Lögberg - 09.10.1924, Síða 3

LöGBERG FIMTUDAGINN.
9. OKTÓiBER, 1924.
Bls. 3

SOLSKIN

aisæagggigEagiig![8sagiiasigi3^^
RKisiagisKEiiasiaiismiasigigMsiaagKmiismigKisiiaiaaaiaiaaagiaaaiagc
Flenging.
Það va>r föstudagur í seinni hluta ágústmánaðar.
Búðarigning hafði verið daginn áður. Og enn var
úrkoman svo mikiil, að varla var “hundi út sigandi”.
Engin rakstrarkona fór út fyrir dyrastaf 'þann dag.
En þeir, sem á harðvelli þurftu að heyja, lofuðu Guð
fyrir slátturekjuna. i
• Þorsteinn í Hvammi Ihafði ifarið í bíti um morg-
uninn, ásamt vinnumanni isínum, og' ætlaði að skafa
þúfurnar í Kúamónum. Það var stórþýfður grasmór,
einvaldsríki snarrótarpuntarins og þá í tveggja ára
sinu. Þar stóðu þeir Þorsteinn og Ibörðust um bjór-
votir — og áttu von á morgunmatnum á hverri
stundu.
Sigga litla gekk niður götuna frá Hvammi og bar
vætufðtu í annari hendinni en iböggul í hinni. Hún
ihljóp við fót. Sigríður ihúsfreyja hafði orðið seint
fyrir með matinn og *hafði skipað Siggu að flýta sér.
Sigga litla var tíu ára gömul, lítil eftir aldri,
mðgur og föQleit. Hún var dóttir Jóns í Hólagerði,
bláfátæks barnamanns, en móðir Ihennar var farin að
heilsu. Vetuirinn áður hafði Jón orðið fyrir því óhappi
að misea kúna, þá einu, sem hann átti. Og þá hafði
Sigríður í Hvammi tekið nöfnu sína til sín í guðs-
þakkaskyni. Niður í Kúamóinn lá hlemmigata, djúp
og tíðfarin. Nú var hún Iblaut og sleip af rigningunni.
Það hallaði undan fæti vestur af Kálfaholtinu.
Sigga hljóp niður götuna. Er neðst kom í ibrekkuna
rann hún í sþori og féll kylliflöt.
Sigga flýtti sér á fætur. Kjólgarmurinn hennar
var löðrandi af for úr gðtunni. En 'hún fékk annað
að hugsa um en að verka hann. Hún hafði mist föt-
una þegar hún datt og nú flóði vætan um götulbarm-
inn.
Sigga litla stóð fyrst augnalblik agndtofá bg
horfði á vætuna. Svo fór hún að gráta.
Hvað átti hún að gera?
Fyrst datt henni í hug að fara (heim og sækja
vætu aftur. En þá mundi hún eftir hversu framorðið
var orðið. Þorsteinn mundi liklega fara að senda
eftir matnum ,ef hann kæmi ekki fljótlega. En hún
átti stutta leið ófarna.
í Hún tók upp fötuna Og Iböggulinn og hélt áfram
með Ihálfum ,hug.
‘Hvað óskðp kemurðu seint með matinn, barn,’’
sagði Þorateinn, þegar hún kom tíl þeirra. ‘Eg1 hélt
þó að ekiki væri veður til að dunda núna.”
Þorsteinn tók við fötunni og bögglinum. Htonum
þétti fatan ntokkuð létt og tók lokið af. —
‘IHvað er þetta, stelpa ? Hvar er vætan ? Eigum
við ekki að fá annað en að sleikja innan fðtuna?”
“Eg — eg datt og — og misti niður vætuna,,#
stamaði Sigga með tárin í augunum.
“Það þætti víst trúlegt eða hitt þó heldur að þú
gœtir ekki fborið matarskrínu á engi án þess að
hella öllu saman niður. Snáfaðu nú undir eins heim
og sæktu vætu handa okkur aftur. 'Og reyndu nú að
standa á löppunum.”
Sigga tók við fötunni og sneri heim á leið, nið-
urlút og grátandi. Hún var orðin gegnblautá baki og
handleggjum og varð að ganga hart til að ihalda á sér
hita.
Þegair hún kom heim, Ihitti hún Sigríði í ibúri.
“Jæja, tetrið mitt, þú ert þá komin. Hvaða óskðp
hafa piltarnir verið fljótir að iborða. En því komstu
ekki með diskinn og klútinn fyrst þú fórst að bíða
