Lögberg - 04.11.1920, Blaðsíða 2

,ER 1920
HÖFUÐVERKUR
LÆKNAÐUR
:ii.
_____ i hagnýta fræ8i, aö láta hlutina a
Margra Ára J?jáningar Læknað- sinn staS. ÞaS eru engin önnur
ar með “Fruit-a-tives” | fræSi, sem eg þekki, sem veita meiri
112 Hazen St., St. John, N.B.' dagleg þægindi en þau.
.. ; j Tvö boSorS eru þaS, sem hvert
Mér er sönn ánægja aS skýra e;nast barn ætti aS læra, svo líf
ySur frá hve gott mér hefir orSiS þeirra geti orSis róIegt Qg þau kom.
af meSali ySar “Fruit-a-tives” úr ist hjá.stríSi og stappi, — tvö þýS-
ávaxtasafa^ gert. — HafSi þjáSst ingarrnikil boSorS, sem ekki eru
lengi af stýflu og höfuSverk, reynt beinlínis ætluS tli þess aS gjöra
lækna og fjölda meSala, alt án á-; þau sáluhólpin, heldur til aS far-
rangurs. — Eftir aS hafa notaS . sœla hinderni þeirra, — tvö boS-
nokkrar öskjur var eg orSin al- orS> sem eru mikils verS til þess aS
heiIbrigS. Miss Annie Ward.
um, og sú regla er vel þess virSi, þar sem hann skrifaSi. I skrif- þann hátt, aS viS stríSum sem minst mál, og einnig keppa aS hinu erfiS- ‘
að temja sér hana. borði hans voru margar skúffur og á velsæmistilfinning þeirra. asta takínarki, og það, sem er
ÞaS borgar sig því vel fyrir þá, hólf, en hann hafSi ekki hina MeS, allri virSmgu fyrir áhti lengst i Durtu, aS öSlast sterka og
sem ungir eru og hafa dálítinn minstu hugmynd um, hvaS i þeim kvenþjóSarinnar, þá segi eg: þaS neih'.rigSa eiginleika.
snefil af námsgáfu, aS læra þau var né heldur hvar skjal þaS var, k°star ekki peninga aS koma vel ^ Ekkert af þessu geta menn eign-
eg nokkru síSar heyrSi, aS maður
þessi hefSi mist atvinnu sína.
ÞaS er einkennileg og lamandi
varSveita líkami þeirra frá bilun tilfinning, sem grípur mann þegar
50C. hylkiS, 6 fyrir $2.50, skerf- ^ 0g anda þeirra frá vitfirring, — j maSur keniur inn á heimili, þar sem
alt er í óreglu — gólfin ósópuS.
sem finna þur.fti, og eftir aS hann 1 fyrir sjónir manna
haf Si rótaS í þessu dóti sínu um !
stund, hætti hann alveg aS leita, og
sagSist vita, aS hann hefSi skjal
þetta einhvers staSar, en hvar þaS
væri, gæti hann ekki sagt sem
stæSi, þaS» mundi aS líkindum koma
upp í hendurnar á sér síSar, og þá
sagSist hann skyldi senda mér þaS
Eg varS þvk ekkert hissa, þegar- sem 'Þetta lesa og eru ekki orSin of
ur til reynslu 25C. Fæst hjá öllum ^ boSorS, sem veitir einstaklingnum
lyfsölum eSa gegn fyrirfram borg- frjg 0g lífsförunautum sínum gleSi.
un beint frá Fruit-a-tives, Limited,
Ottawa
Vertu reglus&mur ef þú
vilt njóta lífsins.
Eftir Dr. Frank Crane.
Þessi tvö boSorS eru:
1. Láttu alla hluti á sinn rétta
staS.
