Lögberg - 15.07.1915, Blaðsíða 5

Lögberg - 15.07.1915, Blaðsíða 5
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 15. JÚLl 1915. 5 FIMTIU ARA HJONABAND Kristján Sigurðsson. Margrét Sigurðsson. Gullbrúðkaup. Hinn 19. júni síSastl., var mann- fagnaöur mikill aö Markland Hall, í Grunnavatnsbygð. Haföi fólk drifiö þangað úr öllum áttum fyrri part dags. svo að um'hádegi voru komnir þar saman um eða yfir 250 manns. Tildrögin til þessa samkvæmis voru þau, að það hafði spurst aö hinn 19. júní ætluðu böm þeirra hr. Kristjáns Sigurðssonar og konu hans Margrétar, að minnast þess á einhvem viðeigandi hátt, að þann dag fyrir 50 árum hefði brúðkaup foreldra sinna staðið. ’En þar sem þessi öldruðu heiöurs- hjón eru ekki aðeins ein af hin- um fyrstu landnemum þessarar bygðar, heldur einnig meðai hinna allra vinsælustu hér, vakti þessi fregn löngun hjá mörgurn, einkum hinna eldri bygðarmanna, að eiga einhvern þátt í minningu þessari. Fanst þeim það ekki ómaklegt að eftir að hafa notið alúðar og gest- risni Kristjáns og Margrétar i 25 ár, byðu bygðarmenn þeim einu- sinni til sameiginlegs borðhalds með sér., og virtist þeim engin stund betur til þess valin en gullbrúð- kaupsdagur þeirra. Einhver varð fyrstur til þess að láta þessa löng- uni í ljós við annan og fann* þar sönni hugsun fyrir. Reyndist það sVo, er menn fóru að bera hugi sína saman um þetta, að það var eitis og sama hugsun hefði borist með blænum um bygð þvera og hvíslað sama boðskap í hvers manns eyra. Leituðu bygðar- nienn þá leyfis hlutaðeigandi að fá að eiga þátt í gleði gullbrúðkaups- dagsins. Að því leyfi fengnu var öllum boðið að koma er fundu hvöt hjá sér til þess, og þágu það boð, eins og áður er sagt, um eða yfir 250 manns, er þangað kotnu til að votta heiðursgestunum virð- ingu sína og vinahug. Samkvæm- ið varð þannig heiðurssamlcvæmi er bygðarmenn héldu hinum öldr- uðu hjónum á 50 ára hjónabands afmæli þeirra. Samkvæmið hófst kl. 1 e. h. og höfðu bygðarmenn valið hr. Björn Lindal, sem forseta þess. Vait þá fyrst sungið: “Hvað er svo glatt sem góðra vina fundur." Þá flutti forseti stutt en mjög gagnort ávarp. (Tók þá séra Hjörtur Leó, sem var aðai ræðu- maður dagsins, • við stjórn um stund. Var þá sunginn brúðkaups- sálmurinn: “Hve gott og íagurt'’ o. s. frv. Þá flutti séra Hjörtur aðal ræðuna, og mælti hann vel og skörulega að vanda. Var þá sunginn sálmurinn nr. 585, 3. og 4. vers. Þá voru bornar fram vinagjafir til brúðhjónatina, sem fylgir: (1) Frá börnunum $50.00 í gulli. Var gjöf þessi borin fram á silfurdiski er bama-bömin gáfu. (2) Frá býgðarbúum, göngustafur gullbúinn handa brúðgumanum og guilhringur handa brúðurinni, og voru viðeigandi orð letmð á hvorn tveggja munina. Þessari gjöf fylgdi ennfremur $50.85 í pening- um. (3.) Frá safnaðarfólki lúterska safnaðarins í Grunna- vatnsbygð, $21.00 i peningum. ('4.) Frá kvenfélaginu “Frækorn”, vönduð stundaklukka. (5) Frá Mrs. G. Jömndsson, handmálað sessuborð, voru máluð á það með- al annars mjög fögur og vel valin vinarorð. (6.) Gjafir frá ýihsum einstaklingum, sem of langt yrði hér upp að telja. Fyrir hverri gjöf mælti séra H. Leó nokkur vel valin orð, nema gjöfinni frá kven- félaginu. Henni fylgdi skrifað ávarp, flutt af Alrs. Oddfríði Johnson. Þá las Séra H. Leó upp kvæði eftir Sig. Júl. Jóhannesson er