Lögberg - 28.12.1922, Blaðsíða 5

LÖGBERG FIMTUDAGINN 28. DESEMBER 1922
5. bls.
Mrs. J. M. A. KLAUCK
jarðarfararinnar. Þar á metSal voru þessir: Sig-
urSur, hálfbróðir hennar, frá Chicago; systkina-
bræöur hennar, séra Jón Clemens frá Emporia og
John G. Johnson frá Rugby; móðursystir hennar
Guðrún Holm frá Lincoln ásamt manni hennar; og
doktor Ólafur J. Ólafsson frá Chicago.
Dauðinn hafði komið alveg óvæntur. Hún var
að sækja mann sinn heim af gestgjafahúsinu, Oh
Look Inn Hotel and Cafe, sem þau starfræktu sam-
eiginlega. Á leiðinni þangað fann hún til nokk-
urra kvala innvortis og lét staðar numið i lyfjabúð
nokkurri. Vrar samstundis símað til manns hennar,
og kom hann að vörmu spori. Bar hann hana út í
vagn sinn og Iét keyra heim á leið. En áður heim
kom, var hún örend — dáin í faðmi hans — eins
og hún hafði oft'óskað. . . . Hvílík heimsókn fyrir
foreldrana margreyndu og fullorðnu — nú barn-
laus — svift henni, sem þau mest unnu — augastein-
inum—lífsljósinu. Hrygðin var mikil; en huggun-
in, er siðar kom, við útförina, hluttekning fjölda
velviljaðra manna, var góður bætir hins ómetanlega
tjóns.
íslandsblöð beðin að birta.
P. M. Clcmens.
komu — eða réttara sagt heim-
sókn að Hálandi hér í Geysisbygð,
í tilefni af því að Mrs. ólína Th,
Erlendsson er ákvörðuð að fara
jnú næstu daga vestur á Kyrra-
hafsiströnd, til dóttur sinnar Ingi-
bjargar sem þar er búsett í Bell-
með í þessu er eigi víst enn, og
skal engum getum um það leitt.
“Við bíðum og sjáum hvað setur.”
Fundirnir fóru allir fram fyr-
—eins konar kirkjufélagsstofnun,
ef vér skiljum það rétt.
Fundurinn var settur kl. 2. e.
h., hinn tiltekna dag, og stóð
nær uppihaldslaust yfir í þrjá! ir opnum dyrum og var öllum
daga. þessir erindsrekar sátu heimilt að sitja þá sem vildu, en
fundinn: Frá Gardar-söfnuði, j atkvæðisrétt höfðu erindsrekar
ingham við góðar ástæður, og býst j sér Páll Sigurðsson og Gamaliel | einir. Aðsókn var góð að flest-
við að dvelja iþar þenna vetur í porleifsson; frá Sambandssöfn- j um fundunum, en best að fyrir-
þeirri von að hún nái þar í blíð- j uði í Wpg., séra Rögnvaldur Pét- j lestrunum, enda voru sumir
DODDS %
^KIDNEYá
v
// _ _____
V
| viðrinu betri bata en hér. Einn- ursson, séra Ragnar E. Kvaran,
ig fer héðan með henni til dvalar , Han.nek Pétursson og Friðrik
þar dóttir hennar Jóhanna (Mrs. Swanson; frá Gimli-söfnuði, séra
Roy). Og var það kvennfélag
Geysirbygðar sem stóð fyrir þessu
kveðjusamsæti. Einnig voru
margir héðan úr Árborg þar við-
staddir. þar var hrein og sönn
Eyjólfur J. Melan og S. Eldjárns-
son; frá Lundar-söfnuði, séra
Albert E. Kristjánsson; frá
Mozart-söfnuði Páll Thomasson,
Jón F. Finnsson og S. Grímsson;
þeirra vel þess virði að hlusta á
þá. — Og kunnum vér svo eigi
þessa sögu lengri.
GJAFIR
til
B E T E L
Hún fæddist t Milwaukee í Wisconsin. For-
eldrar hennar voru hjónin Jónas Jónsson (frá Eski-
firði) og Kristrún Jónsdóttir (frá Elliðavatni).
Nokkru eftir að Jakobína heitin fæddist, fluttu for-
eldrar hennar til Chicago. Dvaldi hún þar hjá
þeim að mestu leyti, þar til að hún fór til Omaha,
Nebraska, skömmu eftir aldamótin, og giftist þar
Mr. John C. Clauck. Bjó hún í Omaha nálega
þaðan t frá með manni sínum til dauðadags. Engra
varð þeim hjónum barna auðið.