I 2. iHaltu sjálfum þér hreinum
1 og því sem í kring um þig er.
j Frá mínu sjónarmiSi getur þú
j ekki kent barninu þínu neitt, sem
j er heilbrigSara fyrir líkama þess
j og sál, en þaS; aS sjá um aS dreng-
urinn þinn taki saman öll leikföng-
Fáir deyja sökum of mikillar in sin rafii Þeim hverJu á sinn
vtnnu. En erjur
* tnann í grófina.
leggja margan
staS, og aS María sópi upp allar
i afklippumar, sem á gólfið hafa
! falliS viS aS klippa myndir úr blöS-
Reglusemi er leyndardómur á- um, og gefa þeim hvorki brjóst-
nægjunnar. Óánægjan er afkvæmi sykur, kveldverS né nokkurt annaS
óreglubundins hugarfars. 1 góSgæti, unz leikherbergiS þeirra er
Ef þú, iesari, frúir þessu, þá orSiS eins vel út lítandi og þaS var
leggur þú þaS á hjartaS og breytir áSur en þau byrjuSu aS leika sér.
eftir því. , I Ef þú ert trúr í þessu, þá ertu aS
ÞaS mun vernda þig frá allskon- leSgja 1 sal barnanna grundvöllinn
ar ógæfu, og þaB sem eykur á hin a® lils^le®’> nytsömu lífi og nrann
verulegu þægindi manna, er ekki cloms Þrótt.
einskis vert I fyrsta og mesta lexía, sem j er frumtónn réttlætisins,
fataskáparnir opnir, fullir af hálf-
slitnum og hálf óhreinum fötum,
öllum í þvögu, skórnir undir rúm-
unum, braubskorpu molar og
pentudúkar á gólfunum, ryk á
gluggarúSunum og fingramörk á
dyrum og dyrastöfum; alt þetta
hefir lamandi áhrif á sálarlíf
manna. ÞaS eru hin vtri merki ó
hreinnar sálar.
ÞaS má aS sönnu ganga of langt
í þessum hreinleiks kröfum, eins og
i öllu öSru, en þaS er engin á
stæS fyrir því, aS menn sæki ekki
hæfilega langt fram í þessum
sökum.
ÞaS er verulegt samband á milli
þokkalegra fata, snoturs heimilis
og hreins og hóglegs málfæris
annars vegar og heilbrigSrar sálar
hins vegar.
S augnabliks áhlaupi, aS
teggja þig fram í vikutíma til þess
aS ná haldi á einhverju af þessum
hnossum og slá svo slöku viS, er
s og aS reyna þaS ekki.
TilfelliS er, aS flestir af oss
standa ráSþrota gagnvart þessum
lifs spursmálum.
Vér segjum: “Eg vildi aS eg
gæti J)aS, en eg get þaS ekki, eg
gömul til þess aS læra—þá eru þaS hefi reynt þaS og mig brestur þrek
Fjögur atriSi eru nauSsynleg:
1. Hreinlæti.
2. VarúS. • /
3. GeSprýSi.
4. Næmur smekkur.
Á meSan aS sápa og vatn er til,
þá getur hver sem vill veriS hreinn.
Og ef þær stúlkur eSa piltar,
peningar í vasa þeirra, líkamleg
vellíSun og sálarfró, ef hin sömu
til þess aS halda áfram.
Vanalegast er þetta ósatt.
ÞaS
vildu fara í baS.á hverjum morgni, | er ekki þrekleysiS, sem amar aS
þótt vatniS væri ískalt og þau yrSu þér. ÞaS sem aS ep, er skortur
aS ])vo sér meS tiu centa svampi. Á reglusemi. Settu þér reglur og
Stúlkumar ættu aS vita, aS þaS j stattu viS þær. Láttu ekkert hamla
er ekki aS eins hégómagjama og þér frá aS æfa þig á hljóSfæriS
flysjungslega fólkiS, sem hneyVsl-
ast á forar slettum á pilsfaldinum
þeirra, eSa fitumarkinu á olnbog-
anum % treyju þeirra, sem eins-
cents virSi af steinölíu hefSi tekiS
í burtu, heldur þaS fólk, sem heil-
brigSan smekk hefir.
Og drengirnir ættu aS skilja þaS,
aS þegar föt þeirra líta út eins og
þeir hefSu sofiS í þeim og hefSu
svo hvergi getaS fundiS fatabursta
til þess aS bursta þau áSur en þau
fóru út, er alveg sama og þeir
drægju upp fána yfir sjálfum sér,
sem á væri ritaS: “Hugsunarlaus”
—“Alvörulaus.” — “Latur.”
