Lögberg - 14.01.1926, Blaðsíða 7

LÖGBEKG FIMTUDAGINN,
14. JANÚAR 1926.
Bla. 7.
Dánarfregn.
A kvöldi hin 15. desember 1925
lést í East Lake Colorado á heim-
ili Jóns Axdals tengdasonar míns
og dóttur minnar Pálínu Sophiu
konu hans, dóttir mín GuÖný.Stef-
^inía, fædd 29. nóv. 1890 í Hallson
býgö N. Dakota. MeS dauSa hennar
var stórt skarÖ höggvið í fríÖa
barnahópinn minn. Þetta var sjötta
barn af ellefu, sem GuÖ gaf okkur
konu minni sáluðu Sigríði Ingi-
björgu, dáin 10. apríl 1923, eg hefi
verið viö andlát þeirra allra. “Guð
gaf, Guö aftur tók, nafnið Drott-
ins sé vegsamað”. Þessi dóttir mín
elskaða, var æfinlega kölluð Stebba,
mun eg fylgja þeirri reglu. Bjart
var yfir æskhárum hennar. flún
var hraust, náði góSum þroska,
naut þeirrar mentunar, sem tíðkast
á sveitarskólum ; á þeim námsárum
sínum eignaðist hún marga góða og
trygga vinstúlku. Febrúar 13. —
195*3 gekk hún að eiga'Einar As-
mundson, sem kominn er af góðri
ætt. hugSi eg því hans, eg held
meðfædda ósjálfstæði vjnundi lagast
þegar fram liðu stundir. Til Graf-
ton, N. Dak. fluttu ungu hjónin frá
heimili okkar konu minnar, dvöldu
þar nokkur ár, þaðan fluttu þau
til Pine River, Manitoba með tvö
börn sin. Pétur og Pálínu ísabellu.
13- ágúst 1920 ól Stebba mín barn,
er lést tveggja vikna, haföi hún á
því timabili veikst af mjólkur.
köldu, þegar hún hafSi komist yfir
hana, tjáSi læknir henni aS hún
hefði snert afs lungnatæringu, væri
óumflýjanlegt hún færí í hlýrra
loftslag, sem vænta mátti, kaus hún
sér East Lake, Colo. Seint i okt.
taka hjónin sig upp meS börn sín
til Winnipeg, j>aðan hverfur Einar
tl baka, til að níðstafa eignum sin-
um, með þeim ummælum aS hann
skuli koma fyrir jól til hennar fyr-
irhugaða dvalastaSar, sem var heim-
ili okkar mömmu hennar; til okkar
keánur hún með börn sín, 1. nóvem-
ber. Nær dregur jólum. Stebbu
mnni berst bréf frá manni sínum,
meS því tjáir hann henni, að krmg-
umstæða vegna, geti hann ekki kom-
ið fyrir næsta vor. Eg skrifa
Pétri mínum, byS hann aS sækja
systur sína og börn hennar, án taf-
ar kemur hann, og til East Lake
koma þau-á Nýjársdag 1921. Hjá
.Tóni Axdal og dóttur minni Pálinu
Sophíu dvaldi hún ásamt bömun-
um þann tima er hún lifSi. Fliótt
kom það i ljós að loftbreytingin átti
vel við hana, hún safnaSi stöðugt
holdum. einnig var .sjáanlegt, aS
meöul þau, er hinn þióökunni og
góði læknir Dr. M. Halldórsson í
Wimíipeg gaf henni > á suSurleið
hennar áttu vel viS hana; eg er
homim innilega þakklátur. Vorið
er komiS, Stebba mín er farin aS
telja dagana til komu manns' síns.
ViSbúnað hefir Axdal til að taka
á móti honum, borsjar inánaSar
rentu í góSu húsi, svo hann sé viss
um að það sé til reiSu þegar hann
kemur. P.réf berst elsku Stebbu
minni frá Einari; hann er hættur
viS að koma. Þessi margiendur-
teknu vonbrigði, reyndust of mikil
fyrir veglynda og tryggn hjartaS
hennar, lá 'nærri þau tækju líf henn-
r-r, en meS góSri læknishiálp í sam-
bandi viS aðdáanlega hjúkrun syst-
Ur sfnnar. lifði hún — etr svo langt
frá þvi að bíSa þess bætur, samt
kvartar hún ékki, vaiv sí og æ
glöS i viSmóti. og spmigaSi, dáðu
abir hennar góSu lund er til þektu.
Efalaust sannaðist þar orð skálds-
jn r “Getur tmdir glaSri kinn, grát-
'ð stundum hiarta.” Minnist hún á
mann sinn. var það æfinlega hontim
’ vil. Mál og rænti háfði hún því
sem næst fram i andlátiö. Banaleg-
nn vortt fimtn vikur, á því timabili
sóttu hana heim. nær allar konur
bæjarins og nágrenninu, ,færandi
henni indæl blóm. Rev. Trompen og
fni hans snevddá heldur ekki hjá
sJÚkra1teS hennar, hann aS fram-
Jæra bænir, en hún meS fögiir blóm.
