Lögberg - 02.11.1922, Blaðsíða 3

NÓVEMBÐR 2. 1922.
B U. S
LÖGBERG FIMTUDAGINN
«w

Sérstök deild í blaÍFinu
9 ___________________________________
= mMmmmMMsmmmmmmmmimm
Tfliaiitviiaiiiin'iiiBiiiiHiiiiHiiitHiiiiBiiiiH'iiiHigii
SOLSKIN
María
Bftir Láru Go-odman Salverson.
(Niðurl.)
“Pabbi, pabbi’’, stundi íhún upp, “af hverju
er hún mamima að g'ráta? Af hverju ert þú að
elda gnautinn? Og því fellur þér svona þungt að
fara?”
“Þey, þey, dóttir mín iitla, Það er margt
í bo.'suim heimi, sem þú elcki skilur. Ilún móðir
])ín syrgir af því að liann litli bróðir þinn er að
skiija alveg við okkur. Guð vill fá 'hann hcim
til sín aftur”.
Maríu langaði til að spyrja föður sirn um
margt, en eftir þvií sem fleira kom fram í huga
hennar, því erfiðara átti hún með að bera spurn-
ingarnar upp fyrir föður sínum, og svo fann hún
það glögt, að faðir sinn var tregur tii' svara.
Hún var að hugsa um hvað lengi að guð
mundi lialda litla bróður hjá sér, hvort að hann
mundi alt af verða hjá guði, og því að guð hefði
vilj'að fái hann, sem ekki kunni að ganga. og sem
burfti svo mjög á umönnun mömmu sinnar að
haílda.
Hún fylgdi pabba sínum þegjandi fram í eld-
hús. Þar tók öiann l>rauð og skar það viðvanings-
lega; smurði sneiðarnar, sótti mjólk í ibolla og
rétti Maríu. Hún snerti varla við matnum
vegna þes.s, að hún var óró í skapi og svo var
þos-i þungi — þessi kvíðakenda lamandi óvi.ssa
örðin sár-kveljandi.
'Mamima hennar var farin úr eldhúsinu og
hún heyrði hana vera að ganga um inn í svefn-
herberginu.
Þegar María var búin að borða, fór faðir
hennar að greiða ihenni, sem gekk nú ekki upr> á
það bestá. Kamhurinn festi.st í hárinu og datt
ofan a gólfið, og þegar búið' var, var hún búin
að fá hiðfuðverk, og pabbi hennar þurkaði svit-
an af enninu á sér.
Hlftir dálitla stund, kom mammla Oieninar.
Hún var í rauðleita kjólnum sínum með víðu
ermunum og fellingum á öxlunum, sem alt af
mintu hana á ihálfvaxna iiBeilu.' Miaría leit upp
á móður sína á sarna hátt og hundur lítur upp á
herra sinn, þegar hann beiðkst velgjörða, en
móðir henmar virtist vera eins tilfinningarlau.s
og klettnr.
Hún rétti Maríu sunnudaga kjólinn hennar
þegjandi. Svo snaraði hún vfir sig svörtum
herðakufli,' lét á sig gamlan stráhatt og settist
aftur við eldhiísgluggann.
Eftir no'kkurn tiíma, isem Maúíu fanst svo
undur lengi að líða, var drepið á dyráhurðina,
mamma öiennar stóð skyndilega á. fætur og flýtti
ser inn í herbergið, þar sem litli bróðir lá, en pabbi
opnaði dymar. .
Hár imaður toginleitur og góðlbgur með há-
ann silki hatt á höfðinu ikom inn í eldhúsið og
talaði til pa'bba mjög alvarlega. '
“Það er ha.rt ihr. Jensen, mjög hart, en þetta
er vegur alls holds. Vagninn er kominn”.
“Já, já. við erum tilbúin”, svaraði pabbi
hennar og fór að ná f hattinn sinn.
María var öll á iði. Aldrei hafði hún fengið
að alka í vagni áður. Henni fanst að það hlvti að
vera éikaflega gaman og að það væri indeplt að
fara til guð.s, ef miaðúr gæti farið í vagni.
