Lögberg - 06.07.1922, Blaðsíða 4

4
LÖGBEKG, FIMTUI>AGIKN
6. JÚLÍ 1922
—■ '1
IJögberg Gefið út hvem Fimtudag af The Col- nmbta Prets, Ltd.^Cor. William Ave. & Sherbrook Str., Winnipeg, Man. Talaimari >'-6327 «É N-6328 1 II
Jón J. Bíldfell, Editor
Lltanáskriit til blatUin*: Tt|E COLUNtBIIV PRESS, Ltd., Box 317*. Winnipog, Utanáakrih ritotjóran*: EOiTOR L0CBERC, Box 3171 Winnlpag, Man.
The “LögberK*’ le printed and published by The Columbia Presn, L,imiited. in the Columbia Block, RtS to 8S7 8herbrooke Street. Wlnnlpe*, Manltoba

Veðrabreyting.
ipeir menn voru allmargir bæði hér í bænum
og úti í sveitum, sem fyrir nokkrum vikum töldu
víst, að bændaflokkurinn í Manitoba mundi vinna
stóran sigur í kosningunum, sem í hönd fara.
Nú eru þeir sömu menn farnir að linast hvað
þetta álit þeirra snertir, og viðurkenna meira að
segja, að bændaflokkurinn geti ekki unnið meiri
hluta þingsæta í fylkinu og því ekki komist til
valda. Og svo sterk er þessi alda að verða, að
blaðið Free Press, sem, eins og allir vita, styður
bændaflokkinn, viðurkendi í vikunni sem leið, að
kjósendurnir í vestur hluta fylkisins, væru dag-
lega að snúast til fylgis við frjálslynda flokkinn,
og á laugardaginn var kvað blaðið upp úr með
það, að þingmannsefni .frjálslynda flokksins, J
Breakey, væri sigurinn vís í Glenwood kjör-
dæminu í suðvestur hluta Manitoba. pannig eru
fréttirnar’ að koma víðsvegar að úr fylkinu um
það, að fólk sé að átta sig, á að ekkert vit sé í að
hafna þeirri beztu stjórn, sem nokkurn tíma hef-
ir verið við völd í Manitoba, fyrir eitthvað, sem
enginn veit hvað er eða verður.
Norrisar menn telja sér tuttugu og tvö þing-
sæti vís, utan Winnipegborgar, og í Winnipeg
ættu þeir að minsta kosti að fá fjögur, og þá er
auðsætt, að frjálslyndi flokkurinn verður mann-
flestur á næsta þingi.
Sjáið qm það, landar góðir, að svo miklu leyti
sem í ykkar valdi stendur, að hann verði nógu
sterkur til þess að hafa meiri hluta í þinginu.
--------o--------
Gjaldþrot.
Greinin stutta en rembinugslega, sem birtist
í síðustu Heimskringlu með fyrirsögninni “Svar
til Lögbergs, er sú aumkunarlegasta gjaldþrota-
yfirlýsing, sem vér minnumst að hafa séð nýlega.
pegar svo er komið fyrir mönnum, að'þeir
hafa ekkert fyrir sig að bera málstað sínum til
varnar annað en fyrirlitlegan hroka-rembing og
lastmælgi, þá er farið að þrengjast um í hinu
andlega forðabúri manna.
Grein þessi er ekkert svar við því, sem vér
sögðum í hinni áminstu Lögbergs grein, sem ekki
var heldur að búast við, því axarsköftum þeim,
sem Heimskringla var búin að smíða og um var
að ræða, verður ekki bót mælt með viti og því síð-
ur með því, að ráðast að Lögbergi með /antaleg-
um ofsa og illgimislegum hrottaskap. ^
prjú atriði, sem um var að ræða í þessari á-
minstu grein, minnist þessi prúðmannlegi höf-
undur svarsins í Heimskringlu á og þau eru
þessi:
Að Heimskringla hefði ekki meint, a& grein-
araar hans séra Rögnvaldar og Ragnars Kvaran
kandídats hefði verið það eina, sem vit hefði ver-
ið í og staðið hafi í ritstjómardálkum blaðsins
í seinni tíð.
Vér eigum enga sök á því, þó blaðið eða rit-
stjórar þess meini eitthvað annað heldur en þeir
segja, og líka ómögulegt fyrir mann að vita, hver
meining manna þeirra er, sem marga hafa hús-
bændurna og verða að tala eins og öllum líkar.
