Lögberg - 21.04.1921, Qupperneq 2

Bls. 2
LÖGBERG, FDITUDAGINN, 21. april 1921
TEETH
=!*■
WITHOUT
Tannlækninga
Sérfrœðingur
Mitt sarmgjarna verð
er við allra hæfi.
Alt verk ábyrgst skriflega.
Utanbæjarfólk getur fengið allar aðgerðir kláraðar á
einum degi. parf því ekki lengi að bíða.
DrHARO LDCJJ iFF
mr DEJNTisi'r Ifn 205ALEXANDER. Hl
IU1!I CO PHO |R MAIN NE A7-487 ^ lllll!
Opið á kvöldin. WINNIPEG, MAN. Munið staðinn.
Landbúnaðardeild Saskatchewanfylkis
Eftir J. B. Harrinfiton, Cerealist, Field Husbandry Departmeat,
University of Saskutchewan.
Vor-rúgur. | eftir Henry og Morrison.
“Rúgur sem fóður: — Eins og
Rúgur hefir verið ræktaður víðs- bent hefir verið á, lifir hér um bil
vegar um heim í sjálfsagt ekki þriðjungur allra íbúa Evrópu-
skemri tíma en 2,000 ár. Sökum þjóðanna 'á rúgi, það er að segja
þess hve rúgur getur þroskast í etur vart aðrar brauðtegundir en
tiltölulega léiegri^róðurmold, hef- rúgbrauð, og þegar rúgur er í
ir hann oft verið kadlaður “the lágu verði, eða af eirthverjum á-
grain of poverty,” en í Vestur stæðum ekki vel fallinn til i(nann-
Canada mundi sönnu nær að nefna eldis, þá er hann notaðþr til
hann “tihe grain of Ihardiness”, skepnufóðurs og hefir gefist flestu
því þar hefir sanna'st að hann betur. —
þolir meiri mispiun frosts og hita Alidýrum þyikir rúgur alt ann.
en nokkur önnu^ korntegund. að en lostætur, en sé honum bland-
Jafnvel þótt rúgur sé aú fóðurteg- að saman við annað fóður, eins og
und, senj hér um bil eirtn þriðji af ávalt á að vera gert, eta því nær
fbúatölu Evrópuþjóðanna lifir á, aliar skepnur hann með beztu
þá hefir hann samt aldrei orðið lyst. Óblandaður rúgur til
verulegur keppinautur hveitis,1 skepnufóðurs, hefir ekki reynst
sökum þess að hveiti gefur eigi vel; hann er of þungur og hefir
að eins jafnmarga maéla að með- þar af leTðandi ekki góð áhrif á
altali af ekru, heldur stendur og meltinguna. í Norður-Evrópu,
í miklu hærra verði á markaðin-j er hestum og svínum gefið mikið
um og er því til viðbótar auðveld- af rúgi. Sé mjó'Ikurkúm gefið
ara í meðförum., Rúgur er mikið af rúgi, hefir það þau áhrif
samt sem áður þolin og arðvænleg að srtijörið verður þurrara i sér og
korntegund, er víða þríflst vel,' ekki eins voðfelt og vera á. En
þar sem ræktun hveitis, hafra,1 þótt kúm sé gefinn dálítill vies
byggs og maís, mundi gersam- skerfur af rúgi, með öðru fóðri,
lega bregðast. j Yeldur það engu tjóni, og hefir
I jafnvel reynst reglulega vel.
polgæði rúgsins. | “Auka-afurðir í sambandi við
Hin óviðjafnanlegu þolgæði ^ rúgmjölsfram'Ieiðsluna, eru bran
rúgsins, eru i því fólgin hve rót-. rye midd'lings, isem venjulega
arkerfið > er traust. Rúgfræ j er blandað saman og selt undir
blómgast miklu fljótar en fræ nafninu rye feed. Tegundir
hveitis og hafra og undir eins og þessar hafa svipað næringargildi
plantan skýtur öngum upp úr samsvarandi Wheat feeds, inni-
móld, þroskaet hún því nær ótrú-' halda ögn minna af þráðtaugum,
lega fljótt. þessi bráði þroski en fela í sér aftur á móti meira
gerir þ^ð að verkum, að plantan köfnunarefni." —
er fyr og betur útbúin til varnar
gegn óibh'ðri náttúru, en hveiti og Rúgtegundir.
