Lögberg - 04.07.1918, Blaðsíða 1

Lögberg - 04.07.1918, Blaðsíða 1
SPIERS-PARNELL BAKING CO. ábyrgjast yður fulla vigt, beztu vörur fyr- tr lœgsta verð sem verið getur. REYN IÐ Þ AI TALSlMI: Garry 2346 - WINNIPEG Þetta pláss er til sölu Talsímið Garry 416 eða 417 31. ARGANGUR CANADA Nýtt hryðjuverk. — pjóðverjar söökkva Canadisku skipi.—234 farþegar týna lífi, þar á með- al 14 hjúkrunarkonur. Á mánudagsmorgunin fluttu dagblöð borgarinnar þau hörmu- legu tíðindi, að þýzkir kafbátar hefðu sökt canadisku spítala- skipi er Llandovery Castle nefnd ist um 70 mílur undan írlands ströndum, án nokkurrar aðvör- unar. Fyrstu fregnimar voru ó- Ijósar og voru menn almennt að vona, að fahþegum mundi orðið hafa afkomu auðið, en sú von, því miður, reyndist tál. — Skip þetta hafði innanborðs, að með- taJlinni skipshöfn, 258 manns, og þar af hafa 234 týnt lífi, sam- kvæmt síðustu opinberum skýrsl um frá flotamála stjóminni. Farþegar, því nær undantekn- ingarlaust, tilheyrðu lækna og hjúkrunardeildinni — Medical Army Corps. Á meðal þeirra er fórust, voru 80 embættismenn Iæknadeildarinnar og 14 hjúkr- unarkonur. Llandovery Castie, var skrá- sett Canada skip og hafði flutt særða og sjúka canadiska her- menn um nokkra undanfarna mánuði frá Englandi til Canada, en í þetta sinn var ákipið á leið til Englands. Skipið hafði öll Ijós uppi og merki Rauða kross- ins á báðum hliðum, lýst með rafmagni, er það varð fyrir árás- inni. Náttmyrkur var á og sær all-úfinn, er slysið bar að, og bjargarvonin því næsta lítil, sem raun bar um vitni síðar, þótt flest af fólkinu hafi að líkindum komist í björgunarbátana. Níðingsverk þetta, er eitt á- takanlegt dæmi þess enn, hve ó- stjómlegt heiftaræði pjóðverja er orðið, og hve hörmulega sú þjóð er komin í siðferðislegu til- liti, sem vinnur önnur eins ó- dæma hryðjuverk. Nýlega hefir verið komið á fót í Brandon, velferðarstofnun fyrir böm, og veitir Dr. Fraser ritari heilbrigðisnefndarinnar í Manitobafylki, stofnuninni for- stöðu. Stofnun þessi var opnuð 27. f. m. og flutti settur forsæt- isráðherra Thos. H. Johnson ræðu við það tækifæri og lét í ljósi ánægju sína yfir framgangi þessa máls, og kvað stofnunina vera hina fyrstu þeirrar tegund- ar í Canada. Enginn vafi er g því að stofnun þessi er hin þarf- asta, og mun fá mikllu góðu á- orkað. BANDARHÍIN Fyrsta júlí 1918 höfðu Banda- ríkin sent til vígvallanna 1,019,- 115 hermenn. Eftir upplýsing- um sem forseti Bandaríkjanna, IVVilson gaf 2. þ. m. Forsetinn komst svo að orði: Eg hefi í dag meðtekið bréf frá hermála- ritaranum, sem mér virðist að ætti að vera svo kærkomið hverjum sönnum borgara, að birting þess ætti að gefa þjóð- hátíðardegi vorum, 4. júlí, enn þá dýpri og þýðingarmeiri merk- ingu heldur en hann hefir áður haft. Bréf Mr. Bakers er svo hljóðandi: Hermáladeildin í Wash. 1. j'úlí 1918. Kæri herra forseti: — Meira en ein miljón hermenn hafa nú þegar farið frá Bandaríkjunum til þess að taka þátt í Evrópu stríðinu. Og um leið og eg kynni yður þetta vil eg leyfa mér að gefa