Lögberg - 01.01.1920, Blaðsíða 2

Bls. 2
LÖGBERG FIMTUADGINN 1. JANÚAR 1920
Verðlauna ritgerðir.
Til þess að efla áhuga nemend-
anna á Jóns Bjarnasonar skóla
fyrir íslenzku-námi, gáfu 'þrír Is-
lendingar, þeir Bjarni Finnsson,
Dr. Jón Stefánsson og Halldór
SigurSsson, verðlaun fyrir bezt úr
garði gjörðar ritgerðir á íslenzku í
öllum iþremur bekkjum skólans.
Tvenn verðlaun voru gefin í
hverjum bekk, fyrstu og önnur
verðlaun. Voru fyrstu verðlaun-
in $10, en önnur $5, og tóku ná-
lega allir nemendur skólans þátt
samkepninni.
þegar nemendur höfðu lokið
við ritgerðir sínar, gengu þær til
dómnefndarinnar, sem voru þeir
séra Björn B. Jónsson, Einar Páll
Jónsson, Finnur Jóhnson og Sig-
urður Vigfússon, og höfum vér
meðtekið dómsúrskurð nefndarinn-
ar í tveimur efri bekkjum skólans,
tiunda og ellefta bekk, og að lík-
indum berst oss úrskurður nefnd-
arinnar um ritgerðir 9. bekkjar
mjög bráðlega.
Ritgjörðir iþær, sem verðlaunin
hlutu birtast hér i
fyrstu eftir Hlíf
landið. Landsmenn íótu að taka íslands í fornöld voru iþeir Gunnar eins og konan gerði sem ... ...
þátt í þessu máli, og margar bæna- á Hlíðarenda og Njáll vinur hans. kyrkja það í fæðingunni. pað er, VeiKincll heÐIlðr
skrár iþess efnis voru sendar til peir héldu órjúfandi vináttu sín á dagsanna , að eg sat lengi högg-
alþingis. petta mál snerti mikið | milli alla æfi, og ætíð þegar Gunn- dofa yfir andstygðar hrópinu frá
hag kaupmanna og gerðu þeir alt ar var í vanda staddur fór hann þessari konu og móður. Hvað
til Njáls sem altaf háfði holl ráð meinar þessi góða móðir? Getur
til að gefa honum, og aldrei brugð- nokkuð hreint og gott, og, óhlut-
Ivirtust vonlaus.
er þeir gátu, til þess að spilla fyrir
því, en loks fékk Jón því fram-
gengt, að verzlunarfrelsi var feng-
ið fyrir ísland 1854.
Annað mál er var mjög áríðandi
fyrir þjóðina var fjárhagsmálið.
Fjárráð ísilands var í höndum
Dana, og þeir gáfu það jafnan í
skyn að tekjur landsins hrykkju
eigji fyrir gjöldunum, og að Dan-
ir yrðu að leggja því til fé árlega.
Jón mótmælti þessu., og bar það
fram að ísland gæti borið sig
sjálft, og hversu æskilegt það
væri að alþingi hefði f járráð land-
sins með höndum. Honuim ávanst
það innan skams að reikningar
l^ndsins urðu miklu gloggri og
réttari en áður.
Hið þriðja mál er hann tók þátt
í var skólamálið sem var ef til vill
mest áríðandi af öllum þessum
má'lum, því að mentun er skilyrði
fyrir framför og andlegu sjálf-
stæði þjóðarinnar. Hann ritaði
blaðinu, þær j mikið um þetta mál í tímariti sínu
Johnson frá og lagði það til að barnaskólar
ust þau ráð Njáls.
drægt staðið þar á bak við. pað er
EN “FRUIT-A-TIVES” LÆKN-
UÐU OG STYRKTU.
