Lögberg - 26.02.1925, Qupperneq 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 26. FBBRÚAR 1926.
BIs. 5
W dodd’s
ÍKIÖNEY
á°87 THEPffl
Dodds nýrnapillur eru besta
nýrnameðalið. Lækna og gigt 'bak-
verk, ihjartabilun, þvagteppu og
önnur veikindi, sem stafa frá nýr-
unum. — Dodd’s Kidney Pills
kosta 50c askjan eða sex öskjur
fyrir $2.50, og fást hjá öllu*m lyf-
sölum eða frá The Dodd's Medi-
cine Company, Toronto, Canada.
$50,000, rétt áður en uppboðið
hófst. Hitt tryggingarféð hefir
ekki verið lagt fram enn, átti ekki
að leggjast fram fyr en 90 dögum
—þremur mánuðum eftir að upp-
boðið fór fram, eða 16. marz n.k.
Ef að McArthur þá getur ekki eða
vili ekki leggja það fram, þá vit-
um vér að þú skilur það, doktor
sæH, að stjórnin getur með engu
móti neytt hann til þess, og verða
þá allar bæturnar, sem þjóðin fær
fyrir missi þessarar iðnaðarstofn-
unar, þessar $50,000, sem Mc-
Arthur er búinn að borga, og get-
ur hver maður með svona þolan-
legum skilningi gjört sér grein
fyrir því, hvort þjóðin muni hagn-
ast meira á því að fá iðnaðarstofn-
un setta á fót, sem kostar fleiri
miljónir að byggja, sem fram-
leiddi meir en $8,000,000 virði af
vörum á ári og gæfi þar að auki
þúsundum manna atvinnu árið um
kring, eða þessi $50,000, sem hún
heíir hald á frá McArthur?
Finst þér ekki, doktor sæll, að
timi sé kominn til þess, að hætta
að misskilja jafn auSskilin atriði
og hér er um að ræða, og snúa
huganum að einhverju öðru, sem
þarfara er?
Fréttabréf.
frá Vogum 24. febr. 1925
Hkrra ritstjóri!
Margt hefir víst iborið1 til tiö-
inda síðan eg sendi þér línu síð-
ast, en flest hefir það farið fyrir
ofan garð og neðan hjá okkur,
sem búum hér norður á hala ver-
aldar. Hér ber fátt það að sem
tiðindum sætir. Viö lifum eins
og aðrir, á meöa.n við getum; erum
ekki hlutsamir um hagi annara, en
bítum frá okkur ef á okkur er leit-
að. Vera má að það þyki ekki
kristilegur hugsunarháttur; en þá
er þess að gæta að viö erum prests-
lausir, og i öðru lagi að Lögberg
gat þess í vetur að aö við ættum
“ekki að sýna umburðarlyndi 'í trú-
málum’’. — Annars líkar mér nú
gamla reglan betur, að “dæma ekki
hart um aðra’’ þótt um trúmál sé
að ræða. En þaö kemur líklega
til af þvi, að eg veit að eg er mað-
ur syndugur, og þoli ekki harða
dóma. —
Þetta átti að verða fréttabréf en
það sló svona út >í fyrir mér í byrj-
uninni. —
Tíðarfarið hefir verið “kalt og
karlmannlegt” það sem af er vetr-
inum. Nóv. mátti kallast frost-
vægur, en síðan um desember
byrjun má kalla óslitinn harðinda-
kafla til jan. loka; frosthörkur og
stormar á víxl og stundum hvort-
tV€ggja. í janúar skifti oft um
veður tvisvar á dag, og þeir voru
fáir dagarnir sem ekki var annað-
hvort snjókoma eða rokviðri, og
flest stórviðri af suðri, og er það
fátítt. Snjófall er þó ekki orðið
meira en í meðallagi; en víöa eru
brautir ógreiðar, því stormarnir
hafa hlaöið saman stórskefli. Um
mánaðainótin síðustu skifti um
tíðarfar; siðan hafa oftast verið
stillingar, og enda óvanaleg blíö-
viðri um þenna tíma árs. Kem-
ur það vel heim við gamla íslenzka
veðurspá, því síðasti illviðrisdag-
urinn var á Kyndilmessu. En sú
var trú manna fyrrum, að því
verra veður sem væri á Kind!il-
messu, því betra yrði tíðarfarið á
útmánuöum. Á það bendir þessi
vísa:
“Þegar i heiði sólin sezt
á sjálfa Kyndilmessu,
snjóa vænta máttu mest
maður upp frá þessu”.