Pabbi ihennar og stóri maðúrinú leiddu Mar-
íu á milli sín inn í 'herbergið, þar sem núamma
hennúr siait við rúmið hams litla bróðir. *
“Það er hart, frú Jenson, mjög hart”, sagði
'hái maðurinn, en maimma hennar stein þagði.
i ókunni maðurinn tók l,ítið lok, sem María
hafði ekki komið auga á áður. og henni til mik-
illrar undrunar setti hann það yfir níimið hans
litla hróðir og skrúfaði bað fast á með .skrúf-
nöglum. Svo tók hann litla hvítn núnið í fang
sér og fór með það út.
Fvrir utan húsdvmar stóð svartur vagn
með tveimur svörjum hestum fvrir. En á stétt-
inni stóð fiöldi barna og nokkuð af fullorðnu
folki, en allir voru hljoðir, enginn lilóg og engin
va.r að bnsla í pollunum á .götunni.
Pabbi og mamma fóru upp í vagninn og
María fór inn á eftir þeim. Stóri maðurinn setti
rúmið hanls litla bróðir á milli þeirra inn í vagn-
inn. Þaimig að annar endin á því hríldi' á fram
en 'hinn á aftur sætinu. Svo settist hann í ölai-
mannsætið framan á vagninum tók upp taumaná
og ók af stað.
Mana var að oska eftir, að foreldrar sínir
\neru ekki svona hrygg, — að ókunni maðurinn
hefði ekki látið lokið yfir rúmið hanis bróður sín.s,
hana langaði til þess að vera glaða; það var svo
undursamlegt að aka í svona fallegum vagni.
Hún lagði andlitiÖ fast út að glerinu í vagn
hurðinni, Forargatan tófc á sig undra mvnd í
huga hennar. Skröiltið í vagnhljólunum og
hófadlynur hestanna varð sem 'hljómlist í eyrum
Öienni.jafnvel jiunga sogthljóðið, þegar hestarnir
voru að fara vfir kafla af brautinni, sem voru
sérs'taifclega blautir, juku ánægju hennar.
Þau komust brátt. út úr húsa þvrpingunni
og í fvrsta sinn á! íefinni sá María út á sléttuna
víðáttumiklu, sem sýndist ná alla Jeið þangað, sem
himininn hvolfdi sér yfir liana.— Sólin sem ský-
in höfðu falið allan daginn var nú farin að skína
og helti geMuml sínum yfir alt og líka döggvota
sléttuna, sem gjörði :hana enn þá Sýrðlegri.
TTndarleg saknaðarþrá fylti hjarta Maníu
litlu, og henni ifanst hún vera sár — sárari en
niofckuð annað, sem fyrir hana hafði komið. Sár-
arí en harimur móðir hennar og hrvggð pabha
síns. — Hún var altekin af skerandi sársauka
'sem hún sjálf skildi þó ekki.
Nokkru síðar námu þau staðar við víðáttu-
mikla girðiagu. Inn í henni vora undarlegar
moldarhrúgur og einkennilegir steinar. Sumir
stórir, aðrir smáir og svo var mesti fjöldi af
kro'ssum.
Maríu líkaði ekki þessi garður, en fyrir utan
hann sá hún engi — það lá alt í kring og svo víð-
áttu mikið að hún sá livergi út yfir það, og þar
var mikið af Mómum, bláurn, gulum og rauðuni
blómum.
Ökunni maðurinn hái, kom og opnaði vagn-
hurðina og tók hvíta rúmið ílians litla bróðir út
úr vagnmum. Mamma hennar og pabbi fóru
líka út. Þegar móðir hennar var komiu út úr
vagninum, sueri hún sér við og talaði til Maríu í
fvrsta sinn þá um daginín.
“Þér er betra að vera kvrr, þar sem þú
ert. Skórair þínir era þunnir og það er blautt
um”.
“Ó mamma, ó mamma”, langaði bana til
bess að hrópa. Henni fanst að hún þvrfti endi-
lega að finna græna mjúka grasið undir fótum
=ér. að hún vrði að hlaupia nm renni silétta flöt-
írv) í sólsíkininxi. að hún yrði að tína fallegu
blórnin, sem þar vora alt. í kring. Henni fanst
að hún vrði að arera það. eða 'hún mundi deyja.
