Lögberg - 28.08.1919, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 28. ÁGÚST 1919.
7
Agrip
af ræðu Lloyd George.
Á mánudaginn var hélt forsæt-
isráðherra Breta Lloyd George
eina af sínum skorinortu ræðum í
þinginu á Bretlandi. Hann talaði
um fjárhagslega ástandið á Bret-
landi og lýsti því með skerandi
orðum. Sagði hann að stríðið
hefði kostað Breta £40,000,000,000
(8200,000,000,000). “En það sem
óálitlegast er í sambandi við þessi
fjármál,” sagði forsætisráðherr-
ann, “er verzlunarástandið. Að-
fluttu vörurnar nema £800,000,000
umfram þær útfluttu, og þjóð-
skuld ríkisins hefir hækkað úr
£641,000,000 og upp í £7,800,000,-
000.
Um framfarir er ekki að ræða
hjá oss. pjóðinni er búið fall, ef
ekki getur komist lag á verzlun-
arviðskifti vor við aðrar þjóðir.
Vér verðum að auka framleiðsluna
svo, að útfluttu vörurnar séu að
minsta kosti eins miklar og þær
innfluttu. Á öllum svæðum erum
vér að eyða meiru en vér framleið
um. útgjöldin eru alstaðar meiri
hjá oss heldur en tekjurnar. petta
er því miður satt, en þetta getur
ekki gengið.”
Fyrir stríðið sagði Lloyd George
að Bretar hefðu flutt inn £150,-
000,000 virði af vörum umfram
þær útfluttu. Inntektir af inn-
stæðu Breta utan Bretlands sagði
hann að væri £100,000,000 að eins,
þar sem Bretar þyrftu nú að mæta
£800,000,000 skuld, sem þjóðin
stæði í fyrir innkeyptar vörur.
Innflutningsbann það, sem ver-
ið hafði á ýmsum vörutegundum
og gefið iðnaðarmönnum kost á
að framleiða og verzla með vörur,
sem annars mundu hafa verið
fluttar inn af einhverjum, sagði
Lloyd George að yrði upp hafið 1.
september næstkomandi.
Ástandið meðal verkamanna
sagði hann að væri á góðum vegi
með að lagast. Sagði hann að af
í>,600,000 hermönnum sem lausn
hefðu fengið frá herþjónustu þá
væru að eins 350,000 sem atvinnu-
lausir væru.

Nauðsynlegt að auka framleiðsl.
una.
Lloyd George benti á að fjár-
hagslegar horfur á Bretlandi væru
mjög svo alvarlegar, nema því að
eins að eyðslan yrði takmörkuð og
framleiðslan aukin. Eins og nú
stæðu sakir væri Englendingum
ómögulegt að keppa við innfluttar
vörur frá Bandaríkjunum.
Eftirlaun til hermanna, sem
stjórnin yrði' að borga næmu
£100,000,000 á ári. “En þó eru
hin opinberu útgjöld ekki þau sem
ógna ,mér mest,” s’agði forsætis-
ráðherrann, “heldur eyðsla ein-
staklinganna, sem er enn hættu-
legri og erfiðara er að takmarka
heldur en hin opinberu útgjöld.
Einn vegur til þess að bæta úr
þessu væri aukin framleiðsla. En
í öllum greinum í landinu að ak-
uryrkjuframleiðslunni einni und-
anskilinni er eytt meiru heldur en
framleitt er.”
Lán Breta til sambandsþjóða
r sinna..
r
“Vér höfum lánað um fjórar
biljónir sterlingpunda til ýmsra
þjóða, og gefur sú upphæð okkur
um tvö hundruð miljónir í vexti.
Við höfum selt um £1,000,000,000
Virði af verðbréfum til þess að
borga fyrir herbúnað handa sjálf-
um oss og samherjum vorum. Og
við höfum tekið til láns hjá Banda-
ríkjunum og Canada £1,200,000,000
til þeirra sömu þarfa. Og það
sem þjóðirnar skulda okkur að
Rússum meðtöldum nemur £1,800,-
000,000.