T’l Denver var likiS tekið, þar bú-
’ð undir grafreit. Depember 19. kl.
tþ3o árdegis kom margt fólk sam-
an til að vera við útfararathöfnina,
eJ .ReT' Trompen framkvæmdi.
Fallcgir blómakransar. er því ,sem
næst buldti kistu minnar framlíSnu
dottur. báru vott um virSingu og
vinsemd gefendanna. i sambandi
viS ínmlega hluttekningu. sem svo
átakanlega kom fram viS þessa
sorgarathöfn. Sniærri blóm fylgdu
með frá börnum East Lake, sem
mintu á þaS, að Stefanía dóttir mín
kendi þeim kristin fræði á sunnu-
dagsskólanum, meSan kraftar henn-
ar entust. Ó, eg er fólkinu svo inni-
lega þakklátur. ,AS lokinni athöfn-
þéssari, fór hver heim t>1 sín, nema
elsku sonur minn, Pétur, sem bíSa
varö til 3.30 að líkið yrSi tekið til
reimlestarinnar, sem skyldi flytja
’þaS til N. Dak. Hann hafSi komiS
alla leið frá Salt Lake City til þess
aS vaka yfir systur sinni, seinustu
vikuna, sem hún lifði, nú varð þaS'
hlutskifti haiis aö fylgja henni
framliöinni til æsku stöövanna. Vel
gekk ferðin til Cavelier; þegar þar
kom, var líkiS tékiö inn í útfarar-
hús Mr. Peco, svo þaðan til kirkj-
unnar í Hallson, þriðjudaginn 22.
des.
Kirkjan rúmaöi ekki fleira fólk,
en þar var samankomið víðsvegar
tir sveitum íslensku bygðanna í N.
Dak. ÞaS hefir aldrei dregiS sig
í skuggan, þegar sorg og mótlæti
hafa sótt mig heim. Eg er því þakk-
látur, sömuleiðis vini mínum séra
K. K. Olafssyni, sem frestaði heim-
ferö sinni, eftir beiSni hlutaSeig-
enda hinna látnu dóttur minnar, til
þess aS geta talað yfir henni. AS at-
höfn þeirri lokinni, var líkið flutt
í Hallson grafreit, þar hvilir nú
elsku Stebba nún hjá móður sinni,
tveimur systrum og bróöur. ' *
vil eg geta nokkurra atriöa. er snerta
veikinda tímabil minnar látnu dótt-
tir GuSnýjar Stefaníu. Þegar hún
eftir umgetna lífshættu, var oySin
svo hress aÖ hún gat setið í bifreið,
þá tóku þau hjónin Jón Axdal og
kona hans Pálina, hana til Dr.
Towlers, sem tálinn er aS vera besti
læknirinn í Denver, honum duldist
ekki hvaS til grundvallar lá nieö
afturför batans, kvaöst skyldi reyna
alt er í hans valldj stæöi, heilsu
hennar til viðreisnar;( efndi hann
þaS dyggilega. _ ,
Alt hugsanlegt, án tillits til tíma
og kostnaSar, reyndu þessi góöu
hjón, er miSaS gat til viðreisnar
dóttur minni, betri tengdabróSur og
systur getur ekki, eg er þeim þakk-
látari en orð fá lýst; sömuleiðis
Einaii Snidal tengdasyni mínum og
konu hans, Helgu dóttur minni á-
samt börnum þeirra fyrir þaS sem
þau voru minni framliðnu dóttur.
Sömuleiöjs Pétri s)mi mínum. Mrs.
Williams og Mary Carolínu Aust-
f jörS er eg þakklátur, fyrir þaS sem
þær á seinast tímabili dóttur minn-
ar, (léttu undir byrðina meS Pálínu
minni. Miss Austfjörð er ein af
kennurum jæssa bæjar, hún er okk-
ar litla þjóðarbroti til sæmdar. GuS-
ný Stefanía var fríð sánum, var vel
greind og minnug, söngelsk og söng
vel, mikilvirk og velvirk, eftirþreMn
isverö húsfreyja og móSir, blíSlynd
trygglynd, kjarkmikil, sagöi mein-
ingu sína er því var að skiíta, unni
kirkju og kristnum fræðum. Á
mannlega yísu talaS, hefi eg- mikið
mist. Eyrir Guðs náS mun þess
skamt aS bíöa aS eg sameinist hópn-
um, s'em á undan mér er fluttur
yfir dauðans hafið, inn á laridþð
friSarins. Aldur minn'er áttatíu og
hálft ár, því ekki ástæöulaust, aS
‘eg vænti j>css. Blessuð sé minning
minnar elskuöu dóttur.
