Lögberg - 02.11.1922, Qupperneq 7

LÖGBERG FIMTUDAGINN
NÓVEMBBR 2. 1922.
7. bls.
_______
Aldrei kent gigtar
hið minsta.
Síðan eg tók “Fruit-a-tives”
hið fræga ávaxtalyf.
P. O. Box 123, Parrsboro, N. S.
“Eg þjáðist af gigt í finun ár,
var stundum svo slæmur, að eg
gait ekki fylgt fötum. Reyndi
yms auglýst meðul og lækna á-
, rangurlaust, gigtin lét ekkert
undan.
“Árið 1916, sá eg auglýsingu
um, að “Fruit-a-tives’’ læknuðu
gigt, eg fékk mér öskju og fór
strax a<5 batna; hélt þessu áfram
í sex mánuði, þar til eg var orðinn
alheill.”
.Tohn E. Guilderson.
50 hylkið, 6 fyrir $2,50,
reynsluskerfur 25 c. Fæst í öll-
um lyfjabúðum, eða beint frá
Fruit-a-tives Limited, Ottawa.
Hœst og lægst launað-
ar stöður í Banda-
ríkjunum.
Það er ekki ófróðlegt, á þessum
framfara, menta og menningar
tímum, að athuga hverjar af stöð-
um mannfélagsins eru bezt borg-
aðar og því eftirsóknarverðastar i
huga flestra rnanna. Það er sem
sé opinbert leyndarmál, að meiri
parturimi af menta- og hæfileika-
mönnum vorra tima hugsa meira
um launin, sem stöðunum fylgja,
heldur en um gagn það, seni hægt
er að vinna almenningi i þeim.
auðfengnar að því er aðrar at-
vinnugreinar snertir.
i Levy Meyer í Chicago, sem er
nýlega látinn, var lögmaður fyr-
ir ýms niðursuðufélög þar og önn- |
ur félög. Fyrir það starf sitt
fékk hann 500 þúsund dollara
á ári, og er óhætt að segja að árs-
laun hans hafi farið fram úr
rniljón dollurum á ári.
Max D. Steuer, sem var af-
Garden gæti unnið sér inn kvart-
miljón dollara á ári, ef hún vildi
leggja sig í ferðalög og syngja í
stórborgum víðsvegar um heim.
•Ef farið er út fyrir Bandarík-
in,— segir þessi greinarhöfund-
ur—, þá verða æfðir nauta-ats-
menn hnefaleikurum og leikurun-
um fremri.
Á meðan Belmonte, hinn mikli
spanski nautaatsmaður, var í veldi
burða fær til að flytja mál fyrir; sjnu> €r sagt ag árslaun hans hafi
rétti og sem sótti Eno erfðamálið J numjg meira en 500 þúsund doll-
á móti Shearn dómara, er varði,; UfUm um áriís (Hann kom til New
sór það nýlega,^ að hann hefði Yorl< arig 1921 á leið til Suður-
þúsund dollara á dag fyrir að; Ameríku, og var hann þá ráðinn
flytja mál fyrir dómstólum lands- j fyrjr 2g j)úsund dollara á dag til
ins. En það er minna en helm- • þesg ag veita nautaati forstöðu í
ingur af tíma þeim, sem Mr. j Lima j Peru, og annan samning
Steuer leggur í lögfræðistörf sín j ^afSi hann þá við Mexicomenn fær
°g ma Því óhætt telja hann i tölu urrl) at) j)eir lx>rguðu honum 100
]æirra. sem hafa miljón dollara í ^ ]>usund dollara fyrir að sýna list
arslaun. j sína þar í landi í tíu sunnudaga.
Næst þessum tveimur stöðum i t-i 1 • . * 1 ,, x
; , , r, * 1 ! Ekki er vert að sleppa blaða-, , , ,, - • •
áð launahæð kemur hnefleikara-! ka„: „,öx ;;u., I un(* dollarar a an
Málaralistin er nú og að verða
viðurkent, að árstekjur hans færu
fram úr 100 þúsund dollurum á ári
og að hann hafi unnið sér inn með
ritverkum sínum frá einni og hálfri
til tvær miljónir dollara.
