Lögberg - 01.01.1925, Blaðsíða 5

Lögberg - 01.01.1925, Blaðsíða 5
LÖGBERG, MMTULAGINN, 1. JAINÚAR 1 j. -4*— Bls. 5 Dodds nýrnapillur eru besta nýrnameðalið. Lækna og gigt 'bak- verk, hjartabilun, þvagteppu og önnur vei'kindi, sem stafa frá nýr- unum. — Dodd’s Kidney Pills kosta 50c askjan eða sex öskjur fyrir $2.50, og fást hjá öllu'm lyf- sölum eða frá The Dodd’s Medi- cine Company, Toronto, Canada iþegar Óðinn á ekki lengra eftir en 2—3 faðma að skipinu, koma 6—8 menn út að öldustokk togarans og slöngva kolum og öðrum þungum hlutum á mennina í bátnum, og kom kolastykki í hðfuð eins og meiddist hann nokkuð. Varð þetta til þess, að þeir snéru frá á ibátn- um. En um leið sáu þeir einkennis- tölu skipsins og merki á reykháf. Héldu þeir síðan til lands. En eftir litla stund taka þeir eftir þvf að “Earl Kitchener” lcemur á eftlr þeim með þungum iskrið. Eltir hann bátinn um hríð, og dró altaf saman. En þegar hann átti eftir fáa faðma að Ibátnum, sneri hann við, að því er haldið er, vegna Og hlýddi þá hinn. En á leiðinni hingað bað hann undirforingjann afsökunar á ókurteisinni og þrjósk unni. Þegar þess er gætt, að um ítrek- að bnot er að ræða hjá “Earl Kitchener,” að ihann hefir sýnt ofbeldi við bátsmenn á Óðni og þrjóskast við að hlýðnaist skipun- um undirforingjans á varðskipinu, þá mun þessi dómur ekki þykja harður. Þess var getið hér að framan, að tveir hefðu verið togararnlr, sem vélbáturinn “óðinn” sá, er hann átti við “Earl Kitchemer”. Leikur sterkur grunur á, að hinn togarinn :hafi verið “Waldorf,” sá er komið var með hingað inn fyrir skömmu. En engar kærur liggja fyrir um hann þaðan að sunnan, svo ekki var hægt að fara neitt lengra í það mál. Morgunblaðið 19. nóv. -------o------- Frá Islandi. 50 ára afmæli sitt hélt Búnaðar- félag Mosfellssveitar hátíðleg ný- lega með ræðuhöldum og ýmsum skemtunum. Þrír menn fórust nýlega í lend- ingu í Óílafsivík: Guðmundur Guð- mundissón úr Eyrarsveit, Guð- mundur Runólfsson úr ólafsvílk og Sigurður Bjarna(son úr Fróðár- hreppi. Vélbátur úr Borgarnesi, “Helgi” fórst nýlega fyrir Melabökkum á Borgarfirði, rendi á Iblindisker og kom gat á. Sex menn voru á bátn- þess, að komið var á grvnningar. I um Fjórir þeir-ra gátu haldið sér Mjög reyndist og skipstjórinn |1 si«luna uns hJalP kom úr landl en tveir druknuðu: Jóhannes Jós- þrjóskufullur við undirforingja á “Islands Falk,’” er skipið hafði tekið togarann nú isíðast. Lá hann hjá öðrum enskum togara; hafði yfirmaður varðskipsins ákveðið tímann, er togarinn skyldi leggja á stað ásamt varðskipinu, hingað til Reykjavíkur. En þegar sá tími var kominn, sat Tbomas Worth- ington yfir hjá skipstjóra hins togarans, og sást ekkert ferðasnið á hlonum. Sendi þá fóringi sá, er settur var á Earl Kitchener, skips- mann til skipistjóra, með þau skila- boð að, leggja af stað. Hann fór erindisleysu. Þá sendir hann her- mann af “Fálkanum.” Og enn fer á sömu leið. Fer þá efsison kaupmaður í Borgarnesi og Eyjólfur Gunnsteinsson. Af Austurlandi. Rangá 