GuSbrandur Brlendson.
Frá íslandi.
Dánarfregn. Þann 9. des. and-
aöist aðLunansholti í Landhreppi,
húsfrú Ingiríður Árnadóttir, ekkja
Odds Jónssonar bónda í Lunans-
halti. Hún var systir Páls Árna-
sonar lögregluþjóns, og jteirra syst-
kina.
Hœstaréttardómur var kveðinn
upp 7. þessa mánaöar í máli s'kip-
stjórans á þýska tdgaranum Neu-
fundlarjd”, sem Islands Falk hitti
27. oktdber síöastliðinn viS Dyr-
hólaey, meö ólöglegan útbúnað veiS-
arfæra. í Undirrétti var skipstjóri
dæmdur í 7 þúTsund kr. sekt, fhann
hafði sætt dómi áður fyrir sams
konar brotj. Hæstiróttur staöfesti
dóminn aS öðru leyti en því, aS
sektin yar færS niður í 5 þúsund
krónur. Sækjandi málsins í hæsta-
réttí var Sveinn Björnsson, en
verjandi Bjarni Þ. Johnson.
Dánarfrcgn. Þann 3. des. and-
aSist að Vatnsdalshólum í Húna-
Nýtt Undrvert Meðal Við Hjarta-
sjúkdómum og Magaveiki.
Læknar undrast, hve fljótt og vel
Petta nýja meðal læknar slíka
sjúkdóma.
Margar þúsundir taka þettá
„e”.a’ mánaðarlega og batnar á-
rÍríi eFa< Éf hjartað slær ekki
e®a ar>dardrátturinn er
i ^ðu lagi, eeða ef meltingin
tn.iTæm’ svefninn óreglulegur,
bó Ta,r,t?ar, yeikar og líðanin slæm,
f'i W>lr sjálfs þín vegna að
Þú nyia meðaí, Nuga-Tone.
bað K^nt .verða forviða hve fljótt
Kgfclr þfÍKi upn Nuga-Tone
ur ftrÆsteI,kar tauf?ar og eyk-
ur góða mni«af dugnað; gef-
góðar K°$a matarlvst,
andfsve?^311'5 veitir endurnær-
Ef bér KA0ír fjör og áhuga.
réyndu fe b?"t. ,M
ert ef Kó,. k' i kostar þig ekk-
þægilLr" bKa'tn2r ekki' Þáð er
Revndt, ha«b{éT»/er strax að batna.
béMiðuí ekki Ketina dagari-oy ef
betur út kó . ,etur þó lítur
iyfsalina ba taktii afganginn til
T,eninamn°m hlni? skilar Þér aftur
Nu(rf^fn„Um' .,Þelr' sem búa til
gerir fvH0 ,v-lta svo Yel bvað það
fvrir iað peir E^g.ia það
að ábvrcnast
þúLft Lv'ai,ftUrADenÍnyunum' ef
áhvrwS ekki ánægðui-. eðmæli og
fölumð °g f hjá öllum lyf-
vatnssýslu merkisbóndinn Vigfús
myndarmaSur, ágætur smiSur og
drengur hinn bezti.
Otsvörín á Akureyri eru alls;
122,600' kr. Hæstu gjaldendur:
Gefjun kr. 6.000. Höepfner kr.
5,300. Ragnar Ölafsson kr. 5.000.
Sigvaldi Þorsteinsson kr. 5,000-
Frambotísfrcstur í Gullbringu- og
Kjósársýslu var útrunninn í gær-
kvöldi kl. 12. Klukkan 11 var símá-
'sámbandi við Hafnarfjörð slitið, en
rétt áöur náði Morgunbl. tali af
Magnúsi Jónssyni sýslumanni og
bæjarfógeta. Voru þá komin þessi
þrjú framboS:
Olafur Thot^,
Jón Þorbcrgsson, og
Haráldur GuðmundsSon.
Taldi sýslumaSur nokkurnveginn
víst, aö frambjóðendur yröu ekki
fleiri.
— Morgunblaðið.
Togarinn "tslendingur” 'lsekkur.
Orsakir ókunnar.
í hau$t, þegar togarinn ‘Tslend-
ingur” kom aS norSan af síld-
veiðum, var honum lagt í vetrar-
lagi inn á EiSsvík. Og þar hefir
hann legiS síðan. '
En á fimtudaginn var tóku menn
eftir því aS togarinn var horfinn.
Og þegar nánar var að gáð, kom
þaS í ljós, aB hann var sokkinn.
í honum voru engir menn, —
fremur en vant er að eiga sér stað
um skip, sem liggja i vetrarlægi.
En nú átti að fara aS ‘dubba upp á
knörinn’, í þeim vændum, að hann
færi á fiskiveiðar nú, ásamt hinum
togurunum.