En af hverju sem þetta stafaði, hvort heldur það
var af fljótfærni eða vftleysu, þá stóð nú þetta og
stendur í Heimskringlu og ekki til neins að vera
að fara í kring um þann sannleika eins og köttur
í kring um sjóðandi soðpott.
Um staðhæfingar þessa “svars”-höfundar
um fylgi Lögbergs við kosningaraar 1917, er það
vitanlegt, að þær eru staðlaus ósannindi og að
eins blekkingar tilraunir af vesalmannlegustu
tegund. f fyrsta lagi gat ekki verið um neinn
stuðning við conservatíva að ræða 1917, því það
var samsteypu eða sambandsflokkur conservatíva
og liberala, sem þá sótti á móti Laurier-flokkn-
um, og eftir að sá sam&teypuflökkur var kominn
til valda studdi Lögberg hann í ritstjórnardálk-
um sínum að því er til hermálanna kom; en það
hefir aldrei veitt conservatív flokknum eða sam-
steypuflokknum neinn annan stuðning, hvað svo
sem þessi “svars”-höfundur í Heimskringlu
segir.
f sambandi við flokkana í Ástralíu, þá reynir
þessi “svars”-höfundur að hylja afglöp Heims-
kringlu með því að draga athygli lesendanna frá
aðal atriðinu—nefnilega því, að bardaginn í
stjórnmálum þar standi á milli bændanna og
frjálslynda flokksins. með því að gleiðgosast yfir
því, að vér vitum ekki að nationalista flokkurinn
í Ástralíu (sem er hið rétta nafn flokksins), hafi
einu sinni verið frjálslyndi flokkurinn. Slíkt
kemqr umtalsefninu ekkert við. pað eina, sem
um er að ræða í þessu sambanfdi, er, að þegar
Heimskringla sagði að stríðið stæði á milli bænda
flokksins og frjálslynda flokksins, þá fór hún
með bull og vitleysu. J7ví bændaflokkurinn hefir
aldrei náð neinum þroska sem sérstakur stjórn-
málaflokkur í Ástralíu.
Um brigzlin til Lögbergs og ritstjóra þess í
þessu “svari” Heimskringlu, er hægt að vera fá-
orður, því það er orðin sýki á sumum mönnum,
sem nákomnir eru því blaði, einskonar ígerð, sem
Jæir eru búnir að ganga lengi með og orðin er svo
mögnuð, að undir eins og þeir verða fyrir ein-
hverri geðshræring, brýst þessi ólyf jan út eins og
gallspýting í hverri hugsun, sem þeir hugsa og
í hverrju orði, sem þeir tala, og mannskepnurnar
geta ekki að þessu gert,— því sýkin hefir náð
á þeim heljar tökum, og því er sjálfsagt að sjá
í gegn um fingur við þá.
---------o--------
Blekkingartilraunir Heinns-
kringlu
(Framh.)
Heimskringla segir, að bændurair lofi engu
utan því, að bæta hag þjóðfélagsins. J?essi stað-
hæfing blaðsins meinar ekkert, því slíkt segjast
allir stjórnmálaflokkar gera. Svo er þetta held-
ur ekki satt, því bændaflokkurinn hefir gefið út
ákveðna stefnuskrá, og þó hún sé þahnig úr garði
gerð, að óvíða í henni sé hægt að benda á ákveðin
loforð, þá eru sum ákvæði stefnuskrárinnar samt
nógu skýr til þess að ekki verður hægt í fram-
tíðinni að segja: “Við gáfum ekkert ákveðið
loforð í þessa átt.”
En fyrst að Heimskringlu fanst ástæða til
þess að fara að benda á þetta flokki þeim,' sem
hún segist nú styðja, til ógagns, þá er ekki úr
vegi að minnast á eitt eða tvö skýlaus loforð, er
stanaa í stefnuskrá þeirra, sem að minsta kosti
skiftar skoðanir geta verið um hve vænleg séu til
þess að bæta hag þjóðfélagsins yfirleitt.
í sjötta kafla stefnuskrárinnar, þeim er
fjallar um skattamálin, í þriðja lið þess kafla,
stendur: Að skattar til sveitaþarfa í þeim hér-
uðum, sem akuryrkja er eingöngu stunduð, skuli
miðaðir við virðingarverð óunnins lands.
þetta ákvæði er ekki að eins ranglátt gagn-
vart hinum fátækari bændum, heldur getur það
orðið skaðlegt fyrir þjóðfélags heildina, því til
grundvallar fyrir því liggur ekkert annað en ein-
skattshugmyndin, sem komið hefir bæði bæjum
og bæjarfélögum á kaldan klaka þar sem hún hef-
ir verið reynd, svo sem Vancouver borg.
