Lögberg - 31.05.1923, Blaðsíða 4

Bls. 4
UXÆERG, FIMTUDAGINN MAí 31. 1923.
•Jögberg
Gefið út Kvem Fimtudag af The Col-
umbia Press, Ltd.jCor. William Ave. &
Sherbrook Str., Winnipeg, Man.
Talniman N-6327 N-6328
Jón J. Bfldfell, Editor
Utanáskrift til blaðsins:
TlfE eOLUNlBIA PRESS, Ltd., Box 3171, Winnipeg. Mar).
Utanáskrift ritstjórans:
EOiTOR LOCBERC, Box 3172 Wlnnlpeg, !»Jan.
The “Lögberg" la prlnted and publiahed by The
Columbla Preaa, Llmited, ln the Columbla Block,
161 t9 S67 Bherbrooke Btreet, Wlnnipeg, Manitoba
Heimilisfegurð.
Það er margt, sem getur miðað til þess, a?
gera heimili manna fagurt, og það er fátt til
þessum heimi, sem er aðdáanlegra og hefii
meiri þýðingu, en fagurt heimili.
Heimilisfegurð getur’ verið margvísleg. —
Það getur verið innri og ytri fegurð, — sálar
göfgi fólks þess, sem heimilið myndar og sitnr
og eru slík heimili ávalt sólskinsblettir, sen
indælt er að njóta.
>
Það getur líka verið hin ytri fegurð
Reisulegt og vel hirt hús, sem veitir bæði skjól
þægindi og ánægju. Það getur verið náttúru
fegurð, sem vefur hið lítilmótlegasta býli töfra-
fegurð sinni. Eða það getur verið, alt þetta tii
samans, og er þá jafnvæginu fullkomnasta náð
að því er heimilisfegurð snertir.
En það er ekki æfinlega, að menn geti not-
ið þess jafnvægis.
Það er ekki æfinlega, að menn geti búið í
fögrum, stórum og þægile^um húsum.
, í’að er ekki æfinlega, að sameining, sálar
ro og friður ríki á heimilunum, og það er ekki
æfmlega, að náttúrufegurðin breiði töfrablæjc
sma yfir bústaði mannanna, eftir því sem þa'í
hugtak er vanalegast skilið. En mikið má þc
gera til þess að auka heimilisfégurðina ei
skilmngur og góður vilji fylgjast að.
,, • ^ .eldri Islendin?ar, finnum máskc
ekki mikið af hmni breytilegu, töfrandi og stór-
kostlegu nattúrufegurð á sléttunum í Canada-
ver sjaum litið af hinum silfurtæru lækjum eðs
hmum hau og tlgnarlegu fjöllum. En þó flyt
°kkur hina aðdáanlegustt
^ gurð, þo byr hvert emasta vor þetta land
fer mÍ Tl S rrÚð’ Sem mannle^ an^
• n heimili manna í bæjum og borír
njota ekki þeirrar íegorSar eins °eS
Hversu oft á það sér ekki stað, að maðm
fcemur af sléttunum skrúðgrænum og vöxnum
oinum °g heim að héimilum manna, þar sem
ter 1 flaS* eða loðrandi í illgresi. Hversu ofí
veija alt og alla, nema heímili manna Hvi
tóiei?eririi f-Því’a*fiytja
íemtíIsul_helmaSMgHm ram
1 íljótu bragði, eða í stuttu máli er ekki
hægt að lysa þeim áhrifum til góðs, bæði fvrir
talishag og heilbrigfli manna, Í þaSZlT
piyða I krmg um húsin. Vel ræktaður gras-
blettur með haganlega fyrir komnum blóma-
ðum fram undan húsum manna í bæjum bar
sem rum er fyrir slíkt, eða þá á bak vT’bau
peninga ^EnT'" 4’ Þarf etti aS kosta
S rakta Jtt lmem f fn sér i>aS aS regln
isnrt«í\,u’ Þ“ t’aS etkl a« eins heimil-
,lPJZx h d“r mu,1<l1 t>aS aata heilbrigSi o„
gu og snna heiiam hverfnm, sem oft eru
dopur og gróSurlaus í blómareiti
Heiður þeim sem lieiður b
