Lögberg - 12.06.1924, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FEVITUDAGINN, 12. JÚNÍ 1924.
Bla. 'i
50 centa askja veitti
heilsubót.
MARGRA ÁRA STIFLA LÆKN-
AST MED “FRUIT-ATIVES.”
Hinu fræga ávaxtalyfi.
Allir, sem þjást af höfuSverk, og
geta engrar væröar notiö, ættu aö
kynna sér innihald þessa bréfs, frá
Mrs. Martha de Wolfe, frá East
Harbor, N. S.
Mrs. de Wolfe segir: “Árum sam-
an þjáöist eg af stíflu og höfuöverk.
Engin meööl gátu hjálpað mér.
Loks reyndi eg “Fruit-a-tives” og
reyndist þaö mér svo vel, að eftir að
hafa lokið úr einni öskju var eg ál-
veg eins og ný manneskja.”
50c askjan, 6 fyrir $2.50, reynslu-
skerfur 25c. Hjá öllum lyfsölum eða
frá Fruit-a-tives, Limited, Ottawa,
Ont.
María Bjarnadóttir
L
Verkamannaflokkurinn
og lávarðarnir brezku.
SamtaJ. við Haldane lávarð
eftir enskan iblaðamann
Hinn nafnkunni ameríski stjórn-
málarithöfundur, Mr. Frank H.
Simonds, kom fyrir nokkru til
Lundúna til jþeisis að kynna sér
með eigin augum áhrif stjórnar-
byltingarinnar bresku, iþað er að
segja Ihorfurnar jþar í landi, eftir
að verkamannastjórnin !kom til
valda.
'Haldane iávairður, er sem
kunnugt er einn af ráðgjöfum Mac
Donald istjórnarinnar, nafnfrægur
stjórnmála og vísindamaður og
finnur sig eins og heima bjá sér í
hinu nýja verkamannaráðuneyti
að (því er Mr. iSimonds segist frá.
Veggirnir í skrifstofu lávarðsins
eru aliþaktir með myndu’m og mál-
verkum og etr iþar síst af öllu far-
ið eftir þjóðerinslegum línum. Þar
gefur að líta myndir af Goethe,
Voltaire, Friðriki mikla, Lassalle
fjölskyldUnni(., Karli Marx, ^Ein-
stein, Hegel 'og fjölda frægra,
breskra manna. —
Einn góðan veðuridag iseimisótti
eg Haldane lávarð, til þess að
fræðast af honum um afstöðu lá-
varðadeilda'rinnar til verka-
mannastjóirnarinnar nýju, er
Ramsay Mac Donald veitir for-
ystu. “Leiðist yður ekki stundum
í þessu nýja istjórnmálaumíhverfi
yðar,” ,spurði eg. “Er Ihugsanlegt
að þér gætuð fengið, þó ekki væri
nema svo sem tíu lávarða, til
þesis að styðja stjóraina, ef hún
ætti líf sitt að leysa. “pað er eg
nú ekki al.veg hárviss um, en und-
ií núverandi kringumstæðum, er
engu slíku til að dreifa, því stjórn
sú, er eg telst til, nýtur ekki á-
kveðins meirihluta og verður því
að sjálfsögðu varfærin. Hefði um
verið að ræða sterkan verkaflokks-
meiriihluta í neðri málstofunni,
sem reynt hefði að umturna öllu
í einu vetfangi, gæti Ihafa verið
nokkuð öðru 'máli að gegna. Þá
hefði lávarðadeildin llíklega beitt
öllu því afli, er Ihún, lögum sam-
kvæmt á yfir að ráða. “Það getur
ekki verið nokkrum minsta vafa
undirorpið,” sagði eg, “að núver-
andi stjórn hlýtur að fciga við
mairgfalt meiri örðugleika að
stríð'a, Ihvað efri málötofuna á-
hrærir, en fyrirrennarar hennar
allir til savnans. “Já, ekki verður
því mótmælt,” svaraði lávarður-
inn. En 'hinu má ekki gleyma, að
þó stjörnin njóti ekki ákyeðins
meirihluta í neðri málsitofunni, þá
á hún þó marga góða kunningja
í frjálslynda flokknum, isem koma
mundu henni til bjargar, ef á
þyrfti að halda. Og 'með það fyrir
augum, að vinsældir stjórnarinn-
ar hafa stöðugt farið fremur vax-
andi en hitt, er þess tæpast að
vænta, að lávarðadeildin í heild
En hitt er þó víst, að vopnatak-
mörkun eða janvel fu'llkomið
Vopnaafnám, er markið sem oiss
ölluvn ber að stefna að.”