2 Rose St., Montreal.
“Eg skrifa þér til þess að láta
Stony Hill og Sigurjón Austmann j væru stofnaðir þar er því yrði við
frá Víðir, Man., sem bæði eru í j komið, að búnaðar skólar væru
10. bekk skólans, og fékk Hlíf; settir á stofn í öllum fjórðungum
fyrstu verðlaun, og Sigurjón önn-1 landsins, að latínu skólinn væri
ur. Siðar munu hinar verðlauna- i fluttur til Reykjavíkur og kenns-
ritgerðirnar birtast hver af ann-jla aukin,. 0g að presta skóli væri
ari og eins munum vér birta eitt- settur á stofn í Reykjavík með
hvað af ritgerðum þeim, sem ekki
náðu verðlaunum.—Ritstj.
Fyrstu verðlaun í lrt bekk.
Eftir Hlíf Johnson,
frá Stony Hill, Man.
þriggja ára námskeiði.
hafðist flest af
Jón Sigur*ðsson
sjá alt þetta
Jón Sigurðsson.
Jón /Sigurðsson er fæddur 17
Smám saman
þessu fram, þó
lifði ekki til að
rætast.
Aðalmálið og það er hann starf-
aði mest fyrir var stjórnarmálið,
sem var barátta íslands fyrir
frelsi sínu. Barátta þessi var
j bæði löng og ströng, en áður en
júní 1811 að Rafnseyri við Arnar-j jón dó auðnaðist honum að sjá að
fjörð Faðir hans var prestur og vonjr hans ætluðu að rætast.
hét Sigurður Jónsson. Jón nam J6n Sigurösson er þjóðhetja
mikið af lærdomi sinum i heima ísl,ands> því að hann h.elgaði íslandi
húsum hjá föður sínum. i lit RÍtt
Vorið 1829 fór hann suður til
Gunnar var hin mesta hetja meir en eg get skilið.
síns tíma, og er sagt, að er hann Annað mál er það, hvert þannig
brá sverði sínu sýndist sem tvö á j vaxið stór, djúp, fræðandi málefni þig vita, að eg á líf mitt að launa
lofti væru. Hann var virtur af eiga rétta sæta skipun á barna ‘Fruit-a-tives’. petta meðal lækn-
öllum sem þektu hann, og jafnvel blaðsíðunni. En mín skoðun er að aði> hegar ®g hafði mist alla von
af óvinum sínum. Hann ferðað- við eigum aldrei til fullra tilætlað- J!,m„ bata;_ ^f1^ af
ist oft til útlanda og aflaði sér ra nota barnablað, utan að út sé
frægðar og frarna, meðal útlendra gefið sérstakt. Að börnin viti
konunga og var iheiðraður með það, og finni í sinni llitlu hreinu,
stórgjöfum þegar hann snéri og saklausu sál og tilfinningu, að
heim'leiðis. j þau eigl þetta blað ein. Og hvað
Njáll var vitur maður og höfð- sem svo aðrir kunna að segja um
ingi hinn mesti, og var ætíð virt Sólskins síðu Lögbergs, þá finnst
mikils orð hans meðal nágranna og mer að tiil 'hennar sé ætíð reynt að
einnig á alþingi. j vanda að því leyti, að af iþví sfcín
Mikill mismunur var ámilli konu einhver birta °« réttlœti sem >ar
Gunnars og konu Njáls. Kona er skráð'
Njáls var virt af öllum og var trú G& ©ogin birta getur stafað
manni sínum, en kona Gunnars; aí þvi 1 augum lesendanna að fá
var hinn mesti geðvargur og fcom ■ hreina og rétta leiðbeiningu í mál-
manni sínum í ýms vandræði og j l’ræðislegri þefcking vors kæra
var að lokum orsök í dauða hans. I rnóður máls. Eins og sakir vorar
pegar Gunnari var sikipað að fara standa hér í straum kasti þessa
úr landi burt og hann var að ríða stóra þjóðlífs sem vér berumst
úr garði, þá varð honum litið við, J með. Já, þá er vanda verk að velja
og hanrt horfði á hlíðarnar og dal- ! og vera rits^jóri. Samt vita allir
ina snérist ihonum hugur og hætti skinbærir og sanngjarnir menn að
við að fara. Sagðist aldrei hafa einmitt fyrir það að kunna vel, og
virst útsýnið fegurra og meir að- ná fullu valdi á íslenzkri tungu,
þá opnast óendenlega stór og
fagur bókmentalegur sólarheimur
fyrir mönnum og konum, sem ann-
ars er lokaður og í myrkrí hulin,
ef efcki er það á sig Ilagt að læra
málið. Og þökk hafi hver maður
Dyspepsia, hafði þjáðst svo árum
skifti og alt, sem eg reyndi, gerði
mér ekært gott. — Eg las um
‘Fruit-a-tivs’ og reyndi; og eftir
að hafa tekið nokkrar öskjur af
þessu undra meðali, sem búið er
til úr aldinasafa, var mér alveg
batnað.”
