Lögberg - 29.07.1926, Blaðsíða 7

LÖÖBERG FIMTUDAGINH
29. JÚLÍ 1926
Bls. 7.
Fósturlandið.
Pramh. frá bls. 2.
Eftir svo sem átta stunda ferð
komum við að fossi, sem kallaður
er Heljarhlið. Þar urðum við að
fara í land og bera bátinn og alt,
sem við höfðum meðferðis ofan
fyrir fosáinn. Þar hlóðum við
bátinn aftur og lögðum á stað, en
þá tókst ekki betur til en svo, að
báturinn rakst á klett og hvolfd-
ist og við sjálfir og allur farang-
urinn lenti í ána. Við komumst
þó sjálfir til lands, eftir að hafa
þvælst í ánni svo sem klukkutíma.
En báturinn var farinn sína leið
og farangurinn og við sáum það
aldrei aftur.
‘1Hvað er langt til Mattice?”
spurði eg fylgdarmennina.
“Réttar þrjátíu mílur."
“Og enginn vegur?”
“Nei, en við getum búið hann
til.”
Við lögðum á stað, og einn Ind-
íáninn var leiðsögumaður og fór
á undan. Vegurinn var óskapleg-
ur, klettar og klungur, flóar og
foræði og enn fleiri farartálmar.
Við rifum okkur á skógarhríslum
og flugurnar, sem þarna voru í
miljóna tali, voru okkur til hinna
mestu óþæginda. Þegar við hörð-
um haldið áfram í tíu klukkutíma
var orðið dimt og við vorum að-
eins komnir þriðja part af leið-
inni. Við héldum áfram.
“Þarna er nú Kettle Falls. Við
erum hálfnaðir til Mattice.”
“Hálfnaðir, bafa hálfnaðir;
hamingjan góða!”
Hægt og hægt þokuðumst við á-
fram. Við bjuggum til veg fyrir
okkur, því líkt sem áin hafði ein-
hvern tíma gert. Nóttin leið og all-
ur næsti dagur, og enn ein nótt,
og þá komum við loksins, snemma
morguns, til Mattice. Eg var of
svangur til að éta og of þreyttur
til að sofa; en hvíldinni varð eg
feginn.
Þegar eg kom til Winnipeg,
sagði eg hlutaðeigandi starfs-
mönnum Hudsons Bay félagsins
frá óförum mínum. Mig furðaði
næstum, hve vel þeir tóku þessu,
og félagið bætti mér að fullu þann
skaða, sem eg hafðj orðið fyrir,
þótt því bæri engin skylda til. Eg
fékk nýjan útbúnað, og nú komst
eg alla leið slysalaust.
Eg var þarna norður frá í heilt
ár og gegndi verzlunarstörfum;
en auk þess stundaði eg dýraveið-
ar töluvert og ferðaðist heilmik-
ið á sleða, sem hundar gengu fyr-
ir, og stundum gekk eg á þrúgum.
Þegar árið var úti fór eg aftur til
mannabygða oð var eg þrettán
daga á leiðinni frá Moose Factory
til Mattice. Við vorum naftursak-
ir við Heljarhlið, þar sem slysið
varð áríð áður. Nú sátum við þar
rólegir og reyktum pípur okkar og
mér fanst þessi hrikalegi staður
miklu vinalegri útlits, en áður.
Eg fór aftur að vinna fyrir Can-
adian National járnbrautarfélagið
og hjá því er eg enn. Eg hefi
ferðast mikið um Canada í er-
indum félagsins og þannig séð
mikið af landinu. Eg hefi farið
alla leið vestur að Kyrrahafi.
Landið mitt.
Á þessum fimm árum, sem liðin
eru síðan eg kom fyrst til Mont-
real, hefi eg sannfærst um, að
Canada er miklu meira land og
betra, heldur en eg hafði getað
látið mér detta í hug. Þegar eg
nú hugsa um þetta land óg þessa
þjóð og sérstaklega um það, hve
fólkið hefir verið mér gott og tek-
ið mér vel og hjálpað mér, þegar
eg var ókunnugur og allslaus og
þurfti hjálpar og leiðbeiningar,
þá er ein ósk öllu öðru ríkari í
huga mínum, og hún er sú, að
verða sjálfur Canadamaður, mega
kalla Canada “lancþð mitt”.
