Lögberg - 01.01.1925, Qupperneq 7

LOGBERG, FIMTUDAGINN, 1. JANÚAR 1925.
Bls. 7
var yfir með léreftsdúkum meS
nafni kaupandans á meS stórum
stöfum. Á þessa palla settist lcven-
fólkiS, sem sumt hafSi sótt aS lang-
ar leiSir. Svo gekk kaupmaSurinn
upp á pallinn og verSlagSi hár
þeirra, og þegar samningar voru
komnir á, tók hann skæri og klipti
af þeim háriS.
Fyrir stríSið nam þessi hárverzl-
um $500,000 á ítalu og um eina
miljón dollara á Prakklandi og á
Þýzkalandi. En nú er þessari
verzlun lokiS. TekiS er fram i
þessu blaSi, aS hvorki enskar né
Bandaríkjakonur hafi fengist til
þess aS selja hár sitt.
-------o------
Verður heimsendir
6. febr. 1925?
Píerra ritstjóri. Viltu vera svo
góSur og birta þessar fáu línur í
blaSi þínu?
Eg hefi veriS spurSur aS því síS-
ustu vikurnar af nokkrum, hvort
S.D. ASventistar trySu því og kendu
aS heimsendir mundi verSa snemma
næsta#ár. ÞaS er blátt áfram ergi-
legt, aS þurfa aS svara svo vit-
lausum spurningum. í mrga ára-
tugi hafa S.D. ASventistar útbreytt
kenningu sína um endurkomu
Krists á meSal allra þjóSa og boSa
hana nú á 220 tungumálum, gefa út
bækur fyrir 6—7 miljónir á hverju
ári, sem fjalla um þennan boSskap.
10-12 þúsund eintök hafa veriS
seld af einni bók á meSal íslenzku
þjóSarinnar, sem talar glögt um
tákn timanna Og endurkomu Krists.
Þessar bækur vorar hafa komist í
hendur nærfelt öllum lesandi'ís
lendingum, mentuSum sem ólærS-
um. í 40-50 ár hafa rithöfundar
vorir skrifaS mikiS um uppfyll-
ingu spádómanna, og þá ávalt bent
eins nákvæma þekkingu þarf viS, a tv0 stora Þætt' 1 viSburSahreyf-
íngu siSustu tima. Þessir tveir
Tízkau kreppir að.
AllmikiS hefir veriS ritaS og
rætt um þann mjög svo viSsjár-
verSa siS kvenfólks, aS skera hár
sitt, og hafa menn fundiS honum
þaS einkum til foráttu, aS meS
honum hafa konumar mist svo
mjög fegurSarsmekk þann, sem
miklu og fögru kvenhári fylgir, og
sem hefir veriS nokkurs konar aS-
alsmerki konunnar frá ómunatiS.
En þaS er þó engan veginn þaS
eina, sem siSur þessi hinn nýi gjör-
ir til ills og erfiSleika. I langa tíS
hefir hár iSnaSur veriS allmikill
viSa á NorSurlöndum, sem fjöldi
manna hefir haft atvinnu viS. ISn-
aSur sá er nú í mestu kröggum—
verksmiSjurnar og vinnufólkiS má
heita á gaddinum. Menn munu
segja, aS þaS gjöri ekki svo mikiS
til; því þaS sé meS þá atvinnugrein
eins og Adam Smith heldur fram í
sambandi viS allan frjálsan og ó-
háSan atvinnurekstur, aS þegar
einhver atvinnugrein hættir aS
borga sig, þá deyi hún og hverfi, en
fólk þaS, sem viS þær vinna, komi
sér í aSrar stöSur, sem hagnýtari
eru.
En (þetta gengur stundum ekki
svo glatt. Fólk, sem unniS hefir
viS atvinnu, sem sérþekkingar
krefst, hefir þurft langan tíma til
þess aS undirbúa sig undir þær, og
þarf í flestum tilfellum langan tíma
ti! þess aS komast inn á nýjar
brautir, og nýtur sín í sumum til-
fellum aldrei á hinum nýju at-
vinnubrautum.