J?að er ranglátt, segjum vér, gagnvart hinum
smærri bændum, sem ekki geta kringumstæðanna
vegna ræktað alt land sitt. Á þá hlýtur þessi
skatta aðferð eða niðurröðun að leggjast miklu
þyngra tiltölulega, en þá, sem eiga stórar bú-
jarðir og vel ræktaðar, sem þó hafa meira gjald-
þol og eru færari um að borga. Svo er líka ann-
að í þessu sambandi, sem vert er að athuga, og
það er, að ef rétt væri að veita framleiðslu lands-
ins og framleiðslutækj um undanþágu frá skatti,
væri þá ekki jafn réttlátt, að veita byggingum og
vélum iðnaðarfélaganna í borgunum það líka?
Og ef það væri gjört, hverjir ættu þá að borga hin
opinberu gjöld? — þeir, sem ófærastir væru til
þess—f átæklingarnir ?
Annað atriði mætti benda á í þessum sama
kafla stefnuskrfirinnar sem óhafandi og beina
eyðilegging, ekki sízt í lítt bygðu landi, og það
er, að menn séu skyldugir að skýra frá söluverði
á öllu ónotuðu landi og á því verði byggist skatt-
ur sá, er af því eða þeim löndum sé greiddur.
Ef slíkt ákvæði yrði að lögum hér í Mani-
toba, þá yrði það til þess, að reka alla þá, sem
lagt hafa fé sitt í óunnið land hér í Manitoba, í
burtu, — yrði til þess, að engum manni dytti í
hug að leggja fé sitt í land, sem hann gæti ekki
staðið sig við að halda árinu lengur, — yrði toll-
garður svo hár, að ham héldi stofn- og starfsfé
alveg út úr þeirri verzlunargrein í fylkinu. En
þeir, sem fylgst hafa með byggingu þessa lands
eða annara landa, vita hvað það meinar—kyr-
stöðu og afturíör.
Síðsta, eða fjórða staðhæfingin, sem var í
þessari Kringlu-grein, var um fjármálin, eða rétt-
ara sagt, að sveitaskattarnir hefðu hækkað í
stjórnartíð Norrisar úr $210,000 upp í $2,200,000.
Eins og búast mátti við frá Heimskringlu, er
þetta eins villandi eins og hægt er að gera það.
pessar tölur út af fyrir sig sanna ekkert né skýra,
og þær eru heldur ekki settar fram til þess. Segj-
um að þær séu sannar, eða nálægt sanni, þá er
ekki aðal atriðið, hvað þær eru stórar, heldur
hitt, hvaða hlunnindi sveitirnar fengu til baka
fyrir fé það, sem þær létu af hendi, og skulum vér
stuttlega athuga það til skýringar þeim, sem
sannleikann vilja vita, en Heimskringlu til ar-
mæðu:
Tökum þá aftur upphæð þá, sem Heimskringla
segir að Norrisstjórnin hafi lagt á sveitafélögin í
Manitoba, eða 2,200,000, og svo það, sem sama
stjórn borgaði aftur út til þeirra sömu sveitafé-
laga árið 1921, og sjáum þá hvernig sakir standa.
Tölur þær, sem hér fara á eftir, eru teknar úr
fylkisreikningunum:
Borgað út fyrir að eyðileggja úlfa $
Eftirlaun til ekkna og munaðar-
lausra barna.......; .........
Til þjóðræknisþarfa ..........
Til söngsamkvæma ...............
Til mæðra, sem mennimir hafa
yfirgefið ............/....;....
9,212.50
437,237.07
27,295.62
1,000.00
13,089.10
Til almennra skóla .............. 1,354,759.46
Ýmsar styrkveitingar ................. 45,000.00
Eftirlit með skólagöngu bama og
og illa hirtum börnum ............ 33,791.09
Fyrir skólabækur við alþýðu-
skólanám ......................... 35,78882
Til landbúnaðarþarfa ............ 231,363.39
Tillag til sjúkrahúsa.............. 235,583.41
Til að bæta kjör fanga í fylkinu.... 2,789.35
Hjálp handa atvinnulausu fólki .... 78,952.28
Til hjálpar allslausu fóki í hér-
uðum, þar sem sveitarstjórnir
eru ekki komnar á ................... 1,988.20
Samtals................$2,507,850.32
Svo ef að Heimskringla hefði ekki verið að
reyna að villa fólki sjónar, eins og nú er orðinn
daglegur vani hennar, þá hefði hún átt að segja
lesendum sínum, að ef Norris stjórain hefir lagt
$2,200,000 skatt á sveitimar árið 1921, eins og
hún segir sjálf, þá hafi sú sama stjórn borgað
út $2,507,850.32 til þeirra sömu sveita það ár, eða
$307,850.32 meira, heldur en Heimskringla segir
að sveitimar hafi þurft að borga, og sjáum vér
enga ástæðu fyrir þær að kvarta undan þeim
skiftum eða neinn fyrir þeirra hönd.