Vér verðum að jafna verzlunar-
hallann eða að þjóðin verður að
líða skipbrot. Vér erum að reyna
að gjöra þetta til bráðabyrgða
með því að taka ný lán, bæði pen-
ingalán og vörulán. En þau
vörulán, sem vér verðum að taka,
sérstaklega óunnar vörur og vist-
ir, miða ti^Jæss að gjöra ástandið
enn þá verra en það nú er.
Hvert sem maður lítur, þá eru
útgjöldin að vaxa, en tekjurnar að
minka. Á öllum svæðum er eyðsla
þjóðarinnar að aukast, en fram-
leiðslan að þverra. petta er
óhrekjandi sannleikur. En slíkt
getur ekki haldist.
Kolaframleiðslan í ár verður að
eins 200,000,000 tonn, þar sem að
hún var áður en stríðið skall á
287,000,000, þrátt fyrir það að
30,000 fleiri menn vinna nú í nám-
unum heldur en þar unnu 1914.
Og tonn af kolum, sem kostaði ár-
ið 1913 10 shillings kostar nú 36
shillings. Og eins og allir vita
þá eru kolin undirstöðuatriðið und-
ir iðnaðinum brezka. Útlitið er
því í sannleika alvarlegt, nema því
að eins að eitthvað lagist.
í Bandaríkjunum eru laun
verkamanna hærri heldur en hér
hjá oss, vinnutíminn þar er ekki
l»ngri en hér, og þó er fram-
leiðslukostnaðurinn þar lægri
heldur en hér hjá oss. pegar
þannig standa sakir, er samkepn-
in við vörur sem framleiddar eru
Hrein í meðferð. Seld í Jiverri lyfja-
búð og matvöruliúsum.
undir því fyrirkomulagi oss með
öllu ómöguleg. Og það er engtn
tolllöggjöf sem getur bjargað oss
í þessu sambandi.” “
Eftir að hafa bent á að gangverð
á ensku pundi í Bandaríkjunum
væri nú 17% shillings, hélt for-
sætisráðherrann áfram og sagði
Vér megum ekki lækka seglin.
“Vér getum aldrei bætt úr þessu,
fyr en vér aukum framleiðsluna.
Ef vér ekki gjörum það, verðum
vér neydd til þess að lækka kröfur
vorar til lífsframfærslu. pað er
ekki um neitt annað að velja, eða
þá í þriðja lagi að yfirgefa land-
ið, sem vér börðumst fyrir i fjög-
ur ár.
“Heimurinn er lamaður eftir
ósköpin sem á hafa gengið, en
hann nær sér bráðum aftur.”
“Sem ástæða fyrir því að vinnu-
tíminn yrði styttur, hefir því ver-
ið haldið fram a* framleiðslan
þverraði aldeilis ekki fyrir því.
Vinnutíminn hefir verið styttur
að mun, og það hefir komið á dag-
inn, að framleiðslan hefir þverrað
nákvæmlega í sama hlutfalli. —
Verkamennirnir hafa unnið geysi-
lega mikið á síðastliðnum tveim-
ur árum, en auðsætt er það að ef
framleiðslan verður ekki aukin, þá
getur þeim ekki haldist á því sem
?eir hafa unnið.”
Ásetningur að takmarka
leiðsluna..
ræðumaður að það hefði tilfinnan-
leg áhrif, eins og nú stæði á með
verð á vörum, sem Bretar þyrftu
að flytja inn frá Bandaríkjunum.
Benti hann á að verzlunar sam-
kunda Breta hefði fult vald til
þess að takmarka innflutning á
vörum, sem sökum affalla á gjald-
miðli Breta væri boðin á markað-
inum fyrir lægra verð heldur en
Bretar sjálfir gætu selt þá sömu
vöru.
En í millitíðinni og til reynslu
hefði stjórnin ákveðið að innflutn-
ingsbann á vörum til Bretlands
yrði lyft 1. sept. n. k.
Ræðu sína endaði Lloyd George
með þessum orðum: “Stjórnin
hefir gjört sitt bezta, til þess að
benda á hvað gjöra þurfi. Látum
alla þá sem vilja bjarga þjóðar-
fleyinu taka til ára.”
Mrs. McDonald
pyngist um 20 pund.
