Lögberg - 10.01.1918, Síða 1

SPIERS-PARNELL BAKING CO.
ábyrgjast yður
fulla vigt, beztu vörur fyr-
ir lœgsta verð sem verið
getur. R E Y N IÐ Þ Á!
TALSÍMI: Garry 2346 - WINNIPEG
Tals. Garry 1280 Stotnsett 1887
Steele & Co., ua.
MYNDASMIÐIR
Hornt Maln og Bannatyne, VtlXSIPEO
Pyrstu dyr vestur af Main MAN.
25 þúsundir þýzkra her-
manna gera uppreist.
Hinn 5. þ. m. gerðu þýzkar
hersveitir austur af Kovno upp-
reist gegn foringjum sínum og
afsögðu með öllu að hlýðnast
skipunum þeirra. Mælt er að um
25 þúsundir manna hafi tekið
þátt í uppþotinu, en orsökin tal-
in að vera sú, að hermennimir
hafi skoðað það beint brot á
vopnahlés-samningunum er gerð-
ir voru við Rússa, að flytja þýzk-
an her að austan, og vestur á
Frakkland. til þess að berjast
þar. Uppþotsmennirnir vora
vel vopnaðir og skutu óspart á
þýzkar herdeildir, er að beim
sóttu og ætluðu að reyna að ara
stilla til friðar. Hervöld þjóð-
verja áttu í vanda með að
skakka leikinn, en gáfu sam-
stundis út fyrirskipanir um, að
útiloka uppreistarmennina frá
vopnum og vistum á alla vegu.
Enginn friður.
Eins og lesendum vorum er
kunnugt hafa nefndir setið á rök-
stólunum í Brest-Litovsk til þess
að tala um mögulegleika fvrir
friðarsamningum á milli pjóð-
verja og Rússa. Fyrst létust
pjóðverjar mjög vingjarnlegir,
en ekki leið á löngu, áður en þeir
sýndu sig í sinni réttu mynd.
Eftirfylgjandi eru skilyrði þau
er þeir settu Rússum, og á þeim
geta lesendur vorir séð hve ant
þýzkurum hefir verið um frið.
1. Rússland og pýzkaland á-
kveða að á milli þeirra skuli ó-
friði nú slitið, báðar þjóðiraar,
ásetja sér að búa í friði, sam-
vinnu og bróðurlegri eining hér
eftir. pegar búið er að semja
frið og Rússar hafa heimt alla
sína hermenn heim, þá lofast
Pýzkaland til þess að kalla í
_b u ri þe. Umdeigr.um Rússa lið sitt
að svo mikiu leyti sem það kem-
ur ekki í bága við 2. grein þessa
sáttmála.
2. Stjórnin á Rússlandi hefir
ákveðið að allir hinir /misrnun-
andi þjóðflokkar í Rússlandi
skuli hafa rétt til þess að ákveða
hvort þeir framvegis vilji vera
sérskildir og sjálfstæðir eða ekki.
pví gjörist það heyrum kunnugt
að Pólland, Lithuania, Cour-
land og partur af Esthonia og
Levonia krefjast aðskilnaðar frá
hinu Rússneska veldi.
3. Sáttmálar, sem í gildi voru
fyrir stríðið, skulu hafa sitt fulla
umboðsmanna samböndum, eigi
sízt þó ef um tjón eigna, heilsu
eða lífs hefir verið að ræða.
Skaðabótaupphæðin skal ákveð-
in af þar til settri nefnd manna.
12. Allir þeir fangar, sem
særðir eða fatlaðir eru skulu und-
ir eins sendir heim til sín. Hinir
aðrir skulu leystir úr gisling af
þar til settri nefnd Rússa og
pjóðverja.
13. peir borgarar, sem settir
hafa verið í varðhald, eða útlæg-
ir gjörðir, sökum afstöðu sinnar
við stríðið, skulu tafarlaust send-
ir heim til sín, þeim að kostnað-
arlausu.
14. Rússneskir borgarar af
þýzkum ættum, einkanlega þýzk-
ir nýlendumenn, mega innan 10
flytja til pýzkalands, og
skulu þá hafa rétt til þess að
selja og afhenda eignir sínar.
