Lögberg - 03.04.1919, Blaðsíða 5

lÆGBERG, FIMTUDAGINN 3. APRÍL 1919
6

Að sjóða við
Rafmagn
] er bezt og ódýrast. ji
J
Sparið 25% á kjötreikning ||
og
li
ii
Jí
l|
50% af eldivið.
The Clty Light & Powerjj
54 King St.
I |j
| llllMlillll!!!íí|!HI!lll!lllllllllllll|!llllllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllH!!llllllllll!l!llllllllllllllll!llllillllilllllllllUIHIIIM
Skugga-Sveinn.
Undir umsjón íslenzku Good-
templara stúknnna i Winnipeg,
hefir Skugga-Sveinn, Ihinn kjóð-
kunni sjónleikur séra Matthíasar
Jockumsonar, verið leikinn þris-
var sinnum fyrirtroðfullu húsi,
og verður sýndur í fjórða sinn á
föstudagskvdldið kemur.
Leikur iþessi hefir um langan
aldur notið mikillar lýðhylli, og
verðskuldar hann það fyllilega.
Yfirfleitt má segja að leikurinn
tækist sæmilega, þegar tekið er
tiHit til fþess, að leiikendur allir
eru hlaðnir dagtegum störfum,
og geta því eigi gefið sig við leik-
list nema í hjáverkum.
LeiktjöMin eru falteg — máluð
af hr. Bjama Björnsysni og
Friðriki Sveinssyni-
Ymsir leikendanna fóru sér-
lega vel með hlutverk sín og
sýndu á þeim mjög glöggan
skilning; má þar til nefna óskar
Sigurðisson, er lék Grasa-Guddu.
Fórst honum meðferðin á hlut-
verki sínu svo vd úr hendi, að
vér minnust vart að hafa. séð þar
betur með farið í annað sinn, og
höfum vér þó séð Skugga-Svein
oft leikinn.
Ungfrú Soffía Vigfússon lék
Ástu og tókst mæta vel. — Leik-
ur hennar var eðflilegur og sum-
staðar ’beinlínis hrífandi. Eink-
um þó er hún lagði að föður sín-
um um að leyfa sér að fara á
á Grasaf jalið, og eins þegar hún
fórnar höndum og biður fyrir
Haraldi. parna eigum vér Vest-
ur-íslendingar efni í ágæta leik-
konu. Á því er engi-nn vafi.
Haraldur (Eiríkur ísfeld) var
aftur á móti ekki nærri því eins
vel teikinn. Hreyfingarnar
fremur stirður og viðkvæmmin
hvergi nærri nógu mikil.
Skugga-Sveinn (Páll Hallson)
er afarvandasamt hlutverk, en
þó vai' með það farið dável. Að
visu fanst oss hann eigi vera eins
mikillegur áisýndum og átt hefði
að vera, og röddin eigi nógu djúp
en skilningur teikandans á hlut-
verkinu var góður.
Laurenzius sýslumaður (Haiil-
ur Magnússon) var glæsilegur
ásýndum og talaði einkar skýrt,
en oss þótti framkomá hans held
ur tilbreytingalítil. Hann var
alveg eins aillan leikinn á enda,
og virðist oss þó öhjákvæmiiegt,
að skapbrigða eigi að gæta, þeg-
ar honum er sýnt móðurmarkið
á Haraidi, eða samkvæmt venju
legum skiíningi á mannlegum til-
finningum sýnist mánni að svo
ætti að vera.
Sigurður í Dal (Eiríkur por-
bergsson) iék sumstaðar laglega
en bar þó tæpaist á sér það heldri
manná snið, er búást mætti við
að maður í siíkri stöðu myndi
hafa sýnt á þeirn tímum.
Gvendur S.mali (Bjami Bjöms
son) var þannig úr garði gjörður
að eigi var unt annað en skelli-
hlæja að honum. Hann sýndi
’aulaskapmn allsstaðar eins, var
alt af í samræmi — alt af sami
Gvendur, en stundum fanst oss
hann þó leika heldur mikið.
Stúdentamir ióku báðir sæmi-
lega, en búningar 'þeirra voru af-
ar óeðlitegir.
