Lögberg - 31.05.1923, Blaðsíða 3

LÖGBEKG, FIMTUDAGINN MAÍ 31. 1923.
Sérstök deild í blað inu
SOLSKIN
Fyrir böm og unglinga
Áhrif leiksins.
petta er rétt. — Tekur Geir svo Díönu og alt kemst
heilu og höldnu á þurt land. Hann situr Díönu
hægt niður, og studdi hana á meðan hún var að ná
jafnvægi, eftir ferðina og alt volkið. Brátt náði
hún fjöri og var nú ,svift fullnæjandi orðum, sem
þakklæti fyrir þessa dásamlegu hjálp. Geir
kom nú bátnum fyrir í öruggum stað og leggja
þau þar næst á stað til heimili hennar, er stóð all-
skamt frá.
“Eg er mjög stirð að ganga,” mælti Díana,
“þetta er alt áhrif leiksins, herra Geir”.
“pú hefir rétt að mæla, ungfrú Kerúlf, þetta
eru sannarlega áhrif leiksins, og þau koma fram
í mörgum myndum,” svarar Geir. — “pú leyfir mér
að leiða þig ungfrú — þú ert styrð eftir kuldan”-
“pökk fyrir”, svarar Díana, “þú hefir gjört
meira fyrir mig og eg er þér þakklát að mega styðj-
ast við arm þinn, og þá auðvitað styðjum við hvort
annað, herra Geir, eða finst þér ekki minn litli
etuðningur gera þér gott,” spyr Díana og hlær.
“Jú, ungfrú, þinn stuðningur er mér kær og
nauðsynlegur, — en nú líkaði mér vel að fara ( bolta-
leik við ofurhugana, þv ínú eru taugar mínar liðug-
ar — og eg held nærri að eg geti náð þeim á hlaup-
um.”
“Já,” svarar Díana, “enn þú veikist héld eg, eft-
ir þessa áreynslu.”
“Áreynslu,” svarar Geir. — “petta var engin á-
reynsla, ungfrú. pví eg þurfti að baða mig hvort
sem var.”
“Hvenær byrja þeir á boltaleiknum,’, spyr Dí-
ana.
“peir byrjuðu fyrir tveim vikum síðan, en prest-
ur lék ekki,” svarar Geir.
“En, herra Geir, hvað er um þinn nýja leik, er
þú sagðir mér frá á næstliðnu sumri — hvað er
nafn hans. — pú ert víst búinn að gefa honum nafn
og þú kvaðst skildir láta mig heyra um hann á und-
an öðrum.”
“pú talar satt, ungfrú”, svarar Geir. “Sann-
ast að segja hefi eg ekki gefið honum nafn ennþá
að fullnustu, en eg hefi hugsað að nefna hann
“brúðarförin”.
“Ó, herra Geir, eg hugði að það væri boltaleik-
ur, en það er þá að heyra að þetta sé leikrit,” svar-
ar Díana og kvað eigi vera margir leikendur-
“Til að byrja hann með er eg ein persóna, ann-
ars verða þær ekki nema tvær,” svarar Geir.
“Eg er viss um að gaman verður að heyra og
sjá þenna leik, ef hann er eftir sjálfan þig,” svar-
ar Díana. J?ú verður að segja mér eitthvað úr hon-
um.”
“pað á eg hægt með,” svarað Geir. “Eg sjálf-
ur er fyrsti leikandinn, og eins og þú veist ungfrú
Díana, er eg fulltíða maður, og þar af leiðandi er eg
nú kominn í leit eftir brúður minni — en hún getur
aðeins orðið éin — og það er ungfrú Díana Kerúlf.
petta er allur leikurinn, og nú byrjar annar þáttur,
og honum tilheyrir þú, ungfrú Díana.”
