Lögberg - 30.05.1918, Síða 1

SPIERS-PARNELL BAKING CO.
ábyrgjast yður
fulla vigt, beztu vörur fyr-
ir lœgsta verð sem verið
getur. REYNIÐ ÞA!
TALSÍMI: Garry 2346 - WINNIPEG
Þetta pláss er til sölu
Talsímið
Garrv 416 eða 417
*
31. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 30. MAl 1918
NUMER 22
Lieut. Magnús A. S. Breiðfjörð
vinnur Military Cross.
Samningar komnir á.
Magnús er sonur Sigurðar
Mkgnússonar Breiðf jörð og Krist
bjargar Guðbrandsdóttur, sem
búa skamt frá Churchbridge,
Sask. Hann fór með fyrsta
Canadiska sjálfboðáliðinu 1914,
en er til Englands kom fékk hann
stöðu sem Lieutinant í enska
hernum og hefir verið með )?eim
her síðan. Hann hefir verið í
mörgum bardögum þessa stríðs,
bæði við Hellusund, Afriku og á
Frakklandi. Á Frakkiandi hefir
hann verið síðan í marz 1917.
Magnús var 3 vikur stöðugt í
stóra slagnum í vor á Frakklandi
og þá var það að hann vann sér
inn Military Cross. Hann er í
Machine Gun deildinni.
BANDARIKIN
Guðjón Abrahamson
Valdimar Briem Abrahamson
Foreldrar þeirra eru Friðrik
Abrahamson frá Hlíðarhaga í
Eyjafirði og Sigríður Árnadóttir
frá Espihóli í sama héraði. pau
fluttu til Canada árið 1887 og
voru fyrst í Nýja íslandi, en
fluttu þaðan til Pipestone-bygð-
ar 1892 og hafa átt þar heima
síðan.
peir bræður eru hinir mestu at-
gerfisanenn til sálar og líkama, 1
sem þeir eiga kyn til.
Báðir eru bræður þessir fædd-
ir í Pipestone-bygð og hafa átt
þar heima að mestu leyti þangað
til þeir innrituðust í Canada
herinn.
Guðjón, sá eldri, innritaðist í
febrúar 1916 í 100 Grenadiers.
Hann hefir vegna heilsulasleika
ekki farið til vígstöðvanna á
Frakklandi, en starfar á Eng-
landi.
Valdimar innritaðist í desem-
ber 1917, fór til Englands í janú-
ar og var þar um hríð, en er nú
kominn til Fnakklands fyrir
nokkrum vikum. —
Allir hinir mörgu kunningjar
og vinir þeirra bræðra óska þeim
blessunar í hinum þýðingarmiklu
störfum þeirra, og vænta þess
innilega að sjá þá koma sigrandi
af hólmi og heila á húfi að stríð-
inu loknu.
FRAKKLAND
V estur-vígstöðvarnar
Á mánudaginn hófu pjóðverj-
ar ákafa árás á varnarvirki sam-
bandsmanna í Frakklandi, eink-
um þó á það svæði, er liggur með
fram Aisne ánni, en á milli Vailly
og Berry-Au-Bac, um tuttugu
mílur á breidd. pjóðverjar voru
miklu mannfleiri á þessum stöðv
um og sóttu að Bretum og
Frökkum af hinni mestu grimd
og spöruðu lítt lið sitt. — “Free
Press” segir í gærmorgun, að
pjóðverjar þykist hafa tekið
15,000 fanga af liði samherja og
all-marga bæi og smáþorp í á-
hlaupi þessu. pessu mótmæla
siðari fregnir, en viðurkenna að
Pjóðverjar hafi unnið nokkuð á
hér og þar, en hafi jafnframt
orðið að fóma afskaplega miklu,
fyrir svo að segja hvem þuml-
ung lands, er þeir hafi fengið
umráð yfir.
Austur við Vailly, er sagt að
pjóðverjar hafi komist lengst á-
leiðis; telja sum blöðin, að á því
svæði hafi þeir þokað áfram liði
sínu, sem nemi átta mílum.