Guðmuudur Grímsson er ríkislögnF
um M °ta' Ha“n tom msS ÖreK
”etíisí -,S hbarn, aSl aIdri ásamt
semst að i nki því, þar sem hann enn á 1
Guðmundur for snemma að vinna fyrir «
•eð aterku sinni komst hann í ge-n um '
V!ð haskola Norður Dakota ríkis og tól
burtfararprcf með heiðri árið 1904
stuudað! hann námVið háskólann í Ch'ica
°kprof 1 lo^ræði,- fór hann svo aftur he
æskustoðva sinna í Norður Dakota og vt
ekinn i tolu logfræðinga Norður Dakota
og siðan stundað Igfræðisstörf þar. ‘
ir n^0tta Cr Saga’ Sem SegJa mætti um þí
ir annara manna í Ameríku, saga um
m r aatramo- "PP a við. En hvað menr
fuknnTmKf hmUm aukna l)roska sinn
auknu tækifæmm, það er annað mál.
Maður að nafni Martin vTabert, átjá
gamall, átti heima í Cavalier County, o
heilsu simiar vegna til Florida. James B
Jones, löggæzlumaður í Leon County tók
fastan fyrir að ferðast með járnbrautarh
þess að borga fyrir sig. Þegar til réttarim
var Tabert dæmdur í $25 sekt fyrir brot si
hann gat ekki borgað sektina,’ svo Jame
bert Jones tók hann og fékk liann í hend
lags eins sem Putman viðarfélag nefnii
hafði fengið leigurétt á föngum í Leon C
til vinnu. Verkstjóri félagsins, sem V
Higginbotham heitir, barði piltinn og hann dó
nokkrum dögum síðar.
Læknir þessa viðarfélags, sem T. Capars
Jones heitir, gaf út vottorð um orsök dauða
hans og kvað hann hafa dáið úr lungnabólgu.
Aðstandendur piltsins trúðu því vottorði, og
létu málið liggja kyrt um stund. Svo fóru
fréttir að berast af þessu atviki, sem báru mjög
brigð á vottorð læknisins. Guðmundur Gríms-
son skarst í málið, þó það væri ekki í hans um-
dæmi. Fpr hann til Florida og tók að rannsaka
það, og komst að þeirri niðurstöðu, að dreng-
urinn, sem ekki hafði unnið meira til saka enr
greint hefir verið frá, hafi verið barinn til
dauðs. Hann beitti sér undir eins til þess að
fá réttlætinu framgengt. Þingið í North Da-
kota fór þess á leit á vingjarnlegan hátt við
þingið í Florida, að það hefði rannsókn í mál-
inu.
Afleiðingarnar af þessari hreyfingu Guð-
mundar Grímssonar, hafa vakið mikið athygli.
Málið var tekið upp fyrir kviðdómi og komst
hann að sömu niðurstöðu og Guðmundur Gríms-
son, að drengurinn hefði verið myrtur , og hef-
ir verkstjórinn fundist sekur, og í millitíðinni
hefir verið reynt að útrýma hinni andstyggi-
legu venju, sem þar hefir átt sér sta'<5 með
fanga, og hefir þetta Tabort mál einnig leitt
til þess, að meðf^rð á föngum á öðrum stöðum
í Florida hefir verið rannsökuð, og hefir komið
í ljós, að slík meðferð fanga undir sömu kring-
umstæðum hefir verið algeng.
Það hefir komist inn í huga manna, að þau
vinnufélög, sem slíka verkamenn nota, gætu
ekki þrifist, nema að föngunum væri sífelt
haldið hræddum. Og önnur ástæða, sem virð-
ist liggja til þessa ástands, er sú, að yfirlög-
reglustjórinn (The Sheriff) fékk tuttugu doll-
ara hjá þessum félögum í hvert sinn og hann
afhenti þeim fanga til vinnu.
