Lögberg - 14.01.1926, Blaðsíða 1

p II O V I JN C P
1 THPATR1T JLi
THEATRE
ÞESSA VIKU
ti'
HOOT GIBSON í
THE CALGARY STAMPEDE
Myndin tekin þegar The Calgary
Stampede fór fram í Calgary, Alta,
tf
01} bf TQ.
p R O V I N C F
* THEATRE 1J
NÆSTU V 1 K U
RIN-TIN-TIN undra hundurinn í
“Tracked in the Snow Country”
áreiÖanlega bezta myndin af hundi
sem sýnd hefir veriÖ.
39 ARGANGUR
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 14. JANÚAR 1926
I!
NÚMER 2
Canada.
Nú hefir veri'S loki.5 viÖ aö
byggja hið nýja þinghús i Ottawa,
í staÖ þess, sem brann xoió. Hef-
ir það kostaÖ'$12,000,000, og þyk-
ir ein hin fegursta bygging í gotn-
eskum stíl. í þessti nýja þinghúsi
situr nú sarnbandsþing. sem mætti
í vikunni sem leiö, eöa 7. þ.m.
Þeir eru líklega fáir, sem gera
sér grein fyrir þvi, hvað það kostar
að svara spurningum þeirra, sem
alt af eru að hringja. á símastóðv-
arnar og spyrja hvað klukkan sé.
Eftir því sem formaður símakerfis
Manitobafylkis, Mr. Lowry, skýrir
frá, kostar þetta $90,00 á dag eða
$33,000 á ári, og fer alt af vaxandi.
f Winnipeg eru símastöðvarnar
kallaðar átján þúsund sinnum á
dag til að spyrja hvað sé framorðið.
og telst svo til að það kosti cent
í hvert skifti. Mest kveður að þessu
kk 8—9 á morgana og eru það
mest skólabörn, sem þá spyrja um
tímann. Þau eru þá að búa sig á
skólann og vilja auðvitað ekki
verða of sein. Samt ganga þessar
spurningar allan daginn og á nótt-
unni lika. Er nú alvarlega verið að
hugsa unx, að hætta alveg að^svara
þessum spurningum, vegna þess, að
það kostar of mikið; en ekki er það
fullráðið enn. Ef til vill kemur það
sér illa fyrir marga, ef þeir verða
nú að hætta að nota símann fyrir
klukku, en það sparar símakerfinu
töluverða peninga. __
* * *
The 3 . Eaton ætlar að auka heil-
mikið við byggingar sínar í )V’nn'"
peg á þessu ári. Það hefir keypt ,!óð
a Robert St! og Alexander Ave. og
lætur þar byggja prentsmiðju stóra ;
en prentun féíagsins er nú gerð i
hinni stóru byggingu félagsins á
Hargrave St. og Graham Ave. Eru
til þess notaðar tvær hæðir bygg-
ingarinnar. Félagið ætlar einnig að
bseta einni hæð ofan á þessa bygg-
ingu, svo þegax prentsmiðjan er
flutt í nýju bygginguna, þá hefir
félagið þarna þrjár 'næðir í stórri
'fygífingu fram yfir það, sem verið
hefir, fyrir vanalegar verslunar-
vörur. Félagið segir að verslun sín
hafi aukist svo mikið árið sem leið,
að það sé nauðsynlegt að auka hús-
rúmið að miklum mur,.
* * •
Hon. W. R. Ross, senator frá
Cape Breton, Nova ScoLia hefir
verið kosinn leiðtogi íhaldsmanna
í efri málstofu sambandsþingsins i
staðinn fyrir Sir James Lougheed,
sem dó fyrir nokkru síðan.
* * *
Því hefir verið haldið fram að
Vancouver, B. C. sé nú orðin þriðja
stærsta borg í Canada og þar með
komin fram fyrir Winnioeg hvað
fólksfjölda snertir. Þetta er þó ekki
rétt eftir þvi sem næ§t verður kom-
ist, því Vancouver hefir ekki nema
230,000 íbúa en Winnipeg 250,000.
Winnipeg er því þriðja stærsta borg
í landinu. Aðeins Mont;eal og Tor
onto eru stærri.
* * *
Bólusótt hefir orðið að bana
tveim mönnum í Atikoka sem er
smáþorp skamt vestur frá Fort
William, Ont. Eru ntargir fléiri
veikir i þorpi þessu, en menn vona
að hægt verði að koma í veg fyrir
að veikin breiðist út baðan
Bandaríkin.
