Lögberg - 15.04.1920, Blaðsíða 2

ris.
LÖGBERG FIMTUADGINN 15. APRÍL 1920
Það sem bar íyrir
Dr Rusael. H. Canwell.
Dr. Conwell er einn af bezt
þektu kirkju, og mentamönnum
Bandaríkjanna.
Fyrir nokkrum árum síðan
barst það út, aö andi konu hans
er hann hafði miist,
honum, og spunnu
menn sögu út úr þessum atburði,
málstaö sínum til stuðnings.
Út af þessum sögum, ritar Dr.
Conewell um þetta mál, í blaðinu
“The Babtist” á þessa leið.
“Eg hefi aldrei sagt, að eg hafi
séð anda hinnar látnu konu minn-
horfin. Síðan 'hefi eg reynt alt,
sem mér hefir hugkvæmst til þess
að fá hana til að koma, en árang-
urslaust.
Vinir mínir hafa ráðið þessa
gátu fyrir sjáilfa sig.
1. Sumir segja, að vissulega
hafi þetta verið andi konu minnar.
2. að þetta hafi verið ill vera í-
hefði byrst | anda konu minnar.
andatrúar-1 3_ Hugarburður sjálfs míns, og
að hugskeyti vinnukonunnar hafi
yísað mér á pennann í fataskápn-
um.
4. aðrir segja, að þetta hafi ver-
ið mitt eigið hugboð, sem á augna-
blikinu hafi opnað mér veginn til
þessara hluta sem á hefir verið
minst.
5. sjálfur finn eg til þess, að
þessi fyrirbrigði eru en óskýrð.
Og þrátt fyrir það, þótt eg trúi að
fullu frásögum ritpingarinnar um
englana sem á jörðu hafa birst,
og um það að andar hinna fram-
liðnu séu engílar guðs. Samt
trúi eg ekki, að þeir séu háðir
vilja mannanna, og að þeir geti
kallað þá fram eftir vild.
Og eg get enn ekki gengið inn á
að vera sú, sem ég sá, hafi í raun
og veru verið konan mín.
Eg bíð í auðmýkt eftir því, að
vera Iþessi birtist mér á ný, og þá
talsefni, og láta fólk gera gaman i finn eg mig knúðan, til að gjöra
að honum sín á miilli. En úr því | nákvæmar vísindalegar rannsókn-
að þetta er komið út á meðal fólks I ir.
á apnað borð, þá leyfi eg »iér að ! ----------------
segja frá þessum viðburði eins!
rétt og eg hefi vit á.
premur árum eftir að konan' ______
mín dó, fór eg að taka eftir því að ' 1 eintaki af blaðinu New York
í hvert sinn sem eg vaknaði á Evning Post sem sérstaklega er
morgnana, þá sat einhver vera | helgað málum ÁstraMu, ritar kona
til fóta á rúminu mínu. ein að nafni Feda Sternburg um
En eftir að þessu hafði farið i kvennfólk í Ástralíu. Og af því að
fram í margar vikur, fór veran að | þessi grein er bæði vel skrifuð, og
líkjast konunni minni svo mjög, j sýnir mjög skýrt hve miklum og
að eg fór að verða hræddur um að í hollum þroska að kvennfólkið í
stært sig af því aö hafa konur í ( nægjan byggist á vinnu og geð-
dómarasætum eins og Ameríku- prýði.
menn, þá hafa Ástralíumenn mik-
ið af konum í lögregluliðinu.
Mentunin og leikirnir, hafa
hvorki gjört kvnnfólkið að her-
kerlingum né heldur að beyjum.
pað er eins og að þær hafi ein-
pað er ekki ósjaldan að stúlkur
sem eru fæddar og aldar upp í
•bæjum, við alsnægtir giftiast
bændum. pær hafa máske fund-
ið þar fallgt útsýni, rúmgott og
loftgott hús með ótal krókum og
hvern vegin ratað á meðal hófið. | kimum, og stórum og rúmgóðum
í mörgum löndum eru menn | veggsvölum — fagurt heimili, en
mótfallnir að kvennfólk noti and-; það er ekki í eðli Ástralíu kvenn-
litsfarfa og er það ekki án ástæða j fólksins, að sitja auðum höndum
þar sem konur gera sig að athlægi j og láta sig dreyma um þægindi,
ar.