“Ó, herra Geir — þig brestur aldrei áræðni, en
ekki gat eg látið mér detta í hug að þú tækir mig
svona alvarlega; en leikur þinn er þýðingarmiki!!,
— þýðingarmeiri en hinir hégómlegu boltaleikir sem
við horfum á daglega — en fyrst að er komið að
mér, að svara þinni fullkominni bendingu til mín,
herra Geir, þá verð eg að gjöra það.
“Lífs-ákvörðun mín að undanförnu, hefur verið
sú, að verá öllum óháð, og ná meiri heimsmentun,
en sú hugsun hefur stundum vaknað hjá mér, hvort
eg gerði verk minnar köllunar að fullu, og réttu með
því að standa ein og reka á bug allan kærleika frá,
útréttri vinarhönd. Eg heíi þegar lært að sam'úð
manns og konu er stærsti parturinn í lífi hvers eins.
pó margur vilji ekki kannast við það. Bönd nátt-
úrunnar getum við ekki leyst, og lög hennar ekki
skráð að nýju, og eigi eg að ganga við hlið nokkurs
mann á ókomna tímanum, þá er sá armur er eg
nú styðst við kærastur pú hefur verið sigurveg-
ari í leikjum þínum. herra Geir, og hér muntu meiga
víst að þú hafir sigurinn unnið, enda ertu nú búir.n
að leggja þig í dauðans hættu fyrir mig, og næst
Guði á eg þér líf mitt að þakka.
“Hér koma nú foreldra mínir á móti okkur.”
“Díana er komin heim fyrir miðnætti eins og þú
fullvissaðir okkur um, herra Geir”, var fyrsta orð
herra Kerúlfs, þegar þau nálguðust hina sjóhröktu
aðkomumenn.
“ Hún hafði enga vörn móti sjóræningja”, svar-
aði Geir,” og varð að gefasf upp.
“En kæru foreldrar, þið hafið ekki haldið 'að eg
væri dauð?” spyr Díana, þegar útréttur faðmur móð-
urinnar tók hana til sín.”
“Hvað annað gátum við haldið, þar eð allar lík-
ur bentu svo á”, svarar faðir hennar.
“pa ðfestist aldrei svo í minn hug,” svarar móð-
irin, — en engum leitarmanna gat dottið það
í hug, að þú hefðir farið svona langt — en hraðið
ykkur til húsa, þið eruð að líkindum hrakin.
“Já, eg er orðin svöng,” svarar Díana, en faðir
minn, tak þú Geir með þér og láttu hann hafa þur
föt af þér, nú strax. Eg er svo hrædd að hann verði
veikur eftir þvílíkar hamfarir. Hann hefir komið
mér þurri yfir hafið, en sjálfur hefir hann synt
báðar leiðir, þvíllíkt hugrekki og drengskap hefi eg
ekki heyrt um, né séð áður. Herra Geir hefur með
framkomu sinni náð hámarki hugsana minna.”
“Slíkt er vel sagt, dóttir, með slíkum orðum
launar þú sjóræningjanum þínum fyrsta sporið er
hann fór í þessa hættulegu njósnarferð, er endaði
svo giftusamega,” svarar faðir hennar-
“Díana fór nú með móður sinni, en herra Kerúlf
fór með sjúkling þangað er best þénaði í þessu til-
felli og skorti ekki góða aðhlynningu hjá föður og
móður.
“Móðir Díönu skildi strax hvemig ásigkomu-
lag var orðið milli dóttur sinnar og Geirs, og rýrði
það ekki fögnuð hennar þettað kvöld.
Nú var settur dúkur á borð, og var Díana strax
komin til hjálpar móður sinni.
“Eruð þið ekki tilreiddir fyrir máltíð”, spyr Dí-
ana föður sinn, þegar hann kemur fram í stofudym-
ar, eftir að hann hefur gengið sæmlega frá aðbúnaði
gagnvart Geir.
“pað erum við reyndar, dóttir góð”, svarar fað-
irinn og snýr sér inn að sækja Geir, sem kemur nú
brosandi inn að matborðinu, færður í hinn skraut-
mesta klæðnað er tilheyrði herra Kerúlf.