-------o-------
Nýjar bækur.
Nokkrir fyrirlestrar eftir j7orvald Guð-
mundsson. Félagsprentsmiðjan í Reykjavík, 1921.
petta er stór bók, 477 blaðsíður, auk for-
mála, efnisyfirlits og leiðréttinga. Vel er frá
henni gengið, pappírinn góður, letur skýrt og
prentun góð, dálítið af prentvillum, sem margar
eru þó lagfærðar á aukablaði aftast í bókinni.
Innnihald þessarar bókar dregur mann að
sér. pað er svo hugðnæmt, að maður getur ekki
látið vera að lesa bókina. Fyrirlestrar þessir eru
21 talsins og langflestir þeirra um söguhetjur
foraaldarinnar, bæði menn og konur og svo merk-
ismenn og merk söguatriði síðari tíma.
Látlaust og vel er sagt frá æfiatriðum og
einkennum þessara persóna og sögunni er víð-
ast fylgt nákvæmlega og svo dregur höfundur-
inn fram skilning sinn á ýmsu í sambandi við
þær, sem að sumu leyti kemur allmikið í bága
við hugmyndir þær, sem menn hafa gert sér
um þær áður. Til dæmis í fyrirlestrinum um
Hallgerði Höskuldsdóttur, konu Gunnars á Hlíð-
arenda, kemst fyrirlesarinn að (þeirri niður-
stöðu, að ógæfa Hallgerðar, eftir að hún kom
austur á Rangárvöllu, hafi stafað af rógburði
Njáls og Hrúts föðurbróður hennar, og að
Gunnar hafi ekki borið vitsmuni til þess að bera
blak af konu sinni.
pessi skilningur finst óss fráleitur. Sagan
gefur hvergi nokkurs staðar tilefni til þess að
ætla, að Njáll hafi verið rógberi, eða svo mikið
lítilmenni að gjörast forgöngumaður að því, að
konu vinar síns væri misboðið og heimilisfriði
hans raskað. Heldur sannar sagan blátt áfram,
að þetta gat ekki átt1 sér stað. í veizlunni að
Hlíðarenda segir Gunnar, þegar hann var beð-
inn að segja til um mannkosti práins Sigfús-
sonar: “Seg þú frá, Njáll, því munu allir trúa.”
pað er með öllu óhugsanlegt, að Njáll hefði get-
að haldið alþjóðar virðingu fram í andlátið, ef
hann hefði haft svo ljótan löst í fari sínu, sem
rógburðurinn er. Ef Hallgerður hefði átt yfir
þeim kostum að ráða, sem verðskulda virðingu
og ást, þá hefði hún þó átt að geta náð hylli og
virðingu Rannveigar móður Gunnars, en eftir
sögunni að dæma var aldrei hlýtt þeirra á milli.
En svo eru þessir fyrirlestrar ekki gefnir út
sem vísindarit, heldur til skemtunar og fróð-
•leiks fyrir þá, sem langar til þess að kynnast
þessum persónum og atriðum í nútíðarbúningi,
og sérstaklega fyrir yngri kynslóðina.
Eitt er vert að benda á í þessu sambandi,
og það er hinn heilbrigði, kristilegi andi höf-
undarins, sem leggur að lesandanum ylríkur í
gegn um alla bókina, enda eru flestir af fyrir-
lestrum þessum fyrst fluttir á fundum K.F.U.M.
og K.F.U.K. og í öðrum félögum í Reykjavík og
grendinni.