Eg þekki ekkert til miðla, og
hefi aldrei leitað uppllýsinga hjá
þeim.
Mér datt ekki í hug að þessi at-
burður yrði ræddur i blöðum eða
tímaritum.
Mér satt að segja kom ekki til
hugar, að fólk mundi láta sig
varða þenna atburð, sem mér fanst
að snerta mig einan.
Og ef að eg hefði hugsað, að
almenningi væri áhugamál um að
fá að sjá eða heyra um hann hefði
eg álitið hann alt of hjartfólgin
mér til þess að gjöra hann að um-
Konur í Ástralíu.
fyrir það, að afskræma andlit sitt
í Ástralíu virðast þær hafa ratað
á meðal hófið, svo að jafnvel há-
skólapiltarnir hafa lært að meta
gildi andlits farfans þegar hann
er rétt notaður, og kvennfólkið í
Ástralíu hefði ekki orð allra
ferðamanna á sér fyrir smekk og
hóf í klæðaburði, ef að þeim væri
það ekki meðfætt að gæta heiður
síns.
Dýrtíðin hefir ekki sneytt hjá
Ástralíu heldur en Ameriku, sem
nú er neydd til þess að gæta hófs
: klæðaburði sökum þess að fólk
getur ekki annað.
En konur ií Ástralíu hafa aldrei
borist mikW á í klæðnaði, og það
er fágætt að finna þar konu sem
getur ekki saumað og sniðið föt
sin sjálf, og búið hatt sinn. Eða
ef þörf gerist að breyta fatnaði
sínum frá árinu áður svo, að hann
falli inn í hinn ráðandi móð.
eða um það sem þær kynnu að
hafa séð á Paris eða Lundúnaborg,
þær vilja sjálfar ihjálpa, og það
kemur oft fyrir að húsmóð. fær sig
fullreynda, þegar vinnukonueklan
er tilfinnanlegust, koma máske
stórhópar af mönnum til þess að
klippa fé, eða vinna að uppskeru.
pá þegar menn þeirra eru önnum
kafnir úti við að segja fyrir verk-
um, sér hún um hús verkin ásamt
matreiðslu hanöa verkafólkinu.
pessar konur segja að þær
vildu ekki skifta á sínu þróttmikla
landlífi fyrir lífið í borgunum þó
þar sem fylgir gnægð vinnu-
kvenna. ,
Sumum getur sýnst þetta ein-
kennilegt, ekki síst þeim sem
vita hve langt er á milli bæja í
skóglendi Ástralíu, — þætti lík-
legra að einveran mundi draga
allan kjark úr þeim. En það er
I svo langt frá því, skógarnir eru
Víða i Ástralíu eru prýðisfalleg ekki tómlegir fyrir fólk sem kann
hús, og iheimili, fylt með verð-
inætum munum, sem safnað -hefir
verið 'í ýmsum löndum — hús
stærri og smærri loftgóð 'hrein og
vel haldin, og það er ekki ósjald-
an að maður kemur á heimili
langt inn í landi, þar sem ekkert
virðist vanta á heimilisþægindin.
í húsabyggingum sínum hugsa
Ástralíumenn (ávalt meiija um
þægindi 'húsanna, en útlit, og
að meta þá, þeir hafa auð, æfin-
týri, leyndardóma og eitthvað
meira til þess að þroska einstakl-
ings eðli þess fólks sem i þeim
býr.”
Framhald
Ómögulegt.