“Hverjar eru skioðanir yðar á
þjóðbandalaginu,” ispurði eg.
“Það er nýgræðingur, sem á eftir
að þroskast og Ibreiða að lokum
friðarlimið um gjörvalla þessa
jörð, heimskautanna á milli,”
svaraði lávarður Haldane.”
jMiaría Bjarnadóttir Torfason,
kona Joihns Howard'sonar að Siglu-
nesi, Manitoba dó á sjúkralhúsinu
í Winnipeg þann 9 oct. 1923.
'Hiún var fædd 15 júlí 1886 á
Seyðilsfirði á fslandi, fluttist til
Ameríku með foreldrum sínum 6
ára gömul. P’luttust þau fyrst til
Nýja-fsJands, þaðan til IWinnipeg
og síðan til Lundar ibygðar, 10.
oct. 1906 giftist hún eftirlifandi
manni sínum og flutti'st það haust
til Siglunes bygðar og dvaldi þar
unz hún þar síðan veiktist í sept.
og var flutt á sjúkrahúsið.
Hún varð 8 barna móðir, se'm
öll lifa, það elsta 16 ára en hið
yngsta ekki mánaðar gamalt, er
hún dó.
Hún stóð ekki í istórræðum í
félagsmálum, hafði nóg að hugsa
um á iheimilinu, þó reyndi Ihún að
i koma á stofn kvenfélagi fyrir
nokkrum árum, en áhuginn fyrir
! þei'm félagskap var ekki vaknaðuir
þá, þó hann gerði það síðar.
Hiún var mesta geðprýðis kona
i skifti isjaldan um skap, þó eitt-
hvað bilési á móti. Hún var kát og
Æfiminning hjóna að Mountain, N. D.
Samkomulag
milli Islendinga og Norðmanna í
aðsigi.
Norska stjórnin hefir fyrir
skömmu birt eftirfarandi yfirlýs-
ingu:
“Af samkomulagistilraunum
þeim, isem staðið hafa yfir síðustu
vikurnar, milli hr. Sveins Björns-
sonar, sendiherra íslandsstjórnar
í Kaupmannahöfn og verslunar-
ráðgjafans norska, hefir það leitt,
að rý'mt hefir verið úr vegi ýms-
um ákvæðum og fyrirmælum, er
gert Ihafa Norðmönnum hingað til
örðugra fyrir með fiiskiveiðar
sínar við strendur íslands en
æskilegt var. En sökum tillits til
alþjóðalaga, hefir stjórn íslands
jþcj eigi séð isér fært, að veita
noriskum sjómönnum nolíkur einka
réttindi til fiskiveiða innan land-
helgislínunnar. —
Fjáimálaráðuneytið norska hef-
ir ákveðið að leggja til að lækkun
á inn(flutningstolli þeim á kjöti
frá íslandi til Noregs, sem að und-
anförnu hefir valdið megnum
deilum, skuli hrundið í fram-
kvæmd við allra fyrstu Ihentug-
leika.”
Blaðið “Tidens Tegn,” fer
eftirfylgjandi orðum um mál
þetta:
“Ofangreind fregn virðist ekki
hafa inni að halda nein
veruleg nýmæli, önnur en
þau, er liækkun kjöttollisins áhrær.
ir. Hitt er þó að vorri hyggju
Jón Jónsson á Mæri
“Bezta ueðal heimsins tyrir
\ e vluð stúlkubörn.”