Þannig er þaS meS þessa sér-
stöku iSn. Því þó ótrúlegt þyki,
þá eru vist fáar atvinnugreinar,
sem eins mikinn undirbúning og
eins og þennan háriSnaS. Mörg,
mörg ár þurfa þeir, sem fullnuma
vilja verSa í henni, aS læra — þeir
þurfa aS læra, þangaS til aS þeir
geta þekt hár hverrar einustu þjóS-
ar í heimi, sagt á svipstundu, hvaSa
þjóS þessi eSa hinn hárlokkurinn
tilheyrir, meS því aS snerta eitt
einasta hár.
ÞaS hjálpar þessum hárfræSing-
um, aS kvenhár allra þjóSa er mis-
munandi; mismunandi aS lit, mis-
munandi aS vöxtum, en um fram
a!t, mismunandi aS gerS og eSli,
eins og fólkiS er sjálft.
í Chamber’s Joumal er sagt, aS
enskar konur hafi litfegurst og
prúSast hár allra kvenna, og þar
næst Bandarkjakonur. Hár þýzkra
kvenpa er ekki óþjált, en líkist of
mjög fölnuSu grasi á lit. Hár
kvenna GySingaþjóSarinnar er
hrokknara, en hár nokkurra annara
kvenna. Sænskar konur, segir
blaSiS, aS hafi ljóst hár, en svo
slétt, aS ömurlegt sé. Kvenhár í
heilu.líki segir þetta sama blaS, aS
bezt sé og fallegast á meSal kvenna
í f jalllendinu á NorSur-ítaliu. Bezt
og fallegast og dýrast er alhvitt
hár, en ljótast og ódýrast hár kín-
verskra kvenna.
ar ákveSum ekki neinn sérstakan
dag og tíma. Höfum ekki gert og
munum ekki gera. Allar slikar
sögur um kenningu vora, eru því
algerlega ósannar. Vér vonum,
landar góSir, aö þér unniS oss
sannmælis, og takiS orS vor trúan-
leg i þessum efnum, heldur en aS
trúa slúSursögum.
Allir kristnir menn ættu aS
þekkja svo vel trúargrundvöll sinn
(biblíunaý, aS þeir þyrftu ekki aS
láta hrekjast fyrir allskyns fölskum
kenningarvindum. “VeriS þér og
viSbúnir, þvi aS manns-sonurinn
kemur á þeirri stundu, sem þér eigi
ætliS”. (Xúk. i2, 40).
VirSingarfylst,
Pétur Sigurðsson.
En þaS eru ekki aS eins hár-
verksmiSjurnar og þeir, sem vinna
viS þær, sem tapa viS þetta hár-
skurSar tiltæki kvenfólksins, held-
úr er meS því tekiS fyrir aSal-
tekjulind sveitakvenna á Frakk-
landi, Þýzkalandi og Italíu og VÍS-
ar í Evrópu. MarkaSir voru haldn-
ir á vissum tímum og stöSum í
þessum löndum, eins og tiSkaSist
meS sauSfjársölu á Islandi um eitt
skeiS. Hárkaupmennirnir aug-
lýstu komur sinar til vissra bæja,
létu byggja stóran pall, sem gjört
stóru þættir eru: ’x. HiS mikla kyn-
þátta og menta stríS, eSa gula hætt-
an, sem vér 'köllum meS öSrum
orSum. 2. Samband kirknanna,
sem muni fndurreisa hiS andlega
miSalda einveldi, eSa Kaþólskuna
meS öSrum orSum, svó aS frelsi
manna verSi mjög misboSiS og of-
sóknir hefjist. Þetta er hvoru-
tveggja i aSsigi og hangir yfir
höfSum vorunl. DagblöSin þegja
ekki lengur um þaS, eins og þau
gerSu fyrir tíu árum. Hver heil-
vita maSur getur nú hugsaS sér,
hvort þetta muni verSa fyrir 6.
febrúar 1925. Vér trúum því, aS
endurkoma Krists sé í nánd, þaS
höfum vér prédikaS í fleiri ára-
tugi og förum ekki í felur meS, en
vér höfum aldrei ákveSiS neinn
tíma og munum ekki gera. Trúum
því orSi drottins, sem segir: “Þann
dag og tima veit enginn.”