ort hafði verið fyrir þetta tæki- færi. Því næst voru kallaðir fram ýmsir er hugsað var að kynnu að finna livöt hjá sér til að láta hugs- anir og tilfinningar í ljós í heyr- atida hljóði. ‘ Fluttu þá jæssir stuttar ræður: Séra A. E. Krist- jánsson, Mr. Pétur Bjarnason og Mr. Árni Freeman. Mintist hinn síðasttaldi á fmmbýlingsár bygð arinnar og að nú væri bygðin 25 ára gömul, og þar sem heiðurs- gestirnir væru með þeim allra fyrstu er þar hefðu numið lahd, hefðu þau búið helming sambúðar sinnar hér. Þótti honum og hin- um eldri landnemum bera vel veiði að geta haldið tvær hátíðir í einu: 25 ára afmæli bygðarinnar og gullbrúðkaup Kristjáns og Mar- grétar. Þá flutti Mrs. Oddfríður Johnson og Mr. Yigfús Guttorms- son frumort kvæði. Fram að þessu hafði samkvæm- ið farið fram í trjáiundi einum við Markland Hall, þvi veður var hið blíðasta og fegursta um dag- inn. En þegar hér var komið sög- unni, var fólki öllu boðið að ganga til snæðings í “hölliná’. Var þar framreidd hin rausnarlegasta veizla. Stóð lengi á borðhaldi þvi mannfjöldinn var mikilh Fór þá hið vngra fólk að skemta sér úti við ýmsa leiki og íþróttir, en hið eldra undi sér við samræður og söng. Fór því svo fratn um stund. En farið var nú mjög að halla degi, og var fólkið kallað saman við trjálund þann er skemt- anir höfðu farið fram i fyr um daginn. Flutti þá Mr. Guðbrandur Jör- undsson frumort kvæði. Þ.ví næst ávarpaði gullbriiðguminn sjálfur gestina. Þakkaði hann fyrir sig og konu sína, velvild og virðing þá er bygðarmenn hefðu sýnt þeim með þessu samkvæmi og hinum höfðinglegu gjöfum. Með klökk- um rómi mintist hamr gæzku guðs og hinna mörgui og stóru náðargjafa er hann hefði veitt sér um æfina, svo sem góða konu, góð og dygðug börn og barna-börn, og fjölda vina er nú hjálpuðu til að gera æfikveldið bjart og unaðsrikt. En geislar kveldsólarinnar skutust inn á milli trjánna og léku sér að því að vefa gullþræði meðal hinna silfurhvítu lokka öldungsins. Var það þeirra gullbrúðkaupsgjöf, er þeir kvöddu við sólarlagið, eftir að hafa blessað með návist sinni glaðan og góðan dag. Þessu næst talaði Mr. 'Daniel Sigurðsson, bróðir Kristjáns, nokkur orð. Er Daníel nú orðinn blindur fyrir nokkru og hárið hvítt sem mjöll, en orð og viðmót er enn. fult af alúð og vináttu og þeim mann- dómseiiTkennum sem hafa aflað honum virðingar og hlýhuga þeirra er hafa kynst honum. ‘ Þá las Mr. Guöbrandur Jörunds- son kvæði. Bað forseti þá séra Hjört Leó að segja nokkur orð í veizlulok og gerði hann það. End- aði hann mál sitt með 'hinum guil- fögru og einkar vel viðeigandi er- indum eftir Steingrím Thorsteins- son: “Dagur er liðinn, dögg skín um völlinn.” Var ljöð þetta tekíð upp og sungið af gestunum. Þvi næst var sungið: “Eldgamla Isa- fold”, og að endingu: “Hærra minn guð til þín.” Auk skemtana þeirra er að oí- an eru taldar voru sUngin ýms ís- lenzk lög um daginn og má sér- staklega geta }>ess að þær Mrs. H. Sveinsson og Miss Á. Austman sungu duette. Einnig var sungið kvæði eftir Einar P. Jónsson, er ort hafði verið fyrir þetta tæki- færi undir laginu; “Hve fögur er vor fósturjörð. Mr. Th. Good man stýrði söngnum og lék á orgelið. Þetta samkvæmi mun hafa verið eitt hið fjölmennasta og skemtilegasta er haldið hefir verið hér í bygö, og var það allra manna mál að sér hefði ekki í öðru