Lögberg - 23.12.1915, Qupperneq 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 23. DESEMBER 1915
T
Háskólinn.
Kann var settur þann ,i. okt.,
eins og lög gera ráS fyrir. Há-
skólarektorinn Guðm. prófessor
Hannesson var fjarstaddur, á ferö
fyrir noröan, en í hans staö setti
fyrra árs rektor Jón prófessor
Helgason skólann. Flutti hann
setningarræöu þá, er hér fer á
* eftir, áður en hann afhenti hinum
nýju nemendum háskóla-borgara-
bréfi*:
“Háakólarektorinn nýi, sem í dag
átti að taka við af mér, prófessor
Guðm. Hannesson, hefir beðið mig
að gegna rektorsstörium nokkra
daga framan af hinu nýja skóla-
ári, þar eð hann er á ferð norður
i landi og getur ekki venö kominn
til bæjarins fyr en vika er liðin af
þessum mánuði. Fyrir því stend
eg hér í dag, þótt rektorstíð mín
se á enda runnin. Og hlutverk
mitt er að ávarpa yður, ungu nem-
endur nokkrum orðum í nafni
þeirrar mentastofnunar, sem í dag
opnar yður dyr sínar og býður yð-
ur velkomin hingað í sveit skrá-
settra borgara sinna með þeim rétt-
indum og skyldum, sem því er
samfara, um leið og eg afhendi
yður borgarabréf yðar.
1>ér standið nú á tímamótum.
Einn hinn mikilsverðasti áfangi
æfileiðar yðar er nú á enda, þar
sem þér hafið kvatt þá æruverðu
mentastofnun, sem um allmörg
undanfarin ár hefir vatið flest
vðar að brjóstum sér, til þess að
þroska anda yðar með nytsamri
fræðslu, og veita yður þá undir-
búningsmentun, sem að haldi megi
koma í lífinu, hvar sem íeiðir yð-
ar kunna að liggja. Að vísu verð-
ur því ekki neitað, að sú undir-
búningsmentun, sem þér hafið
hlotið í mentaskólanum, er aðal-
lega miðuð við áframhaldandi nám
við svokallaðar æðri mentastofn-
anir. Eitt aðal takmark hennar
er að gera námsmennina hæfa til
að færa sér í nyt þá vísindalegu
fræðslu, sem slíkar stofnanir veita.
En þá væri i sannleika illa farið
ef sú skólamentun, sem þér hafið
þegar hlotið gæti ekki líka orðið
þeim að gagni, sem að loknu skóla-
námi hverfa frá bókinni og snúa
sér í þess stað að verklegum við-
fangsefnum, hver sem þau nú
kunna að vera. Sú skólamentun,
sem þér hafið hlotið væri ekki
nein sannnefnd mentun fyrir lífið,
ef hún væri gagnslaus fyrir aðra
en þá, sem ætla, að loknu skóla-
námi, að halda áfram á menta-
brautinni sem vísindaiðkendur við
æðri mentastofnanir. En eg veit4
sem betur fer, að hún er það ekki.
Þótt hún sé méðfram sniðin með
framhaldandi vísindanám fyrir
augum, þá er hún þó áreiðanlega
jafnframt sniðin eftir þörfum lífs-
ins, hvað sem stúdentamir kunna
að vilja taka sér fyrir hendur að
afloknu mentaskólanámi.
Þctta hefir mönnum hér á landi
yfirleitt ekki verið svo ljóst sem
skyldi, og er ekki enn. Sú skoðun
mun enn vera algengust meðal
manna, að mentaskólanámið sé ein-
göngu undirbúningsnám undir æðra
vísindanám, — að sá sem lokið
hefir stúdentsprófi sé að sjálf-
sögðu eins og fyrirhugaður til vís-
indanáms á æðri mentaskólum, til
þess vísindanáms, er gerir leiðina
greiða til opinberra embætta og
sýslana í landinu.