JLJ W. BORING, efnaður Kan-
* sas bóndi, kveðst hafa
þyngst um tuttugu pund, og
aldrei verið við betri heilsu en
síðan hann fór að nota Tanlac.
eg væri að tapa jafnvæginu. Ástralíu hefir náð, þá byrtum vér j þeir sem hafa ferðast um á meðal j pað er alveg ómögulegt að njóta
Eg leitaði ráða til tveggja nafn- kafla úr þessari grein. fólks þar þekkja gestrisnina sem! þeirrar alúðar, huggunar, hjúkr-
kunnra lækna, sem eins og búastj “Mentun konunnar í Ástraliu er; þar er almenn og fólkinu svo eðli-j unar og hjálpsemi, sem að eg
var við, sögðu, að ef eg tæki hvíld j hvorki daufgerð né þvingandi. leg. Yfirlæti eða spjátrungs- naut á sjkra'húsinu hér í Van-
þreytti mig ekki eins mikið á ; Hún er vel að sér á stærðfræði, j skapur er þar ekki til. ! couver B. C. þann tíma, sem að eg
vmnu og eg væri vanur, þá j náttúrufræði og eðlisfræði, sögu,
mundu þessi fyrirbrygði hverfa. j landafræði, tungumálum og bók-
En þetta hafði engin áhrif. I mentum. Hún hefir sína Ieik-
Veran hélt áfram að koma, og! fimissali.
mynd hennar að skýrast, þar til yfir girðingar, glímt, klifrað í
að bæði bros konu minnar og mál- j björg og hamra eins léttilega og
rómur, varð eins skýrt, og það var að stíga dans, renna sér á skaut-
í lifanda lífi. / um, eða að sitja á hestbaki.
Eg trúði þessu ekki, hélt að það j Hún hefir sína leiki alveg eins
væri undirmeðvitund mín, sem j og drengirnir, knattleiki, hockey-
væri að draga mig á
gerði því ítrekaðar
Manndómur og hlýtt hjarta má
isín meira við stúlkurnar í Ástra-
líu, heldur en auðlegð og glæsi-
Hún getur hent sérjlegar nafnbætur.
peir sem framandi eru í Ástra-
liíu þurfa ekki annað en sýna að
þeir séu færir um að laga sig eft-
ir kröfum fólksins til þess að fá
að sjá hve fagurt og þróttmikið
heimilislíf Ástralíubúa getur ver-
þurfti að liggja þar, án þess að
þakka þeim innilega, og senda
þeim jafnframt opinherlega hjart-
ans þakkir mínar, sem þar áttu
hlut að máli.—
pessir mannvinir, og um leið,
mér hjartkærir vinir, eru: Mr. og
Mrs. Pétur Guðjónsson í Vancou-
ver B. C. Vitjuðu þau hjón mín
stöðugt á meðan eg lá þar veik, en
þegar eg mátti fara af sjúkra-
sendu
tá'lar, og j leiki o. s. frv., og eru kappleikir j ið-
tilraunir til j á milli hinna ýmsu skóla, bæði í Prátt fyrir þá hugmynd sem út j húsinu sendu þau bifreið eftir
þess að ganga úr skugga um að j sveitum og bæjum tiíðir, og sækja ■ hefir breiðst, um Ástralíu að land-' mér, og létu flyta mig inn i sitt
eg hefði ekki mist andlegt jafn- j piltarnir þá leiki mjög vel, og- '*ð sé á eftir tímanum með nútíðar j eígið hús, og létu hjúkra mér þar
framkvæmdir, þá er heimilislífið: af allri þeirri alúð og umhyggju-
í blóma. í öllum stærri bæjum! semi, sem þau eiga svo mikið af.
Melbourne, Sydny, Adelaid, Pertih ' 0g Mrs. Grimsson létu sér
og Hofast eru stórbyggingar með einnig sériega umhugað um mig
væKi- j fylgjast með í þeim með ákafa og
En eg gat ekki merkt neina bil- fjöri.
