Lögberg - 05.07.1923, Qupperneq 1

Það er til myndasmiður
í borginni
W. W. ROBSON
AthugiB nýja staSinn.
KENNEDY 8LDG. 317 Portage Ave. Mót Eaton
iaftef i.
SPEIRS-PARNELL BAKING CO.
ábyrgjast yður
fulla vigt, beztu vörur fyr-
ir lœgsta verð sem verið
getur. R E Y N IÐ Þ AÐ!
TALSIMI: N6617 - WINNIPEG
35. ARCANGUR
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 5. JÚLÍ 1923
NÚMER 27
Bretland.
en iþeir sem aðferðin ihefir ekki
verið reynd við-
Nýlex^a, fanst Sir Primrose, ná- Verkamannaflokkurinn á þingi
frændi Bosbery lávarðar 'liggj- Breta hefir komið fram með til-
andi nær dauða en lífi í Kensing-1 lögu u’m að auka eignaskatt á
ton Garden í Lundúnum. Við hlið j eignum manna, sem nema meira
hans lá marghleypa og þegar far- en 5^00 pundum, en nema úr
ið var að gæta að„ var Sir Prim- gjiöi skatt á matarforða, lækka
rose særður til ólífis. 1 vasa tekjuskatt, eða réttara sagt, taka
hans fanst bréf sem sagði frá því hanna af öllu fplki innan vissra
að hann væri þreyttur á lífinu og | launatakmarka, afnema skatt á
að hann hefði ásett sér að enda| verzlunarfélögum og skatt á að-
það. Sir Primrose va rum eitt gang til skemtana, og svo þung-
skeið viðriðin mörg trúnaðarmál an vi]ja þeir gera þénna eigna
ríkisins, en á ,síðari árum hafði skatt að þjóðin geti iborgað álit
hann átt við heilsuhrest að legan part af skuld sinni og spar-
«triða- að sér vexti á þann hátt.
iMaður einn ungur var að halda pað er orðinn siður að þvo og
ræðu nýlega út á götu í Glasgow bursta á sér tennur og til þe. s
á Skotlandi, hafði mælskan og notaður einhver feamsetning .r
hitinn sem hann var kominn íj Sem í búðum fæst og mjög stýfir
gert hann fremur óvaran í orði- j tannburstar, hefir það þótt bæði
Á meðal annars átti hann að hafaj “fínt” og heilsusamlegt. Nú kem-
sagt þetta: “Fólkið ætti aðjur læknir einn í Lundúnum, sem
taka það sem að það þarf með. i Sir John 0. Gonnor heitir og seg-
Sá eini glæpur sem írar hafa, ir að þessi aðferð gjöri meira ilt
framið er, að revna að hefja þjóð! en gott„ að hún skemmi tenn-
sína upp úr forardýki brezka urnar, veisi góminn og geti vald-
. i.mverdislns. pegar verkfall ið sóttkveikju. Samt segir Sir
uppskipunarmanna stóð yfir íjjohn, að hann fordæmi ekki að
Dýblin þá nái'ust þrír leynilög-j menn hreinsi á sér tennurnar á
reglumenn sem yoru staddir á kveldin, áður en menn ganga til
fundi er uppskipunarmenn héldu svefns, en tékur fram að menn
og það voru þrír nýjir gestir íj eigi að nota til þess mjúka hár-
himnaríki daginn eftir.” Fyr-Í busta og sóda og heitt vatn:
ir þessi ummæli og máske fleiri I “Láttu ékkert upp í þig, sem þú
kent fullveldi sitt. Ríkisfán- Héraðshátíðir sem haldnar hafa
inn var dreginn að hún 1. des- verið utan ReykjaVíkur á ýmsum
ember það ár, í fyrsta sinn. tímum sumars með margskonar
Flestum er það ljóst, að þessi dag- | prýði, eins og til dæmis í Vest-
ur yfirskyggir hina aðra áður- j mannaeyjum í fyrri hluta ágúst-
nefnda daga að mikilvægi, en j mánaðar, skifta hér ekki máli.
vegna árstíðarinnar getur full-j II.'
vellisdagurinn ekki verið almenn- j Þjóðhátíð getur að eins farið
ur útivistar * hátíðisdagur, þótt, fram undir berum himni. Það er
forsjónin hagaði því svo dásam- .þvj einsætt, að hátíðisdagurinn
lega hnn 1. (tfullv&Idisdag, að vergur að vera um sumar og helzt
veðrið var hið dýrðlegasta, að um hásumar. Dagarnir, 17.
minsta kosti í ‘höfuðstaðnum og j júní og 2. ágúst vru því fyrir þær
sakir vel fallnir. En 17. júní
mun til .sveita hafa þótt helzt tit
snemma sumars, enda var hann
aldrei hátíðlegur þar. Annar á-
gúst er aftur í hjarta sláttarins.