Mrs. John Bennett, Boggy Creck Man., skrifar:
“Litla stúlkan mín þjáðist af taugaslappleik og fékk ekki notið
svefns. Þannig var hún í þrjú ár og þrír læknar fengu engu um
þokað. Eftir að lrafa lesið um hin
góðu áhrif Dr. Chase’s Nerve Food,
ákvað eg að reyna það meðal. Það
hreif. Nú er stúlkan orðin eins og
alt annað barn, og er nú falleg og
vel hraust.
“Við höfum notað Dr.
Chase’s Nerve Food fyrir
aðra meðlimi fjölskyld-
unnar, svo sem i inflúensu
og skarlatsveikis tilfell-
um, og gefist vel.”
DR. CHASE’S NERYE FOOD
«0 cts. askja med 60 pillum. lEdnmnson, Bates & Co., ILUl., Toronto.
Og
Ragnhildur Jósepsdóttir.
ýmsar byggingar, sem hann hiefði
með höndum, því til þeirra þyrfti
um 7 miljónir króna
skemtileg í viðkynningu og mátti
ekkert aumt sjá, enda var öllum .íTleira um vert, að vingjarnlegt
vel til ihennar, sem hana iþektu og
er hennar sárt saknað af mörg-
um.
Sem 'móðir og eiginkona átti
| faún fáa sína líka og bar hag heim-
ilisins og ástvina sífelt fyrir
brjósti og er þeim þyí missirinn
tilfinnanlega sár.
starfsamband náist milli þjóð-
anna beggja, á hinu andlega sviði,
þlví itollskipun, ihlýtur í eðli sínu
að skoðast sérmál hverrair þjóðar
um sig. Með yfirlýsingu stjórnar-
innar, um lækkun kjöttollsins, er
stigið spor til samúðar og bræðra-
llags, báðum þjóðum í hag og
traustið á Ihvora hlið endurvakið.
sinni, reyni að varpa völu í götu samvinna þjóða á 'mill
hennar að svo stöddu. Frumvörp, | e"«" siður en eimstaklinga, verður
sem stórkóstlegum ágreiningi 'að b^^ast a trau,stl; a
gætu valdið mundu ekki undir I frundveIli einum- *slllr norska
nokkrum kringumstæðum öðlast;bj0 iaxoí? .Joaaf.’ aP geta bygt
1 samþykki neðri máistofunnar, iþví iam 1 arvl s 1 1 sin., V
gö'mlu flokkarnir gætu báðir í ,granna bræðra|>Joðlna
Meðal frumbyggjanna í Mountain'sér og sínum iborgið, og farnaðist
bygð í N. Dakota má framarlega
telja Jón Jónsson á Mæri. Hann
og kona hans Ragnihildur Jóseps-
dóttir námu þar land 1881, og
bjuggu þar myndaribúi meðan
þeirra beggja naut við. Ragníhild-
ur andaðist 1912, og brá þá Jón
búi. Dvaldi ihann um tí'ma vestur
við Kyrralhaf, en var svo til heim-
ilis hjá Jósep syni sfnum, er býr
á föðurleifð sinni í Móuntain bygð.
pann 26 marz síðastl. andaðist
Jón þar. Hafði verið lasburða síð-
uistu árin. Var ihann jarðsunginn
sunnudaginn 30. marz.
Mjög greinileg frásaga um fyrri
hluta æfi Jóns, eftir hann sjálfan,
hefirverið ibirt í bók Þorleifs Jóa-
kímsisonar “Frá austri til vesturs”.
Er það mjög aðlaðandi frásaga og
góð aflestrar, og er þar að finna
gleggri mynd af manninum, en
auðvelt er að draga af öðru'm.