hafrar. Einkum stendur þó rúg-, Sú tegundin, sem mestum þroska
ur betur að vígi í héruðum þeim befý- náð í Saskatoorn.og beztan
HIÐ DASAMLEGA
ÁVAXTA-LYF
Hvert heimili í Canada þarf
“Fruit-a-tives.”
peir sem þjást af meltingar-
leysi, stýflu, ílifrarsjúkdómum,
taugaveiki, bólgu, gigt, bakverk
eða útbrotum, ættu að nota
“Fruit-a-tives”, sem gefur fullan
bata ef réttum reglum er fylgt.
“Fruit-a-tives” er eina meðalið
búið til úr ávöxtum er inniheldur
lækningarefni úr eplum, appelsín-
um, fíkjum, sveskjum og fleiri
slíkum tegundum.
50 c. hylkið, 6 fyri$2,50, reynslu-
skerfur 25 cent. --
Fæst hjá öTlum lyfsölum, eða
beint frá Fruit.a-tives íLimited,
Ottawa, Ont.
farin ár hefir The Field Hus-
bandry Department of the Uni
versity of Saskatchewan stöðugt
verið að auka forða Prolific rúg-
útsæðis og næsta ár býst deildin
við að hafa mörg hundruð bushel
til úthTutunar.
þar sem hætt er við foki, en aðr-
ar korntegundir; ihann hefur
traustari rætur og þolir af þeirri
ástæðu strangara veðráttufar.
Hinn bráði þroski vor-rúgs brynj-
jar hann einnig gegn illgresi. Vera
má að vorrúgur verði aldrei mjög
.altpent ræiktaður í Saskatdhe-
wan, með því að hveiti, bygg, hafr-
ar, flax og vetrarrúgur gefa yfir-
leitt af sér langt um meiri arð,
þar sem um frjósaman jarðveg er
að ræða. En samt sem áður er
vorrúgur, hin eina vorsáð korn-
tegund, sem iðnlega gefist vel á
léttu eða sendnu landi, þar^sem
hætt er við foki.
Ræktun.
Aðferð við ræktun vorrúgs, er
mjög svipuð þeirri, er viðhöfð er í
sambandi við hafra og hveiti. Sé
rúgi sáð í sendið og létt land, er
reynst hefir óhæft til hveitirækt-
ar sökum foks, er heillavænleg-
ast að sá eins snemma og frekast
má verða. pvi fyr sem sáð er,
þess meiri þroska hefir plantan
náð, áður en jarðvegurinn er orð-
ipn það þur, að veruTeg hætta
geti stafað af foki. Venjulegast
þarf af rúgi þessum til útsæðis
þetta frá einum mæli upp í 11,4
mælis (ibushel) í ekruna, en þó er
það nokkuð eftir frjómagni útsæð-
is og öðrm skilyrðum. par sem
um létt land er að ræða, nægirj borntegundir, að fyrir hreinustu
oftast nær minna útsæði ef °2 beztu tegundina fæst auðvitað
snemma er sáð'og mjög er þurka-
samt, en >sé rakaveðrátta og sán-
ing í seinna lagi. pegar vor-1 a^a Grain Act, eins og hér segir:
rúgi er sáð með tilliti til beitar, er “No. 1. Canada Western Rye Stiall
betra að sá sem allra þéttast. i be sound plump and well cleaned.
pegar vorrúgi er,jsáfi seint, þarf ^0- 2- Canada Western Rye shall
sjáldnast að vænta nokkurs veru- ^e sound, reasonably cleaned and
legs árangurs. , I reasonable free from otiher/grain.