sam- kvæmi betur liðið, bæði vegna þess að dagurinn var í sjálfu sér hinn búið á meðal þeirra, bygðinni til ómetanlegs gagns og sóma. S'vr’ A.. E. K. Kvœði til Mr. og Mrs. Kristján Sigurðsson, flutt á 50 ára hjónabaudsafmœli þeirra 19. Júní 1915. I. Með gleði' og ró þið getið liorft til baka, gullbrúðhjón kær, á fimtíu ára braut. Þar þurfti enginn annars stein að taka, þið yfirstiguð saman hverja þraut; því heitin dýr, sem gefin voru, geymdust, er guði' í kærleik vígðuð æfistarf; á samleið ykkar góðverk aldrei gleymdust; jjau gullnu dæmi börnin fá í arf. Þið lyftuð bæði byrði hverri’ er mætti; hvern boða klufuð dyggri hjóna mund; hv'er sælugeisli sálir beggja kætti, og sama þrá til fremda hvatti lund; og l>egar dauðinn bitru sverði sínu sár ykkur hjó, í eining felduð tár; hver endurminnjng á því bjarta línu, sem ástin göfug skreytti’ í fimtíu’ ár. Með þökk og virðing munum jafnan minnast; þið mannkærleikans báruð fána hátt, og hlúðuð því, að verk þau skyldu vinnast, sem væru þörf og stefndu’ í rétta átt. Og ykkar sæti’ í sveitum frumbyggj- anna um sæmd og dugnað skírast v'itni bar. Þ^ sagan getur góðra kvenna’ og , manna, mun greint frá ykkar nöfnum verða þar. Brúðhjóna kransinn fyrir fimtíu’ árum fléttuðu von og gæfa’ á heillatíð ; lifið hann vætti sælu’- og sorgar- tárum: sveipaði’ ’ann skjóli drottins höndin blíð. Fegurri sveigur færður var ei neinum né fylling trúrri’ í spá um auðnuhag; vonblómin uxu’ og urðu’ að laufgum greinum, sem allar prýða þennan merkisdag. Þótt vegur ykkar væri stundum myrkur og vandasamt að halda rétta leið, traustið á guði var þá stoð og stvrkur, sem stuðning veitti’, er þyngst var böl og neyð. Og nær sem hnígur sumar lifs að sævi, í svala hausts þó fölni blóma skart, sú kærleikssól, sem ykkar lýsti æfi, mun eintiig gjöra dauðans húmið bjart. Oddfríður Johnson. „HOLLANDIA SYSTEM“ Banar veggjalús og öllum skriðkvikindum VÉR FYLLUM EKKI ALT MEÐ^REYKNÉ HELDUR GERUM VÉR ÍBÚUM NEINN USLA. Engin lykt né önnur óþægindi. Oll vinna tekin í ábyrgð um heilt ár. Símið eftir upplýsingum og prísum. Engin borgun tekin fyrir að skoða hús. Símið M. 6776 M. G. NIEHORSTER & CO. 508 McGreevy Blk. - Portage Avenue Alls ekki þýzkt félag Þetta erum vér Tbe Coast Lumber Yards, Ltd. 185 Lombard St. Phone M. 765. Þrjú yards þar stórar vonir haldast fyrst í hendur og hvorki þekkja ský né sólarlag; en elskendunum opinn himinn stendur, þar englar drottins bjóða góðan dag. Og nú er liðinn langur, góður dagur, þau lifa'ð hafa’ og notist fimtíu’ ár; að kveldi brosir himinn heiður, fagur og hamingjunni falla þakkartár. í lífsbók þeirra’ er margt og mikið skrifað, á meðal annars þessi gullnu rök: að það er víst, ef vel er saman lifað, þá verður gæfan oftast fylgispök. Eg gleði' og friðar saman sé þau njóta —í samnautn að eins lifir hjarta manns—; eg marga hindrun saman sé þau brjóta, —í samtökum er v'inning bardagans. Eg sé þeim falla hrygðar tár af hvarrni, er hvort í annars sorgum taka þátt. Eg sé þau hallast hvort að annars barmi, í hluttekningu þiggja’ og veita mátt. Og ]>að er enn sem innri rödd þeim segi, að eiga saman lífsins fögru mynd. Og þeim sé leyft frá þessum brúð- kaupsdegi á þokulausum, björtum sjónartind að' standa saman, haldast fast í hendur, unz huga þeirra lyftast fegri tjöld, þar ef^kendunum opinn himinn