Lögberg - 15.01.1920, Blaðsíða 2

Bla. 2
LÖGBERG FIMTUADGINN 15. JANÚAR 1920.
Er unt að lengja manns-
œfina ?
Nafntogaður, franskur læknir
heldur því fram, að hann hafi
fundið upp ráð til þess að yngja
menn upp.
Líffræðingar liðinna alda, hafa
margir hverjir, sem kunnugt er,
lagt heilann í bleyti ti.l þess að
finna upp lífsvökva, eða ódáins
veigar, sem haft gæti yngjandi á-
hrif á mannkynið. Og núna fyrir
skömmu hefir einn samtíðarmanna
vorra látið til sín heyra um þetta
efni, og heitir sá dr. Voronoff,
frans'kur að1 ætt. Telur hann flest
mæla með því, að yngja megi upp
gamalt fólk, á þann hátt að koma
tyrir í líkama þess sáðfrumlum úr
ungu og hraustu fólki. Talsverð-
ar tilraunir hafa gerðar verið í
þessa átt, og þó eigi verði sagt að
svo komnu hver heildarárangur-
inn kann að verða, iþá er hitt þó
víst, að málið verðskuldar almenna
athygli.
pótt vísindin yfirleitt hafi hing-
að til eigi getað fallist á endur-
yngingar kenninguna, þá er samt
engan veginn óhugsandi, að hún
kunni að hafa við nokkur veruleg
rök að styðjast. Langlífi ein-
stakra dýrategunda, svo sem
turtil dúfnanna, bendir óneitan-
lega til þess, að kenningin um end-
uryngingu mannsins þurfi hreint
ekki að vera svo fráleit.
Nokkrar athuganir um þetta
mál birtust fyrir skömmu í Banda-
ríkja tímaritinu “Scientific Ameri-
can” og er aðal innihald þeirra á
þessa leið.
“Hvort heldur að Voronoff hefir fjoldinn ailur langt um fyr.
sitt af Völdum landskjálfta eða
felilbylja. pað var alment talið
,víst að hið síðastnefnda tré hefði
náð fullum 5,000 ára aldri, en í
sambandi við iþað má þess vel geta,
að franskur náittúrufræðingur
einn, er tekið hafði sér fyrir hend-
ur að/rannsaka aildur þess, fann
áritun, eða útskurð í trénu, eftir
að hafa flett af því þrjú hundruð
ystu lögunum, og var letrun sú
300 árum eldri, samkvæmt dag-
setningu og ártali því, er hún gaf
til 'kynna.
í mótsetningu við langlífi og
þrautsegju ýmsra hinna stærri
trjátegunda, finna garðyrkumenn
og blómræktendur það oft ærið
örðugrt, að halda lífinu í mörgum
veikibygöari /jurtategundum. En
með Iþví að breyta til að þvi er við
kemur sáningartímanum, hefir
mönnum hepnast. sem gera nokk-
rar ársjurtir (annual) tvíærar.
Og undir vissum skiilyrðum hefir
það einnig tekist, að láta tvíærar
plöntur lifa margfalt lengra tíma-
bil, en alment hefir talið verið að
komið gæti til mála.
Sé það satt sem fullyrt hefir
verið, að hinir flóknu frjófgun-
hæfiíleikar ársplantnanna, inni-
haldi eitur, sem hafi veikari verk-
anir á tvíærar jurtir, og marg-
falt minni á þær varandi, þá mun
eigi ósanngjarnt að álykta að
dauðinn, eða eitthvert annað til-
svarandi ástand hinna voldugu
trjáa, hafi verið eða verði sigrað
til fullnustu.”
Æfi hinna ýmsu húsdýra, svo
sem hunda og katta, er stutt,
sjá'lfsagt alt of stutt. Kindur hafa
venjulega mist lífafjör isitt með
j öllu um fjórtán vetra aldurinn og
Ein-
orðið okkuð verulega ágengt, að j staka skordýrartegundir geta lifað
því er viðkemur enduryngingar HV0 lengi. að talið hefir verið Mtt
kenningunnni eða ekki, þá er hins [ bleift að ákveða aldur þeirra með
þó að gæta málið er í heild sinni! ookkurri nákvæmni, og tvær
margbrotið að þó einhverri
svo
j skjaldbökur sem geymdar voru á
skímu kynni að vera varpað á eina
hlið þesis, þá fer því svo f jarri að
þar með sé höfuðgátan ráðin. Af j
mismunandi tímabilum í Canter-
bury höllinni, lifðu eftir þær
voru teknar, önnur í 128 en hin
þeirri ástæðu væri það gjörsam-l ár, en sú þriðja, sem flutt var
lega rangt, að kveða dóm upp yfirj til Mauritius eynma árið 1765, er
tilraunumVoronoffs á þessu stigi enn ve^ a ^1 °£ an nokkurra elli
málsins. En hitt verður jafnframt marka,
að takast til greina, að mál þetta
er bæði svo viðkvæmt og þýðingar-
mikið, að ekki er neroa sjálfsagt
að tilraununum sé tekið vel.