un á mér hvorki andlega né lík-j í hinum stærri bæjum, eins og
amlega. En samt þóttist eg þess út á landsbygðinni, eru menta-
fullviss að þetta væri missýning
ein, reyndi að hrinda iþessu frá
mér, og sagði við veruna: “Eg
veit þetta ert ekki þú, viltu gjöra
svo vel og Iofa mér að prófa þessa
ráðgátu.” Veran sýndist vera
þessu samþykk, og sem svar upp
á þessa spurning mína sagði hún
málin undir umsjón landstjórnar-
innar, og er engin aðskilnaður að
því er lærdóm, eða leiki snertir á
milli pilta og stúlkna á námsár-
unum, og er því ef til vill að þakka
þegar námstiðinni sleppir og
starfsárin taka við.
pótt að konur í Ástralíu séu
mér, hvar lausnarbréf mitt úr I yfinlætislitlar, þá er samt óhætt
hernum, sem /ar búið að vera j að fullyrða, að þegar þær eru
týnt í tuttugu og fimm ár, væri. j búnar að ná fullum þroska, að
Eg fór þangað sem þessi vera j þar eru þær mikið betur að sér
vísaði mér, og fann kassann sem bæði til munns og handa heldur
íbúðum til leigu. En þó vinnu-
konu eklan sé tilfinnanleg þar
sem annars staðar, hafa þægindin
i þeim byggingum ekki enn getað
lokkað konurnar til þess að yfir-
þann tíma sem eg lá á sjúkra-
húsinu, þrátt fyrir erviðar kring-
umStæður, eða vei'kindi á heimili
þeirra.— Svo er þar á sjúkrahús-
ínu íslenzk stúlka Misis Lilja Sig-
“Eftir að Tanlac upprætti sjúk-
dóma mina, hefi eg þyngst um
cuttugu pund og er við betri
heilsu en nokkru sinni áður,”
sagði H. W. Boring, efnaður bóndi
sem heima á að Otierland Park, í
Kansas-ríki.
“SíðaStliðin bvö ár hafði eg
þjáðst mjög og allar tilraunir i
sambandi við heilsu mína orðið
fyrir gýg, þar til eg fór að nota
Tanlac. Eg hafði svo að segja
enga matarlyst og meltingin var
í mesta ólagi og stundum gat eg
helzt engu haldið niðri. Tauga-
kerfið var alt í óreiðu og stundum
greip mig svo ákafur bakverkur,
að-eg ihafði litt viðþol og fékk mig
hvergi hrært.
“Eg svaf alla jafna illa og
hrökk upp með andfælum við hvað
lítinn þyt sem um var að ræða.
Eg var alt af að smá léttast og
síðast var eg að verða vonlaus
með öllu um minn hag og 'heilsu-
bót. pannig var þá ástandið, þeg-
ar eg byrjaði að nota Tanlac, og
það meðal hefir sannarlega orðið
mér til mikillar blessunar. pað
var engu likara, en það hefði
beinlínis verið búið til í þeim til-
gangi að lækna mig. Mér fór
undir eins að batna við fyrstu
flöskuna. Meltingin komst í lag,
Og bakverkurinn hvarf með öllu.
Nú finn eg ekki lengur til tauga-
slappleika og nýt ótruflaðs svefns
hverja einustu nótt. Mér hefir
aldrei liðið b^tur á æfinni, og eg
hefi þyngst um full tuttugu pund.
| Eg hefi ásett mér að hafa Tanlac
í húsi mínu ávalt héðan í frá.”
Tanlac er selt í flöskum og fæst
í Liggett’s Drug Store, Winnipeg,
og hjá lyfsölum út um land. pað
fæst einnig hjá The Vopni Sig-
urdson, Ltd., Riverton, Man.
COPENHAGEN
Munntóbak
Búið tilúr hin-
am beztu, elstu,
safa - mestu tó-
baks blöðum, er
Þetta er tóbaks-askjan sem ábyrgst að vera
hefir að innihalda heimsin algJÖrlega hfemt
Hjá öllum tóbakssölum
bezta munntóbek
ÞJÓÐRÆKNISFÉLAG ÍSLENDINGA í VESTURHEIMI
P.O. Box 923, Winnipeg, Manitoba.
1 stjörnarneínd félagslns eru: séra Rögnvaldur Pétursson, foreetl.