En þá má enginn maður til sveita
þessum lík, var maðurinn dæmd-
ur í 15 mánaða fangelsi.
Prófes&or /Dreyer í Oxford á
Englandi hefir fundið upp að-
ferð til þess að eyða fituhúð, er
sest utan um tæringarbakteríuna,
sem gjörir það að verkum að til
bakteríunnar er hægra að ná með
meðulum- pessi nýja aðferð
'hefir verið reynd og gefist mikið
vel og hafa tæringar veikir sjúk-
lingar, sem þessi aðferð Ihefir
verið notuð við náð sér 'miklu
betur, með notkun sömu meðala,
\ilt ekkí láta ofan
segir Sir John-
í magann-
Frumvarp til laga um að skylda
öll skip, sem á brezkar hafnir
sigla, til þess að flytja og selja
vínföng, var felt í brezka þinginu
nýlega-.
IMteiningamunur sá, sem átti
sér stað á milli Englendinga og
Rússa, út af fiskiveiðum Eng-
lendinga við Rússland er nú
jafnaður og heldur viðskiftasamn-
ingur sá, .sem átti sér stað á
milli þeirra þjóða áfram.
Þjóðhátíð.
Eftir
Björn Pórðarson.
Vér höfum einu sinni, en aó
eins einu sinni ha'ldð þjóðhátíð.
Það var 1874 í minntng# 1000
ára byggingar landsins þegar
Kristján Konungur IX. færði oss
“‘frelsisskrá í föðurihendi”
Næstu áratugina rifjaði fólkið
■upp í endurminningunni þessa
dýrðlegu hátíð á Þingvelli, sagði
börnum sínum sem glegst frá
þeim viðburði. Það voru ljúfar
endurminningar hjá gamla fól'k-
inu um hátíðna þá og eru ljúfar
í huga þeirra, sem enn 'lifa og
muna þjóðhátíðina á Þingvelli.
Það mun óhætt að fullyrða það,
að þetta var sú minningarríkasta
vals ræðu'menn héldu þar tölur.
Mjnni voru ort og snugin. Úr
nærsveitum sótti fólte mjög á
hátíðina, sem fór úr hendi mynd-
arlega, og ánægjusamllega fyrir
alla þá sem komu.
inn hátíðlegur? «
Næstu ár var annar ágúst hald-
inn hátíðlegur og fór hátíðahald-
ið oft unaðslega fram, þótt ékki
tæki það fram hátíðinni 1897. Há-
tíðarstaðurnn var á Landakots-
túninu. Árið 1902 iþótti hátiðin
takast sérstaklega vél.
Að þjóðminningardeginum
næstu ár kveður ekki mikið, en
1907 fór dagurinn saman við
komu Friðriks konungs VIII. til
pingvalla, og ljómi yfir deginum
var mjög lítill eftir það. Tóku
nú að heyrast raddir um, að dag-
urinn væri ékki vel valinn bæði
um Suðurland. \
Nú er komið svo, að það er eng-
inn dagur ársins, sém þjóðin
kannast við sem hinn eina og
rétta þjóðminningardag — þjóð—
hátíðardag. l— Af sumum er 17.
júní kállaður enn þjóðhátíðar- j fena niður einn virkan dag-
dagur, en fyrir almenningi er pað eru ag ,ejns sunnudagarnir,
það ekki svo og opinþer flaggdag- sem féjk vejur þar til hátíðahalds
ur er hann ekki, sbr. bréf stjórn- um pann tíma. pað getur ekki
arráðsins 17. janúa rl920 Til- verjg áhorfsmál, að þjóðhátíðar-
þrifin í höfuðstaðnum þenna dag dagurinn verður að vera áður en
síðustu ár bera þess ljósastan beyannir hefjast, en þó ekki fyr
vott, að hátíðabrigðin eru ekki, 4 ,SUmri en það, að vegi rséu orðn-
mikil. Enn halda að vísu nokkr-j jr færjr; gróður nægur í venju-
ir góður menn uppi þeim sið, erj; jegu árferði og hestar kpmnir
hófst annan ágúst 1902, að leggja | j sæmileg hold. En getum vér
blómsveg á leiði Jóns Sigurðsson- þ4 valið minningardag á þessu
ar, en ‘þjóðhátíðinni” er eigin- tímabili, sem sé svo máttugur, að
lega þar með lokið. Það sem hann get Sveigt hugi allra til að
mest ber á eru glannalegar aug-| juta sér? Já, það er nú svo
lýsingar, festar upp á götuhorn- og einmitt svo. Vér getum val-
um, prentaðar á heilli og hálfri jð þann. minnngardag, sem er al-
síðu í dagblöðunum og hrópaðar gjldari fyrir þjóðina en nokkur
af drengjum á götunum, um að annar dagur á árinu. Sá dagur
mikið verði um dýrðir á íþrótta- er ekki tengdur við minningu eins
vellinum. Dýrðin er þá sú, að manns sérstaklega eða eins at-
stjórn vallarins hefir fengið ein- j burðar lí lífi þjóðarinnar, nei.