15. Vöruflutninga skip, sem
voru í höfnum einhverra af samn
xingsaðilum þeim sem þátt taka
í þessum samningum og skip þau
sem hertekin hafa verið, og ekki
er búið að afgreiða, samkvæmt
herlögum og rétti, skal skila aft-
ur, og ef það er ekki hægt, þá
skulu þau borguð að fullu.
16. Sendiherra og umboðs-
manna sambönd hlutaðeigandi
þjóða, skulu eins fljótt og kring-
umstæður leyfa takast að nýju.
pessum kröfum sínum fylgdu
pj óðverjar fram með frekju
mikilli og brátt varð Rússum það
ljóst, að um frið á grundvelli
frelsis og mannréttinda var ekki
að ræða. pjóðverjar litu á
Rússa, sem yfirunna, en sjálfa
sig sem sigurvegara, og með
drambi miklu kröfðust þeir að
fá yfirráð yfir Póllandi, Lithu-
aníu, og þeim öðrum stöðum,
sem nú væru í þeirra höndum,
enn fremur kröfðust þeir að fá
að hafa setuliðið á ýmsum stöð-
um á Rússlandi. Svo fanst
Rússum þetta mikil ósvífni að
þeir neituðu algjörlega að halda
að á föt þeirra sé ritað með ó-
sýnilegu bleki, bréf frá pýzka-
landi til pjóðverja í Bandaríkj-
unum, og að á þann hátt hafi
bréfaviðskifti átt sér stað um
all langa hríð, nákvæmt eftirlit
er nú haft á öllum þeim, sem
grunaðir eru um svik í þessu sam
bandi.
Verzlunarmálanefnd Banda-
ríkjanna, er um þessar mund-
ir að rannsaka kæru, sem fram
hefir komið á hendur slátur og
niðursuðu húsum í Bandaríkjun-
um, um að þau séu að hrifsa í
sínar hendur alla kjötverzlun í
landinu, einnig alla fóður, smjör,
garðávaxta og leður verzlun. J.
Henry frá Califomía hefir boð-
ist til þess að sanna að þessir
kjöt konungar í Chicago ráði al-
gjörlega yfir kjötverzlun lands-
ins, og séij að reyna að ná háldi
á ýmsumi fleiri vörutegundum.
A. W. Croll, fé-hirðir Armor fé-
lagsins í Chicago hefir í fram-
burði sínum við yfirheyrsluna
kannast við að Armor félagið
eigi 15,520 í Chicago gripa-kaupa
félaginu (Chicago Stock-Yards
Company) og að eftir að þeir
náðu yfirráðum í félagi þessu,
þá hafði ársarður numið alt að
150 af hundraði, þar sem hann |
hafi áður að eins verið 9 af
hundraði.
Frá Texas kemur sú frétt að í
orustu hafi slegið milli Banda-
ríkja hermanna og Mexikanskra
ræningja, sem nýlega myrtu
bréfbera Bandaríkja stjómarinn-
ar nálægt Valentine Texas.
ar, sem hafa flutt búferlum til
Englands, ráði yfir sér. pennan
sannleika þarf England að læra,
og því fyr sem það gjörir það,
því farsælla verður það fyrir hið
brezka ríki.”
Bretland.
f síðastliðnum apríl mánuði
urðu allir þeir, sem höfðu kven-
fólk í vinnu, að gefa skýrslu um
tölu þeirra og atvinnu, og sýnir
sú skýrsla að í apríl 1917 voru
1,240,000 fleiri konur, sem unnu
algeinga vinnu á Englandi, held-
ur en þær voru 1914.
Á norður vígstöðvunum á ítalíu
hafa Bretar eyðilagt 10 flugvélar
fyrir pjóðverjum. Sjálfir mistu
Bretar aðeins eina flugvél í
þeirri viðureign.
Póstbögglaflutningur til
íslands.
ftalía.
Á herstöðvum ítalíumanna
liefir fátt borið til tíðinda síð-
ustu dagana, sem nokkurs er um
vert. Illviðri og fartnkyngi hafa
hamlað báðum málsaðilum nokk-
urs verulegs framgangs; þó
hafa brezkar og ítalskar varð-
sveitir komist yfir Piave fljótið
gildi. nema því að eins, að þeir|að sÝna Þeim, sem nú standa
komi í bága við breytingar, sem fyrir málum þjóðarinnar og
áfram samninga tilraunum og j 0g riðlað fylkingum óvinauita á
kölluðu nefndarmenn sína heim.