Nú kemur þessi veðurspá heim
við spár spekinganna hér í landi,
og er því vonandi að hún rætist.
Hcilsufar manna hefir mátt kall-
ast gott hér um slóðir í vetur; engin
umgangsveiki eða sjúkdómstilfelli
svo eg hefi frétt. Að eins einn
maður hefir dáið hér í bygðinni.
Sá hét Pétur Jónsson, háaldraður
maður fnær 90 ára). Hann var
faðir Kristjáns Péturssonar bónda
að Hayland pósthéraði Pétur
var ættaður úr Mýrasýslu, en
dvaldi lengstum á Húsavik í f>ing-
eyjarsýslu. Vestur hingað flutti
hann um síðustu aldamót. Hann
var verkmaður góður, og um-
hyggjusamur um alt það er hann
hafði með höndum. Vinsæll og
vel látinn.
Blöðin hafa áður getið um lát
Adams prests Þorgrímssonar.
Hann var að sönnu fluttur burtu
héðan, en þessi bygð hefir þó
mikils mist vjð fráfall hans. Hann
var hér prestur og búsettur nokkur
ár, og hefði að líkindum haldið á-
fram að gegna hér prestsþjónustu
þótt hann ætti heimili að Lundar,
hefði honum enst líf og heilsa.
Hann vann sér álit og traust allra
manna, ekki að eins sem prestur,
heldur sem góður drengur, fjöl-
hæfur mentamaður og góður ís-
lendingur.
Fishiveiðar hafa hepnast illa í
vetur að kalla má jafnt um alt
Manitobavatn, svo slíkt hefir ekki
þekst um mörg ár. Ekki er gott
að segja hvað því veldur þó margs
sé til getið. Tíðarfar mátti kall-
ast hagstætt í haust fyrir fiskiveið-
ar; ísa lagði á hæfilegum tíma, og
braut ekki mikið upp aftur; þó
mun það hafa gjört nokkur veiði-
spjöll á víkum þeim er fyrst lögðu.
Margir álíta að ofmikill netja-
fjöldi sé orsökin, og víst gengur
fiskurinn til þurðar árlega nú í
seinni tíð. Miklu getur það líka
valdið að Indíánar þeir er búa
norður við vatnsenda, hafa þver-
girt með netjum á þá er rennur úr
Winnipegosis í Manitobavatn, en
þaðan er fiskiganga hingað á haust-
in. Þessi árós er norður i ó-
bygðum, og koma þar sjaldan
hvítir menn, eða vita hvað þar
gjörist. Umsjónarmaður fiski-
veiða hér við vatnið, Hr. J. Líndal,
fékk njósn um það í vetur að Indí-
ánar norður þar hefðu óvanalega
mikið af fiski til sölu, og tókst ferð
á hendur norður þangað. Kom
það þá í ljós að þeir höfðu þver-
girt ána í allan vetui^ með f jölda
netja og hindrað með því alla
fiskigöngu til Manitobavatns. Tók
hann upp þau net er hann náði, en
Indíánarnir höfðu fengið njósn
um ferð hans kveldið fyrir, og
voru þvi búnir að koma undan
mestum hluta netja og fiskjar. Var
sú ferö þrekraun tnikil, langt að
Utvegun vinnufólks
Sökum sérstaks undirbúnings og aðstöðu, getum vér nú fullnægt
sanngjörnum eftirspurnum eftir
Vinnufólki til sveita frá
Þýzkalandi
Ungverjalandi
Póllandi
og öðrum löndum Mið-Evrópu.
sækja frá bygðum hvítra manna, í
vonsku tíð, og ills að vænta af Ind-
íánum, þegar þeir álíta atvinnu
sinni spilt. Enda lét nærri að
hann mætti liggja úti, þvi þeir
höfðu gjört samtök um að neita
honum um gistingu. Hr. Lindal
mun hfaa hug á að koma því til
leiðar að þess verði gætt að slíkt
komi ekki fyrir oftar. Fiski-
veiðar verða því með langminsta
móti hér í vetur. Þó bætir það
nokkuð úr að verðið hefir verið
hærra en nokkru sinni áður, en
mjög hefir það verið óstöðugt.