650 Maryland str., Wlnnipeg; Jón J. BOdfell, vara-forsiti, 2106 Po;.age
ave., Wpg.: Slg. Júl. Jóhannenson, skrifari, 957 Xngersoll str., Wpg.;
Asg. I. Blöndalil, vara-skirlfari, Wynyard, Sask.; S. D. B. Stephanson,
fjármála-rltari, 729 Sherbrooke str., Wpg.; Stefún Einarsson, vara-
fjármólaritari, Arborg. Man.; Asm. P. Jóhannsson, gjaldkerl, 796
Victor str., Wpg. ; Séra Albert Kristjánsson, vara-gjaldkeri., Lundar,
Man.; og Sigurbjörn Sigurjónsson. skjalavörBur, 724 Beverley sti\,
Winnlpeg.
Fastafundi liefir nefndin fjórða föstudag hvers mánaSar.
pýskum og austurrískum söng-
listarborgum. Meðferð hans á
efninu er einkar ítarleg, leikur-
inn eðlilegur, þróttmikill og fjör-
mikill, tónninn mótaður af mik-
illi list, framsetning og niður-
skipun að skynsaimlegu viti, gæti-
leg og löguleg, og leiknin mjög
full'komin, skýr, snyrtileg og reip-
rennandi, í einu orði: ágæt með
afbrigðum. í leik hans gætir
meira stillilegrar íhugunar en
eldheitra skapsmuna, og er hann
a.ð þessu leyti sannur Norður-
landarnaður. petta lýsir sér
bæði í hljóðfallinu í lei'k hans, í
óbeit hans á því, að lláta stjórn-
ast af einberri viðkvæmni, og loks
'i hinni gætilegu og hnitmiðuðu
notkun hans á fótstilli 'hljóðfær-
isins.
lausnarbréfið var í, þar sem hún
vísaði mér a það, í skáp á bak við
gamlar bækur, sem eg hafði ekki
hreyft í mörg ár.
Morgunin eftÍT kom veran, og
sýndist vera venju fremur glöð
að líkindum út af fundinum dag-
inn áður.
Eg spurði hana hvort hún vildi
koma daginn eftir, og lofa mér að
prófa þetta en frekar.
Hún brosti og svaraði:
“Já eg get komið einu sinni
enn”.
En var eg sannfærður um, að
þetta væru missýningar, svo eg
beiddi vinnustúlku, sem hjá mér
var að fela gullpenna, og penna-
skaft, sem að konan mín hafði
gefið mér, og tók henni vara fyrir
að gefa mér no*kkrar vísbending
ar um hvar hún hefði falið það.
Morgunin eftir sat veran sem
bar öll einkenni og svip konu
minnar, á rúmstokknum hjá mér,
þar sem konan mín hafði svo oft
setið áður, og sá eg hana eins
skýrt og eg hafði séð hana þá.
Eg reis upp í rúminu, til þess að
geta virt veruna en betur fyrir
mér og sagði: "Veistu hvar gull-
penninn minn er?”
Hún virtist vera ánægð við
þessa spumingu, og taka hana í
hálfgerðu gamni og svaraði:
“Vissulega veit eg það. Farðu
á fætur eg skal sýna þér hvar
hann er”.
Eg fór ofan úr rúminu, og elti
veru þessa, sem virtist 'líða áfram
að fataskáp sem var í herberg-
inu. Hún berfti á hurðina, og eg
opnaði hana, inn í skápnum var
hylla sem meðalaglös stóðu á.
Hún benti mér inn í innra hyllu-
hornið.
Hyllan var nokkuð hátt uppi
3vo eg tók stól og sté upp á hann,
færði meðalaflöskurnar til á hyll-
unni og fór með hendina inn í
hylluhoraið, og þar var penninn.
pegar að eg sté niður af stóln-
um og snéri mér við, var veran
en systur þeirra á Englandi. Á-
herslan sem lögð er á að kenna
konum þar að það sé eins áríðandi
að leika sér, eins og það er að
vinna, gjörir útsýni þeirra yfir
Jífsferilinn, og lífið heilbrigðara.