Miklum og góðum mannkostum var Jakobína
heitin búin, bæði í sjón og reynd. Meir en meðal-
kona á hæð, fríð sýnum, látprúð, lífsglöð og listhæf
í hljómlist, bar hún af flestum öðrum í hvaða hópi
sent var, og var því elskttð og virt af öllum, sem
hún kyntist. Munu allir íslendingar og aðrir, sem
heimsóttu hið afar-gestrisna heimili foreldra henn-
ar í Chicago, minnast með hlýleik hinnar glaðlyndu
dóttur þeirra, sem boðin var og búin til að halda
uppi skemtun með sönglist og píanó-spili, eða að
greiða veg þeirra, ef þess var þörf. Hún var einka-
barn foreldra sinna meiri hluta æfinnar. Sex syst-
kini höfðu dáið á barnsaldri, og hið sjöunda, Þor-
valdur heitinn, dó rúmlega tvítugur, svo að húm var
síðust af átta.
Eins og áður er getið, var Jakobina heit. afbragðs-
fær í hljómlist. Eignaðist hún piano fortc þegar
hún var kornung, og fór þá strax að fá tilsögn. Fór
hún siðar á bezta hljómlistar skólann í Chicago,—
Chicago Musical College—og naut þar tilsagnar
hins heimsfræga Dr. Ziegfelds. Útskrifaðist hún
þaðan með beztu einkunn—99 stigum. Var það haft
fyrir satt i Reykjavvkur blöðttm, að hún vreri fyrsti
kvenntaðurinn af íslenzkunt ættum til að’ útskrifast
sem kennari i músík. Fékst hún við kennarastörf
í þeirri list ttm nokkurt skeið. Einnig gekk hún á
/Verzluarskóla og stundaði hraðritun um tíma.
Þegar fólksstriðið mikla hreif Bandaríkin i
straumiðu sína, varð Jakobína heitin skjót til að ljá
lið sitt í þarfir lands síns. Fékk hún brátt undir-
foringja (licutcnants) og síðar sveitar foringja
(captains) enibætti í fjársöfnunar liðinu fyrir
Libcrty Bonds. Græddist henni við það fjöldi vina,
í þeim miklu ntannraunum. Sýndu þeir það líka og
sönnuðu við útförina.
Ekki hafði eins tnikil jarðarför sézt í Ornaha svo
árum skifti. Blómasendingar komu úr öllum pttum í
Bandaríkjunum og Canada. Taldar voru meira en
100, er nafnspjöld fylgdu, og þó voru afarmargar
sem spjaldlausar voru sendar. Voru þær látnar
mynda ltlíðar og laut við líkkistuna og uppljómaðar
með ljósum. Var það fögur minning um fagra æfi.
Vinir og ættmenn komu úr fjarlægum stöðum til
Mrs. Jakobína M. A. Klatick.
Summer’s days are surely waning;
Se ye how the leafless trees
Now are stripped of their fair foliage
By the chilly Autumn breeze.
Emblems true of our affliction,
Father. mother, husband, friend,
Thus deprived of our most loved one
By Death’s cold, unsparing hand.
Should ye ask what consolation
This may be in your sad life,
Then the branches seent to answer;
Be ye patient in your strife. ■ .
This your fate, though sad and bittei,
Still is borne by all that lives.
All must pay to God this tribute
In return for what He gives.
All must bow to that injunction,
Early some, but others late.
Leaves fall first, but tree will follow—
Bending to the selfsame fate.
All that he may do who lingers,
AU that he who breaths may say,
Is: ‘While living in the sunlight,
Scatter gladness on your way’.”
She who now has from us parted—
Gone forever from our sight—,
Was to us a living emblem
Of life-s gladness and delight.
Let her life, then, íight our pathways,
Strewing sunbeams on our way,
Turn us from our mood of mourning,
Change the dark night into day.
“Be not weary o’er my passing,
Father, mother, husband, friend.
Share your sorrow with eachother”—
Is the message she would send.
“Be a comfort to each otlier.
Let that be your common thought.
Löving husband, father, mother,
’Twas the goal I ever sought.”
“Life to nte was one sweet summer,
Blessed by you who still remain.
Loved by you, my love returning,
Longing for no greater gain.