Byrjað var með 6 centum ,en hæst
hefir það verið 15 cent þegar
kaupmenn hafa tekið ófrosinn mál-
fisk i veiðistöðum, en svo hefir
það fallið nokkuð öðru hvoru.
Hvítfiskur hefir verið í líku verði,
en svísýnt hvort nokkuð fæst fyr-
ir frosinn birting, sem þó veiddist
allvel fyrstu vikuna. Nokkrir
hafa sent fisk sinn suður fyrir eig-
inn reikning, og hafa þeir að sögn
fengið stórum mun hærra verð
fyrir hann, en misjafnt nokkuð, og
ekki mun full reynsla fengin fyrir
þvi enn þá hvort slík viðskifti geta
hepnast i stórum stíl Má þar
búast við samkepni frá auðfélög-
um og ýmsum örðugleikum, en þol-
leysi fiskimanna og sámtakaleysi á
aðra hlið, ef eitthvað ber út af. En
En eflaust væri það bezta ráðið til
að koma fiskinum í sanngjarnt
verð, að framleiðendur kæmust sem
næst því að að selja þeim sem fisk-
inn nota.
Félagslíf og verzlun er hér frem-
ur dauft. Alt strandar á sama
skerinu, peningaleysinu. Þó
virðist nú fremur vera að rofa i
lofti í þeim sökum, en það eru ó-
glögg skýjaskil. Við erum lika
orðnir svo vartir verzlunarkrepp-
unni að við finnum minna til þess
en áður, “svo má illu venjast að
gott þyki”. —
Guðtn. Jónsson.
Sé óskað eftir brezku eða skandinavisku fólki, þá látið oss vita,
hvort þér getið ekki veitt fólki annars staðar frá viðtöku, ef
ekki fæst fólk af því þjóðerni, er þér helzt óskið.
Finnið næsta umboðsmann vom, eða s'krifið á yðar eigin máli til
DAN. M. JOHNSON
Westem Manager
Colonization and Development Department
CANADIAN NATIONAL RAILWAYS
Room 100, Union Station, Winnipeg.
Svar til J. B. Holm.
Illgirnis að uggar standa út úr
Jóni
veður elginn vondur dóni
vitleysis í forarlóni.
Eg las ritgjörð eftir J. B. Holm
í Heimskringlu 28. janúar, sem
hann nefnir roð og ugga, og get eg
ekki stilt mig um að fara um hana
nokkrum orðum. Og er það
fyrst, þar sem hann segir að allir
hér séu andlega og veraldlega dauð-
ir og sé eg ekki nein dauðamerki á
fólki hér heldur en annarstaðar í
bygðum og bæjum og sízt að Jón
sé nein undantekning í því efni, en
ihonum kansikie finst sjálfum, að
hann sé aö minsta kosti veraldlega
vel lifandi þegar hann hamast við
að offra á altari Bakkusar, líklega
“Moonshine” og enn þá lélegri
vanilla. Næst talar hann um að
það sé dýrt að deyja upp á county
reikning, en því fer nú betur að
fólk er ekki svo illa statt hér efna-
lega, að það þurfi á því að halda
þó að J. gefi það í skyn. En hvað
því viðvíkur að bændur borgi
það sé blátt áfram ósannindi, því
skatta sína grátandi, þá held eg að
Islendingum hættir ekki svo mjög
við að gráta þó þeim finnist eitt-
hvað að, en þó að einstöku af
þeim kannske hrjóti blótsyrði yfir
einhverju sem þeim líkar ekki eða
þykir ósanngjarnt, hvort sem það
er skattar eða annað, er nú ekki
nema mannlegur breiskleiki. En eg
þekki mann, sem ekki tilheyrir
Ibændiastéttinni, en sem bölvar
hroöalega yfir þvi að eiga að borga
réttmæta skuld, jafnvel þó að hann
borgaði hana eldci. Svo skrifar
hann um samkomu Halldórs frá
Höfnum og þeirra félaga og leggur
á þá lof mikið og hafa þeir sjálf-
sagt átt það skilið? En hér hafa
oft borið eins góðir gestir að garði,
sem hafa haft erindi að flytja fult
eins fróðleg og skemtileg og hefir
ekki verið mikið raupað af, en það
Ieiðinlegt aö J. skyldi ekki heyra