12. sept. 1924 Þá er nú þessu isumri bráðum lokið, sem hefir verið eitt af þeim allra verstu á Austurlandi. Það er ekki hægt að kalla |það sumar. Má segja um það eins og stendur í þjóðsögunni um Björn í öxl: “Nú gerast sólarlitlir dagar Ibræð- u.” Sá er samt munurinn að þeg- ar Bjðrn átti að hafa sagt Iþetta, skein sól í heiði, að sagt var, en í sumar hefir hún falið sig að fjallabaki. Það er ékki hægt að W. B. Seanlan. J. F. McComb ALFÖT og YFIRHAFNIR petta er búðin, sem viSurkend er fyr- ir beztu kjörkaupin. Sú búðin, er mesta gerir umsetningu meS karl- mannaföt. Komið og litlst uin hjá Scanlan & iMcComb llafa úrvaLs fatnaði karla 379 54 PORTAGE AVE. Að norðanverðu, milli Carlton og Edmonlan. foringinn ^ sjálfur yfir í hitt skipið. Sat þá i segja að sól hafi séð í isumar nema Worthington þar að mat og! eina viku seina-st í júlí. í vor voru drykkju með hinum breska stéttár, kuldar og snjóbleytur og framháld bróður sínum. Brást hann hinn þverasti við áminningum undirfor- ingjans, kvað hann ekki þurfa að tala við skipstjórann á “Earl Kitch ener” eins og hvern annan óbreytt- an Iháseta, og fleira í svipuðum tón. Skipaði þá undirforinginn hon um að leggja tafarlaust af stað. sömu áttar í alt sumar, alt af norð auistan átt siðan snemma á Ein- mánuði eða öllu heldur á Góu og svo er enn. Það er versta átt hér á Héraði, því að þá istendur beint af hafi. Graspsretta varð sæmi- leg á Út-Héraði á mýrl-endi en mjög blautar engjar. Sneggra a Upp-Héraði en þurrara. — Tún urðu líka sæmilega vaxin, einkum harðlend, en mjúklend tún kól í vorfrostunum. Gras spratt seint svo sláttur varð ekki fcyrjaður fyr en um og eftir 20. júlí. Hey hefir hrakist, nema það sem laust var fyrir -þurkana seint í júlí. Síðan hafa aðeins kömið einn og einn þurkdagur í einu, og allan ágúst þurklaulst að kalla. En fyrst í þess- um mánuði komu þurkvisuir 3 eða 4 daga og náðu menn þá aflinu af því heyi, sem úti var, en samt er talsvert enn úti af heyi, og nú snjóar daglega í fjölil og kuldahrá- slagi og rigning í bygð. Gras er að falla vegna fnosta og kartöflu- gras alveg fallið síðan. Heyfengur verður rýr og er það því baga- legra, þar sem vorkuldarnir tóku upp alt hey í vor.— Bót er í máli að liklegt er að viðunandi verð fáist fyrir fé í haust. Það er ilt að fá svona slæmt tíðarfar sumar eftir sumar.— Hætti svo þessu og fer að slá. Virðingarfylst. Björn Hallsson. Fyrir skömmu er einnig látinn Þonst. Jóns,son bóndi á Þuríðar- stöður í Fljótsdal. Varð hann bráð- kvaddur á Arnarhólsistöðum Skriðdal. Var að koma úr kaup- staðarferð af Reyðarfirði yfir Þórdalsheiði í hrakviðri miklu að kvöldi dags, og hné niður örend- ur um leið og hann kom inn úr bæjargöngum í stofu á Arnarfhóls- stöðum. Lögreglan -hefir fundið áfengi það, sem sagt var að væri í e. s. íslandi. Menn þeir sem settir voru í gæsluvarðhald, þegar skipið kom, hafa játað sig eigendur þess. Dýrtíðaruppibót embættismanna ríkisins miðast svo sem kunnugt er við vöruverð í landinu og er ár- TIL MINNINGAR