Guðmundur Grímsson, með ekkert á bak
við sig annað en vanalega lögfræðisþekkingu,
hefir orkað því að hrinda 4 stað þörfum og víð-
tækum umbótum á stöðvum, sem eru mðrg
hundruð mílur í burtu frá heimili hans. Það
er rúm í Ameríku fyrir nokíkra fleiri Guðmunda
Gímssyni.—Eftir Indianapolis News.
Fjárlagafrumvarp Dominion-
stjórnarinnar.
Það er nú nokkuð síðan, að Hon. W. S.
Fielding lagði það fram á þinginu í Ottawa, og
hefir það valdið allmiklum umræðum bæði í
þinginu og eins í blöðum landsins, sem ekki var
að ems' náttúrlegt, heldur óhjákvæmilegt.
Það er aðallega tvent, sem umræðunum
hefir valdið. Fyrst, að tollar á akuryrkjuverk-
færum hafi ekki verið færður niður og á öðrum
nauðsynjum manna, eins og þó að frjálslyndi
flokkurinn hafði lofað ef hann kæmistitil valda.
Annað, að í fjármálaræðu sinni komst
Hon. W. S. Fielding þannig að orði: “Mér
finst að þjóðin ætti að gera sig ánægða með
tolllöggjöfina eins og hún verður nú, sem þá
sanngjömustu og skynsamlegustu, sem unt er
að fá, undir þeim kringumstæðum, sem nú eiga
sér stað, og iðnaðar og verzlunarmenn þjóðar-
innar ættu að geta rekið iðnað sinn án þess að
vera sí-hræddir um að tolllögunum yrði fljót-
lega breytt.”
Um fyrra atriðið er það að segja, að fjöldi
manna hefði feginn viljað sjá skatta á akur-
yrkju verkfaérum og lífsnauðsynjum manna
lækkaða. Þó í þeim efnum, að það sé með öllu
rangt, að bregða forsætisráðherra Canada,
Hon. Mackenzie-King, um brotið loforð, því
hann tc(k það fram í ræðum sínum um þvert og
endilangt þetta land, að hann liti ekki á þann
kafla stefnuskrár frjálslynda flokksins frá
1919 þannig að hann væri bindandi fyrir sig og
flokk sinn, helður leiðbeinandi, merki, sem
frjálslyndi flokkurinn í Canada hefði reist og
honum bæri að keppa að. Og bæði þau f jár-
málafrumvörp, sem lögð hafa verið fram síð-
an sá flokkur komst til valda, stefna í áttina,
þó þau fari máske hægt. Eu það þarf að fara
hægt á þessum byltinga og óeirða tímum.
Tekjur Canada ríkisins námu árið sem leið
$393,619000. Hin vanalegu útgjöld námu
$331,780,000; önnur útgjöld, svo sem vextir,
$14,500,000; stríðs skaðabætur, $6,700,000;
kostnaður við landtöku, $3,050,000. Öll útgjöld
stjórnarinrtar námu $356,030.000, sem gerir
$37,580000 tekjuafgang, er hefði geugið til þess
að borga niður í þjóðskuldinni, ef að tvö fyrir-
tæki, sem stjórnin ekki annast sjálf en er á-
byrgðarfull fyrir^hefðu ekki tapað $86,873,000
á árinu og sem sneri þessum $37,580,000 tekju-
afgangi, er stjórnin sjálf hafði, upp í tekju-
halla fyrir þjóðina, er nam $49,250,000 á árinu.
Þessi tvö fyrirtæki eru járnbrautir og
verzlunarfloti þjóðarinnar, og þeim tekjuhalla
gat stjórnin með engu móti séð við, þó hún nú
hafi gjört það eina, sem mögulegt er að gjöra
í sambandi við jámbrautirnar, sem* tapið er
mest á, það að' fá þann hæfasta mann, sem unt
var til þess að veita þeim forstöðu.