ræðu séra Friðriks, úr því honum
/þótti svo mikið í þá varið. Svo
fer hann að tala um bömin, að þau
gapi af undrun er þau sjái jóla-
vörumar i búðunum. En ekki
skil eg í því að J. hafi gapað minna
þegar að hann var á þeirra aldri,
þegar hann kom i kaupstaðinn, því
þá voru nú ekki rniklar byrgðir af
bamagullum á heimilunum árið
um kring eins og nú á sér stað
víða. Hálf hlægilegt er þegar
Jón er að tala um messur og
kirkjuferðir og að prestamir haldi
þrumandi ræður og langar bænir,
því eins hundheiðinn eins og Jón
er, þar sem hann hefir líkast til
aldrei komið inn fyrir kirkjudyr
síðan hann varð fullorðinn og
mundi varla leyfa sinni eigin fjöl-
skyldu að fara til kirkju þó þau
vildu, getur lítið sagt um það hvað
ræðumar eru þrumandi, eöa bæn-
imar langar og því síður að hon-
um farist að vanda um við aðra,
þó þeir sæki ekki kirkju eins og
Hvar sem þér kaup-
ið og hvenær sem þér
kaupið Magic bökun-
arduft, vitið þér, að
>að er ætíð hægt að
reiða sig á það og er
hið besta, ávalt á-
byggilegt og hreint.
BÚIÐ TIL I CANADA
MAGiC
BAKINC
POWDIR
skildi. Svo fer hann að fetta
fingur út í það að skepnum skuli
vera. slátrað fyrir jólin, en eg sé
ekkert rangt við það aö skepnum sé
slátrað ef það er vel gjört, hvorki
fyrir jól eða endrarnær, en hvaða
samúð hann hefir meö Tyrkjanum
get eg ekki vel skilið, nema það
skyldi vera það, aö Tyrkinn er á-
litinn montnastur allra fugla og
honum finnist þessvegna, að hann
sé honum eitthvað andlega skyldur.
Svo talar hann um langt bænahald
yfir borðum utn jólin. En það
held eg að J. sé saklaus af, því
vanalega er hann viti sínu fjær á
öfllum hátíðum svo hann hdfir
enga hugsun hvorki á því eöa öðm.
Svo fer hann að flagga með Passíu-
sálma Hallgrims Péturssonar. En
eg efast um aö J. hafi nokkurn-
tíma lesið svo mikið í Passíusálm-
unum, að hann viti um hvað þeir
voru ortir, því síður að hann viti
það hvort að sálmar eöa kvæði
séra Hallgríms hefðu oröið nokk-
uð lakari, þó hann hefði borðað
góða máltið á hátíöum, en dónaleg-
ar slettur til prestanna er ekkert
nýtt frá Jóni, og er eg þó viss um
að enginn þeirra hefir gjört neitt
á hluta hans, nema ef vera skyldi
að J. hafi fundist það vera móög-
un að einn þeirra varð til þess að
reyna að troða í hann höfuöatrið-
um kristindómsins þó illa gengi,
enda hefir það ekki haft sjáanleg-
an árangur, Að síöustu fer hann
að skrifa um dansinn og dróttar
því að stúlkum hér að þær séu sið-
lausar og gjörspiltar á sál og lík-
ama. En það munu vera bæði
eg og fleiri sem álita þaö, að þó
að stúlkur í þessari bygð fari á
samkomur og dansi sér til skemt-
unar, þá sé þær mörgum sinnum
siöprúðari og gæti betur sóma síns
en fjöldinn allur af stallsysítrum
þeirra annarstaðar í borgum og
bæjum í þessu landi, enda sýnist
það ekki hafa staðið þeim fyrir
þrifum þó þær hafi dansað, því
margar þær eldri eru nú heiðvirð-
ar konur, góöir kennarar og ágæt-
is hjúkrunarkonur, sem vinna víðs-
vegar á spitölum í þessu landi, fyr-
ir utan rnargar aðrar sem hafa
ýmsar stöður sem útheimtir heil-
brigða sál í óspiltum líkama og
þær yngri sýnast ekki ætla að verða
eftirbátar hinna. En hvað bún-
inginn snertir á dönsunum þá er
hann ekki líkt því eins gegnsær eins
og sauðargæran sem J. B. H.