Fyrst framan af bar talsvert
mikið á þeirri tilfinning sem svo
mjög var ríkjandi á Englandi,
snemma á ríkisárum Victoriu
drotningar. pað að vinna sér
fyrir daglegu brauði væri helst
ekki í verkahring konunnar.
Árið 1893, varð peningaþurð
mikil í Ástralíu, og margir af
efnamönnum 'þjóðarinnar mistu
aieigu sína.
En upp af þeim rústum spratt
ný vakning—erviðleikarnir lögðu
tækifærið u;pp í höndurnar á
kvennfólkinu, og mörg konan sem
áður ihafði (liflað tifkomulausu
iöjuleysis llfi, varð þá að róa sín-
um eigin árum út í verzlunar- og
viðskifta lífið.
Pær konur gáfu fyrirmyndina
sem en helzt á meðal allra kvenna
í Ástralíu.líka á meðal þeirra sem
auðugri eru og sem ekki þyrftu
að láta dætur sínar vinna. Stúlkur
eru iþar undantekningarlaust
vandar upp við að vinna fyrir sér
sjálfar, svo þær þurfi ekki að
standa uppi ráðþrota ef þær þurfa
að vinna fyrir sér.
f Ástralíu hafa konur aðgang
að fyrirlestrum við háskólann
jafnt og 'karlmenn. Og 'þegar að
þær hafa lokið prófum sínum,
standa opinberar stöður opnar
fyrir þeim jafnt og karlmönnum,
'þegar maður tekur tillit til
tölu þeirra sem hafa tekið að sér
opinberar stiöður, veWður !ekki
annað sagt en þær hafi reynst
framúr skarandi vel.
í öllum stærri borgum í Ástra-
Mu, er að finna kvennmenn sem
eru Iæknar, tannlæknar, efna-
og gerlafræðingar, og hafa þær
reynst sérstaklega vel í læknis-
stöðunni.
Og þó að Ástralía geti ekki
gefa húsin sín, sem þær vita að i uf.ðsson, sem er að læra hjúkrun-
eru svo mikils virði, fyrir menn ! arfræði> og 8ýndi hún mér þ&
sína og börn. dæmafáu sjálfsafneitun og kær-
Fullkomtn gestgjafahús eru ,eilka> að eyða önum sínum frí-
víðsvegar um landið, en þau sækja | gtundum hjá mér. pá má eg
ekki gleyma hér vestra, hi-num al-
aðallega ferðamenn. fbúar lands-
ins, þegar þeir yfirgefa heimili
sín fara vanalega annað hvort
ofan til sjáfar, eða upp til fjalla
þar sem flestir eiga sumar-
heimili, sem að í æðimörgum til-
fellum að konurnar hafa ráðið
öllu fyrirkomulagi með, og mörg
er sú kona sem í þau 'heimili hef-
ir lagt það fé sem hún vann sér
fyrir, og afgangs var lífeyrir, og
bygt húsin með sínum eigin hönd-
um.
f sambandi við vinnukonu eklu
standa Ástralíu konurnar ver að
vígi heldur en systur þeirra í öðr-
um löndum, sökum innflutnings-
banns þess sem er á Kínum og
Japanitum til verndar hinum
hvíta kynflokk í landinu.
Og þar eins og annarstaðar
hafa sölubúðirnar og verk-
stæðin dregið til sín allan
fjöldan af þeim stúlkum sem áð-
ur voru ánægðar í þeirri stöðu, og
þó nú sé boðið hátt kaup er oft
mjög ervitt, o-g stundum með öllu
ómögulegt að fá stúlkur í vist..
En þrátt fyrir 'það, dettur kon-
unni í Ástralíu ekki í 'hug að neyða
fjölskyldu sína til þess að sækja
máltíðir út frá heimilinu. Hún
er heldur ekki nuddandi um auka-
vinnu og erviðléika í sambandi
við húsverkin, jafnvel þó þau séu
henni verulega ervið. Hún geng
ur að þeim þegjandi — áMtur þau
vera part af samningnum þeim
er hún hefir gengið inn á þegar
heimilið var stofnsett, og sem
sjálfsagt sé að halda.