Vildi eg vísa til þeirrar frásögu,
sem kynnir lesandanum þennan
vel. Stundaði Jón þá mjög sjó-
róðra og var oft fengsæll, enda
•mun hánn ihvorki hafa skort áræði
né dugnað. Árið 1876 fluttu þau
til Ameríku, og settuist fyrst að|
í Nýja íslandi. Nefndiu þau ibæ
sinn að Mæri, og er það þrjár:
mílur fyrir norðan Gimli. þaðan
fóru þau 1880 til Winnipeg, og
til Dakota 1881. Námu þau land
á ’hinu frjósama isléttlendi aust-
ur af Mountain, eins og áður er
um getið. Búnaði'st þeim vel, og
voru talin með efnaðaista 'bænda-
fólki þar í slveit. iBörn þeirra er
lifa eru Jósep Ibóndi í Mountain
bygð og starfsmaður A. O. U. W.
félagsins, kvæntur Þorberginu
Björnsdóttur; Guðrún, gift Elía'si
Vatnisdal að Mozart, Sask., og
Elin, ekkja, nú í Móntana, var
maður hennar Guðmundur Þórð-
arson, 'bóndi í Ggrðar bygð.
Jón á Mæri var istór 'maður
vexti og þrekvaxinn, og mun faann
hafa verið ramur að afli, er faann
merka landnámsmann, auk þess að I var upp á sitt besta. Hann var
varpa ljósi á sameiginlegt starf pkírleiliismaður og m'jög bók-
og stríð frumfayggjanna.
. Jón var fæddur á Felli í Kolla-
hneigður. Mun hann faafa verið
talsvert hagmæltur, en lét lítið á
sameiningu, ef þeim byði svo við
að faorfa, óðara sett stóllinn fyrir
i dyrnar. Lávarðadeildin, er mér til
! margra ára kunn og úr þeirri átt-
inni þarf istjórnarskútan engrar
verulegrar ágjáfar að vænta.”
I “Mín skoðun er sú,” mælti eg,
i ”að fyirkomulagi efri málstof-
unnar ætti að Ibreyta þannig, að
eftir faverjar almennar kosningar
! skyldi konungur samkvæmt tillög-
um stjórnarformanns þess, sem
við völdum tæki, skipa nýja menn
til efri máHstofunnar, er í sam-
ræmi störfuðu við meirihlutann i
neðri málstofunni, því með þvl
eina móti gæti kovnið festa á stjórn
arfarið. Erfðaréttindi lávarðanna
yrðu að ihverfa og efri deildin að
skipast stjórnkjörnum öldungum.
“Því er eg engan veginn 'mótfall-
inn,” mælti lávarður Haldane,
’’enda mun f.ramtíðin taka í taum-
ana á þessu sviði, isem öðrum, og
knýja fram þær Ibreytingar, er
nauðsyn krefur.”
“Hafið þér ekki nægilegt tóm
til vísindaiðkana í núverandi
stöðu yðar,” spurði eg. “Nei, eg
er alt af falaðinn störfum. pegar
Mr. Ramsay MacDonald fór þesö
á leit við mig, að eg tæki sæti í
verka'mannastjórninni, sem kom
mér mjög að óvörum, bað faann
ná-
ís-
lensiku. Vér verðum um fram alt
að gera oss það ljóst Iheima fyrir,
að afstaða íslensku |?jóðarinnar
til vor, fyrir Iblóðtengdir og sögu-
rök ,stendur í ólíkum hlutföllum
við afstöðu állra annara þjóða.
Finni ' Islendingar til isamúðar-
iberg’máls hjá oss, megum vér ó-
hikað vænta sama ómsins þaðan.”
Grein þessi er lauslega þýdd úr
norsku blaði, sem gefið er út í
Seattle, Waisfa.
Frá Islandi.
Frá fjallatindum til fiskimiða.
Akureyri 28. apríl.
Ennþá er alsnjóa ofan í sjó hér
um slóðir og algert jarðbann.
Víða eru þrotin hjá bændum faey
faanda sauðfénaði og ihrossum og
horfir til stórvandræða ef veðr-
áttan breytist iekki bráðlega til
batnaðar. Afli er ennþá ágætur
á Pollinu’m og út með Eyjafirði.