Efri málstofa þjóðþitigsins i
Washington, hefir afgreitt frum-
varp senators Binghams er frám á
það fer, að stofnað skuli nýtt að-
stoðar verslunarráðgjafaembætti.
Senator Clauóe A. Swanson frá
Virgina, ber fram tillögu til þings'-
ölyktunar, er krefst þess að Banda-
rikin geríst tafarlaust meðlimir í
alþjóðadómstólnum — - World
Court, með fyrirvara þeirra Tiard-
Ings og Coolidge. Senator William
E- Borah frá Idaho er mótfallinn
tiHögu þessari enn sem fyr og vill
ekki ag Bandaríkjastjórn stigi nokk
þrt það spor, er flækt geti þjóðina
ínn í deilumál annara rikja.
Neð
þann er nýlega var sekur fun li .n
í herrétti, sem aðal-umjón?rmatin
loftflotans og að hegna jafnframt
ýmsum þeim, er sæti áttu í herrétt-
inum, og valdir voru að sektardómi
Col. Mitchells.
* * *
Senator Bruce frá Maryland, ber
fram breytingartillögu við v'rn-
■bannslöggjöf Bandaríkjanna, þess
efnis, ag hverju ríki skuli í sjálfs-
vald sett.hvort hafa vilji vinbann
eða eigi.
* * *
Nicholas Murry Butler, rektor
Columbia háskólans, fullyrðir að
almenningsálitið í Bandaríkjunum
sé að verða næsta fráhverft vín-
bannslögunum.
* * *
Látinn er nýlega að Monroe í
Nevv York ríki, Rev. Thomas J.
Campbell, hátt á áttræðis aldri, all-
merkur rithöfundur. Kunnastur er
hann af bókum sínum “Pioneer
Priests of North America” og
“Pioneér Laymen of North Amer-
ica”. Einnig liggja eftir hann 5
bindi sagnfræðilegs efnis. Um eitt
skeið var hann ritstjóri kaþólska
vikublaðsins “America.”
* * *
William Henry McAlister, sem
eitt sinn var ritstjóri blaðsins Tor-
onto World, dó 5. þ. nx. á héim-
ili sonar síns í Patchogu N. Y.
Hann var talinn merkur blaðamað-
ur og hafði stofnsett ýms blöð í
Bandaríkjunum.
*• * *
Dr. Fitzpatrick spítalalæknir í
Chicago, segir að fjöldi fólks deyi
af því það kunni ekki að lifa. Það
éti yfir sig, vinni sér um megn og
misbjóði kröftum sínum á ýmsan
hátt, bæði til líkama og sálar. Yfir
600,000 manns í landinu sé meira
og minna bilað andlega.
* * *
Coolidge forseti hefir útnefnt
Ogden Haggerty Hammond, sem
sendiherra Bandaríkjanna á Spání
í staðinn fyrir Alexander H. Moore
sem hefir sagt af sér.
Franskir og amerískir sagnfræð-
ingar hafa fundið konnngsgröf
eina í eyðimörkinni Sahara, sen,
er mörg þúsund ára gömul. í gröf
þessari furídu þeir óskemt lík drytn-
ingar einnar og ósköpin öll af dýr-
mætum hlutum úr gulli og öðrum
málmum. Var það nóg til að fylla 46
stóra kassa. Væntanlega. verða
fornleifar þessar fluttar til París.
Islenzkur iæknir.

r> málstofan hefir afgreitt
:stT)rnnrfrumvarp það, er fram á
l’a or. að skattar skuli lækkaðir
jim. '^25.o°o,ooo. Með frumvarpi
þessn Kreiciciu yp þjngrnenn af_
kvæði en 35 a ^óti.
* *
_ Jjorseitl- "''''S'þingsins í Texas, Lec,
Sattenv hefir þverneitað aií S
kveðja samap a4aþing, til aÚ
rannsaka srí<VnHrathafnir. ríkis-l
styrunnar Mina4 ^ Ferguson
^Neðn rnálstofp þi*gmagur Blan/
ton fra IVxas, bej fram þing^iykT
unartillogu, er slorar á stjórnin.a
a« utnefna Col. Villiam vMitehc!ti
Bretland.
Það er alt af nukið umta! um
það á Englandi að Edvvard erfða-
prins sé nú ekki langt ivá því að
gifta sig. Sjá Englendingar alls-
konar líkur fyrir þessari imyndun.
