Lögberg - 01.06.1916, Síða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 1. JUNl 1916.
5
TkT * • .. 1 • timbur, fialviður af öllum
Nyjar vorubirgðir tegundum, geirettm og ai.-
konar aðrir strikaðir tiglar, hurðir og gluggar til vetrarins.
I Komið og sjáið vörur vorar. Vér erumætíð glaðir
að sýna þó ekkert sé keypt.
The Empire Sash & Door Co.
---------------- Limited ------------
HENRY AVE. EAST - WINNIPEG
SEGID EKKI
“EG GET H'.KKT BORGAB TAJÍNIiÆKÍíX lfú."
V4r Yitum, .6 nð rengur ekkl alt aB öskum og arfltt er a. elgnast
■klldinga. BSf til vill, er ora þaC fyrir bestu. l>a« kennlr oee, eem
verSum aS rlnna fyrlr hverju centi, a8 meta gildi penlnga.
M3NNIST þees, aC dalur sparaSur er dalur unninn.
MINNIST þens einnlg, a6 TENNUB er* oft meira virM en peningar.
HEUiBRIGDI er fyreta epor U1 Uaminrju. þvi verBlC þér aC vernd.
TENNUIINAR — Nú er riminn—hér er Itaðarinn tU aS láta |*» vW
tennur y8ar.
Mikiil sparnaður á vönduðu tannverki
KINSTAKAR TKNNUR $5.00 HTTKR BE8TA 22 KAR. GOLL
$6.00, 22 KARAT GUIiI/TENNTJR
VerC vort ávalt óbreytt. Mörg hundraO manne nota aér hW Ié«a ver«.
IIVERS VEGNA EKKI pú t
Fara yðar tilbúnu tennur vel?
eCa gantra þter lCulega ðr ekorCum? BJf þar gera þaC, flnnlB þá tann-
lskna, eem .eta gert vel viC tennur yCar fyrtr vægt verö.
KO dnnl yCur gjólfur—NotíC fimtán érn reynstn vora viC tannlirkningn.
$8.00 HVALBEIN OPIB A KVÖLDUM
DE. PAESONS
MeGRKEVT BLOCK, PORTAGK AVE. Telefónn M. $0$. Uppi yfl*
Grand Trank farbréfa skrlfatofa.
AUGLÝSING
Manitoba-stjórnin og alþýðumáladeildin
Greinakafli eftir starfsmann alþýðumáladeildarinnar.
Góð Egg og Slœm Egg
Eftir próf. M. C. Herner t hænsar œktardeUdinni á búnaðarskólanum
í Manitoba.
MikiS af þeim eggjum sem seld
eru í Manitoba er verpt af hænsum
sem fólk á er ekki talar enska
tungu.
Allir kaupmenn skýra frá þvi aö
mikið sé verzlað meS egg frá þeim
héruöum. Eggin sem seld ertl af
bændum sem ekki tala Ensku, eru
heldur lélegri en í meðallagi, ef
nokkur munur er á þeim. Þetta
stafar af því hvernig farið er metS
hænsin og eins af því að eggin
veröa óhrein í meðferðinni í hænsa-
húsinu og annarsstaðar.
Flest þessara eggja eru lika frjó
og ef hæna situr á þeim í einn eða
tvo daga, þá fara þau að breytast;
útungunin byrjar, en eftir það ættu
þau ekki að vera seld sem ný egg.
Heitt vexur skemmir líka frjósöm
egg. 8o fyrir ofan zero á Fahren-
heit mæli í fjórar klukkustundir
vinnur þannig á eggin að þau
byrja að ungast út. Eggin sem ekki
eru frjósöm geymast í þannig veðri.
Þau skemmast ekki nálega eins
fljótt og frjósöm egg.
Ef menn vilja framleiða góð egg
þá er eitt aðalskilyrðið að hafa
hænsahúsið hreint; hreinsa það að
minsta kosti einu sinni í viku, láta
hreint og þurt strá á gólfið og láta
kornið í það. Þegar hænurnar eru
að tína það upp fá þær heilnæmar
hreyfingar. Haf nóg af hreinu
strái i hreiðrunum til þess að egg-
in brotni ekki né kremjist. Haf
alt hreint umhverfis hænsahúsið.
