Lögberg - 06.04.1916, Blaðsíða 6

6
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 6. APRIL 1916.
PURITy FLOUR
“ Morc Bread and Bettef Bre ad“
ttM
HEILBRIGÐI.
Einkaleyfis meðul.
Niöurlag
Þegar hinn heimsfrægi læknir
Robert Koch var spuröur um vott-
orö þaö sem hann átti aö hafa gef-
iö um “Sid O”, sem var talið ör-
ugt meöal viö tæring, svaraði hann
því að hann heföi aldrei gefið vott-
orðið og aö þaö væri blátt áfram
falsaö.
Þessi dæmi eru aigeng. vottoröin
eru ýmist svikin út meö ýmsum
brögöum eöa þau eru fölsuð.
Þegar vottorö eru prentuö frá
því fólki sem ekki er nafnkunnugt,
þá er þaö eftirtekta vert aö það á
venjulega heima langt í burtu það-
an sem auglýsingin er prentuð eöa
send út, litur svo út að það sé í því
skyni aö erfiðara sé aö rannsaka.
Samt sem áður var nákvæmlega
rannsökuö auglýsing af þessu tagi
ekki alls fyrir löngu, og er þetta í
skýrslu þeirra sem rannsókninni
stjórnuöu:
“Fyrsta vottorðið var frá konu;
þegar grenslast var eftir, þá var
ekki til húsnúmer það sem til var
vísað og haföi aldrei verið til. Það
sannaðist aö konan hafði aldrei
gefið vottorðið af þeirri einföldu
áslæðu að hún var ekki til. Það
var gersamlega falsað.
Annað vottoröið var frá konu.
Þegar eg talaði við hana, sagöi hún
mér að hún hefði aldrei reynt með-
alið sem hún var sögö mæla meö.
En kona hefði komið til hennar og
boðið henni aÖ láta taka af henni
12 myndir á beztu myndastofu bæj-
arins, og þyrfti hún ekkert að borga
fyrir þær, aðeins aö leyfa aö mynd-
imar væru prentaöar og skrifa
nafniö sitt undir bréf.
Hún gerði þetta, en hún hafði
aldrei verið veik af þeim sjúkdómi,
sem til var tekinn í vottorðinu og
hún hafði aldrei bragöaö einn ein-
asta dropa af meðalinu.
Sá næsti sem eg fann var frænd-
kona eins eigandans i meðalastofn-
uninni. Þegar eg spuröi hana hvort
hún hefði tekið meðalið og reynt
það, svaraði hún brosandi: “Nei;
langt frá; eg veit hvað í því er, þess
vegna hefi eg ekki tekið þaö.”
Þá kom eg til fjórðu konunnar;
hún hafði virkilega notað meðalið:
“Eg hafði kvalir”, sagöi hún, “þeg-
ar eg byrjaði aö taka það; en þær
hurfu; hvenær sem eg hætti að taka
það fæ eg kvalirnar aftur, en þær
hverfa altaf eftir* 2—3 inntökur;
svo þú sérð hvaða undra meðal
þetta er.” Eg lét rannsaka meðal-
ið og lækni skoða konuna; í meöal-
inu var morfín og konan var orðin
yfirfallin af morfínfýsn.
' Við nánari rannsókn þessa fé-
Iags fann eg þaö út aö spmir sem
vottorðin gáfu höfðu þann samn-
ing við félagiö að það skyldi borga
þeim 25 cents fyrir hvert gott svar
sem þeir gæfu mönnum, sem leit-
uðu hjá þeim upplýsinga um með-
alið. Mrs. Anderson hafði t.d. gef-
ið vottorð—þótt hún hefði aldrei
verið veik og aldrei reynt meðalið.
— 1 vottorðinu var vísað á hana til
upplýsinga fyrir þá sem veikir voru
og vildu afla sér álits þeirra sem
reynt heföu meöaliö. Þeir skrif-
uðu Mrs. Anderson og hún svaraði
með löngum lofklausum um félag-
iö, og fékk svo frá því 25 cent fyr-
ir hvert svar, en hún varö auðvit-
aö aö sepda svarið til félagsins og
þaö sendi það aftur til hlutaðeig-
anda.