yður skýrslu yfir hvenær þessir menn fóru, og hvað.marg- ir í hvert sinn, sem sýnir ljóst hvernig að tilraunir vorar í þessa átt hafa hepnast. Fyrsta skipið, sem flutti fólk frá Bandaríkjunum til herstöðv- anna fór 8. Maí 1917, með því fóru þjónar og hjúkrunarkonur tilheyrandi fjórðu stríðs hjúkr- unardeildinni, ásamt öllum hjúkr unarútbúnaði þeirri deild tilheyr- andi. 20. maá 1917 lagði hershöfð- ingi Pershing á stað til víg- stöðvanna ásamt sínu föruneyti, og svo er tala hermannanna, sem sendir (hafa verið síðan, sem fylgir: í maí 1917.......... 1,718 “ júní 1917.........12,261 “júií 1917..........12,988 “ ágúst 1917 .... 18,323 “september......... 32,523 “ október 1917 .. .. 38,259 “ nóvember 1917 . . 23,016 “ desember 1917 . . 48,840 “ janúar 1918 .... 48,776 “ febrúar 1918 .... 48,027 “ marz 1918..........83,811 “apríl 1918.........117,212 “ maí 1918 ........244,34g “ júní 1918 ........276,372 Sjóflotamenn hafa verið send- ir 14,644 til samans síðan að vér tókum þátt í stríðinu 1,019,115. Tala þeirra hermanna vorra, sem heim eru komnir óvígir, sem fállið hafa og þeirra sem í sjóinn hafa farið er 8,165, og af þessari tölu, eru það að eins 291 sem í sjóinn hafa farið, og eigum vér það að þakka hve fáir þeir eru, sem þannig hafa farist hinni ágætu vörn sjáflotans. Eftir síðustu skýrslum er all- ur hernaðarforði vor í Frakk- landi yfirfljótanlegur og um iðn- aðarframleiðslluna heima fyrir, sem stríðið snertir, er það að segja að hún fer stöðugt vaxandi Newton D. Baker. Svar Wilsons. Hvítahúsinu í Wash. 2. júlí 1918. Kæri hermálaritari: — Bréf yðar frá 1. þ. m. flytur eftir- tektarverðar fréttir, og jafn eft- írtektarverða skýrslu um flutn- ing hermanna vorra til vígstöðv- anna. Sú afkoma hlýtur að vera gleðiefni öllu voru fólki, því hjarta Bandaríkja þjóðarinnar er í þessu stríði, og hún fagnar yfir því, að sjá sívaxandi tölu hermanna vorra á vígvellinum, sem taka þátt í hinu grimma stríði fyrir málefni sannleikans og réttlætisins. Woodrow Wilson. ITALIA italir halda áfram sigurvinn- ingum sínum jafnt og þétt, í við- ureign sinni við Austurríkismenn gerðu Austurríkismenn hvað eft- ir annað hinar hörðustu árásir á fylkingar ítala við Monte di Val Bella, en urðu frá að hverfa með mannfall mikið, og tóku ftalir þar hátt á þriðja þúsund fanga. pá hófu Austurríkismenn aðra atlögu á mánudagsmorguninn í Asiago héraðinu, en ítalíumenn ráku þá af höndum sér hið skjótasta. AIls er talið að ítalíumenn hafi tekið um 46 þús. Austurríkis- manna til fanga í þessum síðustu áhlaupum, en að manntjón Aust- urríkis nemi fulhim tvö hundruð þúsundum á síðastliðnum þrem vikum. — Bretar og Frakkar hafa að- stoðað ítali á stöðvum þessum af öllu kappi, og samkvæmt yfir- lýsingu Baker ' hermálaritara Bandaríkjanna, þá er gert ráð fyrir að Amerískar hersveitir verði innan skamms komnar á vígstöðvar þessar ítölum til frekara liðsinnis. Forsætisráðgjafi ítalíumanna Orlando, hefir gefið út opinbera þakklætisyfirlýsingu til hers síns og sambandsþjóða sinna og kveður ítölsku