0®s þótti gaman af að horfa
á leikinn yfileitt. Andinn er svo
hrein-ísfenzkur.—Ymislegt hefði
mátt betur fara, og fer sjálfsagt
betur næst-
Hringhendu verðlaunin.
peir hagyrðingar, sm hugsa
sér að keppa uum verðlaun þau
er ihra. Pálmi í Louisvilte, Ky.,
hefir boðiist til að gefa fyrir bezt
kveðna hringhendu, og sem frá
hefir verið skýrt í blöðunum,
geta sent vísur sínar til S. Sigur-
jónssonar , að 724 Beverley Str.,
Winnpeg, og mun hann sjá um
birtingu þeirra í blöðunum. Sam-
kvæmt fyrirmælum Pálmá skal
skal dómur uppkveðinn í heyran
hljóði á næsta íslendingadegi hér
í Winnipeg, og er því nauðsyn-
legt að al'lar slíkar vísur séu
kornnar til S. S. að minsta kosti
þrem vikum fyrir hátíðardaginn
Um gildi vísnanna dæma þeir
Jón Runðlfsson, O. T. Johnson og
Sig. Júl Jöhannesson.
Pjóðrækinn.
Prá Jóns Sigurðssonar félaginu.
Hinn vanalegi mánaðar fundur
Jóns Sigurðsonar félagsins var
haldinn þ. 4. marz og var hann
vel sóttur, þar fóru fram all-f jör
ugar umræður um minnisvarða
og þjóðræknismálið. pað kom
giögglega í ijós, að meðiimir voru
hlyntir báðum þessum málefnum
og munu reyna að styrkja þau
í framtíðinmi, !þó dálítið séu skift
&r skoðanir félagskona um þau
Félagið hefir aukist að með-
limatölu á síðastliðnu ári, þó það
sé ekki með iþeim fjölmennustu
í fylkinu. Hvað peningalegu hlið-
ina snertir þá voru inmtektir þess
meiri en nokkurs þess konar fé-
lags í borginni.
Afmeefliishátíð félgsins þ. 20.
marz var mjög vel sótt. Félags-
konur eru öllum þakklátar sem
styrktu þær með komu sinni, sér
staklega þakka þær Mrs. J.
Thorvardson fyrir að lána þeim
húspláss, þrátt fyrir þó hún. sé
ekki meðlimur félagsins, og einn
ig þakka þær Mrs- P. Pálmason
fyrir mjög fallegan dúk, sem
hún gaf þeim og dregið var um.
Eftirfylgjandi konur, sem áttu
syni eða menn, eða bæði syni og
tnenn í stríðinu hafa verið sæmd-
ar heiðursmerki félagsins á liðnu
ári.
Mæður, sem áttu syni 1 stríð-
inu: Mrs. F. Johnson, Mrs. A.
OHafsson, Mrs. E. Hansson, Mrs.
Agust Joihnson, Mrs. B. Baldwin,
Mrs. S. Swansom, Mrs. Th. John-
son, Mrs. F. Anderson, Mrs- Kr.
Albert, Mrs. J. Olafson, Mrs. J.
Gottskálksson, Mrs. K. Goodman
Mrs. E. Wilson, Mrs. S. Emson,
Mrs. J. Johnson, Mrs. G. Johnson
Mrs G. Freeman.
Konur sem áttu syni og menn
í istríðinu: Mrs. H. Magnússon,
Mrs. S. W. Ámasom, Mrs. B. Pét-
urson.
Konur sem áttu menn í stríð-
inu: Mrs. J. B. Skaptason. Mrs.
H. M Hannesson, Mrs. K. J. Aust
mann, Mrs. Geo. Selfe, Mrs. C. O.
S. Chswell. Mrs. W. J. Barley,
Mrs. I. C. Mambly, Mrs. G. Jó-
hannson, Mrs. H. Jóhnson, Mrs
Th. Sigurðson, Mrs. H. Hunter,
Mrs. E. H. McNeiL, Mrs. Geo
White, Mrs. Dr. O. Stephenson.
Ef það kynnu að vera einhverj
ir hermenn sem ílengdust fyrir
handanhaf, þá eru aðstandendur
þeirra vinsamtegast beðnir að
senda áritun þeirra til Mrs. J.
B. Skaptason, 378 Maryland St.
svo hægt sé að senda þeim böggla
Félagið er mjög þakklátt ís-
lenzku blöðunum Lögbergi og
Heimskringlu fyrir hvað þau
hafa greitt götu þess með því að
ljá þeim svo mikið rúm fyrir
greinar sínar, auglýsingar o. s.
frv. Sérstaklega þakkar það
Columbia Press fyrir að prenta
jóta kortin ókeypis.