UM * Ragnheiði Siguiðardóttir Arnason. Fœdd 4. Apiíl 1859, dáin 7. Nóvember 1923. Að flytja burt af fósturjarðar ströndum, með fölva brá og tánimvota kinn, og setjást að í ókunnugum löndum, var atvikanna skuldardómur þinn. En þú tókst honum hugrökk, þó að skildir að hart er starf að ryðja nýja braut, og manni þinum fús til verka fylgdir, með föstum vilja að sigra hverja þraut. Að byrja og reisa bú á eyöistöðum, þarf bæði kjark og starfsþrek mikið við, með barnahóp og hundrað lífsins kvöðum, er heimta skil, sem enga þola bið. Að erja um daga frá því rísa‘ á fætur, í flýti matast — stundum hlaupum á, og verða svo að vaka heilar nætur í værð og ró aö laða börnin smá. Að létta manns síns lífsins okin þungu með lyndi glöðu' er eflir styrk og þor. Að leiða og fræða óvitana ungu og eiga að vakta þeirra sérhvert spor. Að hugsa‘ um margt og mega ei gleyma neinu og mæta hverju sína réttu stund, og verkin þurfa að vinna mörg í einu, sem verður þó að ljúka í sama mund. En þetta alt var það, sem máttir inna af þreyttum höndum, dána göfga snót! og aldrei láta æðru hjá þér finna þó eymdi lúinn bæði hönd og fót. En, lundin þin var ljúf og rík af gleði og létt, sem blærinn,—viljinn eindreginr. En stoð þín bezta, er styrkinn drýgsta léði var stöðug von og trú á drottinn þirm. í stöðu þinni stóðstu vel og lengi, þó stundum væri leiðin nokkuð grýtt. Að klífa brattann greitt þó eigi gengi, með gætni og þoli fékstu að marki stritt. Þó fáir slíkar ferðasögur heyri — því fæstar standa í þjóðar annáls skrá, — þær eru stundum markverðari og meiri en, margra þeirra* er hæstu virðing ná. Þvi, fremst af þeim, að velferð heims er vinna og vandastörfin jafnan gerir flest er hún, sem verður hússins þörfum sinna, á henni hvílir þjóðlifs bygging mest. Og drotningin í skykkju tignar skærri, sem skreytt er svita-perlum almúgáns, á alheims vog mun ei að gildi stærri en ástrík kona fátæks verkamanns. Þú unnir sannleik æ, og dygðum sönnum, og öllu því er gott og fagurt er. Og mitt í dagsins öfgafullu önnum á æðri svið þinn hugur lyfti sér. Með hörpustrengja töframildum tónum á trúarvængjum hófst til flugs þíns sál. I myndaskrift og skáldsins hugarsjónum þér skirast birtist Hfsins dularmál. Þitt æfidagsverk sögu þina segir og sýnir þú varst köllun þinni trú. Hve skyndilega skiftast mannlífs vegir, ]útt skeið á enda runnið hafði nú. En eftir klifið að eins var hið hinsta, sem örðugt stundum reynist veikri lund, það örugg kleyfstu' og möglun ei hin rninsta frá munni þinum heyrðist nokkra stund. Svo fekstu loks við takmörk heima tveggja, — þar torrætt margt og dulið verður ljóst — með bæn, til hvíldar höfuð þitt að leggja og hallast upp við guðs þins föðurbrjóst. En ástvinirnir eftir, sem að standa, í elsku og virðing sifelt minnast þín. þó sértu fjær, þeir eygja þig í anda í Edenlund, þar kærleikssólin skin. Undir nafni ástvina hinnar látnu. Þorskabítur. lega reiknuð út af hagstofunni. Á þessu ári hefir hún numið 52% af launum þeirra, en mun á næsta ári