Áhrif þau, sem þetta hafði á hina
Rússnesku þjóð, urðu alt önnur
en pjóðverjar bjuggust við, þeir
hafa sjáanlega staðið 1 þeirri
meiningu að Rússar væru svo
þjakaðir og sundurtættir, að ó-
hætt væri að bjóða þeim hvaða
ósóma, sem þeim dytti í hug.
En þetta brást. f staðinn fyrir
að þessi frekja pjóðverja hefði
lamandi áhrif á þá, þá varð hún
til þess að sameina hina sundr-
uðu krafta Rússa, og snúa huga
þeirra frá innbyrðis ófriði, að ut-
anaðkomandi hættu, varð til þess
stríðið hefir í för með sér, 'og
skulu þjóðirnar hver um sig inn-
an þriggja mánaða segja til þess
hvað af þeim sáttmálum, sem
fyrír stríðið voru skuli haldast.
4. Báðar þjóðimar ganga inn
á að veita jafnrétti þegnum
beggja landanna í öllum viðskift
iim.
styrks og friðar vildu leita hjá
pjóðverjum, að vonir þeirra voru
tál, og nú hqrvæðast þeir af
kappi, og virðast, með þeim
kröftum sem eftir eru, ætla að
berjast á móti fjandmönnum sín-
um, sem um tíma tókst að blinda
svo marga af sonum Rússlands
og koma rússnesku þjóðinni á
Hiutaðeigendur ganga inn
á að homlur þær, sem lagðar hat'a Pegar blaðið er að fara í press-
verið á verzlun þjóðanna skuli'una kemur sú frétt að Rússar
hverfa þegar friður er saminn
og skal. verzlun landanna vera
eins frjáls og unt er, á meðan
verzlunin og verzlunarsambönd-
in eru að ná jafnvægi eftir ófrið-
inn; leyfilegt skal vera að tak-
mnrica verzlunina, en óleyfilegt
að leggja þunga skatta á >nn-
fluttar vörur. Um framtíðar
verzlunarsamband þjóðanna skal
samið af þar til kvaddri nefnd.
6. í st&ðin fyrir verzlunar-
samninginn frá 1884—1904 skal
koma nýr samningur.
7. Hlutaðeigandi aðilar skulu
gefa hvor öðrum verzlunarhlunn-
indi umfram aðrar þjóðir í næstu
tuttugu ár.
8. Rússar ganga inn á að um-
sjón á Dunár-ósum sé í hönd-
um nefndar, er nefnist Evrópu
Dunár-nefnd, og skulu þeir menn
sem í heimi eru, vei’a búsettir í
Dunár-héruðunum fyrir ofan ána
Braila, og eins héruðunum við
Svartahafið.. . Stjóm staðarins
skal vera í höndum manna úr
Dunár-héruðum.
séu aftur farnir að semja við
pjóðverja í Brest-Litovsk.
Bandaríkin.
Talað er um að mynda nýja
stjórnardeild í Washington til
þess eingöngu að sjá um skot-
færa tilbúning og annað er að
herútbúnaði lýtur.
Hennálaritari Bandaríkjanna
Daniels, skýrir frá því að í sjó-
flota Bandaríkjanna séu nú 1000
skip, 280,000 sjóliðsforingjar og
menn. Áður en Bandaríkin fóru
í stríðið voru að eins 300 skip í
sjóflota þeirra, 64,680 menn og
4,376 sjóliðsforingjar.
Ríkisritari Bandaríkjanna,
Lansing, hefir nýlega birt leyni-
hraðskeyti sem Count von Lux-
burg sendi til pýzkalands frá
Luenos Aires, með styrk sendi-
herra Svía, sem segja frá til-
launum hans til þess að draga
öuður-Ameriku löndin inn í stríð
1 á móti Ameríku. Samt var
Argentína undanskilin. Ekki
stöku stöðum. En nú virðast þó
allir atburðir hníga í þá átt, að
til skarar muiíi skríða áður en
mjög langt um líður í ítalíu. —
Bretar og Frakkar hafa svo að
segja daglegá verið að flytja
nýjan liðsauka, vopn og vistir á
hersvæðið í Norður-ítalíu og
allra síðustu fréttir frá Róma-
borg sýna betur en nokkuð ann-
að, hve samhuga og einbeitt hin
ítalska þjóð er í þvi, að berjast
til þrautar, fyrir frelsi lands og
þjóðar, hversu dýrkeyptur sem
sigurinn kann að verða.