Þannig eru þessir vottorðagjafar
látnir vinna aö því aö breiða út lýgi
‘prangaranna.
Stórauði er hrúgaö saman af
þessum kynjalyfja sölum, og sér-
staklega þegar eitthvað er í meöul-
unum sem skapar löngun í þau, rétt
eins og áfengi. Og það er um að
gera að hafa eins mikið af- morfini
og ópium í þeim og þorandi er, því
þá skapast löngunin og salan helzt.
í svo aö segja öllum einkaleyfis
lyfjum er áfengi, ópíum, morfín,
cocain og önnur deyfilyf, sem skapa
löngun. í fyrsta lagi minka öll
þessi meðul þrautir, það er að segja
þau deyfa tilfinninguna, svo þraut-
irnar finnast ekki, blekkja þau
þannig og Ieiöa sjúklinginn til þess
að trúa því að hann sé á batavegi
svo að hann leitar sér ekki lækn-
inga fyr en í ótíma, og hins vegar
eru þau hættuleg því þau eitra lík-
amann og veikla.
Það er algengt aö sjúklingur
kemur til læknis eftir aö hann hefir
verið veikur í margar vikur eða
mánuöi og hefir fyrst reynt eitt
kynjalyfiö eftir annaö.
Eg þekki t.d. marga sjúklinga
sem héldu aö þeir hefðu nýrnaveiki
og eyddu stórfé til þess aö kaupa
“Dodds nýmapillur”, en þaö sem
aö þeim gekk var ekkert annað en
of lítið vatnsefni í líkamanum og
þeir þurftu því ekkert annað en
drekka nóg af vatni.
Aðrir hafa þjáðst af meltingar-
leysi og verið að brúka alls konar
svo kölluð uppbyggjandi meöul, t.
d. járn, sem eru erfið á melt-
ingunni og auka hægðaleysi.
Einnig er það algengt að böm
hafa vindverki, sem aðeins stafa af
óhentugri fæðu, og þeim eru gefin
deyfandi—jafnvel eitruð — meðul,
en þaö sem veikinni veldur er látið
óbreytt og hefir eftir því verri og
skaölegri áhrif sem lengra líður.
Bömin eru aðeins friöuð til bráða-
birgöa meö því aö sljófga tilfinn-
ingar þeirra og lifi þeirra stofnað í
hættu.
Þaö er algengt aö fólk meö tær-
ingu reynir alls konar meðul sem
talin em áreiöanleg. En allir ættu
að vera orðnir svo upplýstir nú
orðiö að ekkert meðal er til sem
lœknar tœringu, og allar þess kon-
ar auglýsingar eru svik og lýgi.
F.g þekki iq ára g imlan pilt í
norður Englandi sem tók svo kall-
að tæringar meðal í sjö mánuði og
trúði öllu sem auehst vai um það.
E11 honum fór smá versnandi og
þegar hann loksiris' lcitaði læknis,
var þaö orðið langt of seint. Þetta
meðal var kal’.aö “Tuberculozyne”.
f auglýsingum sem því fylgir, er
byrjað á því aö hræða sjúklinginn
á þessari voða veiki, tæringunni, og
svo er meö mörgum fögrum orð-
um lofað hið undraverða “Tuber-
rulozyne” (Youkmans), sem sé
mesta kraftaverk aldarinnar og
lækni tæringu. ,
Er það talið svo fullrevnt að þaö
hafi verið notað í 20 ár og altaf og
alstaðar reynst eins—altaf læknað.
“Dr. Derk P. Yonkermans “Tub-
eruulozyne” hefir ekki einungis
læknað tæringu, held'ur má svo
segja að þaö hafi gert kraftaverk”
segir auglýsingin frá Dr. Yonker-
man. “Það læknar ekki ei.nungis
tæringu í byrjun”, segir enn frem-
ur, “heldur þegar menn eru langt
leiddir og svo að segja fyrir dauð-
ans dyrum. Þegar Dr. Yonker-
man sagöi frá uppfundingu þessa
merkilega meðals, þá voru menn
tregir til að trúa að það gerði alt
sem því var eignað. En hann hafði
fundið eins konar koparsölt, sem
höfðu ótrúleg læknandi áhrif; með-
alið var reynt og rannsakað á al'.a
vegu með mestu nákvæmni og
reyndist eins og sagt hefir verið.