Meðal annars það, að nú sæki
prinsinn miklu síður dansa og leik-
hús, beldur en áður, en gefi sig
meira að veiðum og karímannleg-
um íþróttum. Það lít’ur út fyrir að
Englendjngar séu mjög ' ánægðir
með þá tilhugsun að fá Astrid
prinsessuna svensku, fyrir drotn-
ingarefni og getur *el verið að sú
sé ein ástæðan fyrir fregn þessari.
* y * *
Verksmiðja ein i Manchester á
Englandi auglýsti fyrir skömmu
síðan að hún vildi taka sex menn í
vinnu til viðbótar við þá er fyrir
voru. Þeir urðtx 3,poo, sem þarna
komu til að reyna að fá þessa vinnu
og þegar þeir urðu allir frá að
hverfa svo búið, nema að eins sex,
urðtj hinir óánægðir og lentu i á-
flogum og gauragangi, svo lögregl-
an þurfti að skakka leikinn.
Hvaðanœfa.
Stjórnarformaður Búlgariu, Zan-
coff. hefir sagt af sér em'bætti, sök-
um ágreinings1 við Boris konung.
Alexander Zancoff tók við stjórn-
artaumum árið 1923, eftir að Stam-
bulisky þáverandi yfirráðgjafa og
leiðtoga bæncaflokksins, var stevpt
af stóli. Liktjr eru taldar til'að
Liaptoff, fyrrum fjármálaráðgjafi
takist á hendur myndun nýs ráðu-
nevtis.
■* * *
Sl;jórnarbylting er nýlega um
garð gengin á Grikklandi. Hefir
Gen. Pangalos tekið sér alræðis-
mannsýald í hendur, líkt og de
Riveráí á Spáni og Mussolini á
ftalíu'. Hinn nýi alræðismaður hef-
ir lýsít yfir þvi, að sitt fyrsta við-
'angáefni skuli vera það, að auka
svo herinn, að Grikkland verði
innán fárra mánaða hvað heibún-
aðí viðvíkur, langöflugast?. ríkið á
Bzlkanskaganum.
* * *
/
Mþjóðabandalagið, hefir boðið
Rússum að taka þátt i störfum sin-
1 ;n >annig að senda tvo menr. á
'ríng bandalagsins ti! að ræða um
fjávmál ríkjanna og reyna að finna
v^g til að koim þeim í bHri horf,
<m verið hefir. Er talið sjálfsagt að
Rússar muni þiggja þetta og þykir
liklegt að þetta rnúni leiða til þcss
að þeir gangi i bandalagið áður en
ungt líður, eins og aðrar þjóðir.
Islenzka kvikmyndin.
Eg dirfist, i ^fáum orðum, að
segja álit mitt a þessari íslensku
kvikmynd. Ekki með illan hug til
neins, heldur miklu fremur þakk-
læti fyrir ánægjuna, sem eg hafði
af því, að horfai á hana. En út af
skýringu þess manns, sem talaði
fyrir henni, þá hún var sýnd hér,
um tilætlað hlutverk hennar, datt
mér ýmislegt i hu£ og’ fanst sann-
ast að segja, að hún ekki vera svo
úr garði gerð, að þeim tilgangi yrði
með henni náð.
Hann hélt því fram, að mestur
hluti hins enska fólks í þessu
landi og fyrir sunnan linuna vissi
svo litið um ísland og íslendínga,
að það hugði þá vera Eskimóa eða
skrælingja. Þessi skoðun er mjög
gömul og tæplega skyldi halda henni
mjög á lofti. Ekki mun vera hægt
að neita því, að til sé það fólk hér,
sem svo er fáfrótt, og ef það er svo
fáfrótt um tsland og íslendinga, má
reiða sig á að það er einnig fá-
frótt í öðrum efnum og mun vera
fólk, sem engu skiftir, hvort heldur
það veit mikið eða lítið.
Eg minnist aðallega á þetta sök-
um þess, að fullyrt var að þessi
mynd væri tilorðin með hví augna-
miðþ að útibyggja þessan fáfræði
innlends fólks hér. Og sökum þess
hve fullkomin hún væri, þá enginn
vafi á því, að þau áhrif myndi hún
hafa, ef að nógu víða væri með
hana ferðast. Þetta atriði finst
mér að ætti vel við að athuga áður
heldúr en að lengra er með hana
farið.