hvern til að tala, hann talar ef j hann er tengdur minnngu hinnar
til vill vel, en fæstir, sem á völl- j mætustu ger&emi, sem þjóðin hef-
inn koma, heyra mál hans. Innan jr att, gersemi sem þjóðin hefir
girðingarinnar strjálar strjáling- sjálf skapað í sinni mynd og
ur af fólki um fonina og í poll-! geymdi líf og velferð hennar sem
unum, ef rignir, en með öll vit sjálfstæðrar þjóðar. Það er
fu.ll af ryki, ef þurkur er; eða minningardagur sjálfs alþingis
fólkið stendur 4 höm og hefst ekki hins forna- Vér getum ekki
að. Einhver tæki eru þarna haldið hátíð til minningar um
fyrir börn að róla sér eða vagga annað vegsamlegra, sem er sér-
á tindábykkjum, fátt annað; en staklegt fyrir vora þjóð, en al-
auðvitað sýna iþróttamenn ein- þjn.gi og hát.íð t:5 minningar uvn
hvern tíma dagsins listi rsínar. alþjngi, er og hlýtur að vera þjóð-
íþróttavöllurinn getur verið not- hátíð í þess orðs fylstu merkingu-
hæfur fyrir sumarkveldskemtan- petta þarf engar skýringar við.
ir Reykjavíkurbúa, en þjóðhátíð- Hver íslendingur er 'hefir nokk-
arstaður má hann ekkd vera. Há- urnveginn óbrjálað tilfinningalíf
tíðabrigða verður hvergi vart, og 8kynsemi, veit þetta þegar í
alt er svo hversdagslegt sem orð- æsku.
ið getur. Enginn fellir heldur Höldum því hátíð til minning-
niður vinnu vegna dagsins, hvorki j ar um alþjngi. 1000 ára hátíð
verkamenn, skrifstofu eða verzl- þess verður á leiðinni, en hún er
unarfólk, iðnaðarmenn eða opin-| afmællishátíð sérstaks atburðar,
og að gæta, að aldrei eru fleiri | baki við því, sem honum var
menn úr öðrum landsfjórðungum brennandi áhugamál og ekki síst,
staddir í Reykjavfk en um mán- þar sem rnálið, að dómi allra
aðamótin júní til júlí. petta er, merkra manna er álitið stórgöf-
nú svo, en hversu miklu fleiri; ugt og þarft.
mundu ékki í framtíðinn kosta --------
kapps um að haga ferðum sínum; Mr. og Mrs- Thos. H- Johnson
þannig, þegar þeim paeð jþy| 30*5 ; komu austan frá Ottawa síðast-
unt, án nokkurra verulegra erfið-! liðinn laugardag. Var verkefni
leika, að vera viðstaddir þjóðhátíðj Mr- Johnson þar þá lokið. Hið
á Þingvelli. Að menn úr ná-j svonefnda Lake of iWoods 'bill
lægum héruðum sunnanlands j fallið í efri málstofu þingsins, og
mundu sækj áhátíðina, þarf ekki | er það í annað sinn sém Mr-
að efa, og í vanalegu árferði j Johnson kemur því til leiðar að
Framtíðar heimili ungu hjónanna
er Árborg, Man- þar sem Mr-
Sigurðsson á, og starfrækir rak-
arastofu.