Eigandi “íslendings” er nú Sig-
mar Jónsson umboSssali hér. Tog-
arinn er rúm 100 tonn, og er meS
ektu og minstu togurunum ís-
lensku. Hann var vátrygöur fyrir
50 þúsundir hjá Sjóvátryggingar-
félagi íslands.
Ókunnugt er mönnum með öllu
um orsakir þess, aS togarinn sökk
svo skyndilega, og óskjilanlega jafn
framt. \
Morgunbl. spurðist fyrir um það
í gær hjá Sjóvátryggingafélagi ís-
lands, hvað þaS ætlaSist fyrir meS
togarann.
Þau svöij fékk bla'ðiS, að ])að
mundi reyna aö fá kafara hér, ef
unt væri, til þess aS rannsaka af
hverju togarinn hefSi so’kkið. Ilér
væri nú ekki að ræða um neitt
björgunarskip, sem komið gæti að
liði, er svona stæSi á. En helst var
það aS heyra á félaginu, að lítið
mundi vera hægt að gera þangað
til kafarinn. sem væri á björgunar-
skipinu “Geir”, kæirti hingaö, en
hans er von bráSlega.
. —Mbi.
Prestssctrið á Höskiddsstöðum í
Húnavatnssýslu brann til kaldra
kola í ofsarokinu þriðjudaginn, 8.
des..
Litlu varð bjargað. Tjónið mikið.
í gær fékk biskup símskeyti frá
Blöndósi, þar sem skýrt var frá
þvi aö í ofsaveðrinu á þliðjudag-
inn 8. þ. m. hafi öll bæjarhúsin á
prestssetijinu Höskuldssitööum 1
Húnavafnssýslu brunniS til kaldra
ko'la. Stórhríð var á og ofsaveöur,
þegar eldsins varð vart, svo að við
ekkert varS ráSiS. Flestum embætt-
isbókum varS bjargað, svo ,0g
sængurfatnaði, en litlu öðru. Tjón-
ið er talið mjög mikiS.
Um orsök eldsins er enn ókunn-
ugt. Prestur að HöskuldsstöSum
er séra Jón Pálsson prófastur. —
Kirkja er þar á staSnum, en hún
stóö nokkuð frá bæjarhúsum, og
hefir eldurinn ekki náð til hennar;
vindstaöan hefir hjúlpað.
Síðari símfregn.
1 gærkvöldi átti MorgunblaSiS
símatal við Hjaltabakka. Var sagt,
að ástandið á Höskuldsstöðum væri
afar lsæmt. Fólkið hefir flúiS í
kirkjuna, en vantar alt; hefir ekkert
nema sængurfötin og lítinn fatnað.
Um orsök eldsins var ekkert upp-
lýst.
Mcnn vona að fjárskaðar hafi
ckki orðið í ofvcðrinu.
Að því er Morgunbl. var sagt frá
Hjaltabakka, hafa mérin þar nyröra
góSa von um þaS, að f járskaðar hafi
.litlir eða engir orSð í ofviðrinu. 1
'Húnavatnssýslu var alstaöar farið
aShýsa fé, nema fremst i Vatns-
dalnum og á mánudagsnótt, áður en
ofveðrið skall á, setti niður mikinn
snjó, svo menn voru alment varir
um sig.
Frá Forna-Hvam mi.
1 gær laust fyrir hádegi, átti
Morgunbl., símtal við. Forna-
Hvamm. Barst blaSinu þá sú sorg-
arfregn aö Ólafur Hjaltested kaup-
maður væri látinn. Eftir því __sím-
skeyti, sem blaSinu barst í fyrra-
morgun, eftir að leitarmenn fundu
Ölaf ,mátti rauninni telja það vist,
aö þessi sorgarfregn ætti eftir aS
berast hingað. í símskeytinu stóð,
aö þeir leitafmenn hefðu aldei séS
lifsmar með Ólafi, en eðlilega vildu
]>eir engan úrskurS gefa,' fyr en
læknir hefSi komiS og skoðaö Ólaf-;
en lífgunartilraunir fóru fram þar
til læknir kom.
Vegna hriðarinnar komst læknir
ekki til Forna-Hvamms fyr en i
gærmorgun. Og sagSi hann þá strax'
að Ólafur væri látinn.
('Samkvæmt skeyti til fréttastof-
unnar i gærkvöldi, er það álit lækn-
is, að Ölafur hafi dáií nokkru áður
en hann fanst i fönninni).
í gærmorgun var enn hafin leit
eftir þeim eina hesti, meS verS-
póstinum, sem ófundinU var. Stóð
leitin yfir fram undir hádegi, en
varð árangurslaus. Er talið víst að
hesturinn sé dauður, aö hann liggi
einhvers staðar í fannkynginu eða
aS hann hafi hrakið í aðra hvora
ána, sem þar er nálægt (Tlvassá éða
Noröurá-.