Eg sakna svo undur mxfrgs að
heiman, lr,em ekki er sjáanlegt á
þessari mynd, og, sem eftir mínum
skilningi — sem nú á dögum er ekki
mjög hátt settur — er einmitt það
efni, sem þar ætti að sjást. ef ábrif
hennar eiga að verða þau, sem
greint var frá. Eg skal 'benda á
nokkuð af því, sem mér virðist að
sjálfsagt hefði verið, að þessi mynd
hefði meðferðis, ef hún yrði sýnd
innlendu fólki i því skyni, að menta
það um Island og hina íslensktt þjóð.
Skal eg minnast á sumt af því, sem
mér kom til hugar.
Fyrst og fremst myndir af hin-
um gáfuðu og stór-höfðinglegu
andansmönnum heima, því það
sýnir ef til vill, betur en nokkuð
annað menningu einnar þjóðar, hve
mörg snillimenni hún á meðal þegna
sinna. Og Íslatíd er auðugt í þeim
efnum, líklega eftir fólksmergð,
auðugra af andans auði, en tjokkur
önnur þjóð. Hraustleg og mannvæ.i-
leg börn, annað hvort að leikjum
eða á annan hátt eitthvað starfandi.
Innanbúss-prýði, sem þar er svo
víða til og ætíð ber góðan vott um
andlegt líf fólksins í landinu. Sömu
leiðis föigur íbúðarhús, sem einnig
eru mörg til þar heima. Verslunar-
hús og vaming í gluggum þeirra.
Skipastól Eimskipafélagsins og
hina stóm fiskiútgerð, trollara, sem
Isl. eiga nú svo mikið af. Bræðslu-
hús, tóvinnuverkstæftin norðan-
lands og aðrar verklegar stofnanir.
Myndasöfn og myndastyttur. Vegi
og bifreiðar á ferð um þá. Fjár-
breiður á dölum, æðarvörp og, sela-
látur, ef nokkur eru til nú órðið.
Laxveiðar og íegsýiatekju og >svo
margt og margt fleira. Það sem
úr myndinni ætti fella er, meðal
annars ýmsar smá-sprænur og grjót
urðir. Ilina gömlu torfbæi, nema
þá til samanburðar við hin mörgu
timburhús og steinhús, sem nú tíðk-
ast í sveitum landsins, en ekki sjást
á myndinni. í stað hinna köldu
grjót-mynda, fagrar og iðgrænar
sveitir með skínandi hafið til út-
sýnis. Þarf ekki að minna á þær;
þó geta megi um: Skagafjörð, með
allri sinni einkennilegu dýrð, Drang
ey, Tindastóli, Þórðarhöfða og
Skagaströndiiina og alla flatneskj-
una, sem hin fögru Héraðsvötn
liðxjst eftir. Eyjafjörð með, ef til
yill hinu fegursta útsýni, sem til er
á landinu. Að; sigla út Eyjafjörð í
blíðviðri og hafa blasandi á móti
sér: Laufássveitina, Hjaltevrina,
Hríseyna ólafsfjarðarmúla. Látur
og þar utar bjart og blikandi hafið
með sólarljósið flöktandi um flöt
þess undir aftureldinguna. Fegurð
sem engum gleymist. Og ekki ætti
að gleymast hið stærsta náttúru-
undur landsins Geysir og vellirnir
i kring með óteljandi laugum og
hverum. Einnig væri prýðilegt að
sýna Heklu.
Annars held eg að fegurð ís-
lands sé ekki mest á öræfum þess,
heldur einmitt við strendur þess og
hin bygðu blómlegu hérufi.
En myndin er ckki til þess afi
sýna einkenni landsins, nema þá að
LANGSPILIÐ.
Dr. Paul Vídalin fGuðmunds-
sonj Jameson er fæddur í Spanisii
Fork Utah. í Bandaríkjunum 21.
maí 1898, sonur Guðmundar Eyj-
ólfssonar, Guðmundssonar frá
Eyjabakka á Vatnsnesi í Húna-
vatnssýslu á íslandi og Ingibjarg-
ar Margrétar Jónatansdóttur,
Davidsonar frá Hvarfi í Viðidal.
Dr. Jameson ólst upp hjá foreldr-
um sínum í Spanish Fork og nau1;
þar alþýðuskól’a mentunar sinnar
og að henni lokinni á gagnfræða-
skóla fhigh schoolj þar í Sponish
Fork og svo háskóla rikisin-., sem
hann útskrifaðist frá með ágætic
einkunn.