mundu Norðlendingar .drjúgum
bregða sér suður fyrir heiðar. í
fám orðum, þúsundir manna
mundu streyma til Þingvalla í
þjóðhátíðathug. Þetta er þjóðhá-
tíð. —
En svo er spurningin, á þjóðhá-
tíðin að haldast árlega? Því
■munu margir svara, að það sé
auðvitað mál. Þetta ætti líka að
vera svo. En þar reynir einmitt
á festu og dug þjóðarinnar. pví
að ekkert væri skaðlegra fyrir
hugsjónina, en ef það reyndist
svo, að þol þjóðarinnar væri ekki
svo haldgott, að hún gæti með
innileik og fullu fjöri gert hátíð-
ina vel úr garði- Sú skoðun mætt'i
ómögulega læsa sig í hug manna,
að endurtékning fyrri hátíðar ætti
sér stað, það mundi sljófga al-
menning og draga úr hinum sönnu
hátíðabrigðum Sú-hugsun þyrfti
einmitt að vera vakandi, að ætfð
væri fyrir hendi ný ihátíð imeð
nýrri gleði- ' Niðurl næst.
löggjöf í sambandi við vatnsaflifj
í Winnipeg-ánni nær ekki fraín
að gangá, sem var þess eðlis, að
landsstjórnin afsalaði sér umsjón
og stjórn á afli því, sem um er
að ræða í þessu frumvarpi, í hend-
ur stjórnarinnar í Ontario, og
urðu þá Manitobamenn að eiga
að meiru eða minna leyti undir
veglyndi Ontariostjórnarinnar
með notkun vatnsaflsins hér í
Mianitoba- Mr. Johnson hefir nú
verndað svo rétt vorn Manitoba-
manna, að enginn situr yfir höfð-
um vorum hvað hann snertir, og
á hann þakkir þeirra allra skilið
fyrir þann dugnað sinn og mynd-
arskap.
Mr. L. J- Haug, forstjóri Avery
félagsins, hafði gestaboð mikið
síðastliðinn sunnudag, að 'heimili
sín’u í St- Paul bygðinni. Bauð
hann þangað karlakórs söngflokki
Norðmanna ihér í borginni, ásamt
nokkrum Islendingum- Var þar
sannarlega glatt á hjalla- Um 60
manns sátu veizlu þessa, sem
fram fór í alla staði hið prýði-
legasta.
Mr. Jóhann Straumfjörð gull-
smiður lagði af stað síðastliðið
þriðjudagskvöld til Portland,
Oregon, þar sem hann hygst dð
setjast að.
F- W- Friðriksson og G- J.
Magnússon frá Gyesir, Man.,
komu til borgarinnar um síðustu
helgi.
Skýrsla Union Bankans.
Á öðrum stað hér í blaðinu, er
birt skýrsla um hag Union bank-
ans, er gerir fyrir því glögga
grein,- af hvaða ástæðum að fram-
Ikvæmdarnefndin jlét fram !fara
rannsókn á Éjsigfcomulagi stofn-
unar þessarar á miðju ári- Eins og
skýrslan sjálf ber með sér þá
varð bankinn fyrir hreint ekki
------------- \
Jarðarför Dr. ‘Wiliams Thor-
valdssonar fór fram á Mountain,
N. Dak-, og var afar fjölmenn-
Húskveðju að heimili foreldranna
flutti séra Kristinn K. Ólafsson,
en í kirkjunni talaði séra Hans
Thorgrímsson- Frá Winnipeg
fóru til þess, að vera viðstatt
við þessa sorgar athöfn: Dr. B.
J- Brandsson, Dr- og Mrs. O.
Björnsson, Mr- og Mrs. P. S. Bár-
dal og J. A- Jóhannesson-
Þær systur pórun og Inga
Thorláksson hjúkrunarkonur frá
Minneapoles, komu til bæjarins
fyrir síðustu helgi, og dvöldu hér
fram á þriðjudagsmorgun og
héldu þá áleiðis til Morden, þar
hátíð, er þeir lifðu, ,sem hana voru sökum þess, að hann væri um há-
yiðstaddir hérlandsmanna. Og
engin almenn hátíð sfiðan kemst
1 hálfkvisti við hana að minning-
ar ljóma. En hér fór saman
það, sem ekki skeður aftur í senn
og allrei hefir áður horið við,
1000' ára minnngarhátiíð og fyrsta
konungsheimsóknin, og enn -frem-
ur, íslendingar höfðu aldrei fyr
haldið þjóðhátíð og lofcs höfuðhá-
tíðarstaðurinn er ipingvöllur.
Hér koma saman þúsundir manna
til gleði,. til þess að halda ein-
göngu gleðihátíð, á hinum helga
stað. HvPlífcur viðburður í sögu j sögunnar.
annatímann og minningin um
stjórnarsfcrárgjöfina tók mjög að
sljófgast á þessum árum.