Höfundurinn, porvaldur Guðmundsson, er
aldurhniginn maður og heilsulaus nú orðinn, —
einn af þessum fjölfróðu, sjálfmentuðu mönn-
um, sem íslendingar hafa átt marga. porvaldur
er fæddur austur í Rangávallasýslu, misti föður
sinn ungur og bjó nokkura tíma með móður
sinni, en fluttist til Reykjavíkur um þrítugt og
er þar enn. Hann var alt af mjög bókhneigður,
sí-lesandi og stálminnugur, keypti bækur fyrir
alt fé, sem hann eignaðist, svo að hann var aldr-
ei sæmilega haldinn að klæðum. Misti heilsuna
1918 og varð þá að farga öllum bókum sínum,
1400 bindum, sökum fjárskorts, segir í for-
mála bókarinnar.
Vestur-tslendingar, kaupið þessa bók; með
því gerið þér tvent í senn, að njóta ágætrar
skemtunar við lestur hennar og gefið börnum
ykkar tækifæri til að kynnast stórmennum sögu
okkar á aðlaðandi og fallegu nútíðarmáli, og
styðjið jafnframt með því þennan fátæka og
heilsulausa landa vorn, sem hefir miðlað oss af
brunni þekkingar sinnar.
Bókin er til sölu hjá hr. Finni Jónssyni
bóksala að 676 Sargent Ave., Winnipeg, og
kostar $4.75 í gyltu bandi og $3.75 í kápu.
KENNIÐ BÖRNUNUM AÐ META GILDI
PENINGANNA
Byrjið sparisjóðsreikning fyrir hvert þeirra og
heimtið reglubundin inlegg. Spiarnaðarhugsjón
mun þá skapast hjá þeim fyrirhafnarlaust.
Útibú banka vors er í yðar nágrenni
Sparisjóðsdeild við hvert þeirra.
THE ROYAL BANK
_____________OF CANADfi
Allar eignir nema nú ..... $489,000,000'
Kosnmgarnar í St.
George.
Sumir líta svo á að 1 stjórnmálum
eigi ætíð að haga seglum eftir
vindi og sitja æfinlega við þann
eldinn, sem líklegast sé að bezt
brenni. Frá eigin hagsmuna
sjónaTmiði er þetta eflaust rétt,
en eg fyrir ínitt leyti hefi aldrei
falllist á þá aðferð né getað lært
að fylgja henni.
Aðalatriðln fyrir mér í stjórn-
málum hafa æfinlega verið þau
að vera með eða móti málum og
stefnum í gegn um þykt og þunt,
hvað sem það kostaði, og hvernig
sem á það var litið af öðrum, eftir
að eg hafði myndað mér ákveðna
skoðun á þeim. Sömuleiðis hefi eg
ávalt unnið með eða móti mönnum
eftir því hvort eg áleit þá heila
eða óheila. Hitt verð eg að játa
óhikað að mér hefir stundum
skjátlast í því að þekkja menn
i étt — oft haldið þá aðra og trúrri
en þeir reyndust. En þegar
þeir, sem eg hefi borið traust til
hafa brugðist þá hefi eg jafnan
verið fljótur til þess að snúast
á móti þelm þótt eg hafi veitt þeim
fylgi áður.
Eg mætti einnig geta þess að
eg hefi aldrei verið flokksfastur,
heldur verið með öllu ófáanlegur
til þess að bindast þannig á klafa
að eg þyrfti að fylgja flokki ef
mér findist hann brjóta stefnu
sína eða gera rangt.
Alt þetta vita þeir sem þekkja
mig, get.eg þar vitnað til þess að
eg snérist eindregið á móti Tóm-
asi Johnson ráðherra og öðrum
liberal flokksbræðrum mínum út
úr herskyldumálinu: Eg tek þetta
fram vegna þess að blekkingar
hafa verið hafðar í frammi hér I
sambandi við stefnu mína í kosn-
ingum í St. George.
Hér sækja tveir menn um kosn-
ingu: Séra Albert Kristjánsson
núverandi þingmaður og Skúli
bóndi Sigfússon fyrverandi þing-
maður. peir eru báðir íslend-
ingar; þeir hafa báðir verið full-
trúar fyrir kjördæmið; þeir eru
báðir bændur, þótt þeir hafi einn-
ig önnur störf með höndum.
Við fylkiskosningarnar 1914 og
1915 fylgdi eg eindregið i Skúla
Sigfússyni í hinni nafnkunnu bar-
áttu gegn Roblíns klíkunni sælu.
Við síðustu kosningar (1920)
fylgdi eg séra Albert Kristjáns-
syni er vann á móti Skúla, var það
frá mínu sjónarmiði af góðum og
gildum ástæðum. pannig var
með vexti að báðir (Albert
og Skúli) voru móti herskyldunni
1917, en Albert hafði þó verið þar
ákveðnari og unnið meira í þeirri
baráttu.
