Lögberg - 12.11.1925, Blaðsíða 5

Lögberg - 12.11.1925, Blaðsíða 5
LÖGBERG FEMTUDAGINN, 12. NÓVEMBER 1925. Bta. • Dodds nýrnapillur eru besta nýrnameðalið. Lækna og gigt ‘btek- verk, ihjartabilun, þvagteppu og önnur veikindi, sem stafa frá nýr- unum. — Dodd’s Kidney Pills kosta 50c askjan eða sex öskjur fyrir $2.50, og fást hjá öllu'm 'lyf- sölum eða frá The Dodd's Medi- cine Company, Toronto, Canada. fjölvíða á ððrum lífsvæðum vorum er meginmeinið að vér semjum oss svo mjög- eftir erlendu fyrirkomu- lagi, sem getur verið banvænt að leiða inn yfir auðnalandið mikla. Bóksalastofnunin er í dag ógnun og fjandleg hætta fyrir það lífs- mark þjóðernisins, sem kemur fram í viðhaldi hins ritaða máls. Útgefendur ibóka vorra eiga og hljóta að snúa sér beint til kaup- enda, án milliliða. Persónuríki fámennisins verður hér, sem ann- arsstaðar á íslenskum lífssviðum, að koma fram með öllum þrótti og þoli hinna sérskildu hagsmuna. — Fjórir meginmarkaðir íslenskra rita eru til, sem sé heiina á ls- landi, hjá Vestur-lslendingum, I Kaupmannahöfn, og meðal bóka- vina og safna víðsvegar um heim. Með réttri aðferð væri efalaust unt að bæta mjög fyrir íslenskri íbókasðlu á öllum þessum mörkuð- um og væri hið fyrsta stig að stofna meginútsölu bókanna í Reykjavík og Winnipeg með bem um skiftum við einstaka kaupend- ur. Hér er ekki rúm til þess að fara frekar út í þá landnámsleið hins íslenska þjóðernis, sem stefn- ir að víkkun og hækkun þess, fyrir mátt málins. En öllum sönnum ls- lendingum hlýtur að vera það auðsætt hver hætta fámenni vort er fyrir sjálfstætt þjóðlíf og hver þörf er á því að taka þar í tauma, svo sem framast er unt, sérstak- lega gegn hnignun íslenskrar rit- sölu vestra .— í tíma, meðan enn er fært að bjarga. Það er föst sannfæring mín að það sé van- rækslu sjálfra vor að kenna, ef ís- lenskar bækur eru ekki keyptar og lesnar hér jafnt sem heima. Rit- dómar og söluaðferð eru meginat- riði þess.máls. Já, íslensk landnám verða að endurtakast og fremjast til fulln- aðar, svo sem vöxtur og viðgangur vors kynstóra og þrautsterka þjóð- ernis ýtrast orkar Og þá rís nú, af rústum tímans, krafan um sókn til fulls réttar vors yfir Græn- 3andi, eins og sameinað Alþingi fslands hefir gjört heimskunnugt. Og í því máli vegur það mjög á metum, sem íslendingar segja hér fyrir vestan. Enn kemur það fram þar hvert tjón það er fyrir gamla landið, ef vanrækt væri þaðan að halda uppi andlegum viðskiftum milli beggja þjóðkvíslanna. Og í sambandi, einmitt yið Grænlands málið, mun óhjákvæmi'Iega tekið til athugunar af öllum siðuðum heimi hverjar dáðir má eigna og þakka þjóð vorri um fund og bygg- íslenskunnar hér, að henni verður ekki komið á kné meðal næstu kynslóða. En að lokum hlýtur það að ráða úrslitum hvernig þjóð- kvÍBlirnar báðar vinna saman f þessu efni, eða með öðrum orðum, hvernig útbreiðslu íslenskra rita verður hagað og á hverju stigi framleiðsla þeirra mun standa á komandi tímum — beggja megin hafs. • Eitt stórverk má eg til að minn- ast á, sem hér er unnið að fyrir íslenskt þjóðerni og bókmentir — og má það alls ekki gleymast þeg- ar dæmt er um þátt Vestur-ís- lendinga í varðveizlu og vexti þjóðernis vors. Miss Thórstína S. Jackson gefur út “Sögu fslendinga í Norður-Dakota,” en þar er rakin ferill þeirra, sem ruddu braut fyr- ir stofnun sjálfstæðs