sveipar sig i þegar hann arkar út á
ritvöll Kringlu, og það er vonandi
að Jón hætti að hlaupa í blööin með
staðlaust rugl og illkvitnislegar að-
dróttanir að sambygðingum sín-
um og nágrönnum, og ef svo væri,
þá gerði það honum meira gott en
þó hann æti stóran og feitan Tyrkja
og vita aUir sem þekja aö það er
góður matur
Mountain búi.
en það stóð hvergi í þinni vasabók.
En kaupsýslan þér kom á fastan fót,
því framsýnin var bæöi skörp og
fljót,
og varla hefi eg vitað nokkurn mann
sem viljakraftinn meiri hjá eg fann.
f mæli ríkum margt þér gefið var,
unar,
sem manndóm þínum var til sönn-
og fáa eg þekki á frumherjanna braut,
sem fram þér tóku að leysa dagsins
þraut.
Þú tryggur varst og viökvæmur í
lund,
meö víkings hjarta á hverri sóknar-
stund;
þig kappgirnin og kjarkur áfram bar,
er hvatti þig til allrar framsóknar.
Alt af varstu mjög óeigingjam,
en óþreytandi starfrækslunnar barn,
þinn öldukenda eigin sigldir sjó,
neð sama hug, er hjá þér aldrei dó.
Ltfiö þaö er leikvöllurinn manns,
en lukkan kastar teningunum hans,
í tafliö þetta alheimurinn fer,
n enginn veit hver ægishjálminn ber.
Hugur margra hafa mætti töf,
og hvila um stund viö þína dánar-
gröf;
viö þjóöbrautina er þitt heimsóttu ból
og þáðu hjá þér bæði mat og skjól.
Þér var um megn aö vinna í þetta
sinn,
þú varst að berjast lífs viö óvininn;
hann tökum náði og herti þau svo
fast,
aö hlekkurinn stóri í keöjunni þinni
brast.
Enginn hefir, enn sem komið er,
úr hans greipum náð aö bjarga sér;
hann sótti þig heim, en sára raunin
varð,
að sjá hvaö mikið komiö hefir skarö.
Nú ertu hrifinn heimi þessum frá
og hjartað góða þitt er hætt að slá;
eg inni sé aö sætið þitt er autt,
en úti finst mér ömurlegt og snautt.
0. G.
heilsuhæli á Norðurlandi á þessu
ári. Hundrað þúsund krónum er
safnað til heilsuhælisins.—Vísir.
Reýkjavik, 1,9. jan.
Gengi íslenzkrar krónu er alt af
að hækka. Sterlingspundið skráð í
gær kr. 27.30.
Þann 7. nóv. síðastl. andaðist að
heimili sonar síns, Magnúsar Thor-
arinssonar, 312 Parkhill St., Kirk-
field P.O. Man., Vigdís Thorarins-
son, 66 ára að aldri. Vigdís heit-
in var fædd i Melshúsum við Rvík.
Hún var dóttir Magnúsar Þorkels-
sonar og Vigdísar Guðmundsdótt-
ur, er lengi bjuggu að Grímsstöö-
um við Reykjavík og siðar á AuÖn-
um á Vatnsleysuströnd.
Prófessors embætti í læknisfræði
við háskólann er auglýst laust til
umsóknar og enn fremur héraös-
læknis embættið í Grímsneshéraði.
Umsóknarfrestur um hið fyrra em-
bættið er til 1. marz n.k., en um
hið síðara til 15. sama mán.—Vísir.
Rvik, 29. jan 1925.
í gærmorgun andaðist frú Ólöf
Þorsteinsdóttir, kona Benónýs
Benónýssononar, Vesturgötu 23.