Hún segist líta út eins og önnur
manneskja frá því hún fór að
nota Tanlac.
fram-
in tæki að sér að láta vinna í nám-
unum, og benti á verkfallið nýaf-
staðna í Yorkshire, sem hann sagði
að ekki hefði miðað til þess að
jafna sakir á milli námaeigand-
anna og verkamanna þeirra, held-
ur hefði það verið verkfall á móti
stjórninni.
Að skifta landinu niður í deildir.
Lloyd George benti á, að
stjórnin hefði aðhylst samvinnu og
samtakahugmyndir þær, sem fram
Lloyd George benti á að sann-
anir væru fyrir hendi í þá átt að
menn takmörkuðu framleiðsluna
af ásettu ráði, og að það væri lífs-
spursmál fyrir vinnulýðinn, verk-
stjóra og þá sem fyrir iðnaðar
framleiðslu stæðu, að taka höndum
saman til þess að auka sem allra
mest framleiðsluna. Hann sagði
að kenning sú sem héldi því fram,
að eftir því sem menn ynnu minna,
eftir því yrði meira um vinnu og
að fleiri ættu kost á að vinna.
petta sagði Lloyd George að væri
villukenning, sem allir góðir menn
ættu að hjálpa til að útrmýa.
í sambandi við kolaframleiðsl-
una gat Lloyd George þess að
stjórnin, samkvæmt bendingu
allra verkfræðinga aðhyltist þá
stefnu að námaréttindi öll, væri
eign þjóðarinnar. En gat þess
líka að stjórnin gæti ekki aðhylzt
tillögurnar, sem Senkey nefndar-
álitið bygðist á. Sa^ði að það væri
engin sönnun fyrir því að betra
samkomulag og meiri samúð yrði
á milli verkamanna, þó að stjórn-Kheit. til Hafnar til þess að nema
Bjarni S. Lúðvíksson.
pann 21. maí síðastl. andaðist
Bjarni Stefán Lúðvíksson að heim-
ili hr. Jónasar Samúelssonar á
Point Roberts, Wash., og var jarð-
sunginn næsta dag af séra Sig-
urði Óláfssyni. Var hann lagður
til hvíldar í grafreit bygðarinnar
og fylgdi fjöldi fólks honum til
grafar.
Bjarni sál. var borinn í þennan
heim snemma á árinu 1866, og var
því 53 ára gamall er hann dó.
Hann var sonur Lúðvíks Finn-
bogasonar, sem lengi vann við
verzlunarstörf á Húsavík, og
konu hans Lilju Bjarnadóttur frá
Reykjum í Hjaltadal í Skaga-
fjarðarsýslu. priggja ára misti
Bjarni heit. móður sína. Var sá
missir honum það tjón) er hann
beið aldrei bætur. Uppleystist þá
heimili föður hans og var Bjarni
sál. tekinn af einhverju skyld-
fólki sínu, en var svo á hrakningi
mikið af uppvaxtarárum sínum.
prettán ára byrjaði hann að vinna
við verzlunarstörf, og varð það
hans atvinnugrein mestmegnis
upp frá því, þar til s. 1. ár að hann
varð að láta af þeim starfa sökum
heilsubijlunar. Var það aðallega
sinnisþungi er sótti á hann. Árið
1917 misti Bjarni sál. elztu dóttur
sína Lillian, 20 ára að aldri. Fékk
það mjög á hann, því hann var til-
finningamaður mikill, og mun
hann aldrei hafa náð sér til fulls
eftir þann missi.
Innan við tvítugt sigldi Bjarni
verzlunarfræði. Kom svo til ís-
lands aftur og fór til Ameríku ár-
ið 1888, þá tuttugu og tveggja ára
gamall. Staðnæmdist hann fyrst
í Winnipeg, en f^utti svo þaðan
vestur að Kyrrahafi til Seattle,
Wash. par kvæntist hann, árið
1894 eftirlifandi konu sinni, Mar-
gréti, dóttur Kristjáns Hall frá
Borðeyri, en sem ólst upp hjá
Eggert Jónssyni og pórunni Ólafs-
dóttur frá Söndum í Miðfirði.
peim varð tíu barna auðið og eru
hefðu komið að því er þær snertu! níu af þeim á lífi, sex drengir og
verkamennina. Kvað það óefað
sanngjarnt að þeir hefðu rétt til
þess að vera í ráðum með, þá er
um verklegt fyrirkomulag væri að
ræða, og með það fyrir augum
hefði stjórnin skift landinu niður
í deildir, þar seni þetta fyrirkomu-
lag skyldi verða reynt, og ættu
verkamenn að hafa umboðsmenn
sína í stjórn þeirra deilda.
