Lögberg - 09.09.1915, Blaðsíða 7

LOGBERG, FIMTUDAGINN 9. SEPTEMBER 1915
r

Lífið og líðandi stund.
í ritinu “Iíunn”, sem annars
staSar getur í þessu blaði, ritar
próf. Ágúst Bjarnason stutta
grein með þessari fyrirsögn, er vel
má, halda á lofti, þvi úr henni, að
minsta kosti, er hór fer á eftir:
Mér er enn í minni það sem
einn kennari minn sagði við okk-
ur nemendur sína fyrir mörgum
árum. Við sátum þá á skóla-
bekknum og hann dró dæmi af iþví
upp á lífið. “Hver haldið þið,” j
sagði hann, “að komist fremur
upp úr bekknum og verði efstur
í næsta bekk, sá sem vinnur dyggi-
lega með degi hverjum það verk,
sem hann á að vinna og hefir all-
an hugann við námið, eða sá sem
alt af er að óska þess að hann
komist upp úr bekkum, en gerir
aldrei neitt til þess? Og hver
haldið þið að verði fyrstur í öðru
lífi, sá «sem lifði þessu lífi vel og
dyggilega, eða hinn, sem alt af var
að hugsa um það?”
Þetta voru nú orð kennarans
og svari nú hver fyrir sig spum-
ingum þeim sem hann lagði fyrir
okkur.
Menn eru að kvarta um fátækt,
mótlæti og misjöfn kjör í lífinu.
Og að vísu eru kjörin misjöfn.
En í raun réttri erum vér allir
jafn-ríkir eða jafn-fátækir. Því
að: hverju höfum vér vald á? Ekki
höfum vér vald á því liðna, því að
það er horfið og kemur aldrei aft-
ur. Og ekki höfum vér heldur
vald á framtíðinni, því aðj hún er
enn ókomin. Hvað er þá á voru
valdi? Líðandi stundin og ekkert
annað. Hún er aleiga vor. Að
þessu leyti erum vér allir jafn-
ríkir. i
En hvað er þá þessi líðandi
stund, þetta augnablik, sem vér
einungis höfum vald yfir? Það er
efniviður alls, móðurskaut það
sem alt sprettur úr, ilt og gott.
Það er upphefð vor og niðurlæg-
ing. Notum vér það illa, verður
það oss til böls og tjóns í bráð og
lengd. Noturn! vér það vel og
dyggilega, verður það oss til heilla.
fyrir þetta eitt, hvemig maðurinn
fer með líðandi stund, verður hann
sinnar gæfu smiður. Og hann
verður það í orðsins bókstafleg-
asta skiliningi. Á hinni líðandi
stund aflar hann sér þeirra
þekkingarmola, er að síðustu verða
að hinni dýpstu speki; á henni get-
ur hann göfgað svo tilfinningar
sínar, að hann verði í raun réttri
góöur maður, og á henni einni
getur hann stælt svo vilja sinn
með starfi og framkvæmd, að
hann verði að miklum manni.
Hin líðandi stund hefir alla hluti
í séf fólgna og 'hana eina höfumi
vér á voru valdi.
Það ættum vér jafnan að hafa
hugfast.
Eg hefi aldrei getað áfelt menn
svo mjög fyrir það, þótt þeir
eyddui fé sínu eða annara; þvi að
það má þó fá það aftur með at-
orku og fyrirhyggju. En að eyða
tímanum vitlaust og botnlaust, það
hefi eg aldrei getað fyrirgefið,
hvorki sjálfum sér né öðrum, því
að — tíminn kemur aldrei aftur.
Og það er ekki tíminn einn, sem
menn þá missa, heldur lika and-
legur og líkamlegur þroski. Þ.ví
að það er nú einusinni eitt af höf^
uðlögmálum lífsins, að hæfilegt
starf styrkir og þroskar, en iðju-
leysi og leti veikir manninn og lin-
ar. Sá sem fer illa með tímann,
fyrirgerir líka sínum eigin þroska,
UPP!
með Canada
VÖRUR
• „er búið til í
Canada“
i sinni eigin fullkomnun.