Það sem þessi fjárlög hafa til síns ágætis,
er meðal annars:
1. Þar er ekki að finna neinar auknar
skattaálögur;
2. Tollur er lækkaður á ýmsum vörum, svo
sem sykri, vélum og vélapörtum sem notaðar
eru til þess að búa til fiskimél; á vélum til
brunnborunar og pörtum úr þeim; á leirpípum,
sem notaðar eru til framræslu á votlendu akur-
yrkjulandi; á silkibandi, og á vörum frá Bret-
landi, sem sendár eru beint til Canada eða
koma á canadiskar hafnir; ~a vindlingum, o. f 1.
Fyrirkomulagi á söluskattinum er breytt
þannig, að verksmiðjueigendurnir og heildsal-
arnir borga hann að eins og nemur hnrm 6%.
Undanþegin öllum skatti eru á meðal annars
loðskinn ógörfuð, leirpípur til framræslu akur-
yrkjulands, einnig handrit og pappír sem not-
• aður er tíl að prenta á fréttablöð.
Þar er og ákveðið; að leita skuli gagn-
skiftasamninga við Bandaríkin á sama eða
svipuðum grundvelli og gert var 1911.
L m hitt atriðið, sem bent er á hér að fram-
an og Hon. W. S. Fielding tók fram í ræðu
sinni, hefir blöðum og þingmönnum þó orðið
tíðræddara, en um fjárlögin sjálf, og hafa sum
vestanblöðin, einkum Winnipeg Free Press,
viljað koma fólki til þess að trúa því, að þau
meintu að framar væri ekki að vænta neinnar
niðurfærslu á verndartollum frá þeirri stjóm,
sem nú situr að völdum. Þeim skilningi mót-
mælir forsætis ráðherrann sjálfur í ræðu, sem
hann flutti í lok umræðnannna um það mál á -
þingi; þar segir hann: “Ef það var nokkuð,
sem f jármála ráðherrann lagði meiri áherzlu á
en annað, þegar hann talaði um að koma iðnað-
ar framleiðslu landsins á fastan fót, þá var það
einmitt það, að í sambandi við tolllöggjöf gæti
ekki verið að ræða um íullnaðar ákvörðun.”
Ug þykir oss ekki ósennilegt, að honurn ætti að
vera eins ljóst um það hvað fyrir stjóm hans
vakir í þessurn efnum, eins og blöðum, sem
stjórn hans eru fráhverf.
í síðustu Heimskringlu stendur all-löng
grein, sem blaðið segir að sé tekin eftir Free
Press, þar sem reynt er að kasta skugga á alla
viðleitni Uttawa stjómarinnar og vekja van-
traust á henni, og er það líklega að meira eða
minna leyti sannur spegill af hugsunarhætti,
sem nú rikir bæði í stjórnmálum og viðskiíta-
lífinu að hræra svo upp í hugsunum manna,
að þeir viti eiginlega.ekkert hvað þeir vlija, eða
hvert þeir eru að íara.
Fin ástæðan, sem þar er tekin fram fyrir
því, að ekki beri að treysta stjórninni í Uttawa,
sé sú, aö síðastliðið.ár hafi stjómarkostnað-
nrinn verið $50,U0U,000 hærri en hann hafi ver-
ið 1914, og það sé af því, að stjórnin hafi ftkkí
fylgt þeim regium, sem öll önnur viðskifti
landsins eru háð, og ef það hefði verið gert,
þá heíði stjómarkostnaðurinn ekki át að vera
liærri hjá Dominion stjórninni en hann var ár-
ið 1914. Vill Heimskringla benda oss á nokkra
þá verzlun hér í landi, þar sem starírækslu-
icostnaðurinn er ekki hærri nú en hann var
1914 íf Vita ekki þessi blöð bæði, að það er ekki
til sú sveit í öllu þessu fylki, þar sem starf-
rækslukostnaðurinn hefir ekki hækkað um frá
100 og upp í 400% fram yfir það sem hann var
árið 1914? Vita ekki þessi blöð bæði, að sú
eiiu* stjóm sem til var í þessu landi og ekki
hafði aukið starfrækslukostnað sinn fram úr
50%, var Norrisstjórnin í Manitoba? Ug þau
hjálpuðust þó bæði að því að velta henni úr
sessi. Ug vita þau ekki, að það var fyrsta af-
reksverk núverandi fylkisstjómar, að auka -
starfrækslukostnað um meira en 22% ?