Tæringargerilhnn lifir ekki þar sem
kopar er, og meö því aö “Tuber-
culozyne” flytflT kopar inn í blóð-
ið, þá geta tæringargerlarnir ekki
lifað.”
Sjúklingar fengu bréf eftir bréf,
þar sem þeir voru fastlega eggjað-
ir á að halda áfram meö meðalið
fyrir $10 á mánuði. Tvö glös eru
þeim send fyrir $10, en efnið í þau
kostaði alls 5 cent. í öðru glasinu
var alls enginn kopar, heldur sódi,
glycerine og hóstadeyfandi meðal,
litur og vatn. I hinu glasinu var
svo litiö af kopar aö tæplega var
hægt að finna þaö, en mestmegnis
var i því brendur sykur, glycerine
og vatn.
Yonkerman hefir aldrei tekiö
læknispróf, en hann er útskrifaður
hestalæknir. Hann er einhver ó-
svífnasti erkilygari í auglýsingum
sínum og einhver hættulegasti
fjárdráttamaöur sem sögur fara af.
4MeðaI er selt, sem kallast “Mrs.
\Vinslows Soothing Syrup”; á það
að vera við tanntöku; þaö á aö eyða
illri bólgu, taka burt sársauka og
krampa og halda hægðunum reglu-
'egum. “Vér höfum búið þetta
meðal til í 60 ár” segir auglýsingin,
“og getum vér sagt um það það
sem ekki er hægt að segja um nokk-
urt annað meðal, að aldrei hefir það
komið fyrir að það hafi ekki lœkit-
að, þegar það var notað strax.”
Fyrir skömmu var þetta meðal
rannsakað og fanst þaö þá aö i því
mar morfín—hættulegasta meðal og
skaðlegasta sem hægt er aö gefa
bömúm. Lögin bönnuðu þvi aö búa
þetta meðal til eins og það var og
var morfínið tekið burt, en salt lát-
ið i þess stað. Það hefir sannast
aö þess konar meðul sem þetta,
hafa oft verið bein orsök i dauöa
barna og unglinga.
Sum þessara einkáleyfis meöala
hafa afarmikið af áfengi, alt upp í
45% °& er þa® nærri því eins
sterkt og brennivin. ág hefi fyrir
framan mig prufu af 72 einkaleyf-
is meöulum, og er ekki i einu ein-
asta þeirra minna en 20% af
áfengi. Eg þekki menn sem blátt
áfram kaupa þessi svikameðul bara
fyrir áfengið sem í þeim er. Fjöldi
manna hefir vanist á áfengi og orð-
ið drykkjumenn, einmitt fyrir
þetta.
í mörgum einkaleyfismeöulum
er heilmikið af koltjöru, og er hún
afar hættuleg fyrir hjartað; marg-
ir eiga hjartveiki sina að rekja
þann:g til einkaleyfismeða’a. Kol-
tjara veiklar hjartað og lamar það,
en hún er í stórum sti! í stimum
þessara kynjalvfja. Meðal er t.d.
kallað “Capudine”, sem á að lækna
höfuðverk, taugagigt og taugaverki.
i því er áttundi partur tek'ð úr kol-
tjöruefni i hverjum skamti. og sjö-
undi partur er tekiö af sama efni
í hverjum skamti af meöali sem
kallað er “Hoffmans Harmless
Headach Powder”. Meðal sem
kal’að er “Daisy Powder” er sagt
að sé laust við öll skaðleg efni, en
í því er e:nn áttundi parturinn úr
teskeið af koltjöruefni í hverjum
skamti.
Þá eru rafmagns beltin, svoköll-
uð; þau eru eitthvert finasta fjár-
dráttar meðal, sem þekst hefir, og
jafnframt einskis verðust. Marg-
ir borga svo hundruðum dollara
skiftir fyrir þetta gagnslapsa gling-
ur i þeirri trú að þvi fylgi krafta-
verk.