So, ’twas fit that in the Autumn,
By the fallen leaves and tree,
I be laid to rest forever.
’Twas our Maker’s grand decree.”
Having sought a holy purpose,
Having gained that object pure,
How but happy may she slumber,
In her resting place secure?
Happy, too, may we, who mourn her,
Rest in our sublime delight:
That our own, beloved Bina
Bade the world a glad good night.
P. M. Clemens.
alúð á allri framlkomu, og mesti firá Vatna-söfnuði, S. S. Berg-
myndarskapur. Samkvæminu , mann og Jóhannes K. Peterson;
6týrði séra Jóhann Bjarnason með j frá Quill Lake-söfnuði, séra Frið-
mest reglu og ljúfmensku. Var ^ rik A. Friðriksson, Friðrik
byrjað með að sunginn var sálmur] Bjarnason, ólafur iHall, Jóhann-
og lesinn biblíukafli og síðan j es Melsted og Jóihann ó. Björns-
flutti hann mjög góða þakkar og son.
skilnaðarræðu til Mrs. Erlendson-j Fundarstjóri var kosinn S. S.
ar- ] Bergmann og skrifarar, séra
Að því loknu töluðu margir Friðrik og F. Swanson.
skilnaðar og árnaðarorð, par á hins ákveðna málefnis,
meðal Mrs. Valgerður Sigurðs- g€m fyrir fundinum lá, voru
son frá Hnausum Mjög hlýja fhar fjuttir nokkrir fyrirlestrar.
og fagra ræðu. Einnig afhenti Byrjaði séra Ragnar fyrsta
6,00
12,50
5,00
10,00
10,00
10,00
15,00
10,00
10,00
forseti kvennfélagsins Mrs. Er-
lendsson vandaða og fallega ferða-
tösku, sem virðingarvott fyrir ó-
kveldið
nefndi;
dag, (sem
hlífið starf í öllum félagsmálum, j messaði séra Eyjólfur kl. 2. e. h.,
og allri framkomu, til gagns og en séra Allbert flutti fyrirlestur
góðs í sinni bygð. Fyrir alla kh 5 ag kveldinu um; “Kirkjan
þessa eindregnu hjartans hIýju|T)g pólitíkin>» 0g jkl. 8. iþetta
tilfinningar, þakkaði ólína með ] gama kveld> hefði séra pán er.
góðum og látlausum orðum, sem indi um miskHð þá> er er vart til.
•hennar vandi er til. Að því búnu j efnj til skilnaðar hinna lútersku
voru rausnarlegar veitingar fram
•bornar og skemtu menn sér við
söng og samræður.
pað er orðin löng þrautasaga
síðan Mrs. Erlendsson varð fyr'r
því áfalli að detta svo slysalega
G. B. Johnson, Walhalla, N. D.
Mr. og Mrs. A. A. Hallson,
Seattle, Wash............. ....
Mrs. G. Anderson, Pikes Peak
Sask.............. '...........
iMr. og Mrs. Björn Jönason,
Mountain, N. Dak...............
Anna K. Johnson, Mountain,
N. Dak........................
Mr. og Mrs. JOn Einarson.
Foam Lake, Sask................
The United Farm Woman of
Framnes .......................
Kvennféi. “Freyja” Geysir-
bygð, Geysir P. O.............
Önefnd kona, Brandon ..........
JðTiannes Magnússon, Tan-
tallon, Saisk............... ÍO'.OO
Kvenfél. “Líkn”, Blaine, Wash. 15.00
Mrs. V. Thordarson, Wpg. ....... 3,00
á erindi, er 'hann ] Mrs. Karl Goodman, Wpg.............. 10,00
Frjáls kirkja. Næsta Mr- os ™rs- J*:. M
J J Mr. og Mrs. Bjorn Hallson, Wpg. 5,00
Frá konum 1 lestrafélaginu “JÖN
TRAUSTI”, 1 Blain, Wash. f minn-
jngu skáldsins Gufimundar Magn-
ússonar (Júns Trausta)...... 15.00
Christmas donation from the
Missionary Society of Imm-
anuel Church, Wynyard......... 25,00
Kvenfélag Vesturheims safn-
aðar (fsafold) ............... 10,00
Lalies Aid Society, Minnesota,
Minn....................... 25,00
Frá G. S. O., Winnipeg, Man. 10,00
Sigríður Johnfeton, Wpg....... 10,00
ónefnd kona I Hólar-bygS,
Sask...........................- 3,00
Mr. og Mrs. J. G. Gunnarsson,
Winnipeg .................... 5,00
Frá hluthöfum Maple Leaf
PILLS

miÍM
A 8E TES
Dodds nýrnapillur eru bezts
aýrnameðaiið, Lækna og ffifft,
bakverk, hjartabilun, þvagteppu
og önnur veikindi, sem starfa frá
nýrunum — Dodd’s Kidney Pills
kosta 50c. askjan eða sex öskjur
fyrir $2.50, og fást hjá öllum lyf-
■ölum eða frá The Dodd’s Medi-
cine Co„ Ltd.. Toronto, Ont.