AndstæSingar vorir hafa kastaS
því aS okkur, aS vér höfum ákveS-
iS sérstakan dag nær Kristur mundi
koma. Þetta er ekki rétt. Vér höf-
um aldrei gert þaS. ÁriS 1844 var
enginn S. D. ASventisti til í heim-
inum. William Miller, sem þá boS-
aSi endurkomu Krists, og var vold-
ugt verkfæri í hendi drottins, þótt
honum skjátlaSist í þessu eina atr-
iSi, — var Baptisti og dó sem
meSlimur þeirrar kirkju.
Þeir, sem nú tala um endur-
komu Krists í febrúar 1925, eru
sjálfsagt einhverjir óvinir, sem nota
okkar nafn til aS varpa skugga á
starfsemi vora, sem hefir nú feng-
iS góSa viSurkenningu í flestum
löndum heimsins. ÞaS er aldrei
hægt aS fyrirbyggja þaS, aS ein-
hver einstaklingur yfirgefi kirkju
sína og taki aS kenna einhverja
vitleysu og noti svo jafnvel nafn
kirkjunnar til aS blekkja meS.
Um þetta skal þá ekki orSlengja.
en viS leggjum drengskaparorS
okkar viS, aS vér S. D. ASventist-
Nusa-Tone
Árangurá 20
dögum eða pen-
I ingunum skilað.
Leiðrétting.
Langruth, 7-12.-24
HeiSraSi ritstjóri Lögbergs.
Af því þaS hefir glatast eitthvaS
úr dánarfregn Jenniar sál. Er-
lendsdóttur, þá biS eg þig vinsam-
lega svo vel gjöra og lána þessum
línum rúm í þínu heiSraSa blaSi.
Einnig voru tvær skekkjur
i línum þeim, sem birtust í
sambandi viS fráfall hennar 27.
nóv. siSastliðinn. Jenní sál var
dóttir Hannesar Erlendssonar (en
ekki HermannsJ. ÞaS er og rangt,
aS hún hafi veriö í tíunda bekk al-
þýSuskólans, þegar hún lézt. Hún
hafSi lokiS námi í þeim bekk.
_ Jenní sál. ólst upp hjá foreldrum
sinum og var ekki aS eins prýSis-
vel gefin, heldur lika eftirlæti og
yndi allra, sem kVhtust henni.
Sjúkdómskrossinn bar hún meS
hógværS og þolinmæSi og einnig
þar í sal hinna sjúku var hún sól-
argeisli.
Eins og áSur er getiS, þá lézt
hún 8. október siSastl. ög var jarS-
sungin af séra Rúnólfi Marteins-
syni skólastjóra frá Winnipeg 10.
óktóberj jí \grafreit HerSubreiSaK
safnaSar á Oak Point, aS viS-
stöddu miklu fjölmenni.
Öllum þeim mannfjölda, sem
heiSraSi minningu dóttur okkar
meS nærveru sinni viö jarSarför-
ina, ásamt þeim, sem sendu blóm
á kistu hennar, þökkum viS hjart-
anlega. — Þessarar ungu og efni-
legu stúlku er sárt saknaö af öllum,
sem hana þektu, en þó sárast af
foreldrum hennar og sex eftirlif-
andi systkinum.
BléssuS sé minning okkar elsk-
uSu dóttur.
GuS gaf og guS tók aftur.
Jóhanna Erlendsson.
Hannes Erlendsson.
Trúboðsfélag kvenna
í Feykjavík.
I tímans haf
renna tugir ára,
tuttugu ár blessar
guSlegur kraftur.
Tugi og þúsundir
telur drottinn
á timaskrá hans
er hiö sama og —
dagur.
E.S.
Pegar heílsa ySar er bilutS, os þér er-
uti þreyttir á að taka nietiöl, sem ekkert
gag-n gera, þá skuluð þér reyna Nuga-
Tone, mefialiS. sem styrkir líffærin og
hjálpar náttúrunni til aö láta þau
starfa eins og vera ber.
Nuga-Tone hefir þau áhrif á inn-
ýflin, afi hægfiirnai- ganga fyrir sér á
eðlilegan h&tt., blófirásin örvast og
matarlystin eykst. Gasólga í magan-
um hverfur með öllu, tungan hreins-
astog andardrátturinn léttist. Lækn-
ar einnig höfuSSVerk og höfisjúkdóma,
sem stafa af slæmri meltingu. Reyn-
ið það í nokkra daga og finnið hinn stór-
kostlega mismnn.