Madame Rosina Foisiz.
50c. askjan, se fyrir $2.50, og
reynsluaskja 25c. Fæst hjá öll-
um lyfsölum eða póstfrítt frá
Fruit-a-tives, Ltd., Ottawa.
COPENHAGEN
Munntóbak
Búið tilúr hin-
am beztu, elstu,
safa - mestu tó-
baks blöðum, er
ábyrgst að vera
algjörlega hreint
Hjá öllum tóbakssölum
Þetta er tóbaks-askjan sem
hefir að innibalda heimsin
bezta munntóbak
laðandi.
pegar óvinir hans vissu þetta
kom þeim strax saman um að
drepa Gunnar. Og einn dag um-
kringdu þeir húsið hans, en hann
barðist hraustlega og margir féllu
fyrir örfum ihans, þar til strengur-1 8em styrlcir 'þ®®33 máds veg, og þar
inn í boganum slitnaði. pá fór á meðal herra S. Vigfússon. En
hann til konu sinnar og bað hana1 >eir sem á móti >vi vinna-
um hár í bogann en hún neitaði.í “Hún mun fá að súPa á sjó”
og þar sýndi hún hversfcyns mann- bl'essuð feðra tun»an okkar >e?ar
eskja hún var. Svo Gunnar fór tími °« aldir renna- en ærlegt °«
út aftur og barðist með sverði i er fyrir oss að
sínu, þar til hann var yfirunnin J h*iðra hana og læra eins lengi og hver annan og styrfcja, i trú og
að
lokum eftir hraustlega vörn. kostur er á.
Eeykjavíkur, og var útskrifaður
þar af Gunnlaugi Oddsyni dóm-
kirkjupresti. Næsta ár var hann
og meira getur engin
gert fyrir landið sitt. Hann hlífði
hvorki heilsu né fcröftum i þarfir
þess sem að hann áleit að vera
rétt. Efnahagur hans var altaf
við verzlun í Reykjavík en vorið þröngur en h,ann tók áva]t ve] á
1830 varð hann skrifan hja,
Aftur á móti var fcona Njáls j
svo trú að þegar brennumenn voru j
að brenna Njál og syni hans inni, i
þá var öllum konum boðið að ganga !
út, en hún neitaði því, og kvaðst
skyldi deyja með manni sinum.
En Kári komjst út, einn af karl- j
sem að j monnunum, án þess að nokfcur yrði |
Lárus Guðmundsson.
helzta óskin er sú, sem nær til
allra, að minnast af hrærðum huga
guðs og þakka honum, sigurinn
í Jesú nafni, þakka honum alt
og eitt og lofa honum því að standa
trúir í hans mifclu og dýrðlegu
hersveit, lofa honum því að heyra
herkallið hans ekki síður en her-
kall Englands konungs. pað er
dýrðlegt að geta lifað svo og dáið,
að hafa gjört skyldu sína; en
ríssulega er hún ekki uppfyllt af
okfcur, dauðlegum mönnum, ef við
látum okkur hans kall engu skifta
eða snúumst sem vindhanar fyrir
hverjum goluþyt, sem sífelt andar
að oss, frá herbúðuai andstæðinga
vorra.— Já, guð gefi að við fáum
að skilja hver annan, og styðja
Minni
heimJíominna
flutt
hermanna
Asham Point skóla.