Stjórnin ætlar ekki að kaupa
námurnar.
Forsætisráðherrann sagði að
lög skyldu verða lögð fyrir þingið,
sem heimiluðu stjórninni að kaupa
námaréttindi í landinu, og sem
heimiluðu stjórninni einnig að
stofna sjóð, til þess að aðstoða
verkamenn landsins á braut
menningar og þrifa. En að stjórn-
in ætlaði sér ekki að kaupa nám-
urnar né heldur að láta vinna þær
á sinn kostnað.
“Vér sáum hættu þá, sem þjóð-
inni stafaði af framleiðsluþörf-
inni og ásettum oss að leggja mál-
ið fram fyrir verkalðýinn þegar
um lengd á vinnutíma var að ræða,
lágmark á kaupgjaldi og þátttöku
hans í stjórn iðnaðarins og hlut-
töku hans í ágóðanum.”
Svo mintist Lioyd George aftur
á verzlunarástandið og mælti:
“Vér verðum að gleyma því sem
var, áður en stríðið skall á, en líta
á hlutina eins og þeir eru nú.”
f sambandi við gangverð brezkra
peninga í Bandaríkjunum, sagði
þrjár stúlkur.
Eftir að Bjarni heit. kvæntist
fluttust þau hjónin til Victoria,
B. C., en ílentust þar samt ekki
lengi. Svo bjuggu þau á ýmsum
stöðum hér á ströndinni, en síð-
ustu tíu starfsár hans vann Bjarni
sál. við verzlunarstörf hér á Point
Roberts, og jókst og blómgaðist
verzlun sú stórum eftir að hann
tók við henni. Sýndi það bæði
hæfileika hansk og trúmensku og
bar einnig vott um traust það og
vinsældir er hann naut hjá fólki
yfirleitt.
Fyrir ári síðan fór Bjarni sál. á
spítala í Bellingham, Wash.
Flutti þá fjölskylda hans héðan
nokkru seinna, alfarin til þess bæj-
ar líka. Út af spítalanum komst
hann þó innan skamms, en eftir
læknis fyrirskipan varð hann að
flytja út á landsbygðina. Kom
hann þá hingað til Point Roberts
aftur, til Mr. og Mrs. J. Samúels-
sonar, og var hjá þeim það sem
eftir var af hérvistardögum hans.
Bjarni heit. var drengur góður,
blátt áfram og hreinlyndur, vel
gefinn og greindur maður. Hann
var ætíð fús á að leiðbeina og rétta
hjálparhönd þegar til hans var
leitað, sem æði oft bar við. peir
sem þektu hann geyma því minn-
ingu hans hjá sér með hlýleika og
virðingu.
Friður Guðs hvíli yfir moldum
hans.
“Fyrir fáum dögum” sagði Mrs.
Emily McDonald, að 1598 Pacific
Ave., Winnipeg, “sýndi eg ná-
grannakonu minni mynd af sjálfri
mér, áður en eg byrjaði að nota
Tanlac, og mér hefir farið svo
fram síðan, að hún ætlaði varla að
trúa því að myndin væri af mér.”