Hugsunarsemi er nauSsynleg.
þrjátiu minútur á hverjum degi;
passaSu þö lesa eitthvaS nytsamt í
hálfan klukkutíma á dag, þó þaS
þurfi aS kosta þaS, aS þú þurfir
aS fara hálfum klukkutima fyr á
fætur á morgnana.
ÞaS eru smámunir, sem munar
ekki mikiS um, aS sleppa þessum
hálfa klukkutima, sem þú hefir sett
til síSu til lesturs, eSa brjóta regl-
ur þær, sem þú hefir sett þér, aS
eins einu sinni. En þetta: aS eins
einu sinni, er einn af stærstu óvin-
um mannanna.
Uppspratta fullkomnunarinnar á
upptök sín aS eins í iSjusemi. Ef
til vill les einhver sá> þetta, 4em
Ef menn pjatta sig of mikiS - hefir tilhneigingu til aS £rifa sö
gjora sjalfa s.g aS spanprltum, þa I Uf tJ1 þess ag birta ; timaritum> *.
sýnist vera sókst
Ekki eru allar siSspiltar konurjverfa. Þeir ógeSfeldir sjón hvers
é>hei5arlegar, en aftur eru allar ó- ei s manns-
vinna, sem nu
, v.. ....... v.w „v.w. „ , , . , ... nrjög eftir. Láttu mig kenna þér
heiSarlegar konur siSlatisar. Það , 'n e. menn a 1,r 1l,Ssa e_ ’’ heilræSi: Eini vegurinn til þess aS
nógu mikið tim sig i þessum efn-
p. , , . x ... —rtf menmrnir geta lært, er að vera ckkt \ Engmn hlutur er syndsamlegur , ’ . Þ g
En mundu eftir, aS eg skrifa ekki . „ „ , , ...° , - . - ! ógeðfeldir.
.. . .„ „ , handbendi annara. Hver sa, er 1 sialfum ser, eins og ekkert er o- ®„. .
þetta til þess aS leitast viS aS auka , t-
f1 , , , ... skilur eftir sloSa sinn handa oðrum hremt 1 eðh sinu.
afkomu manna 1 verzlunarlegu til- ,
. , , , ... , ••• til aS hremsa, ber 1
þessu efni er sá
liti, heldur Hfsánægju þeirra. I “v* ‘ s^r træl<orn,
v ~ sem getur gert hann aS omaga, þeg
ViS vitum öll, aS hægt er aS af- ar frá líSur> oS ómagamir eru
kasta meira verki meS reglubund- heimsplága
inni vinnu aSferð, en meS óreglu- j Flakkarar, slæpingjar og betlarar
bundinni. j á neSstu tröppu mannfélagsins og
ViS lifum á þeim tímum, þegar iðjuleysingjar, sem hafa tekiS fé
alt er skráð á spjöld, vöruskrár, aS erfSum, sparibúnir spjátrungar
og raðaS eftir stafrofs röS. j og eyðsluseggir í efstu tröppu
I búðargluggum hvers einasta mannfélagsstigans, eru valdir að ó-
húsgagnasala má sjá þetta, og það gæfu mannfélagsins.
stendur letrað á veggjum hverrar Ekkert er meira siðspillandi held-
einustu skrifstofu. j ur en það. að láta stjana undir sig.
Mér kemur stundum til hugar, Ekkert sýnir meira siSferSis-
að þetta fyrirkomulag sé ekki eins þreh> en Þa®’1 a^ sÍa sjálfum sér
1 farborSa.
ÞaS er þrá glæpamannsins, vænd-
iskonunnar, þjófsins og prakkar-
ans, aS komast í valdastólinn, búa
ná fullkomnunar takmarki á þessu
svæði, er að skrifa, skrifa, skrifa,
vel eða illa, hvernig sem á stendur,
— hvort sem þér líkar betur eSa
ver; þér.getur aS vísu mishepnast
máttugt, eins og fram er haldið. En
svo hefi eg nú ekkert vit á slíku
og gef þeim, sem betur eru að sér í
þeirri grein, eftir aS ræða þaS mál.