Eg hefi lofast til að mæla hér
. . T, . . . móti öllum íslendingum
, ., .? . , 13 , , >, komu til Khafnar. hvort sem aðiþess var 0g hefndi sín rækilaga: fáein orð í dag, þó eg viti vel að
t ‘ sZ.'rir'maltriSrjÍS >lr VOr“ mlkiS i br«nnumönnunum slí.r, Uií vanti til .8 h.f,
vy' - , - , , ir> >vi að ^ann var rausnarmaður i Miklir hreystimenn voru íslend-iþað svo úr garði gert sem eg vildi
skólann ’bar ' oe stundaði hann ' ‘ ,Und' Hann hafði gÓðar gáfUr’ in^ar f >á tið« °K altaf voru þeir að, vera láta, og ber margt til þess;
málfræði. Ilann lagði mikið kapp Jífcuf ZT'í °S °ft 1 1 rT & ‘ 1 háttvírtÍT
a ____< Hann var mjog mælskur bæði í ir og ræntu og rupluðu meðfram trlheyrendur virði mer a betra veg
á námið eins og alt annað sem I
og ræntu og rupiuöu meöiram tilheiyrendur
, .. , , , , . , ræðu Og riti, en hann lét aldri | ströndum | og fyrirgefa hversdags búning
«b«r^,SuT.',’V' tan“’*r|**i"r.r,HfIn.1n«.r«™ldirir Flest“ l.,le„dl„gar þá vuru fnn.
Hann starfaSi talsvert vis forn-1 I heis”lr’ »» '™Su 4 m8,'e ef - 01 1« hvors or mót!
.--j; - v - _* hæftir við. Hann helt þvi avalt var 5ðin þeirra æðstur. Rikustu:
fram sem að honum fanst veralmennirnir bygðu sér hof, ti1 að; a6 fagna heímkomnum hermönn-
Við erum
hann var einkar vel að sér i nor-
ræun máli. Hann tók samt aldrei
embættispróf en gaf sig við skjala-
rannsóknum. Hann notaði aHrajHann hugsaði ^ uta ^ borg.
man"8 bezt skjaía, og h^dntolaði sig bezt fyrir bann sjálfan
söfnin í Khöfn. og bratt snerist ( heldur hyað
væri bezt fyrir ætt-
hugur hans að sögu Islands og
pví er fljótsvarað.
bygðu sér hof,
dýrka goðin, og í hofum þessum . unum 0kkar, hermönnunum sem
höfðu þeir líkneski af goðunwn. ]ögðu (og ætiuðu að leggja) lífið
sannast og réttast, hann var stað-
fastur í lund, og lagði mikið í söl-
urnar fynr sannfænngu sína. Nágrannar þeirra komu til að verajj söiurnar fyrir iandið sitt, já, ef
við guðsþjónustu í ihofum þessum | tii vin fyrír okkur öll, sem hérna
peir menn sem áttu þessi goð voru : vorum. Meiri fórnfýsi eða elsku
álitnir miklir menn, og nágrannar j getur engin sýnt en að vera reiðu
*•"* kom" *“ he*rra *'! j4' búinn ail látá lífið fyrir aS„ af á
nákvæmrar i aötu 0* | °í jf'"LÍT .LÍTv.í* % i ** hly‘idu >«rf af balda. petta vit„m vi6 „á
... I ætað úrskurði þeirra. j að sialfsogðu oll; en þeir eimr
málefnum íslands, og hann notaði
þá þekkingu landinu til ómetan-
legs gagns .
Hann sótti einu sinni um kenn-
arastöðu við háskólann í norrænu,
er stofnað var 1844, en hann fékk
hana ekki.
Maí 1840 ákvað Dana konungur
baráttu þurfti hann á kjark
þreki að halda, og það var eimitt
það er einkendi hann mest.