Og nú er að því komið, að eg á
að afleggja minn þegnhollustu-
eið. Frá þeim tíma, að eg var fyr-
irliði í danska hernum, skil eg vel
hvað slíkur eiður hefir að þýða.
Einhver kynni að spyrja: “Elskar
þú þá ekki föðurland þitt?” Það
er naumast ástæða til að svara
Kona, Sem Líður Vel.
“Hjartað og Taugarnar Eru Miklu
Sterkari, Segir Mrs. Ruth
Majors.
Hún skrifar oss: “Eg tók eina
flösku af Nuga-Tone, og það hef-
ir gert mér meira gagn held,ur en
öll önnur meðul, er eg hefi reynt.
eg er hressari og taugarnar eru
miklu sterkari , og eins er hjartað.
Eg sef vel á nóttunni.” Mrs. Ruth
Majors, Santa Cruz Cal.”
Nuga-Tone er skaðlaust þægi-
legt að taka það inn og það er á-
gætt meðal og eykur manni krafta
og þrek. Gefur góða matarlyst,
styrkir taugarnar, hreinsar blóðið
og lætur manni líða vel. Nuga-
Tone veitir endurnærandi svefn,
styrkir Iifrina og meltingarfærin,
og þeir, sem búa það til þekkja svo
vel verkanir þess, að þeír leggja
fyrir alla lyfsala að ábyrgjast það
og skila aftur peningunum, ef þú
ert ekki ánægður með verkanir
þess. Ábyrgð. og meðmæli og til
sölu hjá öllum lyfsölum. Eða
sendið $1.00 pg fáið meðalið beint
frá National Laboratories, 1014
S. Wabash Ave., Chicago, 111.
slíkri spurningu. Hætti maður
að elska landið, þar sem maður er
fæddur og uppalinn og sem allar
æskuminningarnar eru bundnar
við, eða málið sem maður lærði
við móðurknó og sem faðir og
móðir ávalt nota, þegar þau biðja
Guð fyrir barninu sínu fjarlæga—
þá er maður í raun og veru hætt-
ur að lifa, maður hefir glatað sál
sinni.
“En er hægt að þjóna tveimur
herrum?” hugsa menn ef til vill.
Þær tvær þjóðir, sem hér um ræð-
ir, sú sem eg hefi tilheyrt, og sú
sem eg ætla að tilheyra, eru vin-
þjóðir og eiga svo margt sameig-
inlegt. Æðsta hugsjón beggja
er: “Friður á jörðu.”
Það er einlæg sannfæring mín,
að þótt-eg hætti aldrei að elska
land feðra minna og þá þjóð, sem
eg er af runninn, þá geti eg engu
að síður verið hollur þegn Breta-
konungs og trúr og góður borgari
í Canada. Með þeirri sannfær-
ingu tek eg pennann og undir-
skrifa, eiðstafinn og er þar með
löglegur borgari þessa lands, með
skyldum þeim og réttindum, er
þar til heyra.
Lenin trúin á Rússlandi
'Eftr því að dæma, sem Arthur
Ransome farast orð í “Manchest-
er Guardian”, þá er hinn látni
leiðtogi stjórnarbyltingarinnar á
Rússlandi, Lenin, að verða dýrð-
lmgur eða helgur maður í meðvit-
und þjóðarittnar, eða jafnvel eitt-
hvað enn þá meira en það. Alls-
konar þjóðsögur eru að myndast
um hann hjá alþýðu manna á
Rússlandi, og virðist ekki langt
frá því, að margir séu farnir að
hafa átrúnað á honum. Þar í
landi er að myndast nokkurs kon-
ar Lenin-trú. Þegar H. G. Wells
ferðaðist um Rússland 1920, of-
bauð honum hve afar margar
brjóstmyndir af Karl Marx voru
þar að sjá hvar sem hann fór, en
það er bara smáræði í samanburði
við allar brjóstmyndirnar og líkn-
eskin af Lenin, sem þar eru nú á
hverju strái. í hverjum búðar-
glugga eru smá líkneski af Lenin,
og myndir af honum til sýnis og
sölu, alveg eins og dýrðlir^ra-
myndirnar voru í fyrri daga. All-
ar búðir sjá sinn hag í því að hafa
þær til sölu og gerir ekkert hvaða
stjórnmálaskoðun eða trúarbrögð-
um eigendurnir fylgja. Allir selja
myndir og líkneski af Lenin, því
það er vara, sem gengur vel út.