En vaninn er strangnr húsbóndi, svo húu sasrði
plrWrt. heldur settist uiður og starði út vfir
sléttuna.
!Eftir noikkura tíma kom hái maðurinn ókunni
aftur. María horfði á hann með átakanlegum
raunasvip. Að hugsa sér að vera svona nærri
alöri besiari fegurð. en fá ekki að nióta hennar.
hvíliík armæða ! Ef tiil vill hefir svipur heunar
gefið hessiar hus’sanir til kvnna.
Eftir að virða Maríu fyrir sér d'é.'itla stund,
fór öknmaðurinn út á sléttuna; þegar hanu kom
aftur, kom hann með stóran 'knapp af hláklukk-
um, holtasólley.ium og liljum og gáf (lienni.
Ekkert er viðkvæmiara, ekkert þýðai'a en
barn.s hiartað. — Að fylla það þeirri gleði
—- þeim þvðleik. sein l)á lýsti sér í svip Maríu
oít aupýi hennar háru lí'ka vott um, eru ærin laun
hveriuim sem það gerir. Til þess hefir og hái
maðurinn fundið, því hann klpppaði þýðlega á
höfuðið á heuni og gekk í burtu.
Ferðin heim þótti Maríu aðdáanleg. Henni
bótti leiðinlegt að nnamima henna’’ og pahbi
skyldu vera svona sorgbitin. Hún var líka
hryiro- af þyí, að lrann litli bróðir hennar
skvldi vera farinn, En hún grúfði sig yfir
blómknaPipinn. sem bes.su barni’ forarstrætanna.
og dauflesrra liúsa, þótti svo ósegjanlega miklu
fevri en aldinsarður var, því barni sem við als-
nægtir bjó. Gleði söngurinn í sál hennar varð
ekki baggaður niður.
Þegar han komiu heim, og hái m'aðurinn var
farinn með hestana os‘ vagninn, þá stóð María
lensri við gluggann með blómin. sem hann hafði
gefið henni, í hendinni og hélt þeimi upp að litla
föla andlitinn.
TJún srat ekki hugsað til þess, að skilja blóm-
iu við sig. og þegar pahhi hennar kallaði á hana
fram í eldhúsið litlu síðar til þess að fá sér
Ijrauð bita. þá sagði hann henni, að hún vrði að
setjia blómin í vatn, annars dæu þau.
Jlenni hafði eklki dottið það í lmg. IJún
fann sér tóma könnu, fvlti hana með vatni og setti
Mómin þar ofan í, en þegar hún horfði á þau f
könnunni, fanst benni þau alla. reiðu vera dáin.
;svo hún stóð npp við vegerinn osr horfði á þau,
alveg eins og liún hortfði á börnin xít á götunni —
alveg eins og hún hafði horft á sléttunia úr vagn-
inum, I ,
Eftir að hún var háttuð um kveldið, og
liafði lesið bænimar sínar, og pabbi og mamma
böfðu boðið ihenni góða nótt með kossi, þá breiddi
hún rúmfötin upp fyrir höfuð, en 'hún gat ekki
sofnað strax. Hún fór að hugsa, — hugsa um
sléttuna vndislegu, Máa liimiiiinn, sem hvolfdi
sér vfir hana, >og sólina, sem baðaði hania geisla
flóði sínu. Svo fór hún að hulgsa um hann litla
hróðir sinn og hvernig að hann hefði litið út, að
h.ann hefði verið eins ög yndislega fallegt livítt
bjjóm, bar sem hann ln í litla, hvíta rúmiuiu s'ínu.
Guð vildi fá haun aftur heim til sfn. hafði hann
oalibi heninár sagt. Sléttan hlítur þá Uka
að vera heimkvnni guðs, hngsaði hún, og hún
óskaði sér að húm væri líka har úti og mætti sofa á
meðal Móunianna út á sléttunni í mjúfca græna
grasinu, þar sem sólin verndi ha.ua með geislum
aínum, og hún grét, en það 'hafði Ihún ekki gert
fyr á beim degi — Grét lieituim, hlióðum tárum
og bvrgði sig iofan í koddann', svo að, ekki skyldi
hevraist til hennar.