Nú hefir stjóm landsins á-
kveðið að allir karlmenn á aldr-
inum frá 18—44 ára, sem und-
anþegnir voru herþjónustu sök-
um líkamlegrar óhreysti, eða þá
um stundar sakir sökum ein-
hverra annara orsaka, skuli
iranga undir nýja læknisskoðun.
Með því móti telur herstjórnin
sér víst, að fá að minsta kosti
600,000 manna, til viðbótar við
her þann, sem fyrir er.
f sambandi við póstböggla-
sendingar frá Ameríku til ís-
lands með íslenzku skipunum,
birtum vér eftirfarandi bréf frá
póstmálastjóranum í Canada til
Mr. Áma Eggertssonar og sam-
kvæmt því geta þeir sem vilja
sent póstböggla til fslands beina
leið. Bréfið er svo hljóðandi:
Póstmáladeild Canada,
Ottawa, 4. des. 1917.
Herra,—Sem svar upp á fyrir-
spurn yðar frá 4. þ. m> í sam-
bandi við póstbögglaflutning frá
Canada til íslands, með skipum,
sem fara beina leið, milli New
York, Halifax og íslands, viljum
vér láta þær upplýsingar í té, að
stjórnardeild vor, sér enga á-
stæðu, sem gæti verið slíkum
póstflutningi til fyrirstöðu milli
Canada og íslands. Að sjálf-
sögðu verður sá póstflutningur
sömu skilyrðum háður, og gilda
um annan póetflutning, að því er
skoðun (Censorship) og aðra
meðferð snertir.
Eg hefi þann ht lur að vera
yðar skuJdbu'L^a i. >
R. M. CoMter,
Deputy Postmaster-General.
þegar komið fram með fullnægj-
andi uppástungur um endurbæt-
ur, og að þeim verði hrundið í
framkvæmd þegar í stað. Mr.
Limont biður alla farþega, sem
kynnu að verða varir við of
kaldan vagn, að tilkynna félag-
inu þegar í stað, ásamt tölunúm-
eri vagnslns, og muni félagið þá
tafarlaust taka málið til rann-
sóknar og bæta úr misfellunum.
Ársfundur Tjaldbúðarsafnað-
ar verður haldinn í kirkju safn-
aðarins 16. þ. m., á Victor St.
Bæjarstjórn
Winnipeg borgar hafði með sér
fund 2. þ. m. til þess að skifta
með sér verkum á hinu nýbyrj-
aða ári.
f Bæjarstjórninni á nú aðeins
einn fslendingur sæti, Mr. J J.
Vopni.
Sem sönnun þess hve mikils
trausts Mr. Vopni nýtur á meðal
bæjarstjómarinnar, nægir að
benda á nefndir þær, sem hann
hefir kjörinn verið til þess að
starfa í á árinu. — Hann er for-
seti í Works Committee og með-
limur í Markets, License og Re-
lief nefnd. — Legislation og Re-
ception nefnd. —- Sjúkrahúss-
nefnd; Manitoba Good Roads
Association og Public Parks
nefnd.
Samkoma
Bæjarfréttir.
Lieut Walter Lindal, er ný-
kominn til bæjarins frá Evrópu.
— Mr. Lindal fór með 223. her-
deildinni til Englands, og er hér
nú staddur aðeins um stuttan
tíma, sér til hvíldar og hressing-
ar.
Hr. sveitaroddviti Jón Sigurð-
son frá ‘Víðir P. O. Man. kom til
bæjarins á mánudaginn.
9. Herlög, sem takmarka rétt- þykir ólíklee-t
indi Rús^ á pýzkalandi, og Pjóð-, hafa þau áhrif á forsetí Araen
Sna Russ,andi’ 8kuIu *ildi tíuu' WmenAermótfXn'
10. Samningsaðilar ganga inn ~fÍLVenðJ??tttöku Ar^entínu 1
á að krefjast ekki herkostnaðar
eða skaðabóta í sambandi við
stríðið.