Aldrei líða mér úr minni harma-
tölur eins æskuvinar míns, er eg
sat yfir aðframkomnum. Hann
harmaði það ekki svo mjög, að
hann ætti að deyja; en að lifið
væri þrotið svo, að hann hefði
ekki gert neitt ærlegt handtak,
það kvaldi hann mest og því gat
hann ekki gleymt.
Lifum og störfum, líðum og
njótum hver í sínum verkahring
og liver upp á sinn hátt. En
gleymutn ekki því eina, sem vér
höfum á voru valdi, hinni liðandi
stund.
Það þykir nú ef til vill heimska
að minna á svona hversdagslega
hluti. En svo er ekki. Og lifs-
vizkan lýsir sér einmitt bezt i þvi,
hvemig vér förum með liðandi
stund.
Hina liðandi stund!
Eg vildi að eg gæti brent þetta
inn i hugi manna.
A. H. B.
Rottan og músin.
( Aðsent.)
Einu sinni v'ar rotta, sem bjó rétt
hjá lítilli tjörn; en tjörnin var mesta
gullnáma fyrir rottuna, full af smá-
síluni- og vatnspóddum, froskum og
enn fleiru góðgæti; og þegar heitt
var á sumrin, synti hún aftur á bak
og áfram hægt og tignarlega. Aldr-
ei sá hún neina aðra rottu en foreldra
sína og bróður; bróðir hennar var
fjögra ára og orðinn vel fullorðinn;
en hún var tveggja, og því komih á
giftingaraldur eftir þeirra siðvenj-
um. Foreldrar hennar álitu sig kong
og drotningu, bæði af þvi að þau
voru ein í svona góðtt plássi, og svo
áttu þau ógrynni af húsum og göng-
um sem voru þeirra eigin handaverk.
Nú var vorið að koma i allri sinni
dýrð. ísinn var farinn af tjörninni
og froskarnir komnir, og litla rottan
var að ganga úr hárum svo að gljáði
á brúna skrokkinn hennar; svörtu
augum skutu eldingum og gömlu
hjónin horfðtt með stolti á fallegu
dóttúr sína, og sögðu það mætti svei
mér vera maður, sem væri henni
samboðinn.
Einn dag, þegar litla rottan var að
leika sér að sundi og taka löng köf,
þá sá hún eitthvað vera á kreiki við
norðurendann á tjörninni. Hún synti
þangað; en hvað sá hún ? Unga
karlrottu á aldur við hana sjálfa, með
blágráan skrokk og langa kampa;
hún starði alveg hissa á þetta nátt-
úru afbrigði. En hvað hann synti
hraustlega og var hvatlegur í
öllum sínum tilþrifum. Hann synti
til hennar og heilsaði mjög kurteis-
lega og alúðlega; svo tóku þau tal
með sér; hún spurði hann hvaðan
hann kæmi. Hann kom ósköp langt
að, og hvergi hefðl hann fundið
pláss sem sér líkaði, fyr en þarna.
Hér ætlaði hann að setjast að, þarna
ætlaði hannn að reisa mikinn bæ og
eyða dögttm sínum. Sv'o léku þau
sér saman fram undir kvöld; þá
varð hún að fara heim.
Ekki sgaði hún foreldrum sínum
frá þessum fundi; en þegar hún
sofnaði, gat hana ekki dreymt annað
en hann.
Næsta dag fann hún hann aftur,
og svo fór það i heila viku, að þau
voru saman á hverjum degi, ogieinu
sinni beiddi hann hana að verða föru-
nautur sinn á lífsleiðinni, en sagði þó
að hann ætti ekki nema sjálfan sig.
Hún kvaðst fús að fylgja honum
hvert sem væri og hún ætti nóg fyrir
þau bæði. Svo beiddi hún hann að
koma með sér til foreldra sinna, hún
ætlaði að sýna þeim mannsefni sitt.
Þau gengu fyrst fyrir móðurina,
og hún samþykti vilja dóttur sinnar
hiklaust; svo fóru þau til gamla
mannsins og dóttirin sagði honum,
að þetta væri nú mannsefni sitt.