Nuga-Tone inniheldur sérstök sambönd
af járni, er styrkja tolófiifi til muna. pafi erú
járnefnin, sem skapa fagran litarhátt
veita vö'fivunu.rn mátt. Nuga-Tone innihalda
einnig PHOSPHORUS—efni, sem hefir stóra
þýfittngu fyrir taugakerfifi og allan líkamann
A8 auki hefir Nugo-Tone inni afi halda sex önnur lækningaefni, sem notufi
hafa verifi af beztu læknum um vífia veröld til þessa afi aSstofia náttúruna
viS starf hennar mannsllkamanum til víShalds.
Nuga-Tone er óyggjandi læknis forskrift, sem hann hefir notaS I 35 &r.
kvcnna Nuga-Tone. og ekki meira en ein manneskja
híf? Þr. T S u Tm Penþ>Ka stna UI baka. Hví ? Vegna þess, afi meftSaliS
hefir veitt þeim heilsu og hamingju. Nuga-Tonc inniheHur beztu læknislyf
og verSur afi sanna y«ur gildi sitt, efijt þaS kostar yfiur ekki neitt y
Vor endurgreiðslusaiunÍBgur! tNÆ'*
/,'fS,ka inniheIliur 90 töflur—mánaSar lækningaskerf þér getiS
ánæ^i h1'/5'0!', Taki?5 Nu^a-Tnue í 20, daga, og ef þér eruS ekki
r\ ^ i?ent 8 þér Pakkann aftur meS þvt, sem eftir er, og peningunum
Tesi«r sklIfS’ NiJga-Tone fæst einnig hjá lyfsölum gegn sömu skilyrSum.
LesiS samningana á pakkanum.
20-DAGA ENDURGREIÐSLU ABYRGÐARSEÐILL.
NATIONAL LABORATORY, Dept. M-l, 1018 S. Wabash Ave., Ohicago, 111.
—'Hér fylgja meS $... er nota skal fyrir .... flösk-
oa ef fr ekvTe« pðs>frItt tollfrít*- Eg ætla aS nota Nuga-Tone I 20 daga
og ef eg er ekki ánægSur, sendi eg afganginn, en þér skiliS aftur peningunum.
Naf n............
TJtanáskrift.....
Bær.............
. Fylki
Félag þetta var stofnað 9. dag
nóvembérmánaðar fyrir 20 árum,
og í minningu um stofndaginn
héldu félagskonur fund þ. 9. nóv,
s. 1, og buðu á hann ýmsum kristni-
boðsvinum hér í bænum.
Frú Kirstín Pétursdóttir, er var
stofnandi og stjómandi félagsins
fyrst framan af, sagöi frá allra
fyrstu tildrögum þess, að félagiS
varð til, og frú Ahna Thoroddsen,
núverandi forstöðukona félagsins,
sagði frá sögu þess og starfi um
20 ára skeið. Voru erindi þeirra
systra bæði fróðleg og uppbyggi-
leg, því þau báru þaö með sér, að
guð hefir blessað hinn undur srfiáa
visi.
Trúboðsfélag kvenna starfar að
kristniboöi, eins og nafn þess ber
með sér, og hefir árlega lagt fram
fé nokkurt til þeirrar starfsemi,
fyrst framanaf i sambandi við K.
M. A. (lCvindelige Missions Ar-
bejdere í Kjöbenhavn) til styrktar
vélþektum kvenlækni, Mariu
Hults, sem starfar að kristniboði
nyrst i Indlandi, en á síðari árum
til. íslenzka trúboðans í Kína, Ó-
lafs Ólafssonar.
Þótt kristniboðsstarfsemi hafi
verið að msetu leyti nýmæli hér á
landi og sé það enn, þá hefir trú-
boðsfélag kvenna þó alloft orðið
þess vart, að sú starfsemi á hér
nokkra vini og stuðningsmenn,
sem með f járframlögum og vin-
samlegum orSum hafa stutt starf-
semina og látið samúS í ljósi. Þökk
sé þeim öllum, jafnt konum og
körlum.