( “ó, kæri faðir, þú skraut-býrð herra Geir á
þennan hátt eftir alt”, talar Díana til föður síns,
þegar hún gengur á móti þeim brosandi, klædd sín-
um tilkomumestu klæðum *— en veistu nú hvað hann
hefur gjörtj á þessari liðnu kvöidstund.
“Já, eg veit það dóttir mín\— hann færði okk-
ur bamið okkar heim, eftir að það var lagst út,”
svarar faðirinn.
“Já hann gerði það,” svarar Díana, “en hann
gerði líka annáð, sem enginn hefur vogað sér áður,
— hann rændi hjarta dóttur þinnar, sem tilheyrði
að eins föður og móður áður.”
“ó, kæra dóttir vertu ekki hnuggin út af því,
þú hefur svo stórt hjarta, að þú getur miðlað herra
Geir góðri sneið af því, án þess að við þurfum að
missa okkar hlut,” svarar faðirinn dóttir sinni, og
leiðir hana tii Geirs þar sem hann er sestur, er svo
tekur.á móti Díönu og setur hana á kné sér og kyssir
hana.
Yfir borðum var umræðuefnið margbreytt og
hóf frú Kerúlf samtalið með þvf, að spyrja Geir, af
hverju hann hefði verið svo fullviss að Díana væri
heil á húfi, og vita enga ástæðu til þess að það gæti
átt sér stað. Sagði Geir þá frá hvað sig hefði
dreymt.
“pegar sendimaðurinn færði mér bréfið fékk eg
ráðningu á draúmnum og það fullvissaði móður mína
einnig um, að Díana þyrfti hjálpar við, en væri ekki
í mikilli hættu ”
“En dóttir mín góð,” talar faðirinn til Díönu,
mér finst sá búningur er þú hefur klæðst nú, vera
fullkomlega hæfur til að brúkast í kirkju, eg hélt
þú hefði setið heima næstliðinn sunnudag vegna fata-
skorts.”
“ó, faðir.minn, minstu ekki á það. pað var
langt frá að það væri af fataskorti, því eg á fjóra
búninga og sumir þeirra tilkomumeiri en þessi. pað
voru aðeins dutlungar mínir sem olli þessum byljt-
ingum. Eg var nýkomin heim og vissi að það yrði
fjöiment við kirkju þennan dag, og eg myndi ef til
viU verða handleikin um of — en hefði mér til hug-
ar komið að hér væru sjóræningjar við ströndina,
mundi eg alls ekk ihafa setið heima, og riú er eg
víst skildug að segja alla söguna.
“Eftir að þið foreldrar fóruð, var eg í húsinu
um stund að hagræða ýmsu smáræði. Fór því
næst út í sólbyrgið og hafði sögubók meðferðis og
hekludúk sem eg var langtkomin með. Eg las um
stund, og þá sótti að mér svefn, lét eg frá mér bókina
og féll í léttan blund.
Strax fer mig að dreyma, og eg sé að maður
nálgast mig og er hann einkennilega klæddur, eg get
ekki gert nein skil gagnvart klæðnaði hans. Eg sá
varla annað en andlitið og fanst mér helst þetta vera
herra Geir Sverris.
Hann gengur að mér, án þess að tala og réttir
að mér blómvönd fagurlega útbúin. Eg rétti út
hendina til að taka við blómvöndnum en rek hana í
stólbríkina og við það vaknaði eg.