Siðasta árið sem að hann lifði
var hann þungt haldin, og andað-
ist 7. des. 1879. Hann er dáinn, en
minning hans mun lifa, þvl að
hann var leiðtogi íslenzku þjóðar-
að sjálfsögðu
Kring um árið 1,000—1050 fór bezt S0m hafa farið sjálfviljugir,
ísland að verða kristið og smám ega farið samkvæmt sínu her-
saman lögðu þeir niður heiðni. skyldukáHi, eins og hér á sér
Á tólftu öldinni byrjuðu íslend-! hvortv€ggja stað. En guði sé lof
ingar fyrst að rita lög sín, og eftir ag við hofum heimt ykkur aftur
það fóru þeir að rita bækur. heila á húfi, og samgleðjumst vér
Um þann tíma fóru guðhræddir j bjj sv0 inniiega> en einfcum og
menn að byggja klaustur, og gerðu sériiagi fyrir það. Að þið hafið
það sem þeir gátu til að efla frið reynst sannir drengir; þið hafið
, . J innar í sjálfstæðisbaráttu sinni, og
að endurreisa sfcyldi .^1”*1 á j hanu innrætti þjóðinni nýjar og
Jónn SiguXsoT fyrir ^í^meðal ffUfrar hu8rsjónir, og vnkti áhuga meðal landsmanna. woKKru eitir verið trúir verki ykkar og föður-
íslendinga í Khöfn. að þeir mynd-1 he™ar a nytsamle«um storfum- .Iþetta fór siðferði manna að apill-, landi> trúir yfckar foreldrum, ykk-
uðu félag með sér í þeim tilgangi1 ,Einkunar orð hans voru aldrei , ast> og menn fóru að verða ótrúir ar ættmennum 0g vinum, trúir
að gefa út nýtt tímarit, til þess að ; a V1'kja’ °g fttU, >aU, að Verða j1 orðum sinum- en áður hofðu >°ir sjálfum yfckur. pið sem fóruð
ræða nm fyrirkomulag alþingis, og! f'n Unf,r °r . enz U >J0< arinnar>. orð á sér að þeir héldu ætíð orð tyrir meira en ari síðan frá heim-
önnur velferðarmál þjóðarínnar I ^1 f líferm hanS Var S°nn fynr-1 sitt- Á þrettándu öldinni fóru j iH ykkar> frá sælasta staðnum sem
Jón var lífið og sálin í þessu fyrir- \ myís]and heldur ___lærðir menn fð. nta. S.??Ur sem! >ið þektuð og út i veraldar striðið
tæki. Hann ritaði mjög mikið í
tímaritið, og réði algjörlega stefnu
ast og auðgast
áfram að þrosk-
af því menn eins
þess. Tímaritið var kallað
lagsrit”, og fyrsta ritið kom út
1841. 'í formála þess er kveðið upp
úr um tilgang þess og stefnu, átti j
tilgangurinrf að vera sá, “að glæða
hið andlega líf þjóðarinnar, vekja I
áhuga hennar á nýtsamlegum;
störfum, og leitast við að efla!
þekkingu manna á hinum alþjóð-;
legu málefnum, og leiðbeina dóm-1
um þeirra um þau.”
og Jón Sigurðsson áttu fagrar
og hugrekki og þrek
I til þess að berjast fyrir þeim
Ný Fé- i hugsjúnirj
hugsjónum.
menn mundu frá fyrri öldum, og mik,|a> ,þið einir vitið það bezt hve
þá voru ritaðar margar íslendinga f!jótt er að breytast veður í lofti j Gesti
sögur, og líka margar sögur um j á iitium tima aður hefðu fáir trú-1 Béring, og
Norvegskonunga og biskupa. að> að siikt mUndi dynja yfir þetta j beðnir að forláta hvað lítið það er;
Skáldskapur hafði verið í mikl- i ian(i. en það er ekki áform mitt j aðeins er það ósk vor allra gef- J
kærleik, trú á hinn eina og sanna
guð og son hans,Jesúm Krist, þá
fyrst, en ekki fyr, má búast við
góðum sigri, góðu samfélagi, þá
fyrst, en fyr ekfci, má búast við
góðum árangri, hinum margþráða
og dýrðlegasta sem orðið getur.—
Við vildum einnig óska ykkur af
heilum hug að þið ættuð langa og
fagra framtíð í sveitinni okkar,
að þið msattuð verða sönn fyrir-
mynd frumbyggjanna, stoð og
styrkur foreldrum ykkar í ellinni,
þeirra sem hafa bygt vonir sínar
á ykkur, sem hafa sent heitustu
bænirnar til konungs konunganna,
um að fá að sjá elsku-drenginn
sinn koma heim heilan á húfi,
koma óskemdan úr eldinum, eld-
inum voðalega, Norðurálfu ófriðn-
um.— pannig hafa bænirnar verið
tárin ekki talin af okkur. En nú
eru þið sjálfir komnir til að senda
geisla og gleði á heimilin sannar-
legt sólskin, þess vegna gleðjum
við okkur í dag, því að “nú er dag-
ur um alt loft,” eins og séra Frið-
rik heitin Bergmann sagði eitt|
sinn. Já, við viíldum ósfca þass,
að sá dagur mætti lýsa okkur öll-
um, til aðgreiningar á öllum mál-
efnum vorum, svo að við gætum
trúlega unnið saman öll vor störf,
bæði hin veraldlegu og hin and-
legu, landi og lífi til farsældar.