í kringum Ypres og Montdider
er einnig barist af kappi miklu,
eiga pjóðverjar þar afli að etja
við Ameríkumenn; fóru svo leik-
ar þar, að þýzkarar urðu frá að
hverfa með sinn hlut óbættan,
en skildu eftir í höndum Amer-
íkumanná yfir fjögur hundruð
fanga og all-mikið af vopnaforða
Frakkar og Bretar hófu gagn-
sókn á öllum þeim svæðum, þar
sem pjóðverjar höfðu unnið eitt-
hvað á, og tóku aftur flestar
landspildumar, er þeir urðu að
láta af hendi í hinni fyrri árás
Pjóðverja.
Allra síðustu fregnir segja að
sambandsþjóða herinn, standi
eins og órjúfandi klettur, á öll-
um bardagasvæðunum bæði í
Frakklandi og Belgíu, og að fram
gangi pjóðverja hafi hnekt verið
að fullu í þetta sinn.
Á aðfaranótt miðvikudagsins
reyndu pjóðverjar að gera loft-
flota árás á París, en komust lít-
ið meira en hálfa leið, því Frakk-
ar tóku karlmannlega á móti. —
Mistu pjóðverjar í þeirri viður-
eign 18 kxftför.
CANADA
Skipið “Hito” með 6,500 tonn
af sykri frá Hawaiin eyjum er
komið til Vancouver, er það part-
ur af 25,000 tonnum, sem samið
hefir verið um að Canada fái
þaðan.
pinginu slitið.
Dominion þinginu var slitið
kl. 2.30 á föstudagsmorguninn
var (þann 24. þ. m.). ping þetta
var talsvert afkastamikið og að
sumu leyti einkennilegt og verð-
ur minst á hinar helztu fram-
kvæmdir þess í næsta blaði.
Verkfall í Fort William.
Yfir 300 menn er vinna við að
afferma kolavagna í Fort Willi-
am gerðu verkfall á mánudags-
morguninn sökum óánægju með
vinnulaun sín. Menn 'þessir fara
fram á tíu centa hækkun um
klukkustundina. Kolakaupmenn
og járnbrautarfélögin í bænum,
hafa setið á ráðstefnu til þess að
reyna að jafna þessi mál, og er
gengið út frá því, sem visu, að
verkamenn fái kröfum sínum
framgengt.
Talað er um að Ottawa stjóm-
in muni með lögum ákveða hvað
árlegur gróði mylnufélaganna í
Canada megi vera mikill, er það
gert sökum þess hve feikimikið
þessi félög hafa rakað saman af
peningum, þrátt fyrir stríðs-
skattinn sem á þau hefir verið
lagður. Stjórnin hefir gert ráð
fyrir að beinn hagnaður þessara
félaga megi ekki fara fram úr
11% á innstæðufé þeirra, en að
alt sem þar er yfir gangi til
stjórnarinnar. Hreinn ágóði
sumra þessara félaga síðastliðið
ár var 25%.
Innfluttir ávextir frá Banda-
ríkjunum eru líklegir til þess að
hækka að mun í verði, þó að þeir
hafi sannarlega verið nógu dýrir
áður. Ástæðan fyrir því er aðal-
lega sú, að vöruflutningsgjald
með jámbrautum Bandaríkjanna
hefir verið hækkað um 25%.
Samþykt hefir verið af um-
sjónarmönnum járnbrauta í
Bandaríkjunum, að hækka kaup
allra verkamanna, sem við þær
vinna og nemur sú hækkun frá
1—43%. Laun þeirra manna sem
lægst eru verða hækkuð um 43%
og svo niður í 1%. Alls nemur
þessi launaviðbót verkamanna
$300,000,000.
Félag eitt í New York, sem
heitir Lieder Korz og hefir 900
meðlimi, hefir nýlega samþykt
þjóðhollustu y f i r 1 ý s i n g u til
Bandaríkjanna, einnig var sam-
þykt að breyta nafni félagsins og
velja því amerískt nafn, og að
hver sá maður, sem í orði eða
verki sýnir sig óvinveittur hem-
aðarstefnu Bandaríkjanna skyldi
tafarlaust vera rekinn úr félag-
inu.