eftir fötunni? — En hvað er þetta! Hvernig hefirðu
farið að gera Jcjólinn þinn svona forugan, stelpa?
“Bg — eg datt og misti vætuna niður, og Þor-
steinn —”
“Hvað segirðu? Hellirðu niður allri vætunni.
Ekki nema það þó. Það er þokkalegt að fara svona
með hlessaðan matinn!
“Það er svto ósköp sleipt í götunni og eg----’’
“Eg sagði það áður en þú fórst af stað, að þú
skyldir ekki fara götuna. En það er eins og vant er,
þú getur aldrei gegnt neinu sem þér er sagt. Piltarn-
ir verða víst vel á sig komnir í dag að fá ekki nema
ibitakörtuna. En því skal eg lo'fa þér, að ekki skaltu
komast hjá flengingu þegar Þorsteinn kemur heim í
dag.”
“Þorsteinn bað mig að sækja í fðtuna aftur.”
“Hvaða mjólk ætti eg svo sem að hafa til þess að
senda vætu oft á dag á engið? Hann ætti hest að
vita það sjálfur, hvað mjólkurrík eg er. Þetta litla
sem af gekk í mlorgun er nú ktomið undir suðu í
grautarpottinum. Þeir vrða að komast af með bitann,
að minsta kosti þangað til eg sendi þeim hádegis-
kaffið. En farðu nú og sæktu kýrnar suður fyrir
Gerðislhólana. Það er það eina sem þú getu rnokkurn
veginn skammlaust.”
Sigga litla fór út í illviðrið. Úrkomunni var nú
heldur að slota og dálítið að greiða úr skýjaþykninu
í öfllum áttum. Kúnum hafði verið hleypt út á túnið
um morguninn. Nú tók Sigga litla þær og rak eins og
fyrir hana var lagt ,en það var leið, sem svaraði
stekkjargöngu.
Þegar ,hún kom iheim aftur frá kúarekstrinum,
var Guðrún vinnukona farin með hádegiskaffið.
Þorsteinn kom heim til miðdegisverðar og held-
ur með fyrra móti svo maturinn var ekki tilbúinn.
‘‘Hvaða ósköp kemurðu snemma, góði minn. Eg
hefi matinn ekki alveg til,” sagði ISigríður þegar
hann lcom í búrið.
“Eg vair orðinn sæmilega matarþurfi, eins og
nærri má geta að vera vætulaus.”
‘Uá, eg lofaði lofaði stelpugegsninu því, að hún
skyldi ekki sleppa við hýðingu. Farðu nú með hana
út í fjós og flengdu hana svo að hún muni eftir næstu
daga, á mieðan eg er að skamta.”
Þorsteinn var vanur að fara að vilja konu sinnar
enda áttu þau skap allvel saman, og nú kallaði hann
á Siggu litlu og fór með hana út I fjós.
“Kg ætla að vita það, hróið mitt, hvort vöndurinn
gæti ekki kent þér að fara svolítið gætilegar, svo
eyðileggir ekki matinn aftur næstu daga.”
Sigga litla leit upp á Þorstein og tárin blikuðu
í dökkgráu augunum. Svo horfði hún niður á gólfið
og sagði ekki neitt.
Þorsteinn tók vönd, sem lá á vegglægju í fjósinu
og notaður hafði verið til að sópa kýrnar vetifllinn
áður. Síðan leysti hann ofan um Siggu og lét hana
taka út refsinguna eins og honum þótti þurfa.
Hann skyldi við Siggu grátandi og illa til reika
á fjóstrððinni og fór inn og tók til matar síns með
Ibeztu ly,st.
Þegar þorsteinn var farinn, stóð Sigga litla á
fœtur og lagaði á ,sér fötin. Síðan lagðist hún upp í
stall og grét m*eð miklum ekka.
“Elsku mamma mín! Þig grunar víst ekki hvað
mér liður illa. Þú hefir ekki vitað hvað þú sagðir,
þegar þú varst að lýsa því fyrir mér, hvað mér mundi
líða vel hjá nöfnu minni.’’
Þegar Guðrún vinnukona lét kýmar inn um
kvöldið, fann hún Siggu litlu sofandi í stallinum.
Bakhluti hennar var stokkbólginn eftir flenginguna.