“Eg hrinti þessu frá mér, en sú hugsun greip
mig, að einhver ef til vill kæmi hér í dag, og kærði
eg mig ekki um neina heimsókn, fyrst eg ekki fór
með foreldrum mínum-
Gekk eg því niður til sjávar og sest á klöpp nið-
ur við flæðarmál, en sjórinn hækkaði brátt og rak
mig í burt. — Eg gekk að bátnum og hugsaði að
gaman væri að láta hann rugga sér um stund á
r hafinu, sem var spegil slétt. Eg dró bátinn
niður að sjónum og tek af mér skó og sokka og get
með því móti komist á flot. Eg lét nú bátinn fljóta
frá landi, en öll sú dýrð og kyrð náttúrunnar er end-
urspeglaði sig alt umhverfis dróg mig algjörlega
inn í nýja heima — alt moraði af lífi. Smáfiskar
hentu sér upp úr sjónum á allar hliðar og þéttir
flokkar af þeim smærri flutu við yfirborðið með
marg breytilegum lit, út í dýpinu skaut selurinn upp
höfðinu og horfði með hvössum augum í kringum
sig.
Yfir þessu sveif fuglinn með margbreyti-
legu útliti og mátti heyra margbreytilega tóna frá
þeim. pessi náttúra var fyrir mig. Eg stýrði
bátnum beint til eyjarinnar og fanst mér það stutt-
ur spotti að róa þangað, og ekki þyrfti eg að hafa
langa viðdvöl. Herti eg róður og lenti við lítinn
tanga, sem skerst framm í sjóinn og skil þar við
bátinn, en dreg kaðal á land sem festur er í bátinn,
og festi hann á landi, -sem hefur eflaust verið óvaran-
legt.
Eg gekk nú um eyna í marga króka einkum
lagði eg leið þar um er ávaxtartrén voru, en óvíða
var fullsprottið, þó voru ber að því komin að verða
fuliþroskuð. Féð hræddist mig í fyrstu, en brátt
tók Iþað að hnýsast eftir hvaða sort af dýri væri koin
ið inn á meðal þeirra, eg þekti þar geitur föður míns
og létu þær mig skilja að eg væri þeim velkomin
en eg hafði nú ekkert gott þeim að bjóða, svo þær
álitu mig aðra en þær áður vöndust- Eftir að eg
hafði reikað um nokkra stund, settist eg undir eitt
tréð mér til kvíldar, og til að njóta auð náttúrunnar
sem best. öðru hverju hreifði létt gola limin yfir
höfði mér, og fór eg nú að hugleiða afstöðu alla og
mér væri betra að hraða heimferðinni og vera á
undan foreldrum mínum heim. Eg geng þar næst
á hið sama pláss er eg tók landfestu, en nú er bát-
ur minn horfin, og fyrst á minni allra æfi varð eg
nú sannfærð um, að eg hefði breytt ranglega, þeg-
ar eg fór að skygnast um, sá eg til bátsins og er hann
kominn miðja vega til lands. Hvemig sem það
hefur viljað til að hann losnaði, en óefað, þegar sjór-
inn hækkaði hefur straumurinn með fram eyjunni
náð til hans, og borið hann út á hafið, og aldan sem
þá var farin að koma í ljós, borið hann til lands.
Mér datt strax í hug, að synda á eftir bátnum, en eg
hræddist að eg myndi eyðileggja eða jafnvel missa
korkfótinn, og eg myndi varla synda eins yel og eg
gerði áður. — Eg gerði mig brátt rólega og gekk
aftur til aldinatrjánna og fór að tína mér þá ávexti
sem eg gat nærst á, því undir kveldið fór hungur
að vekja mig til meðvitundar um að eg var nú út-
lægi, og þyrfti því sjálf að hugsa mér fyrir lífsvið-
urværi. Eg mokaði saman með höndunum stórri
hrúgu af þurru Íimi og bjó um mig sem best eg gat.
Eg hafði engin eldfæri og gat því ekki kveikt
eld. — Eg lagðist því niður í hið mjúka rúm og eftir
margbreytilegar hugsanir sigraði svefninn mig og
eg svaf þar til sólin fór að verma loftið, eg lét hana
verma mig og rúmið áður en eg hreifði mína stirðu
limi.