Stokkseyri 28. apríl.
Vertíð hér og á Eyrarfaakka er
orðin ágæt eftir því sem venja er
til. Hafa vélbátar fengið 170—180
skippund hæist, en aðeins einn
bátur mun hafa undir 100 skip-
punda afla. Á opnum bátum eru
firði í IStrandasýslu 3. ágúst 1844. þvi bera. Hann var alvarlega
Foreldrar hans voru Jón Þórðar-'
son og kona faans Magndís Magn-
úisdóttir. Jón Þórðarson var skáld-
mæltur vel, og var Guðrún skáld-
kona Þórðardóttir, er dó faér
vestra, systir ihans. Jón yngri ólst
upp með foreldrum sínum, og bar
Iþess einkenni alla æfi, að hann
hafði falotið gott uppeldi. Árið
1870, kvæntist thann Ragnhildi
Jósepisdóttur. Bjuggu foreldrar
faennar á Stóra-lKamfbi lí Bervík
sunnan við Snæfellsjökul. Byrj-
uðu þau Jón og Ragnlhildur bú-
skap að Einfætingsgili í Bitru.
þar sem faðir Jóns hafði búið á
undan honum. Voru lítil efni til
að byrja með búskapinn, en þau
hjónin voru isamhent í því að sjá
trúlhneigður maður, og gerði sér
mjög annt um öll kriistindómsmál.
Er kirkja Víkursafnaðar var bygð
var hann einn af sex bændum, er
settu jarðir sínar í veð fyrir efni-
viðnum. Hafði hann lesið og hugs-
að um trúmál meira en alment
gerist, og staðfesti það hann í trú
sinni, á gildi sögulegs kristin-
dóms. Skýring Espólíns á Opin-
berunarlbókinni var ein af faans
mestu uppáhalds faókum. Fylgdi
hann 'hvex’ju máli með stillingu
og alvöru, og ávann sér virðingu
og hylli þeirra, er hann þektu.
Þeim er að fækka landná'mis-
mönnunum fyrstu hér vestra.
Mætti minning þeirra lengi lifa
til uppörfunar og eftirlbreytni.
%
Auð-
veldfega Melt
Þúsundir lækna hafa
mælt með Eagle Brand
er örðugt var að fæða
einhvern, af því hvað
auðmelt hún er. Biðjið
um ók. Baby Books.
TUE B0RDEN C0. LIMITED
Montreal
E-14-24
mig eigi aðeins að Ihalda uppi, hiutir orðnir 400!—500 fiskar.
svörum í efri málstofunni fyrirl Á fimtudaginn var róið faér og
stjórnarinnar Ihönd, iheldur einnig
að skipa forsætið í faervarnar-
nefndinni, en slíkt er forsætisráð-
gjafinn venjulega vanur að gera
sjálfur. Auðvitað er eg faeima fajá
mér þar, því þeim starfa hefi eg
gegnt áður, svo árum skifti.”
“Hver er stefna stjórnarinnar,
að því er hermálin áhrærir?”
spurði eg. "Verulegar ráðstafan-
ir til þess að takvnarka herbúnað,
held eg að stijórnin geri ekki eins
og stendur. En þess væntir faún,
að áður en langt um líði muni
málunum verða þannig iskipað, að
allar þjóðir heims taki sig saman
um að draga úr herbúnaðinum
eins og fnekast er hugsanlegt og
létita þannig af almenningi byrði
þeirri hinni miklu, er hann faefir
í för með isér. Að því 'mikla menn-
ingarverki vildi Bretland hið
mikla gjarna eiga frumkvæðið.
Eg er ekki viss um, hvað heppi-
legt það væri fyrir bresku þjóð-
ina eina út af fyrir sig, að leggja
út í að minka Iherinn til muna,
ein's og 'sakiir jstanda. Þjóðarör-
yggið verður að ganga fyrir öllu.
var afli þá mjög misjafn, frá 30
fiskum upp (l 950. prjá síðustu
daga hafa vierið frátök, en í dag
var affcur róið og hafa þeir bát-
arnir, sem komnir eru að aftur,
aflað vel.