(IHeimiilisiblaðið) K. Aðalst. Sigmundsson.
Um skaplyndi hesta.
Það ber eigi svo sjaldan við, að hrekkjóttir hiest-
ar ibíta eða slá menn til skemda. Þetta leiðir oft til
þess, að menn annað ,hvort selja þá hesta eða láta
drepa þá, svo að þeir verði eigi fleirum að tjóni.
Hér liggur næst að spyrja, hvernig skepnuraar
geti orðið svona skapillar, því flestir vita, að dýr eru
almennt mjög meinlaus, og að jafnvel vi.lt dýr sýna
sjaldan meiri vonsku eða ofbeldi, en þörf er á fyirir
þau, til þess að igeta náð fæðu sinni. Þessari spurn-
ingu verður svarað með því einu, þegar um hestinn er
að rseða, að slíkur óvani hjá honum er oftast nær
afleiðing af vondri eða skeytingarlausri meðferð
þess manns sem í uppvextinum gætir hestsina. Ein-
stöku sinnum getur iþó komið fyrir, að einhver sjúk-
ódmur í hestnum eða skapvonska valdi þessu; það
er mjög trúlegt, að dýrum sé líkt varið og mönnum,
að þau verði óþolinmóð eða skapvond við þá, sem
umgangast þau, ef þau þjást af einhverri veiki, en
hér er oft mjog erfitt að vita orsakirnar. FæStuni
dettur i hug, að nokkuð ami að hestinum, þegar hann
hefir nokkurnveginn matarlyst, og kveinkar sér ekki
við brúkun, er í góðum holdum, og hefir fallegt hára-
lag, en eins og maður getur of þjáðst af alvarjegum
sjúkdómi, þótt hann sýnist hraustur, ein® getur þvi
og verið varið með hestinn. Hann vantar málið, og
getur því ekki kvartað um, þótt hann finni eitthvað
til.
Vanalegast verða hestar illir og ihrekkjóttir af þvi
að þeim hefir verið stritt ungum, >ða það hefir verið
leikið við þá 1 hugsunairleysi. Þegar látið er vel að
folaldi með því að klappa því og klóra, þá er mjög
vanalegt, að það vilji kljást við þann, sem gjörir það
eða narta með flipanum og tönnunum í fðt hans. Ef
folaldinu er svo er leyft þetta, eða jafnvel ýtt undir
það með því að gefa því braubita, sykurmola eða
annað góðgæti, þá heldur það að líkindum ósjálfrátt,
að þetta eigi sivona að vera, og heldur því áfram;
verður það þá stundum svo frekt, að ?hinum, sem í
hlut á, þykir oft gamnið fara að grána. Ef þessum
gælulátum úr folaldinu er svo svarað með höggi eða
einhverjum slíkum hrekk, eins og oft ber við, þá er
folaldinu með því gefin ástæða til þess að glefsa í
menn, og seinna kemst þetta svo í vana, að það fer
að bíta.
Hestaminning.
Minningu skal hefja hér
Ihesta minna þriggja:
Vissulega verðugt er
vairða þeim að byggja.
" \
Virðist mér að varðinn sá
verða bestur mættí:
fáorð lýsing fákum á
ferskeyttum í hætti.
Eldri-dtauð minn aldraðan
undan böggum þáði.
Skiftum feginn röskur rann,
reiðar sæmd er náði.
Þýð’r í spori þungfær sízt,
þó ei talinn vakur.
Þekti mig, það vissi’ eg víst,
vinlegur og spakur.
Mér ei strauk á ferðum frá
fætur nær eg hefti.
Heimila’ áleit heimför þá
honum Iausum sleptf. “
Yngri-Rauður eftir hinn
ötull bar mig víða.
Fagurhári fákurinn
flokk nam jóa prýða.
Hann var mér í haginn flest
helst að kjósa vildi.
Eitt þó kom sér allra-hest:
Undi 'hvar sem skyldi.
Undirdjúp í ugum var
ei sem skildi lýður:
Vit og skynsemd vakti þar,
viðkvæmni’ engu síður.
Gat í myrkri gótur séð,
gang þó mönnum villí.
Torfærur gig rekja réð
ráðdeild með og snilli. -h
Fengu báðir fótaverk
Fróns á grýttum brautum.