Nú var eg kjarkbetri og fór nú að beita dóm-
greind minni gagnvart mínu ásigkomulagi — féð
lá alt í kringum mig ánægt með tilveruna. Eg
tíndi græna ávexti af trjánum og fór með það í Hit
eftir geitum föður míns- Brátt fann eg þær flest-
ar liggjandi með börn sín sér við hlið. Eg talaði
vel til þeirra eftir gamallri reglu og virtust þær
kannast við þann sem talaði, og stóðu þær upp jórtr-
andi og horfðu til mín, eg kastaði nokkrum aldinum
á jörðina og komu þær nær mér og fóru að gæða s^g
á þeim. Nú var björninn unnin, — ein þeirra hafði
sérlega ungt lamb og sá eg að í júgri hennar var
mikil mjólk. pessari hepnaðist mér að ná og urðu
toluverðar stimpingar, en það var nú árangurslaust
fyrir hana að reyna ag losa sig. Eg lagði hana því
næst niður og batt fætur hennar með vasaklút
mínum. Svp þarf eg ekki að segja meir, en eg
drakk mjólk geitarinnar sem annað hungrað brjóst
barn, og var það góð saðning. Næsta morgun ætl-
aði eg að leika hinn sama leik, en þá bar svo til að
sjóræningja bar að landi og honum eru afdrif mín
kunn þar eftir, en eg hefi nú lært að gott er að geta
;ekið kringumstæðum með þolinmæði, nú erum við
öll betur af heldur en hefði eg lagt til sunds á eftir
bátnum, eg er ekki viss um, að eg hefði haft þrek
;il að synda langt.”
“pú breytir hyggilega,” var svar móður hennar
og nú getum við öll hvílst róleg.”
pegar sú fregn barst úr, að ungfrú Kerúlf væri
týnd, og allar líkur bentu til að hún væri druknuð,
grúfði beiskur söknuður yfir öllum, er til hennar
:?ektu. i— En þegar fregnin um hennar afturkomu
barst með sól og vindi, skein gleðisól allra á há-
ofti ánægjunnar.
pegar lýsti af degi, var Geir kominn heim
næsta morgun- Hann gekk hljóðlega að rúmi móð-
ur sinnar og vakti hana með kossi — og hvíslaði í
eyra hennar, að alt væri í góðu lagi og að Díana
væri hraust og glöð heima í húsi foreldra sinna.
pessi vökudraumur var einkar kær móðurinni,
er vakað hafði mest af nóttunni og þráð heimkomu
sonar síns, ásamt geðilegri fregn af förinni, og nú
var fengið, með endurskin dagsins og var það full-
komnun ánægjunnar, eftir væran blund næturinn-
ar.
Við morgunverð sagði Geir móður sinni alt hvað
gerst hafði og næsta sunnudag ætlar Díana að heim
sækja þig, og verð eg að vinna það til og sækja
íana. Eg er að hugsa um að reyna taugar henn-
ar með þv( að láta hana sitja á baki Hrímnirs á
milli húsanna.
“pú verður þá að búa til veglega strauragyrð-
ingu á baki hans, svo hún hafi við eitthvað að styðj-
ast”, svarar móðir hans, qg lítur til sonar síns því
augnatilliti er hann vel skildi.
“Já, við hjálpumst að því, móðir mín,” svarar
Geir. *
Professional Cards
DR. B. J. BRANDSON
216-220 MKDICAL ARTS BIiDG.
Cor. Graham and Kennody Sts.
Phone: A-7067
Oftlce tlmar: 2—3
Heimill: 776 Victor St.
Plione: A-7122
Winnipeg, Manitoba
DR. O. BJORNSON
216-220 MEDIOAIi ARTS BIiDG.
Cor. Graham and Kennedy Sts.
Phone: A-7067
Office timar: 2—3
Heimili: 764 Victor St.
Phone: A-7586
Winnipeg, Manltoba
DR. B. H. OLSON
216-220 MEDICAL ARTS BLDG.
Cor. Grnliam and Kennedy Sts.
Phone: A-7067
ViCtalstmi: 11—12 og 1—5.30
Hetonili: 723 Alverstone St.