Kæru heimkomnu hermenn!
Eg á að flytja ykkur öllum þaldc-
læti frá bygðinni, fyrir drengilega
þátttöku í nýafstöðnu stríði; ogj
sem vott um það á eg að afhendaj
ykkur smá vinar gjafir, sem er
guillhringur handa hverjum ykkar
(og nafn ykfcar grafið í). Einari
Erlendsyni, Eysteini Borgfjörð,
Andréssyni og Vilhjálmi
eru þið vinsamlega
FULLFERMI AF ÁNŒGJU
ROSEDALE KOL
óvið.jafnanleg að endingu og gæðum. Spyrjið nágranna
yðar, sem hafa notað þau. Ávalt fyrir liggjandi
birðir af Harðkolum og Við
Thos. Jacks^n & Sons
Skrifstofa, 370 Colony St. Símar: Slier. 62-63-64
Forðabúr, Yard, í vesturbænum:
WALL STKEET og ELLICE AVENUE
Talsími: Sher. 71.

Sönn sparsemi í fæðu er undir því
komin að kaupa þá fæðutegund sem
mesta næringu hefir og það er
PURITH FCOIIR
Skrifið os3 um upplýsingu
Western Canada Flour Mills Co., Limited
Winnipeg, Brandon, Calgary, Edmonton.
Geral License N). 2-009.

ÞJÓÐRÆKNISFÉLAG ÍSLLNDINGA í VESTURHEIMI
P.O. Box 923, Winnipeg, Manitoba.
í stjórnarnefiul félagsins eru: séra Rögnvaldur Pétursson, forsrlt,
650 Maryland str., Winnipeg; Jón J. Bíldfell, vara-fonsi ti, 2106 Po..i«e
ave., Wpg.; Sig. Júl. Jóhannesson, skrifari, 957 tngersoll str., Wpg.;
Asg. I. Blöndahl, vara-skrifari, Wynyard, Sask.; S, D. B. Stephanson,
fjá.rmála-ritari. 729 Sherbrooke str., Wpg.; Stefún Kinarsson, vara-
fjfirm&laritari, Arborg. Man.; Asm. P. Jóhannsson, gjaldkeri, 796
Victor str., Wpg. ; Séra Albert Kristjánsson, vara-gjaldkeri., Iyundar,
Man.; og Signrbjöm Sigurjónsson, skjalavörSur, 724 Beverley str.,
Winnipeg.
Fostafundi lieflr nefndin fjórða föstudag hvers mánaðar.
Önnur verðlau". í 10. bekk.
Eftir Sigurjón Austmann,
frá Víðir, Man.
Hin íslenzka fornöld.
íslenzfcu víkingarnir í fornölú \oru
í stjóínimála baráttunni urðu
“Ný Félagsrit,” honum til mikils
gagns, því í þeim birti hann skoð-
anir sínar viðvíkjandi hinum ymsu hraustum
málum sem að hann vildi koma
fram, svö að almenningur fékk
tækifæri til kynnast og íhuga þau
mál.
pað voru mörg og mikilvæg
mál sem hann var viðriðinn. Aðal-
málið var landstjórnarmálið, en
bezt er að iminnast fyrst nokfcurra
hinna mála er hann fékk fram
hrundið.