Öldungurinn þrútnaði út af reiði og
gremju, að hún dóttir hans skyldi
ætla að eiga allslausan flæking. Móð-
irin hjálpaði dóttur sinni og sagði, að
ekki væri alt undir ríkidæmi komið;
ánægja og gleði væri ekki keypt fyrir
peninga. Öldungurinn stóð upp
skjálfandi af reiði, og vísaði flæk-
ingnum, sem hann kallaði, á dyr og
sagði honum að fara svo langt í
burtu, að fundum þeirra gæti aldrei
aftur borið saman, 0g skjálfandi af
sorg og gremju varð hann að hlýða
því, en dóttirin lagðist veik og sagð-
ist aldrei mundi sjá glaðan dag fram-
ar. Svo leið langur tími þangað til
hún fór að hressast og geta farið út
til að synda.
Einn dag þegar hún kom heitn, var
lítil og ljót tnús að tala við föður
hennar. Hún vissi hvað það niundi
vera um; hún þurfti ekki að vera
lengi í óvissu. Faðir hennar kallaði
til hennar; og skjálfandi af ótta
fór hún til fundar við hann. Hann
skýrði henni frá því, að þetta væri
nú bóndaefni hentiar, og eftir viku
skyldi brúðkaupið haldið. Hún hafði
ekkert að segja, henni var orðið
sama urn alt. En móðir hennar v'ar
ekki spurð ráða; hann hélt hann
þyrfti ekki meðráðamann, sá gamli.
Einn dag voru. þau úti, kærustu-
pörin; henni var sama hvert hún fór,
og þau voru komin hér um bil yfir
tjömina, þegar snarpur hvellur kom
af landi ofan og eitthvað small í
vatnið hjá þeim. Músin, sem hvorki
átti hraustan né fagran líkama og
því síður hugmikið hjarta, sneri við
og synti að hinum bakkanum, en j
skeytti ekkert urn hana. Hún sneri j
við líka, en synti hægt og rólega;
henni var svo hjartanlega sama,
hvernig alt veltist,.hún hafði enga á-
nægju af lífinu hvort sem var. Ann-
ar hvellur kom og hún faun eitthvað
margt og heitt brjóta á sér bóginn
og fara í gegn um brjóstið; vatnið
v'arð rautt af blóði, sém rann úr
henni og hún átto bágt með að synda.
Einhvern veginn. komst hún samt
heim til sín, en þar voru kraftarnirj
þrotnir og hún sneri til föður síns
með veikum mætti og datt niður og
var liðin. Faðirinn stóð yfir henni
orðlaus og undrandi. Þegar móðir-
in kom, sá hún að eina ánægjan henn-
ar í lífinu var farin. Hún leit ásak-
andi augum á bónda sinn og sagði:
“Við vorum bæði búin að berjast fyr-
ir uppeldi hennar, en svo þegar það
er búið, leggur þú banaspjóti í
brjóst henni.” \.
Músin hvarf aftur heim til auðæfa
sinna og sást enginn söknuður á
henni. Hút\ hafði ekki elskað rott-
una; bú hennar var svo stórt, að hún
gat ekki séð uhj það sjálf, svo hún
þurfti að fara ao leita fyrir sér ann-
ars staðar.
En gömlu hjónin sáu aldrei glaðan
dag eftir dag, og fann nú gamli
maðurinn það út, að lífið er litils
virði ef ánægjuna vantar. Og hún
fæst ekki fvrir peninga.
3-10-13
Dánarminning.
Hér með kunngerist skyldmennum
okkar og vtrtum, bæði hér í álfu og 4
Islandi, að heittelskuð dóttir okkar,
Kolþerna, andaðist að heimili hennar
í Svoldarbygð, eftir nær fimm vikna j
átakanlegar þjáningar. Banameinið j
var heilabólga; alt upphugsanlegt
var reynt til að bjarga lifi hennar,
en reyndist árangurslaust. Kolþerna
var fædd 28. Sept. 1891 í Austur-
Selkirk. Fluttist með foreldrum sin-
um í Svoldarbygð í Marz 1892; ólst
upp hjá þeim og naut þeirrar ment-i
unar, sem á sveitaskólum tíðkast. 3. j
Júní 1914 gekk hún að eiga Þorstein
V'aldimar Dalsted, búsettan í sömu
sveit. Ágúst Marvin, sonur hinna
ungu foreldra, er of ungur til að
skynja, hve mikið hann hefir mist;
hann er að eins sex mánaða gamall.