þjóðarlífh íslendinga vestan hafs, og er bók þessi undir prentun. Þessi nýja Landnáma er afarmerkileg og ó- metanlega mikils virði fyrir þann grundvöll, sem með henni er lagð- ur fyrir sannþekking um persónu- SQgu íslendinga. Eins og öllum er kunnugt er vor heimsfræga ís- lenska saga bygð á þekking um menn, og ættir, umfram alt. Hinir miklu viðburðir meðal stórþjóð- anna drekkja í gleymsku öllum fjölda þegnanna. En hjá oss verð-| ur ágæti hins einstaka manns ein- kunnarorðið, takmarkið og sigur- inn í framsókn vors fámenna,' sterka þjóðarbálks, sem hinar þyngstu þrautir hafa verið lagð-| ar fyrir. Höf. hefir framkvæmt þetta mikla verk að ýmsu leiti með hlið- sjón af skýrslum og upplýsingum, sem faðir hennar lét eftir sig. Er þetta að öllu samtö’ldu slíkt þrek- virki að einstakt er í íslenskum bókmentum og hafi nokkru sinni verið ástæða til þes að styrkja ís- lenkt ritverk af löggjöf og stjórn vorri heima, þá ætti þetta merki- lega starf skilð að verða vel laun- að. Fyrir ríki vott og ættarrækt beggja íslensku þjóðkvísíanna hafa feðgini þessi unnið sér til þakklætis og sæmdar af ðllum góðum íslendingum. Yfirleitt ættu þeir, sem efa- ‘blandnir eru heima um framtið íslenskrar tungu í bygðum landa vorra ihér vestrá, að leita rækilegr- ar sannfræðsilu um þær trygðir og þol, sem komið hafa hér fram víðsvegar meðal einstakra manna, er verja vinnu, fé og tíma í ibar- áttunni fyrir varðveizlu íslenskr- ar ritmentunar. iSlíkir kraftar starfa ekki til einkis — heldur til sigurs. En hart væri það ef heimskulegt og ranglátt fyrir- komulag á íslenskum ritmarkaði væri látið óhaggað og friðað af þögn þangað til orðið væri um seinan. Landnámsleiðir vorar liggja yfir gamla troðninga. Það er hlut- verk vorrar eigin kynslóðar að ihefja nú merki vort hátt, svo að heimurinn viti hvað vér viljum — íslenskt ríki, ekki aðeins í sögu óðulum vorum, heldur einnig á þeim vefksvæðum andans, þar sem upprunamál vort göfgar hugi og vilja. Einar Benediktsson. Bruni og önnur slík tilfelli Bruni og önnur slík tilfelU Aðal hœttan af bruna er sú, að >á sklnnið er skemt eða farið af, pá geta áhrif loftsins og óhollrg gerla komist að. líkamanum. pað fyrsta, sem gera þarf til að varna blððeitrun og ígerð, er að bera á sárið Zam-Buk. pað kemur 1 veg fyrir bólgu og sársauka. Stöðvar kvalir grær nýtt skinn Zam-Buk er græðandi lyf, visindalega saman sett úr vissum græðandi efnum. Pað er ágætt við bruna- sárum og öðrum sárum. Agætt meðal við ýmsum hörundsk \illujn, hrúðlrum, saxa I höndum, kulda sár- um o. fl. Zam-Buk er á- gætis meðal. Hafið ávalt öskjur við hendina. 50c„ 3 fyrir $1.25. í ölluml lyfjabúðum og víðar ÉartVPufc Meðalið, sem ávalt á að vera við hendina. að flýta útgáfunni sem mest, og þegar svo vel árar sem nú, væri kki nema skylt og maklegt, að ríkissjóður veitti til þess^nokkurt é, að flýta útgáfunn. Væri þá ögufélaginu gerður svipaður greiði sem Fræðafélaginu á síð- asta þingi, er það fékk (góðu heilli) styrk til þess að flýta fyr- ir útgáfu jarðabókar Árna Magn- ússonar. Með því að Þjóðsögurnar verða ekki seldar öðrum en félagsmönn- um, má ganga að því vísu, að margir gangi í félagið til að eign- ast þær. Eiga nýir félagsmenn að gefa sig fram við forseta fé lagsins, Hannes Þorsteinson, þjóð skjalavörð, eða afgreiðslumann þess, Helga Jlrnason í Safnúsinu, en gjaldkeri félagsins er eins og áður Kl. Jónsson, fyrrum ráð- herra. Stjórn Sögufélagsins er í góðra manna höndum, og hefir svo ver- ið frá upphafi, enda mundu dagar þess ella löngu taldir. En svo er hag félagsins bezt borgið, að all- ir þessir menri styðji það í verki með því að efla útbreiðslu þess. Ef hver félagsmaður útvegar einn nýjan félaga fyrir næsta aðal- fund, þá verða þeir orðnir .1100 eða vel það, en færri mega þeir helzt ekki vera.