Fyrst og fremst þessara mála
má telja verzlunamálið, eitt aðal
sfcilyrði fyrir þrosfcun og sjálf-
stæði þjóðarinnar er hagstæð verz-
lun, en hagstœð verzlun var ein-
»itt iþað sem að ísland skorti.
Verzlunin á fslandi var enþá ein-
okuð að nokkru leiti, því engum
nema þegnum Dana konungs var
leyft verzlun á íslandi, nema með
þeim afarkostum sem að gerði alla
samkepni ómögulega. Jón Sigurðs-
son ritaði ítarlega um hvað nauð-
synlegt verzlunarfrelsi væri fyrir
sínir eigin herrar, frjálsir og biátt
áfram og ekki hræddir við neitt.
peir fóru með jkip sín mönnuð af
og éjörfum vikingum
til annara landa og herjuðu á
ýmsar þjóðir og unnu oftast sigur.
Altaf voru þeir að berjast sín á
milli, þurfti ekfcert útaf að bera
svo annar dræpi efcki hinn. Lif
var einkis virði í þá tíð. Ef maður
drap annan mann, þá var mál hans
látið koma fyrir næsta alþingi
dómararnir úrsfcurðuðu hvað
hann ætti að borga fyrir vígið.
Stundum létu skyldmenni eða vin-
ir hins látna sér ekki nægja að fá
borgun fyrir vígið svo þeir tófcu
sig saman og sátu fyrir manninum
sem hafði drepið hann og réðust á
hann og líflétu hann.
íslendingar héldu alþingi sitt á
pingvöllum árlega og þangað
þyrptust flofckar úr öllum áttum,
og settu upp búðir sínar í fcring
um þingskálann. Voru þar oftast
þrætur mifclar og enduðu tíðum
með manndrápum.
um blóma á fyrri öldum og voru | að ætja að fara að iysa þvi hér
mörg skáld sem fóru til Noregs' hvernig ástæðurnar voru sum-
og ortu fyrir konunga og um þá. ( staðar> þaðan sem margir fóru, það
-------er heldur ekki mitt að greina það
Móðurmál V.- Islendinga. ‘ sundur, hvað þar stóð á bafc við;
_____________ ' I tíminn ókomni sker úr því, ef til
Með þessari fyrirsögn er grein vill betur en alt annáð: En hins
í síðasta blaði Lögbergs jólablað-
inu eftir Sig. Vigfússon.
pegar eg sá og las í Sólskins-
síðu þess nefnda blaðs það sem
þessi heiðraði höfundur S. V.
skrifaði um tungu vora, sem aðeins
var góður og ábyggilegur grund-
völlur að löngu og fróðu Imáli, til
viðhalds og eflingar því er allir
sannir og góðir ídlendingar meta
mest og álíta dýrmætast fyrir við-
hald og virðing vors þjóðernis
rétt talað og ritað fdlenzfct mál.
pá var það fyrst að eg spurði
sjálfan mig að, hvað eftir annað.
“Hver er þessi S. Vigfússon.