Allur rúgur sem ekki nær /öðrum
Sláttur. | Gokki, skal dæmdur sem óhæf
Heppilegast mun vera alla jafna verzlúnarvara. Enginn viss þungi
að slá rúg, meðan hann er að er ákveðinn samkvæmt lögum á
nokkru leyti grænn, og skal hannjmæ*úu busheli af rúgi, en í við-
vera “stooked” jaf harðan. Ekki! skiftum er 56 punda þungi alment
má þreskja rúg, fyr en hann hefirj viðtekinn.”
j,afnað sig vel í byngnum eðaj
sátunni, því honum er miklu Útsæði.
hættara við myglu en til dæmisi Útsæði að vorrúgi má kaupa hjá
hveiti. j flestum fræverzlunum í Vestur-
j Iandinu. En hvar sem því verður
Fóðurgildi. I viðkomið, er bezt að útvega sér
gefið arðinn, heitir fProtific og
flutti hana með sér þangað þysk-
ur bóndi, er settist að í því bygð-
arlagi. Eftirfylgjandi skýrslá
sýnir uppskerumagn, hæð og
proskatímabil hinna -ýmsu rúg-
tegunda, borið saman við Marquis
hveiti. — Við athugun þessa Sam-
anburðar, er naðsynlegt að rneqn
taki það til greina, að^hér er átt
við meðal uppskeru á árunum 1918
og 1920, er bæði voru úr hófi fram
þurkasöm í kring um Saskatoon.
Meðaluppskera af Prolific rúgi
um árin 1918 og 1920 var 18 bus-
hel, þyn^d 12 pund, hæð 28 þuml-
ungar, þroskunartlímabil 113 dag-
ar; Ottawa Select 15 bushel
þýgnd 22 pund, meðalhæð 22 þuml-
ungar, en ' þroskunartími 114
dagar; Common spring, 16 bushel
af ekru, þýgnd 4 pund, hæð 29
þumlungar, þroskatími 113 dagar
Marquis hveiti, meðaluppskera 18
bus'hel af ekrunni, þýngd 43 pund,
hæð 24 þumlungar, en þroskunar-
tímabil 116 dagar.
Markaður.
MarkaðsskiTyrði fyrir rúg, eru í
góðu lagi í Saskatchewan fylki
\ firleitt, fléstar kornhlöður taka á
móti honum í vagnhlössum. Vagn-
hlöss má senda beint^til Toronto
eða Minneopolis. — Sama reglan
gildir auðvitað um rúg og aðrar
bezta verðið. Rúgur er að eins
flokkaður í tvent, samkvæmt Can
Bólusetning við tœringu
New York blaðið Science, flyt-
ur grein nýleag um samfal sem
átti sér >stað á millli fregnritara.
blaðsins Petit Journal í Paris og
prófessor C^lmette, og hljóðar það
samtal á þessa leið:
“Prófessor Calmette varaði
manninn sem hann átti tal við að
stafthæfa að lækninga meðal við
tæringu væri fundið. Við erum að
eins að byrja að sjá dagsljós. Mögu
leikarnir eru viðbætir. Eg má
fullvissa yður um að við eigum enn
mikið ógjört — að halda áfram
brautinni sem liggur framundan
oss og sem máske leiðir oss að tak-
marki vonæ vorra, en vonin á nú
rétt á sér”. Síðan sagði prófess-
or Calmette frá tilraunum sínum
og dr. Guirin, sem sönnuðu ótví-
ræðlega að þessi ægilega veiki hef-
ir verið læknuð I öpum og naut-
gripum þar isem þetta nýja meðal
hefir verið notað.
, Tilraunir sem staðið hafa yfir í
marga mánuði hafa leitt í Ijós á-
þreifanlegan árangur. Prófess-
or Calmette, segir að fimm kýr,
sem allar hafi verið tæringam eikar
hafi verið látnar saman í fjós,
og með þeim létu þeir fimm kvíg-
ur. í fjórar þeirra hafði þessu
meðali sen> á útlendu máli er kall-
ar “serum” en vér köllum blóð-
vökva, ekki verið sprautað. pessir
gripir allir voru látnir vera 'sam-
an í 36 mánuði. Að þeim tíma
Iiðnum var kvígunum slátrað.