Mrs. McDonald, er gift velþekt-
um embættismanni, sem vinnur
við Canadian Pacific járnbrautar-
félagið, hefir búið í Winnipeg síð-
astliðin sautján ár, og má því bú-
ast við að fólki þyki eftirtektavert
að kynnast áliti hennar á Tanlac,
víðsvegar um Canada. “Fyrir
fjörtutiu og fimm árum”, bætir
hún við, “þegar eg var að eins á
sautjánda árinu, fékk eg svo ilt
aðkast af meltingarleysi, að ætt-
ingjar mínir töldu á því tvísýni
hvort eg mundi nokkru sinni ná
mér aftur, þótt eg um stundar sak-
ir kynni að komast í gegn um það,
sem kallað er. Mér skánaði þó
nokkuð í bráðina, en ávalt var
þessi illkynjaði sjúkdómur að gera
vart við sig öðru hvoru, og þá alla
jafna á hærra stigi. En núna fyr-
ir þremur árum ágerðist veikin svo
mjög, að eg teldi mér alls enga von
um bata. Matarlystin fór út um
þúfur, og maginn lenti í þeirri
óreiðu, að eg’mátti ekkert ofan í
•mig láta, nema ögn af mjólk og lin-
soðnum eggjum. Brauð gat eg
með engu móti etií), nema því að
eins að það væri svo harðbakað, að
það væri næstum brunnið til agna,
og samt þoldi eg það þó varla. Mér
þótti kökur og sætindi dæmalaust
góíur matur, en við það varð eg
aiveg að segja skilið. pað var
engu líkara en að alt sem eg borð-
aði yrði undir eins að sýruólgu í
maganum, og fylti hann af gasi.
Stundum kendi eg einnig svo
ákafs hjartverkjar, að mér fanst
alt hringsnúast umhverfis mig.
Gasólgan þrengdi oft svo mjög að
andardrættinum, að eg varð oft að
setjast upp í rúminu um hánótt til
þpss að ná andanum, og stundum
komu fleiri nætur í röð þannig,
að mér kom ekki dúr á auga. Eg
tapaði holdunum svo fljótt, að svo
mátti heita að helzt væri eigi ann-
að eftir skilið en beinagrindin ein.
Höfuðverkurinn kvaldi mig og
blóðrásin var í mesta ólagi.
Einnig kvaldist eg af gigt í ökl-
unum, og stundum bólgnuðu fæt-
urnir svo að eg gat við illan leik
komist í nokkra skó.
“Eg hafði leitað fjölda lækna og
reynt öll hugsanleg meðöl, en
verulega bót meina minna fékk eg
ekki fyr en eg fór að nota Tanlac.
En það meðal hefir líka bygt mig
svo rækilega upp, að nú er eg al-
veg eins og nýsleginn túskilding-
ur. — Með góðri samvizku get eg
því mælt með þessu óviðjafnan-
lega lyfi við hvern, er þjáist á lík-
an hátt og eg hefi gert. Nú er
matarlystin orðin ágæt, mér verð-
ur ekki vitund ilt af neinu, sem
eg borða, og eg kenni hvorki fram-
ar gasólgu né andarteppu. Aldrei
á æfinni hefi eg notið betra né
reglulegra svefns. Hin daglegu
heimilisstörf eru mér nú reglulegt
yndi, í stað þess sem eg sárkveið
fyrir þeim áður. Höfuðverkurinn
og gigtin hafa hypjað sig á brott,
og eg hefi þyngst um full tuttugu
pund. Eg hefði svarið fyrir að
nokkurt meðal væri til í heiminum,
er gæti læknað mig til fullnustu
af jafn langvarandi sjúkdómi, en
Tanlac er lyfið, sem átti í sér
fólginn þann töframátt.
Lanlac er selt í Liggets Drug
Store í Winnipeg, og fæst einnig
í lyfjabúðum út um land, og að
minsta kosti getur lyfsalinn ávalt
útvegað það.—Adv.
Eg vil bæta því hér við, að
ekkja Bjarna sál. og börn þeirra
hafa beðið mig að skila innilegu
hjartans þakklæti frá sér til allra
hinna mörgu, er sýndu þeim sam-
hygð og hluttekningu í sorgum
þeirra og aðstoðuðu þau á einhvern
hátt. En sérstaklega þó til Jónas-
ar Sæmundssonar og Ingibjargar
konu hans, er Bjarni sál. var hjá
eftir að hann kom út af spítalan-
um, eins og getið er um hér að
framan, og sem gjörðu alt er hægt
var fyrir hann. pau biðja gjafar-
ann allra góðra hluta að launa
þeim það, þegar þau þurfi þess
mest við og á þann hátt sem hann
sér þeim fyrir beztu.
Kolbeinn Sæmundsson.
TIL SÖLU.