Jafnvel búðir, sem verzla að eins
með Ijósastikur, vaxkerti og aðra
slíka hluti, sem notaðir eru til
skrauts í kirkjum og við helgi at-
hafnir, selja nú jöfnum höndum
smá smá líkneski og myndir af
Lenin, og sú vörutegund gengur
nú miklu betur út. Það eru lika
til búðir, sem ekkert hafa að sýna
í gluggum sínumð, annað en líkn-
eski og myndir af hinum mikla
leiðtoga stjórnarbyltingarinnar.
Myndirnar eru af öllum stærðum
og sama er að segja um líkneskin.
Sum eru í fullri líkamsstærð, eða
meir, en önnur svo lítil, að hægt
er að bera þau í vestisvasa sínum.
Einnig er hægt að fá smáhnappa
með myndum af Lenin, og bera
margir þá á vestinu sínu eða
treyjuhorninu. Á hverjum stofu-
vegg er mýnd af Lenin.
Mr. Arthur Ransome segir með-
la annars:
“Það er að komast á nýr siður
á Rússlandi, sem í anda er sams-
konar eins og sá gamli rússneski
siður, að hafa dálítið safn af
helgimyndum í einu horninu á
hverju húsi, sem guðhræddum
gestum er ætlað að hneigja höfuð
sín fyrir og signa sig. í hverri
vinnustofu er nú eitt hornið helg-
að Lenih, eða þá einhver hluti af
einum veggnum. Þar er mynd hans
eða líkneski af honum, og í kring
um það eru jafnan hengdir rauðir
og svartir fánar, og æfinlega eru
þar prentuð þessi orð: “Lenin er
dáinn, en Lenin-trúin lifir.” Fólk
signir sig þó ekki frammi fyrir
þessum myndum, það er að segja,
kommúnistarnir gera það ekki, en
það kemur fyrir, að sveitafólkið
gerir það. Sama er að segja um
járnbrauta stöðvarnar. Þar var
fólk vant að kaupa kerti og gefa
þau dýrðlingunum og hugðist með
því að tryggja sér fararheill. Nú
eru þar myndir af Lenin og sams-
konar texti eins og fyr segir.
^Þó eru pilagríms ferðirnar nýju,
sem margir taka þátt í, kannske
órækasta sönnunin fyrir því, að
hér er um eitthvað það að ræða,
sem að minsta kosti líkist átrún-
aði. Það eru að eins tvö ár, síðan
maður þessi dó. Það var í janúar-
mánuði, og fólkið stóð úti þús-
undum saman, klukkustund eftir
klukkustund, þegar hann var lagð-
úr til hinztu hvíldar. Nú er það
að verða fastur siður, að fólkið
streymir í þúsunda tali til grafar
Lenins, á ári hverju, eins og menn
fóru áður til Jerúsalem og fara
enn til Mecca.”
Eins og fyr segir, eru ýmsar
þjóðsögur að myndast um Lenin,
en þær eru í eðli sínu ólíkar
kenningum kommúnista. Það eru
helgisögur, ekki ósvipaðar sögun-
um um hinn helga Nikulás.
Fjármála stefna Lenins, jafn-
aðar- eða sameigna-stefnan, á að
hafa orðið til í huga hans, eftir
því sem þjóðsögurnar segja, þeg-
ar hann hafi ferðast um meðal
bændalýðsins,' eins og lítilmótleg-
ur farand sali og látist vera jafn-
illa að sér og fákunnandi eins og
aðrir menn af því tagi, sem ferð-
uðust um gangandi með poka sína
og seldu vörur sínar á ólöglegan
hátt. Þetta á hann að hafa gert
til þess að kynnast sjálfur í sjón
og raun hinu fátæka og undirok-
aða bændafólki. Margar sögur
eru til af þessum ferðum hans og
ýmiskonar æfintýrum og mann-
raunum, sem hann hafi átt að
komast í, en sem ímyndunarafl al-
þýðunnar hefir sjálfsagt búið til
flestar. Eftir að hafa verið lengi
í þessu ferðalagi á Lenin svo að
hafa farið heim og hugsað sitt
ráð og lagt niður fyrir sér sína
fyrirhuguðu umbótastefnu. Nú
eru til á Rússlandi stór félög, sem
það hlutverk hafa, að útleggja rit
hans á ýmsar tungur og útbreiða
kenningar hans sem bezt þau geta.