Booth Tarkington hefir með
penna sínum unnið sér álit og
vinsældir á siðari árum, svo tekj-
ur hans eru taldar yfir 100 þús-
und dollarar á ári.
Robert W. Chambers og Gene
Stratton Porter eru og taldir að
vera í flokki þeirra manna, sem
vinna sér inn með pennanum xoo
þúsund dollara árlega. /
Babe Ruth nær ekki þvi há-
marki í knattleikalistinni. Sagt
er, að árlegar tekjur hans nemi
50 þúsund dollurum, sem hann
þarfnast (og meira en það) úr
ríkissjóði, hefir ærna fritíma og
gnægð góðra bóka. — En þó íhefir
sú raun jafnan á orðið, að sveita-
fólkið talar best og hreina3t mál.
T?r 'hinu lifandi talmáli sveitanna
og úr fornmálinu mynduðu Fjöln-
iarhenn hið núverandi ritmál.
pað er hreinasta skrílska eða
skrælska, sem töluð er í kaupstöð-
um og sjávarþorpum landsins t.
d. “Reykvíska”, “Siglfirska” o. ,s.
i’frv. par er hrúgað samxan út-
I lendum orðum, skældum og afbök-
uðum, ásamt innlendum orðaskríp-
um og smekkleysum. Alt er
“voðalegt” (jafnvel það sem feg-
urst er) “isætt”, pirrandi” o. s.
Tanlac vinnur
verkið segir
Rickson
Hér er enn pá einn, er vitnar
um að Tanlac láti menn borða
rnetur, sofa betur og vinna bet-
ur og meir. pannig kemst
Jerry Rickson að orði, er heima á
að 1001 4th St., West Calgary,
Alberta, nafnkendur starfsmað-
ur Robin Hood Milling Co. 1
sambandi við heilsubót sína, bæt-
frv. Frurnar biðia fynr ser ef;.
„ , . „ , . a* Mr. Rickson hessu við:
En væn flt. af orðinu stöð, yrði hun þær renna n spon eða ef syður'
Frúin, sem sá
staðán. ' \ .»
Jack Dempsey hafði 50» þús-
und dollara í árstekjur árið sem
leiS, og fyrir næsta hnefaleikinn
vill hann fá 500 þúsund dollara.
Benny Leonard innvinnur sér
fyllilega 300 þúsund dollara á ári.
Mismunurinn á lögmannsstöð-
unni og hrevfimynda og hnef-
leikaranna, er sá, að staða lög-
fræðinganna gefur vanalega meira
af sér eftir því sem mennirnir
mönnum úr þessum hópi með öllu.
Þeir eiga einn mann, sem í flokki
þeirra hálaunuðu getur talist. j
Það er Arthur Brisbane. En það j
er
sem hann fær fyrir blaðamensku |
sína og hagnað þann, sem hann
fyrir knattleiki sina
hann bætir það nokkuð upp með ekki staðir iheldr stöðvar. Bærinn upp úr pottb
fé, sem hann fær frá hreyfi- Hlaðir eða Hlöður er oft nefnd- manninn leggja af sér plögg aín
mynda leikhúsum og blöðum, svo ur Hlaðnir í nf. Orðið kemur oft sagði “Jösús minn í einum sofck-
fyrir í samsettum bæjanöfnum um! Guð almáttugur með ekkert
(Stokkahlaðir Bessahliaðir o. s. innan í!” iSllíkt er að leggja
frv.) og er flt. af orðinu hlaða nafn guðs við hégóma.