Fólk athugar það ekki að meðul
eru oft alveg óþörf þótt það sé veikt
—alveg óþörf og jafnvel skaðleg.
Það þarf oft og einatt ekkert ann-
að en heil ráö til þess aö breyta
lifnaðar eða matarhætti.
Það er satt að margir eru svo
skammsýnir að þeir álita að lækn-
irinn geri ekki skyldu sina nema þvi
að eins að hann gefi meðal, hvort
sem þess þarf eða^ekki. En slikt
er heimska; aðal köllun læknanna
nú á dögum er ekki að gefa meðul,
heldur ráð.
Póstpantanir á meðulum eru al-
gengar og flestar frá Toronto.
Meðal af þvi tagi, sem alt lækna,
kosta venjulega $3.0o, stundum
$5.00; en þegar sendingin kemur
þarf kaupandi að borga 90 cent á
hverja $3.00.
Þess þykir rétt að geta að einka-
leyfismeðul eru til sem mæla má
með. En það sem hér er haldið
fram er það að lyfseðill skuli fylgja
öllum meðulum sem seld eru, til
þess að opinbert sé hvað i þeim er
og ekki hægt aö svikja, hvorki aö
verði né efni.”
Þessi grein er að mestu þýdd úr
Heilbrigðisriti, sem gefið er út af
heilbrlgðis félagi Canada ríkis,
prentaö í Toronto í desember 1912
og er höfundurinn Dr. A. W.
Wakeíield M.A. M.D.; B.C. M.R.
C.S.; L.R.C.P.
GUÐBJÖRG JÓNASDÓTTIR
Fædd 14. maí 1853.
Dáin 26. marz 1916.
I.
Eins og getið var um í seinasta
blaði, lézt Guðbjörg kona Odd-
bjamar Magnússonar að heimili
sínu aö Toronto stræti hér í borg-
inni, þann 26. marz s!.. Haföi hún
lengi verið heilsuveil og legið rúm-
föst af og til í vetur. Hjartasjúk-
dómur þjáði hana mest, enda varð
hann henni loks að bana. Guðbjörg
sál. var fædd 14. maí 1853 að Orra-
stöðum í Ásum í Húnaþingi. Hún
var dóttir merkisbóndans Jónasar
Erlendssonar og konu hans Helgu
Jónsdóttir. Bjuggu þau hjón lengst
af á Tindum í sömu sveit og þar
ólst Guðbjörg upp til fullorðins
aldurs. Árið 1887 giftist hún eft-
irlifandi rrlanni sínum og fluttist
ári síöar ásamt honum frá Tindum
og hingað vestur til Winnipeg, hafa
þau ávalt síðan átt heimili sitt hér.
Þau eignuðust saman 4 börn, af
hverjum að eins e!tt er á Mi, stúlka
Sigríður að nafni, komin yfir tví-
tugt. Tvö önnur dóu fullorðin,
Gróa, gift kona, og piltur, Sigurð-
ur að nafni, að tvítugu kominn.
Það má með sanni segja að Guð-
björg sál. var ein meðal vorra merk-
ustu kvenna, bæði hér vestan hafs
og austan. Hún var bráðgáfuð
kona, ágætlega vel að sér, bæði til
munns og handa, skarpgerð, dugleg
og kjarkgóð hvað sem á reyndi. En
þó var mest varið i hennar kærleiks-
ríka og góða hjartalag og brjóst-
gæði .við alla þá sem bágt áttu, því
hún gat vist ekkert aumt séð, enda
eignaðist hún fjölmarga vini, sem
nú munu sakna hennar sárt og
blessa og heiðra minningu hennar.
Ekkillinn biður blaðið svo vel
gera að færa öllum þeim vinum
þakklæti, sem heiðruöu minningu
hennar meö nærveru sinni við út-
förina, sem og blómgjöfum og ann-
ari hluttekn ngu í sorgarkjörum
hans við þetta tækifæri.
Blessuð sé minning hennar.
II.
Þá sumri hallar, hausta fer
og harðna veðrin taka,
æ þjáðum hvíldin þekkust er,
svo þreyttur að beði hallar sér,
sá dyggur Iengi er búinn var aö
vaka.