Prjár af þeim sem ekki voru bólu-1
settar voru alteknar með tæringu,
en af 'hinum sex höðu fjórar verið
bólusettar þrisvar og á þeim sá-
ust engin merki sjúkdómsins. En
tvær af þeim höfðu verið bólusett-
ai eða sprautað að ein,s einu sinni,
báru auðsæ merki veikinnar
Víðtækar tilraunir er nú verið
aö gjöra með þetta meðál, segir1
prófessor Galmette, en til þess að'
hægt sé að vita, hvaða áhrif það
hafi á menn, er nauðsynlegt að
gera tilraunir á chinpanzees og
anthoroid öpum. En sökum;
þess að tempraða Ioftslagið á mjög'
ílla við þá, þá hefir pröfessor Cal-j
mette og félagar hans afráðið aðj
b.vggja tilraunastöð á, eyjunni,
Roonia, sem liggur um fjörar míl-
ur vegar frá Konakray í landar-
eign Frakka á vesturströnd Afriku,
og hefir landstjórnin þar sett til
síðu $30,000 í fjárlögum sínum
fyrir árið 1921, til þess að byggja
rannsókna og efnafræðis stofu
þessa. Búist er við að tilraunir
þessar muni táka nokkur ár og á
ætlaður árlegur kostnaður við þær
er $25,OCO á ári.
-------o--------
Bréf frá Frakklandi.
eg verði sökum 'þess, að eg er eini
ritari deildar þessarar á Frakk-
landi, a<5 ferðast til ýmissra staða,
svo sem Brest, Marseille og Le
Havre, til þess að Mta eftir starfi
á þeim stöðum, >þá vonast eg nú
eftir að eiga ekíki í eins miklu
annríki í framtíðinni, því félagið
hefir nú ráðið umferðaritara, sem
væntanlega léttir starfinu af mér,
svo eg hafi ofurlítinn frítíma.
Verk það sem við höfum hér með
höndum er að eins að vernda og
leiðbeina. Við reynum ekki að
hvetja fólkið til útflutnings, né
heldur til þess að fara í kringum
ákvæði útflutnings umboðsmann-
anna. En á meðal þúsundanna
sem fara í gegnum Frakkland
rnánaðarlega frá löndum þeim í
Evrópu er hungursneyðin þjakar
á leið sinni til hinna ýmsu landa,
er fjöldi af kvenfóilki og börnum
sem á bágt sem fyrir einhverjar á-
stæður verða eftir, eða verða að
bíða að eimhverjum ástæðum.
tJtflutningur þessa fólks er í
svo stórum stíl og svo er ástand
margs af því ömurlegt að yfir-
völdin fá ekki við ráðið, eða kom-
ið lögum yflr það svo viðunandi
sé.
Eg gæti ritað langt mál um það
sem eg hefi séð og orðið vör við
síðan eg tók við iþessum gtarfa.
Ungar stúlkur sem hafa orðið við-
skila við foreldra sína eða um-
sjónarmenn, eru sendar á gest-
gjafahús sem hafa á sér almenn-
ings óorð, peningum er stolið
daglega af Títilsigldu og fáfróðu
fólki. Konur og börn eru keyrð
áfram eins og nautgripir.
á hverjum 'einaáta degi streymá
j bréfin inn á skrifstofuna mína,
frá fólki í Ameriku, sem er afi
biðja mig um að liðsinna ættfólki
sinu og vinum, sem hér er í nauð-
um statt.
Ef einmverjir íslendingar skýldu
ætla sér að ferðast til Frakklands
í sumar þá iþætti mér vænt um ef
eg gæti orðið þeim að lið'i með að
útvega þeim verustað, ferðafyrir-
komulag og ferðakostnað, o. s. frv.
pú gerir máske svo vel að setja
innihald þessa bréfs í Lögberg,
svo vinir mínir sem eg hefi ekki
átt kost á að skrifa, geti séð að eg
er við lýði og man þá.