—Vísir. Pcps lœknar fljútlcga leiOan hásta og and- þrengsli “ISLANDS FALK” SOKKINN? Fregn barst hingað til bæjarins í gær, að varðskipið ‘Islands Falk hefði sokkið á fimtudaginn var, undan Godthaab á Grænlandi. Brjóstþyngsli Kvef og þrálátur hósti læknast fljótt af þeim efnum, s«n þú andar að þér, með þvi að nota Peps pillur. Peps styrkja veik brjóst og eru þægi- legar. Lækna sárar lungnahimnur og hreinsa lungnapipur. Koma i veg fyr- ir andþrengsli og slæman, hósta. Að anda að sór efnum, sem eru i Peps, er betra en inntaka af meðulum, sem látin eru i magann. peps ff/t RfMtDY roi/ fífífATHf og með flýti hér því hlýt eg henni ýta dálítið frá. Ólafur G. Briem; Grund. Höfundur var heynarvottur að baktali og rógi um sig, gaf sig fram og mælti stöku þessa: Gjarnan mátt þú mér á bak menjagáttin slaðra. En stillast láttu tungutak, talaðu fátt um aðra. Magðalena Jónsdóttir. Höfundur heyrði manni hall- mælt og tók málstað hans með þesari vísu: Þótt að hvefsins hvískri lágt og kasti á þig ryki, berðu jafnan höfuð hátt haltu beinu stryki. Magðalena Jónsdóttir. Æífina teygir enginn þar ált helveginn skundar: kóngar deyja og kotungar, k^tta-grey og hundar. Eyjólfur Stefánsson. Ytri-Brekkum. Skagfirðingur 25c askjan. Inniheldur 35 Peps I silfur umbúðum. 4 árum, og að því ættu allir félag- ar að styðja af fremsta megni, því að þá mundi félagið réttast til fulls úr fjárkreppnni og geta afkastað miklu í þarfir íslenzkra bókmenta.” Bækur þær, sem félagsmenn fá á þessu ári hjá félaginu, eru þess- ar: 1. 7. hefti af Skólameistarasög- um, (registur og formáli). 2. Blanda, 2. hefti, þriðja bind- is. Er hún skemtileg að vanda og fjölíbreytt. Má meðal annars nefna ævisögu Eyvindar duggu- smiðs Jónssonar, eftir Bólu- Hjálmar, með viðauka ,eftir Han- nes Þorsteinsson; Sagnir um séra Eggert Sigfússon í Vogsós- um og ýmsar skrítlur, hvort- tveggjal eftir Jón Pálsson, aðalfé- hirðir* Landsbankans; kennir þar margra grasa, og er margt mjög hlægilegt. Margt er fleira í Blöndu, þó að þess sé ekki getið. 3. Þjóðsögur Jóns Árnasonar, 1. hefti I. bindis. Félagið hefir lengi ætlað sér að ráðast 1 útgáfu þjóð- agnanna, og mun það drjúgum efla vinsældir félagsins, að tekið r nú að prenta þær. Fyrir ýmsra hluta sakir væri ástæða til þess Flöskupósturinn úr Vestmanna- eyjum. Frá því hefir áður verið sagt í Morgunlbl., að árið 1875 hefðu Vestmannaeyingar sent “flösku- póst” í land til þess að láta vita um það, að bjargarskortur væri þar í eyjum. Mönnum, sem eigi þekkja til þess, hvernig kjör Vestmannaey* inga voru fyrir 50 árum, þykir sagan ótrúleg, að þá hafi engin önnur ráð verið þar, til þess að láta vita um vandræði eyjar- skeggja. IKunnugur maður skýrir svo frá, að mjög hafi það verið algengt í safna rímnalögum. í þetta sinn hafði hann ekki tök á að fara nema stutta ferð í þessum erind- um. — Eftir því, sem hann hefir sagt Morgbl., telur