Þú valinkunna vina mín
sem við oss hlaust að skilja,
hér sáran margir sakna þín,
já, sakna þar til æfin dvín,
en mögla ei tjáir móti drottins vilja.
í striði lífs þú stóðst með dáö
og stökum andans þrótti.
Þú treystir á alvalds ást og náö
og alt þ:tt honum faldir ráð,
af dauðanum því enginn stóð þér
ótti.
Þig enginn heldur æðrast sá
þótt andkul heimsins næddi,
S ð 1 8 K I »,
8 6 L, S K I N.
*
og hann sagði þeim aö blettimir
þeirra hlytu að verða fjarska fall-
egir, þegar kæmi fram á sumarið
og blómin færu að vaxa þar. Og
hann sagði þeim að eftir því sem
þau undirbyggju blettina sína bet-
ur og vökvuðu þá og gættu þeirra,
eftir því yrðu þeir fallegri og blóm-
legri.
Þið sjáið hvað þau eru ánægju-
leg, hvert í sínu lagi. Sólskin segir
ykkur í sumar hvernig blettimir
þeirra líat út.
Bókargaldur.
Leikurinn sem hér fer á eftir er
mjög skrítinn. Allir sem ekki skilja
hann verða alveg hissa á honum.
Hann er svona.
Þú biður einhvern að taka bók
og opna hana einhversstaðar, kjósa
sér eitthvert orð í 1. níu línunum á
blaðsíðunni og hafa orðið ekki aft-
ar en það níunda í línunni. svo á
hann aö taka eftir blaösíðutölunni
og margfalda hana með 10; við út-
komuna á hann aö leggja 25 og
línunúmerið. Það sem þá kemur
út á að margfalda með 10 og leggja
orðnúmerið við útkomuna. Láttu
hann svo fá þér bókina og blað þar
*em hann hefir skrifaö á töluna,
sem hann fékk út seinast, þú lest
töluna, þykist vera að hugsa þig um
stundarkorn, svo opnar þú bókina
og lest orðið sem hann hefir kosið
sér.
Þetta þykir manninum fjarska
skrítið; en þú þarft ekkert annaö
en aö draga í huganum 250 frá töl-
unni sem skrifuð var á blaðið.
Seinasti tölustafurinn táknar orö-
númerið á línunni, annar tölustaf-
urinn aö aftan táknar línunúmeriö
og þaö sem eftir er táknar blaðsíðu
töluna.
Setjum svo að maðurinn hefði
kosið fimta orðið í níundu línu á
áttugustu og fjórðu blaðsíðu. Þá
yrði það svona:
84X10=840
840X25X9=874
874X10=8740
8740X 5=8745
8745—250=8495.
Þegar þessi tala er tekin í sund-
ur, eins og talað var um, koma 84,
9 °S 5! 5 táknar fimta orðið; 9
tákna níundu línuna og 84 tákna
áttugustu og fjórðu blaðsíðuna.
Maðurinn hefir því flett upp 84.
blaðsíðu og hugsað sér fimta orðið
i níundu línunni.
Galdrahnútur.
Taktu vasaklút eða snærisspotta
og hnýttu á hann hnút þannig aö
taka sinni hendi í hvorn enda og
sleppa hvorugum endanum fyr en
hnúturinn er kominn á.
Þetta geturðu rtieð þvi aö “halda
að þér höndunum”, sem kallað er,
áður en þú tekur í homin á klútn-
um eða endana á snærinu. Þegar
þú hefir þannig tekið í endana.
kemur hnúturinn á sjálfkrafa ef þú
tekur sundur handleggina.
Silver Bay, 10. marz 1916.
Heiðraði, kæri ritstjóri Sólskins og
Lögbergs.
Eg ætla aö reyna að myndast viö
aö skrifa svolitla sögu í Sólskin,
eins og eg sé aö mörg böm gera á
minum aldri og yngri.
Fyrir þrem ámm fanst mér eg
standa einmana uppi í heiminum.