Kötturinn, sem var orðin kaldur. hljóp upp
í rúinið til liennar, og fetaði sig gætilega eftir
ábreiðunni á níminu og imialaði. — Jjftil 'hendi,
som var vot. af tárnm," seildist út undan ábreið-
unni. tók utan nm köttinn og dró liann ofan í
rúmið.
iSvo sofnuðu ]>au bæði.
DÓRI.
Dóri var sex ára, þegar saga þessi gerðist.
Hann var góður drengur og fjöruorur. Nú átti
bann að fara að ganga í skóla. Uann var hú*
inn að fá stafrófskver, pennastöng, penna skrif
hók og spjald. Gíðast fékk hann skólatösiku,
til þess að bera á'höld sín 'í. T)óri var lítt
lærður. hann þekti einungis essið.
“Hvar er miðinn þinn?” spurði mamma
hanis, þegar Dóri fór af stað.
“(Hann er hérna,” sagði Dóri.
A miðanutn stóð: “1. bekkur A. — fel. 1.”
Nú fór Dóri í skólann og alt gekk vel.
Hann sýndi miðann sinn og kömst þegar í
sína.deild. Börnunum' Voru sýndir stafimir
Fyrir börn og unglimga |
I
—M*MIMIIliMIWiit'W’,'«l»!mtl1«M»!lW It'—gllMllimwmitM^
í fyrri kenslustundinni. Að henni liðinni var
öllum börnunum hringt út. Hólt Dóri að skóla-
tíminn va>ri úti þann daginn. Tók hann tösku
sfna oghjó}) raklextt beim, án iþe&s að tekið væri
eftir því. Manuna hans var úti, þegar hann
kom heim. “Hví kenrar þú svo snemma
heim?” spurði hún.
“Okkur var ölluni liringt út,” sagði Dóri.
“Það veit eg, en nú s'kaltu fara sem fyrst
aftur, ])að er að eins hálfnaður tíminn í dag,”
sagði mamma hans. “Þetta hlé er kallað
stundahlé.”
—Uania.sögur.
ÓVÆNTUfí GESTUR.
Hún er sönn sagan, ]>ótt ótrúleg þyki,”
sagði Krjstján sjómaður. “Við réram snemma
morguns í bezta veðri út á svið. Allir voram
við úr Reykjavík. Vel gekk okkur vestur, og
lögðum við lóðir okkar. Alt í einu sáum \úð
íjúpu koma úr lofti ofan. Settist hiín á hatt
formannsins, flaug svo þaðan og á árarhlunn
minn, en eg réri fram í á stjórnWorða.
Tek eg nú rjúpuna og læt hana fram í íóða-
bala. Þar sat. hún margar klukkustundir.
Það bar á góma, að nú væru rjúpur T háu
yerði, gengi á eina krónn, og væri þessi fengur
fyrir einu kaffipundi, því að kaffi var þá á eina
krónu. En okiknr kom saman um að rjúpan
hef'ði verið að flýja undan fáka og rétt væri að
gefa ihenni Kf.
Nú var lagt af stað í land, og þegar inn und-
ir Akurey kom, sáum vTið stóran rituhóp á flugi.
Tók rjúpan sig þá upp og flaug á leið til
Esjunnar oghvarf ofekur innan stundar.
—Barnasögur.
Vængbrot.
*
Úr gleymsku vaknar gömul sýn,
eg geng um aískulöndin mín.
Um dalinn þýtur blíður blær,
í brekkuhvammi rósin blær.
’ T
Og gullnum lollkum sveipar sól
i sumarveldi dal og foól.
A léttum vængjum leikur sér
í lofti björtu þrastaher.
Eg gekk um skóginn æsku-ör
og ekkert tafði mína för;
þá sá eg fugl — ihann látinn lá
með lokuð augu steini Ihjá.
Og hörð var þessi hinsta sæng,
er ihonum gafst með brotinn væng.
sem 'bólginn lá um beran stein
og brotið það var dauðamein.