Svo rann upp árið 1911. Aldar-
afmæli Jóns Sigurðssonar þótti
sjálfsagt hátfiðarefni. Var 17.
júní haldinn hátíðlegur um land
alt með hinni mestu vegsemd og
prýði- Nú var 2. ágúst alveg úr
sögunni sem hátíðisdagur. Menn
halda næstu ár þjóðminningardag
17. júní, einnig sumstaðar utan
Reykjavíkur, einkum í kaupstöð-
um. En 1915 kom nýtt atvik til
berir starfsmenn.
staðaráns fcemur
Til höfuð-
enginn, ekki
stofnunar þess.
Um daginn sjálfan hygg eg að
... sem þær búast við, að dvelja um
svo litlu tapi Og í Iþví sambandp hríð hj. gystur
sinni og tengda-
\nunu hinar og þessar kviksögur j bró8ur> (Mr_ og iMrs Th. Gísja.
hafa myndast- Til þess að fyrir_, son. f Minneapoles sögðu þær,
byggja allan misskilning, var svo að íslenzkar stúlkur hefðu ’mynd-
téð rannsókn fyrir skipuð- Hefir að meg gér ..Klúbb»f fyrir for.
hún nú leitt í ljós, að þrátt fynr g„ngu Dr Solveigar Thordarson,
tapið, stendur hagur bankans í nú frú Gislason> konu Árna Gisia-
blóma, með átta miljón dala gonar úomara í Minnesota-
óskertan höfuðstól og allmifcið Klúlbbur sá heitir Aurora
0 g eru yngismeyjarnar, sem
í honum eru, lifið og sálin í þeim
íslenzka félagsskap, sem þar á sér
stað.
einu sinni úr grendnni, vegna ,ekki geti orðið ágreiningur- Vorir
dagsins. A ðnefna þetta þjóð- vísu feður hafa sjálfir kjörið
hátíð nær vitanlega ekki nokk- hann, að fenginni langri og harla
urri átt, það er að draga 'hugsjón- ábyggilegri reynslu. Dagurirsjn
ina niður í sirpið og verður einn- er fimtudagurinn í 11. viku sum-
ig til að rugla hugmynd almenn- ars. Var þessi dagur lögtekinn
ings á þann hátt, að jafnvel ein- á alþingi 999. Áður hafði alþingi
stakur hópur manna eða félags- hafist viku fyr. Frá árinu 1000
skapur telur sig hafa rétt til að
nota þjóðhátíðarnafn um skemti-
samkomu sína, að eins ef almenn-
ingur á kost á, auðvitað fyrir
þessarar þjóðar. petta var ein-
stæð hátíð, um endurtekningu gat
ekki verið að ræða.
Undir aldamótin vaknar
Konungi vorum
su
þóknaðist 19. júní það ár að und-
irrita breytingu á stjórnarskipu-
lögum landsins. Með breyt-
ingu þessari var meðal annars
hugsun að það væri eftirbreytnis konum veittur kosningaréttur til
verður siður, sem tíðkaðist meðal alþingis. Nú þótti þeim skylda
margra þjóða, að halda árlega að halda uppi minningu þessa
þjóðhátíð eða þjóðminningardag. dags í sama mund, og börðust
Pann sið hafði þjóðarbrot vort
vestn hafs þá tefcið upp og þótti
vasklega fyrir því. Við þetta
drógst athyglin, að minsta kosti
í Reykjavík, frá 17. júnl og dofn-
aði smám saman yfir þeim degi.
Var það næsta eðlilegt meðal
annars af því, að meri hluti
fólksins, kvenþjóðin, hætti aS
sú ihátíð þar, íslendingadagurinn
2. ágúst, hin mesta þjóðræknisbót.
Blaðið Ísaíold hreyfði því fyrst á
prenti, að við héldum einnig hér
heima slíka ihátíð annan ágúst.
Stúdentafélagið tók málið að sér! leggja frani fcrafta s!ína þenna
og fékk tl liðs við sig allmörg fé-' da? °g gerðu kröfu til að allir
lög hér í bænum, til þes* tið fá
hugmynd þessari komið í fram-
kvæmd. Þetta tókst mjög greið—
lega og sumarið 1897, 2. ágúst,
var hallin hér í Reykjavík j
virtu 19. júní sem sérstaklega
hátíðl'egan merkisdag. En
þess skal getið fconum til mak-
legs lofs, að þær ihafa þenna dag
beitt orku sinni til styrktar göf-
fyrsta sinni hátíðlegilr þjóðminn- ugu máli, stofnun'Landspítala.