Flyt í burtu hauginn úr því. Eát
ekkert af óhreinindum né neinu
sem er að rotna, þar sem hænsin
ná í það ; ef þær éta úldinn mat eða
skemdan þá hefir það áhrif á egg-
in og skemmir þau. Þegar hænsin
éta úr haug eða eitthvaö rotnandi,
hvort sem þaS er úr jurta- eða
dýraríkinu, þá verður þa8 rauSa í
egginu dökkleitt; sömuleiðis' fa þau
sterkt bragð og óeðlilega lykt. Það
þarf að ala hænsin á heilnæmri
fæðu til þess að þau framleiði heil-
næm egg með eðlilegu bragði og
lykt.
Hanana ætti að aðskilja frá hæn-
unum undir eins og nóg hefir feng-
ist af eggjum til að unga út. Eftir
það eru þeir ekki til neinna nota,
er því bezt að hafa þá sér, selja þá
e_ða slátra þeim. Hænurnar verpa
eins mörgum eggjum og jafnvel
fleirum, eftir að þeir eru farnir.
Þá verða engin egg frjósöm og er
þvi engin hætta á að þau byrji að
ungast út heima eða á leiðinni á
markaCinn. Það að egg skemmast
af þessari ástæðu er langtíðast, en
það sýnist fólk ekki alment vita.
Tildæmis: Vér keyptum 897 tylft-
ir eggja til borðhalds og af þeim
var 26^2 tylft af fúleggjum. 1
sumum þeirra voru ungar sem voru
að byrja að vaxa og sum voru svo
>að segja unguð út. Þetta er ein-
kenni meðal eggja frá sveitunum i
Manitoba. í þessu voru 67 tylftir
af brotnum eggjum og óhreinum,
sem ekki voru hæf til matar og einn-
ig 187^4 tylft af eggjum serti tæp-
lega voru æt.
Þetta bendir til þess að hér um
bil tvö egg af hverjum tólf sem
seld eru séu óæt, og það að hanarn-
ir eru hafSir með hænunum er or-
sök í þessu tapi. Aðskil þá ekki
síðar en 20 júní.
Hænsi sem út er ungað eftir það
verða einskis virði til vetrarvarps.
Verið viss um að taka hanana frá
liænunum.
Venjið hænurnar af því að liggja
á, því það skemmir eggin. Látið
þær x kassa með rimabotni og látið
þann standa á fótum. í þess konar
kessa geta hænumar ekki framleitt
hita og hætta því að liggja á eftir
tvo eða þrjá daga. Gefið þeim lítið
að éta á meðan þær eru i kassanum.
Þegar heitt er veður ætti að
safna saman eggjum tvisvar á dag;
hafa þau altaf þar sem kalt er og
hreint og gæta þess að þau séu ekki
saman við lauk eða annað sem
sterk lykt er af. Egg skemmast ó-
trúlega fljótt, ef þau eru hjá ein-
hverju þess háttar. Egg ætti að
selja tvisvar í viku að sumrinu og
ætti altaf að hafa þau í sterkum,
hreinum grindarkössum og skorða
þau með einhverju alveg þurru.
Óhrein egg ætti að þvo með rakri
dulu áður en þau eru seld. Óhrein-
indi þrengjast í gegn um skurnina
og þá mygla eggin að innan, en þar
sem mygla er, þar skemmist og
rotnar.
Tylft af góðum eggjum ætli ekki
að vigta minna en 24 únsur. Þegar
eggi er haldið upp að birtu, þá ætti
það að vera tært að sjá, en aðeins
svolítið dekkra þar sem rauðan er.
í smærri enda eggsins ætti að vera
loftrúm hér um bil á stærð við tíu
centa pening. Þegar eggið eldist
stækkar þetta loftrúm; hvítan verð-
ur þynnri og rauöan dekkri.
Vér skorum á bændur að bæta
egg sín með því að fylgja þessum
leiðbeiningum. Það hjálpar til þess
að minka þaS tap sem Canada verS
ur fyrir árlega, sem nemur hálfri
annari miljón dollara í skemdum
eggjum.
Hvemig egg selur þú, bóndi sæll?
Eru þaS eggin þín sem eiga þátt í
þessu tapa? ByrjaSu nú tafarlaust
aS hjálpa til aS bæta eggin í Mani-
toba.
því efni. Fundurinn var í einu
hljóSi meSmæltur tillögu Mtthías-
ar. — (TJtir “Fréttum”).