nema 78%. Sigurður Sigurðs'son frá Vigur hefir fengið veitingu fyrir sýslu- mannsembætti í iSikagafjarðar- sýslu. Gunnar Viðar hagfræðingur hef ir fengið veitingu fyrir aðstoðar- mannsstarfinu við Hagstofuna, sem Pétur ZóphóníassOn hefir gegnt nú undanfarið. ------o—i---- Blaðið “B. T.” birtir viðtal við Loft Guðmundsson og skýrir hann þar frá því, að “Nordisk Film”- félagið sé langt komið með að full- gera kvikmynd hans af fslandi. — Telur hann með því grundvöll lagð an að íslenskum kvikmyndaiðnaði. Akureyri. 8. nóv. Þór tók í nótt botnvörpunginn Sarpedon frá Grimsiby að veiðum í landhelgi á Skjálfandaflóa. Varð Þór að skjóta fjórum skotum áður en skipshöfnin sá sitt ráð vænist að hlýða. Kom Þór með skipið hingað til Akureyrar og hlaut það ellefu þúsund gullkróna sekt og afla og veiðarfæri gert upptækt. Aukafundur. var haldinn í Eimskipafélagi ís- lands síðastl. laugardag. Tilefni fundarins og eina málið á dagskrá voru nokkrar breytingar á félags- lðgunum, sem gera þurfti til þess að samræma þau við nýju hluta- félagalögin. Eftir að fundurinn hafði verið settur og fundarstjóri kosinn Magnús Einarson, dýra- læknir, hélt formaður félagsins, Sveinn Björnson, hæstaréttarmála- flutningsmaður, ræðu um hag fé- lagsins. Sýndi hann fram á, að hagur þess væri nú að batna, þó að það ætti enn við örðugleika að etja. Hann fór nokkrum orðum um ihlutverk þess og þann ó'beina hag, sem þjóðinni væri að starfseml þess, og brýndi fyrir mönnum nauðsyn þess að félagig efldist svo að það geti fullnægt ætlunarverki sínu. Þá nefndi hann þess nokkur dæmi, hvernig félagið hefið dreg- ið úr reksturskostnaðinum, og munar félagið ekki lítið um það fé. Hann vakti athygli á því, að sam- keppni við félagið væri nú að auk- ast, en mesta athygli vakti það, er ræðumaður skýrði frá, að svo hljóðandi auglýsing frá manni hér í bænum Ihefði hvað eftir annað birst með áberandi letri í víðlesnu dönsku blaði: “Eimslkiapfélag íslands. Hlutir séldir ódiýrt gegn vðrum. Bréf merkt 469 afhendist Politiken.” Hann kvað stjórn félagsins kunnugt um, hver maðurinn væri, og þótti sem rýrð væri kastað á félagið með þessu tiltæki. Annað dæmi nefndi hann og, sem sýndi, að nokkuð brestur á fulla samúð allra verslana við félagið. — Að lokum mintist ræðumaður þess, að félagið ætti og marga trygga stuðningismenn, en því riði um íram alt á að njóta stuðnings þjóðarinnar, allrar og óskiftrar. Að því búnu hófust umræður um breytingartillögurnar og voru þær alílar sanuþyktaT, flestar í einu ihljóði. Fundinum lauk kl. rúm- lega 2.30 e. ih. Um síðustu helgi varð það sorg- lega slys á Rán, að mann tók fyrir blorð í ofviðri. Hann hét Gísli J. Júnsson, ungur maður af Alfta- nesi. Hafa foreldfar hans áður mist tvo sonu sína af vélarbáti. Vísir 13. nóv. Byrjið árið 1925 með því að senda öí bef a HEIM TIL ÍSLANDS til œttingja og vinci, þeim mun þykja vœnt um að fá það LANG-ODYRASTAISLENZKA BLAÐIÐ Aðeins $3.00 um árið GERIST KAUPANDI

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.