)Iún var systir séra Bjarna Þor-
steinssonar á Siglufirði og þeirra
sytstkina.
Lík fanst i gær skamt frá Lofts-
bryggju, og þektist á fötum, að það
var af Gisla heitnum Jónssyni, sem
hvarf héðan 19. nóvember i haust.
—Vísir.
Áfengi fann lögreglan í eínum
togaranum, Draupnir, sem nýlega
er kominn frá Englandi; 9 kassa
af whisky og brennivíni. Þá fann
hún og einn kassa af tóbaki. — Ó-
kunnugt mun hafa verið um það í
gærkveldi, hver eða hverjir áttu
þetta.
Af veiðum komu í gær: Gulltopp-
ur með 54 tunnur lifrar, og Karls-
efni með 15000 kassa.—Mbl.
Þiðrik Eyvindsson.
Og þú ert dáinn, virkta vinur minn;
nú viö mér blasir forna samtíöin;
eftir þvi sem lengra eg fór þér fjær,
mér fanst eg standa anda þínum nær.
Þegar saman okkar leiöin lá,
eg Ijúfa minning á þeim tíma frá;
en sundur aftur svo meö okkur dró,
sem atvik réöu’ á byltinganna sjó.
í samkepninni oft þú hugöir hátt
og hataöir mest aö vinna nokkuö
smátt;
þitt hámark var að varpa hverri þraut
sem veröa kynni á þinni landnáms-
braut.
Þú vazt þér inn á viöskiftanna sviö,
þar varstu heima gegnum lífsstarfiö;
! 7 af hundraði — og öryggi — 7 af hundraði í
Sérhverjum borgara í Winnipeg veittur kostur á að gcrast
arðs-aðnjótandi félagi í
Winnipeg Electric Company
Með því að kaupa í Félaginu
T% Cumulative forgönguhluti
Sannvirði hluta cr $100 hvcr; kaupverð $98; afrakstur 7.14%
ATRIÐI í SAMBANDI VIÐ ÞETTA SAMEIGNAR-
TILBOÐ:
WPNDERLAND
Eins og sjá má af. auglýsingunni
hér i blaðiuu, þá sýnir Wonder-
land leikhúsið á fimtu,- föstu- og
laugardag í þessari viku, kvik-
myndina “The Cyclone Rider”,
eftir Lincoln J. Carter og W’illiam
Fox, er samið hafa “The Arizona
Express" og “The Eleventh Hour”
sem hlotið hafi einsdæma hylli.
Þessi mynd, “The Cyclone Rider”,
skarar þó fram úr og á engan sinn
líka, hvað fyndni og fjör snertir.
Þá verður einnig sýnd á hverju
kveldi myndin “Ruth of the
Range,” með Ruth Roland i aðal-
hlutverkinu.
Þrjá fyrstu dagana af næstu
viku sýnir leikhús þetta myndina
“The Painted Lady”, sem vakið
hefir feikna athygli og er hvort-
tveggja ií senn, bæði fræðandi og
fögur. Auk þess getur að líta
Charles Chaplin í leiknum “Shang-
haid”. Á fimtu-, föstu og laugar-
dag næstu viku verður sýnd mynd-
in “The Scaramouhe”.
Frá Islandi.
ísafirði, 23. jan. 1925.
I stórviðrinu hér í gær urðu all-
miklir skaðar á húsum og bátum.
Einn vélbátur sökk, annan rak á
land og brotnaði hann í spón. í
Hnifsdal fauk eitt hús í heilu lagi.
Ibúð var e'kki í húsinu. Þök fuku
af hjöllum og hlööum, og heyskað-
ar urðu allmiklir. Tveir vélbátar
brotnuðu í spón. Skaði í Hnifs-
dal nemur tugum þúsunda. í Álfta-
firði sukku tveir vélbátar og nokkr-
ir skaöar urðu á útihúsum. Ekki
hefir frézt um skaða annars staðar
hér vestra.
Akureyri, 22. jan.
Sunnan ofviðri i fyrrinótt með
vatnagangi. Skemdir talsverðar hér
í bænum af völdum veðursins. Ó-
frétt nærlendis vegna símabilana.