Á skírdag fór héSan vélbáturinn
“Hrólfur” frá IsafirSi áleiSis þang-
aS vestur, og á honum 9 menn, sjö
skipverjar og tveir farþegar. Nú
er þaS taliS víst, aS báturinn hafi
farist á leiSinni. Hann sást frá
öSrum vélbáti fram undan BarSan-
um á föstudaginn langa, segir
“Morgunbl.”, en eftir þaS skall á
stórveSur og vita menn ekkert til
bátsins upp frá því. Hann var eign
tveggja ísfirSinga, Helga Sveins-
sonar bankastjóra og Jóh. Péturs-
sonar. En formaSur var Sigurgeir
SigurSsson úr Reykjavík, kvæntur
maSur.
Umskifti eru nú orSin til liins
betra (3. maí) meS tíSarfariS. Þó
engin veruleg hlýindi enn. Um
miSja siSastliðna viku brá til sunn-
anáttar, en i vikulokin var aftur
kominn norSan andvari. En heiS-
ríkt er og sólskin á hvrejum degi.
Fréttir úr Dalasýslu, Húnavatns-
sýslu og Skagafjarðarsýslu segja,
aS jarðhnjótar séu komnir þar upp
til nokkurra'bóta, en x EyjafjarSar-
sýslu og Þingeyjarsýslu er enn sagt
jarðlaust meS öllu. AS norðan er
sagt aS heyskorturinn sé ekki eins
mikill alment og af hefir verið lát-
ið hér, hvergi hafi menn enn mist
skepnur eða fargaS þeim vegna
heyskorts. GoSafoss leggur af stað
héðan í dag með mikiS af kornvöru
til Norðurlands, mest til Blönduóss
og SauSárkróks. Þétta er alt tekið
af kornmatarbirgðum landsins. Á
Akureyri er eitthvað af þeim fyr-
irliggjandi enn og einnig einhver
slatti á Húsavik. — Þær ráðstaf-
anir póststjómarinnar, aS fella nið-
ur póstferS um NorSurland vegna
heyleysis, þykja mörgum ástæðu-
ausar meS öllu og jafnvel ótækt
úrræSaleysi, segja, að landssjóðinn
hefði litlu munað, að kaupa upp af
fóðrum einn eða tvo pripi á póst-
leiðinni og borga fyrir eins og upp
hefði verið sett, heldur exi að láta
póstferðian falla niSur.
28. apríl andaðist merkisbóndinn
Þorsteinn Thorarensen á MóeiSar-
hvoli í Rangárvallasýslu. Hann
varð bráðkvaddur.
30. apríl andaðist í Steinnesi í
Húnavatnssýslu frú Ingibjörg GuS-
mundsdóttir, kona Bjama Pálsson-
^r pórfasts.
Englendingar hafa nú haldiS
“Mjölni” í Lerwick eitthvaS
iriggja vikna tima. Var hann á
leið með fiskfarm til Noregs og
hafði veriS samiS um flutning á
farmi þaSan aftur. ÞaS er ekkert
smáræðistjón, sem útgerðarfélagiS
hér, “Kveldúlfur”, verður fyrir af
slíkri töf. -— fEftir “Lögréttu”).
J. P. Robertson
bókarörður.
Hann var 75 ára gamall á
þriðjudaginn; hefir hann verið
bókavörSur í Winnipeg í 32 ár og
hefir þvi verið ein aðal stoðin und-
ir menningu þessa bæjar svo að
segja frá því bærinn fæddist.
Robertson er einkar vinsæll og
sérlega samvizkusamur ma'ður í
stöðu sinni; hefir hann látiS sér af-
ar ant um hag bókasafnsins og þaS
hafa menn fyrir satt aS óvíða sé
bókasafn í betr^ lagi, enda er þess
að vænta þar sem sami maðurinn
hefir altaf verið þar ráðandi and-
inn og hefir helgað því alt líf sitt.
Meiðyrðamál
Eins og getið var um höfðaSi
maður aS nafni Knott meiSyrðamál
á móti “Telegram” nýlega og fékk
sér dæmda $11,500.00; Green sem
þingmaður var í NorSur Winnipeg
'•hefir höfðaS annaS meiSyrðamál á
móti sama blaði. Pólskur ritstjóri
hér í bænum höfðaSi einnig meið-
yrðamál á móti öSrum ritstjóra í
vikunni sem leið og fékk hann
sektaðan um $10. Nú hefir maður
sem J. Richard Booth heitir höfS-
að mál á máti T. H. Hooper for-
manni vatnsnefndarinnar í Winni-
peg og forseta þeirrar nefndar sem
sér um heimkomna særða hermenn.