Thorstina Jackson,
frféttaritari félagsins
Wonderland
Myndirnar á Wonderland leik-
húsinu verða engu síðri núna í
vikunni, en tíðkast hefir að und-
anfömu, ef ekki betri. pess-
vegna er rétt fyrir íslendinga að
heimsækja Wonderland, ef þeir
Æfiminning.
6. nóvember síðastliðinn and-
aðist að heimili sánu Windtorst
af afleiðingum influenzunnar,
ekkjan Guðný Jónsdóttir. Hún
var fædd árið 1852 í Hvammi við
CANAWb
nNEsr
THEAWÍ
á annað borð fara á nokkurt leik Káskrúðsfjörð. Foreldrar henn-
hús. . Núverandi eigendur leik- j ar voru þau Jón Árnason, sem
hússins gera sér alt far um að j fengi var hreppstjóri í þeirri
láta sýningarnar fara sem bezt sveit og kona hans pórdís
fram- \ Guðmundsdóttir og voru þau
hjón mjög vinsæl. Hún ólzt upp
GALA WEEK
beginning Mon. april 7.
Matinees Wed. and Sat.
Messers Lee and J. J. Shubert
present
The Greatest Musical Play
The World Has Ever Known
M A Y T I M E
This enchanted romance filled
Orpheum.
hjá foreidmm siínum þar til hún wit(h haunting melodies deligted
! var 21 árs, þá giftist hún manni! New York City for 15 months
-ínum, Jóhannesi Jakobssyni, | Cicago for 6 months
5 months.
Eins og að undanfömuu verð-
ur Orpheum lekhúsið einna fjöi- j um hans ætt veit eg ekki, hann j „
breyttasti skemtstaðui'inn í borgi var fóstui'sonur séra Sigurðar á! ’°f °!1. , triump
inni par em ágætis leikendur Haliloi'mstað; hann sendi Jóhann ; Pi'ovmg i e „ . •. wiii
og bezta söngfólk. Aauk þess es til Kaupmannahafnar á verzl- of the century an N
unarskóla og var hann þar í 3 ár. i get the guaranteed onginal ^ev
pau fluttust til Eskiýjarðar og j York and Ghicago all s ai co^
byrjuðu þar greiðasöluhús og pany, headed by the popu ai
höfðu það í 6 ár, og græddist i baratone
þeim fé, því Guðný var t'ramúr- JOHN CHARLES THOM AS
sarandi myndarleg og dugleg j Caroiyn Thomas and
kona. H|ún gladdi líka margan
eru þar margskonar íþróttasýn
ingar, skrautdansar o. s. frv.
Minning.
Eins og getið var um í Lög-
óergi ifyrir skömmu, andaðist
Mrs. M. W. Sopher frá Riverton
þann 19. febr. síðastl. Andlát
hennar bar að í Winnipeg á heim
jli Mrs. James Robinson systur
hinnar látnu, þar sem hún hafði
verið í nokkra mánuði, og legið
rúmföst allan þanntíma. Líkið
var flutt til Riverton, en áður
var húskveðja háldin í Wpg. af
séra Runólfi Marteinssyni. Lík-
ræðuna við jarðarförina, er fram
fór frá kirkju Bræðrasafnaðar
að Riveifon að mörgu fólki við-
stöddu, flutti séra Jóhann
Bjamason.
Mrs. Sopher var fædd 29. sept.
1866, á Ki’ossholti í Kolbeins-
staðahreppi í Hnappadalssýslu á
íslandi- Skímamafn hennar var
Halfldóra. Foreidrar hennar voru
pórarinn porvaidsson og kona
hans Kristín Jónsdóttir, og ólst
hún upp hjá þeim í Krossholti
þar til árið 1882, að hún fluttist
■með þeim til Nýja íslands. 8. jan.
1895 giftfist hún kanadiskum
manni, M. W. Sopher að nafni.
Bjuggu þau um hríð í Winni-
peg, en fluttu síðan til Nýja ís-
lands, f Riverton höfðu þau
gestgjafahús slíðustu árin. peim
varð þriggja bama auðið, en þau
eru nú ödfl dáin; fósturson einn
áttu þau, sem er á lífi.