Vér bendum ekki á þetta til þess að reyna
að réttlæta óhóf, hvorki hjá Dominion stjórn-
inni né heldur hjá neinni annari stjóm. En
vér bendum á það til þess að sýna fram á þá ó-
sanngimi hjá andstæðingum stjórnarinnar, að
krefjast þess af henni, sem þeir sjálfir ekki
geta gjört á sínu eigin starfsviði, né heldur
neinni,’annari stjórn í heimi hefir tekist enn að
gjöra, að færa starfrækslukostnað sinn niður í
það sem hann var í byrjun stríðsins.
/
1 ofurlítilli neðanmálsgrein, eða endahnút
sem bundinn er aftan í eða aftan við aðalgrein-
ina í Hkr., er þess getið, að hún sé tekin úr
blaðinu Winnipeg Pree Press, sem lengst af
hafi verið liberal, en sé nú orðið dauðþreytt á
að fylgja stjórninni að málum. Winuipeg Free
fress hefir aldrei fylgt núverandi Uttawa-
stjóm að málum og var áikveðin á ímóti henni
við síðustu kosningar, þó blaðið gæti ekki kom-
ið í veg fyrir að hún næði völdum. 0g síðan að
stjórnin kom til valda hefir það blað sí og æ
verið að leitast við að veikja traust fólksins
á henni. Þetta vita allir, sem nokkuð fylgjast
með því sem blaðið segir, og því þýðingarlaust
fyrir Heimskringlu að vera að reyna að koma
því inn hjá lesendum sínum, að King-stjórnin í
Uttawa sé að missa fylgi blaðsins Winnipeg
Free Press, því hún hefir aldrei haft það.
Vér þö'kkum Heimskringlu fyrir þann vitn-
isburð, sem hún gefur Lögbergi með því að
segja, að það sé eina blaðið í Manitoba fylki,
sem styður liberal stjórnina í Ottawa að mál-
um. Nátúrlega er þetta ekki satt—það em
mörg blöð í fylkinu, tTem það gera. En vitnis-
burðurinn er mikils virði samt, því^hann sýnir
og sannar, að það er þó að minsta kosti eitt
hlað hér, sem þorir að standa við stefnu sína
og veit hvað það vill, innan um allan hinn mikla
aragrúa af blöðum, stórum og smáum, sem
enga stefnu hafa í stjórtimálum.—sem hvorki
era fugl né fiskur.
EITT BREF TIL
R0BIN H00D FL0UR
pj ÓNUSTUDEIIiD ARINNAR
leysir allar yðar ibökunargátur.
Það er enginn bærri dómstóll tiil í
iþessu tilliti, en “Robin Hood”
sérfræðingarnir, bæði á efnastofu
vorril, og >eins þeir, er stjórna
brauðgerðarhúsinu.
Notið þetta tækifæri í dag
• ~
Ef brauðbaksturinn gengur ekki vel, þá skrifið oss -nú þegar.
Alveg sama hvort þér notið
R0BIN HOOD FL0UR
eða aðra tegundir. Skrifið þjónustu-
deild vorri og sendið sýnishom af
mjöli yðar. Sérfræðingar vorir -munu
flj^tt komast að því, hvað að var, og
veita yður leiðbeiningar.
Trygglng.—í statSinn fyrir poka af Robin
Hood Flour, 24. punda etSa þyngri, sem
búitS er að ey?5a nokkru úr, látum vér yður
fá annan fullan í þeim tilfellum, sem kon-
unni hefir ekki hepnast bökunin eftir 'þrjár
tilraunir.