Svo mikill misskilningur sem
jætta er, hygg eg þo, að hann sé
enn býsna rótgróinn hjá öllum al-
menningi. Ræð eg þaö meðal ann-
ars af því hve tiltölulega fáir þeir
eru hjá oss, sem að afloknu stú-
dentsprófi hverfa frá bóknámi. Svo
mikil sem viðkoman hefir verið í
seinni tíð/svo mjög sem student-
unum frá mentaskóla vorum fer
fjölgandi ár frá ári, er petta
óheppilegt og afleiðingin sú, a ð
mörgum góðum manni fer að
verða það áhyggjuefni hve margir
þeir eru hinir ungu námsmenn, er
ár hvert þyrpast út á mentabraut-
ina. Og miðað við okkar fá-
mennu og fátæku þjóð fer stúdents-
útgáfan að verða of mikii þegar
allur þorrinn álítur sér skylt að
halda áfram bóknámi að afloknu
stúdentsprófi, rétt eins og skóla-
mentun þeirra væri gagnslaus að
öðrum kosti.
Það þarf alls ekki að vera af
neinum kala sprottið til vlsmda-
náms eða mentunar yfirleitt þótt
menn spyrji, með okkar tiltölulega
mikla námsmanna fjölda í huga:
Er þessi fjöldi lærðra manna holl-
ur þjóð vorri ? Slíkur hugsunar-
háttur gæti alt eins verið sprottinn
af innilegri umhyggju fyrir heill
og þrifum þjóðar vorrar, og þá
elcki sízt hinna ungu námsmanna,
sem leggja út á þessa vísindanáms
braut. Mér finst ekki ástæðulaust
að minna á það við þetta tækifæri,
hversu það verður með ári hverju
erfiðara og erfiðara fyrir “lærðu
mennina” svonefndu að fá, að af-
loknu námi sínu, lífvænlega at-
vinnu, þar sem þeir geti gert sér
vísindanám sitt arðberandi.
Á þessu sumri hefir tala stúdent-
anna frá mentaskólanum okkar
komist einna liæst. Og allur þorr
inn þeirra mun hafa i hyggju að
halda áfram bóknámi. Að vísu
staðnæmist ekki hér heima nema
rúmur helmingur stúdentanna að
þessu sinni. Hinn helmingurinn
hefir þegar lagt land undir fót, til
þess að stunda nám við hinn sterka
keppinaut háskólastofnunar vorrar,
háskólann í Kaupmannahöfn. En
þetta gerir minst til. Stúdenta-
viðkoman er, hvað sem því líður,
að verða of mikil í hlutfalli við
fólksfjölda hér á landi. Því að
þótt svo og svo margir þeirra, er
til Hafnar fara, staðnæmist þar í
landi (og þeir eru orðnir býsna
margir hin síðari árin), — þá mun
mega gera ráð fyrir, að tuilur
helmingur hverfi aftur heim fyr
eða síðar, að hálfnuðu námi eða
fullnuðu. ^
Að sjálfsögðu getur þjóð vor
ekki verið án háskólamentaðra
manna, fremur en aðrar þjóðir,
ekki aðeins vegna þeirra embætta,
sem ekki verða talin vel skipuð
öðrum en þeim, sem vísindalega
mentun hafa hlotið, heldur og
vegna þjóðmenningarinnar yfir-
leitt; því að henni væri það mikið
tjón ef hreint vísindanám legðist
niður í landi voru. ^
En það er ekki vel farið, ef vís-
inranám, með embættið sem hið
mikla óskatakmark, yrði sá segull,
er drægi til sín allan hinn skóla-
mentaða æskulýð vorn. Því að sé
skólameitunin í sannleika mentun
fyrir lífið, getur hún vissulega að
notum komið á fleiri sviðum lífs-
ins en þessu eina. Og þjóð vor
þarf þess með, ekki sízt á nálæg
um alvörutímum, að blómi æsku-
lýðs hennar dragist ekki allur í
þessa einu ákveðnu átt, svo mörg
og svo mikilsverð verkefni, þjóð
vorri til viðgangs og heilla, sem við
blasa hvert sem augunum er rent.