ÍMikil faarðindi eru Ihér enn, en
nú virðist veðráttan vera að
breytast. Heyleýsi er alMða, eink-
Mestur Ágóði og Fljót-
astur með því að
senda oss
RJOMANN
Bændur hafta reynt af reynsl-
unni að afgreiðsla vor og viS-
skifta atSfertSir hafa orðifi þeim
til mests hagnaðar og þess
vegna senda þeir oss rjómann.
Skrifið cftir mcrkiscðlum.
Canadian Packing Co.
IiIMTTED
Stofnsett 1852
WINXIPEG CANADA
um í Biskupstungum, enda má
heita að sífeld innistaða faafi ver-
ið í vetur. !
Þjórsártúni, 28. apr.
Aða'lfundur Búnaðarfélags Suð-
urlands 'hófst hér kl. 2 í gær og
var lokið kl. 2 í nótt. Mættir voru
18 fulltrúar frá búnaðarfélögum"
og sýslufélögum, auk margra ann-
ara, m. a. Sigurðar Ibúnaðarmála-1
stjóra og Sigurðar ráðunauts. j
Stjórn samibandisins skipa Guð-
mundur ponbjarnarson á Stóra-
Hofi (form.), Dagur Brynjólfs-
son og Magnús Finnbogason í|
Reynisdal. Dagur Brynjólfsson
gekk úr stjórninni á þes-sum fundi!
og var endurko'sinn. Varamaður I
istjórnina var einnig endurkosinn
ponisteinn bóndi á Dru'mbodds-
stöðum.
Sambandið hefir undanfarin ár!
haft plægingamenn í þjónustu
sinni, sem ferðast hafa milli bæja,
Fundurinn ákvað að ileggja þetta
niður, en veita í þess stað Ibúnað-
arfélögunum ákveðinn styrk fyrlr
faverja plægða dagsláttu, 25. kr.
Erindi fluttu á fundinum Sig-
urður Sigurðsson búnaðarmála-
stjóri um fyrirkomulag búnaðar-
mála, isögulegt yfirlit og annað
um Grænland. Sigurður ráðunaut-
u(r flutti erindi um nautgripa-
ræktunarfélög og Eyjólfur Jð-
hannsson Mjólkurfélagsstjóri um
meðferð mjólkur, einkum geymslu
hennar, niðursuðu o. s. frv.
Rvík. 29. apríl
Kennaraskólanum var sagt upp
í gær. Gengu 18 nemendur undir
kennarapróf, en tveir þeirra hafa
ekki ennþá lokið |prófi í iöllum
námlsgreinunu'm, vegna veikinda.
Þesir nemendur gengu undir
prófið: Aðalsteinn Eiríksson,
Amalía Guðmundsdóttiri, Anna
Kor.ráðsdóttir, Dagur Sigurjáns-
son, Guðmundur Gíslason, Hjálm-
fríður Sigurjónsdóttir, ísak Jóns-
son., Jónas poi'valdsson, Kritsjana
Jónsdóttir, Magnús Bjarnason,
Margrét Kjartansdóttir, Óli Guð-
brandsteon, Páll Sigurðsson, Sig-
urður Sigurðsson, Sigurjón Guð-
mundsson, Stefanía ólafsdóttir,
Valdimar Guðjónsison, og Böðvar
Pétursson.
Hr. Gunnar Egilson er nýlega
orðinn spánskur varakonsúll í
Reykjavík og pormóður Eyjólfs-
son nórskur varakonisúll á Siglu-
firði.
Frú Bríet Bjarnhéðinsdóttir
ihlefir verið boðin sem faeiðursgest-
ur á kvennaiþingið í Helsingfo,rs í
júní næstk.