Hermálaritari Bandaríkjanna,
Baker, hefir lýst því yfir að spá
sín í síðastliðnum janúar, um það
að Bandaríkin mundu hafa
500,000 hermenn á Frakklandi
um þetta leyti, hafi ræzt, segir
að þeir hafi ekki einasta þessa
upphæð hermanna á Frakklandi
heldur að mun fleiri.
Herméla nefnd Bandaríkjanna
hefir ákveðið að takmarka skuli
innflutning togleðurs til Banda-
ríkjanna við 100,000 tons, til þess
að hægt sé að nota nokkuð af
skipum þeim, er til þeirra flutn-
inga hafa verið notuð í þarfir
stríðsins. Vanalega hafa Banda-
ríkjamenn flutt inn 157,000 tonn
af togleðri á ári og samanlagt
verð þeirrar framleiðslu í landinu
hefir verið $800,000,000 á ári.
pegnskyldu skírteini Frederick
W. Wursterbarth fyrrum póst-
meistara að Lakeview, N. J., hef-
ir verið afturkallað af dómstól-
um Bandaríkjanna, honum gefið
að sök að hann hafi svarið falsk-
an eið þegar að hann afsalaði
sér þýzkum þegnréttindum, og
gjörðist borgari Bandaríkjanna
fyrir 35 árum síðan, Wurster-
barth, hafði í orði\haldið taum
pjóðverja.
Senat Bandaríkjanna hefir
samþykt að veita Wilson forseta
ótakmarkað framkvæmdarvald í
öllurfi málum, sem að stríðinu
lúta, þetta gjörði ‘Senatið með
ölhim atkvæðum gegn tveimur,
og sýnir þetta bezt hve mikils
trausts Wilson forseti nýtur hjá
þjóð sinni.
Póstur fluttur með loftförum
í fyrsta sinn frá New York til
Washington og Philadelphía 15.
maí 1918. Fjögur loftför lögðu
á stað frá Washington, þrjú
þeirra komust alla leið á tiltekn-
um tíma. Bréf frá New Ýork
eru nú flutt með þessum loftför-
um á 3 kl. og 20 mín.
Spánn.
Landf arsótt afar illkynj uð
geysar á Spáni um þetta leyti,
svo að til fullra vandræða horfir
með iðnað og verzlunarrekstur
þjóðarinnar. Er mælt að drep-
sóttin hafi fyrst komið upp í
sjóhernum og dreifst þaðan út á
meðal manna. Alfonso konung-
ur kvað hafa sýkst, eftir að hafa
tekið á móti nokkrum sjóliðs-
forjngjum í höll sinni; liggur
konungur þungt haldinn. Enn
fremur eru fjármálaráðgjafinn
og forseti þingsins alvarlega
veikir. ókunnugt er enn, hvers-
konar plága þetta getur verið.
Verkfallið sem staðið hefir
yfir hér í bænum að undanfömu
á milli bæjarstjórnarinnar og
sumra af verkamönnum hennar,
var til lykta leitt á laugardaginn
var. Eftirfarandi eru samning-
arnir, sem tókust á milli málsað-
ilanna.
Verkamenn bæjarins, sem verk
fall hafa gjört, taki aftur til
verka með því skilyrði að tillög-
ur þær, sem hin sérstaka nefnd
er bæjarstjórnin setti á fundi 13.
þ. m. verði samþykt af báðum
málsaðilum að undantekinni síð-
ustu málsgreininni í tillögum
þeirra er svo hljóðar:
“pað sé skilningur hlutaðeig-
enda aðJiéðan í frá tekur bæjar-
stjórnin á móti tilkynningu
verkamanna um breyting á kaup-
samningum á milli sín og verka-
manna sinna, ásamt ástæðum
fyrir þeim breytingum, 60 dög-
um áður en slíkir samningar falla
úr gildi, og ef bæjarstjórnin get-
ur ekki fallist á breytingarnar,
skal hún og hlutaðeigandi verka-
mannafélög kjósa sína þrjá
mennina hvor. pessir menn taki
svo það sém á milli ber til ítar-
legrar athugunar, og komist að
niðurstöðu fyrir 15. aríl, ef það
ekki tekst, skal nefndin aðvara
bæjarskrifarann, en á meðan slík
rannsókn stendur yfir og þar til
1. maí 1919, má ekki gjöra verk-
fall”.