Eini vegurinn
r, ,• . ..1f. • x , , rétti. Komdu aldrei að matborð-
Syndin ér tilfinnmg eSa verkn- w„ ,.o„ ....».<,,,..»1
v ■ v-i u- ■ inu litandi ut eins og hross, sem m . , c. .
aöur, sem er oeSilegur. Eins oeo- • . sokum þess, aS þu hefir enga rit-
, ■ • ■ vT i • gengið hefir a gaddi allarv vetunnn.
hreimndin eru oeölileg. eras og t. ° ° , . , .
, ,, , . ,• ,'. . x BerSu ofurhtla virðmgu fyrir þeim
d. blek er a fingrum manna 1 staS-1 . , . . „ ; . 1
1 sem viö boröiS sitja meS þer.
COPEHAGEN
Munntóbak
Búið til úr hin-
im beztu, elstu,
afa - mestu tó-
baks blöðum, er
Þetta er tóbaks-askjan sem abyTgSt að Vefa
hefir að innihalda heimsin algJÖrlega hfeint
bezta munntóbak „ ,. . .
Hja dllum tobaJusolum
GuSmundur Magnússon.
(Jón Trausti.)
og
inn fyrir á pappírnum eða
byttunni.
Mjög nálæg regluseminni
henni skyld er snyrtimenskan.
Snyrtni er reglusemi í sambandi
viö persónulegt útlit manna og
f ramkomu.
ÞaS margborgaf sig fyrir þig,
aS eySa tíu mínútum í að laga, þig
til, svo þú lítir sæmilega út.
ÞaS er óendanlega miklu hægra
aö *era i 'illu skapi, þegar menn
eru óþvegnir, órakaSir, illa klædtl-
ir og allir í ólagi, heidpr en þegar
En eg þykist fþekkja hjartalag og ’ skrauthýsum og hafa sand af
hugarfar manna, og þyktist’ þess Þjónum til þess aS snúast i kring
vegna geta talað um áhrif reglu- um siS’ Þræla ril Þess aö hella i
seminnar á menn og konur. j 1 vmgíösin og skera fyrir það kjötið,
■Og það bezta, sem um hana er shógardisir til þess að verja sig
Og þrir fjorðu partar af þessum , . . .
.7 , • , 1 menn eru hreimr og snyrtilegir.
ahrifum manna, sem allir sækjast, . . . & ? ,,
svo mjög eftir, eru fólgnir i fram-) Hn>PPm&ar mnan , fjolskyldu
, ■ . væru maske ekki ems tiöar og þær
gongu þeirra og utliti. , , , \. .
Það sýnist máske ekki mikil I eru’ ef hver um s« bæri. ofurhtl8
vægt, að segja mönnum að greiöa | mein unih-v-«Ju íy«r smu e]gin
hár sitt og þvo sér um andlitiS. En uthtí orðum innan he,mihs'
þetta hefir þó meiri þýSingu. en helg>nnar en gert er-
margur hyggur. Löngun til þess aS vera öðrum
Snyrtileg framganga er mikils- lil an*gju og gleði, er og nauð-
virði. Þaö er meö hana, eins og svnleg.
Dr. Johnson sagði um rettntunma:
Aö láta sér standa á sama hvern-
“ÞaS á enginn maöur lof skiliS Jryr- : 'S maöur er útlits, þegar rrjaður
hægt aö segja, er, að hún hefir fyrir tnýflugum, geldinga til þess j ir að kunita réttritun; en það er til l<emur á manna mot, eSa mætir ó
friðandi áhrif á' sálarlíf mann- að klora ser um uefiS, og ^Hur | vanvirðu aö kunna hana ekki." kunnugum, er sama og aS segja, aS
maöur hrós Þer standi alveg á sama hvaða hug-
anna.
Óvinur lífsins
heldur áhyggjur.
, þessi her bíöi meS öndina i hálsin
er ekki vinna um tif Þess ab uppfylla boð þeirra.