þjóðina aldrei hafa verið einbeittari né hug- djarfari en einmitt nú. En aft- ur á móti er alt að lenda í bál og brand í Austurríki og Ungverja- landi yfir óförunum. — Og þeg- ar yfirráðgjafi Ungverja reyndi í þinginu fyrir nokkrum dögum að afsaka manntjón það hið ægi • lega, er þjóðin ihaifði beðið í á- hlaupinu og undanhaldinu við Piave ána, þá gerðust ærsl svo mikil í þingsalnum að langur tími leið, unz forseta tókst að koma aftur á skipulagl. Síðari hluta þriðjudagsins réð- ust ftalir á óvina hersveitir, er höfðu bækistöð sína við Piave- ósana og tóku enn all-margt fanga. Má svo að orði kveða að ftalir hafi unnið hvert þrekvirk- ið öðru meira í viðskiftum sínum við Austurríkismenn í seinni tíð. BRETLAND Sprenging all-mikil varð í vopnaverksmiðjunni í Midlands á Englandi, aðfaranótt mánudags- ins. Opinber tilkynning var gefin út í tilefni af atburðinum á þessa leið: “Hermálaráðuneytið lýsir yf- ir því, að á aðfaranótt mánu- dagsins, varð all-hættuleg spreng inðg í Midlands vopnaverksmiðj- unni. Enn er eigi ljóst hve mik- ið manntjón hefir orðið, en búist við að um 70 manns hafi beðið bana og all-margir hlotið meiðsli “Talið er líklegt að nokkrum WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 4. JÚLÍ 1918 NUMER Skarphéðinn á Markarfljóti. ■ .«■ Geislar dagsins glóðu móti glæstum klæðum hildar báls. Harðfengir í hjörva róti héldu beint að Markarfljóti Kári’, og svinnir synir Njáls. Hugðu Þráinn seinn til sátta sækja fimm í móti átta, deyja eða duga frjáls. Héðinn vaskur var þar fyrstur veginn mældn augun snör, Rimmugýgi brúna byrstur bar hann nú, til víga þyrstur, svall í taugum táp og fjör. Klæddur var hann kápu blárri karlmannlegur, öðrum frárri, sinnið brann í svaðilför. Milli ísa straumur stríður stinnra drengja hefti skeið. Langt finst þeim sem búinn bíður, blóðið trylt í æðum sýður, hetjan engri hættu kveið. Líkt sem kljúfi loftið örin létt, um öxl með reiddan hjörinn Skarpliéðinn tók skemstu leið. Út á svellið svifa hraður svinnur tók liann geysi sprett, hug og þreki hertýgjaður hefir aldrei nokkur maður frægra mark á ferðum sett. Ýturmennið orku snara álnir tólf á milli skara yfir strauin sér lyfti létt. Þar mót átta einn hann rendi exin bitur gnæfði hátt, lagið þétta Þráinn sendi þar ei stoðar fjöldans kendi móti Héðins hug og mátt. Fáir greiða höggið hraðar hjörinn nam í tönnum staðar, hinir fengu hjartaslátt. j® Tleill af skæðum víga velli vina sinna komst hann til. Þráinn firtur eymd og elli eftir lá á köldu svelli, fjöri rúinn fleins í byl. Kári mælti: “Knátt er farið”. Kappinn gaf í ljóðum svarið: “Sýnið Hrapp og hinum skil”. Þegar grimm og blóðug brenna bólið frfða huldi mökk, þung var Héðins hinsta senna hamlað vörn, og sverð að spenna heljar þruma dundi dökk. Geymdu þjóð í gullnu móti garpinn, sem á Markarfljóti milli skara skeiðið stökk. M. Markússon. hluta verksmiðjunnar verði bjargað, ásamt miklu af her- gögnum. Vinna í verksmiðjunni hefst á ný eftir tvo daga”. “Stúlkur, sem í verksmiðjunni unnu, sýndu sérstaka