Lögberg - 16.12.1915, Síða 2

10
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 16. DESEMBER, 1915
A N I T O
f OR
E D r ARMING
Það
er
fyrir
huga
ekki til betri staður í Vestur-landinu
Sauðfjurrækt vex árlega.
þá sem hafa í
að byrja búskap.
Hið mikla og auðuga fylki Manito- og nvenn byggi ér heimili. Þarna er
ha var fyrsti hluti V'estur-Canada, | þaö tækifæri, sem ekki er ráölegt aö
sem innflytjendur sóktu til. Fylkiö
er rétt fyrir Vestan stórvötnin og er
Winnipeg höfuðstaður þess.
Þaö eru fjögur stór fylki í Vest-
ur-Canada. Þrjú |>eirra, Manitoba,
.Saskatchewan og Alberta, taka yfir
hina miklu og stóru sléttu, sem svo
mikiS er talaS um. Er sú slétta meS-
al allra mestu kornyrkjustaSa í
heimi.
Sökum þess, aS fyrst var byrjaS á
))vi aS byggja Manitoba, er þaS
margt sem þaS fylki hefir aS bjóSa
þeim, sem þangaS vilja flytja.
MeSal annars má geta þess, aS
miSstöS markaSar fyrir alt landiS er
einmitt þar, og þarf ekki aS skýra
þaS, hversu mikla þýSingu þetta
eina atriSi út af fyrir sig hefir fyr-
ir bændur þá, sem í grendinni búa.
ÞaS þýSir afar mikinn fjársparnaS i
flutningum og hefir þaS veriS
reiknaS út, aS sá sparnaSur nemi
$1.80 á ári á hverri ekru, sem bænd-
ur eiga.
HöfuSborgin Winnipeg er allstaS
ar viSurkend scm aSal VerziunarstaS-
ur og miöstöS viöskiftalífs í Mani-
toba. Winnipeg hefir stærsta frum-
verzlun meS korn i víSri veröld.
Þar er miSdepill fimm járnbrautar-
kerfa, og tuttugu og tvær járnbraut-
ardeildir; þar eru sextán þúsund
mílur af tvöfaldri járnbraut og á-
gætur útbúnaSur til upp og útskip-
unar og allra flutninga.
JarSvegurinn í Manitoba hefir
meS réttu fengiö þaS orS á sig aS
vera kornfrjóasti blettur á jörSinni
og framleiSa beztu tegund hveitis
Manitoba hvciti “Number One
Hard” er aistaSar |>ekt og viSur-
kent hiö ailra bezta.
F.n þar sem Manitoba hveitiS hefir
áunniö fylkinu slíkt íiafn og heiSur,
þá er einnig óhætt aS fullyrSa, aS
hvergi á bygSu bóli eru betri tæki-
færi til búnSar yfir höfuð en ein-
mitt í Manitoba. Þar má framleiSa
þaS alt, er búnaöur gefur af sér yfir
höfuö, og eftirsóknin eftir vörum, er
]>ar afar mikil og stöSug; þess vegna
er “blanrlaSur" búnaSur þar óhultur,
áreiöanlcgur og arösamur.
Þess ber aS minnast, að Manitoba
er afar viðáttumikiö fylki. Manitoba
er 251,832 fermílur. Þegar am þaS
slepf>a.
Þótt Manitoba sé þaö fylkiö, sem
Þrst bygSist í Vestur-Canada, með
öllum þeim. stofnunum og þægindum,
sem gömul fylki hafa, þá er þar enn
rúm fyrir þúsundir bænda.
Mörg ágætis heimilisréttarlönd ó-
keypis, 160 ekrur aS stærS hvert um
sig, eru enn fáanleg, þar sem nóg er
af skógi og tæru vatni fyrir fólk
og fénaS.
í þessari grein er ekki rúm til þess
t
aS lýsa Manitoba nákvæmlega, en
vér væntum þess, aS þér lesiS í henni
hvert orð og skrifiS svo eftir upp-
Iýsingum, bæklingum, skýrslum o. fl.