Því fáum veröur ! “Guðs sonur kom ekki í heiminn
Þanmg á enginn
höfundar hæfileika, en í'niu til-
fellum af tíu, hepnast það, ef hug-
rekki og staöfestu ekki brestur.
Settu þér því þessar lifsreglur:
Reyndu ekki aS ljúka viö alt á ein-
um ylegi. Skiftu verkefninu. Mark-
aSu verkefni og verkefni dagsins í
dag, og svo aftur verkefni dagsins
á morgun. Og hvort sem þér hepn-
ast að ná hinu setta marki eða ekki,
þá hepnast þér aS ráða yfir hinurfi
líSandi degi og getum notiS nætur-
svefnsins. Hver dagur verður eins
og stutt lífsskeiS. AS kveldi hans
geturSu sagt viS sjálfan þig:
“Vel gjört, þú góöi og trúfasti
þjónn! Þú varst trúr yfir litlu.”
Og þú þarft ekki aS Iiggja vak-
andi á kodda þínum á kveldin og
hafa yfir þessi orS Stevenson’s:
‘^Kíeö hangandi hendi eg verk,
mitt vinn;
En veit ei nær sólin hnígur.”
JTV'í sótti þig svefninn að degi —
var sjónskarpa augað isvo þreytt,
því hneigst þú á hálfnuðum vegi,
því 'hlífist ei dauðinn við neitt? —
m**- ■
Með honum þ'ín horfin er sála —
hnípir nú dalur og strönd, —
ef til vill ertu að mála —
ókunnug töfrandi lönd.
Feilin þín finnur nú engrinn —
feiknalof u.m þig er skrfáð,
af því þú ert okkur genginn —
þll eru Iblómin þín dáð.
Knör þinn er klemdur í nausti —
ven kjölförin minna á þig — —
hver tekur nú pennann þinn
Trausti,
0g treður þinn hugsjóna stig —
Merkið þitt með þér er hnígið
við minningu bindum nú kranz
og þökkum hvert þrautaspor stigið
f þarfir vors ástkæra lands.----
R. J. Daviðson.
Kosningar í Svíþjóð.
skilið fyrir aö ganga þokkalega til ! rnynd aðrir gjöri sér um þig. Of- y
fara. En menn geta verið vissir urlitil hugsunarsemi um sjálfan •
Guðmundur Guðmundsson.
ur mannsms sins vera aö kulna,
getur getur máske fundiS ástæð-
11
vinnarr að aldurtila, heldur óróleik- 1,1 Þess aö lóta þjóna sér, heldur um ali vekja eftirtekt sér sjálfum Þ'g- er l)er til \ iröingar i augum
inn og áhyggjurnar. | til þess að þjóna öSrum.” Hann ; til niörunar, ef þeir ern óhreinir og 1 annara- Kona, sem finst kærleik-
Þér finst máske, aS þýðingarlitiS var allra Þjónm Hann þvoSi fætur j ganga, illa til fara.
sé að vera snyrtilegur í framgöngu lær,sveina smna- j En á iþessu svæöi sem á öllum
og viðfeldinn og góSur í viömóti. 1 Þetta er ekkert hlátursefni né
En sá maður er ekki til utan vit- þýðingarlitið hjal. Það er alvöru-
firringa hælis, sem ekki vill aS sér spursmál.
líöi vel. j ÞaS nær til róta, lífskjarnans
Umtalsefni mitt er því hvers- sjálfs og er undirstaða þess, hvort
dagslegt og einfalt, og rökfærslur lif barrisins þíns á aS vera bygt á
mínar hverjum manni skiljanlegar.1 kletti eða á sandi.
pjóðin var sem þrumu lostinn
steinn
er þytur Skuldar gegnum loftið
kvein
á lífæð þína lagði hún bitran
flein
öörum, er til meðalvegur. Hár; llna fUir Þvi hýá sjálfri sér
manna á ekki að vera makað svo í hennar e,gin hugsunarleysi og ser- j lengi Braga svíður þetta mein.