Winnipeg, Manitoba
DR J. STEFANSSON
216-220 MEDICAIi ARTS BIxDG.
Cor. Graham and Kennedy Sta.
Stundar augna, eyrna, nef og
kverka sjúkdóma.—Er a(5 hitta
kl. 10-12 f.h. og 2-5 e.h.
Talsími: A-3521. Heimlli: 627
McMlUan Ave. Tals. F-2691
DR. B. M. HALLDORSSON
401 Boyd BuUding
Oor. Portage Ave. og Edmonton
Stundar sérstaklega berklasýki
og aðra lungnasjúkdðma. Er aC
finna á skrifstofunni kl. 11—12
f.h. og 2>—4 e.h. Síml: A-3521.
Heimili: 46 Alloway Awe. Tal-
Blmi: B-3158.
DR. A. BLONDAL
818 Somerset Bldg.
Stundar aérstaklega kvenna eg
barna sjúkdóma.
Er aC hitta frá kl. 10—12 f. h.
. 3 til 6 #. h.
Talsími A 4927
Heimlll 806 Vicbar 8%r.
Siml A 8180.
DR. AUSTMANN
848 Somerset Blk.
ViCtalstími 7,30 — 8,30 e. h.
Heimili Suite 4 Marie Apts,
Alverstone St.
Sími: A2737. Res N8885
DR. J. OLSON
Tannlæknir
216-220 MEDICAIi ARTS BIiDG.
Cor, Graham and Kennedy Sts.
Talsími A 8521
Heimlli: Tala. Sh. 8217
J. G. SNÆDAL
Tannlæknir
614 Somerset Block
Cor. Portage Ave. og Donald St.
Talsiml: A-8889
“Móðir mín, veistu hvaða dagur er í dag”, kall-
ar Díana til móður sinnar.
“Já, dóttir mín, það er sunnudagur,” svarar móð-
írin.
“Já, og manstu nokkyð mér viðkomandi þenn-
an dag,” spyr dóttirin.
“pað mun vera afmælisdagurinn þinn”, svarar
móðirin. pá ertu líka tuttugu og fjögra ára, barn-
ið mitt, en hefurður nokkra hugmynd um hvað mik-
ið hann varðar mig, annað en eg fæddi þig?”
“Nei, ekki það eg man, móðir”, svarar Díana.
“pá skaltu vita”, ansar móðirin, “að eí dag er-
um við faðir þinn búin að vera gift í tuttugu og
fimm ár.” :
“pví varstu ekki löngu búin að segja mér þett-
að, móðir, eg hefði verið undir það búin á einhvem
hátt — en þú ætlar 1 dag til frú Sverris og ættum
við að fara öll, er ekki rétt móðir?”
“Jú, víst fer faðir þinn með okkur”-
“Góðan dagin”, er kallað við útidyr.
“pettað er Geir sem kominn er”, talar Díana og
fer að mæta gestínum.
“pví kemurðu ekki inn í húsið, við móðir mín
erum að undirbúa okkur undir ferð til móður þinn-
ar, faðir minn er að láta hestana fyrir kerruna, en
komdu inm í húsið á méðan.”
Vér leggjum sérstaka álierzlu á aS
sclja meðul eftir forskriftum laekna,
Hin beztu lyf, sem hægt er að fá eru
notuð eingönpu. . pegar þér komið
með forskrliftum til vor meglð þjer
vera viss um að fá rétt f>að sem lækn-
Irinn teknr tU.
COI/CIjEUGH & CO.,
Notre Dame and Sherbrooke
Phones: N-7659—7659
Giftingaleyfisbréf seld
Mimið Símanúmerið A 6483
og pantið meCöl yCar hjá oss. —
Sendum Pantanir samstundis. Vér
afgreiCum forskriftir meC sam-
vlzkusemi og vörugæCi eru éyggj-
andi, enda höfum vér margra ára
lærdómsrtka reynslu aC baki. —
Allar tegundir lyfja, vindlar, is-
rjðmi, sætlndl, ritföng, túbak o. fl.
