD & SONS,
-------— LIMITED---------
verzla með beztu tegund .af
= K O L U M =
Antracite og Bituminous.
Flutt heim til yðar hvar sem er í bænum.
Vér æskjum verzlunar yðar,
SKRIFSTOFA:
904 Ross Avenue
horni Arlington
TALSÍMI:
Garry 2620
Private Exchange
íö Ö MAtvi rtöBA "STT

EPLI! EPLIt
Þaú beztu sem til sölu eru boðin
$3.50 TUNNAN
Hér býðst bændum tækifærið til að fá þessi úrvals epli
send til næstu stöðvar við sig, með þessu lága verði.
Spy epli
Baldwin epli
Greening epli
þessir prízar eru F.O.B. Winnipeg
$3.50 tunnan
$3.40 tunnan
$3.35 tunnan
Sendið pöntun yðar í dag. Allar pantanir af-
greiddar þann sama dag sem þær koma.
Fullkomnar birgðir af ávöxtum, sméri, eggjum
alifuglum og nýlenduvörum fyrir borgarbúa.
GOLDEN LION STORE
585 PORTAGE AVE., - WINNIPEG
Ilann stóð svo sem tíu skref frá
mér og skein tungliS á hans fölva og
kuldalega andlit. Hann hafði gráu
kápuna sína yfir sér og hafði kastað
hettunni á bak aftur; kápan var opin
og sá í græna leiðsöguliSa treyju og
hvítar brækurnar. Hann krosslagði
hendurnar fyrir aftan bakiö og lét
síga hökuna ofan á bringu. eins og
hans var vandi.
“Nú.” ságði hann byrstur, “hvaSa
grein gerir þú fyrir verkum J)ínum?”
Eg hugsa, að ef hann hefði þagað
stundu lengur, þá hefði eg alveg
slept mér. En við svona hörkulegan
hermannstón brá mér svo aö eg náði
mér fljótt. Hér stóð keisarinn,
hvort sem hann var Jifandi eSa
dauður, og spurði mig spurninga.
Eg hélt upp hendinni til kveðju.
“Eg sé, áS þú hefir vegið annan
inni, en eg heyröi andardráttinn tillþeirra.”
veit trúa mín að eg hefi æfinlega
Itorið mig eins og húsari á aö gera,
en sjálfur Lasalle hefir aldrei snúiS
ttpp á sig og vísaöi heklunni eins
og eg geröi })að kveld. Hver mátti
glamra sporum og sverði ef ekki eg,
—eg, Etienne Gerard, trúnaðarmað-
ur keisarans, kjörinn á hólm að
ganga fyrir alt hiS léttbúna riddara-
liö, maöurinn, sem drap flugumenn
setta til höfuðs Napóleon? En hann
tók fljótt eftir þessu og tók heldur
en ekki ofan í við mig.
“Heldurðu að þú eigir aS bera þig
til sv'ona á leyniferö? HeldurSu aö
félögum þinum þyki trúlegt, aS ekk-
ert sé um aS vera, ef þú lætur til
svona? Láttu ekki svona heimsku-
lega, monsiör; þú mátt annars búast
viö aS verSa settur í insinjöra deild-
ina, þar sem þú færð meira aS gera
Þjóðræknissjóður.
ÁSur auglýst ...... $2,298.50
Th. Thorwaldson, Árnes ..... 5.00
Mrs. E. Bjarnason, Wpeg..... 3.00
Árni Johnson, ísafold, Man .... 2.00
Thorfinnur Helgason, Nes, Man 1.00
A. M. Freeman, Vestfold, Man 10.00
J. GuSmundsson, Hove, Man .... 5.00
Samtals frá Chttrchbridge .... 116.00
Stony Hill listinn ........ 57.00
Árni Johnson, Insinger, Sask 5.00
Skrá yfir nöfn þeirra bænda í
Þingviallanýlendu, sem lofað liafa
arði af upskeru haustiS 1915:—
Frá Churchbridge:
J. Finnsson af einni ekru hafrar.
K. Eyjólfsson af einni ekru hafrar.
E. Hinrjksson af einni ekru hafrar.
M. Magnússon af einni ekru hafrar. I
V. Vigfússon af einni ekru hafrar.5
G. Eggertsson af einni ekru hafrar.
E. Johnson, af einni ekru hafrar.
G. L. Árnason af einni ekru hafrar.
B. Thorbergsson af einni ekru hafrar
S. Loptsson af einni ekru hafrar.
Frá Bredenbury:
O. Gunnarsson af einni ekru hafrar.
K. Kristjánsson af einni ekr. hafrar.
E. Gunnarsson af einni ekru hafrar.
G. Benson af einni ekru hveiti.
Samtals 14 ekrur.
. í umboði þeirra sem lofað hafa,
J. Finnsson.
Jóhannes Halldórsson ........... L00
Mrs. J. Halldórsson............ 0.50
Halldór J. Halldórsson......... 0.10
G. J. Halldórsson ............. 0.10
S. J. Halldórsson ............. 0.10
Guöm. K. Jónatansson........... 1.00
Thuríður Thorleifsdóttir...... 0.25
Miss A. Girard................. 1.00
J. K. Johnson................ 1.00
Vilhjálmur Sigurgeirsson...... 1.00
Alls..................... $21.30
J. Jónasson fWinnipeg
fLife MembershipJ ...... 25.00
Á Churchbridge skránni ..... 52.50
Samtals $98.80
Th. Thorsteinsson.