Fyrir þá menn, sem að þessum
þýðingum hafa unnið, hafa bæk-
ur Lenins orðið álíka helgir dóm-
ar, eins og Kóraninn er Múha-
meðstrúarmönnum. Sú fagra ný-
ársósk kóranins, að öllum rétttrú-
uðum mönnum mætti auðnast að
láta sér betur farnast á nýja ár-
inu, heldur en hinu gamla, hefir
orðið ódauðleg á Rússlandi með
ritum Lenins.
Það er til skrípamynd af jarð-
arför Péturs mikla og er hún þann
veg, að hópur af músum er að
jarða kött. Mennirnir, eins og
þeir gerast upp og ofan, finna til
þess, hve smáir þeir eru, þegar
þeir jarða mikilmenni. Mýsnar
hafa svipaðar tilfinningar gagn-
vart kettinum. Það myndaðist þó
engin Péturs-trú eftir að Pétur
mikli dó. En nú er áreiðanlega
einhver andleg hreyfing að mynd-
ast á Rússlandi, sem vel mætti
kalla Lenin-trú.
DÁNARFREGN.
Þ. 13. júlí 1926 lézt að heimili
sínu 12 mílur vestur frá Swan'
River bæ, Snjólaug Þorsteinsdótt-|
ir, kona Roberts Dennison; veikt-
ist að kvöldi þess 5. þ.m. af slagi.1
Þrír læknar gerðu alt, sem hægt
var, svo og tvær hjúkrunarkonur
hér innlendar, en dauðinn varð
öllum yfirsterkari. Snjólaug sál.
misti strax málið og fékk það ekki
aftur meðan líf entist', en var með
sjón og ráði til síðustu stundar.
Æfiatriði þeirrar látnu verða hér
ekki rakin, að eins tilkynning til
hennar skyldmenna hér í þessu'
landi, sérstaklega alsystur, Krist-J
ínar tkkju Ásmundar Kristjáns-'
sonar í Alberta, og margra náinna!
skyldmenna vestur við haf og víð-
ar í þessu landi; hér í bygð hálf-
bróðir, H. J. Egilsson.
Jarðarför þessarar konu fór
fram 14. þ.m. á heimilinu; *m^rg-
menni samankomið, ásamt hér mn-
lendum presti, sem flutti ræðu við
burtför hinnar látnu frá fallegu
heimili,, og mörgum endurminn-
ingum frá landnámstíð, súrum og
sætum, á liðnum árum, ástkærum
eiginmanni, einni dóttur og tveim
sonum, sárt syrgjandi hina góðu
móður. Frá heimilinu voru jarð-
nesku leifarnar fluttar í kirkju í
Swan River bæ, og þar haldin
hinsta kveðja, að viðstöddu fjöl-
menni, og gætti þar íslendinga
margfalt minna en annara þjóða
fólks, þó fjölmennir væru. Að
enduðu því, sem fram fór í kirkj-
unni, var síðasta gangan hafin og
jarðnesku leifarnar hjúpaðar
moldu í Swan River bæjar dáinna;
manna hvílustað.
Sá, sem þetta ritar, verður að
taka sér það vald, að láta fylgja
með þessari dánarfregn almenn-
ingsálit, sem var, að Snjólaug sál.
befði verið höfðingslunduð, góð-
hjörtuð, gjöful og gestrisin, góð
kona manni sínum og ástrík móðir
barna sinna; vel gjörð til allra
verka, samfara dugaði, sí-hlúandi
að bágstöddum og hjúkrandý
mörgum sængurkonum; gat eng-
um synjað hjálpar sinnar, þegar
nauðir þessa jarðneska lífs höfðu
tekið sér bólfestu í hreysum;
mannanna. — Þessi -dánarminn-
ing sýnir fullkomlega fallveltu
þessa jarðneska lífs. Konan, sem
hér ér minst, var á ferð 1 bíl með
öðrum syni sínum, og kom á nokk-j
ur heimili í bygðinni sér til gam-|
ans, og ánægjan sýndist sitja á
stóli glaðværðar, búandi saman
við heilbrigði mannlegs líkama.l
En hvað skeður? Að sama kvöldi
er konan reyrð fjötrum dauðans, áj
góðum aldri, alheilbrigð, með á-j
nægjuna í hjartanu, frá liðna deg*;
inum. Sannast hér það fornkveðna,
að “enginn dagur er til enda
tryggur.” — Nánustu vandamenn!