Eg fer til þín á fjarra strönd,
þú flýgur iþar um gullin lönd.
pú syngur frjáls um vor og von,
þú vængjalétti himins son.
pú horfir út á höfin blá
og hug þinn grípur ferðaþrá.
pú veizt að Eyjan skín við sky,
með skautið hvíta, björt og hlý.
pú flýgur djarfur langa leið
á léttum vængjum hötfin breið.
pér heilsar Frónsins hæð og
strönd,
þín heiðu, kæru draumalönd.
pú syngur frjáls um vor'og von,
þú vængjalétti himins-son.
pú flýgur yfir fjöllin blá
þinn forna þráða dal að sjá.
pér heilsar tindur, lækur, lind,
þ[ú leikur þér við morgunvind.
Og æskan rjóð og ellin grá
er unaðsfangin þig að sjá.
pú flytur öllum vor og von,
þú væng-jalétti himins-son,
er leikuv þú um loftið blátt
með ljóðahlátrum dag og nátt.
— E”1 síðar biarta sumarnótt,
e? sé þig einn með slitinn þrótt.
Með brotinn væfig og brostna von
þú bíður dauðans, himins-son.
pín sára rödd er sorgarvein,
hú sofnar loks við harðan stein.
pi^ vinarauga ekkert sér
og engin móþir hjúkrar þér.
Jón Magnússon.
—Heimilisblaðið. *-
Professional Cards
DR.B J.BRANOSON
761 Llndsay BalKHnff
Phone A 7067
OtMce tínier: 1—í
HeimlU: 776 Victor 8t.
phone: A 71ÍÍ
Wtnnlpeg, Man.
Thos. H. Johnson
og
Hjalmar A. Berfman
bleniUr
Bkrlfstofa Room »11 MoArttaw
BuildlnK, Por«a»e Av«.
P. O. Box 16M
Phones: A 664» H 6646
Dr. O. BJORNSON
701 Undtai Buildlng
Offioe Phone: 7067
Oftflce tltnar: 1—&
Ueimlli: 764 Vlvtor St.
Telephone: A 7 b 8 6
Wlnnlpeg, Man.
DR. B. H. OLSON
701 Lindsay Bldg.
Ofíice: A 7067.
ViOUktkni: 11—12 og L—6.80
10 Tlielma Apta., Hornt Street.
Phone: Slieb 68*6.
WINNIPHO. MAN.
W. J. IANDAIj, J. II. IjISDAI,
B. STEFANSSON
Islrn/kir lögfracðingar
3 Home Investment Bulltllng
468 Matn Street. Tals.: A466S
peir hafa einnig skrifstofur aC
Lundar, Rlverton, Gimli og Piney
og eru þar að hitta A eftirfylgj-
andi ttmum:
Lundar: annan hvern miðvikudag.
Riverton: Fyrsta fimtudag.
Gimliá Fyrsta miðvikudag
» Piney: þriðja föstudag
í hverjum m&nuSi.
Dr- J. Stefánsson
600 Sterling Bank
Stundar augna, eyrna, nef og
kverkasjúkaóma. Er að hltta
kl. 10-12 f.h. og 2-5 e.h.
Tals. A3521. Heimili 627 Mc-
Millan Ave. Tals. F 2691

Dr. M.B. Halldorson
401 Boyd Knildlng
Cor. Portag* Ave. og Bdm intou
ötundar ■érstaklaga berklaslkl
og a8ra InngnasjOkdéma. Br aC
finna á vkrlfstofunui kl. 11—
1* f.m. og kl. 2—4 c.m Bkrif-
stofu tals. A 3621. Helmlll 46
Alloway A v*s Talslmt Sh*r-
hrook 215S
.■rmw i tiiTiviii
Arni Anderson,
IbL 1
í félagi við E. P
Skrifatofa: 801 Bl*o«rlc
way Chamber*.
T«l«pbon« A 819T
Laniurwn
arni g. eggertsson.
tslenzkur lögfrmOinjrnr.
Hefir rétt trl að flytja mál b«6t
í Manitoba og SarkAtchewan.
Skrifstofa; Wjmyam. Saak.