Eftirlifandi systkini hinnai'
látnu eru : Ástríður (Mrs. Robin-
son) í Wpg.; Stefán, kaupmaður
í Foam Lake, ogporvaldur, bóndi
við íslendingafljót. pær systur
voru mjög samrýmdar, og í húsi
Astríðar
‘tick'0ts
next Wednesdav. Anrii 2nd.
Prices: Ni.eht. 50c. to 8200
Mats. 25c to 81 -50
MAIL ORDERS NOW
M Jöhn T. Murrav
fátæklmg, sem bar að hennar . tQ the demand for
garði á þeim árum, því hún var f ,, at saie will onen
hjartagóð og viidi öllum gott: tickets the Se&
gjöra. Hún lifði íhjónabandi!
sex og ihálft ár og eignaðist þrjú j
böm, og af þeim eru tvö á flífi,!
Mrs. I. Magnússon í Windtorst
Sask. ‘og Dr. J. Jacöbsson í Wyn- j __
yaixi, Sask. Hún flutti til þessa
íands árið 1894 og eftir að hún torst seldi eign sína í Gi'eenfell
hafði verið 5 ár hér í landi tók 1 býgði sér annað hús í Wind-
hún sér heimilisréttarland út í torst með stórum fallegum garði
I’ipestone bygð á meðal fsltend-1 sem lil[0n sj.\lf ræktaði því hennar
inga þar og reyndust þeir henni hen(jur voru alddrei iðjuilausaar
ágættega veil. Dóttir hennar yar hún eflskuð og virt af öllum
með tvö ung böm sín var hj á sem þektu hana. Dóttursonur
henni yfir sumarmánuðina Hún hennar 10 ára að aldri \ar h.ia
seldi landið og lét byggja mjög henm og var han”
hennar. Hennar er pvi sárt sakn
snoturt hús í Greenfelfl, Sask.,
því hún flutti sig þangað með
dóttur sinni, en nokkmm ámm
seinna fflutti hún ásamt dóttur
sinni og hennar familíu til Wind-
að af bömum og bamaböraum
og af öllum sem þektu hana.
Guð bfessi minningj hennar.
Vina hinnar látnu.
Efti
írmæ
li.
\
Benjamín Gunnlaugur Gunnars-
son, Johnson frá Westbourne,
Man., lézt á almenna spítalanum
í Winnipeg 21- febr. s.l. eftir að
hafa gengið undir tvo uppskurði
við botnlangabóigu, sem hann
fékk upp úr spönsku veikinni.
Fyrri uppskurðurinn sýndist ætla
að hepnast fram yfir alflar vonir
og vorum við foreldrar hans orð-
naut hin látna allrar j m svo vongóð um fufllan bata, og
þeirrar umönnunar og bllíðu, sem guði og lækninum, dr. Brandson,
astúðfleg systir ein fær veitt. ! innilegt þakkiæti. En þá var sú
Mrs. Sopher var góð kona og I von sundurtætt í einni svipan.
samvizkusöm í hvívetna; um-; Víst var, að áiiti lætknanna, nauð
hyggja hennar og reglusemi á j synlegt að gjöra annan uppskurð
heimilinu leyndi sér ekki, og; en sem í’eyndist þannig, að hinir
hlýhugurinn; sem hún bar í | ungu hetju kraftar hnignuðu óð-
brjósti til allra manna, og ástin fluga upp frá því þar til lífið
og skylduræknin til sinna nán-
ustu. er minningin, sem hún skil-
ur eftir vinunum mörgu eftirlif-
andi. og sem seint mun firnast.
Th. Th.
Frá Islandi.
sloknaði, að morgni dags, kl. 11
21. febr. s. 1., sem áður er sagt.
Hann hafði fulfla rænu fram í
andlátið og bjóst við dauða sín-
um. Sýndi hann í gegnum veik-1
indi sín það þrek og hugrekki,
sem að eins á heima í sönnum!
hetju sálum. — Benjamín sál;
var fæddur 20. júlí 1907 nálægt
ísafoldar P. O., Man. (í hinni svo j
kölluðu Marshland-bygð). Hann
var frá unga aldri sérlega
hraustur til heilsuog kvilfla frí.
pví einkar f jörugur og kappsam-
ur. Svo ötuli var hann orðin til
margra verka, að hann gat tekið
pláss fullorðinna í mörgum tilfell
um; því þrek og sterkur vilja-
kraftur fyigdust að hjá honum.