Kolþerna Th. V, Dalsted.
Auk aldurhniginna foreldra syrgja
hina látnu göfugu konu maður henn-
ar, sem hún svo fús hefði viljað eiga
lengri samleið nteð, tvær systur, El-
ísabet, gift Ásgeiri Sturlaugssyni, og
Helga, til heimilis hjá foreldrum sín-
um. Bræður hennar, Hjálmar og
Sigttrbjörn, báðir búsettir í Nýja fs-
landi, Jónas og Jóhannes, búsettir í
Eaxárdal í Dalasýslu á íslandi. —
Æfi Kolþernu v'ar stutt, samt nógu
löng til þess að geta sér góðan orð-
styr hjá öllum, sem nokkur kynni
höfðu af henni; ljósan vott þess bar
hinn mikli fólksfjöldi, er fylgdi henni
til grafar, hverjum við hjartanlega
þökkum nærveruna og innilega hlut-
tekninguna. Jarðarförin fór fram
frá Péturskirkju laugardaginn 31.
Júli. 'Athöfnina framdi séra K. K.
Ólafsson; fórst hún sem önnur
prestsverk hans snildarlega.
Betra og elskulegra barn en Kol-
þernu, er ekki hægt að hugsa sér.
Guð blessi minningu hennar.
Blöðin Heimskringla og Lögrétta
eru vinsamlega beðin að taka upp
dánarminninguna.
Svold, N.D., 18. Ágúst 1915.
Jóhannes Halldórsson.
Guðrún Halldórsson,
frá Svarfhóli í Laxárdal, Dalasýslu.
Kolþerna Th. V. Dalsted.
MINNING.
Hér sýnist nú dáið hvert scelunna
...ljós
og solin er gengin í
fölnuð og köki er híiVÍ&v rc
í frosti um hásun^daftiiW
S' &, V X
SCHOOLS and COLLEGES
SUCCESS BUSINESS COLLEGE
WINNIPEG, MANITOBA
Byrjið rétt og byrjiS nú. I.æriS verzlunarfræði — dýrmætustu
þekkinguna, sem til er i veröldinni. LæriS I SUCCESS, stærsta og
bezta verzlunarskólanum. Sá. skóli hefir tíu útibú i tiu borgum Can-
adalands—hefir fleiri nemendur en allir keppinautar hans i Canada
til samans. Vélritarar úr þeim skóla hafa hæstu verðlaun.—útvegar at-
vinnu — hefir beztu kennara — kennir bókhald, stærÖfræSi, ensku,
hraSritun, vélritun, skrift og að fara meS gasolín og gufuvélar.
SkrifiS eSa sendið eftir upplýsingum.
F. G. GARBUTT D. F. FERGUSON..
President. Principal
E. J. O SULLIVAX,
31. A. Pres.
Members of the Commercial Educators’ Association
Stærsti verzlunarskóli I Canada. Býr fólk
undir einkaskrifara stöSu_ kennir bókhald,
hraSritun. vélritun og aS selja vörur.
Fékk hæstu verðlaun á heinissýningunnl.
Einstaklingskensla. Gestir velkomnir, einkum
kennarar. öllum nemendum sem pað eiga
sltilið, hjálpað til að fá atvinnu. Skrifið, kom-
iS eða fónið Main 45 eftir ðkeypis verðlista
meðmyndum.
THE WINNIPEG BUSIXESS COLLEGE
222 Portage Ave. Cor. Fort Street.
Enginn kandídat atvinnulaus.
Fjóra inánuði
$45.00
Einstaklings
kensla
Sveitanemenduin
útvegað
húsnæði.
Metropolitan gusiness Institute
WINXIPEG Phone 3Iain 2529
3IAXITOBA
EIXI VERZLUXARSKÓLIXX I XÚTfflAR STÓRHÝSI.
Ágæt kensla I verzlunarfræði. Nútlðar kenslutæki notuð. Kenn-
ararnir hafa notið praktiskrar kenslu og æfingar og hafa þvl reynsl-
una fyrir sér. Sérstök stund lögð á a'S hjálpa tornæmum. Vér hjálp-
um þeim, sem út skrifast, til að fá vinnu. Vér látum póstinn flytja
lexíur heim til þeirra, sem ekki geta dvalið langdvölum að heiman.