hárolíu, að það liggi á höfði manna 1 1 rtl' ~ S
1 Konan er lika undarleg vera.
eins og plástur. Ekki eiga skórnir 1
heldur aö vera eins og sÞegilgler. Einhver hefir sagt, aS konan
né brotiö i buxnaskálmunum eins j væri eins erfiö í sambúð og erfitt
og egg á rakhníf, eöa nöglurnar á I væri ^að vera án hennar. Um þaS
Eg er ekki að reyna aS tala um Því, að læra af þínu eigin fram- j höndunum of rauðar og rúnar, og skal ekki rætt, en eitt vil eg benda
eitthvað, sem er uppi í loftinu, feröi þá föstu reglu, aö gera eng- ' ekki heldur á hálsbindiS að vera á, og það er þaö, aS ekkert er kon-
Hún er svo lítil ljóðaharpan míh
þér lögin beztu helga vill hún sín,
á meðan Eygló yfir löndum skín,
fsland geymir fögru kvæðin þin.
R. J. Davíðson.
iNýtt ráSaneyti hefir myndast í
SvíþjóS, og eru þessir meSlimir:
YfirráSgj.: Louis de Geer.
UtanríkisráSg.: A. ;M. H. Wran-
gel, er gegnt hefir sendiherra em-
bætti í Lundúnum aS undanförnu.
Fjármálar.gj.: Henric S. Tamm,
bankastjóri.
Hermála: Major General C
V. Hammerskjold.
Verzlunar: C. G. O. Malm.
Samgöngur: W.’ Murray.
Ófrétt er enn, hverjir veita muni
forstöðu kirkju og kenslumála-
ráðaneytinu. — Þessi nýja stjorn
heitir aS fylgja stefnu Branting-
ráSuneytisins í Aulandseyja deil-
unni og hefir á stefnuksrá sinni
auknar hervarnir til lands og sjáv-
ar aö mun.—Stjórn þessi er að því
leyti frábrugðin öSrum sænskum
stjórnum, að hún er óháS öllum
flokkum og aS enginn ráðgjafanna
skipar þingsæti fyrir nokkurt kjör-
dæmi og hafa því ekki atkvæyðis-
rétt í þinginu.
FBRAGÐS Lönd
beztu sveitum
Canada til sölu hjá
Hudson’s Bay Com-
pany á $10 til $25
ekran gegn sjö ára
afborgun.
Kaupendum fjölgar stöð-
ugt. Bandaríkja bændur
eru alt af að kaupa, og
framsýnir Canadmenn að
auka landeignir með því
að kaupa nálæf: lönd af
oss. — Verður ekki langt
þar til beztu spildurnar
eru seldar. •
Ráðleírt að spyrjast fyrir
sem fyrst, ef menn vilja
njóta uppskeru arðsins
nálægri framtfð.
Peir sem óska, geta feng-
ið óKeypis bœkling: "Op-
portunitíes in Ganada’s
Success Belt."
Skrifið—
L.and Commissioner
Ðesk
HUOSON’S BAY
WINNIPBG
heldur vil eg leitast við aS gefa um aukaverk með því aö tína upp
nokkrar bendingar um þá list, að eftir þig, er hornsteinninn undir
geta látið sér líða vel. | trú manna og lýöveldis fyrirkomu-
ÞaS er sálarfræðislega sannað, lagi.
að það reynir ekki eins mikið á Frumkjarni konungs valdsinsý
hina andlegu hæfileika mannanna, einræSis, harðstjórnar, höfðingja-
að vinna gefið verk dag eftir dag, valds, eða hvaS annaö sem æsij;
eftir vissum reglum, eins og aS láta fólk til uppreisnar og sáir sæSi
og leika eftir vild. ! upphlaps og eyðileggingar í sál
f sannleika er ekkert eins þreyt- þess. Kjarni alls þess, er kemur í
andi fyrir fólk, þegar til lengdar bága við lýðveldis hugsunina, — er
lætur, eins og það að gjöra bara þaö, að þeir, sem ekki vinna,
þaö, sem því gott þykir. j þeir, sem leika sér og eyða æfinni
FótaferS er nyklu ánægjulegri í leti og löstum, séu kjarninn úr
fyrir þá, sem fara úr rúminu kl. 6 fólkinu, en þeir, sem vinna—neyta
á morgnana, heldur en hún er fyrir brauðs síns í sveita andlitis sins,
þá, sem fara á fætur þegar þeim séu úrkastiö.