var sunnudagur)
að mjöðmin gekk úr liði (8 eða 9
'm.), en hún orðin gömu.1 og þre „■
íslensku safnaðar i Ameríku. Á
eftir því erindi, söng séra Ragn-
ar nokkra einsöngva, og spilaði
Mrs. Johnson undir.
Auðvitað var bæði margt og|
mikið rætt um sjálft fundarefn- creamery co. Ltd.,
Guðrún porarinsson ............ 5,00
Séra Fr. og Mrs. Hallgrímsson 2,00
Mr. og Mrs. Tryggvi Johnson 2,00
Mrs. Una Bergson .............. 2,00
Andrea Anderson ........
Mr. og Mrs. O. Oliver ....
Mr. og Mrs. B. fsberg ....
Mr. og Mr. Walter Frederickson 1,00
ónefnd ........................ L®®
Mrs. S. Berg .... ............. f.*®
Mr. og Mrs. Th. ölafsson ...... 1,00
Mr. og Mrs. Bergur Johnson 1,00
Jónlna Jóelsson ............... I.®®
2.00
1,00
1,00
Mr. og Mrs. Paul S. Johnson
Hóseas Jósefsson ...... ■
T. Sigvaldason .............
Arni S. Johnson ............
Jóhann Johnson .............
Karl Kristjánsson .........
SigurSur Finnbogason
Fred Johnson ..............
1.00
1.00
1.00
1,00
1,00
1,00
3,00
2,00
Samtals:
117,00
I ið, — sambandsþörfina, — og
Lundar,
Man........................ 50,00
„ , , , , Sent af Mrs. Arnbjörgu Johnson,
, , niðurstaðan varð SU að lokum, að| fyrir hönd kvenfélagsins “Baldurs
i eftir vel unmð dagsverk, eins og mi5dll meiri .lh)luta erindsreka hrft». Baidur, Man.. með bestu Jóia
jflestar frumbyggjara konur hér. Lldi ægkilegt að sðfnuSirnir | og nja™ óskwr> tti, gamia fóiksins:
,og þar við bætist taugaveiklun og! mynduðu iSamband sin a milli; en I KveXg ^idursbrá Z 10 oo
gigtveiki, og matti ^segja að all- auðvitað verður málið að leggj. j Arni johnson
,an fyrra vetur og fram á sumar ‘ . . .... , .... * í. I Bjami Jónasson
L____: u:,.________x/ ,_____ ast fyrir hina seirstokú sofnuði Arnb18rg .
væri hún sár þjáð og gæti öngva
frá-
ihjálp sér veitt. En með
jbærri blíðu og umhyggju hafa Hvereu margir
born hennar stundað hana, og að!
þeim undanteknum Ihefur engin :
! eins oft lift henni á örmum sín- ]
, um, sem Dr. S. Björnsson hér í
Árborg.
Eg þekki ekki dæmi til að (
læknir hafi nokkurn tíma lagt
meiri alúð á að koma sínum sjúk- j
ling á fæturnar aftur. Og eftir!
að hafa verið hér tvær vikur, þar |
sem hann var stöðugt að aka með j
hana í bifreið og reyna að koma i
henni á hækjur, þá sagði hann j
j og samþykkjast af þeim á safn-
j aðarfundum, svo að lögum verði.
j Mrs. Arnbjörg Johnson ........
Aheit til Betel frá ónefndum ..
Mr. og Mrs. Sigurtiur Skardal
Mr. og Mrs. Markús Johnson ..
söfnuðir verða1 Liliie a. snidai
10,00
10,00
10.00
. 5.00
5,00
. 5.00
. 5,00
UM LEIÐ og eg þakka hjartan-
lega fyrir hönd framkvæmdarnefnd-
ar Betels, fyrir hinar mörgu jóla-
gjaflr til Betel, þá mætti eg láta ykk.
ur vita af þvl, a8 það hefir aukið
jólagleSi okkar mjög mikiö hvað
margir hafa munaö eftir Betel um
þetta leyti.