hann ómögu- legt að ná hinum einkennilegu þjóðlögum vorum, nema með því eina móti, að láta kvæðamennina kveða í grammófón, og ná lög- unum þannig laukréttum af vör- um þeirra á plðtur. — Erfitt mun það vera, og þarf bæði kunnáttu mikla, æfingu og góð áhö]d, til þess að alt fari vel, lögin geti náðst og geymst 'svo skýr og . greinileg, að hægt sé að iheyra af þá daga, að Vestmannaeyingar, pjQtunum hvern “takt og tón.” sendu flöskur í land með allskon- En mikið gkal tn mikils vinna. ar orðsendingum. Póstferðir voru þá engar til eyjanna yfir vetur- inn. Þetta var eina ráðið til þess að koma boðum til lands. Þessar flöskur voru oft undra- stuttan tíma á leiðinni, jafnvel ekki nema 8 klukkustundir upp í Landeyjasand. Sumar voru auð- vitað miklu lengur, og enn aðrar komu aldrei fram. Venja var það, að setja annað-- hvort tóbaksbita með miðanum í flöskuna, ellegar nokkra skild- inga handa þeim, sem fyndi flösk una, til að þókna honum fyrir fyrirhöfn hans við að koma boð- unum .sem flaskan flutti áleiðis þangað sem þau áttu að fara. •— Mbl. Rímnalögin. Nýlega fór Jón Leifs Snögga ferð norður í Húnavatnssýslu í þeim erindum, að kynnast og Meðan kvæðalögin lifa á vörum manna, þarf að ná þeim. Eftir- komendurnir þurfa að geta heyrt þau og lært þau hrein og óbrengl- uð. Hin núlifandi kynslóð verð ur að sjá um, að þessi fjársjóður glatist ekki.— Kunnugir menn og söngfróðir telja Jón Leifs vera þann mann, sem bezt geti int það verk af hendi að safna lögunum. Óefað fær hann styrk þann, og aðstoð, sem til þarf. Þegar hann byrjar ferðir sínar um sveitir landsins, er ekki að þvj að spyrja, að honum verður alstaðar vel tekið.—Vér óskum honum til ham- ingju með starfið, sem hann á ó- unnið fram undan.—Mbl. Áhugamál Allir munu eiga einhver áhuga- mál, misjafnlega háfleyg og mis- jafnlega hugföst eftir eðli manna og ýmsum aðstæðum. Einum er það Ibrennandi áhuga- mál, sepi öðrum er einkisvirði. og einu málefni vilja allir leggja lið sitt óskift úrdráttarlaust. Eins ^g mennirnir eru ólíkir í útliti og eðli sínu, eru áhugamál þeirra óskyld, og takmörkin fjar- liggjandi hvert öðru. Einn hugs- ar mest um þetta, en annar hitt, þótt llfskjör þeirra sé lík og að- staðan til afkomu mjög svipuð. Flestum mun vera meðfætt að hafa meiri áhuga fyrir einu en öðru og fer að oft af litlu leyti eða jafnvel engu, eftir þeirri aðstöðu sem lífskjörin skapa þeim til að koma áhugamálum sínum áfram og láta þau verða að veruleika. öllum er í raun og veru nauð- synlegt að eiga einhver áhugamál til að foerjast fyrir, einhverja hug- sjón til að reyna að gera að veru- leika, eitthvað hugðarmáJ, sem tómstundirnar eru helgaðar, — eitthvað takmark til að keppa að. Þvl ákveðnari og hugfastari sem áhugamálin eru, því fegurri sem hugsjónirnar eru, því göfugri sem hugðarmálin eru og því hærra se takmarkið er sett og meiri orku foeitt til að ná því — þeim mun betra. Þótt mikill áhugi og einbeiting viljans geti áorkað mjög miklu, þá verður einstaklingsorkan samt að litlu gagni ef önnur öfl leggja henni ekkert lið. Því •— “hvað má höndin ein og ein” til mikilla framkvæmda? Nokkru getur hún alt af áorkað en lítið verkar það oftast nema “allir leggi saman. má flytja fjöllin. — Allur félagsskapur er uppphaf- lega stofnaður vegna samvinnu- þarfar mannanna. Annaðhvort til verndunar eigin hag, eða til