HVAÐ sem þér kynnuð að kaupa
af húsbúnaði, þá er Kægt að
semja við okkur, hvort heloiur
fyrir PENINGA ÚT I HÖND eða að
LÁNI. Vér höfum ALT sem til
húsbúnaðar þarf. Komið og skoðið
OVER-LAND
H0USE FURNISHING Co. Ltd.
580 Main St.f horni Alexander Ave.
G0FINE & CO.
Tals. M. 3208. — 322-332 KUlce Ave.
Horninu Él Hargrave.
Verzla með og vlrða brúkaSa hú»-
mnni. eldstór og ofna. — Vér kaup-
um, seljum og skiftum á ö’.lu sem er
nokkurs virlSi.
Oss vantar menn og konur tll þesa
að læra rakaraiðn. Canadiskir rak-
ara hafa orðið að fara svo hundruðum
skiftir I herþjönustu. þess vegna er
nú tækifæri fyrir yður að læra þægt-
lega atvtnnugrein oy komast I gúðar
stöður. Vér borgum yður gðð vmnu-
laun á meðan þér eruð að Iæra, og út-
vegum yður stöðu að loknu námt, »em
gefur frá $18—25 um vikuna, eða við
hjálpum yður til þess að koma á föt
“Business” gegn mánaðarlegri borgun
— Monthiy Payment Plan. — Námið
tekur aðelns 8 vtkur. — Mörg hundruð
manna eru að læra rakaralðn á skðlum
vorum og draga há laun. Sparið
járnbrautarfar með þvl að læra á
næsta Barber College.
Heniptjlll’s Barber College, 229
Pacific Ave, Winnipeg. — Otibú: Re-
glna, Saskatoon, Edmonton, Calgary.
Vér kennum einnig Telegraphy,
Moving Picture Operating á Trades
skðla vorum að 209 Pacific Ave Winnt-
peg.
The Ideal Plumbing Co.
Horqi Notre Dame og Maryland St
Tals. Garry 1317
Gera alskonar Plumb-
ing, Gasfitting, Gufu og
Vatns-hitun. Allar við-
gerðir gerðar bæði fljótt
og vel. Reynið osa.
J. J. Swanson & Co.
Verzla með fasteignir. Sjá um
leigu á húsum. Annaat lán og
eldsábyrgðir o. fl.
808 Paris Bulldlng
Piiono Maln 2596—7
A. G. CARTf ft
úrsmiður
GuU og silfurvöru taupmaður.
Selur gleraugu vi? tllru hæfi
prjátiu ára reynsé t i öllu sem
að úr hringjum N g öðru gull-
stássi lýtur. — Q rir við úr og
klukkur á styttr Uma en fðlk
hefir vanist.
206 NOTRE f iAME AVK.
Sími M. 4529 • iVinnipeg, Man.
Dr. R. L. HURST,
smber of Roj 1 Coll. of Surgeons,
L.g., útskrifaöv r af Royal College of
PWslciana, L» don. Sérfræðlngur 1
brjðst- tauga og kven-sjúkdðmurn.
—Skrtfat 30P Kennedy Bldg, Portage
Ava. . V mðt Eaton’a). Tal«. M. 814.
Helmh M. 289«. Tlml tll vlðtals:
kl. 2—, ,g. 7—g a
Dr- B. J. BRANDSON
701 Lindsay Building
Tblbíhonr garrv 320
OrvicK-TfMAR: 2—3 ,
Hslmili: 77« Victor St.
Thlephonk garry 381
Winnipeg, Man.
Dagtals. St. J. 4T4. Næturt St. J. III
Kalli sint á nðtt og degl.
D R. B. GERZABEK,
M.R.C.S. frá Englandi, L.RC.P. frft
London, M.R.C.P. og M.R.C.S. frá
Manitoba. Fyrverandi aðstoðarlæknlr
við hospital 1 Vlnarborg, Prag, og
Berlín og fleiri hospltöl.
Skrifstofa á eigin hospltall, 415—417
Pritchard Ave., Winnipeg, Man.
Skrifstofutlmi frá 9—12 f. h.; 8—8
og 7—;9 e. h.
Dr. B. Gerzabeks elgið hospítal
415—417 Pritchard Ave.