“Vér höfum inndrukkið þá s'koð-
un með móðurmjólkinni, að af öllu
óumflýanlegu, sé þó ekkert eins
óumflýartlegt og dauðinn. Stærsti
og veigamesti mismunirinn, sem
vér þekkjum á milli ihins lifandi
og dauða, er fyrst og fremst fólg-
inn í því, að hið lifanda sýnist ald-
rei vera nákvæmlega ánægt með
tilveru sína eins og hún er, það er
segja þráir sífeldar breytingar.
Stigbreytingarnar hljóta því að
vera frumnauðsyn ilifsins, jafn-
vel þótt oft bendi margt til á yfir
borðinu, að þær sé síður en svo til
hins betra, pó er breytinga girnin Ia
náskyld framsóknar þránni, og
kemur fram á öMum svdðum þjóð-
félagsins, í verzlun og viðskiftum,
stjórnmálum og öllu andlegu lífi.
Fátt er algengara en það, að
maður heyri spurningar þessu lík-
ar: “Til hvers eru annars allar
þesisar framfarir, alt þetta vafst-
pað er haft eftir Hum'boldt, að
viss fugl, hafi staðið yfir höfuð-
svörðum, heillar ræningja-kyn-
slóðar og verið þá enn með fullu
fjöri. Hvort sem staðhæfing sú
er vísindalega sönn eða eigi, þá er
hitt víst, að ýmsar fuglategundir,
svo sem ernir, hrafnar, svanir,
og valir, hafa náð svo háuim aldri,
að spunnist hafa út af þVí heilar
munnmæla sögur og æfintýri.
Mannsæfin er lengri en flestra
annara tegunda, og maðurinn þráir
að lengja hana eins og frekast má
verða, og 'í nánu sam'bandi við þá
þrá mun það standa, hve mjög
hann er gjarn að trúa öllum þeim
sögum, er hniga að þv.í, að meðal-
aldur forfeðranna, ilengst aftur
öldum hafi verið miklu lengri,
en nú gerist alment, og þessvegna
sé eigi nema sanngjarnt að ætla,
að æfina megi lengja aftur að
miklum mun.
pegar skottuTæknirinn Cagli-
ostro taldi auðtrúaðasta og veik-
lyndasta fólkinu trú um, að hann,
hefði Tifað í þúsund ár, þá sló
ur, öll þessi endalausa leit. þegar hann á þann strenginn, sem fljót
n»aður verður eftir alt saman litlu
eða engu nær, og ekki vltund
hamingjusamari?” Svarið hlýtur
að verða eitt, — aðeins eitt. Hverfi
framsóknaiþnáin, fer öllu aftur
þegar í stað. Ekkert gétur staðið í
sömu sporum á morgun eins og
það stóð í gær.
Rökréfct 'ályktað, ætti því lífið
ekki að standa í neinum sambönd-
um við mótsetning sína dauðann,
enda hallast margig síðari tíma
vísindamenn að þeirri skoðun.
Fyrstu Tífsmyndirnar, hinar
einfrumluðu, lífrænu agnir deyja
aldrei. pegar þær eru ferðbúnar
til næsta tilverusitigs, skiftist að-
al frumlan í tvær, jafngamlar,
• eða jafnungar smærri frumTur, og
er það í raun og veru hið sama
sem að byrja nýtt lífskeið, án þess
að skilja eftir nokkrar ileifar hins
fyrra.
pað er ekki auðvelt að segja
hverskonar eðlis ®ú breyting er,
en undir öllum kringumstæðum
hlýtur hún að vera, alt annað en
dauði. pað er ekki fyr en að
frumlurnar safnast saman í stór
hópum við vefnað sinn, og fram-
leiða eins og af tilviljun hina
margfrumíluðu vefjarlíkami (mert-
axoa), að dauðinn drepur á dyr.
pað sýnist því engu Mkara, en
að dauðinn hljórti að vera skaða-
bætur þær, sem lífið krefst af til-
verunni fyrir hina flóknu og vánd-
meðförnu líkamisbyggingu.