hugprýði og kjark, er slysið bar að hönd- um, og heimtuðu að halda áfram verki tafarlaust. All-mikið af vara-vinnukrafti var fyrir hendi svo telja má víst að slys þetta hafi eigi teljandi áhrif á her- gagna framleiðsluna í heild sinni Baron Rhondda dáinn. Baron Rhondda (David Alfred jThomas) lézt um dagmálabilið á miðvikudagsmorguninn. Hann hafði verið skorinn upp við vatns sýki fyrir skömmu, og gerðu menn sér alment góðar vonir um bata, en á þriðj udaginn tók hon- um all-mjög að hnigna og smá dró af honum allan þann dag og nóttina á eftir, unz hann andað- ist kl. 9 hinn næsta morgun. Baron Rhondda var maðurinn sem kom í framkvæmd matseðla kerfinu á Englandi og í miklum hluta íbrezka veldisins. Vann hann með því afreki alþjóðar þökk, og jafnvel þeir menn, er í fyrstu andmæltu harðlega tak- mörkun á vistasölu, gengu eftir lítinn tíma í lið með honum og töldu aðferð hans þá heillavæn- legustu í hvívetna. Um það leyti, sem Baron Rhondda var skipaður vistar- stjóri í júní mánuði 1917, var að verða vistarskortur all-tilfinnan- legur á Bretlandi hinu mikla. Kafbáta'hernaðurinn þýzki, gerði usla all-mikinn á sviði vöruflutn- inganna og Bretland hafði á sama tíma stórkostlegan her í Frakklandi, sem að sjálfsögðu útheimti afarmikið af vistum. Fólkið heima fyrir var farið að verða óánægt. péttskipaðar ijylkingar kvenna og barna stóðu svo klukkustundum skifti í borgunum, úti fyrir matvörubúð- unum og óánægju raddirnar gerðust stöðugt háværari. Maðurinn, sem tókst á hendur að leiða þjóðina fram úr þessum vanda var David A. Thomas, að- al-framkvæmdarhtjóri Cambrian kolanámu félagsins. “Mér er grunur á”, sagði hann við vini sína í Welsh, “að Lloyd George hafi neytt mig til ’þess að takast á hendur starfa þenna, sem hing- að til hefir af mörgum verið tal- inn óframkvæmanlegur, vegna þess að hann — sjálfur forsætis- ráðherrann hafi haldið að eg hefði nashyrningshúð! Eg ætla að taka við starfanum eins og meðráðamaður fólksins — vinur þess, einkum þó hinna fátækari” bætti hann við. Hann lýsti því yfir um leið, að hann væri einráðinn í því að stemma stigu fyrir óeðlilegum, óleyfilegum gróða og fjárglæfra- bralli i sambandi við sölu fæðu- tegunda í ríkinu. Hans fyrsta verk var að koma á fullum jöfn- uði á vista úthlutun og ákveða hámarksverð matvörutegunda. Svo heillavænlegan árangur bar þessi ráðstöfun hans, að inn- an fárra vikna var óánægjan horfin, fólkið hætt að þyrpast saman frammi fyrir matvöru- búðunum og vistamálum þjóðar- innar borgið. Barón Rhondda lagði á sig meiri vinnu í þarfir þessa máls. en heilsa hans leyfði; hann hafði ávalt verið elju og afkastamaður Hann var ávalt reiðubúinn að fóma öllu í þarfir þjóðar sinnar •— og með annan eins vanda og þjóðin horfði fram á um þessar mundir, taldi hann það beina skyldu að fórna lika heilsu og lífi ef á þyrfti að halda. Dæmið sem hann gaf með æfistarfi sínu er fagurt, og nafn hans mun lengi blessað verða, í endurminningu hinnar brezku þjóðar. David A. Thomas — síðar barón Rhondda, var fæddur í Adare á Wales, 