Stundun og lækning valdra sjúk-
iinga, sem þjást af brjöstvelkl, hjart-
veiki, magasjúkdómum, innýflaveikl,
kvensjúkdömum, karlinannasjúkdðm-
um.tauga veiklun.
Vér leggjum sérstaka áherzlu á að
■elja meðöl eftlr forskriftum lækna.
Hin beztu lyf, sem hægt er að fá,
eru notuð eingöngu. þegar þér komlð
með forskriftina til vor, meglð þér
vera viss um að fá rétt það sem
læknlrlnn tekur til.
COLCLKHGE A OO.
Notre Dame Ave. og Sherbrooke 8t.
Phones Garry 2890 og 2691
Glfttngaleyflsbréf seld.
Dr. O. BJORN8ON
701 Lindsay Building
Trlephonk, garry BSÍe
Office-timar: 2—3
HBIMILIl
78* Victor tti eei
rRLHPUONRi GARRY T«3
Wimiipeg, Man.
Dr- J. Stefánsson
401 Boyd Buildirtg:
C0R. P0RTHCE ATE. & EDMOfiTOþ *T.
Stundar eingöngu augna, eyina. nef
og kverka sjúkdóma. — Er að hitta
frá kl. 10-12 I. h. og 2 — 5 e. h.—
Talsímt: Main 3088. Heimili 105
OliviaSt. Talsimi: Garry 2315.
G.&H.
TIRE SUPPLY CO.
Sargent Ave. & McGee St.
Phone Sher. 3631 - Winnipeg
Gert við bifreiðar Tires;
Vulcanizing og retreading sér-
stakur gaumuí’ gefinn.
pað er ekkert til 1 sambandi
við Tires, sem vér getum eigi
gjört.
r Vér seljum brúkaða Tires og
kaupum gamla.
Utanbæjarpantanir eru af-
greiddar fljótt og vel.
íslenzk vinnustofa
Aðgerð bifreiða, mðtorhjðla og
annara reiðhjðla afgreidd fljðtt og vel
Einnig nýjir bifreiðapartar ávalt við
hendlna. Sömuleiðia gert við flestar
aðrar tegundir algengra véla
S. EYMUNDSSON,
Vinnustofur 647—649 Sargent Ave.
Böstaður 635 Alverst-one St.
Undirskrifaður veitir tilboðum
móttöku til 1. október í sex lóðir í
lliverton á fljótsbakkanum, á mjög
æskilegum stað, með Frame bygg-
ingu 24x48, með góðum hitunar á-
höldum. Skrifið eftir frekari upp-
lýsingum. Umslögin skutu merkt:
“Tender Old School Site”.
S. Hjörleifsson, Sec.-Treas.
Lundi School District No. 587
Reiðhjól, Mótor-hjól og
Bifreiðar.
Aðgerðir afgreiddar fljótt og
vel. Seljum einnig ný Perfect
reiðhjól-
Skautar smíðaðir, skerptir og
endurbættir.
i . E. C. Williams
641 Notre Dame Ave.
Phones G. 1154 and G. 4775
Halldór Sigurðsson
General Contractor
804 McDermot Ave., Winnipeg
Dr. M. 8. Halldorson
401 Boyd BuUdlng
Cor. Portage Ave. og Edmonton
Stundar sérstaklega berklasýkl
og aðra lungnasjúkdöma. Er að
finna á skrlfstofunni kl. 11_
12 f.m. og kl. »—4 c.m. Skrlf-
stofu tals. M. 3088. Helmill: 46
Alloway Ave. Talsimi: Sher-
brook 3158
DR. O. STEPHENSEN
Telephone Garry 798
TiJ viðtals frá kl. 1—3 e. h
heimili:
615 Banatyne Ave., Winnipegí
J. G. SNÆDAL, >
TANNLŒKNIR •
614 Somer*et Block
Cor. Portage Ave. eg Donald Street
Tals. main 5302.
BIFREIÐAR “TIRES”
Goodyear og Dominlon Tires ætið
á reiðum höndum: Getum út-
vegað hvaða tegund sem
þér þarfnist.
Aðgerðum og “Vuleanizlng” sér-
stakur gaumur gefinu.