í staðinn fyrir þessa máls-
grein, sem feld var í burtu, var
sett:
Verkamannafélögin framvísi
til bæjarins reglugjörð sinni
íyrir 1. marz 1919. Og undir
eins og félögin hafa framvísað
reglugjörðinni skal bæjarstjórn-
in í sameiningu við umboðsmenn
frá verkamannafélögunum í sam
eining yfirfara reglugjörðina, og
reyna að komast að samningum
um þau efni sem á milli ber. Ef
að samningar á milli þeirra hafa
ekki tekist fyrir fyrsta apríl
919, skal málið vera lagt í gjörð-
ardóm. f þeim dómi, eða nefnd,
séu fimm menn, tveir af þeim
séu nefndir af verkamannafélög-
unum, og tveir af bæjarstjórn-
inni, en fimti maðurinn, sem sé
forseti nefndarinnar sé valinn, ef
hægt er af nefndarmönnum, en
ef þeir geta ekki komið sér sam-
an um slíkann mann, þá skal
hann vera yfirdómari fylkisins,
eða sá er hann kann að setja í
sinn stað.
Bæjarstjómin og verkamanna-
félögin skulu tilnefna sína menn
fyrsta apríl, en fimti maður-
inn, hvort það er yfirdómar-
inn sjálfur, eða annar sem hann
nefnir 3. apríl. Nefnd þessi rann-
saki málið og reyni að jafna sak-
irnar. og skal hún hafa lokið
verki sínu 29. apríl 1919, en
verkfall má ekki gjöra fyrir 1.
maí 1919.
pessi samningur, eftir að báð-
ir málsaðiiar eru honum sam-
þykkir skal innritast í reglu-
gjörðina ár frá ári.
pessi aðferð, sem hér að fram-
an er tekin fram, skal ráða í öll-
um þeim málum, sem misklíð
kann að koma fram í, á milli
bæjarstjómarinnar og verka-
mannafélaganna, og má ekkert
verkfaill gjöra á meðan á rann-
sókn þeirra mála stendur, og skal
þetta ákvæði einnig innritast í
hina árlegu reglugjörð.
í viðbót við það, sem að
íraman er tekið fram hefir það
orðið að áamkomulagi á milli
beggja málsaðila, að innihald
bréfs Mr. Murray’s til Doctors
Paterson formanns gjörðanefnd-
arinnar sé álitið að vera einn lið-
urinn í þessum samningum, en
það bréf hljóðar svo:
pað er meining verkamanna-
félaganna í Winnipeg, yfirleitt,
að slökkviliðsmennimir ættu ekki
að gjöra verkfall, eða að vera af
þeim krafist að þeir legðu niður
verk sitt, nema að sérstaklega
brýn nauðsyn sé til þess.
Bæjarstjómin krafðist að við
þenna samning væri þessu bætt:
Embættismenn slökkviliðsins
skulu ekki vera meðlimir í neinu
verkamannafélagi, og varð það
að samningum.
,,The Canadian Lutheran Commission
for Soldiers, and Sailors’ Welfare.
Skýrt hefir verið frá því í
“Sameiningunni, að á síðasta
hausti var í Bandaríkjunum
stofnað allsherjar bandalag lút-
ersku kirkjufélaganna þar í landi
til kristilegs líknarstarfs meðal
hermanna Bandaríkjanna, heima
og erlendis, á sjó og landi. Lítil-
lega hefir og í blaðinu verið
skýrt frá hinum mikla og dýr-
mæta árangri þess starfs, sem
lúterska kirkjan í Bandaríkjun-
um hefir unnið og hlotið fyrir lof
alþjóðar og sérstaka viðurkenn-
ingu landstjórnarinnar. Er það
til marks um það, hve vinsælt
það starf er hjá alþýðu þar syðra,
að þegar stjóm Bandalagsins bað
lúterskt fólk í Bandaríkjunum,
að skjóta saman fé til starfsins
að upphæð 750,000 doll., þá kom
saman á einni viku nærri hálf
önnur miljón dollara.