Grasafræðingar hafa komist að
þeirri niðurstöðu, að ýmsar trjá-
tegundir hafi lifað sivo þúsundum
ára skifti, og ekkert annað en
landskjálftar, eða fádæma felli-
byljir hafi getað orðið þeim að
grandi.
Hið fræga Dragon tré i Teneriffe
rifnaði upp með rótum í ofviðri;
Sequoia Giantea í California eyði-
lagðist með íjama hætti. Cypress
viðurinn mexicanski og baobab-
tréð á Cape Verde létu einnig líf
astur er að verða fyrir áhrifum I
hugum flestra vorra, þann streng-
inn, sem kemur þeirri skoðun inn
hjá oss, að Mfið sé ósanngjarn-
lega stutt, og með það fyrir augum
hvað ýmsir einstaklingar, jafn-
vel ónytsamir í heiminum hafa
náð háum aldri, sé ekki nema rétt-
látt að ætlast til að kornið verði I
veg fyrir að þörfustu mönnum, sé
svift í burtu á bezta aldri.
“Lyoncourt getur um, meðal
annara manna, er ilifðu meira en
heila öld, Norðmann einn, er náði
146 ára aldri, og hafði hann stund-
að sjómensku í níutíu og eifct ár.
Auk þess er þar minst á Thomas
Parr, sem flestir munu kannst við
og varð 153 ára gamall. Hann
hélt óskemdum Mkams og sálar
kröftum sínum svo að segja fram
í andlátið, og vamn ávalt hina
ströngustu erfiðis vinnu..
Lífeðlisfræðingurinn frægi, Har-
vey, krauf Tík hans, og lýsti yfir
því, að líffærin öll hefðu verið í
bezta ástandi, áð undanteknum
heilanum. Hinar jarðnesku leifar
Parrs, eru geymdar í grafhvelf-
ingu, í Westminster klaustrinu.—
góðu lagi, utan að (hveiti uppskera
varð hér á sumum stöðum mjög
lítil, einkum þar sem er sendin eða
grýtt jörð, stafaði það af hinum
óvanalega miklu sumarhitum og
þurkum þetta ár; aftur urðu trjá-
ávextir í allra bezta lagi, og mark-
aðsverð að því skapi.
priðja er það sem bætir kjör
margra hér í bæ, eru verksmiðj-
umar sem hér voru bygðar árið
1918 og sem eg mintist á í grein
minni í vetur sem leið; sykurgerð
var nú sex miljón pd., rétt þriðj-
ungi meira en í fyrra, og að sama
skapi var miklu meira framleitt
af niðursoðinni matvöru, fjöldi
kvennfólks og unglinga unnu við
niðursuðu verkstæðið, þegar mest
barst að, og þénuðu góða peninga.
petta verkstæði borgar út í vinnu-
laun 40 þúsund dollara, borgaði
60 iþúsund dóllara fyrir afurðir
landsins sem fluttar voru tiT verk-
stæðisins; en bvað verkstæðið
sjáilft þénar í hreinan ágóða er
mér ekki ljóst, þó mun það bera
vel kostnað sinn, þar öll þessi
vara er í svo háu verði, eins og
hvað annað er að Mfsnauðsynjum
lýtur.
Skemtisamkomur hafa verið |
hér með fjörugra móti árið sem
leið; fyrst danssamkomur iðug-
lega allan ársins tíma, það er að
segja á kveldin; sömuleiðis hreyfi-
myndasýningar; • oft fyrirlestrar,
andlegs og veraldlegs efnis o. s.
frv. Viðhöfn á þann fjórða og fimta
júlí var meiri en nokkru sinni fyr.