Að háskólanámi afloknu tók Dr.
Jameson að lesa keknisfræði og
lauk því námi siðastliðið vor við
læknaskólann i Chicago, einnig með
ágætis einkunn. Undir eins og Dr.
Jameson hafði lokið námi sinu við
skólann, bauðst honum staða við
spítala í Salt I^ake City, þar senx
aö hann nú er.
Á námárum sínum gat Dr. Jame-
son sér hinn besta orðstýr, bæði sem
nánxsmaður og áhugasamur félags-
maður og hélt þvi lengst af virð-
ingarstöðu á meðal skólabræðra
sinna og systra og félagi var hann
og er i tveímur félögum í sambardi
við mentastofnanir þær, er bann
hefir stu'idað nám við Phi Cbi
læknafélagið og P* Kappa Epsilon
honorary national scholastic fél.
Eftir þeim upjplýsingum um þenn-
an landa vorn sem vér höfum feng-
ið. er óhætt að segja að hann- sc
bráðefnilegur maður og að fram
tíðin lofi miklu um hann.
gert. En hún er i þeim tilgangi bú-
in til, að sýna þjóðina og sanna fá-
fræðingum að Islendingar líti út og
lifi, sem mentuð þjóð og þvi tak-
marki nær ekki þessi mynd að minu
áliti, sem eg vel kantíbst við, að
geti verið skakt.
Ætti eg að láta i ljós hugmynd
mína um tilbúning myndar tekinnar
í þvi skyni, sem þessi mynd var
tekin, þá væri hún þessi: Sijórn
íslands ætti að leggja til Té til gerð-
ar hennar og ráða innihaldi hennar.
Til töku myndar þeirrar ættu að
vera ráðnir þaulvanir tökumenn og
að myndinni tekinni, ættu að yfir-
vega hana og fella úr það, sem mið-
ur færi svo þar sæist ekkert í þjóð-
lífi íslendinga, sem bæri vott um
annað, heldur en það, sem þeir eru:
mentuð þjóð, með lifnaðarhætti
ekkert síðri en stærstu sg fremstu
þjóðir heimsins. Mynd, svo úr garði
gerð, væri
í algeymi veit eg eitt auðnanna veldi,
sem á minnar sálar trega og fagnað.
Það signist af fjarlægra sólna eldi, •
þá syngja englar. En lífið er þagnað.
Svo vítt nær það ríki, sem örvar míns anda,
frá árloga hæðum, til myrkvaðra sanda.
Þar tindra min ljós. Þar dvín tímanna þoka
við tvísöngva brimniðs og glitrandi strauma.
— Þar man eg tvö hjörtu. Þau lifðu til loka
á leiksvæði minna björtustu drauma.
Þar fyrst nam eg yndi af stefjum og stökum.
Ó, stjörnutöfrar á skammdegis vökum!
í borg þeirra minninga er hrunið hreysi,
þar hugir og þel yfip æfitrygð bjóu.
Hvað hirði’ eg þó veröldin hofgarða reisi,
ef hógværð brjóstsins og göfgi dóu?
Þar fanst ekki metnaður, mentun né seimur;
en, musteri lífstrúar þó handa tveimur.
— Eitt haustkvöld eg man, er farandi flokkar
fyltu minn heim með söngvum og kvaki.
í torfkofa smáum við túnfótinn okkar
skein týra ein. Þar var dátt undir þaki.
— Karl hafði dvalið í kaupstað þann daginn.
Þá kvað hann æ fyrst—og svo hóf hann slaginn.
Hann tók mig á kné. Hann var kendur og bliður,
kóngur i hásæti ánægju og friðar.
Hans sjónarhringur var himin víður,
]:ó húmaði jörð leið hans1 sól ei til viðar.
Ög nú skyldi ljóma um litla gluggann
og langflæma burtu næturskuggann.
Eg skildi hans draumlíf—sem grætir og göfgar,
]>ar gleynxskunnar djúp verður hafsjór af minni.
Þar heilsast og kynna sig ýtrustu öfgar.
Sá ölvaði vex — en jörð verður minni.
Eins syrtir um daga þótt sijónhæðir skini.
Syndarans himinn er skálin af víni.
Hann kvað : Okkar Ijóð voru ljós gegnum myrkur.