ekki
oft
árslaun hans verða frá 80-90 þús-
i dável metin og viðurkend í j (hús fyrir hey eða korn). Fleir- Lærðu mennirnir vanda
Bandaríkjunum. Árið seni , lei5 tölumyndin hlaðir er oftar höfð, m^j SJjtt( sem skvldj
erfilt að ereina ið hun líau Seldi Childe Hassam 1llálverk UPP >e»ar um bæl er að ræða (sbr; ekki hóti betri, en alþýðan. Mörg skapl dro auðvltað ur starf 1
, t,nn (J. f,.n;n a meira cn 110 ^usund dollara, og jHlaðir í Noregi). Eignarf. flt. ai blaðanna eru herfilega illa ritin. inu- Einmg þjaðis
George de Forest Brush seldi ogj hllaða, er ihlaðna og kemur >V1 'Blöskrar manni að heyra það óís-
“Fyrir fjórum árum var heilsa
min orðin verulega bágborin. Eg
meðal annars léttist úr hundrað
fimtíu og átta pundum, niður í
hundrað og þrjátíu. Vinnan
var að verða mér ofurefli, matar-
lystin ihvarf óðum og að sama
fær af
eldast, en hreyfimynda og hnefa-j sé ráðsmaður fyrir mörg önnu
leikaramir fara að tapa, eftir að
hafa náð fullurn manndóms-j
þroska.
Það þarf ekki að segja fólkinu, j
að þeir séu komnir yfir aldurs-;
takmark þroska síns: það finnur
það sjálft og er þá ekki seint á
sér að láta finna til þess. Álit og
hæfileikar verða að haldast í
hendur hjá leikurunum, sem verð-
áhorfendunum vel-
kemur
‘Wkúlatsíónum” sínmn’ i n,yndir sinar f>’rir gevpimikiö fé.jn-ið inn i mefnifallið fyrir áhrif knzkulega lauglokumál, sem þar
.p, • I r * • • • Ný atvinnugrein. sem nefnist á i þaðan. Bæjarnafmð Hlaðir . , » borið Er hætt við að
Fvrir tíu eða fimtan arum námu . ,.n *! .. ,r . f í .of , no. er a D0TO oono. c.r nætt vio ao
ensku Rescumg the Morals of.beygist þannig. Nf. og þf. Hlað- g,íkt spiJli smekkvísi, einkum ó-
Industry” (Að frelsa siðferðis- ir eða Hlöður, þáguf. Hlöðum^ ef. þrosjcagra lTnanna.
ástandið i iðnaðarheiminum), er Hlaðna. f Skagafirði segja og tízkubrúður
hátt launuð, enda má vist telja menn oft Akrir, sem á að vera þvrffu að setjast við fótskör
hana vandasama og erfiða. Fyr- Akrar, flt. af akur. Bærinn skútar feðranna og læra af beim> sv0
ir þetta þarfa vandaverk er Land- er stundum kallaður Skútnir, sem þau gætu mælt á ,sína eigil)
is dómara og Augustus Thomas ier argasta málleysa. Bæjarnöfnin tun,gu kinnr0ðalaUst.
greiddir ioq þúsund dollarar á ÍBjörg, Moldhaugar og Skútar eru
En Landis dómari þáði ekki jtíðlega í ef. höfð með n-i, einkum
tekjur hans 50 þúsund dollurum
á ári. Þá hækkuðu þær upp í
100 þúsund doll. Nú á hann
sjálfur blöð, og er sagt að hann
upp á þaö, að fá vissa upphæð at
árlegum arði þeirra. Svo eru rit-
stjórnargreinar hans seldar ti.
þjáðist eg þá mjög
af svefnleysi, sem jafnan er sam-
fara taugaveiklun.