gott þykir, fyrir þá einföldu á-j Svo þú getnr aldrei kent barn-
stæðu, , aö sá, sem hefir reglulega inu þínu undirstööu atriðin í krist-
fótaferð, er aldrei óákveSinn; en indóminum, éða lýðstjórnar fyrir-
letinginn, sem i rúminu liggur, þarf komulaginu, nema þú kennir því
á hverjum morgni aS hafa fyrir reglu og hiröusemi, aö vinna sér
því aö ráöa fótaferöar tímann viö fyrir fótum og fæði, þvo fötin sín,
sig. j bera út skolpfötur og yfirleitt aö
Maður sá, sem venur sig á aö gegna svo skylduverkum lífsins, aö
hafa vissa staði fyrir föt sín, háls- I aðrir þurfi ekki að hætta verkum
tau, sokka, og skó, og sem hefir sínum til þess að hreinsa upp slíða
vanið sig á að láta alt á sinn vissa þeirra.
staö, þarf aldrei aö eyöa neinum ' Því slíkum heyrir guös ríki til.
tíma til þess að leita að þeim, né j Ef þú vinnur viS skrifborðið, þá
heldur hreyta úr sér neinum ónot- getur þú fylgt þeirri sömu kenn-
um, þegar hann finnur þau ekki. j ingu þar og notiS hinnar sömu
Stúlkurnar, sem ávalt skilja blessunar. ,
hlutina eftir, þar sem þær eru 1 Eg kom einu sinni til reiknings-
staddar, og sem þar af leiöandi haldara lífsábyrgöar félags eins,
geta aldrei fundið hanskana sína, þar sem hatín var að vinna á skrif-
hárprjónana, vasaklútinn, skóna stofu sinni. ViS fórum aö tala
eða neitt annað, eru blátt áfram saman um mannfélagsmál — ekki
flón, því þær eru aö eyöa lífs og um þau mál, er snerta lífsábyrgð—
sálar kröftum á hluti, sem ekki eru og þurfti hann í sambandi víð mál
þess viröi. j þaö, sem við töluSum um, aS finna
Hver einasti maöur, sem hefir ^fíkjal nokkurt.
snefil af viljaþreki, getur tamiö sér Það var hér urn bil tólf þuml-
reglusemi og á þann hátt komist unga þykk blaöaþvæla á skrifborS-
hjá ósegjanlega miklu af óþægind- inu hans, nema svo lítill blettur,
0f nýtt. um ógeöfeldara en það, að sjá að
En þótt þetta eigi ekki aö yera, monnum se sama um hvernig þeir
eins og aS ofan er bent á, þá er það | komi Þeim fyrir sjónir — þegar
engin sönnun þess að hár manna j m^nn með framkomu sinni gefa
eigi aö líta út eins og rottuhreiöur,1 Þeim til kynna, aö þeir þurfi nú
sþórnir forugir og upplitaðir, bux- j ehlci lenSur að leggja neitt á sig
urnar kruklaðar og snjáöar að neö- ;lil að njóta virðingar.
an, né heldur, að menn gangi með aö síöustu smekkvísi. Ef
svart forarband undir nöglum sér. j Pu hefir hana ekki, þá fáðu hana
ÞvLverSur ekki á móti mælt, að . , , ,, „
. , , ■,, visu er snyrtimenska 1 klæöa-
allir, aS flækingum undanskildum, , , V.,. n. .