Dr. Kr. J. Austmann
M.A. MD. LMCC
Wynyard, Saak.
Phone; Garry 2616
JenkinsShoeCo
«39 Notre Dam*
Avenue
DR. A. BLONDÁL
818 Somerset Bldg.
Stundar sérstaklega kvenna og
barna sjúkdóma.
Er að hitta frá kl. 10—12 f. h.
3 til 5 e. h.
Talsími A 4927
Heimili 806 Victor Str.
Simi A 8180.
J. G. SNÆDAL,
TANNLŒKNIR
614 Somerset Block
Cor. Portftge Ave eg Donald Street
Talsfml:. A 8889
DR. J. OLSON
Tannlæknir
6C2 Sterling Bank Bldg.
Talsími A 3521
Heimili: Tals. Sh. 3217
Vér leggjum ■érM&ka. Aharatu »
MU& méBöl ftftir for«kriftum la
Hln baatu lyf, ••m ha«t «r »•
■m notuB eingttngu. 1*6« þév k*
m«0 forakrlftina tll vor. m«g46 þ*v
v«ra vtaa um fé rétt )»« m»m l«*knh-
inn takur tH.
OOLOLKVGH * CO
Notre Diune Atb. og HherbrMto •*>
Phonaa N 7*19—7téé
Glftlngftlyflabréf mU
A. S. Bardal
843 Sharbrooke St.
Svlur ilkkiatui og annaat um útíarir.
Allur útbúnaður sé bezti. Enafrem.
ur selur hann alakonar minniavarða
og legsteina.
Skrifet. toiflinai N éo«8
HehuUlg uilftiinl N 6667
Munið Símanúmerið A 6483
og pantiC meBöl yBar hJ4 oaa. —
Sendum pantanlr samstundia Vér
afgrelSum forskriftlr meB aam-
vizkusemi og vörugœBi eru úyggj-
andi, enda höfum vér margra Ara
lærdómsrlka reynslu aB bakl. —
Allar tegundir lyfja, vindiar, ía-
rjómi, sætindi, ritföng, túbak o.fl.
McBURNEY’S Drug Store
Cor. Arlington og Notre Dame Ave
Vér geymum reiðfojAl yflc vet-
urinn og gerum þau eéna og nf,
eí þess er óskað. AlUr tagund-
ir af skautuon búnar ttl saaa-
kvæmt pöntun. Áraiðanlogt
verk. Lipur afgreið»la.
EMPIRE CYCLE, CO.
641Notre Dame Ave.
■ I ■' ———————™^
■ .... . _j”_'^.mL-nni jl
V erkntofn IMh. :
A. 838S
Heim. Tala.:
A 9384
G. L. Stephenson
PLUMSER
UlHkoiMr raimiMtiwihöM. avo win
straujárn víra. aliar teginuitr al
glöeunr og anvake ;tet)eri»),
VERKSTOFA: 676 HOME STREET
Lafayelte Studio
G. F. PENNY
Iijósmyndasinlður.
SérfræBingur i aB taka höpmyndir,
Giftingamyndir og myndir af h*ll-
um bekkjum skölafölkj.
Phone: Sher. 4178
489 Portage Ave. Wlnnlpec
Giftinga og . , /
Jarðarfara- plom
með litlum fyrirvara
Birch hlómsali
616 Portage Ave. Tal*. 720
ST IOHN 2 RING 3
Phones:
Office: N 6225. Heim.: A7W«
Haildór Sigurðsson
General Contraetor
808 Great Weet Permanent Laaa
Bldg.. 856 Main 8t.
J. J. Swansoc & Co.
Verzla meB fastelignir. SJé um
lelgu & húsum. Annast ULn oc
eldsábyrgB o. fl.
808 Paris Buildtng
Piionee A 6348-A 6816
JOSEPH TAVLOR
LÖGTAKSMAÐITR
Heimilistals.: St. John 1844
Skrlfstofu-'Dalfl.: A 6&&7
Tekur lögtaki bæBl húsalelgu»kuld\
veBskuldir, vtxlaakuldir. AfgrelBlr •!
sem aB lögum lýtur. #
Skrilaiofa 255 Main Str***-