fíkoraði’ á mig skyldan sterk
skjótt að slíta þrautum.
Bleikur eftir 'báða þá
bar mig lengst og víðast
Vildastur sem verða má
var mór fyrst og síðast.
Blessuð skepnan, Bleikur minn!
ibúinn ertu’ að líða.
Ónærgætni eigandinn
ann þér hvíldartíða.
Ónærgætinn víst eg var.
Vel það fanstu líka.
Oft þess vitni órækt bar
augað greindarríka.
Þegar leistu þunigt mig á,
þögull varstu’ að lcvarta.
Stryki’ eg mjúka makkann þá
mildaðist þitt Ihjarta.
Eitt sinn lýstir, á svo 'bar,
óánægju’ í verki.
Síðan aldrei varð eg var
vjð það giremjumerki.
Trauðaði’ ei, — ef treystir þér, ~
torfærur að gengir.i
ÍBarst oft skyn á, betur mér,
best hvar komist fengir.
Ef eg knúði þar fram þig,
þú sem fara tafðir,
þar á rak eg þegar mlg:
þú hið rétta hafðir.
Undrum fanstu það á þér, —
þó eg dæmi’ ei taki, —
hvernig leið að mðrgu mér,
meðan sat á baki.
Slíkt eg fékk þó fyrat að sjá
fyrir utan vafa
þínum seinni árum á:
æfst í því munt hafa.
Helist svo lýsa ihygg eg þér:
Hafði til að bera
alla kosti mest, sem mér
mátti’ að notum vera.
Þeim, sem ræður, þakka ber:
það er telja mátti
gæfutíma mestan mér
meðan þig eg átti.
í
iLíknarhönd, sem Œeiddi mig
langan margan veginn,
verkfæri sér valdi þig:
var þitt sanna megin.
Alvöld hönd, sem í þér vann,
anda þinn mun geyma.
Fæ eg seinna’ að finna hann? —
Fú'Si er von að dreyma.
Kveð eg ykkur þannig þrjá
þökkum með og vonum. —
Leyndardóm ei leysa má.
Lúta vil eg honum.
Br. J.
------o-------
HITT OG ÞETTA.
[Bambusreyrinn vex stundum alt að því 15 cm.
á dag og á mánuði verður hann á hæð við þriggja
ihæða hús.
Elsta blað í heimi eru kínversku iríkistíðindin,
"King Coo”; þau hófu göngu sína árið 911 og eru
nú yfir 1000 ára gömul. ,— í ríkisskjalasafninu í
Peking er alt blaðið til frá upphafi. Og það ein-
kennilega er, að fyrsta tölublaðið lítur út eins og
það síðasta, aldrei nein breyting átt sér stað, hvorki
smá né stór. Fimtán ritstórar hafa mist höfuðið
f fyrir að ihafa sett eitthvað í iblaðið, sem btjórnend-
unum líkaði ekki.
Oft kemur það fyrir að regnið á ftalíu er bland-
að með sandsteinum, sem koma frá Sahara-eyði-
mörkinni.
j
1 Stoikkhólmi er tíl sýningarstaður, þar sem sér-
staklega er sýnt alt það, sem fundið er upp til þess
að bæta úr vandræðum þeim, sem af heimsstyrjöld-
v inni leiða. Fyrir þessari sýningu ræður ungur maður
sem sannarlega er talandi vitni þess, hvað menn geta
hjálpað sér isjálfir, þegar neyði kreppir að. Klæðnað-
ur *hans er ger úr pappír eingðngu og er mörgum
forvitni á, hve Ihaldgóðar pappírsbuxurnar hans
verða. Tilraunir, sem áður hafa verið gerðar í þessu
efni, hafa sýnt það, að fðt úr pappír endast vel.
f vönduð fortepíanó er oft notaður trjáviður, sem
legið hefir í geymslu og til þurkunar í 30—40 ár.
Alment vasaúr kvað geyma í sér eitthvað um
175 smáhluti.
Professional Cards
*--------------------------------------------------♦
DR. B. J. BRANDSON 316-220 MEDICAIi ARTS BIJJO. Oor. Grabam and Kennedy Sta. Phone: A-1834 Offlce tlmar: 2—S Helmill: 77« Victor St. Phone: A-7122 WinnJpojf, Manltoba THOMAS H. JOHNSON og H. A. BERGMANN ísl. lögfræðingar Skrlfstofa: Booni 611 McArthnr BuUding, Portage Ave. P. O. Boz 165« Phones: A-6849 og A-6646