■HMnwHBBBnmnBiBs
rnHMMMHBnMMWHnt
nn
rw
- •*? ; 'u'"' ' - v
. f
*" ’ í*S-r»^
■ , , í y( ,
-•tt
*

W-te X

Hið ágæt sras, sem vex í Manitoba, hlð Róða fóðnráorn.
verölilin á, veitir mönnum iiið allra bezta tækifæri.
■■nnnaannnwBBnnMnnni
lilð hasrstæða loftslag os hinn bezti markoður, sem
’.s
■■ ^ .V ■■•!’ * - - >
ojT.v vf. ; ■■';.<■
’■ " i ‘ , ’.-.V *
I.V --
."•'•■ '•• ■ ;-A
-%v,<v »v'• '>>»
■■ •*:;?. ',/r -*C '

*« ** !W »' •
Sýniahom af igætum markaði í nánd við Wlnnlpeg.
starf sitt, þess meiri framtíS á hann
í Manitoba.
Samt sem áSur er lifiS í Manitoba
ekki alt eintómt strit. Manitoba
bændur lifa skemtilegu lífi í mörgu
tilliti. 1 flestum Manitoba bæjum,
jafnvel þeim smærri eru knattleika-
félög, sem í vinsemd og ánægju
keppa við samskonar félög í ná-
1 grannabæjunum.
Allskonar íþróttir og aSrir leikir!
eru þar einnig tíSkaSir. BátaferSir,
sund og flera gerir mönnum lífiS
létt og styrkir heilsuna.
i í Manitoba er fjöldi bænda, sem j
!á bifreiSir og nýtur f^ölskylda þeirra
, tnargra glaSra kvöldstunda aS loknu
jdagsstarfi hjá nágrönnum sínum.
I Veiðitíminn, sem nú stendur yfir
í Manitoba, er uppspretta gleði og
lánægju; er hér allskonar veiði á
vötnum og skógum.
AS því er loftslag snertir, almenn-
landi er þannig háttaS, aS búnaður
er erfiður eða land lítiS og ófrjótt,
þar er sjaldan inikil framfaravon.
Hér í Manitoba þ^rf ekki um
neitt slíkt aS kvarta, ÞaS er eins og
náttúran hefir hér lagt sig til aS búa
þannig upp í hendurnar á þeim sem
hingaS koma; aS'. þéir gætu hagaS
búnaði sínum eftir eigin geðþótta og
óskum, en samt alt af gróðavænlega
ef hyggilega væri breytt.
Sá, sem fyrir kornrækt er gefinn,
hefir hér það tækifæri, sem óvíða er
um aS ræða , eins stórum stíl og
fullum mæli. Sv'o aS segja allar
korntegundir þróast og þroskast í
Manitoba jarSveginum, og ekki get-
ur sagan um nokkurn staS í heimi,
sem lengra hafi komist í framleiðslu
bæði aS gæðum og vöxtum, en Mani-
toba í ár.
asta og fremsta fræSigrein, er á
skóla verði lærS.
Bókjeg búnaðarvísindi, smafara
reynslu og praktiskum verkum, er
stefna tímanna í öllum siðuSum
löndum nú á dögum.
ÞaS er tiltölulega stutt síSan bún-
aSi var gert svo hátt undir höfSi, aS
hann hefSi sérstaka deild í stjómar-
ráSi landanna; nú er þaS þannig svo
aS segja í hverju landi. Hér í Vest-
urheimi er þaS einhver þýðingar-
mesta deild í stjórnarfarinu og verk-
sviS hennar og áhrif eykst ár frá ári
hröSum skrefum.
Stjórnin vinnur i santbandi og
samráSi viS bændurna og er aS þv'í
hin mesta hjálp. Þekking náttúru-
aflanria viS búskapinn er mjög 'nauS-
synleg og færir hún tugi þúsunda
dala í hendur bænda þessa lands á
ári hverju, síSap búnaðarvísindi urSu
viðurkend og þeim meiri gaumur
gefinn.
Þeir, sem aftur á móti hafa betri
hæfileika til griparæktar, hafa ó-
takmarkaS tækifæri til þess að reyna
gæfu sína og leggja fram krafta í
þá átt.