ViÖ höfum veriö áhyggjufullir út
af fjárhag þess, og vitandi af pen-
ingaskort og erfiöum tlmum meö-
al manna, þess meiri ánægja þegar
vel greiöist úr öllu. — Meö þakk-
læti fyrir hin UÖnu ár og ósk um
gott og farsælt ár til ykkar allra.
J. JÓHANNESSON.
féhiröir,
675 McDermot Ave. Winnipeg.
Fréttabréf.
Héðan frá Árborg og bygðun-
líkist því að vera viltur vegar og
hamast áfram meðan þol og kraft-
ar endast upp á von og óvon að
geta nokkurntíma fundið rétta
leið.
Hér í bæ hefir skarlatssótt ver-
ið all-skæð þetta haust,
og víst innar
einum 4—5 ’húsum lokað frá allri | skildmennum. pau taka nú,
umgengni fyrir 5—8 vikur. Einn-jþessi ungu og efnilegu hjón!
ig skóla .lokað um tíma, og allar I við allri stjórn og búsforráðum á
samkomur bannaðar. Engin i Hálandi, og fylgir þeim heilla ósk-
hefir samt úr þeirri veiki dáið og ir allra hén.
vonandi að hún sé nú að mestu Nú er þessi bær risinn úr bruna-
um garð gengin. Enda eru nú rú'stum aftur og fegri og betur
samkomufundir leifðir, og á nú hagað byggingum en áður v t •,
'hver dýrðin og vegsemdin að reka bæði gott bfl á milli bygginga og
aðra hér mjög bráðlega. flestar járnvarðar, og sumt af
múnstein. Aðeins er óbygð enn-
skulda- satnai®ar og félagskonum, mjögj^á búð Sigurjóns kaupmanns Sig-
góð og myndarleg samkoma; brðssonar og þeirra félaga, en
snemma í þessum mánuði (nóv.) verður sett upp snemma næsta
— þakkarhátíð, þar sem góður,vor’ verður bygð af múrstei ii.
bágborinn. En samt mun nú
tilfellið vera, að í sannleika séu
efnalegu ástæðurnar harðdrægar,
um lí kring, þyrfti einhver ma^ur |0g aðal oraöldn er sú> að j of mörg
eða kona að vera, sem hefði vii a 1 skuldahornin er að líta fyrir
og mátt til að senda blöðunum, bændurnar> en nú er miskunar.
frettir, því hér ber margt til tið- laUiSt gengið eftir að innkalla; en
inda, enfeu síður en í öðrum í&l. iverð á öllum afurðum fremur
bygðum.. Bæði er eg óhneigð- ] lágt, á móts við alt annað, sem
ur fyrir að rita fréttir, og heldur bóndinn þarf að kaupa. Samt
engin sanngirni í að ota sjötug jhygg eg að þótt mikið vanti á
um karli á stað, þar sem fult er jöfnuð lí vöruverði því er bóndinn
af vngri og færari mönnum, jselur og svo afitur þarf inn að
Frá tíðarfarinu þarf ekki að kaupa, að lítil óánægja hefði úr
greina, því alt yfir bygðir vorar því orðið í þetta sinn, þar sem
hefir víst verið sama indælis víða var feykimikið, sem bóndinn
blíðan, að heita má alt þetta liðna gat selt, og það langt um meir
haust. að undan teknum þungum en það sem hans heimilis þarfir Samt var thaldið hér í Árborg
rigninga kafla (vikutíma) fyrri- kröfðust, — hefði ekki
part þfessa mánaðar, og öðru- súpan verið fyrir. pað er hörm-
hvoru vætudagar, og nú er nóv. ung fyrir bóndann, og hörmung
mánuður næstum liðinn og sár- fyrir alla að hafa komist í þær
Htið vetrarmót á vegum og veðr- kröggur að vinna baki brotnu sig
áttu við það sem við höfum áð- þreyttan og sveittann alla daga
ur átt að venjast. pó stöku ársins, og ofit fram á nætur, Svo
sinnum gráni rót, þá tekur það eru allar ársins afurðir teknar
óðara upp, og svo er þýðvindis- upp í skuldir. — pað þarf að taka
bleita í dag. þetta ástand til alvarlegrar ílhug-
Ekki þori eg að segja mikið, unar, og jafnvel þótt einhverjum
um efnalegar ástæður manna yfir þyki þetta óþarft mál af mér, þá
leitt, annað en það, að enginn samt er rétt að minnast á það.