Pósturinn, sem^í þetta sinn vár
Jóhann Jónsson frá Valbjarnar-
völlum, og ferðmenn þeir, er með
honum voru í Forna-Hvammi,
lögöu á staS í gær suður í Borgar-
nes/
h.nn er ekki afráðiS, hvort áfram
verði haldiS að leita aö pósthestm-
um, sem vantar, eSa hvort beöiS
veiði þar til hláka kemur. AS sjálf-
sögðu verður reynt að leita, éf menn
hafa nokkra von um árangur, því
mjög er þaö bagalegt, að póstinn
vantar; en mcnn telja ákaflega litla
von, aS hesturinn finnist i því fann-
kyngi, sem þar er orSið; skaflarnir
sagðir margar mannhæðir. Tilvilj-
un ein var það, aS einn hesturinn
fanst, sá er var dauður. Leitarmenn
sáu á fætur hestsins upp úr snjó-
skafli; hefir ofsaveðrið skelt hon-
um á hrvgginn og fannkyngið svo
skolliö yfir hann.
—Morgunbl.
.... •
V efnaðarsýning.
Á þessum t'mia gefur aö líta
marga búðarglugga í Reykjavik
fagurlega skreytta meö ýmiskonar
vefnaðarvörum. Hvaðan er þessi
vefnaöur Meginhlutinn útlent,
mismunandi nothæft fyrir skilyrSi
vor. Álafoss'r og Gefjunarfataefni
sjást á stöku stað, sterkar og vel
unnar voSir.
í húsi Búnaðarfélags Islands er
nú sýndur vefnaöur, frá vefnaSar-
námsskeiði, er Heimilisiönaöarfélag
íslands hefir látið halda tvo undan
farna mánuSi. Ungfrú Júlíana
Sveinsdóttinjiefir veitt náriisskeiði
þessu forstööu. Fmtán stúlkur hafa
sótt námsskeiöiö. — MikiS hafa
þær ofið, þvi á sýningunni gefur að
líta: dívanteppi, gluggatjöld, borö-
dúka, gólfteppi, rúmteppi, svuntur,
langsjöl, pentudúka, dýratjöld,
handklæði, rekkjuvoSir, blúsuefni,
Upprlutsskyrtur, stólsetur o. fl. o.
fl Hvert um sig er gert meS mjög
breytilegum litum, og gert svo, aS
úr inörgu er aö velja. Þessu verð-
ur eigi lýst með orSum. Reykvik-
ingar, komiS o? sjáið sýningu
þessa, og dæmiS um, hvort þessi
v'efnaSur er eigi sambærilegur við
flest þaS, sem vér fáum frá útlönd-
um. Eða er þaö eigi skemtilegra, og
myndi auka álit okkar uppvaxandi
blómarósa, ef ]xer gætu sagt: Þessa
svuntu, þetta sjal, )>essa treyju hefi
eg sjálf unnið, í sta'ðinn fyrir aS
segja: Eg keypti þaS í útsölu hjá
þessum eða hinum o. s. frv. Eöa þá
komiS er inn í stofuna, aS líta stól-
setur, gólfteppi, dívanteppi o. fl.,
alt unnið heima úr ísl. ull, eöa að
sjá eigi annað en útlendan véfnaS
og húsgögn.
Þessi vefnaöarsýning sýnir, að
margt má vefa í heimahúsum. A
sýningunni er margskonar vefnaö-
ur, eins og áöur er getið. NokkuS
af honum er til sölu. Starfskraftar
eru til, svo hægt er að vefa alt þaö
sem vér þurfum.
Heimilisiðnaðarfélagiö fer vel á
staö meS sín vefnaðarnámsskeiS, en
sem flestar ungar stúlkur þurfa aö
læra þessa þörfu iSn.— Hve marg-
ar íslenskar stúlkur kunna hana nú
—Mbl.
' Frá Forna-Hvammi.
Enn um hrakningana.
Símasamband viS Forna-Hvamm
var mjög slæmt í gær og illmögu-
legt aS fá þaðan frétir. Þó tókst
MorgunblaSinu að koma skeytum
þangaö og síöast aS tala við Forna-
Hvamm, yfir BorSeyri, í gærkvöldi.
Það var skökk frásögn hér í
blaðinu í gær, að þeir heföu mist
alla hestana frá sér, er þeir skildu
við Ólaf Hjaltested. Þá höföu þeir
f jóra af hestununi og bundu þá þar
sem þeir yfirgáfuV>laf.
Samkvæmt skeyti frá fréttastof-
unni, haföi Ólafur Hjaltested kvart-
aö um lasleika, skömmu eftir aS
þeir fóru fram hjá sæluhúsinu. Á-
gerðist lasleiki hans eftrr því, sem
hann þreyttist.
í fönninni bjuggu þeir um hann j
eftir föngum meS olíufatnaði, gæru- j
skinnum o. fl.