stehdur og englar drottins bjóða friðsælt kvöld. Sig. Júl. Jóhannesson. II. A heiðskírum morgni í hagstæðum blæ, á hafið þið lögðuð á nýbygðu fleyi; þá breiddu sig geislar um brosandi sæ á blíðasta hásumar degi. Það blessaðist alt, sem að farrými fékk, því fylgdi hver meðlætis bára; en lukkan sér tylti á brúðhjóna bekk og bau'ð sig til fimtíu ára. Með drottin í stafni og kærleik í kjöl fór knörinn af stað út á heimskauta leiðir; þar ljúft er að sigla, þó löng verði dvöl, ef lánið og sigurinn faðminn út breiðir. Þið voruð svo heppin, að vera þar sett, er vonglaða lýsti’ ykkur sólin, og þess vegna fanst ykkur lífið svo létt og léttbært að komast á pólinn. Þið komust þá leið, sem að fáum er fær; við fögnum með ykkur af einlægu lijarta;— og hamingjan sjálf yfir sigrinum hlær og sendir nú kvöldgeisla inndæla’ og bjarta. Nú þakkar hér andi hvers einasta manns, að ykkar við samveru náðum, og býður nú elskunnar kærasta krans þeim Kristján’ og Margréti báðum. V. J. Guttormsson. IV. .Með stóran hug og sterka lund þið stefnduð nýjar brautir, og grófuð aldrei ykkar pund og engar hræddust þrautir. Þið áttuð hvort í annars sál hin æðstu lifsins gæði. — Og geymduð heilagt móðurmál i minniug. sögu' og kvæði! \ Þjð hafið fylgst í fimtíu’ ár og frægan sigur hlotið, og saman stritt við sorg og tár, og sælu lífsins notiö. Og enn er bjart um vkkar reit, og æskan húsið fvllir!— Hún þakkar vkkur, þessi sveit, og ]>ökkin kvöldið gyllir! Einar P. Jónsson. lítið að byggja. Árið áður stóð En svo er ekki. Toronto einnig efst á blaði og í annan stað er í drykkjarvatninu. Auk þess er óess að gæta, að síðustu fjögur: va^n'ð hreinsað áður en það kem- árin hefir dauðsföllum stöðugt; ur Uln * borgina. Til þess að, sannfærast um. að hreinsunar áhöldin séu í góðu lagi, er vatn tekið til reynslu fjórðu hverju Það kostaryður EKKERT að reyna Record áður en þér knupið rjómaskilvindu. RECORD er einmitt skilvindan, sem bezt á við fyrir hændur, er hafa ekki fleiri en 6 KÝR I»eg:ar þír reynið l»essa vél, munuð l>ér brátt sannfærast um, að hún tekur öllum Öðrum fram af sömu stærð og verði. Ef þér notið RECORD, fáið þér meira snijör, hún er auðveldari me'Jferðar, traustari, auðhreinsaðrl og seld s\o lágu verði, að aðrir g:eta ekki eftir leikið. Skrifið eftir söluskilmálum og öll- um upplýslnitum, tll The Swedish Canadian Sales Ltd. 234 Log:an Avenue, Wlnnlpegr. iii. Þau ólust upp í fögrmn stað á Frónl, við fuglasöng og þíðan lækjarnið. Þau heyr.ðu alvaldsorð í hverjum tóni og englamál í hafsins báruklið. Og þegar blærinn þaut um klökkva runna sem þúsund strengi snerti drottins hönd og geislafingrum heilög himin sunna af hauðri leysti síðstu klakabönd Þá var sem einhver innri rödd jieim segði, að eiga saman lífsins fögru mynd. Það Var sem guð þeim hönd á hjarta legði; og hugur þeirra drakk af nautnalind. Þá# sýndist allur heimur himinfagur og hvergi ský á lofti birtist þeim. Þá faxldist jieirra fyrsti sumardagur, þau fæddust sjálf í nýjan, stærri heim. Stórkostlegar endur- bætur. Hvers vegna deyja meira en 20 manneskjur árlega af þúsundi hverju í Dublin, en ekki nema ii i T oronto ? Hvers vegna er það að i sum- um borgum fjölgar dauðsföllum, en fækkar í öðrum, þótt íbúatala breytist ekki til muna? Orsakirnar geta eflaust verið margar. Loftslag og veðurátta, árferði, atvinnuvegir