Alflir sem þektu hann álitu, sem
var að hann væri gjörfilegt
mannsefni- Við birtum hér með
hiluuttekningarbréf frá kennara
hans, Miss Davey í Westboume:
Westboume, Man.
24. febr. 1919.
Kæru hjón, Mr. og Mrs. Johnson
Að eins fáar línur til að láta í
Ijósi mína innilegustu hluttekn-
ingu í missisonar yðar Ben. sál.,
sem ætdð var svo í'eiðubúinn að
gera alt sem af honum var heimt
að í kenslustundunum, og ætíð
svo góður í sér. pá varð Ben. mér
Mokfiski er enn daglega og
gæftir góðar. er nú fiskur far-
inn að fálla ihér í verði og þætti
gott ef allai'vörur fóllu svo mikið
Fyrir nokki'um dögum var ísu-
punið seit á 15 aui'a, en nú síð-
ustu dagana efir það kostað 10
aura-
Burðargjöld hækka. pegar
samþykt voru lög á þinginu um
burðargjaldahækkun, leit póst-
meistari svo á, að sú hækkun
næði eigi til póstsendinga innan-
sveitis. pess vegna hefir verið
sama burðargiald hér innanbæj-
ar sem áður. En nú eiga innsveit
isburðargjöld að hækka frá 1.
marz, og kostar þá 8 aura undir
almenn bréf, spjaldbréf 5 aura
og prentað mál 5 aura.
Frá 1. marz verður Reykjavík
skift í 4 bi’éfberaumdæmi. Fær
hver bréfberí 1500 krónur að árs
flaunum og eiga umsóknir að gvo kæ þar að auki naut
vera komnar td postmeistara fyi- oft hans h^ar. _ Hann kom
ir 20 þ. man.
Áfengi alimikið fann lögreglan
í ”Gullfossi“ í senustu ferð hans
og var það eign tveggja háseta
aðaltega, en sumt viidi enginn
kannast við. Var lögregian all-
an daginn að þessu og vann til að
í'ífa þiljur úr skipinu víða og
brjóta. Urðu af því spjöll allmik-
il; en hver á að borga þau ? Pað
mun mikið efamál.
....Dönsk blöð geta þess nýlega,
að fundist hafi mjö auðug kola-
lög í suðurhiuta Grænlands og
að mönnum teljist svo tifl, að kol-
in þar muni vera óþrjótandi.
Kváðu þau vera af sérlega góðri
tegund, jatfm góð og beztu brezk
kol.
pví er bætt við, að kolafundur
flæssi muni geta 'hatft mikil áhrif
kolaverð í Danmörku og er þar
eð gefð í skyn, að Danir ætli að
láta vinna námuna og flytja kol-
in heim.
í
Benjamín G. Johnson.
sér sérstaklega vel og verður
hans því sárt saknað af félögum
hans og kennara.
Ég er yðar einlæg,
Martha Davey.
Við foreldrarnir tregum sárt
okkar elskulega son, ogsystkini
hans trega sárt sinn burtfarna
ílskuluega bróður. — En vér verð
um sem aðrir að beyja vom viija
undir það mikla vald, sem gefur
og tekur, og við tmum því og
treystum að hann verði gefinn
okkur aftur í því landi þar sem
mgin aðskilnaður verður framar
Foreldrar hins látna.
Hve autt og snautt er húsið tjaldað húmi
hvar hjá oss fyr þú brostir vinur kær,
nú ríkir þögn í þínu dimma rúmi
og þaðan fi’amar enginn geisli híær.
Vér syi'gjum heitt, þinn ferili var svo fagur
þar fjör og ljós í hverju spori hló,
já, þú varst hreinn, sem heiður vorsins dagur
með hjartans gfleði von og bemzku ró.
Pín unga sál, var blíður morgunbjarmi
þar blómin gréru næi’ð af vorsins sól,
en nú er hjai'tað hætt að slá í barmi
við hvílu dauðans friður, þögn og skjóJ-
pú kveiktir von, sem vermdi okkar hjörtu
þar vorið fagra byrgði hverja þraut,
nú hnípum við 1 harma rökkri svörtu
á hausti Mfs, en þú ert kvaddur bi'aut.
pú kvaddir okkur, kær þín minning lifir.
við klökk af hjarta þökkum fagra gjöf,
þín sál á hæðum ölflu sti'íði yfir
er eilíf þó að syrti timans höf.
M. Markússon.