Hann hlýtur að vera hálærður
maður.” Eg gat varla trúað að við
ættum til hér meðal ofckar svo stál-
fróðan og vel mentaðan mann í
íslenzkri mállfræði. Eg las allar
þær iínur sem út eru komnar, og
það oftar en einu sinni, og eg fyrir
mílt leiti #ár sé eftir því, að fá
ekki framhald á þessu fræðandi
máli, enda þótt eg gamail sé, og
lítt til lærdóms hæfur. Og mis-
ráðið kalla eg það, að fara slíkum
endanna, sem eru bygðarbúar all-l
ir, að þessar litlu vinargjafir
mættu minna ykkur á samhygð I
okkar sem af er, og eins hitt að við I
ósku'm þess öll innilega, að þið
mættuð dvelja sem lengst í bygð
okkar og fengjuð að njóta fengins
má geta að verðugu, hvað þessir friðar, við friðar störf í helgasta
drengir, sem við fögnum hér (í j reitnum ykkar, bygðinni blómlegu,
Einir af merkustu mönnum1 heljar höndum um þetta málefni,
kveld) urðu vel og drengilega við
herkalli sínu, við slífcu var og að
búast hjá íslendingum, þeir hafa
en ekki verið liðhlauparar eða lið-
Ieskjur í neinni mynd, og trú mín
er, að hefðuð þið lent á heljarslóð,
þá hefðuð þið efcki orðið eftirbátar
hinna Canadisku drengjanna sem
unnu hvern stórsigurinn á fætur
öðrum að sögn og sannindum. En
megum við ekki vera þafcklát að
friður fékkst, fyrri en þið lentuð
allir í eldinum, Vissulega, og eg
veit það mjög vél, hvað þessi bygð
er hjartanlega glöð að hafa feng-
ið yfckur aftur i hópin sinn,— eins
saklausa glaða, eins góða og þrosk-
aðri en áður. Eg segi þroskaðri
því eg veit að þið hafið lært margt
og mifcið í utanför ykfcar, jafnvel
þeir sem styzt voru, sem var lið-
ugt ár, og vildum við óska að það
yrði ykkur alt tiil góðs á veginum
ófama. Já, kæru heimkomnu her-
menn, við vildum óska yfckur
margra óska af heilum hug, og
bygðinni í beild sinni, en mesta og
Pantiðk útinn með
rauðu gjörðunum
með Maltum Stout
eða Temperance Ale
Bláu gjarðirnar merkja
MALTUM
Allar beztu og Ijúffengustu
tegundirnar af sætu maltum og
hops eru innifúlgnar 1 Maltum
Stout. BragCiB er óviðjafnan-
legt og slíkur drykkur styrkir
líkamann betur en nokkuð annað
sem oftast var í hug yfckar í
fjarlægu landi; því “röm er sú
taug er rekfca dregur föður túna
til.” Dveljið sem lengst í bygð-
inni, sem nú heiðrar ykkur
með 'þessari samfcomu, bygðinni
sem var sælust allra bygða að
heimita yfckur aftur heila og sæla.
Bygðinni sem treystir ykfcur til
ráða og dáða, sem treystir því að
hún eigi algjörlega framtíð sína j
J>eir, sem iðulega neyta þessa drykkjar, hressast og styrkjast og fá
meiri matarlyijt og betri meltingu. Ekkert herðir fóik betur gegn vetr-
arkuldanum.—Maltum Beer, Maltum Stout. og Temperance Ale, fæst nú
1 tunnum eða kútum, og % stærð, m&tuleg fyrir heimili, einnig selt
í flöskum. Pantið frá matvöru eða aidinasalanum eða beint frá.
E. L. DREWRY Ltd., WINNIPEG
IHHIlllBIIIVIIIBIIIIBIUIBilllHIII
:H';i!H.:liB::i'Bli<»l:i»;ii»!iiH'ii
• •
Skófatnaður
l:;:»íiii«f»'i::r
• •
• •
í ykfcar höndum, það er undir
sjálfum ykkur komið, hvort það
traust bregst henni eða ekki; þið
hafið bæði afl og hroysti, dáð og
dug, og tæpast trúi eg því að vilja
vamti, að minsta kosti hafið þið
ekfci sýnt það hingað til, og eins
mun áframhaldið verða.
Lýk eg svo þessuim orðum, með
ósk um góða samvinnu, jafnt bæja
sem sveifa á milli.
Lengi lkfi heimkom'nu hermenn-
irnir.
Einar Johnson
frá Afcurey
í Landeyjum.
■
Kvenna Boudoir Slippers, ruber hælar, allir .litir.$2.15
Kvenna Boudoir Slippers, Choc. og Black, allar stærðir 1.95
Kvenna, Drengja og Stúlkna Moccasins ............ 1.85
Skautaskór fyrir Drengi.......................... 2.85
ALLAR BEZTU TEGUNDIR AF KARLA, KVENNA
og BARNA SKÓFATNAÐI
Jenkins’ Family Shoe Store ■
639 NOTRE DAME AVE.
iíi::»:ii:n;;»i:i
iiinaiii
iuaiiiaiiiiwiiBiii
PHONE: G. 2616
!!l■!ll!■llll■l■lll!■ll!!■lll!■ll!!t^
KAUPID BEZTA BLADED, LOGBERG.