Battery aðgerðir og bifreiðar til-
búnar til reynslu, geymdar
og þvegnar.
ACTO TTRE VtJLCANIZING CO.
309 Cumberland Ave.
Tais. Garry 2767. Opið dag og nðtt
Verkstofu Tals.:
Garry 2154
Heim. Tals.i
Gnrry 2949
G. L. Stephenson
PLUMBER
Allskonar rafmagns&höld, svo sem
straujám víra, allar tegundlr af
gliisum og aflvaka (batterls).
VERKSTOFA: G76 HOME STREET
THOS. H. JOHNSON eg
HJÁLMAR A. BERGMAN,
íslenzkir lógfraeðingar,
Skmfstofa:— koom 8n McArthnr
Building, Portage Avenue
A*itun: P. o. Box 1650.
Telefónar: 4503 og 4504. Winnipeg
Hannesson, McTavTsh & Freemin
Kigfræðingar
215 Curry Building, Winnipeg
Talsími M. 450
peir félagar hafa og tekið að
sér lögfræðistarf B. S. Ben-
sons heit. í Selkirk.
\
Tal*. M. 3142
G. A. AXF0RD,
Málafœrslumaður
503 PARIS BUILDING
Winnipeg
Joseph T. Ihorson^
Islenzkur Lögfræðingur
Heimili: 16 Alloway Court,,
Alloway Ave.
MESSRS. PIIILLIPS & SCARTII
Barristers, Etc.
201 Montreal Trust pidg., Winnipeg
Phone Main 512
Gísli Goodman
TINSMIÐUR
VERKSTŒÐI:
Horni Toronto og Notre Darae
Phonr
Oarry 2988
Htíimllls
Qarry 89
A. S. Bardal
843 Sherbrooke St.
Selur likkistur og annait um útfarir.
Allur útbúnaður sá bezti. Ennfrem-
ur selur hann alskonar minnisvarða
og legstema.
Heimilis T»<»
fikrifutofu Tats.
- Qatrry 2151
Garry 300, 375
Giftinga og , . ,
Jarðaríara-
meÖ litlum fyrirvara
Birch blómsali
616 Portage Ave. Tals. 720
ST JOHN 2 RING 3
J. H. M
CARSON
Byr ti!
AUskonar Uml fyrir fatlaða rnenn,
elnnig kviðsUtaambúðlr o. fl.
Talsíml: Sh. 2048.
338 COI.ONY ST. — WINNIPEG.
JOSEPH TAYLOR
LÖGTAKSMAÐUR
Helmilis-Tals.: St. John 1S44
Skrif stofn-Tals.: Maln 7978
Tekur lögtaki bæðl húsaleiguskuldlr,
veðskuldir, vixlaskuldir. Afgreiöir alt
sem að lögum lýtur.
Skrifetofa. 255 Moln
Frestur er hætfulegur.
Maga s.iiikdÓTnar eru ekkert
bama leikfang. Mörg vand-
ræði í þeim efnum befðu get-
að orðið umflúin, ef sjúkling-
arnir hefðu ekki dregið það
of á langinn, að nota hið rétta
læknislyf. Nafnið á hinu rétta
meðali, er nú orðið á vörum
þúsunda karla og kvenna, sem
hlotið hafa af því óyggjancþ.
heilsubót. Hér er einn af nýj-
ustu vitnisburðunum: “New
Ýörk, 2.0 júlí 1919. Mér hefir
fallið dæmalaust vel við Trin-
er’s American Elixir of Bitter
Wine. Og nú vil eg ekkert
annað meðal nota. Eg get ekki
ráðlagt fólki neitt annað betra
en Triner’s American Elixir
of Bitter Wine. Hað er örugg-
asta lyfið. Yðar, Marv Mu-
lac.” — Ef þú þjáist af höf-
uðverk, taugaveiklun eða mátt-
leysi, þá skaltu biððja lvfsal-
ann um Triner’s American El-
ixir of Bitter Wine, og ekkert
annað, — Við tognun, gigt,
þrota og magnleysi er Triner’s
Liniment langjbezta meðalið.
— Joseph Triner Company,
1333—1343 S. Ashland Ave.,
Chieago, 111.