Húsin í Ástralíu standa opin
fyrir vegfarendum, á hvaða tíma
dags sem er, og er því oft gest-
kvæmt. En því fleiri gesti sem
konurnar í Ástralíu hafa, því á-
nægðari eru þær, og þegar þær efu
spurðar að hvernig þær geti kom-
ist yfir að standa öililum þeim
fjölda fyrir beina, þá svara þær,
“það er ekkert erviðara að mat-
reiða fyrir tuttugu heldur en
tvo.”
En það er út á landsbygðinni
sem konur eru ihvað þróttmestar,
þar sem heimilið og heimilis á-
kunna mannvini séra Sigurði
Ólafssyni, sem á allan hátt bæði í
smáu og stóru greiddi götu mína,
með stöðugri 'hjálpsemi, þrátt fyr-
ir alt sitt mikla annríki.
pað er ómögulegt, að verða að-
njótandi slíkrar mannúðar og
kærleika, sem þetta fólk hefir
sýnt mér, án þess opinberlega að
létta þakklætistilfinningunni af
hjarta mér, svo orðin geti tekið
þátt í 'benni með mér.—
Svo kveð eg alla þá, sem að
reyndust mér sannir vinir, þegar
mér liá sem mest á — með kærum
þökkum.—
Blaine Wash.
Miss Oddrún Bergsteinsson.
Um Harald SigurCsson.
veðrasömu “ísi skyngdu og eldi
þrungnu” eyju. Haraldur Sig-
urðsson hefir fengið mentun sína
í hinum ágæta skóla Láru Rapp-
oldi-Kahrer í Dresden og söng-
háskólanum í Kaupimannahöfn.
Tvívegis hefir bann kept um og
unnið verðlaun úr Mendelsohns-
sióði, og eftir að hann kom til
Erfurt, þar sem hann býr nú og
starfar, hefir hann nokkrum sinn-
um iátið til sín heyra bæði í
pann 21. dag desembermánaðar
siðastl. dó á heimili sínu í Water-
man, Wash., Guðný Kristjáns-
dóttir Muller.
Guðný sál. var fædd á Látrum
við Eyjafjörð 11. janúar 1847.
Foreldrar hennar voru þau Krist-
ján sonur Jónts óðalsbónda á
Látrum og Dýrleif dóttir Jóhann-
esar Pálssonar á Kaðalstöðum.
Frá Látrum fluttist Guðný með
foreldrum sínum að Keflavík og
ólst þar upp þar til hún misti for-
éldra sína; fluttist hún þá aftur
að Látrum og var þar nokkur ár.
paðan fór hún til Akureyrar og
lærði iþar jhjúkrunastörf. Áirið
1875 giftist hún eftirlifandi
manni sínum Anton Friðrikssyni
Muller, og reiistu þau hjón stórbú
í Lögmannsihlíð skamt frá Akur—
eyri og bjuggu þar til ársins
1882, er Anton kom hingað vestur
til að sjá sig um og sem varð tíl
þess að hann settitst hér að, og
árið eftir kom Guðný með börn
þeirra. Tóku þau land í Da'kota
og ibjuggu þar þangað til árið
1903 að þau fluttu vestiur til Wat-
erman, Wash.
Guðný sál eignaðist 7 börn og
1 istjúpbarn. 4 af þeim dóu í æsku,
hin 'lifa hér í Ameríku og eru þa-u:
Kristinn Goodman, bóndi við
Lundar, Man.; Anna Friðrika,
gift GSsla Christjánsyni, I Sban-
novan, Sask.; Aldís Aðalbjörg,
gift W. E. Melker, Waterman,
Wasih., og stjúpdóttirin, María,
gift enskum manni í Minnesota,
Charles að nafni.
Tvö aigystkini átti Guðný í
þessu landi, þau Kristján Albert
málara í Winnipg, og önnu, konu
Jóns Sigfússonar sveitarhöfðingja
við Lundar.