“Eg las um Tanlac í blöðunum
cg sá hvað það hafði bætt mörg-
Ekki alls fyrir löngu stóð grein
um þetta mál i blaöinu New York
Times og er þar sýnt fram á. aö
samkvæmt ábyggilegum skýrslum j ur að vera
séu lögfræöinga og hreyfimynda- j þóknanlegt.
lei^ara stöðumar .bezt daunaöar; ÖCru máH er að gegna meg lög.
af hinum svo nefndu lærðu stoð- j fræSingana; þeir
um, en staöa vismdamannanna og | miklu betri en oröstír jæirra. eða j
prestanna verst. - Orein Jxessi j þá afi or?Sstír ,)eirra er |)eitll sjálf.i
hljoðar þanmgr j um miWlu fremri. Sumir lög-
“Það eru að eins lögfræðingar fræðingar, einkum þeir, sem gefn
og hreyfimynda leikarar, sem j ir eru td ræðuhalda, fara að verð.i |
komast upp i tölu þeirra er hafa
miljón dollara laun á ári.
Rockefeller og Ford halda
menn aS hafi á milli 40—60 milj- J
óna hagnað á ári af olíu og bif-1
reiöa verzlun sinni, og halda j
menn að Ford muni nú orðinn
Rockefeller fremri með árstekj-
urnar. En svo gefur heimsvíð 1
verzlun meira af sér, en nokkur
staða getur gert. Fljótasti og auð-
veldasti vegurinn til auðs, er að
finna eitthvað upp, sem allir
þurfa á að halda, eða allir vilja
eiga.
Þeir sem innvinna sér miljón á
ári eða meira í launuðum stöðum,
eru svo fáir, að auðveldlega er
hægt að telja þá á fingrum sér á
annari hendi, eða menn 'þyrftu
að minsta kosti ekki að fá til láns
meira en einn fingur hinnar hand-
arinnar tiil þess að geta talið þá
alla. Og allir eru þeir annað
hvort lögfræðingar eða hreyfi-
mynda leikarar.
Charlie Chaplin, Douglas Fair-
banks og kona hans María,' hafa
viðurkent i sambandi við mála-
ferli sín, að hafa miljón dollara
inntektir á ári hvert um sig. I>eir,
se mfram úr skara á sviði hreyfi
mynda iðnaðarins, hafa engin
leyndarmál. Málaferli og orðspor
þeirra koma í veg fyrir alla leynd-
ardóma á milli þeirra og skatt-
heimtumanna stjórnarinnar. En
slíkar upplýsingar eru ekki jafn
feitlagnir og þungir til vika eftir
að þeir hafa náð, áliti og tapa
flestum málum, þegar vegur |
þeirra stendur sem hæst. En þeg
ar á alt er litið, þá stendur lög- i
fræöistaðan hinurn framar hvað
inntektir snertir. lAlmenningur
borgar minna fvrir skemtanir,
heldur en fyrir að láta frelsa sig
frá fangelsisvist.
Laununum er mjög ójafnlega
skift á milli afburðamannanna,
alla leið frá Chaplin og til Ein-
steins.
Þegar litið er yfir stétt þá, sem
leggur það fyrir sig að skemta
öðrurn opinberlega, ]xá er Capaib-
lanc máske sá gáfaöasti og um
leið sá prúðasti.
Þegar ihann heimsótti oss síð-
ast. bar hann lítið yfir 10 þúsuncj-
dollara úr býtum. En samt
mundi hann fara ver með Demp-
sey í manntafli, en Dempsey gæti
farið með hann i hnefaleik.
Caruso og McCormick er sagt
aö hafi komist yfir 300 ])ús. doll-
ara mark á ári, og er þá talið með
gjald þaS, er þeim bar árlega
frá hljómplötu félögum, er þeir
sungu fyrir.
Sagt er, að Muratore hafi unn-
ið sér meira inn árlega en Caruso
Þó er það vist efamál.
Geraldine Farrar sagði upp
Stöðu sinni við leikhúsin til þess
að geta unnið sér inn 250 þúsund
dollara með því að ferðast um og
syngja. — Sagt er og. að Mary
fjölda blaða, sem til samans hafa
um 25,000,000 lesendur. Ef hann
fær fjögur cent fyrir hvem les-
anda, yrðu tekjur hans miljón
dollarar á ári.