Hér er vissulega ástæða til að
minnast hins fornkveðna: “upp-
skeran er mikil, en verkamennirnir
fáir”, þótt upphaflega væri það í
öðru sambandi talað. Vor fátæka
og fámenna þjóð þarf þess mikil-
lega við, að henni bætist á sem
flestum svæðum nýtir og vel ment-
aðir verkamenn, ekki að eins í em-
bættisstöður og opinberar sýslanir,
heldur og hverja þá stöðu þar sem
mönnum er mögulegt að vinna
þjóð sinni og landi til blessunar og
heilla. Þegar því allur þorrinn
hinna ungu námsmanna vorra,
eins og nú, býr sig til þess að af-
loknu stúdentsprófi að halda áfram
bóknámi, ekld glæsilegri en fram-
tíðarhorfurnar eru fyrir þá, er
leggja út á vísindanámsbrautina,
er vissulega ástæða til að brýna
fyrir þeim, að líta til köllunar
sinnar, að athuga vel hvað þeir
eru að gera, er þeir leggja út á
þessa braut, ekki arðvænlegri en
hún er nú, en láta ósint ýmsum
öðrum verkefnum, sem kynnu að
vera margfalt betur við hæfi þeirra
en bóknámið.
Þess er ekki að dyljast, að þeir
eru sizt allir beint “k'allaðir” til
visindanáms, sem borist hafa fyrir
einhver sérstök atvik út á hina
svokölluðu mentabraut, nema hvað
þeir kunna að álíta sig1 til þess
“kallaða” með stúdentsprófinu að
ná því námi, sem á undan er
gengið. En sé þar urn kohuii ao
ræða. verður það aldrei talið ann-
að en ytri köllun, en það er ekki
hún sem mestl máli skiftir hér.
Hér er þar á móti alt undir hinni
innri köllun kokmið. En aðalatriði
hinnar innri köllunar tel eg í þessu
sambandi brennandi þrá mentun-
arþyrstrar sálar eftir að svala anda
sínum af svalalindum þeim, sem
visindin eru hverjum einlægum
iðkanda þeirra, er leitar sannleik-
ans fyrst og fremst vegna sann
leikans sjálfs x lifandi traustí þess,
að “sannleikurinn geri oss frjálsa”
— sannleikurinn einn. Og þar
sem þessi innri köllun er það, sem
knýr hinn unga námsmann eða
námsniey út á mentabrautina, þar
haldast venjulega í hendur þær
þrjár höfuðdygðir góðs náms-
manns: iðnin, skylduræknin og
reglusemin. Þar sem aftur hina
innri köllun vantar, en námsmað-
urinn leggur út á vísindabrautina
eingöngu vegna hinnar ytri köll-
unar, sem stúdentsprófið hefir í
sér fólgna þar er eqgin trygging
fyrir því, -að nýnefndar náms-
mannsdygðir myndi föruneyti
hans; og þá vill fara, eins og því
miður alt of oft hefir farið, að
mentabrautin verður hlutaðeiganda
alt annað en hamingjubraut. Eg
bið þess líka og óska, að þeir
verði sem allra fæstir, sem án hinn-
ar innri köllunar láta innritast í
vom litla íslenzka háskóla.
Þegar eg nú lit yfir yður, ungu
meyjar og menn! sem í dag eruð
hingað komin til þess sem skrá-
settir háskólaborgarar að byggja
ofan á þann mentunargrundvöll,
sem þegar er lagður hjá yður, með
áframhaldandi vísindanámi, þá vil
eg mega gera ráð fyrir, að það sé
meira en eintóm ytri köllun, sem
leitt hefir yður hingað. Eg vona, |
að þér hafið ekki aðeins reynt að J
velja yður námsgrein, hver sem |
hún er, með nákvæmri athugun
hæfileika yðar og hugarstefnu, |
heldur og að þér yfirleitt hafið
gengið í grafgólf við sjálf yður
um, hvort þér hafið einnig hina
innri köllun, sem er meginskilyrði ’
gæfusamlegs og arðvænlegs vis-
indanáms. Því að þá aðeins er
full von þess, að þér á námsferli
yðar fáið að reyna sannleik hinna
alkunnu orða skáldsins:
“Visindin efla alla dáð
orkuna styrkja, viljann hvessa,
vonina glæða, hugann hressa
farsældum vefja lýð og láð”.
Staða yðar sem háskólanáms-
manna verður eðlilega í verulegu
tilliti frábrugðin stöðu yðar sem
námsmanna hingað til.