Fyrir milligöngu miðstjómar
allsherjar sambandsins í New
York, vorú forsetar lúterska
kirkjufélaganna allra í Canada
boðaðir á fund í Ottawa, 22. maí,
með því augnamiði að stofna
samskonar bandalag í Canada.
Forsetar og fulltrúar allra deilda
lútersku kirkjunnar í Canada
mættu á fundinum og auk þeirra
tveir menn úr stjóm Bandaríkja
bandalagsins, og enn fremur
framkvæmdarstjóri þess félags,
Rev. J. O. A. Stube, sonur hins
góðkunna formanns norsku kirki
unnar í Ameríku.
á allar herstöðvar í landinu,
einkum spítala og stöðvar helm-
kominna hermanna, og útvega,
í samráði við Bandalagið, á
hverjum stað þar búsettan lút-
erskan prest til að annast um
lúterska hermenn með sérstöku
umboði frá stjórninni. Enn frem-
ur hefir Bandalagið ákveðið að
ráða nú þegar í sína þjónustu
tvo menn, annan í Austur-Can-
ada en hinn í Vestur-Canada, til
þess að gefa sig að öllu leyti við
þessu starfi, ferðast um, kynna
sér ástand og þarfir og koma
skipulagi á starfið.
pað verður meðal annars í
verkahring Bandalagsins, að
safna nákvæmum skýrslum um
lúterska menn í Canadahemum
og sjá um, að hvar sem því verð-
ur viðkomið, hafi þeir aðstoð
sinnar eigin kirkju og eftirlit
góðra manna. Reynt verður að
koma þeim í* kynni við gott fólk
og greiða þeim aðgang að góðum
heimilum. peir eru víða aðkoimn-
ir og öllum þar sem þeir dvelja
ókunnugir, og umsetnir af marg-
víslegum freistingum og spill-
ingaröflum. Sérstaklega verð-
ur reynt að ná til allra sjúkra og
særðra víðsvegar á spítulum og
heilsuhælum, og um fram alt að
vekja og glæða í öllum söfnuð-
um lúterskrar kirkju í Canada
skyldurækni við land og þjóð og
knýja fram alla krafta til hjálp-
ar og líknar nú á þessari neyðar-
tíð.
Á fundinum var stofnað og Fundurinn í Ottawa var all-
lögbundið Bandalag lúterskra merkilegur. pað er í fyrsta sinn
manna í Canada til líknarstarfs i ag málsvarar allra deilda lút-
meðal hermanna. Á ensku heitir ersku kirkjunnar í Canada hafa
það: The Canadian Lutheran att samfund og samvinnu. pað
( ommission for Soldiers’ and Spáir góðu fyrir framtíð kirkju
Sailors’ Welfare. pað stendur í vorrar. Og fyrir þessa samein-
nánu sambandi við félagið fyrir ing um þetta mikla velferðamál
sunnan og verða félögin í sam- 0g- ötula þátttöku í starfi þessu
vinnu'hvort með öðru, þó þau hlýtur vegur lútersku kirkjunn-
séu hvort öðru óháð. ar { landinu að vaxa og hún ná
Hermálastjórnin í Canada hef-j meiru áliti hjá þjóðinni í heild
ir þegar viðurkent hið nýstofn- sinni.
aða Bandalag, sem málsvara lút- Einna minst þeirra kirkjufé-
erskrar kirkju í Canada og hefir laga, sem áttu fulltrúa á Ottawa-
þaf5 í ráðum með sér um þau mál,
sem lúta að siðferðislegu og trú-
arlegu eftirliti með hermönnum.
Stjórnin í Ottawa hefir lofað að
skipa nú þegar lúterskan her-
prest (Chaplain) og skulu em-
bættismenn Bandalagsins til-
nefna hann, og eins þá, er síðar
kunna að verða skipaðir. Varð
það að samkomulagi, að hinn nýi
lúterski herprestur skyldi koma
fundinum, er íslenzka kirkjufé-
lagið lúterska. Var þó forseti
þess kosinn formaður allsherjar
bandalagsins lúterska í Canada.
peirri kosningu tók hann með
það eitt fyrir augum, að geta
orðið þjóðflokki sínum í þessu
landi að liði og verið íslendingum
þarfur í aðstöðu iþeirra við hina
Canadisku þjóð.