hungrar, og enginn gengur nak-]Eg held því fram að bóndinn
inn, allir hafa nóg að bíta og þurfi aldrei að verða þræll. Lát-
brenna, að eg ’hygg að óhætt sé um hann vera smábónda, sem á
að fullyrða. ]alt sem hann |hefir undir höndum
Afurðir bænda, sérstaklega skuldlaust, þá er hann samt kon-
kornuppskeran hefur verið með ungur í sínu ríki, og lítur með
besta móti. Einhver sagði mér, gleði og ánægjubrosi til konu
að héðan frá Árborg yrðu áreið- sinnar og barna, og beygir hvorki
anlega flutt 100 þús. mælirar af höfuð né hné fyrir nokkrum
kornvöru, eða máske meir, svo manni. pað er hvorki meira né
hafa þessar nærliggjandi bygðir minna en það, í hagfræðis og efna-
ósköpin öll af heyi og eldivið, legu tilliti þá er líf og velferð
sem á markaðinn er flutt, og þar bóndands undir því komið, að
\ið bætist mikil griparækt og hætt sé algerlega eða þyí sem'rigningatímann, sem eg áíur
0 uvort ai sauðfé hjá almenningi næst við þessa lánsverzlun. Sí-'mintist á. Annars hefði eflaust
, við mig: “Hún verður að fara!
i upp til Winnipeg og fá stöðugar
nuddlækningar”, og það gerði
í hann sjálfur, að fara með hana
upp eftir, og tvo mánuði var hún
i þar hjá systir sinni, Mrs. N. Ott-
inson á River Park, sem á allan
mögulegan hátt lét henni líða sem
! best og bæði þau hjón. Og nú
er hún farin að geta með gætni
j hreyft sig þrautalítið á tveimur
^hækjum, og ætlar nú eins og eg
sagði, að fara í mildara loftslag,
og þá meiri von um fullkomnari
bata.
Hér er líka svo að segja, nýj-
afstaðin gifting, og er það Maril-
íus Erlendsson og ólínar og brúð-
irin Jóhanna, dóttir Eiríks Jóh-
ansson og ólafar Ingólfisdóttir, í
nábýli við Háland; séra Jóh.
Bjarnason gifti á heimili brúðar-
að viðstöddum nánustu
söngur undir stjórn hr. Br. por-
lákssonar, sem hefir dvalið hér um
Svo 'held eg að engu sé hér við
að bæta í bráðina, öðru en því, ef
tíroa, og máske ílengist hér ejtt- mitt gðða Lögberg vill gera mér
hvað framvegis. Einnig voru|^ann ?rei<5a fyrir þessar istó -
ræður fluttar, og veitingar svo að merku línur, og lofia mér að hnýta
eg hefj aldrei betra séð. Vant-
aði eiginlega ekkert nerna kampa-
vín til þess að vera regluleg kon-
því hér aftan í, að eg sé búin að
setja mér aftur upp aktýja verk-
stæði hér í bæ, og bið menn að
ungs eða keisara máltíð. En jkoma það al'ra fyrsta með alla
svo er nú ekki víst að þeir hafi ræfla. alt sem viðgerð þarf. Hafi
það einlægt garmarnir, og ekki
hafa þeir betri Tyrkja en þá sem
við átum, og alt “salat” og sæl-
gæti, sem eg át með lystinni hans
Bjarna á Leiti, — en kann ekki
að nefna. —
En verst var að blessaðar kon-
urnar, sem eg fæ aldrei fullþakk-
að bæði þenn an velgjörning og
annan, voru svo óhepnar að vegir
máttu heita bráðófærir vegna
bleytu, því einmitt var þetta um
eg ekki nóg að gera þá leggst eg
saman eins og blautur skinnsokk-
ur. — Og skildinganna þarf eg
líka með. Svo bið eg ykkur að
fyrirgefa.