* Virðingarfylst yðar,
porstína S. Jackson,
Emigration Secratary, Y. M. C. A.
París.
American Young Womens Christ-
..ian Assoctation, 33, Rue Caum-
artiá — Paris (9)
Fóðurgildi rúgs má læra að
þekkja af eftirfylgjandi útdrætti
úr ritgerð “Feed and Feeding,”
slíkt fræ í hverri heimabygð, sé
það á annað borð hreint og með
nægilegu frjómagni. Undan-
Kæri hr. Bíldfell!
Snemma í febrúar byrjaði eg á
að skrifa grein, sem eg nAni
“Hér og þar á Frakklandi” sem
eg ætlaði að senda Lögbergi, jafn-
óðum og hún varð til, en enn sem
komið er hefir mér ekki tekist að
ljúka við fyrsta partinn af henni.1
Eg hefi einlæga löngun til aðj
miðla vslenzkum vinum mínum af j
því sem fyrir augun ber, en tími;
minn er svo mjög upptekinn við
önnur verk að sára lítið verður
eftir til skifta. En eg skal reyna
að gjöra mitt ýtrasta.
Verkið sem eg er að vinna er
mjög hugðnæmt. pegar eg fór
frá Y. M. C. A. íSoissions var eg
send til innflutninga deildar sem
haldið er uppi af Y. M. C. A. og
Y. W. C. A. og þar hefi eg umboð
fyrir Y. W. C. A. og lít eg eftir
kvenfólki fyrir deúldina. En aðal
aðsetursstaður minn er í París,J>ó
Molar.
Vinsæll böfiull.
t
Jósef Lang ‘heitir sá er síðast
hafði á hendi böðulsemhættið í
Austurríki. Hann >er sextíu og
sex ára gamall stór, «g vel vax-
inn og gegnir n>ú eldliðsstjóra em.
bætti lí Shumnering smábæ 'einum
nálægt Vienna og er einn af vin-
sælustu mönnum héraðsins, eftir
því sem fréttaritari blaðs eins 1
Lundúnum segir, sem er staddur í
Vienna.
Jósef Lang er nýbúinn að gefa
út bók, sem hann kallar endur-’
minningar, og hefir Dr. Oskar
Schalk búið bók þá til prentunar
og ritað formálann, lýsir hann
Lang þar, segir að hann sé góð-
viljaður mailnvinur, að hann sé
fmtán barna faðir, að hann hafi
orðið böðull þegar að hann var
fjörutíu og fiéim ára gamall, en
að áðurhafi hann stundað ýmsa at-
vinnu, svo sem kolamokstur, tré-
smíðar, hernað og veitt kaffísölu-
•húsi forstöðu.
í bók þessari talar hann blátt
áfram um böftulsverk sín, og seg-
ir að engin aftaká hafi tekið sig
lengur en 65 sekúndur, og engin
skemur en 45.
En það sem vekur mest eftir-
tekt manns >er það senij ihann segir
um kvenfólkið þar eýstra, af öll-
um .stéttunum. pað reifst um að
ná tali af íhonum og þegar það
náði því, vildu sumar fá að kyssa
hann, aðrar að horfa í augun á
honum, sumar gerðu sig ánægðar
með að snerta höndurnar á honum
Enn aðrar báðu hann að gefa sér
ofurlífinn spotta, eða þráð úr
snöru sem maður hefði verið
hengdur í. Og ástæðan fyrir
þessum athöfnum þeirra var tóm
hjátrú.
Einu sinni þurfti hann að heim-
sækja héráðsítjórann, þar sem af-
taka átti fram að fara, eins og
hann þurfti reyndar æfinlega.