Félagið hefir starfað i kyrþey
og yfirlætislaust, sem vera ber.
ÞaS veit að hann sem bauð: Far-
ið og gjörið allar þjóöir aö læri-
sveinum, sagði einnig: Sjá eg er
með yður.
Á fyrsta fundi félagsins sátu 5
konur. Nú telur það um 50
konur. Enginn getur um það
sagt, hvað viS kann að bætast á
næsta 20 ára tímabili; en vonandi
verða íslenzkir söfnuðir hér kunn-
ugri kristniboSi heldur en þeir eru
nú yfirleitt, og þá einnig þeirrí
blessun, sem er; samfara því, aB
hlýSa boði frelsarans, er hann fól
lærisveinum sínum að skilnaði.
Afmælisfuridurinn fór prýði-
lega fram, og mun vera öllum við-
stöddum ógleymanleg fagnaðar-
stund.
Bjarni Jónsson meðhjálpari
flutti félaginu fallegt kvæði fyrir
hönd kristniboSsfélags karlmanna,
og Elín Sigurðardóttir kenslúkona
hafði ort afmælisljóð, sem lesin
voru yfr borSum. Rúmsins
vegna er þvi miður ekki hægt að
birta þaS alt, en einn þáttur þeirra
hljóðar þannig:
Verði guðs vilji:
vit gefist þjóðum
að greina rétt
milli góðs og ills.
Sannleikur sigri
sundrung og blekking.
Lof sé guSi, sem lýsir — heim.
Guðs augu lýsi
gegnum vor hjörtu,
skíni í athöfn
sem orði.
Mun þá myrkrið
úr mannheimum
hverfa sem ský
fyrir skinandi sól.
“Ljós yðvart lýsi;
lýsi öðrum mönnum,
svo góSverk ySar
glögt þeir sjái”. ,
Leyfist oss eigi
athafnaleysi —
heit orð á vörum,
en hjarta kalt. —
Margir tóku til máls á fundin-|
um, konurnar engu síður en karl-^
mennirnir. Ræður þeirra báruj
þess glögglega vott, hvers virði fé- j
lagið hefir verið og er þeim.
TrúboSsfélag kvenna heldurí
fundi sína annanhvern föstudag
kl. 5 s. d. í húsi K. F. U. M. Á þái
fundi eru hjartanlega velkomnar j
allar kristnar konur með áhuga
fyrir kristniboðsstarfi, og sem viljaj
kynnnast trúboðsfélagi kvenna, án!
þess aS það sé áskiliS aS þær gjör- j
ist félagsmeðlimir þegar i stað, þó
fegins hendi sé að sjálfsögðu tekið;
hverri systur, sem bætist í hópinn!
Rvík, 14. nóv. 1924.
Guðrún Lárusdóttir
%
-------o----
—Viski.
Fréttamolar.
úr Vopnafirði 3. nóvember 1923.
Ef eitthvað ber hér til, er tíð-
indum sætir, hefi eg lofað Hæni
að geta Iþess við hann. Og skal þá
fyrst minnast á sumarið síðastl.
Um það verður ekki annað sagt,
svo að rétt sé, en það hafi verið
til landsnytja eitt af þeim lakari,
eða svo hefir það reynst hér í
Vopnafirði. Stöðugir óþurkar frá
apríl byrjun til októberloka. Hey-
fengur því mikið í minna lagi, þótt
að spretta yrði að lokum í meðal-
lagi eða vel svo. Aldrei á sumr-
inu hægt að þurka eldsneyti svo
ver&un gæti heitið, og peningur
tók seint sumanbata vegna vor-
kuldanna, en mun þó mega telja
fé allvænt að lokum, og eflaust
þakka það þeim miklu landkostum,
sem hér eru. Að likindum — þrátt
fyrir óblíðu náttúrunnar þessi
sumur — mun þó heldur hafa létt
skuldalbyrðum manna þetta ár, er
þakka má ullarverðinu í sumar og
sömuleiðis verði á haustvörum í
haust. En bétur má ef duga skal.