Næstir þeim, sem nú hafa veriS
taldir, koma ýmsir, sVo sem tón-
skáld, leikritaskáld, og þeir, sen.
skopmyndir draga, uppboöshaldar
ar, skáld. evangelistar, lækna.
! hjarðmenn og veðreiðamenn.
eru vanalega \ 1 *
Það er sagt. að Irving Berlin
hafi tekið inn kvartmiljón dollara
á ári. Hann að sögn seldi Banda-
rikúimönnum tvö orð á meira en
100 þúsund dollara. Þessi orð
voru “Hooray! Hooray!”
Híann tók kvæði, sem var sára-
lítils virði og byrjaði svona: “My
| wife has gone to the country”
JKonan mín er farin út í sveit),
og bætti þar við þessum tveimur
orðum: “Hooray, Hooray”. og
seldi það fyrir rneira en 100 þús-
und dollara umfram allan kostnað.
ari.
Eg hygg, að móðurmálið sé ekki
nema 75 þúsund—söitiu kaupupp- í samsetningum, t. d. Mold- rægl]e^a kent 1 skolum landsims
hæð og forseta Bandaríkjanna er haugraaháls. Hér á í raun og veru1 Margir> ,s,em af skolnum koma t.
borguð.
ekkert n að vera. pað tilheyrir d- búnaðarskólunum eru
ari.
vart
Hæst hiarðmanna kaup er Will |eing-öng^u veikri beygingu kven- spndibrefsfœrir. pað er próf-
Rodgers Ixorgaö, 75 þús. dollara á kynsorða. Eg man eftir að i “Sýslu steinn a nmnmngarþroska sér-
fundarg'erð Eyfirðinga stóð eitt hverrar þjoðar, hve vel henm
sinn, Moldhauigna'háls.”'— Bær í tekst að vwnda itungu sína.
Eyjafirði er oftast. nefndur pröm,! Vér verðum að hreinsa og fegra
ihefir að sjáJfsögðu heitið prömur^ mál vort, ef vér viljum ekki heita
orðið breytt um kyn; verið karlk. | verfeðrungar.
nú kvenk. prömur merkir ... 0 . . ...
;, , , , / , , iJoh. Svemsson kennan fra Flogu.
Ibrun, enda sitendur bænnn a gtl-1
barmi. prömur beygist sem
völlur (er u-stofn.)
Mannanöfn þau, sem tíðlega eru
Skarthéðnar
kaupstaðanna um- Afréð e* >ví að fá mér
flösku til reynslu og var það
sannarlegt happaspor. Fimm
flöskur komu mér til fullrar
heilsu, niú borða eg með beztu
lyst, sef vært, á hverri nóttu og
þoli hvaða vinnu sem vera yil).
Get eg því með góðri samvizku
mælt með Tanlac við hvern, sem
vera skal.
I»egar um stöðu vísindamann-
anna er að ræöa, verður dálítiö
öðrti máli að gegna. Albert Ein-
stein, cf til vill sá nafnkendasti af !
nútíðai vísindamönnum, lrajði1
$6.000 laun um árið á meöan
markið var í fullu verði. MeS
verSi því. sem á því er nú, nema
laun hans um $17.75 á mánuSi.
Dagur.
... . . , [Guð him anra.
Er þetta ekki nógu góður speg-1 rangboygð, eru: Kristinn, Héð-
ill af i.hgsunarhætti nútiðar menn- inn- Óðinn (sem ekki er vanalegt Guð h.mnanna, h.mnanna, hjalp-
ingarinnar? rr.annsnafn) og Týr eða nöfn sem af>u mer»
S " j_________________ enda á (Sigtýr Valtýr o. s. frv.) 'hjátpaífu mér að finna,
! Einkum á þetta sér stað í þágu- eilífa lífið og Ijósið í þér,
Rangbeygð nöfn manna og bæja. fídlinU- Menn segja: “Eg kom' ]yft mer trl hæðanna þinna,
Mállýti. Jmeð Kristinn”, sem ætti að vera: (hjartkærra heimkynra minra.