að koma sameiginlegum áhugamálum áleiðis að ákveðnu takmarki. Sjaldan er komist alla leið, en góður félagsskapur getur miklu á- orkað til göfgi einstaklings og framgangi góðs málefnis. Takmörkin eru einskonar vitar sem vísa á leið til fyrirheitinna landa þar sem ( einstaklingurinn sér i hyllingum áhugamál sín og heitustu óskir rætast. Göfug áhugamál og fjarlæg tak- mörk eru bestu aflgjafar mann- dóms og dáðaverka. Allir ættu því að vera trúir hugsjónum sínum og áhugamálum og gefast ekki upp á leiðinni að langþráðu takmarki þótt ýmsar illfærur valdi erfið- leikum. Dagbl. BÖRN TÍZKU GUÐSINS. Barnið er: — hundur, heimilið er: — “foíll,” hugsunin: — skemtun, vinir: — götuskríll, Guð þeirra: — maginn, musterið er: — krá, manndáð — lamtoið — tízkunnar fórnarstalli á. Pétur Sigurðsson. Hvers vegna lesum vér? Þannig spyr Arthur Brisfoane, Það munu allir vita, að það sem svarar spurningunni síðan á LAUSAVÍSUR. Við stúlku fáklædda; Þessi skyrta foannar foirtu foaugþöll virta skína á — einum er illfært eð ókleift, er mörgum vel fært; það er stað- reynd, sem sannast á öllun^svif- um, og því betur^sem meiri kraft) þarf að leggja fram að ákveðnu verki. Samstilling og samvinna eru þessa leið: Vér lesum fyrst og fremst, til að fá sjálfa oss til að hugsa. Góð- ur lestur er hið sama fyrir heil- ann, eins og góð fæða er fyrir vöðvana, taugarnar og folóðið. Maðurinn er það, sem hann hugs- máttugustu öflin til allra fram- fr- Og hvað hann hugsar, er und kvæmda. — Með samstillingu má gera kraftaverk og með samvinnu ísland úti og inni. i Sænsk-íslenzkt félag hefir ný-l lega verið stofnað á Siglufirði og er tilgangur þess aðallega að beita sér fyrir hagsmuna- og á- hugamálum Svía hér á landi og treysta vináttu og viðskiftabðnd við fslendinga. Starfandi með- limir geta Svíar einir orðið. íng Vinlands. Aldrei hafa venð sti5rnina skipa Arvid Didriksen, M.lpn u, /\Mnnlr, u 4-, 1 1, nnn n ^ lnin n avm * _ ríkari orsakir til þess að láta sam- Ihug og samtök ráða meðal þjóðar vorrar allrar, beggjamegin hafs. Og með þeirri öldu hlýtur að rísa öflugri og tryggari eining um verndun vors fræga, fagra máls, hvar í heimi sem íslendingar hugsa, tala eða rita. Menn tala og skrifa einatt ýmis- legt, bæði hér og foeima, í þá átt, að íslensk ritmenning geti ekki til langframa staðist áhrif um- hverfisins vestra. Það er og sann- arlega víst, að hægra er að halda ræður og semja ritgerðir um varð- veieilu tungunnar, heldur en að lifa og hugsa með gamla málinu innan um allan þann urmul, af annarlegu, sterku þjóðerni. En að því er >eg get foest séð, af því sem eg hefi kynst og átt kost á að at- huga, standa svo margir öflugir og gnæfandi verðir um verndun Gautaborg, formaður; Holg. Fre- udin, Gevlee, ritari, og Ragnar Gabrielsen, Gautaborg, féhirðir. Aðsetur félagsstjórnarinnar er í Gautaborg. Eitt af því sem félag- ið ætlar að foeita sér fyrir er að fá sænska herskipið “Fylgia” hingað upp næsta sumar. Arctic Félagið Hefir Allar Mögulegar Tegundir Eldsneytis Foothills - Drumheller - Souris I | Koppers Goke - American Hard | Pocahontas - Black Diamond Tamarack - Pine Birch - Pine | Reynið Arctic eldiviðar af-1 | greiðsluna nú þegar. Yðut mun | falla hún í geð | THE ARCTIC ICE and FUEL] CO., LTD. 201 Lindsay Bldg. Sími: A-232l| Árni Daníelsson og fjölskylda hans fór með “íslandi” til