R0BINH00DMILLSLTD
MOOSE JAVV, SASK.
Ástœðurnar
fyrir því a8 hugur íslenzkra bænda
hnegist til Canada
45 Kafli.
-Fyrir meira en hundrað árum
ræktuðu þjónar Northwest félags-
ings, bygg, jarðepli og margvís-
Hegar tegundir -garðávaxta, imeð
Ihinum besta árangi, skamt frá
Dunvegan. Nú eru allar hinar
algengu tegundir korns ræktaðar
á stöðvum þessum.
Dunvegan er í raun og veru
gömul verzlunarbækistöð Hud-
son’s Bay félagsins. Bærinn ligg-
ur norðan megin Peace árinnar. um
sext'íu mílur frá Peace bænum, en
vegalengd þaðan til Spirit River
með járnbraut, nemur rúmum á-
tján -mílum. Dalurinn er þar all
þröngur og um 800 feta djúpur.
Ferja er á ánni, rétt við þjóðveg-
inn, sem notuð er jafnt og þétt
þar til ána leggur að haustinu til.
Sunnanverðu árinnar er skóglemJi
allmikið. en svo má heita, að bakkl
arnir að norðanverðu sé eggslétt-
ir. Þegar Edmonton, Dunvegan
og British Columbia brautin var
\ fyret mæld út, var gert ráð fyrir
því, að Dunvegan yrði ein megin-
stöðin og*var ekkert til sparað, að
auglýsa afstöðu bæjarins, eða ef
til vill réttara sagt -bæjarstæðis-
ins, sem allra bezt og benda á hin
mör'gu og góðu skilyrði, sem þar
væri fyrir hendi. en þegar til
framkvæmdanna kom, varð niður-
staðan sú, að iðnaðarmið-
stöðvarnar voru flestar stofnsett-
ar hér og þar um slétturnar, en
dalurinn var að nokkru leyti sett-
ur hjá.
í norður frá Dunvegan má svo
að orðr kveða, að hvert landflæmi
sé öðru betra. Enda er þar að
finna sum allra fegurstu og
blómlegustu býMn í fylkinu. Sam-
göngutæki eru þar hin ákjósan-
legustu og símalínur tengja borg
við borg og siíeit við sveit. Merk-
ustu staðir í nánd við Dunvegan
eru Waterhole. Vanrea, Frieden-
stall og Bluesky. Fegurri býli
finnast ekki í öllu fylkinu, én í
kringum þessi þorp.
Spirit River héraðið er ekki
stórt um sig, en landkostir eru
þar góðir. Fyr á tímum ferð-
uðust menn frá Edmonton til
Sfjirit River, um Peace River,
Crossi-ng og Dunvegan akveginn,
eða réttara sagt eftír brautinni,
sem lá frá Dunvegan til Saska-
toon vatnsins. Selstöðukaupmenn
höfðu þar margar stöðvar fyr á
árum og kayptu ósköpin öll af
grávöru. Árið 1907^ voru svæði
þessi öll nákvæmlega mæld og
tveim árum síðar ihöfðu bygðirn-
ar fengið fjölda nýbyggja. Allar
tegundir korns þroskast á svæðum
þessuim. -svo og garðávextir.
Landið er nokkurskonar háslétta,
er liggur um 2,400 fet fyrír ofan
sjavarmál. Hinir hlýju “Chinook”
viidar, hafa mikil áhrif á veð-
ráttufarið, sem og jarðargróða all-
an.
Bærinn Spirit River, er nokk-
urskonar miðstöð Edmonton. Dun-
vegan og Brjtish Columbia járn-
brautarinnar. par er að finna
étórar nýtízku kornhlöður, er
gera bændum hægt með að koma
korni sínu fyrir. Vöruflutninga-
bílar ganga jafnt og þétt milli
Peace River, Dunvegan og Spirit
j River, -svo og milli Spirit River
og Grande Prairie. Allstaðar á
svæðuna þessum eru landkostir
hinir bestu.