SKRIFIr) TAFARLAUST EFTIR UPPLÝSIXGU3I
Húsfreyjan ung, svo ástrík og blíð,
í æskunnar gróandi blóma,
fram undan eygði svo fagra lífs tíð:
að fullnægja skyldum og sóma.
Konu og móður hin margbreyttu
störf
hún mundi að iðka með prýði,
æfinni að fórna í ástvina þörf;
enginn það hindraði kvíði.
Hamingjumorguninn byrjaði blítt,
þá brosti lífs sólin í heiði;
hádegið framleiddi harmsefni nýtt,
hreinasta gleðin svo deyði.
Hverflyndi tímans er meiningin
máls,
margur að kveldi er hryggur;
unaðar nautn er hér ekki til hálfs,
enginn lífsdagurinn tryggur.
Unnustinn tregar sitt elskaða víf,
í anda svo dapur og hljóður;
sonurinn ungi, hann átti sér hlíf
við arm sinnar blíðlyndu móður.
Sú dagstjarnan fagra, er unaðsemd
ól
og ylgeislum varpaði hlýjum,
birtast mun ástvinum sínum sern sól
á síðan, í lífskrafti nýjum.
Steinkudys.
Garnall Revkvíkingur, séra Pétur á
Kálfafellsstað, ritar:
“Það er rétt hjá “Þjóðinni” að
Steinunn á Sjöundá dó af geðshrær-
ingu. Faðir minn fháyfirdómari
Jón PéturssonJ sagði mér að hún
hefði dottið niður, er hæstaréttar-
dómurinn var lesinn yfir henni.
Lvgasaga, að Brúnn fangavörður
hafi drepið hana vanfæra eftir sig á
eitri.
Nærgöngulir og frekir hafa þeir
verií^ í Reykjavík, er þeir grófu svo
að dysinni, að það sást að fótagafl-
inn v'ar úr kistunni. Gátu þeir
hvergi nnarsstaðar fengið ofnaí-
burð ?
k grssssnani B,ud svoaf Ós,r
Eg lagði margan stein á Steinku-
dys, er eg var ungur. Var sagt, að
það ætti hver að gera, er gengi þar
hjá, og var hugsunin sú að halda við
dysinni. Eg man að strákar höfðu
þá hálfvegis beig af dysinni, en sum-
ir kendu í brjósti um hana, er þar
var jarðsett..”------
Ódauðleiksblærinn mun anda þá
hlýtt,
inndæla, burtfarna Cora,
þá blómgast gleðin og þá er alt nýtt
þegar fer aftur að vora.
Vinanna hluttekning þakkar hún
m
nú þrotin er vanheilsu mæðin;
til foreldra sinna hún brosir svo blíð
og blessar þau öll fyrir gæðin.
Geta mætti þess um leið, að skáld-
ið Gestur Pálsson hugsaði og talaði
mikið um raunasögu Steinunnar, þeg-
ar hann var í skóla. Var þá öllu
trúað um ástir og eitur, og enda
dreift til sjálfum stiftamtmanni. Sat
Gestur stundum á dysinni og sótti
skáldmóð í sig, og kvaðst mundu
yrkja um, en ekki orðið af þv'í. —
N. Kbl.
Kristín D. Johnson.
Hin hryllilegu morð.
Frekt eru rofin þau friðarins bönd ,
að ferlegust morðin ei dvína,
er þýzkarinn brunar um bygðir og
lönd
með blóðhunda gapandi sína.
Ógnandi kúgun er æðst þar á grein;
ört magnast spjótanna hvinur;
réttvísin troðin, þar trú finst ei nein,
en titrandi’ hinn sárþjáði stynur.
Morðingi þjóðanna háðslega hlær,
þá hálf-dauðir búkarnir sprikla.
Ei skópstu þó mannkynið, skaparinn
kær,
til skemtunar fantinum mikla.
Táranna stunur ei tjáist nein vörn,
týranna sjáum þess vottinn:
morðstungnar konur og handhöggvin
börn
hrópa’ á hinn réttláta drottin.