Snjólaugar sál. þakka innilega öll-
um fslendingum hér í bygðinni
þátttöku þeirra í sorginni og fjöl-
menna fylgd þeirra til síðasta á-
fanga þeirrar látnu. H. J. E.
I
Gjafir til Jóns Bjarna-
sonar skóla.
Rev. K. K. ólafson........ $5.00
Safnað af Maríu G. Árnason,
Minneota, Minn:
Mr. og Mrs. J. G. ísfeld.. 5.00
Mr. og Mrs. H. B. Hofteig .... 5.00
Mrs. Aug. Josephson ....... 1.00
Mrs. Helga Sumarliðason, gjöf
til skólans í minningu um eig-
inmann hennar, Sumarliða
gullsmið Sumarliðason, er dó
29. marz síðastl. nálægt 01-
ympia, Wash............... 10.00
Egilson Bros, Calder, Sask 25.00
Gísli Jónsson, Wapah P.O. 5.00
B. Thorbergsson, Churchbr. 10.00
B. Thorbergson, Wapata P.O. 5.00
J. E. Böggild, ræðismaður Dana
í Can., (Montreal) fyrsta árs-
tillag til skólans...... .... 10.00
Einnig hefir ræðismaðurinn, á-
samt konsúl Alb. C. Johnson, sent
skólanum þessar bækur: Islands
Addressebog 1926. Denmark 1924.
Denmark 1925. Iceland, an de-
scriptive Treatise, Ilustrated.
Fyrir allar þessar gjafir vottar
skólaráðið alúðlegt þakklæti.
S. W. Melsted, gjaldk.
Hvað bcr oss að gera?
Það var í meira lagi gleðilegt,
að verða var við hinn mikla á-
huga, sem kom í ljós hjá kirkju-
þinginu í heimatrúboðsmálinu og
er það góðsviti á ýmsan hátt. Þeir
eru til, sem halda því fram, að
heimatrúboðsstarfið glæðist við
lifandi ástundun heiðingjatrú-
boðsins. Hitt hygg eg þó nær
sanni, að heiðingjatrúboðið glæð-
ist bezt með dyggilegri atorku á
heimatrúboðssvæðinu, eins og vel
cg hyggilega var tekið fram á
kirkjuþinginu. Skýrslur um bæði
þessi atriði eru til í Gjörðabók
kirkjufél. ár frá ári og benda
ljóslega í þessa átt. Heiðingja-
trúboðið- hefir verið rækt að
nokkru, en starfið 'heima fyrir
hefir farið minkandi. Heilir hóp-
ar af fólki voru hafa ekki notið
minstu aðstoðar og aðhlynningar
svo árum skiftir. Trúboðsstarfið
bæði heima og erlendis virðist
hafa verið þannig, að menn hafa
viljað reka naglann, en hausinn
látinn ganga fyrir. Ekki svo að
skilja, að starfið erlendis og aðr-
ar athafnir þafi verið reknar upp
á kostnað starfsins á heimatrú-
boðssvæðinu, heldur hefir það að
miklu leyti verið látið afskifta-
lítið og látið reka á reiðanum. En
þó vex starfssviðið ár frá ári, eft-
ir því sem menn dreifa sér um
bæi og bygðir þessa lands.
Það er alls ekkj eðlilegt mann-
legri hyggju, að rækta engi og
slægjur fjærlendis^ en láta túnið
leggjast í órækt. Hvorttveggja
er nauðsynlegt, en því betra sem
túnið er, þess hægra er að sinna
því, sem liggur fjær. Það orð, af
hálfu forseta kirkjufél., er í alla
staði tímabært og vel mælt, að
það væri nauðsynlegt að nota alla
fáanlega krafta á heimatrúboðs-
svæðinu. Það tek eg sem hvatn-
ing, ekki að eins til sérstakra
starfsmanna, heldur og til safn-
aða og einstaklinga þeirra innan
kirkjufél.