þar bæði alls konar korn ágætlega og AS mynda sér heimili, er efst í
eins allar tegundir af lieyi og fóS-
urjurtum.
Nálega á öllum þessum löndum er
ágætt skógaskjól, og fyrirtaks vatn.
Og einu ástæðurnar fyrir því, aS
þau hafa enn ekki veriS tekin, eru
þær, aS þau hafa veriS langt frá
jámbraut og aS af þeim hefir þurft
aS ryðja dálitlum skógi.
Þegar landiS hefir veriS rutt, er
jarðvegurinn jafnvel enn þá betri
en þar sem ppphaflega var slétta og
íkóglaust land.
Skóglendi er ekki eins hætt ViS
ofþurki; þaS heldur betur í sér vætu
og endist því betur.
Vegna þess hversu mikil áherzla
er nú lögS á blandaðan búskap og
sökum hins háa verSs á bændavör-
um ætti ekki aS þurfa aS hvetja
menn til þess aS þiggja gefins góð
lörtd.
Sríðið veldur þeim
engum óþœgind-
um sem búnað
vilja byrja.
er hugsaS, að einungis var sáS í
7,252,617 ekrur í ár í Manitoba, þá
sést þaS, aS cinskis er meiri þörf en
þess aS fá fleiri bændur til þess aS
sinna búnaSi og byggja sér þar heim-
ili—helzt fjölskyldumenn. Miljónir
ekra af frjóasta jarðvegi sem til er
í hcimi, bíSa þess aS eins aS manns-
höndin og plógurinn taki til starfa
Athugið !
Setjið stóran kross
yfir þessa grein og
sendið eintak af
þessu blaði til vins
yðar sem Kefir í
huga að koma til
þessa lands.
Margar rangar sögur berast um
Bandaríkin viðvíkjandi vandræðum
cr bændur verði fyrir sökum stríðs-
ins og afieiðinga þe^s. BúnaSar-
deild Manitoba-stjórnarinnar getur
opinberlega neitaS öllum Jiessum
sögum og hrakiS þær á þann hátt,
sem hér scgir:
INNfXiUTNINGA-RKGI/UK:
KringumstæSur þær( sem stríðinu
fylgja, hafa ekki breytt í neinu regl-
um þeim, er ráða innflutningi fólks
í Canada. Sömu reglur, sem nú er
fylgt, hafa veriS í gildi um nokkur
undanfarin ár. Eina undantekning-
in er sú, þegar maSur af óvina-
þjóS Breta sækir um innflutning í
Canada.
SKATTAB A IJÆN9UM:
Allir skattar, sem á fólk eru IagS-
ir af sanibandsstjórninni, eru ótteinir,
í tollum af vörum. o.s.frv. ÞaS er
ósatt aS bæjidur, séu látnir greiða
beina herskatta, og þurfa engir þeir,
er hingaS vilja flytja, að hika viS
þaS fyrir þá ástæSu.
HKRpJÓNUSTA:
ÞaS er engin herskylda í Canada.
Þess er engin þörf. Enda væri ekki
hægt fyrir þingiS aS santþykkja
nein lög sem fegðu þeim mönnum
herskyldu á herðar, sem ekki eru
borgarar landsins, annaS hvort sem
innfæddir eSa meS borgarabréfi.
Innflytjenriur frá Bandarikjunum
huga ungra manna og verður ávalt
me'ðan heimur stendur. HeimiliS er
mannsins griSa-staður og konunnar
himinn, segir forn og fróSur rithöf-
undur, og er í því mikill sannleikur
fólginn.
Þeir, sent eyða verða dögum slnum
í þeim löndum, sem svo er þröngt 5,
aS tæpast er þumlungur jarðar fáan-
legur nema meS afarkostum, kunna
aS meta þau miklu hlunnindi, sem
þetta land býður; þar sem hVerjum,
er vinna vill, ef boðið land án end-
urgjalds.