1 Mikið hefir verið ritað um bæja "Eg kom með Kristni”. Sömu
’nöfn í Akureyrarblöðunum nú re*lu Ww Héðinn og óðinn, Týr Guð, ljosanna, ljosanna, lystu
1 Upp á isíðkastið, svo ef til vill má hafa menn óbreytt í þremur föll- mér-
En viö sönglagasmíð. sem nær' segja að verið ,sé aí5 bera í bakka- unum °S Týns f eignarf. R-ið fylg- lofaðu mér a* °yeia>
eyra þjóöarinnar, er ekki rúm fyrir fullan lækinn með því að rita um ir eingöngu nefnifallinu og á því dyrðarsólina drottinn í þér,
aSra en þá, sem standa í efstu
tröppu stigans. Berlin komst að
þeirri niðurstöSu, aS i Bandaríkj-
untmi væru um 250 þúsundir
manna, sem stunduöu þá iSn.
Sá. sem mestan hagnaS hefir
haft af leikritageröinni i Banda-
ríkjum, var Avery Hopwood.
Árið 1920 voru fjögur af leikritum
hans leikin sömu vikuna i leikhús-
um á Broadway í New York. bau
voru: “The Bat” (KnatttréS),
“Gold Diggers” (Gullnemarnir),
“Spanish Loon” (Kærleikur Spán-
verjaj og “Ladies Night” (Kveld
kvenmanna), voru tekjur hans af
þeim fjórum leikritum þá $56 þús-
und dollarar á viku. Auk þess var
þá verið að leika leikrit hans víSs-
vegar um landiS.
Tekjur bókmentamanna þeirra,
sem æSstu sæti ná i áliti almenn-
ings og vinsælastar skrifa bækurn-
ár og listamanna þeirra, sem lán-
samastir eru, eru dálítiö hærri en
þeirra, sem gjöra knattleika listina
aS atvinnugrein.
Harald Bell Wrigt hefir sjálfur
þetta efni jekkl að vena 1 hinuim föllunum. dauðlegum skal eg frá segja,
Eg ætla heldur ekki að skýra' P0'lf- °S þáguf. eru Tý (þáguf. til að Peir ekki hurfi að deyía-
nein torskilin nöfn bæja né manna |forna var raunar Tfvi) og ef. Týs,
heldur er það ætlun mín með lín- en ekki Týrs, sem sumir hafa. Guð sannle.kans, sanMe.kans,
um þessum, að ib'enda á, hve oft Sem betur fpr, eru menn heldur | syndu mer
menn afbaka nöfn og rangbeygja að sía að ser 1 lÞvi> að la,ta heita sann ei antl €''.a J'.6*03/,
ef skeð gæti, að imlenn vöruðust skrípanöfnum. Verstir eru ýmsir (Lattu m,R drottinn hfa þér
það betur hér eftir, en hingað til. smekklausir nýgjörvingar. sem
Stundum er dregið af nöfnum folk uotar á börn sín. Er þá
manma og bæja og er það mesti stundum steypt saman tveimur
ósiður. Ekki á við að draga af nófraum, karlmanns og kvenmanns
nöfnum manna, nema meðal vina, *'ert af eitt nafn» eða karl-
eða innan fjölskyldu. — pegar mannsnafni er breytt í kven-
dregið er af bæjanöfnum, g-etur mann'sniafn-- Verða þessi nöfn oft
það orðið til þess, að hin upprun- aií?erð vitleysa. Stundum er
anlegu nöfn jafnvel gleymiist t. d. kvenimanrasnafn dregið af karl-
Stórhóll í staðinn fyrir Stóri- mannsnafni á þann hátt að latn-
EspihóU. — Hitt er og algent, að eska endinkin “lna” er skeytt aft-
bæjanöfn eru beygð rangrt. j.an við nafnið (Hansína Jónaisína
Skulu hér nefnd nokfcur dæmi: 0 sa frv-) °F er slíku lítt bót mæl-
Bæjarnöfn er enda á “staðir”, eru andi °k ætti að leggjast niður.
oft rangbeygð. Eg ætla yfir i Gjótt þykir mér að hafa karl-
Krossastaðir”, er stundum sagt, 'niannanöfn hvorugkynsorð, t. d.