Lastanna voðalegt veraldar-bál,
hin volega spjótanna senna,
týrannans grimmúðg^a, gjörspilta sál
í guðs reiði hlýtur áð brenna.
Grimdanna þungi fram geisandi fer,
grátlegan sjáum þess vottinn;
heyrðu nú þúsundir hrópandi hér,
vor himneski, alv'aldi drottinn.
Stiltu þau bálin, sem blossa hér nú
af bölvunar gjörræði sprottin;
þitt eilíft er valdið, það einn getur
þú,
vor ástkæri mannanna drottinn.
Margrét Sigurðsson.
EIGNIST BÚJÖRÐ
BORGIST A 20 ÁRU3I EF VILL
Jörðin framneytir yður og borgar sig
sjálf. Stórmikið svæði af bezta landi í
Vestur Canada til sölu með lágu
verði og sanngjörnum skilmálum, frá
$11 til $30 fyrir þau lönd, sem nægr-
ar úrkomu njóta, áveitulönd $35 og
yfir. Skilmálar: 20. partur verðs
út í hönd, afgangur á 20 árum. I á-
veitusvæðum lán veltt til bygginga o.
s. frv. alt að $2,000, er endurborgist á
20 árum með nðcins 6 prct. Hér gefst
færi til að auka við búlönd yðar hinum
næstu löndum eða fá vinl yðar fyrlr
nágranna. Leitið upplýslnga hjá
F. W. RUSSELL - - . Land .Vgent
Dept. Xatural Resources, C.P.R.
Desk 40, C.P.R. Depot - WIXXIPEG
Sálmabókin.
Hin nýja sálmabók kirkjufé-
lagsins er nú til sölu hjá féhirði
félagsins herra Jóni J. Vopna.
Utanáskrift Box 3144 Winnipeg
Man. Afgreiðsla á skrifstofu
Lögbergs.
Bókin er sérstaklega vönduð að
öllum frágangi. Kostar $1.50,
$2.25, $2.75, eftir gæöum bands-
ins; allar í leðurbandi. —
Þessi sálmabóik inniheldur alla
Passíusálma Hallgríms Pétursson-
ar og einnig 'hið viðtekna messu-
form kirkjufélagsins og margt
fleira, sem ekki hefir veriö prent-
að áður í neinni íslenzkri sálma-
bók.
Busíness and Professionaf Cards
Dr. Bearman,
Þekkir vel á
/ Augna, eyrna, nef, kverka sjúkdóma
og gleraugu.
Skrifatofutímar: 10-12, 2-5 og 7-8
Tals. M. 4370 215 Samerset Blk
Dr.R. L. HURST,
Member of Royal Coll. of Surgeons,
Eng.. CtskrifaBur af Royal College of
Physiclans, London. SérfræSingur t
brjðst- tauga- og kven-sjúkdómum.
—Skrlfst. 306 Kennedy Bldg., Portage
Ave. (4 mðti Eaton’s). Tals. M. 814.
Heimili M. 2696. Ttmi til vlStals:
kl. 2—5 og 7—8 e.h. /
Dr. B. J. BRANDSON
Office: Cor. Sherbrooke & William
Tuíphome garrv 3SO
Ofpice-Tímar: 2—3
Heimili: 776 VictorSt.
Telephone garry 381
Winnipeg, Man.
THOS. H. JOHNSON og
HJÁLMAR A. BERGMAN,
íslenzkir lógfræ8ioe;ar,
Skrifstofa:— Room 811 McArthur
Building, Portage Avenue
Áritun: P. O. Box 1058.
Telefónar: 4503 og 4504. Winnipeg
GARLAND & ANDERSON
Ami Anderson E. P Garlané
LÖGFRÆÐINGAR
801 Electric Railway Chambcr*
Phone: Main 1561
Joseph T. Thorson
islenzkur lögfræðingur
Aritun:
CAMPBELL, PITBLADD & COMPANY
Farmer Building. * Winnipeg Man.
Phons Main 7540
------------------------------
Dr. O. BJORNSON
Office: Cor. Sherbrooke & William
rELEPHONBGARRy 32»
Office-tímar: 2—3
, HEIMILI:
764 Victor Str*et
TelepuonE! garry 763
Winnipeg, Man.