og landfar- sóttir — alt þetta hefir áhrif: á dauðsfalla töluna. En þótt alt þetta sé tekið með í reikninginn, fæst ekki fullnægjandi svar,- Orsaikimar liggja dýpra. |Þvi betur sem þeir sem hafa heil- brigðismálin með höndum færa sér í nyt þá vísindalegu þekkingu sern að starfi þeirra lýtur, því færri deyja. Árið 1914 dóu 11,02 af þús- undi hverju í Queen City. Af borgum á meginlandi Vesturálfu gengur Mihvaukee henni næst; þar dóu 12,01 af hverju þúsundi. Ef jafn margir hefðu dáið í Tor- onto og Milwaukee tiltölulega, þá hefði Toronto átt á bak að sjá 450 fleiri manneskjum en raun var’ð á farið þar fækkandi og það er ávöxtur látlausrar baráttu gegn sjúkdómum. Það er hvorki að >akka dutlungum, gæfu né til- viljun, heldur er það ávöxtur fræ- korna, sem sáð hefir verið. Árið 1904 dóu í Toronto hér um bil sextán af 'hverjum þmsund íbúum. Á næstu sex árum komst talan niður í fjórtán og nú er hún komin niður í ellefu. Ef jafn margir hefðu dáið tiltölulega á hverju ári síðan 1904 og dóu það ár, hefðu tvær þúsundir tnanna fallið í valinn fram yfir það sem raun hefir á orðið. Eftir síðustu aldamót virðisti ný alda fara um alt meginland álf- unnar. Augu manna höfðu opn- ast fyrir því, að eitthvað þyrfti að gera til að tryggja heilbrigði Ix>rgarbúa. Nýjum vélum var dreift um landið hafanna á milli. Nýjar hugsjónir höfðu vaknað og heilir herskarar áhugasamra manna og kvenna unnu að því, að vekja athygli almennings á því sem bæta mátti heilsu jæirra og forða þeim frá veikindum. Mörgum varð það ljóst að þjóðin tapaði árlega ógrynpi fjár á því. að verða áð sjá á bak son- um sínum og dætrum, um það leyti er þau voru fullvaxin eða áður. í Illinois taldist svo til, að uppeldi barna sem dæju úr berkla- veiki áður en þau gætu unnið fyr- ir sér, kostaði ríkið $1,200,000 árlega. Toronto sá og skildi hlutverk sitt og tók duglega í taumana. Þeir sem við stýrið sátu vissu að í mörg hom var að lita. Og eftir skamma stund sást árangur iðju þeirra. Raddir höfðu heyrst um það, að vatnið sem leitt var inn í borgina væri slæmt. Almenningur vissi ekki hvers vegna það var slæmt, en það útrýmdi ekki þeirri sann- færingu að það væri slæmt og óholt. Sú sannfæring styrktist stöðugt, því öðru hvoru ámintu blöðin borgarbúa um að sjóða alt neytsluvatn. Læknamir fræða oss á því, að margir fái sóttkveikju| taugaveikinnar úr drykkjarvatninu i En j>ó fólki væri oft ámint um að! sjóða drykkjarvatn og margirj gerðu það, þá var taugaveiki þarj samt algeng. Það var því auð-| sætt að betur mátti ef dúga skyldi. I Árið 1910 dóu meira eni 40 j manns af hverjum hundrað þús-: und íbúum borgarinnar úr tauga- j veiki. Árið sem leið voru- þeir sem úr þssari veiki dóu ekki nema 7 af hverjum 100,000 íbúum. Fyrir nokkmm ámm kom það ( i ljós við rannsóknir að Toronto- j búar neyttu verri mjólkur en aðr- ir fylkisbúar. Afleiðingin var auðsæ. Bamadauði óx og marg- faldaðist ár frá ári. Á j>essum árum 'hópuðust að- komuþjóðir þúsundum saman inn í landið og rnargir settust að í borgum og bæjum. Vinnukraftur og framleiðsla margfaldaðist á fám árum. Borgir risu upp eins og nýgræðingur á hlýjum vordegi. Það var hentugur tími fyrir -Tor- onto að hreinsa fyrir dyrum heima hjá sér. Hvers vegna var neytsluvatn borgarinnar slæmt? það var fyrsta spurningin. Gátui bakteri- ur