26. marz 1856, og átti faðir hans þar auðugar kolanámur. Að föður sínum látnum tók hann við yfirstjóm Cambrian námu félagsins, og hafði þann starfa með höhdum jafnan síðan. Hann var kosinn á þing í Cardiff kjördæminu, og neitaði tvisvar aðalstign. Árið 1882 kvongaðist barón Rhondda, og gekk að eiga Miss Sýbil Haig frá Penithon og eignuðust þau eina dóttur barna. Fimtugs afmæli séra Friðriks Friðrikssoitar. Hann átti fimtugsafmæli 25. maí, og völdu metin það tækifæri til þess aö votta honum þakkir og viöur- kenningu fyrir hiö mikla og ágæta starf, sem hann meö einstakri ósér- plægni hefir unniö fyrir æskulýö þessa bæjar og þessa lands um langt áraskeiö, þvi ltann er bæöi stofnandi K. F. U. M. hér á landi og hefir veriö aöalleiðtogi þess alt til þessa. Um morguninn var hann vakinn af söngflokki K. F. U. M., er Jón Hall- dórsson bankaritari stýrir, og söng flokkurinti úti fyrir gluggum séra Friöriks lag, sem hann hefir sjálfur samiÖ fyrir nokkrum árum viö 24. sálm Daviðs: “Þér hlið, lyftið höfð- um yðar’- o. s. frv. En kl. 10 um morguninn fékk hann heimsókn af stjórn K.F.U.M., sjö mönnum, Kn. Zimsen !x>rgarstjóra, séra Bjarna Jónssyni, Guöm. Ásbjarnarsyni kaupnt.. Sigurj. Jónssyni bóksala. Haraldi Sigurðssyni verzlunarm., Pétri Gunnarssy»i kaupm. og Sigurb. Þorkelssyni kaupnt., er færðu honum gjöf frá félaginu. 2,000 kr. í gulli, og v’oru jJ>ær afhentar í tveimur sjó- vetlingum. Kl. 12 utn daginn kom sendinefnd frá bxjarstjórn Reykja- víktir, Kn. Zimsen borgarsíj., Sighv. Bjarnason bankastjóri, forseti bæjar- stjórnar, og Ben. Sveinsson alþm., varaforseti hennar. Færðu J>eir honum 10 þús. króna gjöf frá bæn- um ásamt ávarpi, er séra Lárus Hall- dórsson hafði skrautritað. Afhenti forseti bæjarstjórnar gjöfina meö ræðu, en séra Friðrik svaraöi. Ávarp- ið er svo hljóöandi: ‘‘Bæjarstjórn Reykjavíkur notar kærkomið tækifæri á finitíu ára af- mælisdegi yðar til að votta yöur þakklæti fvrir hið þarfa og blessun- arríka starf, sem þér um langt skeiö hafið leyst af hendi fyrir æskulýö bæjarfélagsins. — Sem sýnilegan vott J>essa þakklætis leyfir bæjarstjórnin sér aö senda yður 10,000 króna gjöf til ráðstöfunar fyrir starfsemi félags yðar K. F. U. M„ hér i bænum, á J>ann hátt, sem yður J>ykir bezt henta, og óskar jafnframt yður og starf- semi félagsins góös gengis á komandi árum.’’ Undir ávarpinu standa nöfn allra bæj ar fulltrúa Reykj aviku r. Præp. hon. Þorvaldur Jónsson frá Isafirði færði séra Friðriki 1,000 kr. gjöf frá sjálfum sér til útbreiðslu K. F. U. M. i framtíðinni, sérstaklega á ísafirði. Margt og margs konar gjafir kornu auk þessa, þar á meðal söngvél, mikU og dýr»með Edisons gerð, frá nokkr- um vinum séra Friðriks, prestshempa og kragi. frá konum í K. F. U. M., kaffisekkur, frá borgarstjóra, skjala- skápur, frá Haraldi kaupmanni Árna- syni, ítalskt Maríulikneski, frá tveim- ur skóiafélögum, Sigf. Blöndal'' bóka- verði og Þorst. Gíslasyni ritstj., o.s. frv'. Tilkynt var frá Væringjafé- laginu. að gjöf, sem J>að hefði ætlað að senda, væri af sérstökum