Mamma kvaddi mig, hún var að
fara á hospítailð, dauðveik. Eg
spurði hana hvenær hún ætlaði aö
koma aftur. Hún sagöi: “Þegar
guð vill”, meö fleiru sem hún sagöi
við mig, eg horfði eins lengi á
eftir henni og eg gat. Eg ætla ekki
að láta hér allar tilfinningar í ljósi
því viðvíkjandi. Eg fór út i skóg
að leika mér við náttúruna, sem þá
var að vakna af vetrardvalanum.
Eg vil ráðleggja ykkur, kæru Sól-
skinsbörn, að leika ykkur við nátt-
úruna þegar illa liggur á ykkur.—
Jæja, mamma kom heim aftur eftir
fimm vikur. Dr. B. J. Brandson
læknaði hana, og hefir hún ekki
fundið til nokkurs meins síðan, og
gaf henni upp alla skulidna, eins
og ekki er óvanalegt af þeim heið-
ur§manni. Fyrir þetta hefi eg
heyrt hana óska honum alls góös,
0g ekki einasta honum, heldur og
hans í þriðja og fjórða lið.
Svo að endingu ætla eg aö segja
eitthvað ósköp gott um þig fyrir
Sólskin, sem mér þykir svo ósköp
vænt um. En mamma segir að eg
þurfi þess ekki, því bæöi Sólskin
og önnur málefni sem þú ræðir um,
tali fyrir sig sjálf.
Með beztu óskum til þín og allra
Sólskinsbarnanna.
Laurens Asmundson.
Gimli, 3. marz 1916.
Kæri ritstjóri Lögbergs.
Eg þakka þér fyrir fallega kvæð-
ið, sem Lögberg flutti okkur í gær,
eg er nú aö læra þaö, og ætla aö
flytja það á opnum barnatsúku
fundi, sem verður haldinn á miö-
vikudaginn 8. marz hér á Gimli.
Mér þykir vænt um Sólskins-
blaöiö og eg óska aö það geti flutt
sólskin til allra bama, því þaö æru
svo mörg börn sem lítið sólskin
hafa.
Meö vinsemd.
Margaret Peturson.
St. Adelaide, 16. marz 1916.
Kæri ritstjóri Sóisklns.
Eg á þrjá bræður, og viö syst-
urnar erum fjórar. Eg á eina
brúðu, sem mamma min gaf mér
á jólunum, og yngsti bróöir minn
bjó til rúm, sem brúðan sefur í á
hverri nóttu. Bróðir minn sem bjó
til rúmið er tólf ára gamall, en eg
er 9 ára gömul.
Unnur Sigurlaug Johnson.
JÓLAVÍSA.
Nú er blíð náðartíö
nálgast jól;
kristinn lýö kætir fríö
kærleikssól.
Guð lát flóa gleðitár,
gef að þróist farsælt ár
og lát gróa öll vor sár
öll vor sár.
5.
Holar, Sask., 25. marz 1916.
Kæri ritstjóri Sólskins.
Eg þakka þér fyrir litla Sól-
skinsblaðið okkar, sem mér þykir
svo gaman að lesa. Eg hlakka til
þegar sumariö kemur, vona eg að
þaö verði bráðum. Þá fer eg aö
ganga á skóla, því hann á aö byrja
þriðja apríl. Eg hugsa að þetta sé
ekki rétt stafað, svo eg ætla að biðja
þig að Iaga það og láta þaö í Sól-
skinið, ef þú vilt gera svo vel.
Veð viröingu.
l’orlákur B. Arford, II ára.
VOR.
J?egar blessuð blómin smá
brosa sólskins fögur,
út um hæðir hleyp eg þá,
heyri fossinn, gil og á
segja margar sögur.
Bjargið og lœkurinn.
I norðrinu kalda um kletta þröng
sér kiðaði lækur og mjúkt hann söng.
Hann liðlega henti sér brún af brún
og blíðlega kvaö sína frelsis rún.
En bjargið, það laut yfir lækinn smá
og langaði’ að vita um ferð hans þá:
“Þú kemst ei um gljúfrið svo kynja*hátt,
Svo kafnarðu’ í sandinum smátt og smátt.”
En lækurinn sorglegur leið af staö
og laumaðist niður um gljúfriö þaö.