í gærmorgun rofaði ögn til. —
Lögðu ]>eir þá þegar upp til þess
að leita aö Ólafi, fundu hann, og
fluttu til Forna-Hvamms. Eftir því
sem næst verSur komist af fréttum
þeim, er Mbl. fékk í gær, var vafa-l
samt hvort líf leyndist meö honum í
er þeir fundu hann. Er heim íj
Forna-Hvamm kom, var þegar
byrjað á lífgunartilraunum, og þeim
haldið áfram þégar sjSast fréttist í
gærkvöldi kl. 8. Fékst þaðan síma-
samband viö lækninn á Hvamms-
tanga, til þess aö gengið yröi úr
skugga um, aö farið yrði sem rétt-
ast að öliu.
Læknirinn í Borgarnesi lagði af
staö upp eftjr í fyrrakvöld, en
komst þá eÞki lengra en í Dals-
mynni. Klukkan þrjú í gær lagði
hanp af staö þaðan áleiðis í Forna-
Hvamm. Þegar Mbl. haföi siðastj
samband við Forna-Hvamm í gær, |
var læknirinn ókominn þangaö, en
hans var von þangað á hverri
stundu.
\Fimm af hestunum fundust í
gærrrjorgun, og fjórir seinna í gær.
En einn vantaði í gærkvel(|i. Á
honum var póstflutningur — á-
byrgöarpósturinn. Einn af hestun-
um var nær dauöa en lifi er hann
fanst og lifði ekki nema litla stund.
—Mbl. 10. des
Pétur Jónsson óperusöngvari:
syngur þessa daga í Berlín, m. a.
á óperunni Rheingold. Hefir hannj
m. a. verið fenginn til þesfe að
syngja meö heimsfrægri italskri
söngkonu.
Friðrik Asmundss n Brekk'an,
rithöfundur, hélt 1. desember fyrir-
lestur á lýðháskólanum í Askov,
um samband Dana og Islendinga.
Aukning togaraflotans. Hann
eykst aS minsta "kosti um 5 skip
nú næstu mánuöi. Belgaum-félagið
fær einn togara, er heitir Jupiter.
Er hann lagður af staö frá Eng-
landi. Þá fær útgeröarfélagið Geir
og Th. Th. einn togara í stað Leifs
hepna. Heitir hann Eiríkur rauöi.
Sleipnisfélagið fær tvo nýja tog-
ara. Er annar keyptur í Hollandi,
og mun verða tilbúinn eftir nokk-
urn tima, eða í vetrarbyrjun; hinn
er bygöur að nýju, og mun ekki
veröa tilbúinn fyr en eftir nokkra
mánuði. Loks fær Alliance er m
togara. Heyrst hefir að von s< á
fleiri togurum nýjum, en Mbl. er
ókunnugt um sönnun á því..
—Mbl.
Dómkirkjan og dómkirkjxisófn-
uðurinn.
Það mun vera almannarómur hér
i bæ, aö óviðunandi sé nú orSiö viö

það, hve dómkirkjan er orðin lítil
fyrir þann fjölmenna söfnuð, sem
þarf aS sækja hana. Vitanl^ga finna
þeir helst til þess, sem í þjóökirkj-
unni eru og ekki hafa að hvurfla
öðrum kirkjum. En fleirum en þeim
er þetta augljóst og jafnframt á-
hyggjuefni.
Þegar dómkirkjan var reist, um
1848, voru aðeins um 12—1300
manns hér i bæ. Nú eru bæjarbúar
um 20 þús. Að vísu hafa tvær
kirkjur bæst við riSan. En kirkju-
fjölgunin er ekki i neinu hlutfalli
við fólksfjölgunina.
Þegar Jön biskup Helgason byrj-
aði prestskap, 1895, voru um 4000
inanns í bænum. En jafnvel þá var
kirkjan oröin svo litil og ónóg, aö
oft komst ekki nema Htíll hluti
fólks þess í hana, sem vera vilði
við guðsþjónustugjörö. En hvað
mun þá vera orðið nú, þegar Reykja
vílc er orðin 20 þús. bær?
ÁstandiS er í raun og veru þann-
ig, að miklu fleira fólk veröur frá
að hverfá dómkirkjunni ten þaö,
sem í hana kemst. Og það þarf ekki
nein sérstök tækifæri eða stórhá-
tíðar til, aö svona sé. Þetta kemur
fvrir svo að segja hvern sttnuudag.
Og svo hefir veriö nú um' mörg
undanfarin ár. Annar dömkirkju-
presturinn hefir látið svo um mælt,
aö þegar hann gengi 5 kirkju til
messugerðar, mætti hann stórhóp-
um af fólki, er væri að snúa frá
kirkjunni vegna þess, aS þar væri
orSiS fult fyrir.
í engum bæ öðrum en Reykjavik
meö jafn mörgum íbúum munu
vera eins fáar kirkjur eins og hér.