Þau lifðu þótt greppar hyrfu í vali;
eins og i skógunum streymir styrkur
um stofna, þótt blöðin og greinarnar kali.
Það orð sem var borið með háttsins hlekki
Það hefur æ líf — þvi það gleymist ekki.”
“En strengir tveir kveða á langaleiki,
líðandi timinn með óbreyttum rómi,
og mannsandans lifandi ljóð, á reiki,
sem leitar að eilífð, i stundlegum hljómi.
í öðrum býr lífið, sem gang sinn gengur.
Hiim grætur og hlær. Það er sálnanna strengur."
"Handan það var þó við hólmans strendur,
sem hjáleiguskáldið þitt lífið dreymdi —
um fágaðan óð og æfðar hendur,
sem okaða landið vort þegjandi geymdi.
Heima eg ólst, fjarri heimsins snilli.
Höfin og aldirnar skildu á milli”-----

— Hann nam af sér sjálfum og laut sínum lögum.
í ljóðheimi minum,-þar var hann sjóli.
Hann knúði sinn streng updir sterkum brögum.
Stórskorna fjallauðnin, hún var hans skóli.
Hans villirödd brautst til valda i hæðúm;
en vék sér hjá söngvanna sköruðu glæðum.
'I
Eg átthagann sá eftir áratugi
á ungu sumri og bláheiðum degi.
Þá voru hreiðranna feður á flugi
og fyrstu skáramir slegnir á teigi.
Mín æska var liðin. Eg éinn dvaldi i leyni.
Hér unni eg hverri þúfu og steini.
#
Kotið var lagt fyrir löngu í eyði,
og langspilið glatað í öreiga skrani.
Nú sýndist mér túnbalinn litli sem leiði,
þar lygndu augum gleymska cfg vani.
—Eitt mansöngsblað fann eg með máðum stöfum.
Guðs máttur kveður þau hjörtu af gröfum.
— Hans dauði kom hratt, eins og hrykki strengur.
Hún fylgdi að viku, með krosslagðar mundir.
Tvíradda harpan hljómar ei lengur,
en hafgnýr við lifsóðinn tekur undir.
Þar byggist upp list vorrar bögu og slaga.
Að brúa djúp er vort líf og vor saga.
Sá andi skal lifa um eilifa daga;
— þar instir vér sitjurrf hjá'guðanna bmnni.
Ein veig, einn dropi af bikari Braga
má brimsjói reisa af hjartnanna gmnni.
Árnan og signing þei-m ógrynnis sjóðum,
sem ísland skal vaxta i framtímans ljóðum!
Hljómríku ljóðstafir aldinna æfa,
í uppheima bergmáli standa þeir skráðir.
Svo frumsagði skáldið foldar og sæva,
er flutti hann boðskap um orðsins dáðir.
í orku vors máls er eilífð vors frama.
Hjá alvaldi er hjarta og muni hið sama.
Af hástökkum andans vex íslenska listin,
þar ódýr kend verður hjáróma og þagnar.
Þann hróður á þjóð vor, heiðin og kristin,
i hending, orðskvið, í flutningi sagnar.
Og stuðlarnir falla og fimtin hljómar. —
Á Fróni varðveitast heilagir dómar.
Sem knör taki land á tveim brestandi bárum
er bragdjarfa vigslan ósamra hljóma —
Það snart mina sál á æskunnar árum
í útræna himinsins veldi og ljóma.
Þar bý eg í heimi, sem timinn ei týnir.
Enn titra hans strengir, enn leyftra hans sýnir.
Og framtið á íslands fornhelga gígja,
sem fjarskyldu ómanna djúp skal tengja.
\ or Iist, hún skal máttkast. Oss kennist að knýja.
Þá kemur öld hinna tveggja strengja.
Með nýsköpun eilífri í norrænu máli
nerstarnir kvilcna, sem verða að báli.
Einar Benediktsson.
kveldið fS. jan.) í vikunni sem leið
Hjónavigslan fór fram að 694 Vic-
tor Str. hér . i borgþnni, sem er
heimili foreldra brúðgumans. séra
Björn B. Jónsson D. D. fram-
kvæmdi hjónavigsluna.
Séra K. K. Ólafsson, forseti
kirkjufélagsins, var í borginni á
þriðjudaginn i þessari viku.