McBURNEY’S Drug Store
Cor Arlington og Notre Dame Ave
J. J. SWANSON & CO.
Verzla með fasteignir. Sjá
um leigu á húsum. Annast
lán, eldsábyrgð o. fl.
808 Paris Bldg.
Phones. A-6349—A-6310
Giftinga og Li'
JarOarfara- P10ln
með litlum fyrirvara
Birch hlómsali
616 Portage Ave. Tak. B720
ST IOHN 2 RING 3
THOMAS H. JOHNSON
og
H. A. BERGMANN
ísl. lögfræðingar
Skrifstofa: Room 811 MoArthei
BuUding, Portage Ave.
P. O. Box 1656
Phones: A-6849 og A-6849
W. J. IíINDAÍj, J. H. l.INDAD
B. STEFANSSON
Islenzklr lögfræðingar
3 Home Investment Buiiding
468 Main Street. Tals.: A 4968
Peir hafa elnnig ekrifstofur aC
Lundar, Riverton, Gimli og Piney
og eru þar aC hitta á eftirfylgj-
andl tlmum:
Lundar: annan hvern mlCvIkudac.
Riverton: Pyrsta fimtudag.
Gimliá Fyrsta mlCvlkudag
Piney: þriCja föstudag
1 hverjum mánuCi.
ARNI ANDERSON
ísl. lögmaður
í félagi við E. P. Garknd
Skrifst.: 801 Electric Rail-
way Chambers
Talsiml: A-2197
A. G. EGGERTSSON LL.B.
ísl. lögfræðmgur
Hefir rétt til að flytja mál
bæði í Mian. og Sask.
Skrifstofa: Wynyard, Sask.
Phone: Garry
JenkinsShoeCo.
•89 Notre Dam+
Avenuf

A. 8. Bardal
848 Sherbrooke St.
Selur likkistui og annait um útfarii.
AUut útbúnaCur aá bezti. Ennfretn-
ur eelur baun alakonar minnisvarða
og legtteina.
Skrlfst. talsfnal * aoM
Helmllig talatfml > f 507
PRENTUN
komið með prentun yðar til
The Columbia Press
Ltd. Wllliam& Sherbrooke
Vér geymum reiðhjól yfir
veturinn og gerum þau eins
og ný ef þess er óskað. Allar
tegundir af skautum búnar
til samkvæmt pöntun. Áreið-
anlegt veirk. Lipur afgreiðsla.
EMPIRE CYCLE CO.
641 Notre Dame Ave.
ralsimar:
Skrifstofa:
Heimili: ....
.... N-6225
.... A-7996
HALLDÓR SIGURDSSON
General Contractor
808 Great West. Perm. Loan
Bldg. 356 Main St.
JOSEPH TAVLOR
LÖGTAKHMAÐUR
HelmlUstala.: St. John 1844
Skrkfstof u-Tala.: A 668fl
T«kur lögtaki bæCi h<b»alalganlml4»
veCakuldlr, vlxlaakuldir. AfgratBlr ML
sem aC löguna IJtur.
Skrtlatofa W Utún Str«-
Verkstofu Tals.: Heima Tals.:
A-8383 A-9384
G. L. STEPHENSON
Plumber
Allskonar nifmagiisáltöld, svo sem
straujám víra, allar tegnndlr af
glösum og aflvaka (batteriee)
Verkstofa: 676 Home St.
“DUBOIS” LIMITED.
ViC litum, hreinsum og krulluim
fjaCrir. — Föt af {Jllum gerOum
hreinsuO og lituC.— Gluggabltej-
ur, Gólfteppi, Rúmteppi hreina-
uC eftir nýjustu tizku.
Pöntunum utan af landi sjer-
stakur gaumur gefinn.
Tals. A-3763 276 Hargrave St.
B. J. LINDAL, eigandi