Hver söfnuður telur þaS sitt fyrsta
hlutverk að hafa kirkju sína svo
stóra, að hann komist þar fyrir að
mestu leyti, þegar hann vill hlýöa
messu.
ÞolinmæSi íslendinga og rósemi
er jafnan viöbrugSiö. Sannast það
i þessu máli. Fáar raddir hafa
heyrst um það opinberlega, að hér
þyrfti að veröa bót á ráöin, þótt
öllum sé það augljóst, að svó þyrfti
aS vera, og um þaS sé rætt daglega
manna á milli. En hér eftir ættu
menn að fara að fylkja sér betur
um þetta, og hrinda því í fram-
kvæmd. Því þaS má ekki lengur
svo til ganga, aö allur þorri dóm-
kirkjusafnáðarins verði frá að
hverfa kirkjunni svo að segja á
hverjum helgidegi, en sá hluti hans.
sem í kirkjuna kemst, geti ekki
nptiö gðuðsþjónustunnar fyrir
þrengslum og allskonar óþægindum.
Nú þegar veröur að fara aö
vinna að því, aö dómkirkjusöfnuð-
urinn hér fái viðunanlegt'kirkju-
rúm. Þaö þolir enga biö. ..
—Mbl.
Otgerðarfélaginu Alliance hefir
veriö leyft af byggingarnefnd að
byggja þurk- og. fiskgeymsluhús
úr steinsteypu, áfast^ viö fiskihús
félagsins við Mýrargötu. — Stærð
hússins á aö vera 443.34 ferm. Á
lóöinni er tinTburhús, 285 ferm. að
stærð, og verSur þaö rifið. *
Hrakningar norðanpósts.
('Eftir simtali við Forna-Hvamm
8. desember.
Noröanpóstur lagði af staS suður
HoltavörSu heiði árla mánudags-
og voru 4 menn í fylgd meö hon-
um: Jón Pálmason frá Þingeyriyxt,
Ólafur Hjaltested kaupmaöur úr
Reykjavík, Ólafur Jónsson fram-
kvæmdarstjóri Ræktunarfélags
Norðurlands og Kjartan Guðmunds
son frá Tjarnarkoti i Miðfirði, þó
aö færð væri slæm, gekk feröin vel
framan af, og voru þeir viö sælu-
húsiö um kl. 2. Fóru þeir allir sam-
an, uns blindhríð skall á þá, nokkru
seinna eftir að þeir fóru frá sælu-
húsinu. Kjartan varð viöskila viS
þá meö 4 hesta og hófu þeir leit að
honum„4)g varS þeim mikil töf að
henni. VeSrið hamaðist stöðugt og
sleit í Sundur lestina fyrir þeim og
nristu þeir þá margt hestanna og
eitthvaö af póstinum. Ólafur Hjalte-
sted hafði kvartað um lasleika,
nokkru eftir aS þeir fóru frá sælu-
húsinu og ágerðist hann er veöur
versnaöi. Kom svo, að hann treyst-
iít ekki til að halda ferðinni áfram.
Dvöldu l>eir hjá honúm lengi, en
afréðu loks aö búa un* hajm þar
sem best í fönn, og leita svo hjálpar.
Bjuggust þeir viö að ná Eorna-
Hvammi á tiltöliílega skömmum
tíma. Varð þetta úr. Bjuggu þeir
sem vandlegast um Ólaf þar í fönn-
inni, klæcldu hann í olíuföt, hlóðu
um hann gæruskitinum og pokum
og vpru von,góðir,^er Fréttastofan
átt tal viö þá í gærkeldi, að ól-
afi myndi líða sæmilega í íönninni.
unz hjálp bæri að. Komust þeir
heiiu og höldnu aö Forna-Hvammi
kl. 4 í fyrrinótt. Kjartan var þá þar
fyrir með 4 hestana, og haföi hann
komist þangað um miönætti. Ólaf
Jónsson hafði kaliö lítilsháttar á
fæti.
Pósturinn, Jón Pálmason, og
tvéir menn frá Forna-Hvammi fóru
strax að leita Ólafs, en leitin varð
árangurslaus. —- í gærkveldi fyrir
kl. 9 var ekkert útlit fyrir aö hríðin
myridi slota og i morgun var ekki
hægt að ná sambandi við Forna-
Hvamm. — Tvo hesta meö póst-
flutningi vantaði í gærkveldi.
/Jón\ Jónsson, póstur í Galtar-
holti, fór ekki þessa þóstferS. í
stað hans var Jóhann Jóúpson frá
Valbjamarvöllum, alvanur ferða-
maður, 'sem oft hefir fariö vetrar-
ferðir’fyrir Jón).
—Vísir.
Friðun Faxaflóa.