DR. 0. BJORNSON 316-220 MEDIOAI. ARTS BLDQ. Cor. Graham and Kennedy Sta. Phone: A-1834 Offlce tlmar: 2—3 Helmill: 764 Victor St. Phone: A-7586 Winnlpeg, Manitoba W. J. IjINDAIj, J. H. I.INDAIj B. 8TEFANSSON Islenzkir lögfræðingar 708-709 Great-West Pcnn. Bldg. 356 Main Street. Tato.: A-4063 þsir hafa einnlg akrlfatofur a8 laindar, Riverton, Gimli og Piney og eru þar að hltta ft eftlrfytgj- andi tlmum: Liundar: annan hvern miðvtkudag. Riverton: Fyrsta flmtudag. GimUft Fyrsta mlðvlkudag Pinsy: þrlðja föstudag t hvarjum mftnuði

dr. b. h. OLSON 316-220 MEDIOAD ARTS BLDG. Oor. Grah&m &nd Kennedj Phone: A-1834 Oifice Houra: 3 to 5 Hehnlli: 723 Alverstone 8C. Wlnnlpeg, Manltob*

ARNI ANDERSON isl. lögmaður i félagi við E. P. Garknd Skrifst.: 801 Electric Rail- way Ohambers Tatofml: A-2167

DR J. STEFANSSON 216-220 MEDICAL. ARTS RI.DG Cor. Graham and Kennedr Sta ' Stundar au»na, eyrna, nef o« kverka ejúkdöma,—Er aB hitta kL 10-lJ í.h. og 2-5 e.h. Talsíml: A-18S4. Heimlll: 273 IUver Ave. Tato. F-2601.

A. G. EGGERTSSON LL.B. ísl. lögfræfWngur Hefir réfct til að flytja m&l bæði i Man. og Saak. Skrifstofa: Wynyard, Saak. Seinasta mftnudag f hverjum mftn- uði staddur t Churchbrldge.

DR. B. M. HALLDORSSON 401 Boyd Buliding Oar. Porta«e Ave. og Kdmonton Stundar aérstakieca berklaayki og aBra lun«nasjúkdðma. Er aS finna 6 akritotofunnl kl. 11 13 f.h. og t—4 e.h. Sfml: A-3621 Helmlll: 4« Alloway' jtve Tal- ■fml: B-3168.

Phona: Qarry »814 JenkinsShoeCo. «89 Notro Dam« Á T6BU6

DR. A. BLONDAL «18 Somerset Bldg. Stundar aáratalclegm kvoanit barnm ojúkdóma. Er «8 hitta frá kl. 10—12 f. k. 8 til 5 o. h. Office Phone N-6410 Hehnill 80« VSctnr Bkr. Sfml A 8180.