ætti að vera Krossastaði. pað |nofn «r enda á “berg” (Steinberg
er sem mönnum finnist þetta vera
kvenkynsorð í flt. en auðvitað er
það flt. af karikynsiorðinu staður.
Ef menn hugsuðu sér að raafnið
Tanlac fæst hjá
öllum ábyggilegum lyfsölum.
Guð hreinleikans, hreinleikans,
helgaðu mig,
úr hjartanu mínu gjörðu,
fallegan bústað fyrir þig,
frelsarans musteri á jörðu.
Leys mig frá hugskoti hörðu.
Guð friðarins, friðarins, forðaðu
mér
frá þessum sundrungsanda,
sem ris gegn öllu og einnig þér,
alheimnum stofnar í vanda,
og himninum hyggur að granda.
P. Sigurðsson.
lífinu þessu eina,
og lífga steindauða steina.
Guð kærleikans, kærleikans,
kendu mér,
kærleika öllum að sýna,
láttu streyma Mkn frá þér,
líknandi elskuna þína
og sigra sálina mína.
EXCURSIDNS
FRÁ AUSTUR - CANADA
T I L KYRRAHAFSINS
EXCURSIONS
HOME-VISTTORS’ FARES TIL CENTRAL STATES
Pacific Strönd
——————
NIÐURSETT FARGJALD
Stöðvnni—
I MANITOBA
Saskatchewan og Alberta
—Frá Stöðvum—
EMERSON vowtur
WLNMPEXi OG
-TII/-
N. WEvSTMINSTER, VANCOUVER
og VICTORIA
FYRSTfl FLQKKS
Frjun og
Aftur
FARBRJEF
Til
Sölu
Des. 5, 7. 12, 14, 19, 21, 26, 28. 192?
Jan. 2, 4, 9, 11, 16, 18 23, 25. 1923
Feb. 6. og 8. 1923.
Farbréf Giliia tll Afturkoniu til 15. Apríl
VAI' l]M IjEIBI K I,Em oft VIOSTADA
Austur Canada
—Frá Stöðum í—
WINNIPEG OG VESTUR í MANITOBA, f
SASKATCHEWAN OG ALBERTA
Verða Fyrsta Flokks Farbréf Seld
EITT FARGJ. og EITT-ÞRIÐJA
fram og txl baka
—Frá—
1. Des. 1922 til 5. Jan. 1923 (þeir dagar taldir
—Til Staða—
Austur, suður af og í Sudbury og Cochrane
TU Afturkoinu Gikla Farhr.'fln 3 mán. fní 'Söludegi
Velja má um leiðir og Standa við ef vill
Farbréf gilda í Tourista- og öðrum Svefnvögnum
_________sg vanalegt aukagjald borgað,_
— FRAMLENGIN FARSEÐLA VEITT —
Mið - Ríkin
—Frá Stöðvum í—
ALBERTA og SASKATCHEWAN
—ok á ntllli—
HITDSON BAY JUNCTTOAT OK THE PAS
FYRSTft FLOKKS ’ST FARBRJEF Æ
DAGLEGA frá DES. 1. til JAN. 5. 1923
—fyrir—
EITT FARGJALD og EITT-ÞRIÐJA
TU staða í
MIÐ - RÍKJUNUM
Miimeapolis, St. Paul, Ouiuth,
Milwaukee, CUicaíto, Cedar Hapids,
Di»s Moines, Counoil Bluffs, Ft. Dodge,
St. Ixnxis, Sioux City, Kansas City,
Omaha, AVatertown, Mai-shalltow'n.