Þetta mál er einnig fyrir meiSyrði.
Bami maður stefnir enn fremur
Waugh bæjarstjóra fyrir meiðyrSi.
— ÞaS er svo að sjá sem þaS eigi
aS fara að verSa móSins — eða ef
til vill ný atvinnugrein — að stefna
‘fyrir meiðyrSi.
Kirkja bygð á einum
degi.
Kirkja sem er 24x20 feta stór
var bygS í Winnipeg á hominu á
Portage Ave. Marjoree stræti á
drotningardaginn. VerkiS var
byrjað um sólaruppkomu og því
svo að segja lokið urn sólarlag;
þ'rjátíu manns unnu að verkinu
undir stjóm fimm ágætra smiSa og
var unnið af svo miklu kappi að
ekki em dæmi til meira, svo menn
viti. Allir unnu kauplaust. Kirkju-
félag þaS sem á þessa kirkju
kallar sig “hina kristnu” og heitir
prestur þeirra J. R. Blunt.
Serbnesk kona í jhernaði
Stúlka ein í Serbiu, sem Slavikia
Tomitch heitir hafSi náS í herklæSi
af dauðum hermanni og klæðst
þeim sjálf. Fór hún því næst í
herinn og á vigvöllinn og tók þátt
í ýmsum orustum, þar á meðal or-
ustunni viS Salonika, þegar Serb-
ar gáfust upp.
Þegar það komst upp aS hér var
um stúlku að ræða í hermannsföt-
um, leyfðu yfirvöldin henni að vera
kyrri í hernum og veittu henni und-
irforingja stöðu.
í síðustu áhlaupum sem ÞjóS-
verjar hafa gert á vestur hliSinni,
hafa Canadamenn þótt reynast svo
vel aS orS er á 'gert; ensku blöðin
flytja langar greinir um afreksverk
þeirra og hugrekki.
PANTAGES
“The Midnight Follies” er aSal-
leikurinn þar næstu viku, eru í
honum bæSi dansar og söngvar og
alls konar fjör og galsi.
Ejórar systur syngja þar sem
kallast Haley systur og eru orS-
lagðar fyrir fagra_rödd og æfða.—
Ýmislegt fleira verður þar til
skemtunar. \
DOMINION
“Camille”, hinn frægi leikur eft-
ir Alexander Dumas verður leikinn
þar næstu viku. Þar er ein aðal
persónan stúlka sem Margrét
Gauthier heitir, sérstaklega ein-
kennileg að eðlisfari.
“Camille” er talinn einn lær-
dómsríkari sjónleikja sem skrifað-
ur hefir verið og höfundinn þekkja
allir.

Til ÞOKSTEINS ODDSSONAR og RAKELAR konu hans
Kvæði flutt á 30. hjónabandsafmæli þeirra 24. Maí 1916.
I.
Unga ættland, gamla,
eyland nætur-morgna!
íslenzk enn hér stendur
eik hins sterka, forna.
Sjá þinn son og dóttur,
Sunnueyjan ljóða. —
Hátíð hver um æfi
helgist þér til gróða.
Sjá þinn son og dóttur,
sem þér brugðust eigi:
Brúðhjón endurborin
björtum maídegi.
pótt í þjóða asa
þreytu stundum kendi,
ætíS samt var útrétt
íslenzk vinarhendi.
Samtíð samúð þakkar:
samhygð, veg sem skreytti
hlýleik þann og handtök,
hjálp sem ykkar veitti.
Baráttan er borguð,
blikar hún sem roði
kvelds, og fögnuð færir —•
fegri daga boði.
Sú mun sælan reynast
sönnust—bezt að duga—
vináttu ítök eiga
annara í huga.
Ykkur guð þá gæfu
gaf í ríkum mæli.
Merki: að hjá ykkur
á sér manndygð hæli.
Upptalningar eigi
eiga við í kvæði. —
Farsæld fram að nóttu
feli ykkur bæði.
Blessist lífs og liðin
lifi ins sterka, forna,
meðan ættlegg á hér
eyjan nætur-morgna.
P• P• P-
II.
Pað léttir oss verkin og veitir oss þrótt
að viðra sig einstöku sinnum;
vér oft höfum gæfu til gleðinnar sótt
og guðsmjmd í brosinu finnum.
Og sá er í rauninni lifandi lík
sem lætur sér alvöru nægja,
hver einasta sál er af sólskini rík,
er svikalaust kann það að hlæja.