Háskólinn gerir ráð fyrir, að þér ;
hafið öðlast þá almennu mentun ,
og þann andans þroska, sem er'
skilyrði fyrir að geta iðkað nám
hér, og hagar allri kenslunni sam-
kvæmt því. Þar sem þér hingað
til hafið átt að glíma við margar I
námsgreinar og þær harla ólíkar J
hvor annari, þá er hér ekki nema!
um eina höfuðnámsgrein að ræða, ;■
sem alt starf yðar hvers um sig
lítur að, þá námsgrein sem per j
hafið valið yður með hliðsjón af
þeirri lífsstöðu, sem hugur yðar á
þessu skeiði sérstaklega hneigist
að. Að vísu greinist hver höfuð-
námsgrein í fleiri og færri, stærri
og smærri sérgreinar, en pær
standa allar í nánu sambandi hvor
við aðra svo sem greinar á einum
og sama stofni. Þetta gefur auð-
vitað náminu sérstakan blæ og
verður til þess að móta nemend-
uma á alt annan veg en nám yðar
hingað til. Því að þar sem hugur-
inn dregst óskiftur að einhverju
einu viðfangsefni, getur ekki hjá
því farið, að nemandinn mótist af
þvi og það á því hærra stigi, sem
áhuginn á náminu er meiri, hver
svo sem námsgreinin er.
En það er fleira en þetta, sem
veldur þeim mismun, sem er á
mentaskólanámi og háskólanámi.
Háskólanámið er alt frjálsara og
óbundnara. Þetta er þó ekki svo
að skilja sem stúdentum sé heimilt
að velja og hafna eftir eigin vild á
þá leið að þeir leggi kapp á sumar
en afræki aðrar af sérgreinum
Jæim, er teljast til þeirrar höfuð-
námsgreinar, sem þeir hafa kjörið
sér að viðfangsefni. Það sem ger-
ir námið frjálsara og óbundnara
hér hjá oss er því síður, eins og j
sumir virðast ætla, að hér sé náms-!
mönnum alveg í sjálfsvald sett
hvort þeir færi sér í nyt eða ekki
kenslu þá, sem háskólinn hefir á
boðstólum. Slíkt væri meiri mis-
skilningur á námsfrelsi háskóla-
borgara og meiri þroskaleysisvott-
ur en heimilt er að gera ráð fyrir
hjá mentuðum stúdentum. Það
sem gerin háskólanámið svo frjálst j
og óbundið er, að hér er yður heim-
ilt og frjálst að haga námi yðar í
flestum greinum eins og yður
jrykir bezt og hagkvæmast. Að j
visu hefir hver deild semja látið i
lestrar- og kensluáætlun fyrir !
nemendur sína. En þær áætlanir!
eru ekki annað en leiðbeiningar, '
sem nemendum er í sjálfsvald
sett hvort þeir fara eftir þeim eða i
ekki; sérstaklega eiga þær að gefa
byrjendum nokkurnveginn greini-1
legt vfirlit yfir námið í öllum þess
einstöku greinum. Það sem enn
fremur gerir námið hér svo frjálst
og óbundjð er, að nemenduniir eru !
alls ekki skyldir til að tileinka sér
skoðanir kennara sinna óprófaðar
°g órannsakaðar, og yfirleitt ekki
skyldir til að gjalda neinum öðrum
skoðunum og kenningum jákvæði
en læim, sem þeir hafa sjálfir
sannfærst um við ítarlega prófun j
og nákvæma athugun að eru sam-
kvæmar sönnu og réttu. Það er
sem sé meira að segja einmitt einn
megintilgangur háskólanámsins að
menta námsmennina til svo sjálf-
stæðrar skoðunar á hlutunum og
lífinu yfirleitt, sem frekast ér unt.
En þetta leiðir beint af sjálfu eðli
vísindanna eins og þau eru eftir
frumtaki sínu og markmiði. Eins
og hin vísindalega hvöt er i insta
eðli sinu hungur og þorsti eftir
sannleikanum, svo er sjálft frum-
tak allra vísinda sannleikurinn og
markmið Jieirra þekking sannleik-
ans.