Gamals fólks gleðidagur frá
SpringviMe var thaldinn að Cast-
illa, og voru þar miklar veitingar
af allskonar góðum hlutum, er að
endurnæring mannsins líkama lýt-
ur, en v.índrykkja var engin. Pró-
gram var þar ágætt og voru nokk-
rar af vorum söngmeyjum boðnar
þar til að skemta með söng og
hljóðfæraslætti. Ræðuhöld af
nokkrum drengjum bæjarins, alt
þetta í heild sinni fram fór upp
á þann áikjósanlegasta hátt, og
var byrjað og endað með bæna-
gjörð. Allir voru fluttir ókeypis
báðar leiðir á bifreiðum, þeir sem
ekki höfðu þær sjálfir. Allir sem
eru 70 ára og yfir, eru boðnir,
einnig annað hjónanna þótt ýngra
sé, hefur sama aðgangs rétt. 1
fyrsta sinni á æfinni, var eg lög-
legur hlufchafi í þesum fögnuði,
r.efnil. 70 ára.
pá má með ánægju geta þess,
að íslendingadagurinn 2. ág. var
háfcíðlegur haldinn af Spanis Fork
íslendingum að CastelTo, og hlotn-
aðist mér sá heiður ásamt kónu
minni og Frank syni mínum að
vera boðinn þangað; alt fór þar
fram ágæfclega, langt og gott pró-
gram er samanstóð af söngum og
ræðuhöldum, fyrSt, hinn alþekti
og vinsæli íslenzki þjóðsöngur;
“Hvað er svo glatt sem góðra vina
fundur,” einnig var annar íslenzk-
flokk þar, og kom til að heimsækja
móður sína, og til að heiðra þessa
samkomu með nærveru sinni; það
sönn ánægja að heyra, þegar hún
spilaði undir með lúðrinum sínum
sem er 130 dollara verkfæri.
Fleiri íslenzkar stúlkur spiluðu
á pianoið og fórst vel.
pesskonar skemtanir fóru fram
af og til aillan daginn, einnig
skemtu margir sér í sundlaugum
sem eru á þessum stað önnur j skaplegar,
undir þaki, en hin undir 'beru lofti,
og sem mér var sagt að kostaði 50
cent að sundfötum meðtöldum.
Fort Garry kona.
Pyngdist um tuttugu pund, eftir
fimm ára sjúkdóm” segir Mrs.
Mary AU,
“Fimm árum áður en eg fór að
nota Tanlac hafði eg þjáðst mjög
alvarlega af meltingarleysi, og
stundum voru kvalirnar svo af-
að eg hé’lt eg mundi
verða úr sögunni þá og þegar,”
sagði Mrs. Mary All, sem heima á
Hlutast var svo til að allir eða
ur söngur, ,sem eg ekki man að seg- j
ja hver var. Svo voru sungnir
margir enskir söngar eingöngu af
íslenzkum söngstúlkum og hljóð-
færaspilurum, fyrst og fremst
þeim valinkunnu Guðmundar Ey-
jólssonar dætrum EMnu og Rósu,
sem oft eru fengnar til að syngja
og spila á meðal hérlendra á opin-
berum samkomum og hvarvetna
heiður og sómi að framkomu
þeirra. Við þetta tækifæri var ein
íslenzk stúlka viðstödd, eem
stundar skrifstofu störf í Salt
Lake City, stúUkan Ida Bóasdóttir,
hún er meðlimur af stúlkna lúðra-
flestallir fengu bifreiðar keyrslu
fram og til baka. Dansað var þar
um kvöldið.
Eg mætti geta þes.s, að í raun og
veru eru þessar nefndu stúlkur,
allar Amer.íkanskar, þar þær eru
fæddar í þessu landi, þótt af
íslenzkum foreldrum.
Enfremur vil ég geta þess, að
kirkjan byrjaði síðasta ár að stof-
na til gamals fólks gTeðisamkomu
í hverju hennar umdæmi eða
“stake” sem kallað er, gamla fólk-
ið er heiðrað og virt af leiðendum
vorum, og eru allir boðnir sem sru
70 ára og yfir alveg upp á sama
1 máta, sem þeir gömlu fyrsftiefndu,
og eru al'lir boðnir og velkomnir
hverrar trúar og tungu sem er.
Utah “stake”, er norðurpartur-
inn af þesum dal (Utah Conty) og
tekur yfir 5 bæi og er Springville
síðastur þeirra. Allur þessi skari
mætti í Provo, og var ætlast til að
alt færi fram úndir beru lofti ná-
lægt B. Y. University, þar leið-
endur þess æfcluðu að skaffa sína
hálærðu menn og stúlkur til að
skemta gestunum með söngum og
hljóðfæraslætti; en sökum þess að
um morgunin gerði regnskúr svo
jörðin var vot, var samko'man
haldinn í afar stórum sal er til-
heyrði þessum mikla skóla. pað
mátti segja að eftir staðið var
upp frá borðum, að það væri eitt
saman hangandi prógram fram til
kl. 5 e. m. þegar menn fóru af stað
heim,.