Sökum stefnu minnar í því máli
var eg á móti Norrisstjórninni;
hún sótti 1920 ekki sem liberal
heldur sem Norrisflokkur. Við
Voraldarmenn að séra Albert með
töldum, vildum fá Skúla til að
sækja sem liberal en ekki undir
merkjum Norrisar eins og þá stóð
og hétum honum fullu fylgi með
því skilyrði. Hann tók því ekki
og af þeirri ástæðu skoruðum við
á séra Albert að sækja og studd-
um .hann eftir megni. #
Síðan eg var drengur hefi eg
æfinlega tekið einhvern þátt í
opinberum málum og fyrir mér
hefir æfinlega eitthvert mál verið
öllum öðrum málum þýðingar-
meira. Um fjórðung aldar —
eða þangað til að vínbannið komst
á — taldi eg bindindismálið þýð-
ingarmest, léði því mitt litla fylgi
óskift, en mat öll önnur mál
minna. Svo kom nýtt mál —
stríðið og herskyldan — það yfir-
skygði öll önnur mál í mínum aug-
um. Eins og eg átti marga
ærlega andstæðinga í bindindis-
málinu, sem eg virti að öðru leyti,
þannig varð það einnig í her-
skyldumálinu. Hvort mín stefna
var rétt í bindindismálinu eða
stefna adstæðinga minna það er
ekki hér til umræðu og sama er
að segja um herskyldumálið. En
þetta var mér svo mikið alvörumál
að eg gat ekki veitt þeim fylgi
sem sóktu undir merkjum her-
skyldustjórnar, ef kostur væri á
öðrum — pess vegna snérist eg á
móti Skúla og með Albert 1920.
Svo komu kosningarnar til
isambandsþings 1921; var þá um
5 þingmannsefni að ræða: tvö sem
eindíegið höfðu fylgt herskyld-
unni og voru afturhaldsmenn
lengst af æfi sinnar og þrjú siem
börðust á móti herskyldunni. Ald-
rei hafði litið fremur út fyrir
stríð í veröldinni en 1921 einmitt
um kosningaleytið, og ef stríð bar
að höndum þá var það undir þeim
komið sem á sambandsþing voru
kosnir hvort Ihér yrði sett
á herskylda aftur eða ekki. prátt
fyrir þetta, barðist séra Albert
með öðrum hersikyldumanninum
og á móti öllum þeim, er her-
skyldunni andmæltu.
Með þessum skoðanalegu fata-
iskiftum, breytist gersamlega trú
mín á staðfestu harns. Egi reyndi
að, gera mér grein fyrir þvlí,
hvaða öfl hefðu snúið honum, og
mér fanst og finst, að ekki sé
nema um þrent að ræða.
1. Að honum hafi snúist hug-
ur og tekið herskyldutrúna. Ef
svo var, þá hafði hann einmitt
kastað þeirri dygðinni, sem eg
taldi honum stærsta.
2. Að hann hafi verið svo
bundinn á bændaflokksklafann,
að honum findist isiem hann yrði
að fylgja “gulahunds-stefnunni”
svokölluðu, eða þeirri stefnu að
vinna fyrir “'gula hunda” (óhæf-
an mann) ef hann aðeins væri
útnefndur af “flokknum”. En
Electro Gasoline
“Best öy Every íest”
pessi Gasolía endist yfir mestan mílufjölda og
. fyrirbyggir ólag á mótornum.
Skjót Afgreiðsla hjá vorum Sjö
Service Stations:
i
Sérstök þægindi við fylling og hreinsun Transmissions
og Crank Case
No. 1. Corner Portage og M&ryland.
N. 2. Main Street, gegnt Union Depot.
No. 3. McDermot og Rorie, Sts., gegnt Gr. Exchange.
No. 4. Portage Ave. og Kennedy St.
No. 5. Rupert og King, bak við McLaren Hotel.
No.6. Osbome og Stradbrooke St.
No. 7. Main Street North og Stella Ave.
Einnig til sölu hjá eftirgreindum Garages:
Willys-Overland, Cor. Portage og Marylana.
Cadillac Motor Sales, 310 Carlton.
Imperial Garage, Opp. Amphitheatre.
Biðjið kaupmann yðar um:
Buffalo English Motor Olíu, Tractorlene Olíu og Greases.
Prairie City Oil Go., Ltd.
Phone A 634/.

601-6 Somerset Building
/