Það er nú ósk mín og von, að
þér hafið þetta hugfast á því skeiði
lifs yðar, sem nú fer í hönd, svo
að þér látið engar tálmanir aftra
framsókn yðar í leit sannlevkans,
engar óviðkomandi hliðsjónir eða
hleypidóma hafa áhrif á stefnu yö-
ar, en keppið að takmarkinu með
þann leiðarstein í stafni, sem er
sannleikurinn i hverju efni sem er.
Þá verður nám yðar í sannleika
frjálst og óbundið.
CANADIAN NORTHERN RAILWAY
Desember
Excursions
ð
1915
Austur Canada
Daglega Des. 1. til 31
á, fyrsta farrými með ýmsum brautum.
RAILWAY pœgilegir skilmálar til þrggja mánaða RAILWAY
LÁGT FARGJALD FRAM OG AFTUR TIL STRANDHAFNANN A
I sambandi viS allar skipalínur til
GAMLA LANDSINS
Daglega, frá 15. Nóv. til 31. Des. Pimm mánaða samningnr.
NY CANADISK BRAUT milli Winnipeg ogToronto
Raflýstir vagnar. öll nýjustu þægindi.
TOURIST C»R
Upplýsingar fást hjá öllnm CANADIAN NORTHERN Agentum. og
R. CREELMAN, ASal umboSsmanni I Winnipeg.
Skrifstofur í helztu bæjimi vestanlands—
REGINA—Eleventh Ave.. gegnt pósthúsinu, Tals. 1942.
SASKATOON—Cor. 2nd Ave4 og 22nd St. Tals. 2453.
W. M. Stapleton, umdæmis farbréfa umboSsmatSur.
EDMONTON—McLeod Bldg., gegnt pósthúsinu. Tals. 1712.
PRINCE ALBERT—Canadian Northem brautarstöC.
CALGAÍt Y^—218 Eighth Avenue West.
• WINNIPEG—N.W. Cor Main og Portage. Tals. Main 1066.
BRANDON—1 stöSvarhúsi, hjá Prince Edward Hotel.
Dr. R. L. HURST,
Member of Royal Coll. of Surgeons,
Eng.. útskrlfatSur af Royal College of
Physicians, London. SéríræÖlngur I
brjóst- tauga- og kven-ojúkdömum.
—Skrlfst. 305 Kennedy Bldg., Portage
Ave. (4 möti Eaton's). Tals. M. 814.
Heimlli M. 2696. Tlmi til viBtals.
kl. 2—6 og 7—8 e.h.
CANADIAN NORTHERN RAILWAY
Beinar Ferðir Alla Leið
-TIL-
iVANCOUVER
Byrjar 21. Nóvember
Rafmagnslýstir vagnar
Fer frá WINNIPEG á Sunnudögum, Miðvikudögum og
Föstudögum kl 10.30 e.h.
Fer frá PORTAGE la PRAIRIE á Mánudögum, Fimtu-
dögum og Laugardögum kl' 12.23 f..h
Fer frá DAUPHIN á Mánudögum, Miðvikudögum og
Laugardögum kl. 4.45 f.h.
Fer rá SASKATOON á Mánudögum, Miðvikudögum
og Laugardögum kl, 3.28 e.h.
Fer frá EDMONTON á Priðjudögum, Föstudögum l og
Sunnudögum kl. 8 f.m.
Sama góða fyrirkomu aglð á lestum vorum til Toronto og Austur-Canada
Farbréf, svefnvagnapantanir og aðrar upplýsingar fást hjá umboðsmönn-
um Canadian Northern.
Og svo bið eg þess og óska yður
til handa, ungu nemendur! að þessi
dagur verði yður öllum upphaf
ánægjuríks, giftusamlegs og arð-
vænlegs námstíma, að þér megið
bera gæfu til að færa yður sem
bezt í nyt þá fræðslu, sem her er
á boðstólum, til þess að menta
sem bezt anda yðar og auðga hann
að nytsamri þekkingu, og til þess
að þroska sem bezt þá hæfileika,
sem vður eru af guði gefnir, sjálf-
um yður til gagns og gleði, háskóla
vorum til heiðurs og sóma, og
þjóðfélagi voru til blessunar og
lieilla.