Dr. W. J. MacTAVISH
Office 724J Aargent Ave.
Telephone Aherbr. 94-0,
( 10-12 f. m.
Office tfmar < 3-6 e. m.
( 7-9 e. m.
— Heimili 467 Toronto Street —
WINNIPEG
TELEPHONE Sherbr. 432
Dr. J. Stefánsson
401 BOYD BLDG.
Cnr. Portage and Edmonton
Stundar eingöngu augna, eyrna,
nef og kverka sjúkdóma. — Er
aS hitta fr& kl. 10—12 f. h. og
2—6 e. h. — Talsími: 3Iain 4742.
Heimili: 105 Oiivla St. Taisíml:
Garry 2315.
J. G. SNŒDAL
TANNLŒKNIR,
ENDERTON BUILDNG,
Portage Ave., Cor. Hargrave St
Suite 313. Tals. main 5302
Gísli Goodman
TINSMIÐUR
VERKSTŒÐI:
Horni Toronto og Notre Dame
J. J. BILDFELL
FASTEIGnASALI
Hoom 520 Union tsank - TEL. 2685
Seiur hús og lóðir og annast
alt þar aölútandi. Peningalán
J. J. Swanson & Co.
Verzla með fasteignir. Sjá um
■eigu á húsum. Annast lán og
eldsábyrgðir o. fl.
504 Tlse Kensington.Port.&Smith
Phone 3Ialn 2597
8. A. 8IOURPSON Tals. Sherbr, 2786
S. A. SIGURÐSSON & CO.
BYCCI(iCAIilEfiN og F/\STEICN/\SALAR
•Skrifstofa:
208 Carlton Blk.
Talsími M 446*
Winnipeg
Columbia Grain Co. Ltrf.
H. J. LINDAL L. J. HALLGRIMSON
íslenzkir hveitikaupmenn
140 Grain Exchange Bldg.
Dr. A. A. Garfat,
TANNLÆKNIR
614 Somerset Bldg. Phorje Main 57
WINNIPEC, MAN.
A. S. Bardal
B43 SHERBROOKE ST.
seVnr líkkistur og annast
am útiarir. Allur útbún-
aður sá bezti. Ennfrem-
ur selur bann allskonar
minnisvarða og legsteina
fa’s. He mlli Qarry 2151
„ OFfice „ 300 og 373
Skrifstofutímar: Tals. N(. 1524
10-12 f.h. og 2-4 e.h.
G. Glenn Murphy, D.O.
OstcopatHic Physician
637-639 Somerset Blk. Winnipeg
Tals. G. 2292
McFarlane & Cairns
æfðustu skraddarar i Wianipeg
335 fiotre Oams Ave.
t dyr fyrir vestan VVinnipeg leikhtís
Vér leggjum sérstaka áherzlu & ftS
selja meðöl efttr forskrlftum læknft.
Hin beztu melöl, sem hægt er aB fá,
eru notuC eingöngu. t>egar þér kom-
lö meS forskriftlna tll vor, meglC þér
vera vtss um a8 fá rétt það sem
læknirinn tekur til.
COLCLEUGH A CO.
Xotre Dame Ave. og Sherbrooke 8L
Phone Garry 2690 og 2691.
Giftingaleyfisbréf seld.
D. GEORGE
Gcrir við allskonar húsbúnað og
býr til að nýju.
Tekur upp gólfteppi og leggur þau
á aftur
Sanngjarnt veið
Tals. G. 31 12 369 Sherbrooke St.
Lœrið símrítun
Lærið simritun; járnbrautar og
verzlunarmönnum kent. Verk-
leg kensla. Engar námsdeildir.
Elnstaklings kensla. Skrifið eft-
ir boðsriti. Dept. "G", Western
Schools, Telegraphy and Rail-
roading, 27 Avoca Block, Sargent
Ave., near Central Park, Winni-
peg. Nýir umsjónarmenn.
Mrs. E. Coates-Coleman,
Sérfræðingur
Eyðir hári á andliti, vörtum og
fæðingarblettum, styrkir veikar
taugar meö rafmagni o. s. frv.
Nuddar andlit og hársvörö.
Biðjið um bækling
Phone M. 996. 224 Smith St.