Eins og í fyrra voru a'llir fluttir
fram og til baka á bifreiðum.
Við þetta tækifæri var útbýtt
verðlaunum. Blsta persónan þar
til staðar, var kona 89 ára, hún
fékk verðlaun. Ein hjón höfðu
verið gift yfir 70 ár þau fengu
verðlaun. Ei-n kona (ekkja) var
þar, sem var 18 barna móðir, og
sýndist frá á fæti, hún fékk
verðlaun.
Mér datt í hug , þegar þessir há-
lærðu men.n prófessorar og
stúlkurnar frá þessum mikTa skóla
voru að syngja, að nú er orðin
voru að syngja, að nú er önnur
tíð, en þeg^ir við vorum að kyrja
gömlu lögin í sveitunum heima á
fróni; þó glöddum við okkur alveg
eins fyrir því, af því að það þekkt-
ist ekki annað betra þar í þeirri
að St. Vital, Fort Garrý, rétt utan
við takmörk Winnipegbæjar.
“Eg var búin að þjást svo lengi,
að eg vissi arla hvað það var, að
setjast til borðs og njóta máltíðar
með áægju. Eg þorði ekki að eta
nema allra léttustu fæðu, og jafn-
vel hvað auðmelt sem hún var, þá
fanst mér eins og eg ætla að
kafna, svo þrengdi gasþembing-
urinn að andholinu,” bætti hún
við. “Eg kendi oft ákafs hjart-
sláttar og var orðin svo tauga-
slöpp, að á nóttunni hrökk eg upp
við hvað lítið skrjáf, sem um var
að ræða. Einnig ásótti mig Mtt-
þolandi höfuðverkur, svo heita
mátti, að alt hjálpaði til þess að
gera mér lífið lítt bærilegt. Svo
mikil bólga hljóp í fæturna, að eg
gat ekki komið upp nokkrum
skóm og var að lokum flutt á
sjúkráhús, en fór samt versnandi
dag frá degi.
“Hinir og aðrir vinir mínir
höfðu ráðilagt mér að nota Tanlac
og að lokum lét eg að fortölum
þeirra og lét kaupa handa mér
eina flösku. Umskiftanna þurfti
ekki lengi að bíða, mér fór snar-
batnandi og innan fárra vikna var
eg orðin eins og önnur kona og
hafði þyngst um tuttugu pund.
Eg hefi nú tekið Tanlac í eitthvað
þrjá mánuði, og kenni mér einskis
meins. Höfuðverkurinn, maga-
pínan, hjartslátturinn og fóta-
bólgan eru horfin út í veður og
vind. —
“Maðurinn minn hafði einnig
verið heilsuveill í nokkur ár, en
þegar hann sá hvílík undur Tan-
lac hafði gert í sambandi við mig,
þá ákvað hann að reyna það líka,
og læknaði það hann svo að segja
á svipstundu. Hann hefir ein-
ungis neytt meðalsins í þrjár vik-
ur, en hefir þó þyngst um sjö
pund. Tanlac hefir leitt sanna
blessun yfir heimili okkar, og við
höfum ákveðið að vera aldrei án
þess.” 1
Tanlac er selt í flöskum og fæst
í Liggett’s Drug Store, Winnipeg,
og hjá lyfsölum út um land. En
hafi þeir það ekki við hendina, þá
geta þeir þó ávalt útvegað það. —
Adv.
HEIMSINS BEZTA
MUNNTÓBAK
COPENHAGEN
Hefir góðan
keim
Munntóbak sem
endist vel
Hjá öllvm tóbaktsöltim
FULLFERMI AF ÁNŒGJU
ROSEDALE KOL
Óviðjafnanleg að endingu og gæðum. Spyrjið nágranna
yðar, sem hafa notað þau. Ávalt fyrir liggjandi
birðir af Harðkoium og Við
Thos. Jacksnn & Sons
Skrifstofa, 370 Colony St. Símar: Sher. 62-63-64
Forðabúr, Yard, í vesturbænum:
WALL STREET og ELLICE AVENUE
Talsími: Sher. 71.
IIIHIII
|(!IIHIIIB;((!I
• •
• •
Skófatnaður
niHHiHniHiiim
■
• •
• •
Kæri ritstjóri, fyrirgefðu mér
að þetta er orðið fjöilorðara en eg
í byrjuninni ætlaðist til, en þetta
kemur ekki frá mér vanalega nema
einu sinni á ári.