Með þessari ósk býð eg yður svo,
ungu meyjar og menn, I nafni há-
skóla vors, velkomin hingað sem
rétta skólaborgara.
. Guð blessi háskóla vom Guð
blessi alt starf kennenda hans og
nemenda.
—tsafold.
^ *
Ur bygðum Islendinga.
Nýja Island.
Helga Jónsdóttir, kona Bjarna
fHelgasonar frá Hrappstöðum i
Víðidal lézt að heimili Bjöms son-
ar síns í Víðibygð í Nýja Islandi
20. nóv. síðastliðinn. Helga sál.
var ættuö úr Eyjafirði, fædd þar
og uppalin, en fluttist vestur
í Húnavatnssýslu og giftist þar.
Þau hjón eignuðust 15 böm alls;
komust 9 af þeim til tullorðist ara;
eitt þeirra þó nú dáið, Bjarni;
ágætt mannsefni, dó 10. apríl 1900,
25 ára gamall. Hin sem lifa em:
Ósk kona Þórðar Júnssonar að
\\ aldville, Sask., Sigríöur kona
Guömundar Jónssonar sömuleiðis
til heimilis að Waldville, séra
Jóhann í Arborgi Helgi bóndi viö
Narrows, Tryggvi hreppstjóri og
sýslunefndarmaður i Kothvammi i
Húnavatnssýslu (fyrv. alþingisi-
maður Ilúnvetninga), Björn bóndi
í Víðibygð, Þorbjörg og Sigurður
að W ynyard, Saskatchewan. tieiga
sál. fluttist vestur um haf árið 1887
I með sumt af börnum sinum, en
hin komu litlu síðar; dvaldi hún
lengstum í Dakota mest í grend við
Mountain, en fluttist vorið 1910
til Nýja íslands til séra Jóhanns
sonar síns og var hjá honum síðan
að mestu, en nokkuð hjá Birni
syni sínum, þar sem hún andaðist.
Helga skorti rúmlega þriðjung árs
til þess að vera 79 ára; var hún
fædd 25. marz 1837. Hún lá rúm-
föst aðeins tvo daga. Jarðarförin
fór fram þann 1. desember. Séra
Steingrímur Thorláksson jarðsöng.
Kristján Kristjánsson fyrrum
bóndi í Árdalsbygð í Nýja tslandi
andaðist á Gunnarsstöðum í
Breiðivík við Hnausa pósthús 26.
nóv. síðastl. Kristján var Þing-
eyingur að ætt og bjó fyr meir á
FTILLKOMIN ItENSLA VEITT
BRJEFASKRIFTTJM
——og öðrum—
VERZLUNAllFRÆÐIGREINUM
$7.50
Á heimili ySar getum vér kent ySur
og börnum ySar—meS pósti:—
AS skrifa góS “Business" 'oréf.
Almenn lög. Auglýsingar.
Stafsetning og réttritun.
Útlend orSatiltæki.
Um úbyrgSir og félög.
Innheimtu meS pósti.
Analytical Study.
Skrift. Ymsar reglur.
Card Indexing. Copying.
Filing. Invoicing. Prófarkalestur.
pessar og fleiri námsgreinar kend-
ar. FylliS inn nafn ySar I eySumar
aS neSan og f41S meiri upplýsingar
KLIPPIÐ 1 SUNDUR HJER
Metropolitan Business Institute,
604-7 Avenue Blk., Winnipeg.
Herrar, — SendiS mér upplýsingar
um fullkomna kenslu meS pósti I
nefndum nómsgreinum. paS er 4-
skiliS aS eg sé ekki skyldur til aS
gera neina samninga.
Nafn .......................
Heimili ..................
StaSa ...................
Business and Professional Cards
mwwurr-rinrnmm'.- '
Dr. B. J. BRANDSON Office: Cor. Sherbrooke & William Telkphonk oarkySSO Offick-Tímar: 2—3 Heimili: 776 Victor St. Tklephokk garry 381 Winnipeg, Man.

Dr. O. BJ0RN80NI Office: Cor. Sherbrooke & William rKL.KPHOIVI5,G»RRY 32« Officetimar: 2—3 HEIMILI: 764- Victor Stroet fEI.EPHONKi GARRY T63 Winnipeg, Man.