Grand River héraðið er ungt,
tók í raun og veru eklki að byggj-
ast til muna fyr en fyrir eitthvað
10 árum eða svo. En nú getur þar
að líta fögur og frjósöm bygðar-
lög. 1 bæ þessum hefir Dominion
Land og Crown Timber skrifstof-
an ibækistöð sína fyrir Granfle
Prairie umdæmið.
Um 14 mílur vestur af Grande
Prairie liggur þorpið Lake Saska-
toon, -samnefnt vatninu. er það
liggur við. Er þar orðið mikið
um verzlun, enda er landið um-
faverfis hið frjósamasta. Póst-
hús er í þorpinu, svo og símastöð,
skólar og kirkjur.
Um 19 mílur í vestur frá Grande
Prairie, liggur Bear Lake. Korn-
ræktin er komin þar á hátt stig.
svo og garðrækt.
Dalirnir, sem Smoky og Wapiti
árnar falla eftir, eru mjög auð-
ugir að skógi; eru beitilönd þar
hin allra beztu, er hugsast getur,
Clairmont og Sexsmith, eru
snotur smáþorp, er liggja við
megin járnbrautina. Af öðrum
stöðum má neTna Kleskan Hill og
Glen Leslie, er liggur á milli
Grande T’rairie stöðvarinnar, og
Beezanson; ennfremur Spitfire
Lake, Niobe, Hermit Lake, Val-
halla.Hythe, Beaveílodge og Hol-
court, er liggja í vesturjaðri hér-
aðsins.
Við Beaverlodge hefir landbún-
aðardeild sambandsstjórnarinn-
ar tilraunabú, sem orðið hefir
bændum að miklu liði. Hveitirækt
er þár mikil og garðrækt i full-
um blóma.
Vínbannið í Manitoba
VERRA EN EKKERT
/
eftirlit.
ATHJUGIÐ FRUMVARP
MlODERATION FELAGSINS.
par er aðeins að einu stefnt.
Vill Manitoba veita ölgerðar-
húsunum ótakmarkaðan rétt til
ölgerðar og ölverzlunar?
Umsjá eða engin umsjá.
pað sem Moderation-menn leggja
aðal áherzluna á, er hið svonefnda
stjórnareftirlit. pað er eftir-
tektavert, að hér er verið að ræða
um sérstakt eftirlit, alt annað en
það. sem viðgengst til dæmis um
te. klukkur, saumavélar og skó-
fatnað. pað er því með þessu við-
urkent, að í áfengi sé eitthvert það
skaðsemdarafl að finna, er þarfn-
ist strangs eftirlits frá hálfu
stjórnanna.
pví er haldið fram af Modera-
tion mönnum, að frumvarp þeirra
feli í sér næga tryggingu fyrir þvl
að eftirlit stjórnarinnar nái jafnt
yfir ölgerð og vínverzlun og það
svo rækilega, að eigi verði í kring-
um það farið.
Moderation-menn þalda því
ennfremur fram, að núgildandi
vínbannslög skorti flest þau á-
kvæði, er gert geti framkvæmd
þeirra viðunandi. Slíkt er ekkert
annað en röklaus staðhæfing.
1 48. Kafla vínbannslaganna,
standa eftirfylgjandi -ákvæði:
“Að undanleknu því, er lögin
gera ráð fyrir, má enginn mann-
eskja -í Manitoba, íhjvorki húis-
bóndi, umboðsmaður né þjónn,
hafa leyfi til ölgerðar eða vín-
sölu beint eða úbeint. o. s. frv.
Umsjónarmaður áfengiskaupa,
er skipaður af fyikisstjóranum,
samkvæmt bendingu náðuneytis-
ins. Skal -hann aðeins hafa vín
til iðnaðar og vísindalegra til-
raun svo og messuvín.