Ungir menn, sem eru að búa sig
undir langa framtiS og byggja heirn-
ili í huga sér, ættu aS hugsa sig um
tvisvar eSa oftar, áður en þeir
sleppa þvt tækifæri, sem hér er um
aS tala. Sá, sem fer um tvítugsald-
ur út á land, tekur sér bólfestu og á-
setur sér aS verja þar öllum sínum
kröftum, hann breytir hyggilega, og
hann sannar þaS, þegar tímar HSa
fram, aS hann hefir lagt fé sitt á
vöxtu þar sem þaS ber gæfusamleg-
asta áv'exti og hæstan arS, þegar alt
er tekiS til grein.
Þegar menn flytja úr einu landi
í annaS, þá er það mikils vert aS
hugsa vel og velja rétt. I>aS er
veriS aS flytja til þess aS bæta
kjör' sín og þaS er því ekki sama
hvert flutt er eSa hvers konar
land er tekið. 1 Canada er yfir
höfuS land tækifæranna og tram-
tiðarinnar, en samt sem áður eru
þar misjafnir staðir, misjafnt
loftslag, misjafn jarSvegur og mis-
jöfn tækifæri. Manitoba má heita
hjarta landsins í ýmsum skilningi,
og þótt margir aðrir partar þess
séu byggilegir, þá sameinar þetta
fylki fleira af þeim gæSum sem
bóndinn sækist eftir og framtíS
tryggir honum, en nokkur annar
hluti Canada.
Það er ekkert skrum þótt sagt
sé að Manitoba stjórnin hafi á
því heitan hug aS vilja efla hag
bænda; hún skilur það vel að
framtið fylkisins er undir því kom-
in aS hér eflist og styrkist bænda-
stéttin.
Hafi nokkurn tíma í sögu þessa
lands fengist óræk sönnun fyrir
gildi landbúnaSarins, þá er það í
ár. Hvar væri Cana a statt nú
ef landbúnaSurinn hefSi ekki
reynst eins og hann gerði? Hverj-
ar væru framtíSarhorfur lands-
tnanna ef ekki hefði björg og
blessun streymt í ríkulegum m;eli
frá gnægtabúri örlátrar náttúru
síSastliöið sumar? öll þjóöin hef-
ir í ár bygt á afurSum landsins.
Bændumir hafa verið bjarg.aettir
þessarar þjóSar á þessum ueySar-
tímum; hjá þeim hafa þúsundir
manna leitaS sér brauS og bjargar,
þegar alt brást í bæjunum. Stór-
verzlanir landsins, sem veita tug-
um þúsunda atvinnu, hafa sín
arðmestu og yfirgripsmestu við-
skifti við bóndann. Væru við
skifti hans ekki þau sem þau eru,
þá væri alt i kalda koli. Þrauta-
lending allra manna þegar alt ann-
að bregst er þaS aS fara út á land.
„ , „ . , Þetta sýnir það og sannar hverstt
ÞaS er algengnt, aB beztu v,nm,-| farsæl, er ]andbúna&öurinn . hversu
árunum er eytt í bæjunum v,B hitt sjálfstoeöui- og óháður bóndinn er;
og annað starf, sem lítil laun gefur hversu vel og viturlega þeir velja
í aðra hönd og miðar alls ekki aS er búnaði sinna.
Og- þegar um blandaðan búskaj)
gætu ekki orðið brezkir borgarar fyr
en þeir hefðu átt hér heima í stöðug
þrjú ár, og að þeim tíma liSnum
ekki nema þeir æsktu þess.
Þessi opinbera einbeitta yfirlýs-
ing frá innflytjendadeildinni ættti að
nægja til þess að sannfæra þá, ef
nokrir eru, sem hikað hafa viS aS
koma frá Bandaríkjunum til Canada
meðan stríðiS stendur yfir.
Þegar þessi cfi er brottu rekinn?
þá verSa jafnvel núverandi kring-
umstæður aukin hvöt til manna aS
flytja inn í Manitoba, sökum þess,
aS stríSiS hefir einmitt orðið til
þess aS auka og hækka verS á allri
bændavöru.