ástæðum ekki ftillbúin og gæti því ekki oröiö afhent að Jjessu sinni. Heillaóskaskeytin voru fjölda niörg og verða liér sýnd að eins nokk- ur hin ihelztu. Dr. Jón Helgason biskup sendi svo hljóöandi skeyti: “í nafni íslenzkrar kristni og kirkju flyt eg yðttr á 50 ára fæöing- ardegi yðar hugheilar hamingju- og t)lessunar-óskir með hjartanlegri Jtökk til guðs fvrir ávaxtaríkt starf á liðinni tiö ög innilegri bæn um dýrð- legt framhald á hinni komandi, meö yfirgnæfandi náö yður til handa í Kristi Jesú.” Frá sóknarnefnd Reykjavikur kom svohljóðandi skeyti: “Fyrir hönd dómkirkjusafnaðarins í Reykjavík flytjum vér yður á þessum minning- arrika degi httgheilar þakkir fyrir alt yðar fórnfúsa starf í söfnuðinum og ’biðjum guð aö blessa vöur og starf yðar á ókotnntim árum.” Einnig kom skeyti frá Hjálpræðis- hernum, sóknarnefnd Hafnarfjaröar, K.F.U.M í Hafnarfirði, séra Árna Björnssyni í Görðum, íþróttafélagi Rvíkur og fjölda einstakra manna. Frá ónefndum háskólastúdent kom þessi vísa: ' “Nú finnur þú eitthvað af ylnum, sem andar þér sjálfum frá, í hamingju og árnaðaróskum, sem ótal vinir tjá.” Páll Guðmundsson guðfræðingur sendi þetta erindi: “Kæri höldur ! Hálfrar aldar hefttrðu runnið skeiö, og unnið sveiginn þann. er sómir enni; sigurmerkið í lífs þíns verki, ást og virðing ótal bræðra, instu hjartans ]>akkir bjartar, brugðið og fléttaö blessun drottins bezt er prvði hærttnt fríöum.” Frá Indriða Einarssyni og heimil- isfólki hans kom svohljóðandi skeyti: “Hamingjuóskir nteð deginttm. Eg heyri jólnaglöö hringja i norðri og sé i anda Skagafjörð heilagan út í haf og fram í dali. Ásbirningar hlusta undir sverðinum á Hólum og Reyni- stað, hvort ekki þurfi að reka hinn heilaga mann og lið hans burt af staðnum.” Um fcvöldið var samkoma i K.F.U. M. Þar var húsfyllir og salurinn mjög smekklega skreyttur. Samkom- an var sett á sama hátt og venja er til, með söng og bæn. Þar næst flutti séra Bjarni ræöu og á eftir söng söngflokkitr K.F.U.M. sama lagið og nm morguninn, ‘Þ.ér hlið” o. s. frv. Þá sté dr. Jón Helgason biskup í stólinn og talaði til séra Friðriks, en síðan séra Árni i Görðum, frá hálfu K.F.U.M í Hafnarfiröi, og þar næst Kn. Zimsen borgarstjóri, frá hálfu K.F.U.M. i Rvik. Þá söng söng- flokkurinn enn tvö lög, en þar naast steig séra Friðrik i stólinn og þakk- aði, og var síðan samkomunni slitið á venjulegan hátt. Hafði hún farið mjög vel frant. Um daginn sátu gestir séra Frið- riks við kaffidrvkkju hjá móöur Til kaupenda Lögbergs. Kaupendur Lögbergs eru beðn- ir velvirðingar á því hve blaðið kemur seint út í þetta sinn, á- stæðan fyrir því er verkfall það sem prentarar bæjarins gjörðu í byrjun þessarar viku, og sem ekki var útkljáð fyr en á fimtu- dagskveld. Að vísu hefir verkfall þetta ekki náð til allra blaða-prentara þessa bæjar, efi þar sem svo hef- ir staðið á, hefir blaðið eða blöð- in, verið fráskilin bókaprentun- ardeild félaganna, en svo var ekki hjá oss, og urðu því allir prentarar, sem hjá Columbia Press félaginu vinna að taka þátt í