En þegar hann kom heim til hér-
aðsstjórans hitti hann svo á að
þar var margt heldra fólk í boði
pegar því var sagt hver komu-
maður var, varð því ekki um sel í
fyrstu. En það stóð ekki lengi
og forvitnin varð yfirsterkari, sér-
staklega hjá kvenfólkinu, sem
spurði hann spjörunum úr og náðu
að skilnaði í vasaklútinn hans og
rifu hann lí smátætlur og höfðu
með sér til ffiinningar um böðul-
inn Mjög segir hann að konur
hafi verið áfjáðar í að vera við-
staddar við aftökur. Og boðið
sér fé til þess að mega vera við-
staddar. 12n það segist han^
aldrei 'hafa leyft þeim. Hann
mátti hafa vissa tölu manna við-
stadda með því að gefa inn nöfn
þeirra áður en aftakan færi frarr,
! til hlutaðeigandi yfirvalda. En
hann segist aldrei hafa haft aðra
menn viðstadda en þá sem ein-
■hverja ástæðu höfðu frá vísinda-
legu sjónarmiði. Stundum seg-
ir hann að konur hafi sótt svo'
fast, að fá að vera viðstaddar, að
I þær 'hafi boðist til að aðstoða sig
við aftökuna, en það sefeist hann
Tfeldur aldrei hafa þegið og aldrei
segist hann heldur ihafa 'þurft að
taka konu af lífi, og fyrir það sé
hann ósegjanlega þakklátur.
Bók þessi er merkileg, ef ekki
fyrir neitt annað, þá fyrir það hve
átakanlega að hjátrú fólksins,
kemur þar fram í ömurlegri mynd.
Jósef Lang segir að meiri hluti
bréfa þeirra, sem honum bárust
fyrir stríðið, þó hann segist ekki
hafa fengið nema lítinn ihluta
þeirra allra, því kona sín hafi
brent þau, án þess þau væru
opnuð, en í þeim sem opnuð
voru, var fólkið að biðja um lokk
úr hári hans, — úr hári einhverra
þeirra sem látið höfðu lífið til að
afplána brot sín, eða þá einhvern
ihlut sem maður er tekinn hafði ver-
j ið af Iífi fyrir mannsmorð hefði
snert.
«
í ensku máli höfum vér setn-
ingar, sem eru nálega á allra vör-
. um og notar fólk þær í ræðu og
j riti, án þess að vita mikið um þær,
nema það, að þær erú til vor
komnar, en hvaðan vita víst færri.
T. d. við heyrum talað um “red lett-
er day” (rauða bréfs dag) sú setn-
ing er til orðin á þann hátt, að í
gamla daga og jafnvel þann dag í
dag, var vani að prenta hátíðar og
helgidaga á mánaðartöflur sem
kirkjurnar gáfu út, með rauðu
letri og meinar því setning ekkert
annað en 'hátíðir og helgidaga.
Síðar var setningunni ibreytt í
“red letter days”.
I “Murder will out„ eða (manns-
morð verður ekki dulið), þessi
setning finst fyrst í ensku máli
hjá Geoffrey Chaucer, og er hún
þar rituð “Mordre wol out.”
“Truth is Stranger than fiction’
(sannleikurinn er sjaldgæfari en
ósanp'Sög'lin). pessa setning
j notar Lord Byron fyrstur í ensku
I máli í kvæði sínu Don Juan. /
“Escaped with the skin of
this teetih” (kemst undan með
húð tianna minna eina). pessi
setning sín á upptök sín í Jobs
bók 19. kapítula 20. versi.
“Necsessity rs mother of In-
vention” (þörfin framleiðir upp-
fyndingarnar), þessi setning kem-
ur fyrstfyrir hjá manni er Frank
ihét, í bók sem heitir Nortihern
Memöirs og var gefin út árið 1658.
“Eaten her aut of house and
'h.omnf (að eta hana út á húsgang.
inn), finst fyrst í ensku máli hjá
William Shakespeare í Henry tihe
IV.
HEIMSINS BEZTA
MUNNTÓ.BAK
COPENHAGEN
Hefir góðan
keim
Munntóbak sem
endist vel
Hjá öllum tóbakssölum
Mme Marie Currie.