Landbóndinn hefir enn við svo
raman reip að draga, að búin
svara litlum ágóða. Eg get fullyrt
að þessi árin vinna margir hús-
Ibændurnir kauplaust. Afrakstur
búanna ekki meiri en svo, að aðrar
kröfur borgi.st, bæði út og inn á
við. En það, isem á vantar að búið
beri sig, er svo sem sjálfsagt að
niður komi á bóndanum og kon-
unni, enda þótt þau vinni jafnt og
kaupdýra fólkið, eða þá töluvert
meira.
Hvað ætli ríkissjóðis-launamenn-
irnir segðu um það, ef þeir ættu að
sitja launalausir í embættum,
svona þegar hart væri í ári? Þeim
mundi þykja það þunnur þrettándi.
Þá held eg þingið tæki nú til ó-
spiltra málanna, með ríflega dýr-
tíðaruppíbót. Orðið ‘Ibóndi’’ þótti
einu sinni virðingarheiti, og er
það enn, í þess orð$ fylstu merk-
ingu, en nú á tímum virðist nafnið
ekki svara tilgangi sínum. í Vopna
firði er nýlega stofnað fóður-
byrgðafélag, í þeim tilgangi að isjá
hreppnum borgið með fóður bú-
penings, ef i nauðir rekur. Fél.
hefir pantað í þetta sinn 1000 tunn
ur af rúgmjöli og getur það nokk-
uð hjálpað, ef það er skynsamilega
notað. Til endu.rgjalds á fóðrinu,
skal hver skepnueigandi greiða 5
aura af hverri tsauðkind 50 af hest-
inum og 75 af kúnni. Altaf eru
menn að reyna að feta spor í átt-
ina þá, sem til bjargar mætti vera.
Og það er því vottur viðreisnar, að
þjóðarbúið í heildinni gerir að lík-
indum ibetur, en að bera sig þetta
ár. Þar til hefir stjórnin hjálpað
mest, og svo ’ hækkandi verð á
landsafurðum. Heilbrigði hefir
mátt heita hér almenn þetta ár.
Mænuveikin, sem svo er kölluð,
hefir verið væg, aðeins 2 dánartil-
felli hér í sveit, af hennar völdum.
Annars eru Vopnfirðingar ókvelli-
sjúkir. Það er helst hvítaveikin,
sem læðist hér um ein&gog víðar.
Hún er að verða mesta þjóðar-
meinið á landi hér. Hún gengur
venjul. í valið, þar sem hún knýr
á dyr.
“Eczema þakti handieggina
þjáningar í tólf ár“.
Mrs. Murray Hough, Wiarton, Ont., skrifar:
“Eg hafSi eczema i tólf ár, er alt af öSru hvoru brauzt út
á handleggjunum. Eg reyndi á rangurslaust fjölda metSala. Vor
eitt gerðist kvilli þessi svo magnaður, að eg fékk eigi rönd við
reist. Eg fór frá lækni til
læknis, en alt kom fyrir
ekki. Loks reyndi eg Dr.
Chase’s Ointment, og það
læknaði útbrotin á skömm-
um tíma. Nú er meira en
ár síðan og hefi eg aldrei
orðið sjúkdómsins vör.”
DR. CHASE’S OINTMENT
60c. askjan, hjá lyfsölum eöa Edinanson, Bates & Co., ttd. Toronto,
Ekki veit eg annað, en að Vopn-
firðingar séu áængðir með lækn-
inn Árna Vilhjálmsison. Hann er
ákveðinn til geðs og gerðar og
sjálfsagt þulur mikill í fræðum
sínum. Og því má við bæta um
Árna, að hann er langt hafinn yfir
allan hégómaskap, enda ber heim-
ili þeirra hjóna þess Ijósan vott.
Það er svo íhátfcprútt Og iblátt á-
fram sem best getur, og mun kon-
an vera þar samhent manninum.
Sunnudaginn 26. f. m. var þeim
hjónum haldið samsæti í Vopna-
f jarðarkaups'tað, Árna Jónsisyni
alþingismanni, og frú hans, Ragn-
heiði Jónasdóttur, sem þegar eru
að flytja alfarin til Reykjavíkur
með fjölskyldu sína. Samsæti þetta
fór hið besta fram. Menn skemtu
sér lengi nætur við ræðuhöld,
söng og dans. Veitingar nógar,
myndarlegt borðhald og kaffi eft-
ir því sem hver óskaði. Árni læknir
setti samkomuna. Svo talaði lækn-
irinn síðar viðkomandi kynibragði
heiðursgestanna frá fotíðinni.