Lárus Guðmundsson
, . —.--------- j----------------—v... — ,........ — er fyrir utan lúterska kirkjufé
sv agunnn synist ekki þurfa feld vogun og óvissa er aldrei orðið húsfyllir, og meir en það. lagið standa, til að ,ræða um sam-
að vera voðalega þröngur eða hreint og heilbrigt ástand. pað pá er að minnast 'á alðra sam- band þessara safnaða sín á milli
SAMTALSFUNDUR-
INN I WYNYARD.
Eins og lauslega var getið um
í Lögbergi síðast, var fundur
haldinn í Wynyard 9. þ. m„ með
erindrekum frá söfnuðum þeim,
AUKIN ÞŒGINDI FYRIR
ALMENNING
Ein af hinum alvarlegu afleiðingum núgildandi vínbannslaga, er sú
að ferðafólk nýtur eigi viðunanlegs aðbúnaðar.
Góð aðbúð ferðafólks, er eitt af meginskilyrðunum fyrir vexti og við-
gangi hvers sveitar, eða bæjarfélags.
Léleg aðbúð ýmist dregur úr, eða lokar með öllu ferðamanna straum-
inum. Sveita- og bæjafélög í Manitoba hafa sætt þessari dýrkeyptu
reynslu nú á síðari árum.
Menn þeir, er starfrækt hafa gistihús í Manitoba, einkum þó i hinum
smærri bæjum til sveita, hafa átt við raman reip að draga, frá því að
sala vínanda var bönnuð með lögum. petta nær einnig til gistihúsa hér
í borginni, að undanteknum ef til vill fáum, er öðrum fremur gera sér
far um, að veita til sín straumi hinna auðugri ferðamanna. Tekjutapið,
hefir orðið þess valdandi, að lítt kleyft hefir reynst, að veita gestum þá
aðbúð, er þeir annaðhvort vildu, eða gátu borgað fyrir. Starfræksla
gistihúsa er í eðli sínu þannig, að eigandi þeirra, er knúður til að láta af
hendi margskonar þægindi án endurgjalds. petta er i hæsta lagi órétt-
látt og verður eigi bætt upp með öðru móti, en því, að nýjar tekjulindir
finnist, er jafni hallann.
Á meðal annara örðugleika, sem starfrækslumenn gistihúsa eiga við
að stríða, er hin eyðileggjandi samkepni frá Austurlandalýð þeim, er
greiðasöluskálum veitir forstöðu. Ef núverandi ástand helst lengi óhagg-
að, lendir gistihúsa starfrækslan fyr eða síðar í höndum Austurlanda-
manna, og er þá illa farið. Kröfur Austurlandamanna, eru aðrar en
kröfur Canadamanna, og ef vér eigum að geta haft gistihús í Manitoba, er
fullnægi kröfum canadiskra borgara, þarf canadiskum gistihúsaeigendum
að verða gert kleyft að lifa.
pað er venjulega ekki mikill munur, milli þeirra viðskiftaveltu, er
veitir manni sómasamlega lífsframfærslu og gerir honum kleift að veita
sæmilega þjónustu og þeirrar, er miðar til að draga úr þjónustunni, eða
neyðir gistihúseigandann til að hætta. f
, V
The Beer and Wine League í Manitoba, ber það unlir kjósendur í
Manitoba, að tillögurnar um að mega selja bjór og létt vín í borðstofum
gistihúsanna, nærri mundi jafna upp hallan, ef í framkvæmd komist.
Meðlimir nefnds félags, eru þeirrar skoðanar, að slíkt muni koma gisti-
húsum fylkisins á margfalt hærra fullkomnunar stig, til stórhagnaðar
ferðafólki öllu, sem engu síður á heimting á að kröfum þess sé fullnægt,
en öðrum stéttum þjóðfélagsins.
pað, að koma gistihúsum í Manitoba á fastan grundvöll, er stór þýð-
ingarmikið atriði. öryggi og aðhlynning ferðafólks, hvílir á herðum
manna þeirra, er gistihúsin starfrækja. Aðeins með því eina móti, að
gistihúsið standi á föstum fótum, getur það fengið í þjónustu sína þá
menn, er mesta og besta hafa æfinguna, og þar af leiðandi eru færastir
til að veita besta afgreiðslu.
The Beer and Wine League, leyfir sér því, að fara þess á leit við al-
menning, að hann geri málið að sínu máili og veiti því stuðning.
Undirskriftaskjöl þau, er Beer and Wine League, sendir út, verða að-
eins skamma stund á ferðinni, með því að þau verða að leggjast fyrir
þingið.
Kjósendur aðeins riti nöfn sín á skjölin.