Guðný sál. var skýr og vel gef-
in kona bæði til munns og handa.
En fólk á þeim árum, er hún ólist
upp, naut lítillar mentunar, en
mjög var hún bókhneigð og lag-
lega hagorð. Við sauma vann
hún töluvert og þótti þar hera af
flestum samtíðarkonum sínum,
sérsta'klega í útsaum «g finum
saumaskap.
Trúrækin var hún með afbrigð-
um og hélt fast við hina hreinu
lútersku trú. Hjálpsöm og greið-
vikin var ihún, svo að Mn vildi
ætíð vera þar, sem hjálpar þurfti,
enda urðu allir, sem hún kyntist,
vinir hennar, því samfara greið-
vikninni var lundin blíð og lað-
andi. Hennar er því sárt saknað
af öllum, sem hana þektu, skyldum
og vandalauisum.
Blessuð sé hennar minning.
K. G.
LINOLEUM og CONGOLEUM
Fást samkvœmt hinni auðveldu afborgunaraðferð hjá
BANFIELDS
The Reliable Home Furnisher
(Walther Niemann tónSkáld,
sem talinn er einn hinna helztu
sönglistardóimara pýskalands, 'hef
ir í síðustu útgáfu bókar sinnar,
er nefniisti “Hianoisnillingar'
skrifað um Harald Sigurðsson
frá Kaldaðarnesi grein þá, er hér
fer á eftir í lauslegri þýðingu).
fsland er útvörður menningar
áVfu vorrar í norðri, og Rvík, hinn
smávaxni höfuðstaður landsins,
miðdepill sönglistarinnar þar í
landi. En þar sem iðkun hennar
er eðlileg mjög einföld og óbrotin,
er þeiss eigi að vænta, að frá þessu
landi komi aðrir sönglistamenn
en nokkrir ágætir organleikarar,
og má af eldri mönnum nefna Sig-
fús Einarsson, sem er hinn helzti
söngfræðingur íslands nú á tím-
um, og annarsvegar hinn unga,
hágáfaða lærisvein Straubes í
Leipzig, Pál fsólfsson. Eigi að
síður hefir ísland iþó nú þegar
lagt til nngan afburða pianoleik-
ara, Harald Sigurðsson. Mun
þetta vera furðu efni mikið öllum
þeim, sem ekkert vita um menn-
ingu landsins og hinnar miklu
fraamfarar í sfeáldskap, listum og'
rannsókn á viðfangsefnum nútím-
ans, sem orðið hafa í þessari
ÞRYKT LTNOLEUM
Hvert einasta yard ábyrgst — úr af-
anniklu að velja af munstrum, sem
eiga vi8 hvert herbergi í húsinu. Teg-
und þessi er alveg óslítandi, er 6 fet
á breidd. Fer-yard á
Kjörkaupsverði... ...
$1.25
60LFDÚKAR
Fallegir, sterkir og láta aldrei lit, hvað
sem á gengur. 6 fet. á breidd. Seldir
nú, fer-yard hvert á 85c
FELTOL
Lang-ódýrasta gólfdúka-tegund, borið
saman við gasðin; einkar hentugt fyrir
herbergi á lofti. 6 fet á breidd /»r
Kjörlcaupsverð ..............DDC
Kjörkaupsverði...........
CONGOLEUM RUGS
Hafa alveg sama útlit og ofin gólfteppí, en kosta alt
að helmingi minna. Þau eru öll heil, engin samskeyti
nokkurs staðar. Með því að strjúka yfir þau með
^akri rýju, öðlast þau ávalt aftur sína upprunálegu
fegurð.
Stærðir ft..... 6x9 7-6x9 9x9 9x10-6 9x12
Verð ....... $12.85 $15.60 $18.75 $22.00 $25.00
Kaupið húsgögn vðar með afborgunar aðferðinni
Húsgögn, Gluggatjöld, Ábreiður, Rúm, Blœjur, o.s.frv.
J. A. BANFIELD,
The Reliable Home Furnisher
492 Main Street, - Phone Garry 1580