Mme. Curiel er pólsk að ætt og
uppruna, fædd <í Warsaw 7. nóv-
eirtber 1867, en fluttist ung til
Parísar, þar sem hún gekk menta-
veginn, og tók fyrsta próf sitt við
Parísar háskólann árið 1893.
Skömmu síðar gekk hún í férag
við prófessor Pierre Curie, fékst
við vísindalegar rannsóknir með
honum um tíma og giftist honum
síðar, og það voru þessi hjón sem
fundu upp radíum geislana og op-
inberuðu öllum heiminum þá
uppgötvun sína árið'1898.
Fyrir skömmu var Mme Curie
spurð að hvað það væri, sem hún
þráði mest af öllu í heiminum.
“Pað sem eg þrái mest er að
éiga sjáilf eitt gram af radíum.”
svaraði Mme Curie: “Eg mundi.
ekki kunna að meðhöndla auð, né
heldur endast aldur til að nota
hann. Eg er vísindakoná og verk-
svið mitt er í efnafræðisstofunni.
En vel kæmi mér að'eiga nægi-
Iega mikið af radíum til þess að
geta haldið rannsóknum mínum
áfram. Eg vildi eiga eitt\ram
af radíum sem eg gæti varið ein-
göngu tiþ tilrauna,” pegar maður
atihugar allar kringumstæður, þá
virðist ekki vera ósanngjörn ósk
af þeim sem fann þetta efni og gaf
það iheiminum til gagns. Mme.
C'urie er fimtíu og þriggja ára
gömul og hefst við í Curie stofn-
uninni í Paris, og fé það sem hún
á yfir að ráða> er að eins kennara
kaup hennar. Hún íhefir gefið
meir en þrjátiu ár af lífi sínu til
þess að rannsaká radíum. Hún
hefir gjört fimtáin menn í Banda-
ríkjunum að miljónaeigendum, og
mönnum kemur saman um að upp-
fynding hennar og verk, .hafi
bjargað að minsta kosti 50,000
mannsilífum í stríðinu, og von
þeirra lækna sem sérstaklega
gjöra sér far um að grafa fyrir
rætur hinnar ægilegu krabba-
meinsemuar, hvíla á radíum.
Samt á þessi kona, sem veit
meira um þetta efni, en nokkur
önnur mannpersóna 1 heimi, við
þröngan kost að búa, og á ekki ráð
í einu smákorni af þessu dýrmæta
eíni til þess að halda tilraunum
Frú Þórunn Ótóelsdóttir
Þórarinsson
F. 7. okt. 1866. D. 25. febr. 1921.
Undir nafni barnanna.
Hjarfkæra móðir þú heimilið kvaddir
harmljirungnu börnin og eiginmann með,
og ánægð með gleði ælla þú gladdir,
í örmum guðs sonar þú hvíld hafðir séð,
og margoft þú sagðir að mættir ei mögla
meinin að líða, það styttast nú fer.
'því geigvæna bíður þín gröfin nú þögla
að geta sitt fengið sem úthlutað er.
Vor ástríka móðir vér öll sakna megum
elskunnar hreinu er nntum hjá þér,
frá æskuunar morgni, við ft>filangt eigum
arifinn þann bezta sem gafstu oss hér
þú heilaga orðið U53 kærléik oss kendir
þú kveiktir það ljósið er s'áum við fyrst
til föðursins hlíða þú bænina sendir
hörn þín að leiða í trúnmhá Krist.
Ástkæra móðir; I>ín elskan var sprottin
frá einlægu hjarta sem guð átti í sér,
þú lifðir við fátækt og lofaðir drottiiln
lífs fyrir kjörin hann veitt hefði þér,
svo ánægð að stríða æfilangt varstu
við örðu'gleik hyggin þiþt stundaðir bú
síglöð á örmum þín hörnin smú barstu
og bjargfasta sthddist við héilaga trú.
Aist þín til okkar, öllum hnrtsló harmi
oss unaðarblíðan skein úr augum þér
þú varst oss alt þú vafðir o>ss að barmi
og veittír okkur alt sem þurftum hér.