A. 8. Bardal 641 8h.rbrook. 8*. Selui likUstui og annast um fttfarir. AUui útbftoaðui sft bezti. Enaliaa- ui selui bann alakenai minnisvarOa •f legateins. Hkrtfat. talKÍnaj N t«M Heimilis UUatmi N 666V

DR Kr. J. AUSTMANN 848 Somerset Blk. Viðtalstími 7—8 e. h- Heimili 469 Simooe, Office A-2737. res. B-7288

EINA ÍSLENZKA Bifreiða-aðgerðarstöðin í borginni Hér þarf ekki að bíða von úr rlti. . viti. Vinna öll ftbyrgst og leyst af hendi fljött og vel. J. A. Jóhannssoii. 644 Burnell Street F. B-8164. Að baki Sarg. Flre Hal

DR. J. OLSON Tannlæknir 216-220 MEDIOAIj ARTS BIjDG. Cor. Graham and Kennedy Sta. Talsími A 8521 Heimili: Tals, Sh. 3217
JOSEPH TAVLOR

J. G. SNÆDAL Tannlæknir 614 Samerset Block Cor. Portage Ave. og Donald St. Tatoíml: A-8880 LÖGTAKBMAÐUR HdmlliRtala.: St. John 16«« SkrlfBtofu-TWa.: A 66*7 Tekur lögtaki baeðl húsalatgiMbnMft veðakuldlr, vtxlaekuldlr. AlgraMlr aa aam að lögum íytur. Skrltstnf. 255 Maln 0OMM
Vér leggjum eérstaka éherzlu 6 al selja meðul eftir forskriftum lækna Hln beztu lyf, sem hn*gt er að fá en notuð eingöngu. . pegar þér komií með forskrliftum tll vor megtð þjei vera visa um að fá rétt það sem lirkn irinn tekur ttl. COLCIÆCGH * OO., Notre Dame and Sherbrooke Phones: N-7659—7650 Giftingaleyflsbréf seld 1 Verksiof 11 Tato.: Hetma Tala.: A-8383 A-0SM G L. STEPHENSON Plumber Altokonar rafmagnsáhöld, svo acm stranjárn vira, aUar tegnndlr at glösum og aflvaka (battertoo) Verkstofa: 676 Home St.

; Munið Símanúmerið A 6483 ;! og pantitS meðöl yðar hjá. oss. — ! SendiS pantanir samstundis. Vér afgreiðum forskriftir meS sam- ! vizkusemi og vörugæðl eru öyggj- <! andi, enda höfum vér magrra ftra !; lærdömsríka reynslu' að baki. — ; Allar tegundir lyfja, vindlar, is- !; rjómi, sætlndl, ritföng, töbak 0. fl. McBURNEY’S Drug Store ;! Cor Arlington og Notre Dame Ave Enduroýið ReiÍJhjólið! Ivátið ekki hjá liða að endur- nýja reiðhjóUð yðar, áður en mestn annlraar byrja. Komið með það nú þegar og látið Mr. Stebbins . gefa yður kostnaðar áaetlun. — Vandað verk ábyrgst. ! (Maðurinn sem alUr kannast við) S. L. STEBBINS 634 Notre Dame, Winnipcg

J. J. SWANSON & CO. Verzla r.ieð fasteignir. Sjá um leigu a nusurr.^ Annast lán, eldsábyrgð 0. fl. 808 Paris Bldg. Phones. A-6349—A-6310 Giftinga og ,.j Jarðarfara- «10™ meá litlum fyrirvara | Rirch hlómsali 616 Portage Are. Tals. B726 S'f (OHN 2 RING 3
Mörg af ríkjum Norður-Ameríku eru mjög stór
ummála. Texas er stærsta ríkið aó ummaii og aima
stórt eins og þessi lönd öll: Belgía, Sviss, Holland,
Frakkland, Rúmenía, Búlgaría, Serbía og Grikkland.