, . , ,, , 1 buröi og hremleiki ekki emhlitt—
vilja sja menn hreina og þokkalega. 1 , , , . , „
„ J , ‘ , ,, , , er maske smamumr, en þaö eru
En þo serstaklega kvenfolk. , , 7 . , L ,,,
0 | þessir smamumr, sem anægja hfs-
Eg er stundum aö hugsa um, aö | ins byggist á — og lífsánægjan er
blööin þyrftu að gefa fólki upplýs- j ekki smámunir.
ingar og áminningar í hinum ein- ! Atvinna sumra manna er máske
faktyri lífsreplum, oftar en þau j þess eðliS) aS þeir verSa aS vera 5
8era- j óhreinum fötum og með óhreinar
Fólki ætti að vera sagt frá því, j hendur. En sá óhreinleiki hneyksl-
einhvers staöar anVars staöar en i j ar engan mann meB heilbrigða
auglýsingadálkum blaðanna, aö j skynsemi.
nauösynlegt sé aö þvo tennumar j En að ganga meö óhreinindin á
eftir hverja máltíð, og að allur þef-1 sér þegar vinnunni er lokið, koma
ur, sem af mönnum finst, nema ; aö borðinu og eyða hvíldarstundum
sápu og hreinlætis, sé fráhrindandi. J sínum heima hjá sér í óhreinum
Yfirleitt veit fólk um þéssa vinnufötum, meö óþvegið andlit
Meinabót.
Söngur fuglanna er svölun í böli,
sæta rósin vill græða þitt sár —
en ílilu stericara óminnisöli —■
er æsta brimið sem hæðir þín tár
Eg vil búa hvar öldurnar freyða
þær andann hressa og kæla mitt
blóð, —N
Ef að bakið þitt byrðarnar meiða,
þá biddu hann Ægir að kveða
þér Ijóð.
R. J. Davíðson.
DRUMHELLER
KOL
MILLS& COMPANY Ltd. Einka-umhoíssalar
PANTANASKR1FST0FA: Cor. Portage Ave East &Main St.
(Gagnvart Bank of Montreal)
YARD: McPhilips St. og Notre Dame Avenue
A-3289 A-1597 A-3569
hluti, en samt er þaS nú svo, að
vér þekkjum ágæta menn, að öllu
ööru leyti en því, aS þeir hafa ald-
rei vanist á að bursta rykiö af föt-
um sinum, áöur en þeir fara á
manna mót, og gáfaðar konur, sem
ekki hefðu litiö ver út, þótt þær
heföu fest upp hár sitt svo, áöur
en þær fóru á manna mót, aö þaö
héngi ekki eins og strý um alt and--
lit þeirra.
ImS er vissulega ekki áform lífs-
og hendur af eintómum trassa-
skap, það er bein móðgun við fólk-
ið, sem þeir búa saman við eöa eiga
saman við aS sælda. — Er auglýs-
ing um það, aö þeir virði vináttu
og virðingu þeirra aö vettugi.
En svo maður snúi sér aftur að
þeim þægindum sem í hag koma:
HefirSu nokkurn tima sett sjálf-
um þér lífsreglur?
Þú hefir ekki að eins hin dag-
legu störf þín aS leysa af hendi,
ins aö menn séu fyrirlitnir, heldur heldur-líka verk, sem tekur þig svo
aS þeir séu til yndis og ánægju árum skiftir aö ljúka.
samferðamönnum sínum á lífs-
brautinni. Og fyrsta lexían í líf-
Til dæmis: þú vilt lesa bækur,
æfa þig í hljómlist, fullkomna þig
inu ætti aS kenna oss að koma í einhverri list, ná valdi yfir ein-
fram fyrir samferSamenn vora á hverri grein vísindanna, læra tungu
Hin mikla Banfields vörutalninga sala
Heppilegri tími til húsgagnakaupa getur tœpast hugsast, öll
húsgögn, gólfteppi, álnavara rúmstæði, seljast með afslœtti.
Ensk WHton Gólfteppi
9x9. Vanaverð $62
Söluverð
9x10 ft. 6 þjnl.. Vanaverð 71,00
Söluverð
á sama verði og fyrir stríðið.
Aðeins um þrjár sortir að velja,4
en hver um isig er óviðjafnanlega
falleg og sterk eftir því, verðið
hér um bil jafnlágt og á Tapestry
gólfteppum.
Stærð 6 ft. 9 þml. x 9 ft.
Vanaverð $45,00 Söluverð
$34.50
9x12 Vanaverð 80,00
'Söluverð
$46.50
$54.00
$61.00
Phone N6667
J. A. BANFIELD,
“The Reliable Home Furnishers” 492 Mailt Street

I