Jakob prestur á Hófi mælti fyrir
minni heiðursgestanna. Því næst
talaði Árni Jónsson og þakkaði
ræðumönnum, sömuleiðis velvil'd
og vinarhug þátttakenda við þetta
tækifæri, og óskaði Vopnafjarð-
arsveit allrar hamingju á ókomn-
um tímum. Að lokum sagði Hlldór
alþingism. á Torfastöðum sam-
komunni upp með fáum orðum en
mjög vel völdum. Annars mæltist
öllum ræðumönnum vel, og eiga
þakkir iskyldar hjá viðstöddum.
Það er vandfylt skarð tilorðið
í Vopnafirði við burtför þessara
sæmdar hjóna, Árna Jónssonar og
Ragnih. Jónasdóttur. Þau höfðu
með aðeins 8 ára dvöl sinni hér,
unnið sér almenna hylli og al-
ment traust. Árni Jónsson er á-
gætisdrengur og mikilhæfur að
sama skapi. Hann er í fæstum
lýsingarorðum, stór sál í traust-
um og glæsilegum umlbúðum. Hið
sama mætti segja um konuna, og
er það furðu sjaldan, að hjón svarl
svo hvert til annars. Vopnfirðing-
ar munu ætíð geyma hlýjar minn-
ingar þessara heiðurshjóna, og
minnist þeirra með vinarhug.
Vopnafjarðarkaupstaður fer að
verða snauður af mönnum þeim,
sem nokkuð mega sín efnalega.
Tel, eins og stendur, þar ekki nema
2 menn, ólaf Mefchúsalemisson,
kaupfélagsstjóra og Einar Run-
ólfsson, póstafgreiðslumann. En
fleiri eru þar sæmdarmenn en
þessir fcveir áður töldu.
Fleira ekki að sinni.
Ólafur Sæmundsson.
Hænir.
4000 króna sekt hlaut skipstjór-
inn á enska botnvörpungnum Wal-
dorf, fyrir ólöglegan umbúnað
veiðarfæra á skipinu, þegar það
kom hingað. Dómurinn var kveð-
inn upp í gær.
Vísir 18. nóv.
HER FÆST BŒÐI GŒÐI 0G ÞJÓNUSTA!
i - ^
X
T
T
x
X
±
x
±
x
x
x
x
T
x
x
x
f
±
±
x
x
x
x
x
f
f
f
♦?♦
í okkar
8 Service Stöðum
No. i|Cor. Portage og Maryland
No. 2 Main St. á móti IJnion járn-
brautarstöðinni.
No. 3 McDermot og Rorie Street
á móti Grain Exchange
No, 4 Portage Ave. og Kennedy
No. y Rupert og King, bak v;ð
McLaren Hotel
No. 6 Osborne og Stradbrooke St.
No, 7 Main St. North & Stella Ave
No. 8 Portage Ave. & Strathcona
Veitið Bílnum Tœkifœri.
Byrjið nú þegar og látið oss hreinsa
gömlu olíuna og fituna úr bíl yÖar.
Loftþrýsting ókeypis
Fjórar loftlínur á hverri stöð, 150 pd
stöðug loftþrýsting.
Alemite Service
Byssur með 5000 punda þrýstingi,
gera oss kleift að hreinsa bíl yðar á
fám mínútum.
Grease Rack Service
Olíunni skift á iáum mínútum.
“Distilled” vatn ókeypis
alt afvið hendina fyrir Batteríið
X “ELECTRO GASOLINE
99
:
f
Best by Every Test
♦> itiit:
x
f
f
x
f
f
V
▼jT TaT Ta" "a" "aV "a™ T*T VAT "a" ▼<
Prairie City Oil Company
Áðal Skrifstofa: 601-6 Somerset Block,
WINNIPEG, MAN.
V V V V V V V V V V V V "V ^♦♦♦^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦'* ♦$
f
f
f
x
f
f
x
f
f
x
x
f
f
f
f
f
f
!
!
f
♦♦♦
:♦♦♦♦♦♦♦