Á fundi í sameinuðu þingi í dag
vonu koisnir í bankaráð íslands
banka þeir Bjarni Jónsson frá
Vogi og Kle'mens Jónisison. Yfir-
skoðunarmenn landsreikninga
voru kosnir á isama fundi, Magnús
Jónsson, Jöirundur Brynjólfsteon
og Hjörtur Snorrason.
STARF SVEITABANKA.
í þarfir bóndans.
ipótt állmikill meirihulti fjár
þes's, er faændur fá að láni, koml
frá Ihinum voldugu peningastofn-j
unum iborganna, þá má því eigi
gleyma, að hinir smáu sveita-
bankar, standa að jafnaði í nán-
ara sambandi við bændur og eiga
oft hægra með að verða þeim að
liði, en hinar stærri bankastofn-
anir, ise'm bækistöð sína hafa I
borgunum.
Ritstjóri New York Magazine,
faefir nýlega ritað grein í litið
tímarit, sem The Rural Market
nefnist, um þetta mál. Farast faon-
um meðal annars þannig orð:
‘ Hinir litlu 'sveitabankar hafa
orðið landlbúnaðinum til ómetan-
legra ihagsmuna, og hagnast jafn-
framt sæmilega sjálfir. Skifta
mætti þannig niður í flokka, þeim
fainum ýmsu landbúnaðargrein-
um, er bankar þessir helst hafa I
stutt, svo sem lán til þess að flytja
inn kynbótanaut og dreifa þeim I
út um isveitirnar, forganga sýn-
inga á búpeningi og landbúnaðar-
afurðum, hvatning til þess að efla
blandaðan landbúnað, lán til auk-
innar mjóikurfra'mleiðsllu og
rjómaibúa, svo og lánveitingar til
þess að koma upp kumböldum
fyrir súrfaey. 1 fjölda sveita
víðsvegar um Bandaríkin, hafa;
forstjórar þessara smáu banka
eða útibúa, stofnað til funda með
bændurn í þeim tilgangi, að reyna
að komast niður á nýjar og nýjar
aðferðir, er hvorum aðilja um sig
gæti orðið til sem mestra hags-
muna. —
iSveitabanki einn, er lánaði fé
til þess að kaupa inn alfalfa fræ,
jók þar með ekrufjöldann, sem
tegund þetesari var sáð i, úr 10,
000 ekrum á ári upp í 13,000 ekrur.
Framleiðslan jókst um svo að
segja 12.000 smálestir, er metnar
voru á $180,0C0 eða vel það. Verð-
gildi landsins faækkaði um $30 á
ekru hverja og nam til samans
$120,000. Hin ‘mikla fóðuraukn-
ing, varð þess valdandi að hægt
var að setja á vetur og fóðra
60,COCisauðfjár, um fram það, er
áður átti sér stað.
Vér höfum isannfært sjálfa oss
j um, að sveita'bankar, is'em taka
þátt í fyrgreindum atvinnugrein-
um með lífi og sál, hafa síður en
isvo verið að tapa. Einn tiltölu-
lega lítill sveitabanki I Pennsyl-
vania, er veruHegan áfauga hefír
faaft á landbúnaðinum og tekið
! stöðugan þátt í kjörum bænda
hefir aukið isparisjóðsfé sitt um
48 af faundraði.”
er ráðið að nokkru fram úir erfið-
leikunum:
“Bónda mínum er yfirleitt illa
við sandwiches, en sú tegund, sem
hér um ræðir, fe'llur ihonum ávalt
í geð — eitt faarðsoðið egg dálít-
ið af söltuðiu kjöti, sivínslæri,
söltuðu nautakjöti þurkuðu nauta-
kjöti, eða soðnu síðufleski. Malið
eggin og kjötið og látið út í vit.
und af salti, pipar, mustarði og
ediki. iSiðan skal láta yfir það
Borden’is iSt. Gharles mjólk. Hafa
skal með ný lettuce lauf ásamt
dálitlu af lauk eða celery, ef vera
vill. Eitt egg nægir fyrir þrjár
sandwiches. — Auglýsing.