verkfallinu. En vér hvorki gát- um, né heldur vildum vér fá ut- anfélagsmenn til þess að hjálpa til að koma út blaðinu, svo það gæti orðið tilbúið á réttum tíma, og ekki var heldur um það að tala að fá blaðið prentað annarstaðar því það kom í bága við reglugjörð prentarafélagsins. Oss voru því allar bjargir bannaðar — urðum að bíða þar til verkfallinu var lokið. Framvegis kemur Lögberg væntanlega út eins og að undan- fömu. Eimskipatélagið. Arsrtikningur Eimskipafélags ts- lands hfir nú veriö lagöur fram og sýnir hann aö félagið hefir grætt kr. 758.351.81 eöa rúmlega miljón á árinu 1917. Innborgaö hlutafé er tal- iö kr. 1,673,351, svo að gróöinn svar- ar til 45% af því og verður það aö teljast glæsileg útkoma. Ariö 1916 varð tekjuafgangur aö ein 331 þús. krónur. Af gróðanunt koma 390 þús. i hlut “Gullfoss” en 315 þús. í hlut “Lagar- foss”. Landssjóösstyrk hefir félagiö haft að upphæö 40 þús. kr. og 12,350 kr. hefir það fengið fyrir útgerðar- stjórn lands :sjóösskipanna. öll fargjöld skipanna hafa oröiö rúml. 1,773 þús. krónur; “Gullfoss” 935 þús. og “Lagarfoss” 838 þús. Inneign félagsins í bönkum og hand- bært fé var um áramótin krónur 1.207.877.81. —Visir. fslend in gadagu ri nn. Forstöðunefnd íslendingadags ins vinnur af kappi miklu að undirbúningi hátíðarhaldsins og lætur ekkert til sparað. pjóðhátíðin í ár, verður haldin í River Park, sem er einn hinn ákjósanlegasti skemtistaður þess arar borgar. Fjölbreyttar íþróttir verða við [ allra hæfi, glímur, kappsund, kaðaltog og kapphlaup. Ágætur hljóðfæraflokkur er leikur margt af íslenzkum lögum, skemtir við og við allan daginn. Frá Vígstöðvunum. í bréfi frá Alfred Albert dag- settu 2. júní sl. segir að hann hafi þá verið við vinnu með menn sína þar sem uppihaldslaus skot- hríð hafi gengið í tvo daga og að pjóðverjar hafi sent gaskúlur í hundraða vís yfir á landsvæði það sem hann með mönnum sín- um var staddur á. Nokkrir af mönnum þeim sem með Mr. Al- bert voru féllu, sjálfur varð hann fyrir gasi, en segir að það hái sér ékki að öðru leyti en því að hann hafi mist röddina, en vonist eftir að hann fái hana aftur. Listamannamót. "New York Times” getur þess aö listaverkasýning sé nú opnuö í Mil- ton, Mass. Sýning sú fer fram ár- lega viö Elverhoj listaskólann. 1 því sambandi er getiö um landa vorn F.inar Jónsson, og aö hann sé nú bú- inn aö fullgjöra standmynd, sem eigi aö setjast upp í Fairmount lista- garöinum í bænum Philadelphia, og er J>aÖ ví-st myndastytta sú, sem Ein- ar hefir veriö aö gjöra af Þorfinni Karlsefni. Blaöiö getur einnig um aö Mr. Emil Walters ætli aö stunda silvur- smiö í Milton í sumar, og aö smíöis- gripir hans verÖi til sýnis á listasýn- ingunni. Ennfremur er sú frétt aö Miss Hólmfríður Árnadóttir. sem frá Islandi kom í fyrra haust, hafi boöist til þess aö veita vikulega til- sögn í islenzku og dönsku viö Col- umbia hásikólann í Nevv York. hans, frú Guörúnu Pálsdóttur, er býr meö honum, og er hún enn ern og frisk. —Lögrétta.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.