11. Hvor málsaðili fyrir sig
skal bæta fyrir skemdir, sem orð-
ið hafa og brot, sem gjörð hafa
verið mót alþjóðalögum. pó
skal sérstök áherzla lögð á bæt-
ur fyrir truflun á sendiherra og
stríðinu, að hann muni nú láta
að viI,ia folksins, og segja pjóð-
verjum stríð á hendur. '
Fjármáladeild Bandaríkjanna
skynr fra því, að upp hafi'kom-
íst ao fjöldi af rnönnum, er vinna
a skipum, er sigla á milli Banda-
nkjanna og Skandinavisku land-
anna, séu bréfberar á þann hátt,
írland.
1 tímariti einu frá Bretlandi
farast Austin Harrison orð á
þessa leið um ástandið á frlandi:
‘‘pað er að eins um eina úr-
lausn að ræða, og hún er sú að
mynda bráðabirgðar stjórn á fr-
landi, undir forustu flokkanna
þriggja. Löggæzla og lögreglu-
vald alt ætti að vera í höndum
fra sjálfra. Eg er ekki í neinum
vafa um það, eftir að hafa kynt
mér allar ástæður nákvæmlega,
að undir eins og Sinn Fein stefn-
an fengi að ráða, og leiðandi
menn þess flokks fyndu til á-
byrgðarinnar, sem slíkum ráðum
er samfara, þá mundu írar sýna
að þeir gætu enn verið menn
með mönnum. Að halda áfram
núverandi fyrirkomulagi og á-
formi og taka Sinn Fein menn
fasta eftir vild, flytja þá til
Englands og hneppa þá þar í
fangelsi er háskalegt. Hin írska
Ulster höfðingja klíka, sem nú
stjórnar .írlandi, verður að
myljast í sundur. En í hennar
stað verða írar sjálfir að koma
og n.jóta fulls trausts frá vorri
hálfu. pá, og þá fyi'st, getum
vér búist við að hiúnda í lag á
írlandi því, sem nú er í svo miklu
ólagi. Ekkert hálfverk dugir í
þessu efni. Alt kák er til eyði-
leggingar. Ekki samt vegna
þess að mótþróinn á móti Eng-
lendingum sé svo mikill, heldur
vegna þess að 90 af hundraði af
þjóðernislega sinnuðum írum,
gjöra sér það ekki lengur að
góðu, að Sir Edward Carson, og
nokkrir aðrir prótistantiskir ír-
Winnipeg Electric Railwav Co.
heitir borgarbúum hlýrri stræt-
isvögnum, það sem eftir er vetr-
ax-ins. Á mánudaginn, var lesið
upp á fundi yfirbæjan-áðsmanna
(Board of Control) , bréf frá hin-
um ný.ja forst.jóra Winnipeg Elec
tric Railway félagsins, Mr. A.
W. McLimont, þar sem hann
skýrir frá, að félagið hafi nýlega
fengið í þjónustu sína sérfræð-
ing, til þess að vinna að endur-
bótum á hitunar fyi-ii-komulagi
strætisvagna. Mr. Limopt telur
léleg kol, og skort á æfðum starfs
mönnum, orsökina til þess, að
eigi varð unt að halda vögnunum
eins hlý.jum og átt hefði að vera.
Nú segir Mr. Limont, að hinn
ný.ji sérfræðingur félagsins, hafi
Á fimtudagskvöldið hinn 3. þ.
m. var eftirminnileg samkoma
haldin i Neðri-sal Goodtempiara
hússins á Sargent Ave. hér í
borginni. — Komu þar saman
yfir eitt hundrað og fimmtíu
ættingjar og vinir hermanna í
223. herdeildinni, flest íslending-
ar, konur og karlar, sem búsett-
ir era í Winnipeg. Hjálpamefnd
deildarinnar gekst fyrir sam-
komu haldinn. og.hafði hun látið UetoKní'ái.
skreyta salinn fagurlega.
Skemtiskráin var stutt en
falleg. Má fyrst nefna 2 söngva,
er Mr. P. Bardal söng, ljómandi
vel, eins og honum er lagið. pá
ílutti séra Björa B. Jónsson
fagra tig áhrifa mikla tolu.
Eldri sonur séra B.jörns var einn
af hermönnum 223. deildarinnar
Fólkið skemti sér við samtal
lengi fram eftir, allir höfðu
ánæg.ju af að minnast vina og
vandamanna. Drengirair í skot-
gröfunum voru viðkvæmt og
kært umtalsefni, öllum viðstödd-
| um. parna fundu allir að þeir
| áttu eitthvað dýrmætt sameigin-
legt. Og þess vegna var sam- j
Ikoman í heild sinni svo innileg
og hlý. — Margar fjölskyldur
komu með böm sín með sérþ
þau skemtu sér sjálf, og juku áj
lánægju annara.