Á fjórðungsþingi Fiskifél. um
daginn var samþykt svolátandi tiJ-
laga:
“Fjócðungsþingið ítrekar kröft-
uglega samþykt síðasta fjórðungs
þings, ðg skorar á fiskiþingið að
stuðla að því, að vísindalegum
fiskirannsóknum verði greidd gata
svo sem auðið er, og ‘enn frem%r
stuðla að því, að landhelgislínan
verði færð út, þannig, að firðir
0g flóar verði friðaðir.”
Þó þarna sé talað um firði og
flóa, alment, er víst, að aðallega
hafi friðun Faxflóa vakað fyrir
þeim, er þingið sátu. Það mál
kemur fram árlega. En þeir, sem
fyrir því berjast, að Faxaflói verði
friðaður, sjá helstu leiðina tfl
þess að það nái fram að ganga,
með því móti, að fiskirannsóknirn-
ar leiði nauðsynina í ljós.
Mbl. hefir spurt forseta Fiski-
félagsins, Kr. Bergsson, um það,
hvernig hann líti á málið.
Eg lít svo á, segir; hann, að
friðun Faxaflóa komist ekki á,
fyrri en stórþjóðir þær, er hér
veiða, sjá nauðsynina, komist að
Láttu ekki kvef
haldast við.
LÁTTU ekki vini þína þurfa að
minna þig á þetta slæma kvef.
Varastu að Ismita viðskiftvini
þina og kanftske þitt eigið fólk.
Til að losna við kvef og slíka
kvilla fljótt og vel, verður þú að
-nota PEPS.
Um leið og þær renna í munn-
inum gefa bær frá sér efni, sem
græða og styrkja. Þú andar þvi
að þér og það nær til allra parta
brjóstsins og lungnanna.
Efnið í Peos styrkir öll and-
færin. Það hreinsar hálsinn og
eyðir bólgu og heldúr hættunni
frá brjósti og lungum. Var-
astu mistök. Þú verðupr að hafa
Peps pillurnar, meðalið, sem
andað er að sér.
Fæst hjá öllum lyfsölum og í
búðum á 25c askjan, með 35
plötum í silfurpappír. Nafnið
Peps er á hverri plötu.
raun um, að það er nauðsynlegt,
til þess að afli haldist hér fram-
vegis. Fiskirannsóknirnar sanna
þetta æ betur og betur.
Nýlega hjifa Bretar friðað
Marey-flóann við austurströnd
Skotland’s. Væntanlega verða þeír
eftir það fúsir til þess,' að viður-
kenna nauðsynina hér.
Sjóvolk og hrakningar “Veiði-
bjöllu-” manna. í>eir eru sex
klukkustundir að reyna að komast
á land úr skipinu. Einn er að eins
með lífsmarki þegar á land kemur,
en deyr samstundis.
Þeir hrekjast á landi í vondu
veðri. Þrír grafa sig í sand um
nóttina. Tveir verða viðskila og
verða úti.
(Einkaskeyti til Morgbl,)
Höfn í Hornafirði,
19. nóv. ’25.
(IMorgunblaðið sendi fyrir-
spurn til Hornafjarðar um omakir
hins sorglega víðburðar er reynd-
ist að hafa orðið við Veiðibjöllu-
strandið. Fékk það í gær svar við
fyrirspurninni, og birtist þ,að hér
á eftir): v
“Veiðibjallan” strandaði síðast-
liðinn laugard'agsmorgun. Eftir*
nálægt sex klukkustunda volk.
komst skiþshöfnin loks á land. —
Einn skipsmannanna vildi ekki
björgnarbelti, og komst hann með'
naumindum á land og var með litlui
lífsmarki þegítr á land kom. iHann.
dó samstundis.
Á laugardagskvöld komust ajórir.
af skipsmönnum til Tvískerjá; þrír
grófu sig í sand um nóttina, erí
tveir urðu viðskila og fundust ör-
endir næsta dag.”
SPITNA BINDID
Þér hafið væntanlega lesið söguna um
spítna bindið. Hvernig faðirinn sýndi
sonum sínum, að það var auðvelt
Að brjóta hverja eina spítu í tvent
en ef þær voru bundnar í eitt bindi,
varð það ekki brotið.
Lœrdótnurinn í þessu er SAMVINNA
sr
-4^ Þessa/lexíu hafa tuttugu og tvö þús-
und bændur 1 Vesturlandinu nú lært.
Þeir eru samtaka bændurnir, sem ekki
vepða brotnir, þegar til þess kemur,
að þeir selji afurðir bújarða sinna.
HVAÐ LlÐUR YÐUR?
Viðvíkjandi því, hveAiig þér getið gerst méðlimur- hveiti samlagsins,
, skrifið nú þegar til
Manitoba eða Saskatchewan eða Alberta
Wheat Pool Wheat Pool Wheat Pool
Winnipeg, Man. Regina, Sask. Calgary, Alta
Áldrei of seint að innritast!