Hríðarveður í rnorgun. Enginn
sildarafli.
Þingmálafundur afgreiddi bæði
kvöldin 15 mál. Tillaga samþykt í
bannmálinu frá stórtemplurum svo
hljóðandi:
Fundurinn skorar á alþingi að
fella úr núgildiandi lögum heim-
ild lyfsala og lækna að selja mönn-
um áfenga drykki eftir lyfseðlum.
Að nema úr gildi heimild er-
lendra ræðismanna að flytja inn á-
fengi, heimild handa íslenzkum
skipum hér við land og í milli-
landaferðum, að hafa önnur vín til
neyslu handa skipshöfn og farþeg-
um, en þau sem heimiluð eru meö
Spánar undanþágunni, þó svo tak-
markað sem unt er. Að auka eft-
irlit og löggæslu og gera sektará-
kvæði fyrir 'bannilagabrot svo há
sem unt er, aö gera alvarlegar til-
raunir til þess að losa landiö und-
an áhrifum Spánverja á áfengis-
löggjöf vora sem allra fyrst og
dela þeim einum trúnaðarstörf í
því enfi, sem eru bannstefnunni
fylgjandi.
t heilsuhælismálum samþykt til-
laga. að skora á þingið að beita sér
fyrir því, að reist veröi fullkomið
X
Þessir 2,000 hlutir eru boðnir almenningi til sölu gegn um
starfsfólk félagsins—og hefst salan hinn 28. Febrúar.
Fáið umsókn yðar í hendur í dag ein-
hverjum af starfsmönnum féldgsins.
eöa setjið yðlir í samband við aðal-skrifstofuna,
410 Electric Railway Chambers
Fyrir þaegindi, öryggi og arð skuluð
þér kaupa
7% Cumulative forgönguhluti
Þegar þér þurfið að ferðast um Höf eða
með járnbrantum
Spyrjist fyrir hjá
Allar upplýsingar látnar í té og
annast um undirbúning.
Aðcins tvö þfisimd hlutir eru boðnir til kaups Winnipegborgurum
Einstaklingur getur fengiö keypta frá einum upp í fimm
hluti, en ekki yfir fimm.
Kaup á hlutum þessum tryggja yður sameign í félagi, sem vel er
statt efnalega, — félagi, er fær árlega það miklar tekjur, að
geta greitt allan starfrækslukostnað og auk þess gróöahlut-
deild af öllum forgönguhlutum. Meira en þriggja dala virði
af eignum, stendur á bak við hvers dals viröi í forgöngu-
hlutum.
Að baki innlags yðar, standa orkustöðvarnar strætisbrautirnar,
undirstöðvar allar, nýtízku gasstöð og margar aðrar verð-
miklar eignir.
Fclagið starfrœkir lýðnytjafyrirtœki í Winnipeg og undirborg-
um, — svæði, sem stööugt er að víkka út, með 283,000 íbúa.
Kröfur til aukinnar þjónustu af hálfu félagsins, fara dag-
vaxandi.
Mcnnirnir, scm starfrœkja fyrirtcckið, eru nágrannar yðar og
vinir. Til þeirra er ávalt hægt að ná, viðvikjandi upplýs-
ungum um félagið og fé því, sem þér leggiö í þaö.
Bf þér viljið fá peninga yðar aftur, þá annast félagið um endur-
sölu hluta fyrir þeirra hönd, er þá keyptu, samkvæmt þessu
nýja fyrirkomulagi.
Þér gctið keypt santkvœmt afborgunar aðferðinni, $10 út í hönd
og $10 á mánuði upp í hvern hlut (6 per cent. renta veitt af
upphæð hverri, er þér greiöið.)
Vður veitist hér tœkifœri til þess að koma peningum yðar þar
fyrir, er þeir bera mestan arö og eru æ og æfinlega full-
trygðir.
Phone A1355-6
Drumheller Kol-Vidur-Coke
Bowman, McKenzie Coai Co.Ltd.
Office og Yard: - 666 Henry Ave.
E. A. McGUINNES, T. STOCKDALE,
City Ticket Agent, Depot Ticket Agent
eða 663 Main Street. - Winnipeg