Norð- uilandsins í gærkveldi, — segir Mfol. 27. ág. Hafði Mfol. tal af Árna áður en hann fór og spurði hann af ferðalaginu. Þau voru þrjú fullorðin í foifreiðinni, Árni, kona hans Heiðibjörg og barn- fóstra, og þrjú foörn þeirra, hið elzta 4 ára, en foið yngsta er nú 5 mánaða gamalt. Þau voru 4 vikur milli hafa, en af þeim 28 dögum voru þau 5 daga um kyrt, svo í Yellowstonepark.” Annars segir Árni, að hæglega sé hægt að fara þessa leið í foifreið á hálfum mánuði. — Þau höfðu tjald með sér og matreiðsluáhöld, matreiddu handa sér kvöld og morgna, og gistu í* tjaldinu allar nætur. Bækur Sögufélagsins 1925. Sögufélagið hefir aldrei auðugt verið, og dýrtíðarárin urðu því erfið, með því að allur kostnaður við prentun foóka varð miklu meiri en áður hafði verið, en tekjur fé- lagsins uxu ekki að sama skapi. Auðsætt er af ársskýrslu fé- lagins, að hagur þess er að vænk- ast. Því hafa foæzt 95 nýir félag- ar síðasta árið. “Hafa aldrei,”— segir í skýrslunni, — “nándar nærri jafnmargir gengið í félag- ið á einu ári, síðan það var stofn- að. Þykir einnig rétt að geta þess, að einn áhugasamur félags- maður foér í bænum ('Hafliði Helgason vélsetjari) hefir safnað 25 af þessum 95 nýju félögum, og er það rösklega gert, Eru félags- menn nú um 580, en þyrftu að verða 1000 eða fleiri á næstu 3— Ábyggileg Ánægja Fylgir Hverju Fati er keypt er í Campbells Big Men’s Shop Þessi búð hefir gert það að reglu, að gera viðskiftavini sína ánægða og það hefir heldur ekki brugðist. Reynið oss. NÆRFATNAÐUR Vér seljum þykk, ullarfóðruð nærföt, fyrir $1.00 og $1.35 flíkina. .— Com- binations $2.00 og $2.35. YFIRFRAKKKAR Loðfóðraðir Yfirfrakkar af allra nýj- ust gerð, með þrfsettu belti— Vér get- um í fylsta mæli mælt með þessum frökkum. Verð $25.00. MACKINAWS FyrirtaCs alullar Mackinaws, á að eins $8.95. — Ekta alullar, leðurfóðraðar MACKINAWS, double Yoked fyrir $16.50. Hlýrri flík er ekki unt að fá, hvað sem í boði væri. HÚFUR Fyrirtaks Vetrarhúfur, með borða, sem fletta má niður, svo Jack Frost kemst hvergi að. Verð $1.95, $2.45 og $2.95. Úrval vort af karlmannahúfum á eng- an sinn líka Eru allar húfurnar bún- ar til í beztu höfuðfata verksmiðjum, sem þekkjast í Canada. Karlmanna afar þykkir frakkar, leður- fóðraðir að þrem-fjórðu, afar hlýir, og með loðskinnskraga, $20.00. ALFATNAÐIR KARLA Vér höfum eitt hið mesta úrval af karl- manna fatnaði, sem þekkist í borginni. Verðið er frá $14.75 til $30.00. FYRIR MENN, SEM VINNA VIÐ SKÓGARHÖGG Mackinaws skyrtur karla, hrosshúðar og Buckskinns utanyfir Vetlingar, framúrskarandi hlýir. ir því komið, hvað hann les og heyrir og hvaða áhrif það foefir á huga hans. Vér lesum til að hugsa, fyrst og fremst. Vér lesum til að læra og styrkja hugsunina. Vér lesum tiil að afla oss upplýsinga. Vér les- um einnig til að afla oss hug- mynda, sem vér annars gætum ekki fengið. Lesturinn er sérstaklega mikils virði vegna þess, að hann kemur þér til að Ihugsa.1—Það sem mestu veldyr, er í raun og veru það, sem fram fer i þínum eigin huga. Peabody’s Overalls Campbell Headlight Overalls 534 Main St., horni James St., Winnipeg’s stœrsta Fatabúð Álvegóviðjafnanlegur drykkur Sökum þess hve efni og útbúnaður er fuilkominn. r/7Trrm Kievel Brewinq Co. Limited St. Boniface Phonea: N 1888 N 1178

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.