í þessu fylki nýtur hver einstak-
lingur sin fullkomlega. Hver hann
er, varSaa engan um. HvaS hann
er, gerir mest til. AS vera starf-
samur, er sama sem aS vera virtur,
an félagsskap og leiki, mentastofn-
anir og búnaðar tækifæri, er það
víst, aS innflytjendur til Manitoba
geta veriS stoltir af sínu nýja heim-
kynni.
Ókeypis heimilis-
réttarlönd í Mani-
toba.
Þessi lönd eru eins frjó og þau,
sem bezt eru, og þau eru sérlega vel
til þess fallin, aS stunda þar gripa-
rækt jafnframt komyrkju. Þessi
lönd eru einnig þar sem hægast er
aS koma vörum til bezta markaðar
meS minstum kostnaði.
í stuttu máli: Manitoba löndin
jafnast á við þaS sem bezt er, og
taka flestu fram.
því aS efla sjálfstæSi.
Bezti undirbúningur elliáranna er
þaS, aS vinna sér á Iandi og veita
því allan þann gaum og alla þá um-
hyggju, sem til þess þarf aS það
geti borið fullan ávöxt. Þegar hug-
ur og umhyggja stjórnar höndinni til
þess aS taka í þjónustu sína áhrif
lofts og sólar á frjótnagn jarðar-
innar þá er gæfa í vændum.
FriSsöm bændaheimili eru fegri
og aðdráttarsterkari en flest annað
þeim, er um fríðar sveitir ferðast.
er að ræða, þá er hér um bil ó-
mögulegt aS neitt þaS komi fyrir
hér í Manitoba, sem hindri þaS aS
hann sé öniggur. Einstök ár geta
komið sem hveitiræktin bregst aS
meira eða minna Ieiyti, en þá eru
gripirnir og afurSir þeirra, þeir
bregSast aldrei. í stuttu máli er
óhætt aS fullyrSa þaS aS hver sá
er land nemtir og leggur ]x)r fram
vit og vinnu eftir megni, hann hef-
ir trvggt sér og sínum örtigga
framtíð, sem ekkert getur haggað,
ef aS sköpum fer. Þeir eru ekki
fair í stórbæjum nú sem fegnir
Og víst er um það, aS sælla líf þekk- vUdu hafa fariö út á land fyrir
ist ekki en í friðsælli sveit, þar se.n: 1r0npU ua&a S'S i gómana
ÞaS eru enn þá talsvert yfir
20,000 heimilisréttarlönd, sem Mani-
toba á í hinum eldri hluta fylkisins.
Þau eru 160 ekrur hvert.
Hér um bil 20 prct af því landi,
setn fáanlegt er í Manitoba, er út-
mælt.
I meiri parti þessara landa er á-
og því betur sem manni gengur viðlgætur jarðvegur ('black loamj; vex
vel er búiS.
í seinni tíS hefir þetta veriS viS-
urkent frekar en áSur, og virSist því
hugur margra ungra tnanna stefna
út á land, sem betur fer. En á því
ríður, að fara ekki þangaS hugsun-
arlaust, v’era þar ekki meS hangandi
hendi.
_______________ BúnaSarvísindi hafa til skamms
Eitt mikilsvarðandi atriði hvers tima veri8 vannEkt: nú er því breytt.
lands og hverrar þjóðar er‘ þaS, aS BúfræSi er nú í öllum löndum hins
hún eigi góða bændastétt Þar sem mentaða heims talin ein hin þarf-
fyrir aS hafa ekki gert það. Og
eitt er víst og það er þaS, að þótt
ekkert annað kunni gott aS stafa
*f þessu stríði, þá verður þaS þó
að búnaðurinn fær nýtt fjör og
honum verSur meiri gaumur gef-
inn en verið hefir.
Þegar allur jarSvegur í Mani-
toba er fullræktaður og öll þau
gæði þegin er náttúran hefir á
boSstólum fyrir starfsamar hend-
ur og heilbrigt vit, þá verður
Manitoba glæsilegt land. Að því
þarf að stefna, til þess vill stjórn-
in hjálpa og að því stuðla í sam-
fæmi viS bændur landsins.
Hon. Valentine Winkler,
Mínister of immigration and Agriculture
WINNIPEG