MÁLTIÐIN.
Það er ekkert smáræðis við-
fangsefni að velja í máltíðina og
faafa hana til á réttum tíma. Hér
congur
við jarðarför frú Jarþrúðar Jóns-
dóttur.
Hér hvílir væn og göfug grein
af gömlum, sterkum falyni.
Hún lokaði augum ihugahhrein,
með hvarm mót sólar skini.
Hún dæmdi ei faa.rt. Hún vildi vel
í vinskap, ætt og kynning.
Hún bar það hlýja faolla þel,
sem ihverfur ekki úr minning.
Hinn skýra svip, hið milda mál
eg man hjá ungum svanna.
Þar vakti djúp og viðkvæm sál,
sem vill þó skilja og kanna.
Hún átti ei til neitt tál né fals,
faún trúði á dygðir manna,
á frelsi og rétt, á framsókn alls
hins fagra, góða og sanna.
Og faennar auðna og afl var trú,
á öllum lífsins svæðum.
Til röðurfaallar ibygði Ihún brú
og ibjó sig veisluklæðum.
Á þessu Ibjargi stóð faún straum
gegn stefnu í tímans fræðum.
í reymslufaeim Ihún réð þann draum,
sem rætist guðs í hæðum.
Hún unni list á máli og mynd.
Sú ment var faennar stjarna.
par íheyrði faún tala tæra lind
á tungu engilbarna.
Ef 'blað hún tók og faatt sín orð
var blærinn hreinn og fagur.
En ihógvær sat faún hússins borð
— því Ihátt skein æðri dagur.
í flokki þeim, sem Fróni vann,
íhún frændur átti og vini.
Að gjöra frjálst jafnt fólk sem
mann
var frægð ihjá íslands kyni.
par sá hún rök og reginmátt,
sem reisn og faruni stjórnar;
en treysti á kraft sem kallar hátt,
og kveður menn til fórnar.
— Alt metur rétt hin mikla náð
um manna hug og vilja.
Eitt hjartans orð, um eilífð skráð,
á orku, er faimnar skilja.
Nú les hún faerrans hulin ráð
um ihlut og örlög þjóða.
Þar sést í lífsbók sétfaver dáð
hins sanna, fagra og góða.
Einar Benediktsson.
FJARHAGUR ÞRANDHEIMS-
BÆJAR.
iMjög mikla athygli hefir það
vakið í Nobegi og umtal í blöðum
þar, að alt útlit hefir verið til
þess, að norska ríkið þyrfti að
taka Þrándheimisbæ upp á sína
arma sakir iljárfaagsörðugleika
faaws.
Bælrinn hefir leitað fyrir sér
nú fyrir stuttu um lántöku til
þriggja banka í bænum, þeirra
stærstu, og fengið afsvar. Og til
- Noregsbanka leitaði Ihann um
100,006 króna lán og var neitað.
Bærinn þarf, að því er formaður
bæjarstjórnarinnar þar segir, 1
milj. og 700 þúiS. til 'bráðabirgða
þar til skattar fara að nást inn,
og fái bærinn ekki þá upphæð,
taldi foimaðurinn útlitið ískyggl-
legt. Skuldir ibæjarins, hinar svo
kölluðu “hlaupandi skuldir”, sagði
faann a-era til Ibankanna '12—13
miljónir og það væiri ef til vill á-
stæðan til, að þeir hefðu neitað
um lánið.
Ennfremur gat hann þess, að
allar verklegar framkvæmdir bæj-
arins yrðu að stöðvast, svo sem
Blue
RIBBON
Að borga háu verði, meinar ekki nauð
synlega betri tegund. Heimtið Blue
Ribbon— þaðbezta á hvaðaverði sem
er.
SendiB 25c til iBlue Ribbon, Etd.
Winnipeg, eftir Blue Ribbon
Cook Book í bezta bandi —
bezta matreiSslubókin til da«-
legra nota í Vesturlandnu.