Helga Storm, dóttir Mr. og Mrs,
Guðjóns Storm í Argyle lést 6. þ.
m. í Chicago. Bróðir þeirrar látnu,
Sveinn, sem til heimilis er í Cþicago
flutti líkið norður og var það jdrð-
sett af séra Kristni K. Ólafssyni á
öl 1 um * íslendingtmf"hér sunnudáginn var í grafreit íslend-
Magnús Jónsson, DtoÍ22.3ók£. wm
Hér er til hvíldar genginn einn j hjónabandi með henni mjög ástúð-
hinna ötulu frumbyggjenda íslend-'lega rétt 55 ár. Hennar seinasta
ingabygðanna í N. Dak. Nam hann verk, var að vaka yfir honum mán-
land þar sem nú er Thngvalla, uðum *aman áður en hann dó.
Township, vestur af Eyford, N.J Börnin þeirra voru 9, en 6 hafa þau
Dak., og lifði þar hálfan fimta tugjmist: Eitt á íslandi, annað í Nýja
ára æfi sinnar. 83 ára lætur hannj íslandi, og hin hér. 3 synir eru eftir
hjartanlega kærkomin.
Ské kynni að hægt væri, að fá
samvinnu í þessu mynda-máli á
milli Austur og Vestur-íslendinga
eða hvað?
Þessi orð eru aðeins til bending-
ar en ekki til aðfinslu cg eru heldur
ekki annað en beinagrind, sem
byggja mætti utan á, ef nokkrar
framkvæmdir vrðu teknar í' þessu
efni.
A. C. Johnson.
Or bœnum.
Séra Hans Thorgrímsen frá
Grand Eorks, Nv Dak. verður
staddur hér í borginni á sunnudag-
inn kemur. Prédikar hann þann
dag við morgun guðsþjónustu kl.
11., á ensku, í Fyrstu lútersku
kirkju.
Jóhannes Einarsson frá Lögberg,
Sask., var staddur i borginni fyrri
part vikutinar.
Friðþjófur Thorsteinsson á Is-
landsbréf á skrifstofu Lögbergs.
Fréttir frá Riverton, Man. segja
að búð Victors' Eyjólfssonar hafi
brunnið til kaldra kola á spnnudag-
inn var. Fréttin er óljós. bví að sima
stöðvarnar voru í sömu byggingum
og eyðilögðust þær í eldinuni. Hefir
því ekki verið hægt að ná símasam-
bandi við Riverton siðan.
Miss Helen Brown Frame og
Edwin F. Stephenson voru gefin
litlu leyti, og meira getur hún ekkisaman í hjónaband á föstudags-
inga nálægt Grund. Hin látna var
mesta efnisstúlka um 25 ára að
aldri.
Það hefir dregist að geta þess að
þriðjudaginn 24. nóvember voru
þau María T. J. B'orgford, yngsta
dóttir Mr. og Mrs. M. J. Borg-
ford, Elfros Sask. og Joseph Finn-
bogason elsti sonur Mr. og Mrs.
Th. Finnbogason, Elfros, Sask.
gefin saman í hjónaband af séra
H. Sigmar á heimili Mr. og Mrs.
M. J. Borgford. Eftir hjónavígs!-
una héldu þau Borgfords hjóriin
rausnarlega veislu. en til hennar
vorn boðnir nánustu skyldmenni
brúðhjóanna. Fyrst um sinn búa
ungu hjónin hjá Mr. og Mrs M.
J. Borgford.
eftir sig ekkju og þrjá syni.
Þeim fækkar nú óðum þessum
dáðríku ísl. ilandnámsmönnum, sem
verða munu í minnum hafðir svo
lengi sem isl. landnám í Vesturheimi
verður við líði. Eru þeir allir merk-
iáberar ihinnar nýju ísl. menningar,
að' vestanverðu við Atlantsála, sem
enn á sér langan aldur, þó aldur-
hnignir brautryðjendur séu fallnir
og að falla i valinn.
Einn þessara ötulu og dáðríku
manna var Magnús heit. Jónsson.
á lífi: Geirfinnur Magnússon í
Sask., Jón Magnússon í Grand
Forks, og Jóhannes Magnússon hér.
Af öðrum nákomnum skyldmenn-
um hans mun hér ekki anpað vera
en hálfsystir ein: Ekkja Sigurðar
heit. Kristjánssonar á Eyford, N.
Dak. Oddný Gísladóttir að nafni.