úr skolprennum borgarinnar komizt í neytsluvatnið ? Skolpið klukkustund og rannsakað í efnafræðisstöð borgarinnar. A ár- inu 1914 fóru þessar rannsóknir fram 903 sinnum. Einu sinni fundust skaðlegar bakteríur í vatninu — “bezta árið sem borgin hefir nokkum tíma átt að fagna.” Gætum nú að, hver áhrif þetta hefir haft á taugaveikina í borg- inni. Árið 1910 deyja rúmar 40 að. Einatt er ekki nógu kalt i jámbrautarlestum og stundum standa ílátin of lengi í sólarhitan- um áður en lestimar koma. Það er og mikið mein, að jámbrautar- lestir ganga ekki á sunnudögum. 1 Toronto er svo mikillar var- úðar gætt og hreinlæti er þar svo mikið, að síðast liðið ár dóu þar færri úr tæringu en nokkra sinni áður og tiltölulega færri en í nokkurri slórborg vestan hafs og innan takmarka hins brezka veld- is. manneskjur af hverjum 100,000 úr þeirri veiki, en 1914 er sú tala komin niður í sjö. Nú er þess að gæta, að þeir sem deyja úr þess- ari veiki i borginni hafa ekki all- ir sýkst innan borgar. Ýmsir aðr- ir sjúkdómar hafa rénað alt að því um helming síðan 1910'. Svo telst Torontobúum til, að fjórði hluti þeirra bama sem fær berklaveiki innan fimm ára aldurs sýkist af mjólkinni sem þau neyta. Til að ráða bót á þessu vora nokkrir menn settir til að hafai — Verkfalli því er trésmiðir í auga á mjólkursölum. Þegar það j Chicago gerðu og staðið hefir fréttist, varð uppi fótur og fit | nærr' tvo mánuði, er nú loks lok- meðal mjólkursalanna. Margir Trésmiðir fá 70 cent uro tím- Hvaðanæva, — Brezkir loftfarar bratu ný- lega þýzka járnbrautarlest í Otavia, vestarlega í Suður Afríku. 1 lestinni var hópur þýzkra her- manna og fækkaði þeim um hundrað. þeirra hikuðu við að blanda mjólkina vatni eða selja undan- renningu fullu verði sem nýmjólk er margir höfðu leikið sér að áður. Nú er eftirlitið orðið svo strangt, að það er hreinasta undantekning, ef nokkuir tekst að selja vatns- blandaða mjólk og öll mjólk á að vera sótthreinsuð. Mjólkursalar mega búast við að mæta mjólkurskoðunarmönnum t öðru hvoru spori. Ef mjólkin þykir ekki nægilega hrein, þótt hún sé gerlalaust, er henni vægð- arlaust helt niður. Enn þá eru þó ýmsir erfiðleik- ar, sem erfitt er að yfirstiga, einkum þegar mjólk er flutt langt öllum bakteríum sem áður voru ann hér eftir; eiga þeir samning- ar að standa um þriggja ára tíma. — Níu sprengikúlur fundust í skipi er flutti sykur austur um Atlantshaf, en svo vel tókst til, að engin þeirra sprakk. Mjðg strangt eftirlit er nú haft með því í Bandaríkjunum, að ekki sé tund- urvélum skotið á skip þau, er flytja vörur til óvina Þýzkalands. — 1800 farþegar lögðu einn daginn á stað til Evrópu frá New York á þrem skipum, 650 með “St. Louis” til Liverpool, 450 með “Espagne” til Bordeaux og 700 með ítölsku skipi sem fer til Neapel. — Ekki hræðast þessir herkví Þjóðverja. _ SEGID EKKI “EG GET EKKI BORGAÐ TAXNLÆKXI Nú.