Loks gerðist 1918 sá viðburður
með þjóð vorri, að hún fékk viður-
ingardagur. Hátíðarstaðurinn
var á Rauðártúninu. Margir úr-
og þar til Járnsíða var fekin í
lög, hófst nlþingi néfndan dag.
(Samkvæmt Járnsíðu og Jónsbók
skyldu menn komnir til þings
gjald, að vera þar viðstaddur og Pétursmessu aftan. Það er að
sjá þar og heyra aitthvað, sem kvöldi þess 28. júní). Nú stóð
fram fer. T. d. auglýstu verzl- alþingi í 14 daga, og var því þing-
unarmenn s. 1. sumar, að þeir á setningardagurinn valinn hið
frídegi sínum 2. ágúst héldu þjóð- fyrsta að unt var, til þess að þingl
hátíð upp hjá Ánbæ; yrðu ihjól- yrði lokið fyrir heyannir.. Fyrir
reiðar háðar á þjóðveginum þar oss\er nú dagurinn aftur á áfcjós-
efra og í tilefni af því gáfu verzl- anlegasta thna og veldur því, að
unarmennirnir út opinbera til- vikudagurinn færðist aftur með
kynningu um, að þe<ir ætluðust tilj nýja stíl, eða m!eð'gildandi tíma-
að menn þann dag sneiddu hjá tali. Vikudagurinn, fimtudag-
þjóðveginum á nokkurra kíló- urinn í 11. viku sumars, fellur því
metra kafla. Svona greiddu nú á tímum á tímabilinu 28. júní
þeir götu almennings að þjóðhá-1 til 4. júlí. Kvikaði þá dagur-
tíðinni. : inn, miðað við mánaðardag, öld
Þetta hversdagslega sfcemtana- ungis á sama hátt 0g sá -oini
gutl, sem boðið hefir verið upp | þjóðlegi tyllidagur, sem vér enn
á síðustu ár, nefnda minningar- j höfum í /heiðri, sem sé sumardag
daga, verðskuldar svo langt frá urinn fyrsti. Það er ekfci unt
nafnið þjóðhátíð. En hitt er|að velja þjóðhátíðardag á heppi-
fé í varasjóði.
Frá íslendingadags-
nefndinni.
1
Hr. Jón frá Sleðbrjót, sem ver-
Nú fer óðum að líða að þjóðhá 1 ið hefir veikur hér j bænum und-
tíðinni 2- ágúst- Nefndin hefii anfaran(li> en ír a batavegi, er
sannarlega vakað á verði og gert ný.fjuttUr ag 493 Toronto Str.
allar hugsanlegar ráðstafanir til _____________
þess að gera hátíðahaldið sem jona Ingibjörg Markússon,
veglegast. Þau góðu tíðindi kona ögmunda bónda Marfcússon-
hefir nefndin fram að færa að ar 4 Víðihóli í Breiðuvík í Nýja-
prófessor Ágúst H Bjarnason fsJand^ andaðist úr lífhimnu-
flytur við það tækifæri ræðu
fyrir minni íslands og_ væri það
eitt út af fyrir sig nægileg á-
stæða til þess að aðsóknin yrði
meiri en nokkru sinni fyr- pá
mun og mega fullyrða að refctor
lagasfcólar.s í Manitoba, hr- Jo-
bólgu, eftir alllanga sjúfcdóms-
elgu, þ. 3- júní s. 1- Hún var
kornung kona, á öðru ári yfir tví-
tugt, einfcabarn þeirra hjóna, Jón-
asar Jónatanssonar og Sigríðar
Guðnadóttur, er búa í Laufási í
norðanverðri Árnesbygð. Er Jón-
Lesið vandlega auglýsinguna
frá Gray Tractors félaginu, sem
birtist á öðrum stað í blaðinu-
Gray dráttarvélarnar, eru einar
þær allra fullkomnustu, sem enn
hafa verið fundnar upp og án
þeirra ætti enginn bóndi að vera.