—Sameiningin.
ITALIA
Nú stendur yfir svo að segja
uppihaldslays sókn af hálfu Ital-
íumanna gegn Austurríska hem-
um. Á þriðjudaginn réðust
ítalir á varnarvirki Austurríkis-
manna við Capo Sile, á svæðinu
niður með Piave fljótinu og tóku
um tvær þúsundir fanga. Frétt-
ir frá Vienna, neita því að hafa
mist nokkuð verulegt af mönn-
um, en viðurkenna að hafa tap-
að all-miklu af skotfærum og
vistum.
IRLAND
Rússland.
% -----------
Alt annað en álitlegar eru
fréttirnar frá Rússlandi um þess
ar mundir. Stjómleysið og
grimdaræðið svo afskaplegt, að
slíks munu fá dæmi í sögunni.
Hungur og drepsóttir geysa um
landið þvert og endilangt. Svo
hafa pjóðverjar látið greipar
sópa um kornforðabúr hinnar
rússnesku þjóðar, að útlit er
fyrir að gersamlega kornlaust
muni veðra í landinu löngu áður
en til næstu uppskeru kemur, ef
hún <þá á annað borð verður
nokkur, sökum vanhirðu og nið-
umíðslu.
Orð leikur á því að í aðsígi
muni ein stjórnarbyltingin enn á
Iiússlandi, því svo er Bolsheviki
Litlar fregnir hafa borist frá
irlandi frá því að síðasta blað
vort kom út.
Réttarhöld yfir mönnum þeim,
sem 1 varðhald voru hneptir,
hafa eigi enn haldin verið, svo
kunnugt sé. Mr. John Dillon,
foringi Nationalistanna neitar
því harðlega að flokkur sinn hafi
á nokkurn hátt gengið í banda-
lag við Sinn Feiners óaldarmenn-
ina, er teknir hafa verið fastir
cg sakaðir um landráð.
En Sinn Feiners, eða forvígis-
menn þeirra,bera á hinn bóginn
eindregið á móti því, að þeir hafi
nokkuð saknæmt aðhafst, eða
staðið í nokkru leynibralli við
Pjóðverja. Sjálfsagt verða mál
þeirra rannsökuð áður langt um
líður og verða þá tekin af öll tví-
mæli.
Höfuðsakirnar, sem bomar |
hafa verið fram gegn Sinn Feín-
ers foringjunum, kváðu vera þær i
að uppvíst sé nú orðið að þeir :
hafi aðstoðað pjóðverja í því að j
sökkva skipum við írlands strend
ur, ætlað að hjálpa þeim til þess
að skjóta liði á land, og safna
þar að auki hálfri miljón her-
manna, sjálfsagt í því skyni að
berjast með þeim gegn Englend-
ingum.
Geta má iþví svo sem nærri að
Byltingar með Rússum
og víðar.
Sínum vilja framgengt fengið
fólk hefir nú á Rússlandi,
illræmd stjórn til grafar gengið,
gjörvöll þjóðin ráðandi.
Flestir slíkan frelsisroða,
fagran hugðu sigurboða.
“Vandi fylgir vegsemd hverri”.
Veldissprotinn þungur er.
III er harðstjóm, en þó verri
engin stjóm, það sannast hér;
eins og komið er á daginn,
ei það batar þjóðarhaginn.
Ánauðar er óþjált helsi, —
enginn rengir sannleik þann. —
ótakmarkað fíflsku-frelsi
fólkið líka æra kann,
oftast það til öfgða leiðir
og hjá réttu marki sneiðir.
Fullræði í fjöldans höndum
finst ósjaldan hefndargjöf;
leyst úr traustum lögmálsbönd-
um
lendir flest í óráðs gröf;
ótal margir í sem falla,
er sig lýðsins spámenn kalla.
Stofnar þjóðum þrátt í voða
þegnlegt rofið bandalag;
hver vill annan undirtroða
eigin til að bæta hag;
holl svo skyldu-böndin bresta,
bölvun af sem stafar mesta.
Erfitt gengur oft að hemja
eigin fýsnir breizkri sál,
gráðug ágimd, öfund, gremja,
eitrað tendra hatursbál,
siðmenning sem ótæpt eyðir,
og þær betri hvatir deyðir.