Dr. W. J. MacTAVISH Officb 724J Yargent Ave. Telephone Yherbr. 940. ( 10-11 f. m. Office tfmar -I 3-6 e. m. ( t-9 e. m. — Heimili 467 Toronto S'treet — WINNIPEG tblbphonk Sherbr. 432

Dr- J. Stefánsson 401 BOYD BLDG. Cor. Portage and Ertmoiitsn Stundar eingöngu augna, eyrna, nef og kverka sjúkdóma. — Er að hitta frA kl. 10—12 f. h. og 2—5 e. h. — Talsími: Main 4743. Heimili: 105 OUvia St. Talsfmi: Garry 2315.

J. G. SNŒDAL TANNLŒKNIR. ENDERTON BUILDNG, Portage Ave., Cor. Hargrave St. Suite 313. Tals. main 5302.

Ættjarðarvinir Vcrndið heilsuna og komist hjá reikningum frá Iæknum og sjúkra- húsum með því að eiga flösku fulla —af— R0DERICK DHU Pantið tafarlaust. THE CITY L1QU0R ST0RE, 308-310 Notre Dame Ave. Garry 2286. Búðinni lokað kl.
THOS. H. JOHNSON og
HJÁLMAR A. BERGMAN,
fslenzkir iógfræOiagar,
Skrifstofa:— Koom 811 McArthur
Building, Portage Avenue
Aritun: P. O. Box 1056.
Telefónar: 4503 og 4504. Winnipeg
GARLAND & ANDERSON
Arni Anderaon E. P GarlMá
töGFRÆÐINGAl
801 Electric Railway Chambars
Phone: Main 1561
Joseph T. Thorson
íslenzkur lögfræðingur
Aritun:
CAMPBELL, PITBLAM & COMPANY
Farmer Building. • Winnipeg Man.
Phono Main 7540
Gísli Goodman
TINSMIÐUR
VERKSTŒÐI:
Horni Toronto og Notre Dame
Phone Helmilía
Garry 899
Qarry 2988
J. J. BILDFELL
FASTEIGnASALI
Hoom 520 Union Bank -
TEL. 2685
Selur hús og lóðir og annast
alt þar aölútandi. Peningalán
J. J. Swanson & Co.
Verzla með fasteignir. Sjá um
leigu á húsum. Annast lán og
eldsábyrgðir O. fl.
504 The Kenslngton.Port.ftSmlth
Phone Main 2597
A. SIGURD80N Xa!s sherbr, 2786
S. A. SIGURÐSSON & C0.
BYCCIfiCAMEfiN og F/\STEICN/\SALAR
Skrifstofa:
208 Carlton Blk.
Talsími M 4463
Winnipeg
A. S. Bardal
B43 SHERBROOKE ST.
selur líkkistur og annast
am úixarir. Allur útbún-
aður sá bezti. Ennfrem-
ur selur hann allskonar
minnisvarBa og legsteina
ra's He mlli Garry 2151
„ OfYice „ 300 ogr 378
Hólseli á Fjöllum, og viCar, og
búnaðist vel. Flutti hann roskinn
hingað vestur, en búnaðist þó ve'
meðan heilsa og kraftar entust
Var hann orðinn þrotinn að heilsu
og nálega blindur síðustu árin
Fluttu þau Kristján og Herborg
kona hans til Winnipeg þegar þau
létu af búskap í Árdalsbygð, en
undu þar ekki; hurfu því aftur til
Nýja tslands og fengu að byggja
sér heimili rétt við íbúðarhús fom-
vina sinna Gunnars bónda Helga-
sonar og Renediktu konu hans, að
Gunnarsstöðum í Breiðuvík. Hafa
þau dvalið þar síðan. Kristján sál.
varð 77 ára gamall. Fór jarðar-
för hans fram 30. nóv. Séra Jó-
hann Bjamason jarðsöng.
Norður Dakota.