Þess er óskandi og vonandi, að
ábugi sá, sem konl í Ijós á síðasta
kirkjuþingi, verði enn fremur
sýnilegur heima fyrir í söfnuð-
unum, og að ungir og gamlir leggi
fúslega til starfsins, svo að þetta
stóra velferðarmál fái aftur að
skipa þann sess, sem það eitt sinn
gerði.
í hinu ágæta erindi, fluttu af
séra Jóni J. Clemens á þinginu,
var margskonar umhugsunarefni.
Væri óskandi það gæti komið fyr-
ir almennings sjónir. Hann mint-
ist á eftirlaun eða ellistyrk presta,
sem Sameinaða lúterska kirkjan
leggur prestum sínum á gamals-
aldri. Það var bent á, að slík
regla á sér stað í þessari heims-
álfu og víða um heim, ekki aðeins
gagnvart prestum, heldur líka
gagnvart mönnum yfirleitt, sem
sinna opinberum störfum almenn-
ingi til heilla. Verzlunar fyrir-
tæki og félög endurgjalda þjónum
sínum dygga þjónustu með efna-
legum, styrk í ellinni. Ellistyrks-
frumvarpið sáluga, sem öldunga-
deildinni í Ottawa þóknaðist að
farga í fæðingu, benti í sömu átt.
Það er sameiginlegt með prest-
um og öðrum starfsmönnum þess
opinbera, að þakkir eru misjafnar
og laun lítil, og afgangur enginn
af tekjunum. Margir hafa lágt
vinnukonukaup og sumir minna,
svo þegar starfsfjör og kraftur
ér horfinn, er ekkert fram undan
nema hin harða og örðuga braut
örvasa og öreiga gamalmennis, og
þeirra, sem kunna að vera þeim
áhangandi.
Það er vitanlegt, að all-flestir,
sem gera kristindómsmálin að lífs-
æfistarfi sínu, gátu gegnt öðrum
stöðum, arðmeiri og þægilegri á
allan hátt. Það er altítt, að menn
segja upp arðsömit starfi til þess
að geta sint sinni kristilegu köll-
un. Þeir áttu sér hvöt*— innri
hvöt og köllun, sem gaf þeim ekk-
ert undanfæri og leiddi þá inn á
hina örðugu braut.
Þessar hugleiðingar eru bygðar
að miklu leyti á því, sem séra Jón
sagði í erindi sínu. Sem Islend-
ingur og sannur vinur þjóðar
sinnar, benti hann á þetta, sem
hann álítur betur fara, þótt hann
sé nú starfandi meðal bræðra
vorra syðra; og þeir telja sér hei-
laga skyldu að líta eftir starfs-
mönnum sínum, sem hafa slitið
kröftum sínum án Jífvænlegra
launa.
Það er ekki líklegt, að þetta mál
\rði mjög til gagns eða gengis
þeim, sem nú eru starfandi innan
kirkjufél Væntanlega eigum vér
framtíð fyrir höndum, sem heild
út af fyrir sig, eða í félagi með
öðrum. Víst er gott að búa vei í
haginn fyrir þá, sem eftir osa
koma.
Mér er spursmál, hvort vér sem
þjóðflokkur, getum setið hjá og
haldið virðing okkar, með því að
vera eftirbátar annara í þessu
máli.
Á þjóðarbrotið íslenzka hér
vestra engan mann eða menn,
sem finna hvöt hjá sér að taka upp
þetta mál og fylgja því til fram-
kvæmda? Tækifæri er hér fyrir
þann, sem vill vel og getur, og
ber fjársjóðinn og hjartað á rétt-
um stað, og með því geta sér
þann bautastein, sem lengi end-
ist.
S. S. C.
gpyflSKg5Pi^««H«HSH»HSHZHSMZMSHZj^HMSm^
H
si;
1:;
x
i
fj
|>
s
H
S
M
63
K
53
K
K,
W|'
s
60 .
■'
K
X
K
B
M
K
K
53
63
60
53
60!
Eí
60
■
N
53
60
53
60
S
60
|{
60!'
53
63
S.
ki|;
g'!
g>
s
60i
P
60
■
60
60
s.;
1
6o.;
53'.
63 ;
53.;
6.
S
H
S<>
60
53
60'.
Do.;
53'.
60
53
63'.