ó, móðir kær! vjð minning þína geymum
meðan að lífið okkur endast má
og aldrei þinni aðhjúkrun við gleymum
þótt okkur sér hoi'fin, þú lifir guði hjá.
Æ', vertu nú sæl! af blíðum englum borin
í hurt frá okkhr iiirf í Ijóssins reit
eu við sitjum kyr, til æfi endum isporin
og aldrei þér gleymum móðir elskuheit
við mistuan svo mikið, ó, megnuon síst að mæla
á mannlegri tungu og döpur er vor sýn
það eina oss huggar að sjá þig nú sæla
og síðar fá að koma í eilí'fð til þín.
Krisitín Hanson.
----------- * —-^
sí'num áfram án þess að vera báð
reglum og fyrjrskipi^num iháskól-
ans. Sæfnt möglar hún ekki,
og ber engán kala til meðbræðra
sinna eða systra, fyrir það sem
sumir mundu kalla ósæmilega með-
ferð. \
“Eg gaf heiibinum þenna leynd-
ardóm, segjandi: Bann >er ekki til
þess að auðga sjálfa mig. Hann
á að vera eign allra manna.”
pað hefði ekki verið óhugsandi
að Mme. Curil hefði getað skotið
undan ng geymt svo sem eitt
pund af radíum þegar Ihún var að
finna iþað efni, eða eftir vað hún
sjálfi eða þau hjón 'höfðu fundið
það, að hún hefði myndað félag
sem sérréttindi ihefði haft á radí-
um um víða veröld. En hún
gerði það ekki, það var ýmislegt
það í vegi og auk þess er Mme.
Curie vísindakona en ekki hag-
fræðingur.
Bréf.
Herra ritstjóri.
Síðan eg kom heim úr ferð
mjnni vestan frá Kyrrahafi fyrir
tæpum mánuði síðap, hefir mig
langað til að skrifa fáeinar línur
öðru hlvoru lílenzka vikrtblaðinu,
til þess opimberlega að geta þess
hve mikla ánægju eg hafði af
þeirri ferð. Eg varð meir en
nokkru sinni fyr hrifin af þeirri
fegurð og mikilleik, okkar géða
lands, Canada, senv rís upp í 'huga
manns í sívaxandi tign og veldi
á fe^ðinni 'lömgu vestur allar
slétturnar; vestur milli fjallanna
hrikale^u og loksins um ströndina
veðursælu og fögru.
x Eg dvaldi um fjögra m'ánaða
tíma á Roberts Tanga, lengst af
hjá systur minni Jólhönnu, konu
J. Sveinssonar. Hana hafði eg
ekki séð í mörg ár og varð ofckur
systrunum mesta ánægja að þeim
samverutíma. Um nokkurn
tima dváldi eg hjá þeim Inigvari
Goodman og konu hans, í mesta
yfirlæti. Eg kom til margra
annara íslendinga þar á Tangan-
um. Einnig var eg stödd ií ski.ln-
aðarsamkvæminu sem þar var
haldið séra Sigurði Ólafssyni, áður
en hann flutti þaðan aTfarinn til
Gimli.
pessi ferð til Kyrrabafs strand-
ar var sú mesta skemtiferð sem
eg hefi farið á æfinni. Mikill á-
nægjuauki var mér það, hve vel
mér virtist öllum íslendingum þar
líða og þá ekki síður hve allir
voru innilega góðir. ViT eg nú
hérmeð þakka þeim ölTum, af heil-
um hug fyrir viðtökurnar og þá
auðvitað fyrst og fremst hjónun-
um hvortveggju, sem eg dvaldí
lengst hjá og fyr eru nefnd.
Leslie, 2, apríl, 1921.
pórunnn Árnason.
I
PURSiy FL0U
r
'• f " More Bread and Betíer Bread’

pegar þér einu sinni hafið brúk-
að Purity Flour við bökunina
þá munuð þér
Aldrei Nota Annafi Mjöl
Biðjið Matsalann yðar um
poka af hinu nýja “High
Patent” Purity Flour