“ Vér vitum, að nú gengur ekki alt aS óskum og erfitt er a5 eignast skildinga. Ef til vill, er oss þaS fyrir beztu. I>aS kennir oss, sem verSum aS vinna fyrir hverju centi, atS meta gildi peninga. MINNIST þess, aS dalur sparaSur er dalur unninn. MINNIST þess einnig. aö TENNUR eru oft meira virSl en peningar. HEII.HIÍIGDI er fyrsta spor til hamingju. þvi verSiS þér aS vernda TENNCRNAR — Nú er timlnn—hér er staðurinn tll að láta gera við tennur yðar. Mikill sparnaður á vönduðu tannverki EINSTAKAR TENNUR $5.00 HVEK BESTA 22 KAR. GUI.I, $5.00, 22 KARAT GCIiLTENNUR Verð vort ávalt óbreytt. Mörg liundruð manns nota sér hið iága verð. HVERS VEGNA EKKI pú ? Fara yðar tilbúnu tennur vel? eSa ganga þær iSulega úr skorSum? Ef þær gera þaS, finniS þá tann- lækna, sem geta gert vel viS tennur ySar fyrir vægt verð. EG slnni yður sjálfur—Notið fimtán ára reynslu vora við tannlæknlngar $8.00 HVALBEIX OPIÐ A KVOi.DUM de. paiesons McGREEVY BLOCK, PORTAGE AVE. Telefónn M. 699. Uppi yfir Grand Trunk farbréfa skrifstofu. Toronto hefir frelsað 450 mann- rennur vestur úr borginni út ánægjulegasti, og' einnig af þvi aðJh'r ‘ist'n ritar ma' Sltt mJúkum línum þeim gafst þetta tækifæri til að ! man"L^ h,jörtu sumardag' f, r t. , . / , , , . . . , : hun bvour þangao ollum systrum lata 1 ljosi ])akklæti sitt og vmattuj Vmum til j’Hrra Tvristjáns Sigurðssonar ^ j>ær Syngja’ ; eining heilagt friðar- og kontt hans, er um 25 ár hefðu j . lag; eskjur á einu ári úr greipum dauðans. í IyOs Angeles á að vera svo heilnæmt að búa, að þangað leita margir sér til heilsubóta. Þar deyja þó árlega 12,08 af þúsundi hverju. í New York deyja 13,04 og í Chicago 14,02 af hverju þúsundi. Ekki er ástandiö betra á Bret- landi. í Lundúnum deyja 14,04, í Leeds 15,01, í Edinburgh 15,04, í Manchester 17,01, í Belfast 19,02, i Liverpool 19,16 og í Dublin 21,02 af þúsundi hverju. Allar jæssar tölur eru miðaðar við síðast liðið ár. Nú kynni ein- hver að ætla, að hér réði tilvilj- vatnið, • en drykkjarvatnið sem veitt er inn í borginu er tekið fyr-; ir austan eyna 2000 fet frá landi.i Var hugsanlegt að skolpið komist í vatnspipumar ? Nokkrum ungum og efnilegum j læknum og efnafræðingum var I faliö að svara þessari spumingu. Þeir komust að þeirri niðurstöðu, að aústan og vestan vindar bæra strauma vatnsins ofurliði, svo voft og tíðum lenti mikið af skólpinu einmitt þar, sem drykkjarvatn borgarinnar var tekið. Nú era allar bakteriur, sem í skólpinu kunna að vera, drepnar áður en það fer út í vatnið. Með því einfalda ráði hefir Toronto- Eg flyt betri hlut inn í Canada en áður hefir pekst í landinu“ THE HnETAI * GUFH suðuvél IUCAL og BÖKUNAR0FN MeS “IDEAL” g-ufu suSuvél getiS þér soSiS allan miödegismatinn, frá súpu til eftirmatar, ásamt öllu, sem þar er á milli, yfir einum eldi, á hvaSa eldavél sem vera skal; fariS I burtu; ekkert getur brunniS, skorpnaS, þornaS, gufaS upp eSa orSið ofsoSiS. IDEAL GUFU SuSuvél sparar meiri vinnu en nokkurt annaS áSur þekt á- hald viS niðursuðu ávaxta og matjurtu. SkrifiS eftir verSlista og frekari upplýsingum. Winnipeg LOUIS McLAIN 284 Prlncess St. UmboSsmenn fyrir Canada. TOLEDO COOKER CO., Toledo, Ohio, hlnir einu, er búa til 'TDEAL” gufu suS-vélar KlippiS úr þenn- an miSa; hann er $1.00 virSl sem afborgun á Ideal suSuvél; glldir tii 15. Júlí. — Oss vantar umboðs- menn I hverri borg. un ein og á þessum tölnm væri búum tgkist að drepa 95% atf \T ' * „ timbur, fjalviður af öllum ^ÝJar vorubirgðir tegundum, geirettur og als- konar aðrir strikaðir tiglar, hurðir og gluggar með margvís- legri tilbreytni. Komið og sjáið vörur vorar. Ætíð glaðir að sýna þó ekkert sé keypt. The Empire Sash & Door Co. Limited HENRY AVE. EAST WINNIPEG

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.