Aldrei skyldum óstjórn hylla;
elskum göfug friðarmál;
vorrar tíðar velferð spilla
vondra manna svik og tál,
þrátt sem skapa skemd og voða,
skynsemina fótum troða.
par sem allir ætla að ráða
ei fær þrifist mannleg stjóm;
vanast kraftar vits og dáða,
verður heimsku margt að fóm;
framsókn öll að óráðsfálmi;
ekkert finst af skýrum málmi.
Ef sér lýður á að ráða —
eins og réttur heimtar manns, —
verður að neyta vits og dáða,
varast snörur freistarans,
‘Land skal æ með lögum byggja'
er lán og heiður þjóðar tryggja.
Alfaðir sem alheim ræður,
—aðalráður kærleikans, —
vill að allir eins og bræður
eigi hlut í ríki hans;
sérhver annars hlynni að högum,
helgum eftir kærleikslögum.
S. J. .Tóhannesson.
+++++++ -f-f-M-M-f-f-M-M-M-f
frelsis, skorar á alla flokka í
landinu, konur sem karla, að
taka höndum saman og standa
sem einn maður, gegn hinum
sameiginlega óvini írlands og alls
brezka ríkisins, pjóðverjanum
og hervaldskúgun hans.
Andrew Bonar Law, forseti
f jármálaréttarins og og málsvari
Lloyd George’s stjómarinnar í
neðri málstofunni, lýsti því yfir
á þriðjudaginn, að eins og nú
stæðu sakir, yrðu ekki að sinni
gefnar út af stjómarinnar hálfu
nokkrar opinberar yfirlýsingar,
í sambandi við ástandið á írlandi.
Finnland selt.
Sú frétt kemur frá Kaup-
mannahöfn og er höfð eftir
“Aftenblad”, að Finnar hafi
gjört verzlunarsamning við pjóð
verja, sem gilda á í 20 ár, og gef-
ur pjóðverjum yfirráðin yfir
vei’zlun og fjármálum sínum.
pjóðverjar hafa lofast til þess að
leggja fram peninga til verk-
stjórnin alræmd orðin og illa | pjóðverjar muni hafa lofað fr-j smiðju iðnaðar á Finnlandi, sér-
þokkuð, að um trúa stuðnings
menn hennar mun varla vera að
ræða. peir sem fylgja henni
gera það flestir, sakir hræðslu
við hegningar og píslir. Sagt er
að Bolsheviki hermenn í Ukraine
hafi leikið sér að því að kross-
festa saklausa menn, og brenna
inni börn og gamalmenni líkt og
melrakka i greni. pað virðist nú
því nokkum veginn full-ljóst, að
ekki ætlar það að verða Bolshe-
viki flokkurinn, sem bjargað get-
ur rússnesku þjóðinni, þótt ýms-
ir virtust hafa þá skoðun í fyrstu
um fullu frelsi og margvíslegum staklega þó þess iðnaðar sem að
launum í framtíðinni, eins og therútbúnaði lýtur, og þess sem
þeir hafa heitið Finnum og Pól- Finnar þurfa ekki sjálfir á að
lendingum; en efndirnar hefðu halda, og út er flutlur. Finnar
óefað orðið hinar aomu, og ef
hörmulegt til þess að vita að írar
eða þó ekki væri nema dálítill
hluti þeirra, skyldi láta blekkj-
ast af fagurgala þýzkarans, og
gerast sekir um drottinsvik. —
hafa að sögn gengist inn á það
að leggja pjóðverjum til 100,000
hermenn á meðan að á stríðinu
stendur, ef Rússar kynnu að ger-
ast herskáir og vilja á þá leita.
pýzkir foringjar hafa verið
Mrs. Green, dóttir írska þjóð-: gerðir að kennurum við her-
skörungsins nýlátna John Red-1 mannaskólana á Finnlandi.
mond, hefir fyrir skömmu gefið
út ávarp til hinnar írsku þjóðar,
þar sem hún i nafni réttlætis og
Hershöfðingi Finna, Manner-
heim, hefir harðlega mótmælt
þessum samning, segir fréttin.