Sxrifið eftir upplýsingum-
Á öðru’m stað í blaðinu aug-
lýsir hr. Sigtr. Jónasson fyrir-
lestur, sem hann heldur í Good-
templarahúsinu á Sargent ave í
kvöld um myndun sögufélags-
pað er óþarfi að fara mörgum
orðum um fyrirlesarann, hann er
Öllu’m Vestur-fslendingum kunn-
ur. En um málefni ,það sem
hann flytur, er það að segja, að
það er hið tímabærasta og snertir
alla sem af íslenzku bergi eru
brotnir, hvor tiheldur þeir era
ungir eða gamlir-
Erindi það, sem hr. Jónasson
flytur, er um það, hvernig að
hægt sé að koma því í verk að
rita heildarsögu Vestur-Islend-
inga og líka mun hann sýna fram
á hve þýðingarmikið það er, að
því verki sé bráðlega fcomið I
framkvæmd- Fyrirkomulag það
sem hann hefir hugsað sér á þvi
að koma þessu verkil ð fram-
kvæmd, er svo vel hugsað og um-
svifalítíð að furðu sætir, og í
sannleika það eina fyrirfcomulag,
sem er ekki að eins viðráðanlegt,
heldur auðvelt, bara ef menn
skortir ekki viljann.
Það er éfcki ætlun vor að skýra
frekar frá fyrirkomulaginu eða
neinu öðru í sambandi við þetta
þarfa mál, fyrirlesarinn í gjröir
iþað sjálfur í fyrirlestri sinum,
en alvarlega vildum vér minna
fólk á, að sækja fyrirlesturinn,
þvi hér er um að ræða eitt af
jþörfustu málum vorum Vestur-
íslendinga-
seph Thorson mæli fyrir minni as Húnvetningur að ætt, bróðir
íslenzlkra Iandnema, en /nú eru
sem kunnugt er liðin 50 ár frá iþví
að fyrsti flokkurinn kcrm tll
Gimli. — í næstu blöðum verður
nánar lýst fyrirkomulagi þjóð-
minningardagsins.
jafnvíst, að fólkið vill hafa hátíð,
sem ber nafn með réttu. Til þess
að fullnægja þeirri þörf svo vel
legri t'íma.
Og þjóðhátiíðarstaðurlnn, hvar
íkyldi hann annarstaðar eiga að
sé, þarf að foeina hugum manna | vera en á Þingvelli. pjóðhátíð
til annars en þess, sem það hefir getur blátt áfram ekki átt sér
haft að undanförnu, því reynslan stað annarstaðar en þar. Hversu
hefir sýnt, að það skipulag hefir vegleg hátið sem er, getur ekki
ekki getað haldið ihylli almenn- j verið þjóðhátíð nema að hún sé
ings þegar til lengdar lét. Lausn háð þar, hún er annars annað-
málsins til frambúðar verður að
byggjast á því, að finna megi al-
gildan minningardag fyrir þjóð-
ina. Dag, sem ekki hlýtur há-
tíðarbrag fyrir hverfulan dægur-
hug, heldur dag sem hefir v®-an-
legt og ákvikult minningargildi.
hvort héraðshátíð eða einshvers-
fconar önnur ihátíð.
Or bænum.
Miss Thorstína Jackson, seifi
fcom frá .New York fyrir fyrri
helgi til þess, að vera við jarðar-
för föður sín.s, Þorleif Jóafcims-
son (Jacfcson), sem járðsettur var
í, grafreit Kristnes safnaðar á
þriðjudaginn 26- júní, af séra
Jónasi A. Sigurðssyni, kom til
bæjarins aftur á föstudagsmorg-
uninn í síðustu viku.
var
Agnesar konu Finnfooga Finn-
bogasonar á Finnfoogastöðum.
Jóna sál. var góð kona, hvers
manns hugljúfi, og ihennar
er sárt o>g innilega isaknað af for-
eldrum hennar, eiginmanni og
öllum^gr hana þektu- Þau hjón
Ögmundur og hún höfðu aðeins
verið 1 hjónabandi nofckra mán-
uði, eða kanske mesta lagi ár,
þegar dauða hennar bar að- Jarð-ukirkjunnar
arförin fór fram frá kirkju
Breiðuvíkusafnaðar þ. 5- júní.
Séra Jóhann Bjarnason jarðsöng.
Kafli úr bréfi.
—- —“Eg fór eitt kveldið á
kirkjuþingið, se’m Únítararnir ís-
lenzfcu og félagar þeirra voru
að halda í Winnipeg, en sem nú
auðkenna sig með orðunum
“frjálslyndi” og “samband”. par
voru einir fimm prestar (vígðir
og óvígðir) og fulltrúar eða er-
indsrekar frá sex söfnuðum- Þar
líka prófessor Ágúst H-
Síðast- föstudagskvöld, 29- júní,
voru gefin saman í hjónaband í
Fyrstu lút Kirkju, af dr. Birni B.