Forstöðunefndin hafði séð |
fvrir rausnarlegum og ljúfengum
veitingum.
Pessari ánægjulegu stund, sleit'
eigi fyr en mjög var liðið á j
kvöld. Margir létu í l.iósi þá ósk
að mega hafa aðra slíka slcemti j
st'ind, áður en langt um liði; en
allir litu glöðum vonaraugum til
þeirrar stundar, er “drengirair”
yrðu aftur heim komnir, sigri
hrósandi af hólmi. í samkomu-
lok sungu allir brezka þjóðsöng-
inn: “God 1 save our splendid
Emil Walters
Ungur listamaður.
Foreldrar Mr. Walters vora
þau Páll og Björg Walters í
Winnipeg. Páll var velþektur
gull- og silfursmiður og Björg
var kenslukona í listasaum og
kendi einnig að mála.
Páll dó þegar Mr. Walters var
ungbarn, og var hann tekinn til
fósturs af Mr. og Mrs. G. Christ-
ianson, sem fluttust frá Winni-
peg til Garðar, N. D. þegar hann
var 11 ára. Seinna fluttust þau
þaðan til Wynyard, Sask.
Snemma hneigðist hugur Mr.
Walters að því að mála og fékk
hann sína fyrstu tilsögn þar í
gömlu kofaskrifli, í þeirri list,
en það var nægilegt til þess að
gjöra löngun hans að læra mál-
aralistina enn þá sterkari.
pegar Mr. Walters var 17 ára
hafði hann safnað dálitlum pen-
ingum og bjó sig til að byrja
nám á listaskólanum (Art In-
stitute) í Ghicago, en þá bilaði
heilsa hans og þótt námslöngun
hans eigi minkaði, heldur magn-
aðist, gat hann ekki byrjað nám
sitt þar, fyr en hann var 20 ára.
par stundaði hann málaralistina
um þriggjfi ára tímabil og vann
þá nálega daga og nætur til þess
að borga kostnaðinn.
Nú langaði Mr. Walters að sjá
og reyna fleira; fór frá lista-
skólanum í Chicago, með heið-
urs viðurkenningu, til Elverhoj
listamannastofnunarinnar / í N.
Y., sem vann heiðui'speninginn
úr gulli á “Pan-American” sýn-
ingunni.
Fljótt
Mr. Walters og eftir þriggja
mánaða nám var honum boðið
að gjörast meðlimur þessarar
listastofnunar og dvaldi hann
þar nálega í tvo ár. f tómstund-
um sínum lagði hann sig eftir
gull og silfui'smíði — handgerðu
- Ávann Ivunv ■sér
svo mikið álit fyrir smíði sitt að
listamannastofnunin hefir nú
sent hann vestur til Chicago til
að fullnuma hann í þeirri list hjá
Mr. J. Peterson, sem er alþektur
Emil Walters.
fyrir listasmíði sín úr gulli og
silfri; dvelur hann þar til vors,
en þá mun hann aftur taka til
óspiltra málanna við málverk
sín, því að vor og sumar mál-
verk era uppáhald hans.
í seinni tíð hefir Mr. Walters
ferðast töluvert um Bandaríkin
og austur Canada, sérstaklega til
að skoða og kynna sér merkustu
listasöfn um þessar slóðir og
auka þekkinguna á málaralist-
inni.
Enda þótt Mr. Walters sé
fæddur og uppalinn hér vestan
hafs, talar hann góða íslenzku,
ann öllu, sem íslenzkt er og kepp-
ir að því marki að verða íslandi
til sóma.
Mr. Walters er vel meðalmað-
bar þar á hæfileikum j ur á vöxt, jarpur á hár, hefir
skarpleg, blá-djúp augu, síhugs-
andi og sístarfandi, en fátalaður
að jafnaði, þó fyndinn og fjörug-
ur ef svo ber undir.
Brennandi námslöngun og
dugnaður til að komast áfram
hefir nú þegar gefið þessurn
ur.g«r nranní 'sstli- niéð&I íleti'i
listamannafélaga.