Farbréfin gilda til þriggja mánaða.
Ijeiðsiigumonn vorir on, reiðubúnir að veita yður aUa aðstoð. benda á kostnaðarmiustar loiðir oK veita „ppiýsingar „m staði hnmn landa og utan.
Miðstöð
fyrir íslenzka síld
Harðfisk, Anchovis
og allar tegundir af skandinav-
iskum fiski og fitkiafuiðum.
PortXelson Fish Co. Itd.
WINNIPEG
Vér seljum aðeins í heildsölu
TIL PJÓNUSTU
Canadian National Railuiai{s
TIL J7ÆGINDA
Valberg, Svanberg). Margir hafa
tekið fomu nöfnin upp og er það
vel farið.
Menn ættu að r-eyna að beygja
nöfn bæja og manna rétt. pað
særir eyru manna, sem hafa
is.mekk fyrir réttu máli, að heyra
þau rangbeygð og afböfcuð.
Steingrímur læknir Matthías-
son, segir í 28. tbl. "Dags”, að sér
hafi þótt hvimleitt að heyra,
hvernig ,menn misþyrmdu málinu
hér norðanlands. Eg er ekki
samdóma lækninnm á þessn efni.
Norðlenskan (málið eins og það
e- talað í pingeyjar- Eyjafjarðar-
og Skagafjarðarsýslum) mun vera
talið líkast ritmálinu. Aftur
hygg eg, að óvíða á landinu eé
málið meir afskræmt en sumstað-
ar á Suðurlandi. par bæta
mönn ð-i inn í sagnirnar^ róa,
deyja og slá viðtengmgarhætti.
Eg heyrði menn segja: “Ef við
slæðum allir, myndum við gera
stóran blett”. Einnig segja
nenn þar: “á vetrin”, eins og vér
segjum á “sumrin”. Að eg sleppi
öllum hljóðvillunum (i og e, u og
ö-villunuim;) sem vart þekkjast
hér nyrða.
pað þarf meira en meðalskussa
til að tala Ihreint og gott mál. Og
vorkun væri þeim sveitarkörlun-
um gömlu, þótt þeir töluðu ekki
sem hreinast mál. peir hafa ekki
verið til merata settir og hafa orðið
að nota hverja stund til að sjá
fyrir lífinu og ekki haft tíma til
málfræðilegra hugleiðinga. öðru
máli er að gegna um emibættis-
mann, sem fær það sem hann

Buk
Snnthes Pain — Grows New Skin.
Ekkert þolir saman'burð við Zam-Buk, að því er við-
kemur sótthreinsandi afli og græðslumagni. pessi merku
smyrsl skara fram úr öllum öðrum tegundum og eru bezta
heimilis meðalið, sem til er við húðsjúkdómum og sárum.
Ábyrgst að vera laust við dýr^fitu og málmefni, þess vegna
er Zam-Buk svo hreint og áhrifamikið meðal. Dregur eitr-
un og bólgu undir eins út úr húðinni og græðir hana oft
fegrar. Zam-Buk á engan sinn lika við útbrotum, kláða,
blöðrum, hrufum og hringormum. Einnig ágætt meðal
við gigt og vöðvastjarfa.
Ofall ehemittt -U Aetdtrt at 50e. box. 3 for%1.35arstn4U.jtamP to
Zam-Buk Co., Toronto, for FREE TRIAI. SAUPLE. >__________
‘A SU/IGERYMA TWO /NCH BOX
TheMatheson l indsay (irain Co.,Lld.
LICEN8EII A\D BONDED
Kornkaupa Umboðssalar
Fyrirfram greiðsla veitt, samkvæmt hleðslu skírteini.
Korn selt samstundis og óskað er. Sanngjörn flokkun.
SENDIÐ OSS VAGNHLASS TIL REYNSLU
Bi-éfaskffti tekin með þökkuni. Meðniali: líoyai Bank of Canada
303 Grain Exchange, — Winnipeg. — Phone A 4967