Nú alls ....
Frá Stony Hill:—
S. J. Halldórsson. c
Miss Th. Jörundsson
Miss K. Jörundsson
Mrs. Jörundsson.....
G. Jörundsson ... ....
Oscar Jörundsson ....
Ásgeir Jörundsson ....
G. Sigurðsson ......
Ingim. Guðmundsson
Bergman Jónasson. ..
Theodora Jónsson....
$2,500.50
..$ 0.25
0.25
. 0.10
. 0.25
0.50
0.10
.. 1.00
.. 5.00
. 1.00
.. 1.00
.. 1.00
Til RauSa Kross félagsins:—
Frá Hecla P.O., Man.:—
Arnfríður Thordarson.........$ 1.00
Theodore Thordarson........... 1.00
Thorbergur Fjeldsted ......... 1.00
Anna Magnea Fjeldsted........ 0.25
Helga Arnbjörg Fjeldsted . .. 0.26
Jónas Nikulásson .............. 1.00
Ágúst J. Tromberg.............. 1.00
Mr. og Mrs. B. Stefánsson .... 2.00
Stanley Stefánsson............ 0.25
Stella Stefánsson ............ 0.25
Bjarni DavíSsson ............. 1,00
Mr. og Mrs. B. Jónsson ....... 1.00
Gttðjón Thorvaldsson .......... 1.00
Vilborg Hoffman .............. 0.25
Sigríötir Hoffmann ....... .... 0.25
Elinborg Hoffman.. . ......... 0.25
Mrs. S. Olafsson .... ........ 0.25
Mrs. G. Kjartansson ......... 0 25
Ónefndur..................... 0.25
Mrs. Fnjóskdal ............... 0.30
Lilja Fnjóskdal................ 0.10
Seselja Fnjóskdal ............ 0.10
Emma Sigurgeirsson .......... J).50
H. Thompson ................... 0.25
P. Jakobsson .................. 1,50
— John Morrison skaut hótel-
þjón til bana suöur í Bandaríkjum
og veitti sjálfum sSr banatilræði á
eftir. Ókunnugt er 'hvað uppþot-
inu olli, því aö Morrison liggur i
sárum og má ekki mæla. Morrison
þessi var um eitt skeiS mestt
skautamaöur Canadalands.
— HundraS dalir voru aS jafn-
aði gefnir á mínútu hverri í tvo
klukkutíma á Gyðinga samkomu í
St. Louis, sem þeir ætla aS verja
til aö hjálpa nauöstöddum trú-
bræSrum sínum austan hafs.
Samkoman stóö í tvær stumdir og
gjafimar námu $12,000.
— Roskinn maður sem lengi
Iiafði unniS í sömu kolanámunni,
baS verkstjórann að veita syni sin-
um vinnu í námunni, og keyptu
þeir því. Verkstjórinn var vanur
að gefa nýjum mönnum nánar gæt-
ur og komst þessi unglingur ekki
lieldur hjá því. En eftir nokkra
daga granaði verkstjórann, að hér
væri ekki alt með feldtt og sakaði
gamla mannins um a® þetta væri
kvenmaður. Hann kannaðist strax
við að þetta væri konan sín, kvað
j>etta hafa verið saman tekiS ráð
j>eirra til J>ess að afla sér jóla-
skildinga. Konan varo strax að
sleppa verkinu og fékk kaup sitt
greitt, enda var þá meir en tími til
kominn að fara að hugsa fyrir
jólafagnaðinum.
Canadamenn í sjóflota Breta.
ÞaS er víst ekki á margra vit-
orði, aS Canada hefir lagt furðu
drjúgan skerf til yfirstjómar hins
brezka flota, en svo er þaö nú
samt. Tólf aðmírálar er stjórnað
hafa herskipum Breta, eru fæddir
í Canada, en aðeins þrír þeirra eru
á lifi nú. allir gamlir aö aldrei og
hættir störfum. Einn hefir komizt
svo hátt, aS verða yfirmaður í
stjórn flotamála, sá hét Douglas
og dó í fyrra. Einn barölist meö
Nalson í orustimni við Trafalgar,
fékk þar sár mikil og 1£ við hlið-
ina á Nelson, þegar sá frægi mað-
ur gaf úpp öndina. Eftir það var
hann í mörgum orustuim og náöi
aðmíráls tign furðanlega ungur
fyrir ágæta framgöngu. Hann
varð níræöur að aldri.
$1.00 afsláttur á
tonni af kolum
L*siS afsláttarmiðann. SeudiO hann
með pöntun yðar
Kynnist CHIN00K
Ný reyklaus kol
$9.50 tonnið)
Enginn reykur. Ekkert sót
Ekkert gjall.
Agaett fyrir eldavélar og
ofna, ainnig fyrir aðrar
Hitavélar hauat og vor.
Þetta boS vort stendur til 7. név-
ember 1914.
Pantið sem fyrst.
J. G. HARGRAVE & CO., Ltd.
334 MAIN STREET
I’lione Main 432-431
Klipp ör og sýn með pöntun.
»1.00
Afsláttur
SI.00
Ef þér kauplð eltt tonn af
Chlnook kolum á $9.50, þá
gildlr þesai mlðl elnn dollar,
ef einhver umboðamaður fé-
lagaln.a skrlfar undir hann.
J. G. Harxrave A Co., I/td.
(ónýtur in undirakrlftar.)
I