Magnús heitinn naut sin hvergi
eins og heima hjá sér, og þar er
hans æfistarf. Hann var hæglátur
maður og fás'kiftinn um öll almenn-
ingsmál. en lét sér ákaflega ant um
Hann var Skagfirðingur að ætt, sonj sina og Jjfgi fyrir þá. Hann var sér-
___ 1< t«-1ccnno T arr 1 . __1 1__ __’ X___1__{ _ 11 *
Mr. Stefán Johnson frá Brown,
P. O. Man. var á ferð í bænum í
vikunni. Býst hann við að ferðast
nokkuð um hér nyrðra áður en hann
hverfur heim aftur og heimsækja
kunningjana.
ur Jóns nokkurs Eiríkssonar og
Oddnýjar Magnúsdóttur, og er
fæddur í Skagafirði 13. ág. 1842.
5 ára gamall drengur missir hann
föður sinn, og er þá tekinn til fóst-
urs af móðursystur sinni. Með
henni er hann i 20 ár. Þá flytur
lega trygglyndur, ráðvandur i allri
sinni hegðan, og dugnaðar maður
mikill. Lét hann sér ekki verk úr
hendi falla og átti þó við heilsu-
skort að striða í 30 ár. Seinast varð
harin ofurfiðti borinn af sjúkdómi
sínum og lá rúmfastur mánuðum
hann þaðan yfir í Þingeyjarsýslu; Saman, áður en hann dó. Með frifii
og giftist þar Oddnýju Jóhannes- j og horfði hann dauða sínum
dóttur 1870. Til Ameríku flytjaj niót, treystandi þeim Guði, sem
þau hjónin 1876. Eru þau fyrstu fleytt hafði honum farsællega yfir
árin í Nýja íslandi og flytja svo brirn og boða lifsins t 83 ár. Hann
X'eðrið hefir verið alveg einstak-
lega gott það sem af er þessum
mánufii. A gamlársdag og nýirsdag
var- sólskin og besta veður og hefir
það verið því likt flesta dagana síð-
r.n, þar til á sunnudaginn var að
það kóhiaði töluvert. Var norðan
viridur og kalt veður á sunnudags-
kveldið á mánudaginn var all hart
frost en stilt veður og sólskin. í da&
n>riðjudag) er veður stilt og frost-
lítið. Ofur lítill snjór féll í nótt.
Enginn þykist mtina eftir öðru
eins blíðviðri hér í Manitoba um
þetta levti árs.
til Dakota 1880. Tók Magnús heit.
þar land i Thjngvalla Township og
hefir iifað þar á landnámi sinu á-
valt síðan, að undantekmi'm þrem-
ur árum, sem ]>au hjón dvöldu i
Grand Forks, N. Dak I vö síðustu Undirbúningurinn er heinian að, en
árin hafa þau venð til heinulis hja ^ökin hér
Tóhannesi Magnússyni, syni • sín-/ T ' ,t... , c
„ ... . ■ Þafi eru atok þessa framhðna
um, sem settist 1 landnam toour, J.. , „ <•___*
I manns, sem undirbuinn kom hmgao
dó 22. okt. 1925.
Þegar litið er yfir æfiferil þess-
ara gömlu ísl. landnema, má hæg-
lega skifta honum í tvö tímabil, er’
nefna mætti undirbúning og átak.
síns, eftir að hann lét af búskap. 1 „ , . , . _ . __
Magnús heit. kom snauður að!aí5 he,man- er len^ 111111111 1 minn'
heJman, en hagur hans breyttist til „ En mjf. , ha“
, * , • tt - ■ ./ „ sialfs er odauðleg orðm 1 hugum
liatnaðar her. Hann vann sig afram. J sannast op best eeta
Hafði hann komið sér vel fvrir, og J . . L ,. x' f • -imfvio-d h?ns
, - , 5? þakkað Guði fynr samfylgd h?ns.
ollu . h.ð besta horf, er hann slepti £ á 55" giftingarafmælis-
af þv. hendmm. Hann hafð, num- de j4hans _ Var hann jarðsunginn
ið land, og hann att. það. En af ollu N. Dak. að fjölmenni
því, sem hann átti, mat hann ekkert
eins og konuna sína og bomin.
Hann átti ágæta konu, gáfaða og
prúðmannlega, og liföi hann í
að Eyfond,
viðstöddu, af þeim, er minningar-
orð þes'si ritai*.
Páll Sigurflsson.
/