Óskandi er að framtíð hans
verði enn þá bjartari, til heiðurs
fyrir hann sjálfan, ættmenn og
vini, land vort og lýð.
Corp. M. Sigurðson.
Frakklandi 26. nóv. 1917
men
Með laufvindum.
(Til H. H.)
Með laufvindum, svanurinn syngjandi,
sendi eg hug rninn til þín,
par sem þú situr í sáram
og sólroðans litskrúð á tindum dvín; (
sendi þér þöklc fyrir æskunnar óð,
óminn af þróttarins snarkandi glóð;
— þökk fyrir blóðdropa blæðandi unda
og bending úr hafísnum mannkynsins þjáninga stunda.
Kvöldgola ljúflega líðandi
lyftir úr draumanna sæ
glitrandi sólhvörfum sumai's: .
syngjandi vor er í hverjum bæ,
gróanda stefnir á hildi og hel,
hlífamar styrkir í vetrarins jel,
dáðlausa lognmollu úr landinu hrekur,
lífsanda fagnandi, starfandi alstaðar vekur.
Sál þín í vorblævi vakandi
vörð haldi um ættlandsins glóð
meðan úr suðrinu sæla
sumarið flytur sín dýru ljóð:
meðan vor ættjörð ber höfuðið hátt
við hlíðanna voi'söng í dagljósri nátt
leiði þinn hugur í ljóðhreimi svifinn
lundstóra æsku til sóknar á bröttustu klifin.
—Óðinn.
Kæra Mrs. Sigui’ðson:
Mér finst það skylda mín, að
sitrifa yður nokkrar línur til þess
að tjá yður hluttekning mína út
af falli manns yðar, og þeirri
miklu sorg, sem það hefir hlotið
að valda yður. Eg átti því láni að
fagna að eiga þennan fallna
mann yðar að vin. — Magnús
var mér meira en vinur, hann
var mér sem bróðir, og héldu
menn víst, að við hefðum verið
skilgetnir bræður, því okkur var
gefið tækifæri á því að vera sam-
an í blíðu og stríðu og óþarít er
að taka það fram, að þau hlunn-
indi voru frá okkar hálfu þakk-
látlega notuð, þar til að Magnús
féll 13. nóvember 1917. pannig
hefir þá þessi hugprúði vinur,
með gleði gefið lífið fyrir hug-
sjónir frelsis og mannréttinda
Hann varð fyrir skoti og beið
samstundis bana af.
Jarðarför hans fór fx'am næsta
dag með þeirri viðhöfn, sem ner-
manni og hetju sæmdi.
Pte. Sigurbjöm Gíslason
sonur Gísla Jónssonar og Vil-
borgar Ásmundsdóttur frá
Njarðvík í Borgarfirði, Norður-
Múlasýslu. Sigurbjöra er fædd-
ur 21 júní 1890, við íslendinga-
fljót í Nýja íslandi. Sigurbjörn
vann full 6 ár hjá C. P. R. félag-
inu. Eftir fjögra ára starfa þar
tók hann próf í vélfræði.
Sigurbjörn er einn af þeim,
sem C.P.R. félagið hefir sent til
Frakklands sem vélstjóra. Sig-
urbjörn fór frá Winnipeg í apríl
1917. Kona Sigurbjöms er af
þýzkum ættum, lifir hún með
tveimur böraum er þau eiga að
505 Dufferin Ave., Winnipeg.
Hans utanáskrift er nú:
Corp. Sam Gillies, No. 2125355,
No. 13 Can. Light Operatory
Co., R.E.B.E.F., c.-o. Army
P.O., London, England.
Séra Björn B. Jónsson forseti
kii'kjufélagsins fór suður til
Minnesota á sunnudaginn var.
Hann var beðinn að koma suður
,, , , * * , til þess að jarðsyngja Sesselju
Með bæn til guðs um að hann „... ..., , Q. , „
. , , . % * ., Biornson foðursvstur Sigurðar
megi styrkia yður og varðveita J .
í þessum yðar raunum, og leiða
yður og blessa á ókomnum æfi-
árum.
Með vinsemd og vii'ðingu.
294098 Pte. S. E. Sigurðsson.
Andersonar verzlunannanns i
Minneota, og einnig Mrs. Carl
Nielson, íslenzka konu, senx á
unga aldri hefir verið svift í
burtu frá hóp ungra bama.