Eg óska Lögbergi góðrar fram-
tíðar. eg hefi 5 sinnum tapað blað-
inu þetta liðna ár, en þegar það
kemur, er það góður gestur.
Með einlægri virðingu,
pórarinoi Bjarnason.
R. F. D. no. 1. Box 126
Springville Utah. U- S. A.
Allskonar
Prentuit
gerð
FLJÓTT og VEL
hjá
Columbia Press Ltd.
Kvenna Boudoir Slippers, ruber hælar, allir litir.$2.15
Kvenna Boudoir Slippers, Choc. og Black, allar stærðir 1.95
Kvenna, Drengja og Stúlkna Moccasins ............ 1.85
Skautaskór fyrir Drengi......... ................ 2.85
ALLAR BEZTU TEGUNDIR AF KARLA, KVENNA
og BARNA SKÓFATNAÐI
Jenkins’ Family Shoe Store
639 NOTRE DAME AVE. PHONE: G. 2616
■
H
i
■
:
■
IIIHIII
■
1110
The EDDY Line
Fréttabréf.
Nú er um heilt ár síðan eg
skrifaði í Lögberg síðast, og treysti
eg þér en til að lofa mér að sjá
þessa grein í blaðinu.
í heild sinni er mér óhætt að
segja, að okkur Springeville bú-
um líður vel, og ber margt til þess,
t'yrst, að heilsufar fólks er gott
sem stendur, nefnilega, að engin
faralds veiki er hér nú á ferð,
uta dálítil ihálssárindi í nokkrum
börnum í síðasta mánuði er hnekti
þeim frá að ganga í skóla fáeina
daga, en varð engum að fjörtjóni.
Annað er það sem orsa'kar vel-
iíðan fólks, er það, að uppskera á
öllum afurðum lands varð hér í dá-
Matches
30 to 40 brands.
A M a t c h for
every purpose.
70,000,000 a day
output.
Indurated
/ibreware.
Was'htubs
Washboards
Milk Pails
Butter Tubs
Household Pails
Fire Pails
Pigeon Nests
Cuspidors
Paper
jpecialties
Paper Bags.
Serviettes
Toilet Papers
Sanitary Towels
News Print Paper
YRIR langa löngu, 1851, byrjaði E. B. Eddy að búa
til eldspítur í Hull. Fljótt álitið, mundi margur
halda, að eldspítnaframleiðsla stæði ekki í miklum sam-
böndum við annan iðnað, en því er þó engan veginn þannig
varið. það eru mörg bein sambönd, er sá iðnaður stendur
í við margar aðrar iðnaðargreinir.
Góðar eldspítur þarfnast góðs efniviðar, en slíkar eld-
spýtu verksmíðjur útheimta einnig afarmikið af öðrum
trjátegundum. pað er aldrei hægt að búa til góðar eld-
spítur úr lélegum viði, og þess vegna notum vér aldrei
annað en hreinasta úrvalsefni. Aðrar trjátegundir, sem
eru ekki eins góðar, notum vér í annan verksmiðjuvaming,
þar sem þær eiga betur við og er viðurinn þá líka hertur.
EDDY PRODUCTS
eru notuð á þúsundum heimila í Canada. ílddy’s Eld-
spítur, Eddy’s Indurated Fibreware og Eddy’s Specialties
eru kunn um víða veröld. pað sparar Ibæði tíma og psn-
inga að kaupa slíkar vörur.
The
E. B. EÐDY
Co., Limited
HULL
Canada
A12
BLUE WBBON
TEA

Eyðið ekki tímanum til
þess að leita að einhverju
ualveg eins góðu” eins og
BLUE RIBBÖN TE
w

Notið Mickelson’s
“MY OWN
Gópher Eitur
Velmegun eða vesaldómur byggist á upp-
skerunni, og Gophers eiga drjúgan þátt í þvl,
að eyðileggja oft uppskeruna að hálfu leyti,
eða meira en það.
“My Own Gopher Poison’” er “óbrigðult”
gegn Gophers. pað vinnur dag og nótt að
því að vernda uppskej-una gegn þessari pest.
Pantið að eins MY OWN GOPHER POISON
-“-Fæst 1 hverjum bæ. Gætið þess vandlega,
að stimpill Anton Mickelsons sé á lyfinu, —
vörumerkið, sem aðrir geta ekki notað.
ANT0N MICKELS0N CO. LTD.
WINNIPEG, MANITOBA
KAUPID BEZTA BLADID LOGBERG.