Miss Jack-j Jónssyni, Edward J. Thorláfcsson,
son hefir nú afráðið að taka upp B A, kennari, og Sigurlaug Guð-
merki föður síns, þar sem það féll j mundsson, kenslukona. Eru brúð-
pví eins og öllum Vestuj-íslend-, hjónin nú á skemtiferð um Banad-
ingum er kunnugt, þá hafði Þor-j ríkin.
leifur heit. tekið sér fyrir hend-i --------------
ur að rita söguþætti af landnámi Miðvifcudagskveldið 27- júní
Fyrir höfuðstaðanbúa er vegur-i V'estur-Islendipgan og var foúinn i voru gefin saman í hjónaband efcki ráðlegt að veita átjándu ald-
Bjarnason Ph.D. frá Reykjavík,
sem nú er staddur hér 1 landi að
tilhlutun og á vegum Crnítara
í Bandaríkjunum-
'Flutti hann fyrirlestur þetta
kveld um Magnús Eirífcsson og
trúarkenningar hans, sem hann
foélt mjög fram og vildi að "sam-
foandstrúar”-menn hér tækju á
sína 'stefnuskrá og gjörðu að sín-
um trúarbrögðum. Ekki var
fyrirlesturinn vel sóttur, en góð-
ur rómur var yfirleitt gjörður að
máli prófessorsins og virtust
kenningar hans þarna falla í góð-
ann jarðveg, nema hvað Jóhann
Sólmundsson M.A- gjörði nok,'i-
ar athugasemdir- Þótti honu n
inn til pingvalla ekki nema góð * að gefa út af þeim tvö hefti, þriðja j þau Miss Jessie ,}Vi!son frá Ac-
stekkjargata, eins og reynslan! heftið var í-prentun, þegar hann ala, Florida 0g IVÍr. Elias S. Sig-
ar skynsemistrú inn i hið nýja
kirkjufélag sambandsmanna-
hefir sannað á síðustu árum. Ef 1 lést- Miss Jackson hefir afráð- j urdsson frá Á.Urg, Man- Vígsl- Hélt að prófessorinn, og “dreng-
að líkum má ráða, mundi næsta j ið að sjá um útgáfu og sölu á því una framkvæmdi R- Wilkenson,
Dag, sem hægt er að sveigja hug mörgum Reýkvíkmgum þykja það i hefti, og ferðast í þeim erindum enskur methodista prestur og fór
allrar þjóðarinnar að. í sam- stórmikill fengur, að eiga kost á 1 nú þegar, u.m Morden-bygðina, hún fram að 934 Ingersoll St. á
ræmi við þetta verður og hátíðar-1 því að sæfcja hátíð á pingvöllum j Dakota-bygðirnar, Mouse River og heimili Mr- og Mrs. Niel Aiken-
staðurinn að vera. : um þenna tíma sumars. Því að ísl. bygðirnar í grend við Minne- head, og Mr. og Mrs- J S- ódd-
Hér hefir verið haft fyrir aug- flestum er það sem hátíð, að koma j nta- Er þetta fallega gjört af leifsson. Eftir Vígsluna voru
um hátíðarhald höfuðstaðarbúa, þangað, þótt þar sé ekki frá Miss Jackson, því bæði er verk brúðhjónunum afh^itar margar
því að þjóðhátíð virðist það eitt mannanna hlið ni in gleði fyrir-1 það, sem faðir hennar var að fagrar gjafir og rausnarlegar
geta kallast, sem höfuðstaður I búin. aðsókn af hálfu höfuðstað- vinna, þarflegt ^og stórgöfugt, ogjveitingar framreiddar áf Mrs.
landsins leggur sinn skerf til og arbúa mundi því áreiðanlega' sv0 lýsir það ræktarsemi við hug- j Akinhead og Mrs Oddleifssom\
það auðvitað vænsta skerfinn. verða mjög mikil- En svo er hins1 sjónir föður síns, að snúa ekki 1 sem eru systur brúðgumans- —
irnir úr Reykjavík,” gætu flutt
oss vestur hér hollari kenningar.
Ekfci virtist prófessorinn ánægður
með athugasemdir Meistara Jó-
hanns og svaraði hann þeim með
nokkrum þjósti-
Fléirt erindi munu hafa verið
flutt á þessu þingi, en eg hafði
ekki tíma til að hlusta á þau, og
kann því' ekki frá beijn að
segja —