53
60 >
53
60
53
H
53
60
53
60<
B,
H
53
60
3
g
S'
N
gt
60
53
H
Holt, Renfrew & Co. L imited
Furriers Since 1837
WINNIPEG, - MANITOBA
AGÚST FUR SALA
Sparið 20% til 35% á Haust og Vetrar Loðfatnaði Yðar
Hv.í að bíða og borga svo meira fyrir fur-kápuna, semþér þurfið til vetrarina. Alt hið nýjasta og fullkomnasta er
hér úr að velja, tilbúið úr skinnum, sem keypt voru áður en verðið hækkaði. petta út af fyrir sig sparar milcla pen-
inga fram yfir það sem hægt er að gera síðar. ÍMikill af- sláttur þýðir tvöfaJdan sparnað.
pað hefir aldrei verið nokkrum vafa bundið, að Holt, Renfrew hafa það allra bezta sem fáanlegt er 1 fur-fatn-
aði og þeir gera ávalt eins og þeir segja. AJdrei hefir þeirra ágúst-sala verið eins arðvænJeg almenningi eins og
nú.
Kaupið Fur Yðar NÚ me;ð Hægum Borgunarskilmálum
10 prct. þegar kaupin eru gerð, 50 prct. áður en þér takið kápuna, afganginn eftir samkomulagi
Engir vextir. Ekkert tekið fyrir geymslu. ^
Kjörkaup, er ekki eiga sinn líka, á Fínum Fur Coats
Aðeins nokkur sýnishom af þeim kjörkaupum, sem ágúst salan hefir að bjóða.
Vanav. Ágúst sala.
EJectric Seal — Self Trimmed ................................
Electric Seal — Opos&um Trimmed .............................
Electric Seal — Alaska Sable Trimmed............................
Bessaraibian Lamb — Alaska Sable Trimmed .....................
Persian Lamb — Alaska Sable of Grey Squirrel Trimmed
Persian Lamb — Alaska Sable or Grey Squirrel Trimmed
Muskrat — Self Trimmed ...............................
\
Muskrat — Self Trimmed ................................
Raccoon —Self Trimmed...........................—......
Raccoon — Self Trimmed................................

SJERSTÖK KJÖRKAUP Á FUR-CHO KERS.
\
Ringtail Opossum
Grey and Taupe S
Alaska Sable ......
Álíka afsláttur á öllu öðru, sem fur-deildinni tilheyrir.
Komið í búðina cða skrifið voru Mail Order Department og segið
þurfið.
$115. $89.50
$145. $115.00
$155. $125.00
$250 $195.00
$375. $295.00
$435. , $345.00
$375. $295.00
$450. $365.00 —
$185. $145.00
$250. $197.50
$375. S295.00
$435. $345.00
$13.50 $10.50
$18.50 $13.50
$20.00 $15.00
$30.00 $22.50
$37.50 $29.50
$47.50 $37.50
\
hvað þér
Sparið pen-
inga á við-
gerðum yðar
f ágúst mánuði kost-
ar það 25% minna að
láta gera við fur-káp-
una yðar, heldur en
það kostar >í haust. Lát
ið gera þetta nú og
tryggið yður þannig
að hafa kápuna í lagi
þegar þér þurfið á
henni að halda.
Verið vissir um að
verkið sé rétt, gert.
Treystið ekki hverjum
sem er til þess. Sendið
kápuna til Holt, Ren-
frew, sem hafa gert
þetta verk síðan 1837.
Verkið er áreiðanlega
rétt gert og verðið
sanngjarnt. Vér gef-
um áætlanir.
Að fóðra Furkápu
kostar $15.00 og yfir
H
X
|
X
I
N
X
>.H
S
63
S
63
X
63
X
K)
fl
h
X
6S
X
63
X
N
X
63
{I
X
;.x
i;s
>.63
X
63
X
g
X
'.63
X
65
52
69
;x
J63
.X
' ,63
X
63
53
63
X
63
X
63
X
M
X
1.66
X
g
X
65
X
53
X
63
X
63
X
55
X
63
X
65
X
H
X
H
X
X
63
X
63
X
69
X
N
X
N
■ «
; 'M
; x
'.63
X
65
■
63
*H
♦ 53
X
63
■X
-
.
HXHXHXHXMX63BHXHXHXHZMXMXMX69SHSMXMXMXMSHXMXHXHXHXHXHXHXHXMXHXHXHXHXHXHXKXMXHXMZHXMXMXMXHXHXMSMXHZMXMXHZHSMX