í tárum hann vökvaði bergsins brún
og blíölega söng sína frelsis rún:
“Þú hlær að mér, berg mitt, en heyrðu mér,
ég held að ég komist nú fyrir þér,
því dropinn fær holaö,—já, harðan klett,
ég hef það með tímanum. — Ekki rétt?”
Sem bergið, er kórónað vanans vald
aö virða það, ber með sér synda gjald.
Sem lækurinn, frelsið sér brýtur braut
og bugar með tímanum hverja þraut.
—S. B.
þér trúarljósin lýstu há,
er ljómuðu vonar himni frá,
og sigurfögnuð sálar þinnar glæddi.
Þú aldrei varst að verki sein
að veita liðsemd þjáðum,
þín önd var frjáls og eðlishrein,
sem allra vildi græða mein,
hér fáa líka fann eg þér að dáðum.
Þitt glaða bros, þitt gáfna skraut,
oft gerði hrygðum eyða,
þíns mikla punds hér margur naut
er með þér gekk á lífsins braut,
því allra jafnt þú götu vildir greiða.
Þinn ektamaki og elskaö jóö,
sem unna þér af hjarta,
nú saknaðs bera sáran móð,
því sjá—í gegnum táraflóð,—
að slokkið er þeirra leiðarljósið
bjarta.
En sorgarskýjum svifar frá
og sefast beizkur kvíði,
því lífsins fagra landi á
þig lifa nú í anda sjá,
þars lokið allri lífs er þraut og striði.
Vor kæra systir farðu í frið,
þann friö sem aldrei þrýtur,
þig kærleiksherrann kannast við,
því kostgæfin hans ræktir sið,
þín sál að launum sigurkr^nsinn
hlýtur.
S. J. Jóhannesson.
Skýrslum neitað.
(Úr “Forest Free Press”, Ontario)
“Vér sögðum nýlega að alvarlegt
ranglæti ætti sér stað gagnvart
bændunum í Canada með því að
auka skatt á akuryrkjuverkfærum
og jafnframt að eggja þá á að
auka framleiðslu og uppskeru.
Þessi tollur er í tvennum skiln-
ingi ranglátur, af því verkfærafé-
lögunum er veittur afsláttur á járni
og stáli, sem þeir hafa í áhöld og
verkfæri.
•Ríkisskýrslurnar 1913 sýna þenn-
an afslátt og nemur hann yfir fjög-
ur hundruð þúsund dollars' (400,-
000). Það var eins og hér segir:
Cockshutt Plow Cou .. $ 22,394
Verity Plow Co............. ^4,441
International Harv. Co. 81,103
Frost & Wood Co......... 12,768
Massey-Harris Co...........161,916
Skýrslur ársins 1914 sýna það að
samskonar afsláttur sem akuryrkju
verkfærasalar fengu , nam hálfri
miljón dollars ("$500,000), en nöfn
félaganna voru ekki gefin. Skýrsl-
ur ársins 1915 bera meö sér aöra
hálfa miljón ("500,000) í afslætti;
en þá var nöfnum einnig leynt.
Pree Press skrifaði tollmáladeild-
inni í Ottawa og bað um nöfn þes's-
ara félaga og upphæð afsláttarins,
en fékk það svar að slíkar upplýs-
ingar væru ekki nú orðið gefnar
alþýðu. Þetta er býsna gott ástand
í landi, þar sem það á að heita að
fólkið stjórni sér sjálft. Ógæfan
er sú að einveldi sem stjómað er af
auðfélögum, en ekki þjóðþingiö,
ræður landinu. Hversu lengi ætlar
þjóöin aö líða þaö?”
Margt smátt gerir eitt stórt
jafnvel þegar um eldspítur er að ræða, þá ættu menn
að hafa augun á smámunum. Viðartegundin, gæði
brennisteinsins, hversu hægt er að kveikja á þeim
EDDY’S ELDSPlTUR
eru búnar til úr sterkum hreinum furuviði og svo vel
gerðar að í þeim kviknar frábærlega vel. Eddys eld-
spítur hafa verið til sölu í sextíu og fimm ár það er því
ekki að undra þó þetta félag kunni að búa til eldspít-
ur. Það er altaf óhætt að reiða sig á vörur sem Eddy
félagið býr til.
\
/