Guðmundur Grímsson rikislög-
maður í Lagden hefir unnið sér
verðugt lof og álit bænda fyrir
þann frábæra dugnað er hann hef-
ir sýnt í því að fá haganlegri flutn-
ing á komvörum til markaðar en
verið hefir. Vegna linunnar og
tollsins hefir orðið að flytja lang-
ar Ieiðir með mikilli tímatöf og
ærnum kostnaði, en Grímsson hefir
komið í veg fyrir það og fengið
því framgengt að flytja megi
norður fyrir linu og án þess að
tollur sé greiddur (meö ábyrgðj.
Kostaði þetta mikla fyrirhöfn og
dugnað, en ótalið hversu mikill
hagnaður kann af að hljótast. Yf-
ir höfuð hefir Grímson á sér frá-
bærilega gott orð í alla staði.
Mrs. Anna Anderson frá Milton
sem hefir þar hattasölu og einnig
í Edinborg, meiddi sig talsvert ný-
lega. Hún datt ofan stiga nálægt
Stephen í Minnesota, þar sem hún
var að heimsækja ættingja sína;
marðist hún og tognaði á báðum
úlfliðum og víðar, svo hún getur
ekki unnið í bráð.
M. Éjörnson 0g dóttir hans á
Mountain hafa tekið við stjóm á
gistihúsinu þar og er þar myndar-
lega um beina gengið.
Mr. Sigurður Indriðason og
Mrs. J. Jóhannesson að Gardar1
voru gefin saman i hjónaband 7.
þessa mánaðar.
Kyrrahafsströnd.
Kristján Pálsson í Seattle var
nýlega skorinn upp á sjúkrahusinu
þar; var hann allhættutega veikur !
lengi; en er nú kominn á fætur,
en þó ekki heill heilsu. Hann
dveluf i Bellingham sem stendur. !
Tals. G. 2292
McFarlane & Cairns
æfðustu skraddarar í Wianipeg
335 Natre Dame Ave.
J dyr fyrir vestan Winnipee leikhiis
D. GEORGE
Gerir við allskonar húsbúnað og
býr til að nýju.
Tekur upp gólfteppi og leggur þau
á aftur
Sanngjarnt veið
Tals. G. 5112 369 Stierbrooke St.
Thorsteinsson Bros.
& Company
3y«gja hús, selja lóðir, útvef*
lán og ekisábyrgð
Fón: M. 9992. 916 Homweot Rlrtf.
Helmaf.: G. 79«. WLiUpt*. Man.
Edinburg Tribune.
hefir skift um ritstjóra A. C. J
Thompson hefir hætt ritstjórn og J
G. S. Breidford lanai vor hefir J
tekið við. í ritstjómar grein er J
liann skrifar í fyrsta eintakið er
hann stjórnar lýsir hann steinu
sinni og fyrirætlun með blaðið og
má ætla samkvæmt þvi að það J
verði fjölbreytt og skemtilegt, eins
og smábæjarblöð þurfa að vera,
en eru venjulega ekki. Blað í
litlum bæ á að vera þar lífið og
sálin í félags- og framfaramálum r
en sannleikurinn er sá að þau eru
aðallega auglýsingablöð. Lögberg
óskar Breidford til hamingju með
blaðið og væntir þess að hann
stjórni því þannig að það verði
áhrifablað og læsilegt.
Mrs. E. Coates-Coleman,
Sérfræðingur
Eyöir hári á andliti, vörtumog
fæöingarblettum, styrkir veikar
taugar meö rafmagni o. s. frv.
Nuddar andlit og hársvörö.
Biðjið um bækiing
Phone M. 996. 224 Smith St.
Vér legKlum aérstAka Aherxlu 6 a8
selja metöl eftir fonritriitum lnkna.
Hln beztu melttl, aem bægt er aB fk.
eru notuS einKÖnm. peear þér kom-
18 meS forskrtftlna tll ror, meciC Mr
vera vtss um aC f& rétt pað som
lseknirinn tekur tll.
COLCLEUQH * CO.
Notre Dame Ave. eg Sherbrooke 94.
Phone Oarry 2(90 og »691.
etftlnsaleyfUbrAf nli.
Vilhjálmur Einarsson
A.T.C.M.
ISLENZKUR FlOLI NSKENNARI
Kenslustofa 543 Victor St.
Tals. Sherbr. 2697