%
1 kvöld á að gera sér glaðværa stund
og glymja með vermandi hreima
og hita hvert annað með ljóshlýja lund
og láta sig himininn dreyma,
því hugsunin flestum er fagnaðar klökk
hjá fylkingu hérstaddra vina,
sem flytja þeim Rakel og porsteini þökk
— en þögnin á orð fyrir hina.
J?au reyndu það hvorttveggja: örbyrgð og auð
því áttu þau hægt méð að skilja
ef hurðin var knúin—þá hjartað þeim bauð
að hughreysta, seðja og ylja;
það sást ekki ritað á bók eða blað
með breiðum né stórorðum línum,
en meðvitund fólksins er fundvís á þaS
í falslausu skýrslunum sínum.
Hve gott er að safnast á fagnaðarfund
og finna að vér eigum þar heima.
Hve ljúft er að heilsast með hugsnerta mund
og hrygðum og sorgum að gleyma.
Hve skylt er á þessari þrítugu stund
með þakklæti fjölmargt aS geyma.
Hve sælt er að gleðjast með ljóshlýja lund
og láta sig himininn dreyma.
Sig. Júl. Jóhannesson.
III.
Á þessari heimsfrægu hemaðar öld
er hvergi að búast við friði,
í hópum því stefna menn hingað í kvöld
með harðsnúnu víkinga liði,
og vaða inn, hertaka bekki og borð
og biðjast ei vægða né griða.
Alt feljur í stafi við foringjans orð,
er fylkingum raðar til hliða.
Nú hlustið á orð mín: öll heimilis ráð
af húsbændum skulu hér tekin
svo vér höfum aðgang og völdin í bráð
unz vor höfum erindi rekin.
Og ef til vill samið um allsherjar frið
og útskýrt hvað förinni réði,
svo heimamenn eru oss alsáttir við
og alt snýst í fögnuð .og gleði.
Við komum að heimsækja hjónin í kvöld
sem hér eiga bústaðinn fríðan;
við komum að votta þeim vináttugjöld
fyrir veglyndi og kærleika blíðan.
Á alla er hlustað sem leita hér liðs,
en látnir ei sinjandi fara;
og það vitá allir, til marks þess og miðs,
að manndáðum fram úr þau skara.
f dag þeirra brúðkaups á afmæli enn
þau ung og fríð hásætið skreyta,
í sjón á við kornyngri konur og menn
og hvar sem viS færum að leita.
Hin þrjátíu hjónabands ástríku ár
vér óskum að renni upp að nýju,
en aðeins með gleði—en ekki með tár
í elskunnar brosinu hlýju.
Svo yngist þeim hugur og alt sem hann kýs
og yndislegt vonirnar gjörðu!
þeim svo verði heimilið sönn Paradís
og sæla á þessari jörðu!
Og þakkir og virðing og vinsemd í bót
fyrir veglyndi, hjálpsemi og gæði.
Að flétta þeim brúðarkrans, mæli sér mót
hið margá sem prýðir þau bæði.
Guð blessi ykkur, rausnar- og hamingju
vér hrópum það ekki út í bláinn. [hjón!
Vort síðasta og fyrsta orð sé þessi bón:
Verið sæl og glöð lifandi og dáin. —
Verið sæl og glöð, ung og fríð, einsog í dag
með orðstírinn vaxandi og hrósið.
Til minnis um heimsókn og hátíðabrag
til hamingju veröi’ ykkur ljósið!
Carolina Dalmann.
Gerist kaupandi Lögbergs þérsemleslS
en ei kaupið
4
S ó L, S K I N.
tegund af fituefni.
Taugarnar eru aS mjög mörgu
leyti svipaSar rafmagnsþráSum og
hulstriS utan um þá er kölluS
verja, hún ver rafmagnsstraumnum
sem rennur eftir vírnum frá þvi aS
komast út úr honum hvar sem er.
ÞaS er ákaflega skemtilegt og
skrítiS að skoða nútíSar rafmagns-
þræSi, til dæmis þá sem lagðir eru
yfir AtlantshafiS; þegar þeir eru
skomir og sáriS skoðaS, og ef taug-
ar em líka skornar og sáriS skoðaS
í stækkunargleri og hvorttveggja
borið saman, þá sést þaS aS þeir
sem bjuggu til rafmagnsþræðina,
hafa hitt á aS hafa þá ótrúlega líka
taugunum i likamanum. ÞaS má
heita að þeir séu búnir til alveg eft-
ir sömu reglum. Þeir eru meS
stærri og smærri söfnum af tægjum
eins og taugarnar sem eru einnig í
verjunum eða skeiðunum, og aS-
skilin þanmg hvert frá öðru.
AuSvitaS em taugarnar miljón
sinnum aðdáanlegri en rafmagns
þræðirnir, en aSal fyrirkomulagiS
og byggingin er hér um bil nákvæm-
lega eins.
Þegar vér rekum í olnbogann, þá
finnum vér til í fingurgómunum.
Vér höfum þá ert taugatægjurnar
sem flytja tilfinningu eftir taugun-
um frá fingrunum til heilans.
Stundum þegar vér ertum taug
þoma drættir í vissa vöðva, þá höf-
um vér ert taugatægjur sem flytja
boS eftir taug frá heilanum til
vöðvans. Þetta sýnir þaS að taug-
amar flytja hoS báSar lerðir alveg
, eins og rafmagnsþræðimir gera;
þær flytja boS frá heilar.um og til
hans.
Til dæmis ef vér snerturr eitt-
hvað heitt sem brennir oss, þá ber-
ast boS til heilans eftir taugunum
sem segja honum aS hendin sé í
hættu. Undir eins berast önnur
boS eftir taugunum til handarinnar
og segja henni aS færa sig í burtu
frá voðanum, og þá kippurn vér aS
pss hendinni. Af þessu sést hversu
boSin berast fljótt. Vér höfum öll
tekiS eftir því aS þegar vér komum
við heitan ofn þá finst oss að vér
kippum að oss hendinni alveg und-
ir eins, en vér gerum það samt ekki
fyr en boðin hafa veriS send eftir
taugaþráðunum upp til heilans og
hann hefir svo sent sk^un eftir
öSrum taugaþráðum um þaS aS
kippa að sér hendinni. ÞaS er álit-
ið aS sérstakar taugar flytji boSin
til heilans og aSrar taugar flytji
skipanir frá honum.
Vírar flytja rafmagnsstraum; en
til þess aS gera þaS verSa þeir aS
vera óslitnir og vafðir, annars renn-
ur straumurinn ekki. Virarnir eru
auövitaS ekki lifandi eins og taug-
arnar, og þótt vér skiljum ekki nema
lítiS í sambandi við vírana og raf-
magniS, þá eru þó taugamar í lík-
ama vorum og boSin og skipanirnar
sem eftir þeim flytjast þúsund
ginnum óskiljanlegri og aðdáanlegri.
Eitt af því merkilegatsa viS
taugarnar er þaS aS þær flytja
ekki nein boS né skipanir nema því
aSeins aS þær séu lifandi. Ef vér
tökum part af taug úr skepnu sem
hefir verið drepin, þá getum vér
s'koðaS hana og rannsakað eftir vild
Ef vér höldum henni votri eða rakri
í vátni meS salti í og mátulega
hlýrri, þá lifir hún talsvert lengi,'
og eins lengi og taugin er lifandi
berast áhrif frá öðrum enda hennar
til hins endans; en undir eins og
taugin deyr getur hún ekkt flutt
áhrif fremur en snærisspotti.
Strauminn eða áhrifin sem flytjast
eftir taugunum köllum vér tauga-
straum. fFrh.).
Anna týndi bróður
sínum.
('Framh.).
Anna litla átti lítiS borS og tvo
stóla, sem henni hafði veriS gefið
í afmælisgjöf. Svo hafði amma
hennar komiS aS heimsækja hana
nýlega og gefiS henni bolla og
diska. Hún sótti borðið og stólana
og bollana, fór meS þaS út á flöt,
bauS til sín lítilli stúlku sem hér
Björg og átti heima í næsta húsi.
Svo léku þær heimili. Anna var
húsmóSirin, en Björg.var gestur
hennar. Anna fór nú og fékk syk-
ur, mjólk, kaffi og kleinur og svo
helti hún í bollana handa sér og
Björgu.
Ámi litli hélt á tvíböku og var aS
naga hana, en svo var hann orðinn
syfjaSur aS hann valt út af í gras-
inu. Anna breiddi ofan á hann
sjal og svo svaf hann rólega.
Þegar þær voru búnar aS drekka
kaffiS, fór Anna inn meS Björgu
og skildi bróSur sinn eftir sofandi
á grasfletinum. Þær fóru svo aS
leika sér stúlkurnar, og timinn leiS